২ কৰিন্থীয়া 10
1 ১ মই, যি পৌল, নিজে খ্ৰীষ্টৰ মৃদু আৰু কোমল স্বভাৱেৰে আপোনালোকক মিনতি কৰিছোঁ - মই আপোনালোকৰ সাক্ষাতে নম্ৰ কিন্তু অসাক্ষাতে আপোনালোকৰ প্ৰতি সাহিয়াল৷
| یُشْمَتْپْرَتْیَکْشے نَمْرَح کِنْتُ پَروکْشے پْرَگَلْبھَح پَولوہَں کھْرِیشْٹَسْیَ کْشانْتْیا وِنِیتْیا چَ یُشْمانْ پْرارْتھَیے۔ |
2 ২ মই আপোনালোকক মিনতি কৰিছোঁ যে, যেতিয়া মই আপোনালোকৰ সৈতে থাকো তেতিয়া যেন মই আত্মবিশ্ৱাসৰ সাহসেৰে সাহসী নহওঁ; কিন্তু যেতিয়া আমাক যি সকলে মাংস অনুসাৰে চলা বুলি জ্ঞান কৰিব, তেতিয়া সেই সকলৰ বিৰুদ্ধে মই যেনে আৱশ্যকতা জ্ঞান কৰিছোঁ, উপস্থিত কালত তেনে সাহসেৰে মই সাহিয়াল হম৷
| مَمَ پْرارْتھَنِییَمِدَں وَیَں یَیح شارِیرِکاچارِنو مَنْیامَہے تانْ پْرَتِ یاں پْرَگَلْبھَتاں پْرَکاشَیِتُں نِشْچِنومِ سا پْرَگَلْبھَتا سَماگَتینَ مَیاچَرِتَوْیا نَ بھَوَتُ۔ |
| یَتَح شَرِیرے چَرَنْتوپِ وَیَں شارِیرِکَں یُدّھَں نَ کُرْمَّح۔ |
4 ৪ কিয়নো আমাৰ যুদ্ধ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰে কৰা মাংসিক যুদ্ধ নহয় কিন্তু স্ৱর্গীয় শক্তিৰ দ্ৱাৰাই দূৰ্গও বিনাশ কৰাৰ যোগ্য, - ইয়াতে কোনো ভুল ধাৰণা নাথাকক৷
| اَسْماکَں یُدّھاسْتْرانِ چَ نَ شارِیرِکانِ کِنْتْوِیشْوَرینَ دُرْگَبھَنْجَنایَ پْرَبَلانِ بھَوَنْتِ، |
5 ৫ আমি মনৰ তৰ্ক-বিতৰ্ক আৰু ঐশ্বৰীক জ্ঞানৰ বিৰুদ্ধে উত্থাপিত হোৱা উদ্ধত বিষয়বোৰ ভাঙি পেলাই, সকলো ভাব বন্দী কৰি, খ্ৰীষ্টৰ আজ্ঞাধীন কৰিছোঁ;
| تَیشْچَ وَیَں وِتَرْکانْ اِیشْوَرِییَتَتّوَجْنانَسْیَ پْرَتِبَنْدھِکاں سَرْوّاں چِتَّسَمُنَّتِنْچَ نِپاتَیامَح سَرْوَّسَنْکَلْپَنْچَ بَنْدِنَں کرِتْوا کھْرِیشْٹَسْیاجْناگْراہِنَں کُرْمَّح، |
| یُشْماکَمْ آجْناگْراہِتْوے سِدّھے سَتِ سَرْوَّسْیاجْنالَنْگھَنَسْیَ پْرَتِیکارَں کَرْتُّمْ اُدْیَتا آسْمَہے چَ۔ |
7 ৭ সন্মুখত যি আছে, সেয়া আপোনালোকে স্পষ্ট দৃষ্টিৰে চাওক৷ কোনোৱে যদি নিজকে খ্ৰীষ্টৰ পাঁচনি বুলি নিজ প্ৰমাণত বিশ্বাস কৰে, তেনেহলে তেখেত যেনেকৈ খ্ৰীষ্টৰ, আমিও তেনেকৈ বুলি তেখেতে নিজে পুনৰায় বিবেচনা কৰি জানক।
| یَدْ درِشْٹِگوچَرَں تَدْ یُشْمابھِ رْدرِشْیَتاں۔ اَہَں کھْرِیشْٹَسْیَ لوکَ اِتِ سْوَمَنَسِ یینَ وِجْنایَتے سَ یَتھا کھْرِیشْٹَسْیَ بھَوَتِ وَیَمْ اَپِ تَتھا کھْرِیشْٹَسْیَ بھَوامَ اِتِ پُنَرْوِوِچْیَ تینَ بُدھْیَتاں۔ |
8 ৮ আমাৰ ক্ষমতাৰ বিষয়ে যদিও কিছু অধিক গৌৰৱ কৰোঁ, যি ক্ষমতা প্ৰভুৱে আপোনালোকক বিনষ্ট কৰিবৰ কাৰণে নহয়, কিন্তু আপোনালোক যেন ধর্মত বৃদ্ধি হয়৷ তথাপি সেই বিষয়ে মই লজ্জিত নহ’ম৷
| یُشْماکَں نِپاتایَ تَنَّہِ کِنْتُ نِشْٹھایَے پْرَبھُنا دَتَّں یَدَسْماکَں سامَرْتھْیَں تینَ یَدْیَپِ کِنْچِدْ اَدھِکَں شْلاگھے تَتھاپِ تَسْمانَّ تْرَپِشْیے۔ |
| اَہَں پَتْرَے رْیُشْمانْ تْراسَیامِ یُشْمابھِریتَنَّ مَنْیَتاں۔ |
10 ১০ কিয়নো কিছুমান ব্যক্তিয়ে কয়, “তেখেতৰ পত্ৰবোৰ গুৰুত্ৱপূর্ণ আৰু শক্তিযুক্ত, কিন্তু শাৰীৰিকভাৱে তেখেত দূৰ্বল আৰু তেখেতৰ বাক্য শুনা অযোগ্য৷”
| تَسْیَ پَتْرانِ گُرُتَرانِ پْرَبَلانِ چَ بھَوَنْتِ کِنْتُ تَسْیَ شارِیرَساکْشاتْکارو دُرْبَّلَ آلاپَشْچَ تُچّھَنِییَ اِتِ کَیشْچِدْ اُچْیَتے۔ |
11 ১১ আমি অনুপস্থিত থকা সময়ত পত্ৰৰ দ্বাৰাই বিষয়বোৰ যেনেদৰে লিখিছোঁ, উপস্থিত হ’লে আমি কাৰ্যতো তেনেকুৱাই বুলি, সেই মানুহবোৰে বিবেচনা কৰি জানক।
| کِنْتُ پَروکْشے پَتْرَے رْبھاشَمانا وَیَں یادرِشاح پْرَکاشامَہے پْرَتْیَکْشے کَرْمَّ کُرْوَّنْتوپِ تادرِشا ایوَ پْرَکاشِشْیامَہے تَتْ تادرِشینَ واچالینَ جْنایَتاں۔ |
12 ১২ কিয়নো নিজকে নিজে প্ৰশংসা কৰা লোক সকলৰ লগত আমি নিজক গণনা বা তুলনা কৰিবলৈ সাহস নকৰোঁ; কিয়নো যেতিয়া তেওঁলোকে ইজনে সিজনক জোখে আৰু নিজকে আন এজনৰ লগত তুলনা কৰে, তেতিয়া তেওঁলোকে যেন নিজকে সুক্ষ্মদৃষ্টি কৰে৷
| سْوَپْرَشَںسَکاناں کیشانْچِنْمَدھْیے سْوانْ گَنَیِتُں تَیح سْوانْ اُپَماتُں وا وَیَں پْرَگَلْبھا نَ بھَوامَح، یَتَسْتے سْوَپَرِمانینَ سْوانْ پَرِمِمَتے سْوَیشْچَ سْوانْ اُپَمِبھَتے تَسْماتْ نِرْبّودھا بھَوَنْتِ چَ۔ |
13 ১৩ কিন্তু আমি হ’লে অপৰিমিত ৰূপে গৌৰৱ নকৰি, ঈশ্বৰে যিহৰ দ্বাৰাই আমাৰ অংশৰ পৰিমাণ নিৰূপণ কৰি, আপোনালোকৰ ওচৰলৈকে পোৱা কৰিলে, আমি সেই পৰিমাণ অনুসাৰে গৌৰৱ কৰিম।
| وَیَمْ اَپَرِمِتینَ نَ شْلاگھِشْیامَہے کِنْتْوِیشْوَرینَ سْوَرَجّوا یُشْمَدّیشَگامِ یَتْ پَرِمانَمْ اَسْمَدَرْتھَں نِرُوپِتَں تینَیوَ شْلاگھِشْیامَہے۔ |
14 ১৪ কিয়নো আপোনালোকৰ সেই খিনিলৈকে আমাৰ স্বত্ব নথকাৰ দৰে, আমি নিজক ডাঙৰ কৰা নাই; কিন্তু খ্ৰীষ্টৰ শুভবাৰ্তা প্ৰচাৰ কৰোঁতে কৰোঁতে, আমি আপোনালোকৰ ওচৰ গৈ পাইছিলো৷
| یُشْماکَں دیشوسْمابھِرَگَنْتَوْیَسْتَسْمادْ وَیَں سْوَسِیمامْ اُلَّنْگھامَہے تَنَّہِ یَتَح کھْرِیشْٹَسْیَ سُسَںوادیناپَریشاں پْراگْ وَیَمیوَ یُشْمانْ پْراپْتَوَنْتَح۔ |
15 ১৫ আমি যে অপৰিমিত ৰূপে আনৰ পৰিশ্ৰমৰ কথাত গৌৰৱ কৰিছোঁ, এনে নহয়; কিন্তু আশা কৰোঁ, লোকৰ বিশ্বাস বাঢ়িলে, আমাৰ পৰিমাণ-জৰী অনুসাৰে আপোনালোকৰ মাজত বাহুল্যৰূপে যেন বৃদ্ধি হ’ম৷
| وَیَں سْوَسِیمامْ اُلَّنْگھْیَ پَرَکْشیتْرینَ شْلاگھامَہے تَنَّہِ، کِنْچَ یُشْماکَں وِشْواسے ورِدّھِں گَتے یُشْمَدّیشےسْماکَں سِیما یُشْمابھِرْدِیرْگھَں وِسْتارَیِشْیَتے، |
16 ১৬ অামি আপোনালোকৰ সিমূৰে থকা অঞ্চলতো শুভবার্তাৰ প্ৰচাৰ কৰিব পাৰিম৷ আমি আন লোকৰ অঞ্চলত কৰা কামৰ গৌৰৱ নকৰিম৷
| تینَ وَیَں یُشْماکَں پَشْچِمَدِکْسْتھیشُ سْتھانیشُ سُسَںوادَں گھوشَیِشْیامَح، اِتّھَں پَرَسِیمایاں پَرینَ یَتْ پَرِشْکرِتَں تینَ نَ شْلاگھِشْیامَہے۔ |
| یَح کَشْچِتْ شْلاگھَمانَح سْیاتْ شْلاگھَتاں پْرَبھُنا سَ ہِ۔ |
18 ১৮ কিয়নো যি জনে নিজকে নিজে যোগ্য-পাত্ৰ দেখুৱাই, তেখেত পৰীক্ষাসিদ্ধ নহয়; কিন্তু যি জনক প্ৰভুৱে যোগ্য-পাত্ৰ জ্ঞান কৰে, তেখেতহে পৰীক্ষাসিদ্ধ।
| سْوینَ یَح پْرَشَںسْیَتے سَ پَرِیکْشِتو نَہِ کِنْتُ پْرَبھُنا یَح پْرَشَںسْیَتے سَ ایوَ پَرِیکْشِتَح۔ |
