< এস্থার 6 >

1 সেই ৰাতি ৰজাই টোপনি যাব নোৱাৰিলে। ৰজাই তেওঁৰ ৰাজত্বৰ সময়ত ঘটা ঘটনাৱলীৰ কাৰ্য-বিৱৰণী আনিবলৈ আজ্ঞা দিলে; আৰু তেওঁলোকে উচ্চ-স্বৰে ৰজাৰ আগত তাক পাঠ কৰিলে।
Ын ноаптя ачея, ымпэратул н-а путут сэ доармэ ши а порунчит сэ-й адукэ лынгэ ел Картя Адучерилор аминте, Кроничиле. Ле-ау читит ынаинтя ымпэратулуй
2 সেই কাৰ্য-বিৱৰণীত লিখা অনুসাৰে এই কথা গ’ম পোৱা গ’ল যে, ৰাজ-নপুংসক বিগথন আৰু তেৰচ নামেৰে দুজন প্রৱেশ দুৱাৰৰ দুৱৰীয়ে ৰজা অহচবেৰোচৰ ক্ষতি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা বিষয়টো এই মৰ্দখয়েই ৰজাক জনাইছিল।
ши с-а гэсит скрис че дескоперисе Мардохеу ку привире ла Бигтан ши Тереш, чей дой фамень ай ымпэратулуй, пэзиторий прагулуй, каре воисерэ сэ ынтиндэ мына асупра ымпэратулуй Ахашверош.
3 পাছত ৰজাই সুধিলে, “মৰ্দখয়ে কৰা এই কাৰ্যৰ বাবে তেওঁক কি সন্মান বা স্বীকৃতি প্রদান কৰা হৈছিল? তাৰ পাছত ৰজাৰ পৰিচৰ্যা কৰা যুৱক দাস সকলে তেওঁক ক’লে, “তেওঁৰ বাবে একো কৰা হোৱা নাই।”
Ымпэратул а зис: „Че чинсте ши мэрире и с-а фэкут луй Мардохеу пентру ачаста?” „Ну и с-а фэкут нимик”, ау рэспунс чей че служяу ымпэратулуй.
4 ৰজাই সুধিলে, “চোতালত কোন আছে? সেই সময়ত ৰজাৰ আগত নিবেদন কৰি নিজে যুগুত কৰা ফাঁচি কাঠত মৰ্দখয়ক ফাঁচি দিবলৈ ৰাজগৃহৰ বাহিৰ চোতালত হামন সোমাইছিল।
Атунч, ымпэратул а зис: „Чине есте ын курте?” (Хаман венисе ын куртя де афарэ а касей ымпэратулуй сэ чарэ ымпэратулуй сэ спынзуре пе Мардохеу пе лемнул пе каре-л прегэтисе пентру ел.)
5 ৰজাৰ দাস সকলে তেওঁক ক’লে, “হামন চোতালত থিয় হৈ আছে।” তাতে ৰজাই ক’লে, “তেওঁক ভিতৰলৈ আহিব দিয়া।”
Служиторий ымпэратулуй й-ау рэспунс: „Хаман есте ын курте.” Ши ымпэратул а зис: „Сэ интре.”
6 হামন যেতিয়া ভিতৰলৈ সোমাল, তেতিয়া ৰজাই তেওঁক ক’লে, “ৰজাই যি জনক সন্মান দিবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেওঁলৈ কি কৰা উচিত?” হামনে মনতে ভাবিলে, মোতকৈ বেছি ৰজাই আন কাক সন্মান দিবলৈ ইচ্ছা কৰিব?
Хаман а интрат ши ымпэратул й-а зис: „Че требуе фэкут пентру ун ом пе каре вря сэ-л чинстяскэ ымпэратул?” Хаман шь-а зис ын сине: „Пе чине алтул декыт пе мине ар вря ымпэратул сэ-л чинстяскэ?”
7 সেয়ে হামনে ৰজাক ক’লে, “ৰজাই যি জনক সন্মান দিবলৈ ইচ্ছা কৰে,
Ши Хаман а рэспунс ымпэратулуй: „Омулуй пе каре вря ымпэратул сэ-л чинстяскэ,
8 তেওঁৰ বাবে যি বস্ত্র ৰজাই পৰিধান কৰে সেই ৰাজকীয় বস্ত্র দিয়া যাওক, আৰু ৰাজকীয় মুকুটৰ সৈতে যি ঘোঁৰাত ৰজা উঠে, সেই ঘোঁৰা দিয়া যাওক।
требуе сэ и се адукэ хайна ымпэрэтяскэ, ачея ку каре се ымбракэ ымпэратул, ши калул пе каре кэлэреште ымпэратул ши сэ и се пунэ кунуна ымпэрэтяскэ пе кап.
9 তাৰ পাছত সেই বস্ত্ৰ আৰু ঘোঁৰা ৰজাৰ বিশেষ প্ৰধান কৰ্মচাৰী সকলৰ মাজৰ এজনৰ হাতত গতাই দিয়া হওক; আৰু ৰজাই যি জনক সন্মান দিবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেওঁক সেই ৰাজ-বস্ত্ৰ পিন্ধোৱা হওক। পাছত তেওঁক সেই ঘোঁৰাত তুলি নগৰৰ মাজৰ পথেৰে লৈ যাবলৈ তেওঁলোকক কোৱা হওক। তেওঁৰ আগে আগে এই কথা ঘোষণা কৰা হওক যে, ‘ৰজাই যি জনক সন্মান দিবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেওঁলৈ এইদৰে কৰা হ’ব!’”
Сэ се дя хайна ши калул унея дин кэпетенииле де сямэ але ымпэратулуй, апой сэ ымбраче ку хайна пе омул ачела пе каре вря сэ-л чинстяскэ ымпэратул, сэ-л плимбе кэларе пе кал прин локул дескис ал четэций ши сэ се стриӂе ынаинтя луй: ‘Аша се фаче омулуй пе каре вря ымпэратул сэ-л чинстяскэ!’”
10 ১০ তেতিয়া ৰজাই হামনক ক’লে, “বেগাই আহাঁ, তুমি ৰাজ-বস্ত্ৰ আৰু ঘোঁৰা লোৱা, আৰু তুমি কোৱাৰ দৰে ৰাজদুৱাৰত বহি থকা যিহুদী মৰ্দখয়লৈ সেই দৰেই কৰা। তুমি কোৱা কথাৰ এটা কথাও ত্ৰুটি নকৰিবা।”
Ымпэратул й-а зис луй Хаман: „Я ындатэ хайна ши калул, кум ай зис, ши фэ аша иудеулуй Мардохеу, каре шаде ла поарта ымпэратулуй. Ну лэса нефэкут нимик дин че ай спус.”
11 ১১ তেতিয়া হামনে সেই ৰাজ-বস্ত্ৰ আৰু ঘোঁৰা ল’লে, আৰু মৰ্দখয়ক বস্ত্ৰ পিন্ধাই ঘোঁৰাত তুলি নগৰৰ মাজেৰে ফুৰালে। তেওঁ মৰ্দখয়ৰ আগে আগে এই কথা ঘোষণা কৰিলে যে, “ৰজাই যি জনক সন্মান দিবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেওঁলৈ এইদৰে কৰা হ’ব।”
Ши Хаман а луат хайна ши калул, а ымбрэкат пе Мардохеу, л-а плимбат кэларе пе кал прин локул дескис ал четэций ши а стригат ынаинтя луй: „Аша се фаче омулуй пе каре вря ымпэратул сэ-л чинстяскэ!”
12 ১২ তাৰ পাছত মৰ্দখয় ৰাজ-দুৱাৰলৈ উলটি গ’ল। কিন্তু হামনে শোক কৰি কাপোৰেৰে মুৰ ঢাকি নিজৰ ঘৰলৈ বেগাই গ’ল।
Мардохеу с-а ынторс ла поарта ымпэратулуй, ши Хаман с-а дус ын грабэ акасэ, мыхнит ши ку капул акоперит.
13 ১৩ হামনে তেওঁৰ ভাৰ্যা জেৰচক আৰু তেওঁৰ সকলো বন্ধুক তেওঁলৈ ঘটা সকলো কথা ক’লে। তেতিয়া তেওঁৰ যি সকল লোক জ্ঞানৰ বাবে জনাজাত আছিল, তেওঁলোক আৰু তেওঁৰ ভাৰ্যা জেৰচে তেওঁক ক’লে, “যি মৰ্দখয়ৰ আগত আপোনাৰ সন্মান ম্লান হ’ব ধৰিছে, সেই মৰ্দখয় যদি যিহুদী বংশৰ লোক হয়, তেনেহলে আপুনি কেতিয়াও তেওঁক জয় কৰিব নোৱাৰিব, তেওঁৰ আগত আপোনাৰ নিশ্চয় সৰ্বনাশ হ’ব।”
Хаман а историсит невестей сале Зереш ши тутурор приетенилор сэй тот че и се ынтымпласе. Ши ынцелепций луй ши невастэ-са Зереш й-ау зис: „Дакэ Мардохеу, ынаинтя кэруя ай ынчепут сэ казь, есте дин нямул иудеилор, ну вей путя фаче нимик ымпотрива луй, чи вей кэдя ынаинтя луй.”
14 ১৪ তেওঁলোকে তেওঁৰ লগত কথা পাতি থাকোঁতেই ৰাজ-নপুংসক সকল আহি উপস্থিত হ’ল; আৰু ৰাণী ইষ্টেৰে যুগুত কৰা ভোজলৈ হামনক লৈ যাবলৈ খৰধৰ কৰিলে।
Пе кынд ый ворбяу ей ынкэ, ау венит фамений ымпэратулуй ши ау луат ындатэ пе Хаман ла оспэцул пе каре-л прегэтисе Естера.

< এস্থার 6 >