< পাঁচনি 9 >
1 ১ সেই সময়ত চৌলে প্ৰভুৰ শিষ্য সকলক ভয় দেখুওৱাৰ লগতে বধ কৰাৰ ভাবুকিও দিবলৈ ধৰিলে৷ তেওঁ যিৰূচালেমত মহা-পুৰোহিতৰ ওচৰলৈ গ’ল,
ବନ୍ଡ ସାଓଲନ୍ ନମିନ୍ତାନ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମର୍ଜିଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁବରନ୍ ବର୍ରନ୍ ବବ୍ତଙେଞ୍ଜି । ଆନିନ୍ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆମଙ୍ ଇୟେନ୍,
2 ২ আৰু দম্মেচক নগৰত থকা নাম-ঘৰৰ সমাজলৈ লিখা অনুমতি পত্ৰ ললে যাতে তেওঁ সেই পথৰ যি কোনো পুৰুষ বা মহিলাক পালেই তেওঁলোকক যেন ধৰি বান্ধি যিৰূচালেমলৈ আনিব পাৰে।
ଆରି ପ୍ରବୁନ୍ ଆମଙ୍ ଆଡର୍ତନେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଦମ୍ମେସକନ୍ ଆ ସରେବାସିଂରେଙ୍ ଓବ୍ବାମର୍ ଡେଏତୋ କି ଆଇମର୍ ଡେଏତୋ ରବାଙେଞ୍ଜି ଡେନ୍, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜିଲେ ଜିରୁସାଲମନ୍ ଅନୋରୋଙନ୍ ଆସନ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅନଡ଼େଅଲନ୍ ବେଡେନ୍ ।
3 ৩ এই উদ্দেশ্যৰে যাত্ৰা কৰি দম্মেচক নগৰৰ ওচৰ পাওঁতে অকস্মাতে আকাশৰ পৰা পোহৰ ওলাই তেওঁৰ চাৰিওফালে প্ৰকাশিত হ’ল;
ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ଜିରା ଜିରା ଦମ୍ମେସକନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ଆରଡ଼ୋଏନ୍ ଆଡିଡ୍ ଏରବ୍ବୋମଙ୍ଡାଗୋ ରୁଆଙନ୍ ସିଲଡ୍ ସନାଆରନ୍ ଆମଙ୍ରେଙନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ତରାଡେ ।
4 ৪ তেওঁ তৎক্ষণাৎ মাটিত পৰিল আৰু এক আকাশ-বাণী শুনিবলৈ পালে, বোলে, “হে চৌল, হে চৌল, মোক কিয় তাড়না কৰিছা?”
ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍ ଲବଲୋଙନ୍ ଆଗ୍ରୋଙେନ୍ ସିଲଡ୍ ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ ସର୍ରଙନ୍ ଅମ୍ଡଙେନ୍, “ଏ ସାଓଲ, ଏ ସାଓଲ, ଆମନ୍ ଇନିଆସନ୍ ଞେନ୍ ଡଣ୍ଡାୟ୍ତିଁୟ୍?”
5 ৫ চৌলে উত্তৰ দি কলে- “হে প্ৰভু, আপুনি কোন?” তেতিয়া প্ৰভুৱে কলে, “যি জনক তুমি তাড়না কৰি আছা, মই সেই যীচু;
ସାଓଲନ୍ ଗାମେନ୍ । “ଏ ପ୍ରବୁ ଆମନ୍ ଆନା?” ଆନିନ୍ ଗାମେନ୍, “ଆନାଆଡଙ୍ ଆମନ୍ ଡଣ୍ଡାୟ୍ତେ, ତି ଆ ଜିସୁ ଞେନ୍ ।
6 ৬ কিন্তু উঠা, নগৰত সোমোৱা, তাতে তুমি কি কৰিব লাগিব, সেই বিষয়ে তোমাক কোৱা হ’ব।”
ଆର୍ପାୟ୍ ଡୋନା, ଗଡ଼ାନ୍ ଇୟ୍ଗନା, ଆରି ଞେନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ବର୍ତମ୍ ଏତ୍ତେଲେ ଲୁମା ।”
7 ৭ তেওঁৰ লগত যোৱা মানুহবোৰে তাত কোনো ব্যক্তিক দেখা নাপালে কিন্তু সেই আকাশ-বাণী শুনি অবাক হৈ থাকিল।
ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରାଜି ସାଓଲନ୍ ସରିନ୍ ଇୟେଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ତି ଆ ସର୍ରଙ୍ ଅମ୍ଡଙେଞ୍ଜି ସିନା ଆନ୍ନିଙ୍ଆଡଙ୍ ଅଃଗିୟ୍ଲଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସାନ୍ନି ଡେଏଞ୍ଜି ।
8 ৮ পাছত চৌলে মাটিৰ পৰা উঠি চকু মেলি একো নেদেখিলে। তেতিয়া আন লোকে তেওঁক হাতত ধৰি দম্মেচক নগৰলৈ আনিলে৷
ଆରି, ସାଓଲନ୍ ଲବଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଡୋଲନ୍ ଆରାଙାଙ୍ଲନ୍, ଆନିନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲୋ । ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସାଓଲନ୍ ଆସି ଞମ୍ଲେ ଦମ୍ମେସକନ୍ ଓରୋଙେଞ୍ଜି ।
9 ৯ তাতে তেওঁ তিন দিনলৈকে দৃষ্টিহীন হৈ থাকিল আৰু ভোজন-পানো নকৰিলে।
ଆରି ଆନିନ୍ ୟାଗି ଡିନ୍ନା ଜାୟ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲୋ, ଆରି ଇନ୍ନିଙ୍ ଅଃଜ୍ଜୋମ୍ଲୋ କି ଅଃଗାଲୋ ।
10 ১০ সেই সময়ত দম্মেচক নগৰত থকা অননিয় নামেৰে এজন শিষ্যক প্ৰভুৱে দৰ্শন দি কলে, “হে অননিয়।” তেওঁ ক’লে, “হে প্ৰভু, চাওক, মই আছোঁ।”
ଦମ୍ମେସକନ୍ ଅନନିଅ ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ଞଙ୍ନେମରନ୍ ଡକୋଏନ୍; ତନାଲ୍ମଡ୍ଲୋଙନ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଅନନିଅ ।” ଆନିନ୍ ଜାଲଙେନ୍ “ବର୍ନା ପ୍ରବୁ ଞେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତାୟ୍ ।”
11 ১১ তেতিয়া প্ৰভুৱে তেওঁক কলে, “তুমি উঠা, পোন নামৰ আলিবাটেৰে যোৱা, আৰু যিহূদাৰ ঘৰলৈ গৈ তাৰ্চ নগৰৰ চৌল নামৰ ব্যক্তি জনৰ খবৰ লোৱা৷ তাতে তুমি দেখিবা, তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰি আছে৷”
ପ୍ରବୁନ୍ ଅନନିଅନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଡୋନା, ଅବ୍ଜାଡାନା, ବିଙୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ତଙରନ୍ ଆଞୁମ୍ ଡକୋ, ତି ଆ ତଙର୍ଗଡ୍ ଜିର୍ରେ ଜିଉଦାନ୍ ଆସିଂ ଇୟା । ତେତ୍ତେ ତାର୍ସ ଗଡ଼ାନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଡକୋ, ଆଞୁମନ୍ ସାଓଲ, ଆନିନ୍ ଇୟ୍ସାଜା; ଆନିନ୍ ତେତ୍ତେ ପାର୍ତନାତନେ ।
12 ১২ তেতিয়া চৌলে দৃষ্টি পাবৰ কাৰণে অননিয় নামেৰে এজন মানুহ তেওঁৰ ওচৰলৈ আহি তেওঁৰ গাত হাত দিয়া, এনে দৰ্শনত দেখা পালে।
ଆରି, ଅନନିଅ ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଆବବ୍ଲୋଙନ୍ ଆସିନ୍ ଡକ୍କୋଏନ୍ ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଆରି ଗିୟ୍ଲେ ରପ୍ତିତେ ଗାମ୍ଲେ ଆନିନ୍ ତନାଲ୍ମଡନ୍ ଗିଜେନ୍ ।”
13 ১৩ কিন্তু অননিয়ই উত্তৰ দিলে, “হে প্ৰভু, সেই মানুহে যিৰূচালেমত আপোনাৰ নিযুক্ত পবিত্ৰ লোক সকলৰ কিমান অপকাৰ কৰিলে, সেই বিষয়ে মই অনেকৰ পৰা শুনিলোঁ৷
ଅନନିଅନ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ପ୍ରବୁ, ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଡ଼ାଲୋଙନ୍ ମନ୍ରାନମ୍ଜିଆଡଙ୍ କେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଡିଅଙ୍ଗା ଡଣ୍ଡାୟେଞ୍ଜି, ତିଆତେ ଞେନ୍ ଜବ୍ର ମନ୍ରାଜି ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ କେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଆ ବର୍ନେ ଅମ୍ଡଙ୍ଲାୟ୍ ।
14 ১৪ আৰু ইয়াতো আপোনাৰ নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰা লোক সকলক বান্ধিবলৈ তেওঁ প্ৰধান পুৰোহিত সকলৰ পৰা ক্ষমতালৈ আহিছে৷”
ଆରି, କେନ୍ ତେନ୍ନେ ଡିଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଅଞୁମ୍ଲୋଙ୍ନମ୍ ପାର୍ତନାତଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜିଲେ ପନାଙନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅନଡ଼େଅଲନ୍ ଞାଙେନ୍ ।”
15 ১৫ কিন্তু প্ৰভুৱে তেওঁক কলে, “তুমি যোৱা, কিয়নো অনা-ইহুদী আৰু ৰজা সকলৰ লগতে ইস্ৰায়েলৰ সন্তান সকলৰ আগত মোৰ নাম প্ৰচাৰ কৰিবলৈ, সেই জন মোৰ মনোনীত পাত্ৰ।
ବନ୍ଡ ପ୍ରବୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଜିରା, ଏର୍ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍, ରାଜାନ୍ ଆମଙ୍ ଡ ଇସ୍ରାଏଲ୍ମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଅଞୁମ୍ଞେନ୍ ଅନମ୍ତୁଙନ୍ ଆସନ୍ ଞେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସେଡାଲାୟ୍ ।
16 ১৬ কিয়নো তেওঁ মোৰ নামৰ কাৰণে কিমান দুখভোগ কৰিব লাগিব, ইয়াকে মই তেওঁক দেখুৱাম।”
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଞୁମ୍ଞେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଡିଅଙ୍ଗା ପରାନ୍ଡଣ୍ଡନ୍ ଡେତେ, ତିଆତେ ଞେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅବ୍ଜନାତାୟ୍ ।”
17 ১৭ তেতিয়াই অননিয় গ’ল আৰু সেই ঘৰত সোমাই চৌলক বিচাৰি উলিয়ালে৷ তাৰ পাছত তেওঁ চৌলৰ গাত হাত দি কলে, “হে ভাই চৌল, আপুনি যেন দৃষ্টি পায় আৰু পবিত্ৰ আত্মাৰে পৰিপূৰ্ণ হয়, এই কাৰণে আপুনি অহা বাটত যি জন প্ৰভু যীচুৱে অাপোনাক দেখা দিলে, তেৱেঁই মোক আপোনাৰ ওচৰলৈ পঠালে।”
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଅନନିଅନ୍ ଜିରେନ୍ କି ସାଓଲନ୍ ଆଡ୍ରକୋଲନ୍ ଆସିଂ ଇୟ୍ଲେ ଗନେ, ଆରି, ସାଓଲନ୍ ଆ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ ଆସିନ୍ ଡକ୍କୋଲେ ବର୍ରନେ, “ବୋଞାଙ୍ ସାଓଲ, ଆମନ୍ ତଙରନ୍ ଜରିରେନ୍ ଆଡିଡ୍ ଅଙ୍ଗା ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ଅମଙ୍ନମ୍ ଅବ୍ତୁୟ୍ଲନ୍; ଆମନ୍ ଗିୟ୍ଲେ ରପ୍ତିଆ ଆରି ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଞାଙା ଗାମ୍ଲେ ଆନିନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଲିଁୟ୍ ।”
18 ১৮ তেতিয়াই তেওঁৰ চকুৰ পৰা মাছৰ বাকলিৰ নিচিনা এচটা ওলাই আহিল আৰু পুনৰায় দৃষ্টি পালে; তাৰ পাছত তেওঁ উঠি বাপ্তাইজিত হ’ল৷
ସିଲତ୍ତେ ମା ଅବ୍ତାଡ଼ନ୍ ସାଓଲନ୍ ଆମଡ୍ ସିଲଡ୍ ଆବଲ୍ଲାବା ଅନ୍ତମ୍ଆତେ ଇନିତ୍ତି ଅସେଡେନ୍ ଆରି ଆମଡନ୍ ମନଙେନ୍; ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଡୋଲନ୍ କି ତବ୍ବୁବ୍ଡାଲନ୍,
19 ১৯ ইয়াৰ পাছত তেওঁ খোৱা-বোৱা কৰি বলৱান হ’ল৷ এনেদৰে কিছুদিন তেওঁ শিষ্য সকলৰ সৈতে দম্মেচক নগৰতে থাকিল৷
ଆରି ଆନିନ୍ ଗାଗାଲନ୍ କି ବପ୍ପୁଏନ୍, ତେତ୍ତେ ଦମ୍ମେସକନ୍ ଆ ଡର୍ନେମର୍ଜି ସରିନ୍ ଅସୋୟ୍ ଡିନ୍ନା ଡକୋଲନ୍ ।
20 ২০ আৰু যীচু যে ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ হয়, এই কথা নাম-ঘৰবোৰত তেওঁ ঘোষণা কৰিবলৈ ধৰিলে।
ଆରି, ଆନିନ୍ ରନୁକ୍କୁସିଂରେଙନ୍ ଜିର୍ରେ, ଜିସୁନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍, ଗାମ୍ଲେ ବର୍ବର୍ରେ ପାଙେନ୍ ।
21 ২১ তাতে সকলোৱে শুনি বিস্ময় মানি কলে, “বোলে, যি জনে যিৰূচালেমত এই নামেৰে প্ৰাৰ্থনা কৰা সকলক লণ্ড-ভণ্ড কৰিছিল আৰু এতিয়াও তেনেলোকক বান্ধি প্ৰধান পুৰোহিতৰ আগলৈ নিবৰ আশয়েৰে এই ঠাইলৈকো আহিছে, সেই জন এৱেই নহয় নে?”
ଆନାଜି ଆ ବର୍ନେନ୍ ଅମ୍ଡଙେଞ୍ଜି ଆନିଞ୍ଜି ସାନ୍ନିଡାଲେ ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରାଜି ଜିସୁନ୍ ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ପାର୍ତନାଲଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜିରୁସାଲମନ୍ ଓରୋଙ୍ଡାଲେ ଇୟ୍ଲେ ଅବ୍ରବ୍ବୁଏଜି, ଆରି ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜିଲେ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଅନୋରୋଙନ୍ ଆସନ୍ କେନ୍ ତେନ୍ନେ ଇୟ୍ଲାୟ୍, କେନ୍ ଆନିନ୍ ତି ଆ ମନ୍ରା ତଡ୍ ପଙ୍?”
22 ২২ কিন্তু চৌলে অধিক শক্তিমান হৈ, এই যীচুৱেই যে খ্ৰীষ্ট হয়, ইয়াৰ প্ৰমাণ দি দম্মেচকত থকা ইহুদী সকলক নিৰুত্তৰ কৰিলে।
ବନ୍ଡ ସାଓଲନ୍ ଆରି ବୋର୍ସାଲେ ପାଙେନ୍, କି ଜିସୁନ୍ ମା କ୍ରିସ୍ଟ, ଗାମ୍ଲେ ଆନିନ୍ ଏତ୍ତେଲେ ସାକିନ୍ ତିୟେନ୍ ଡ ଦମ୍ମେସକନ୍ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଆ ଜିଉଦିମର୍ଜି ଆରି ଜାଲଙ୍ଲନ୍ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି ।
23 ২৩ এনেদৰে বহু দিনৰ পাছত ইহুদী সকলে তেওঁক বধ কৰিবলৈ চক্ৰান্ত কৰিলে৷
ଜବ୍ର ଡିନ୍ନା ଆଡ୍ରେଏନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ସାଓଲନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ଜିଉଦିମରଞ୍ଜି ରୁକ୍କୁଲନ୍ କଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି;
24 ২৪ আৰু তেওঁলোকে তেওঁক বধ কৰিবলৈ দিনে-ৰাতিয়ে দুৱাৰ বোৰত খাপ দি থাকিল; কিন্তু চৌলে তেওঁলোকৰ চক্ৰান্ত বুজি পালে৷
ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ଆକ୍ରଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେ ସାଓଲନ୍ ଜନାଏନ୍ । ଆରି, ଆନିଞ୍ଜି ସାଓଲନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ତଗଲ୍ ତମ୍ବା ଗଡ଼ାନ୍ ଆ ଡୁଆରାଲୋଙ୍ ଡଲ୍ଲେ ଡକୋଲଞ୍ଜି ।
25 ২৫ তাৰ পাছত তেওঁৰ শিষ্য সকলে ৰাতিতেই তেওঁক পাচিত ভৰাই, গড়েদি নমাই দিলে।
ବନ୍ଡ ସାଓଲନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମର୍ଜି ତଗଲନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ସିରାଲୋଙନ୍ ଅବ୍ତଙ୍କୁମ୍ଲେ କିନ୍ତାଲ୍ଗଡ୍ ଜାୟ୍ତାନ୍ ଅପ୍ପଡେଞ୍ଜି ।
26 ২৬ পাছত চৌলে যিৰূচালেমলৈ গৈ শিষ্য সকলৰ লগ লবলৈ চেষ্টা কৰাত, সকলোৱে তেওঁলৈ ভয় কৰিলে, আৰু তেওঁ যে শিষ্য হয়, ইয়াকো বিশ্বাস নকৰিলে।
ତିକ୍କି ଆନିନ୍ ଜିରୁସାଲମନ୍ ଜିର୍ରେ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ମାୟ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଏରେନ୍ ଗୋଜେନ୍; ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ନେ ଞଙ୍ନେମର୍ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଅଃଡ୍ଡର୍ରଞ୍ଜି, ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବତଙେଞ୍ଜି ।
27 ২৭ কিন্তু বাৰ্ণব্বাই তেওঁক পাঁচনি সকলৰ আগলৈ আনিলে৷ ইয়াৰ পাছত দম্মেচকৰ পথত কেনেকৈ চৌলে প্ৰভুক দেখা পাইছিল, আৰু প্ৰভুৱে তেওঁৰ আগত কি কথা কৈছিল, আৰু তেওঁ কেনেকৈ দম্মেচকত যীচুৰ নামত সাহসেৰে প্ৰচাৰ কৰিছিল, সেই সকলো কথা তেওঁলোকৰ আগত বৰ্ণনা কৰিলে।
ବନ୍ଡ ବର୍ନବାନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅନାପ୍ପାୟ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଓରୋଙ୍ଲାୟ୍; ତଙର୍ଲୋଙନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଆନିନ୍ ପ୍ରବୁନ୍ଆଡଙ୍ ଗିଜେନ୍ ଆରି ପ୍ରବୁନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଆନିନ୍ ସରିନ୍ କଡାଡ଼ିଲନ୍, ଆନିନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଦମ୍ମେସକ ଗଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଅବ୍ନୋମଙ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ଅପ୍ପୁଙ୍ବରେନ୍, ତି ଆ ବର୍ନେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ବର୍ନବାନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ବର୍ରନେ ।
28 ২৮ চৌলে তেওঁলোকৰ লগত যিৰূচালেমত অহা-যোৱা কৰি প্ৰভু যীচুৰ নামেৰে সাহসেৰে প্ৰচাৰ কৰিলে।
କେନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ସାଓଲନ୍ ଅନାପ୍ପାୟ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ବୟନ୍ ମାୟ୍ଲନ୍ ଡକୋଲନ୍ ଆରି ଜିରୁସାଲମନ୍ ଆୟର୍ୟର୍ମନେଙ୍ ଇୟ୍ଲେ ଅବ୍ନୋମଙ୍ଲନ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ଅପ୍ପୁଙ୍ବରେନ୍ ।
29 ২৯ তাতে তেওঁ গ্ৰীকভাষী ইহুদী সকলৰ সৈতে কথোপকথন আৰু বাদ-বিবাদ কৰিলে, কিন্তু তেওঁলোকে তেওঁক বধ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি আছিল।
ଆନିନ୍ ଗ୍ରିକ୍ ଲଙ୍ଲଙନ୍ ବାତ୍ତେ ଆକ୍ରଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି ଆ ଜିଉଦିଜି ସରିନ୍ ଅଲ୍ଜାଲଙେଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ସାଓଲନ୍ଆଡଙ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ଏରେଞ୍ଜି ଗୋଜେଞ୍ଜି ।
30 ৩০ ভাই সকলে এই বিষয়ে জানিবলৈ পোৱাত তেওঁক চীজাৰিয়ালৈ নি তাৰ্চ নগৰলৈ পঠাই দিলে।
ତି ଆ ବର୍ନେ ଡର୍ନେ ବୋଞାଙଞ୍ଜି ଆଜ୍ରନାଏଞ୍ଜି, ସାଓଲନ୍ଆଡଙ୍ କାଇସରିଆ ଗଡ଼ାନ୍ ଓରୋଙ୍ଲେ ତାର୍ସ ଗଡ଼ାନ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି ।
31 ৩১ সেই সময়ত গোটেই যিহুদীয়া, গালীল, আৰু চমৰীয়া দেশৰ মণ্ডলী সমূহ শান্তিত আছিল; বিশ্বাসী সকল সংখ্যাত বৃদ্ধি হৈ প্ৰভুৰ ভক্তিত আৰু পবিত্ৰ আত্মাই দিয়া উদগণিত জীৱন-যাপন কৰিছিল ৷
ଏନ୍ନେଗନ୍ ସମ୍ପରା ଜିଉଦାନ୍, ଗାଲିଲିନ୍ ଡ ସମିରୋଣ ଡେସାନ୍ ଆ ମଣ୍ଡଡ଼ିଜି ସୟୁଡମ୍ ଡକୋଏନ୍ । ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଆ ବୋର୍ସା ବାତ୍ତେ ଡର୍ନେମରଞ୍ଜି ଗୋଗୋୟ୍ଲେ ପାଙେଞ୍ଜି, ଆରି ଡର୍ନେମରଞ୍ଜି ପ୍ରବୁନ୍ଆଡଙ୍ ବତଙନ୍ ବାତ୍ତେ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ଲଞ୍ଜି ।
32 ৩২ তাৰ পাছত পিতৰে ঠায়ে ঠায়ে ফুৰি লুদ্দা নগৰৰ নিবাসী পবিত্ৰ লোক সকলৰ ওচৰ পালেগৈ৷
ତିଆଡିଡ୍ ପିତ୍ରନ୍ ସମ୍ପରାନ୍ ବୁଲ୍ଲେ ବୁଲ୍ଲେଲେ ଲୁଦ ଗଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଆମଙ୍ ନିୟ୍ ତୁଙେନ୍ ।
33 ৩৩ সেই ঠাইতে পক্ষাঘাত ৰোগত আক্ৰান্ত হৈ আঠ বছৰ শয্যাত পৰি থকা ঐনিয়া নামেৰে এজন মানু্হক দেখিলে।
ତେତ୍ତେ ଆନିନ୍ ଏନିଅ ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଇୟ୍ଲେ ରବାଙେ, ଆନିନ୍ ଆଟ ବର୍ସେଙ୍ ଡେଏନ୍ ଆଲୁଡ୍ଲୁଡ୍ ଡକୋଲନ୍, ଆନିନ୍ କାନ୍ନିଏନ୍ ।
34 ৩৪ পিতৰে তেওঁক কলে, “হে ঐনিয়া, যীচু খ্ৰীষ্টই আপোনাক সুস্হ কৰিছে; আপুনি উঠি আপোনাৰ শয্যা চপাই লওঁক;” তাতে তেওঁ তেতিয়াই উঠি থিয় হ’ল।
ପିତ୍ରନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଏନିଅ, ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ମବ୍ନଙ୍ତମ୍; ଡୋନା, ବରେଲ୍ବେଲ୍ନମ୍ଜି ଜୁବାୟା ।” ସିଲତ୍ତେ ଏନିଅନ୍ ଅବ୍ତାଡ଼ନ୍ ଡୋଲନ୍ ।
35 ৩৫ পাছত লুদ্দা আৰু চাৰোণ-নিবাসী সকলেও প্ৰভুলৈ মন-পালটালে।
ଆରି ଲୁଦ ଗଡ଼ାନ୍ ଡ ସାରୋଣବାଜି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ପ୍ରବୁନ୍ ଆମଙ୍ ୟର୍ରନାଜି ।
36 ৩৬ আৰু যাক ভাষাত দৰ্কা অৰ্থাৎ হৰিণী বুলি মাতে, দান দিয়া আৰু সৎকৰ্মেৰে পূৰ্ণ হৈ থকা টাবিথা নামৰ শিষ্যা এজনী যাফোত আছিল৷
ଜାପୋ ଗଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଟାବିତା ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ଡର୍ନେବଜନ୍ ଡକୋଏନ୍, ବାଣ୍ଡାଲବୋ ଡେନ୍ କେନ୍ ଆଗ୍ରାମ୍ଗାମନ୍ ଦର୍କା । ଆନିନ୍ ମନଙ୍ ଲନୁମଞ୍ଜି ଲୁମେନ୍ ଆରି ଡୋଲେୟ୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସାଜଏଞ୍ଜି ।
37 ৩৭ সেই সময়ত তেওঁ নৰিয়াত পৰি মৃত্যু হোৱাত, লোক সকলে তেওঁক ধুৱাই ওপৰৰ কোঠালিত শুৱাই থলে।
ତିଆଡିଡ୍ ଆନିନ୍ ଅସୁଡାଲେ ରବୁଏନ୍, ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଉମ୍ମାଡାଲେ ଅବୟ୍ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଆସିଂଲୋଙ୍ ଅବ୍ଲୁଡ୍ଲୁଡେଞ୍ଜି ।
38 ৩৮ তাতে লুদ্দা নগৰ যাফোৰ ওচৰ হোৱাত, আৰু পিতৰো তাতে আছে বুলি শুনি, শিষ্য সকলে তেওঁৰ ওচৰলৈ দুজন মানুহ পঠিয়াই মিনতি কৰালে, বোলে, “পলম নকৰি আমাৰ ইয়ালৈ আহক।”
ଆରି, ଲୁଦ ଗଡ଼ାନ୍, ଜାପୋ ଗଡ଼ାନ୍ ଆ ତୁୟାୟ୍ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍ ଆସନ୍, ପିତ୍ରନ୍ ଲୁଦ ଗଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଡକୋ ଗାମ୍ଲେ ଅମ୍ଡଙେଞ୍ଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ବାଗୁ ମନ୍ରା ଏନ୍ନେଲେ ବର୍ରେ ପିତ୍ରନ୍ ଆମଙ୍ ଆପ୍ପାୟେଞ୍ଜି, “ଆମନ୍ ଆରି ଅବ୍ଡିଂଡଂନେ ଅମଙ୍ଲେନ୍ ଲଜିରାୟ୍ ।”
39 ৩৯ তেতিয়া পিতৰ উঠি তেওঁলোকৰ লগত গৈ তাত উপস্থিত হোৱাত, লোক সকলে তেওঁক ওপৰৰ কোঠালিলৈ নিলে আৰু বিধৱা সকলে তেওঁৰ ওচৰত থিয় হৈ কান্দি কান্দি, দৰ্কাই তেওঁলোকৰ লগত থাকোতে প্ৰস্তুত কৰা চোলা আদি কাপোৰ দেখুৱাবলৈ ধৰিলে।
ଆରି ପିତ୍ରନ୍ ଡୋଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଜାପୋ ଗଡ଼ାନ୍ ଜିରେନ୍ । ଆନିନ୍ ଆଜିର୍ରାଞନ୍ ସିଲଡ୍, ଆନିଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଆସିଂ ଓରୋଙେଞ୍ଜି, ତେତ୍ତେ ଅଡ଼୍କୋ ଜୁଆର୍ବଜଞ୍ଜି ୟେୟେଡାଲଞ୍ଜି; ଆରି ଦର୍କାନ୍ ଆମେଙ୍ ଇଙନ୍ ଅଙ୍ଗା ଅଙ୍ଗିଜି ଆରି ଅଙ୍ଗା ସିନ୍ରିଜି ତାଞେନ୍, ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଅବ୍ତୁଜେଞ୍ଜି ।
40 ৪০ কিন্তু পিতৰে তেওঁলোক আটাইকে বাহিৰলৈ যাব দি আঁঠুকাঢ়ি প্ৰাৰ্থনা কৰিলে; পাছত মৃতদেহৰ ফাললৈ ঘূৰি চাই কলে, “হে টাবিথা উঠা।” তেতিয়া তেওঁ চকু মেলি পিতৰক দেখি বহিল৷
ବନ୍ଡ ପିତ୍ରନ୍ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଅମ୍ଡୁଙ୍ଡାଲେ ତୁଡ଼ୁମ୍ଲେ ପାର୍ତନାଲନ୍; ଆରି ମଡ଼ଗଡ୍ ବୁଲ୍ଲେଲେ ଆଙାଙ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ଟାବିତା, ଡୋନା ।” ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍ ସାବ୍କୁଡ୍ମଡ୍ଲନ୍, ଆରି ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ଡୋଲନ୍ ତଙ୍କୁମେନ୍ ।
41 ৪১ তাতে তেওঁ টাবিথাক হাতত ধৰি তুলিলে; আৰু পবিত্ৰ লোক আৰু বিধৱা সকলক মাতি, তেওঁলোকৰ আগত জীয়াই উঠা দেখুৱালে।
ଆରି ପିତ୍ରନ୍ ଟାବିତାନ୍ ଆସି ଞମ୍ଲେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅବ୍ଡୋଏନ୍ କି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଡ ଜୁଆର୍ବଜଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ ଆନିନ୍ ଆମେଙନ୍ ଅବ୍ତୁଜେଞ୍ଜି ।
42 ৪২ এই কথা যাফোৰ সকলো ঠাইতে জনাজাত হৈ যোৱাত, অনেক মানুহে প্ৰভুত বিশ্বাস কৰিলে।
କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଜାପୋ ଗଡ଼ାନ୍ ସମ୍ପରାନ୍ ଜନାଆଜେଞ୍ଜି ଆରି ଜବ୍ର ମନ୍ରାଜି ପ୍ରବୁନ୍ ଆମଙ୍ ଡର୍ରଞ୍ଜି ।
43 ৪৩ তাৰ পাছত পিতৰে যাফোত, চিমোন নামেৰে এজন মুচিয়াৰৰ ঘৰত বহু দিন থাকিল।
ଆରି, ପିତ୍ରନ୍ ଜବ୍ର ଡିନ୍ନା ଜାପୋ ଗଡ଼ାଲୋଙନ୍ ସିମନ୍ ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ଉସାଲ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାମରନ୍ ଆସିଂ ଡକୋଲନ୍ ।