কলচীয়া 4
1 ১ হে প্ৰভু সকল, আপোনালোকে নিজ দাস সকলৰ প্ৰতি যি ন্যায় আৰু সাম্য, সেয়া তেওঁলোকক দিয়ক আৰু জানক যে স্বৰ্গত আপোনালোকৰো এজন প্ৰভু আছে৷
ਅਪਰਞ੍ਚ ਹੇ ਅਧਿਪਤਯਃ, ਯੂਯੰ ਦਾਸਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਨ੍ਯਾੱਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥਞ੍ਚਾਚਰਣੰ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪ੍ਯੇਕੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਵਿਦ੍ਯਤ ਇਤਿ ਜਾਨੀਤ|
ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਯਾਂ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਧ੍ਵੰ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਸ੍ਤਤ੍ਰ ਪ੍ਰਬੁੱਧਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ ਚ|
3 ৩ আমাৰ কাৰণেও প্ৰাৰ্থনা কৰিব, যাতে খ্ৰীষ্টৰ যি নিগূঢ়-তত্বৰ কাৰণে অামি বন্ধ হৈ আছোঁ; সেই নিগূঢ়-তত্ব ক’বলৈ ঈশ্বৰে যেন আমাৰ বাবে বাক্যৰ দুৱাৰ মেলি দিয়ে৷
ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਕਾਲੇ ਮਮਾਪਿ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ,
ਫਲਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਯੰਨਿਗੂਢਵਾਕ੍ਯਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਹੰ ਬੱਧੋ(ਅ)ਭਵੰ ਤਤ੍ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਾਯੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯਤ੍ ਮਦਰ੍ਥੰ ਵਾਗ੍ਦ੍ਵਾਰੰ ਕੁਰ੍ੱਯਾਤ੍, ਅਹਞ੍ਚ ਯਥੋਚਿਤੰ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਮ੍ ਏਤਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ|
ਯੂਯੰ ਸਮਯੰ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਬਹਿਃਸ੍ਥਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਜ੍ਞਾਨਾਚਾਰੰ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ|
6 ৬ আপোনালোকৰ বাৰ্তালাপ যেন সদায় অনুগ্ৰহযুক্ত হৈ থাকক আৰু আস্বাদযুক্ত লোণৰদৰে, কোন জনক কেনেকৈ উত্তৰ দিব লাগে, সেই বিষয়ে যেন আপোনালোকে জানি লওঁক৷
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਲਾਪਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾਨੁਗ੍ਰਹਸੂਚਕੋ ਲਵਣੇਨ ਸੁਸ੍ਵਾਦੁਸ਼੍ਚ ਭਵਤੁ ਯਸ੍ਮੈ ਯਦੁੱਤਰੰ ਦਾਤਵ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਵਗਮ੍ਯਤਾਂ|
7 ৭ তুখিকে আপোনালোকক মোৰ বিষয়ে সকলো কথা জনাব৷ তেওঁ প্ৰভুৰ এজন প্ৰিয় ভাই, বিশ্বাসী পৰিচাৰক আৰু এজন সহদাস৷
ਮਮ ਯਾ ਦਸ਼ਾਕ੍ਤਿ ਤਾਂ ਤੁਖਿਕਨਾਮਾ ਪ੍ਰਭੌ ਪ੍ਰਿਯੋ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨੀਯਃ ਪਰਿਚਾਰਕਃ ਸਹਦਾਸਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
8 ৮ মই তেওঁক নির্দিষ্ট কৰি আপোনালোকৰ তালৈ পঠিয়ালোঁ, যাতে আপোনালোকে আমাৰ বিষয়ে জানিব পাৰে আৰু তেওঁ যেন আপোনালোকৰ হৃদয়ত আশ্বাস দিয়ে৷
ਸ ਯਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦਸ਼ਾਂ ਜਾਨੀਯਾਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਾਂਸਿ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯੇੱਚ ਤਦਰ੍ਥਮੇਵਾਹੰ
9 ৯ আৰু তেওঁৰ লগত ওনীচিমক, যি জন আপোনালোকৰে বিশ্বাসী আৰু প্ৰিয় ভাই, তেওঁকো পঠিয়ালোঁ; তেওঁলোকে ইয়াৰ সকলো কথা আপোনালোকক জনাব।
ਤਮ੍ ਓਨੀਸ਼਼ਿਮਨਾਮਾਨਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ੀਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਿਯਞ੍ਚ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਤੌ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਤ੍ਰਤ੍ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਃ|
10 ১০ মোৰ লগৰ বন্দিয়াৰ আৰিষ্টাৰ্খ, আৰু বাৰ্ণব্বাৰ কুটুম্ব মাৰ্ক, তেওঁৰ বিষয়ে আপোনালোকে যদি এইদৰে লিখা আদেশ পত্ৰ পায়, তেনেহলে গ্ৰহন কৰিব, “যদি তেওঁ আপোনালোকৰ তালৈ যায়, গ্ৰহন কৰিব৷”
ਆਰਿਸ਼਼੍ਟਾਰ੍ਖਨਾਮਾ ਮਮ ਸਹਬਨ੍ਦੀ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਭਾਗਿਨੇਯੋ ਮਾਰ੍ਕੋ ਯੁਸ਼਼੍ਟਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ਼੍ਚੈਤੇ ਛਿੰਨਤ੍ਵਚੋ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਪਯਨ੍ਤਿ, ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਮਾਰ੍ਕਮਧਿ ਯੂਯੰ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਿਤਾਃ ਸ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤਾਂ|
11 ১১ আৰু যীচু, যাক যুষ্ট বোলে, এওঁলোকে আপোনালোকক মঙ্গলবাদ কৰিছে; এওঁলোক চুন্নৎ হোৱা লোক আৰু কেৱল এওঁলোকেই ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যৰ কাৰণে মোৰ সহকাৰী; এওঁলোক মোৰ শান্তিজনক হ’ল।
ਕੇਵਲਮੇਤ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੇ ਮਮ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਜਨਕਾਃ ਸਹਕਾਰਿਣੋ(ਅ)ਭਵਨ੍|
12 ১২ ইপাফ্ৰাই আপোনালোকক মঙ্গলবাদ জনাইছে৷ তেওঁ আপোনালোকৰ মাজৰ এজন আৰু খ্ৰীষ্ট যীচুৰ দাস৷ তেওঁ সদায় প্ৰাৰ্থনাৰে আপোনালোকৰ পক্ষে প্ৰাণপণ কৰিছে, যাতে আপোনালোকে ঈশ্বৰৰ সকলো ইচ্ছাত সিদ্ধ আৰু নিশ্চয়কৈ স্থিৰে থাকে৷
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਾਸੋ ਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ੀਯ ਇਪਫ੍ਰਾਃ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਪਯਤਿ ਯੂਯਞ੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਨੋ(ਅ)ਭਿਲਾਸ਼਼ੇ ਯਤ੍ ਸਿੱਧਾਃ ਪੂਰ੍ਣਾਸ਼੍ਚ ਭਵੇਤ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਯਤਤੇ|
13 ১৩ কিয়নো মই তেওঁৰ সাক্ষ্য দিছোঁ যে, তেওঁ আপোনালোকৰ আৰু লায়দিকেয়া আৰু হিয়ৰাপলিত থকা সকলৰ কাৰণে বৰ পৰিশ্ৰম কৰিছে
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਲਾਯਦਿਕੇਯਾਸ੍ਥਿਤਾਨਾਂ ਹਿਯਰਾਪਲਿਸ੍ਥਿਤਾਨਾਞ੍ਚ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਹਿਤਾਯ ਸੋ(ਅ)ਤੀਵ ਚੇਸ਼਼੍ਟਤ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਹੰ ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੀ ਭਵਾਮਿ|
ਲੂਕਨਾਮਾ ਪ੍ਰਿਯਸ਼੍ਚਿਕਿਤ੍ਸਕੋ ਦੀਮਾਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਨਮਸ੍ਕੁਰ੍ੱਵਾਤੇ|
ਯੂਯੰ ਲਾਯਦਿਕੇਯਾਸ੍ਥਾਨ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਨੁਮ੍ਫਾਂ ਤਦ੍ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਿਤਾਂ ਸਮਿਤਿਞ੍ਚ ਮਮ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਪਯਤ|
16 ১৬ আপোনালোকৰ তাত এই পত্ৰ পাঠ কৰা হ’লে, লায়দিকেয়াত থকা মণ্ডলীতো যেন পাঠ কৰা হয়, এনে চেষ্টা কৰিব; আৰু লায়দিকেয়াৰ পৰা যি পত্ৰ পাব, সেই পত্ৰ আপোনালোকেও পাঠ কৰিব।
ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਪਤ੍ਰਸ੍ਯਾਸ੍ਯ ਪਾਠੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਲਾਯਦਿਕੇਯਾਸ੍ਥਸਮਿਤਾਵਪਿ ਤਸ੍ਯ ਪਾਠੋ ਯਥਾ ਭਵੇਤ੍ ਲਾਯਦਿਕੇਯਾਞ੍ਚ ਯਤ੍ ਪਤ੍ਰੰ ਮਯਾ ਪ੍ਰਹਿਤੰ ਤਦ੍ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਪਿ ਪਠ੍ਯੇਤ ਤਥਾ ਚੇਸ਼਼੍ਟਧ੍ਵੰ|
17 ১৭ আৰ্খিপ্পক এই কথা ক’ব, “আপুনি প্ৰভুত যি পৰিচৰ্যা পদ পালে, সেয়া সিদ্ধ কৰিবৰ কাৰণে তালৈ সাৱধান হ’ব।”
ਅਪਰਮ੍ ਆਰ੍ਖਿੱਪੰ ਵਦਤ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯਤ੍ ਪਰਿਚਰ੍ੱਯਾਪਦੰ ਤ੍ਵਯਾਪ੍ਰਾਪਿ ਤਤ੍ਸਾਧਨਾਯ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭਵ|
18 ১৮ মোৰ এই মঙ্গলবাদ, মই পৌলে, নিজ হাতেৰে লিখিলোঁ। আপোনালোকে মোৰ শিকলিৰ বন্ধন সুঁৱৰিব। আপোনালোকৰ লগত অনুগ্ৰহ থাকক।
ਅਹੰ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਹਸ੍ਤਾਕ੍ਸ਼਼ਰੇਣ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ ਯੂਯੰ ਮਮ ਬਨ੍ਧਨੰ ਸ੍ਮਰਤ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨੁਗ੍ਰਹੋ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ|
