২ কৰিন্থীয়া 7
1 ১ এই হেতুকে, হে প্ৰিয় ভাই আৰু ভনী সকল, এইবোৰ প্ৰতিজ্ঞা পোৱাত, আহক, আমি শৰীৰ আৰু আত্মাৰ সকলো অশুচিতাৰ পৰা নিজকে শুচি কৰি, ঈশ্বৰৰ ভয়ত পবিত্ৰতা সিদ্ধ কৰোঁহক।
அதஏவ ஹே ப்ரியதமா: , ஏதாத்³ரு’ஸீ²: ப்ரதிஜ்ஞா: ப்ராப்தைரஸ்மாபி⁴: ஸ²ரீராத்மநோ: ஸர்வ்வமாலிந்யம் அபம்ரு’ஜ்யேஸ்²வரஸ்ய ப⁴க்த்யா பவித்ராசார: ஸாத்⁴யதாம்’|
2 ২ আপোনালোকৰ হৃদয়ত আমাক ঠাই দিয়ক! আমি কাৰো অন্যায় কৰা নাই, কাৰো অনিষ্ট কৰা নাই, কাকো ঠগোৱাও নাই।
யூயம் அஸ்மாந் க்³ரு’ஹ்லீத| அஸ்மாபி⁴: கஸ்யாப்யந்யாயோ ந க்ரு’த: கோ(அ)பி ந வஞ்சித: |
3 ৩ মই আপোনালোকৰ দোষ ধৰিবলৈ এই কথা কৈছোঁ, এনে নহয়; কিয়নো আমাৰে সৈতে মৰিবলৈ আৰু জীয়াই থাকিবলৈকো আপোনালোক আমাৰ হৃদয়ত আছে বুলি আগেয়ে কৈছিলোঁ।
யுஷ்மாந் தோ³ஷிண: கர்த்தமஹம்’ வாக்யமேதத்³ வதா³மீதி நஹி யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ஜீவநாய மரணாய வா வயம்’ யுஷ்மாந் ஸ்வாந்த: கரணை ர்தா⁴ரயாம இதி பூர்வ்வம்’ மயோக்தம்’|
4 ৪ আপোনালোকলৈ মোৰ আত্মবিশ্বাস অধিক, আপোনালোকৰ অৰ্থে মোৰ শ্লাঘাও অধিক; এইদৰে আমাৰ সকলো ক্লেশত, মই সান্ত্বনাৰে পুৰ্ণ হৈ আছোঁ আৰু আনন্দত একেবাৰে উপচি পৰিছোঁ।
யுஷ்மாந் ப்ரதி மம மஹேத்ஸாஹோ ஜாயதே யுஷ்மாந் அத்⁴யஹம்’ ப³ஹு ஸ்²லாகே⁴ ச தேந ஸர்வ்வக்லேஸ²ஸமயே(அ)ஹம்’ ஸாந்த்வநயா பூர்ணோ ஹர்ஷேண ப்ரபு²ல்லிதஸ்²ச ப⁴வாமி|
5 ৫ কিয়নো যেতিয়া আমি মাকিদনিয়া দেশলৈ আহিলোঁ, আমাৰ শাৰীৰিক একো জিৰণি নাছিল; বৰং সকলোতে অশান্তিহে পাইছিলোঁ; বাহিৰত বিৰোধ আৰু অন্তৰত ভয় আছিল।
அஸ்மாஸு மாகித³நியாதே³ஸ²ம் ஆக³தேஷ்வஸ்மாகம்’ ஸ²ரீரஸ்ய காசித³பி ஸா²ந்தி ர்நாப⁴வத் கிந்து ஸர்வ்வதோ ப³ஹி ர்விரோதே⁴நாந்தஸ்²ச பீ⁴த்யா வயம் அபீட்³யாமஹி|
கிந்து நம்ராணாம்’ ஸாந்த்வயிதா ய ஈஸ்²வர: ஸ தீதஸ்யாக³மநேநாஸ்மாந் அஸாந்த்வயத்|
7 ৭ কেৱল তেওঁৰ আগমণৰ দ্বাৰায়েই নহয়, কিন্তু আপোনালোকৰ হাবিয়াহ, শোক আৰু আমাৰ কাৰণে আপোনালোকৰ উৎসাহৰ কথা কওঁতে, আপোনালোকৰ কথাত তেওঁ পোৱা শান্ত্বনাৰেও আমাক এনে সান্ত্বনা দিলে যে, তাৰেই মই অধিক আনন্দ পালোঁ।
கேவலம்’ தஸ்யாக³மநேந தந்நஹி கிந்து யுஷ்மத்தோ ஜாதயா தஸ்ய ஸாந்த்வநயாபி, யதோ(அ)ஸ்மாஸு யுஷ்மாகம்’ ஹார்த்³த³விலாபாஸக்தத்வேஷ்வஸ்மாகம்’ ஸமீபே வர்ணிதேஷு மம மஹாநந்தோ³ ஜாத: |
8 ৮ কিয়নো মোৰ সেই পত্ৰৰ দ্বাৰাই আপোনালোক দুঃখিত হ’লেও মই বেজাৰ নকৰোঁ৷ আগেয়ে যদিওঁবা বেজাৰ কৰিছিলোঁ, এতিয়া দেখিলোঁ যে মোৰ পত্ৰখনে আপোনালোকক দুঃখিত কৰিলে, কিন্তু সেই পত্ৰই মাথোন অলপ সময়হে আপোনালোকৰ দুখ জন্মাইছিল,
அஹம்’ பத்ரேண யுஷ்மாந் ஸோ²கயுக்தாந் க்ரு’தவாந் இத்யஸ்மாத்³ அந்வதப்யே கிந்த்வது⁴நா நாநுதப்யே| தேந பத்ரேண யூயம்’ க்ஷணமாத்ரம்’ ஸோ²கயுக்தீபூ⁴தா இதி மயா த்³ரு’ஸ்²யதே|
9 ৯ এতিয়া আনন্দ কৰিছোঁ; কিয়নো আপোনালোক দুঃখিত হোৱাৰ কাৰণে নহয়, কিন্তু দুঃখিত হোৱাৰ দ্বাৰাই যে আপোনালোকৰ মন পৰিৱৰ্তিত হ’ল, সেই কাৰণেহে৷ আমাৰ দ্বাৰাই আপোনালোকৰ একো হানি নহয়, সেই বাবে আপোনালোক ঈশ্বৰৰ ইচ্ছাৰ দৰে দুঃখিত হৈছিল, সেই বিষয়ে আপোনালোকে জানিছিলোঁ।
இத்யஸ்மிந் யுஷ்மாகம்’ ஸோ²கேநாஹம்’ ஹ்ரு’ஷ்யாமி தந்நஹி கிந்து மந: பரிவர்த்தநாய யுஷ்மாகம்’ ஸோ²கோ(அ)ப⁴வத்³ இத்யநேந ஹ்ரு’ஷ்யாமி யதோ(அ)ஸ்மத்தோ யுஷ்மாகம்’ காபி ஹாநி ர்யந்ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ யுஷ்மாகம் ஈஸ்²வரீய: ஸோ²கோ ஜாத: |
10 ১০ কাৰণ ঈশ্বৰৰ ইচ্ছাৰ দৰে হোৱা মনোদুখে, অনুতপ্ত নোহোৱাকৈয়ে পৰিত্রাণলৈ মন-পালটন কৰায়; কিন্তু সাংসাৰিক মনোদুখে অপৰিৱৰ্তনীয় মৃত্যু সাধন কৰে।
ஸ ஈஸ்²வரீய: ஸோ²க: பரித்ராணஜநகம்’ நிரநுதாபம்’ மந: பரிவர்த்தநம்’ ஸாத⁴யதி கிந்து ஸாம்’ஸாரிக: ஸோ²கோ ம்ரு’த்யும்’ ஸாத⁴யதி|
11 ১১ কিয়নো, ঈশ্বৰৰ মহৎ ইচ্ছাৰ দৰে হোৱা সেই মনোদুখেই আপোনালোকৰ অন্তৰত কেনে যত্ন, কেনে দুখৰ খণ্ডন, কেনে বিৰক্তি, কেনে ভয়, কেনে হাবিয়াহ, কেনে উৎসাহ, কেনে প্ৰতিকাৰ সাধন কৰিলে! সেইবোৰ কথাত আপোনালোকে সকলো প্ৰকাৰে নিজকে নিৰ্দোষী বুলি প্ৰমাণ কৰিলে।
பஸ்²யத தேநேஸ்²வரீயேண ஸோ²கேந யுஷ்மாகம்’ கிம்’ ந ஸாதி⁴தம்’? யத்நோ தோ³ஷப்ரக்ஷாலநம் அஸந்துஷ்டத்வம்’ ஹார்த்³த³ம் ஆஸக்தத்வம்’ ப²லதா³நஞ்சைதாநி ஸர்வ்வாணி| தஸ்மிந் கர்ம்மணி யூயம்’ நிர்ம்மலா இதி ப்ரமாணம்’ ஸர்வ்வேண ப்ரகாரேண யுஷ்மாபி⁴ ர்த³த்தம்’|
12 ১২ যদিওঁবা মই আপোনালোকলৈ লিখিছিলো, তথাপি অন্যায় কৰা জনৰ কাৰণে বা অপকাৰ পোৱা জনৰ কাৰণে নহয়, কিন্তু আমাৰ অৰ্থে আপোনালোকৰ যি যত্ন, সেয়ে ঈশ্বৰৰ দৃষ্টিত আপোনালোকৰ বাবে যেন প্ৰকাশিত হয়, এই কাৰণেহে লিখিছিলোঁ।
யேநாபராத்³த⁴ம்’ தஸ்ய க்ரு’தே கிம்’வா யஸ்யாபராத்³த⁴ம்’ தஸ்ய க்ரு’தே மயா பத்ரம் அலேகி² தந்நஹி கிந்து யுஷ்மாநத்⁴யஸ்மாகம்’ யத்நோ யத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ யுஷ்மத்ஸமீபே ப்ரகாஸே²த தத³ர்த²மேவ|
13 ১৩ এতেকে আমি সান্ত্বনা পালোঁ। আৰু আমাৰ সেই সান্ত্বনাৰ ওপৰিও তীতৰ আনন্দত আমি আৰু অধিক আনন্দ পালোঁ; কাৰণ আপোনালোক সকলোৰে দ্বাৰাই তেওঁৰ আত্মা সজীৱ কৰা হ’ল।
உக்தகாரணாத்³ வயம்’ ஸாந்த்வநாம்’ ப்ராப்தா: ; தாஞ்ச ஸாந்த்வநாம்’ விநாவரோ மஹாஹ்லாத³ஸ்தீதஸ்யாஹ்லாதா³த³ஸ்மாபி⁴ ர்லப்³த⁴: , யதஸ்தஸ்யாத்மா ஸர்வ்வை ர்யுஷ்மாபி⁴ஸ்த்ரு’ப்த: |
14 ১৪ যদিও মই তেওঁৰ আগত আপোনালোকৰ অৰ্থে গৌৰৱ কৰিলোঁ, তথাপি মোক লাজত পেলোৱা হোৱা নাই; কিন্তু যেনেকৈ আমি আপোনালোকৰ আগত সকলো কথা সঁচাকৈ কলোঁ, তেনেকৈ তীতৰ আগত কৰা আমাৰ সেই গৌৰৱ সঁচাহে হ’ল।
பூர்வ்வம்’ தஸ்ய ஸமீபே(அ)ஹம்’ யுஷ்மாபி⁴ர்யத்³ அஸ்²லாகே⁴ தேந நாலஜ்ஜே கிந்து வயம்’ யத்³வத்³ யுஷ்மாந் ப்ரதி ஸத்யபா⁴வேந ஸகலம் அபா⁴ஷாமஹி தத்³வத் தீதஸ்ய ஸமீபே(அ)ஸ்மாகம்’ ஸ்²லாக⁴நமபி ஸத்யம்’ ஜாதம்’|
15 ১৫ আৰু আপোনালোকে তেওঁৰ আজ্ঞাধীন হৈ, ভয় আৰু কম্পনেৰে যে তেওঁক গ্ৰহন কৰিছিল, সেই কথা তেওঁ সোঁৱৰণ কৰোঁতে, আপোনালোকলৈ তেওঁৰ স্নেহ অতি অধিক হ’ল।
யூயம்’ கீத்³ரு’க் தஸ்யாஜ்ஞா அபாலயத ப⁴யகம்பாப்⁴யாம்’ தம்’ க்³ரு’ஹீதவந்தஸ்²சைதஸ்ய ஸ்மரணாத்³ யுஷ்மாஸு தஸ்ய ஸ்நேஹோ பா³ஹுல்யேந வர்த்ததே|
யுஷ்மாஸ்வஹம்’ ஸர்வ்வமாஸ²ம்’ஸே, இத்யஸ்மிந் மமாஹ்லாதோ³ ஜாயதே|
