< ՓԻԼԻՊՊԵՑԻՍ 3 >

1 Վերջապէս, եղբայրնե՛րս, ուրախացէ՛ք Տէրոջմով: Արդարեւ նոյն բաները գրել ձեզի՝ ձանձրոյթ չէ ինծի, բայց ապահովութիւն է ձեզի:
In conclusion, my Brothers, all joy be yours in your union with the Lord. To repeat what I have already written does not weary me, and is the safe course for you.
2 Զգուշացէ՛ք շուներէն, զգուշացէ՛ք չար գործաւորներէն, զգուշացէ՛ք թլփատութենէն.
Beware of those ‘dogs’! Beware of those mischievous workers! Beware of the men who mutilate themselves!
3 որովհետեւ թլփատութիւնը մե՛նք ենք, որ կը պաշտենք Աստուած Հոգիո՛վ եւ կը պարծենանք Քրիստոս Յիսուսո՛վ, ու վստահութիւն չունինք մարմինի վրայ.
For it is we who are the circumcised — we whose worship is prompted by the Spirit of God, who exult in Christ Jesus, and who do not rely upon external privileges;
4 թէեւ ե՛ս ալ ունենալու էի նոյն վստահութիւնը մարմինի վրայ: Եթէ ուրիշ մէկը կը կարծէ թէ վստահութիւն ունի մարմինի վրայ, ա՛լ աւելի ե՛ս՝
though I, if any man, have cause to rely even upon them. If any one thinks he can rely upon external privileges, far more can I!
5 ութերորդ օրը թլփատուած, Իսրայէլի ցեղէն, Բենիամինի տոհմէն, Եբրայեցի մը՝ Եբրայեցիներէն, Օրէնքին համեմատ՝ Փարիսեցի,
I was circumcised when eight days old; I am an Israelite by race, and of the tribe of Benjamin; I am a Hebrew, and the child of Hebrews. As to the Law, I was a Pharisee;
6 նախանձախնդրութեան համեմատ՝ եկեղեցին կը հալածէի, Օրէնքէն եղած արդարութեան համեմատ՝ անմեղադրելի էի:
as to zeal, I was a persecutor of the Church; as to such righteousness as is due to Law, I proved myself blameless.
7 Բայց ինչ որ շահ էր ինծի, վնաս համարեցի զայն՝ Քրիստոսի համար:
But all the things which I once held to be gains I have now, for the Christ’s sake, come to count as loss.
8 Ու նոյնիսկ բոլոր բաներն ալ վնաս կը համարեմ՝ իմ Տէրոջս Քրիստոս Յիսուսի գիտութեան գերազանցութեան համար: Բոլոր բաներէն զրկուեցայ անոր համար, եւ աղբ կը համարեմ զանոնք, որպէսզի շահիմ Քրիստոսը
More than that, I count everything as loss, for the sake of the exceeding value of the knowledge of Christ Jesus my Lord. And for his sake I have lost everything, and count it as refuse, if I may but gain Christ and be found in union with him;
9 ու գտնուիմ իր մէջ, ունենալով ո՛չ թէ իմ արդարութիւնս՝ որ Օրէնքէն է, հապա ա՛յն՝ որ Քրիստոսի հաւատքին միջոցով է, արդարութիւնը՝ որ Աստուծմէ է՝ հաւատքով.
any righteousness that I have being, not the righteousness that results from Law, but the righteousness which comes through faith in Christ — the righteousness which is derived from God and is founded on faith.
10 որպէսզի ճանչնամ զինք եւ իր յարութեան զօրութիւնը, ու հաղորդակից ըլլամ իր չարչարանքներուն՝ կերպարանակից դառնալով իր մահուան,
Then indeed I shall know Christ, and the power of his resurrection, and all that it means to share his sufferings,
11 որպէսզի կարենամ հասնիլ՝՝ մեռելներուն յարութեան:
in the hope that, if I become like him in death, I may possibly attain to the resurrection from the dead.
12 Ո՛չ թէ ես արդէն ստացած եմ մրցանակը, կամ արդէն կատարեալ եղած եմ. հապա հետամուտ եմ բռնելու զայն, որուն համար ալ բռնուեցայ Քրիստոս Յիսուսէ:
Not that I have already laid hold of it, or that I am already made perfect. But I press on, in the hope of actually laying hold of that for which indeed I was laid hold of by Christ Jesus.
13 Եղբայրնե՛ր, ես չեմ սեպեր թէ բռնած եմ: Հապա կ՚ընեմ սա՛ մէկ բանը. մոռցած եմ ետեւի եղածները, եւ կը դիմեմ առջեւի եղածներուն:
For I, Brothers, do not regard myself as having yet laid hold of it. But this one thing I do — forgetting what lies behind, and straining every nerve for that which lies in front,
14 Կը հետապնդեմ նպատակակէտը՝ Քրիստոս Յիսուսով եղած Աստուծոյ վերին կոչումին մրցանակին համար:
I press on to the goal, to gain the prize of that heavenward Call which God gave me through Christ Jesus.
15 Ուրեմն մենք բոլորս՝ որ կատարեալ ենք՝ մտածե՛նք այսպէս. իսկ եթէ տարբեր կերպով մտածէք բանի մը մասին, Աստուած զա՛յն ալ պիտի յայտնէ ձեզի:
Let all of us, then, whose faith is mature, think thus. Then, if on any matter you think otherwise, God will make that also plain to you.
16 Սակայն ի՛նչ աստիճանի որ հասած ենք՝ ընթանա՛նք նոյն կանոնին համաձայն, մտածե՛նք նոյնպէս:
Only we are bound to order our lives by what we have already attained.
17 Եղբայրնե՛ր, բոլորդ միասին նմանեցէ՛ք ինծի, եւ ուշադի՛ր եղէք անո՛նց՝ որ կ՚ընթանան ա՛յնպէս՝ ինչպէս մենք, որ ունիք իբր տիպար:
Brothers, unite in following my example, and fix your eyes on those who are living by the pattern which we have set you.
18 Որովհետեւ շատեր կ՚ընթանան, որոնց մասին յաճախ կ՚ըսէի ձեզի եւ հիմա կ՚ըսեմ՝ նոյնիսկ լալով, այսինքն՝ Քրիստոսի խաչին թշնամիները.
For there are many — of whom I have often told you, and now tell you even with tears — who are living in enmity to the cross of the Christ.
19 անոնց վախճանը կորուստ է, անոնց աստուածը՝ իրենց որովայնն է, ու անոնց փառքը՝ իրենց ամօթն է: Անոնք կը մտածեն միայն երկրային բաներու մասին.
The end of such men is Ruin; for their appetites are their God, and they glory in their shame; their minds are given up to earthly things.
20 իսկ մեր քաղաքացիութիւնը երկինքն է, ուրկէ կը սպասենք Փրկիչին՝ Տէր Յիսուս Քրիստոսի,
But the State of which we are citizens is in Heaven; and it is from Heaven that we are eagerly looking for a Saviour, the Lord Jesus Christ,
21 որ պիտի կերպարանափոխէ մեր նուաստացած մարմինը՝ կերպարանակից ըլլալու իր փառաւոր մարմինին, այն ներգործութեան համեմատ՝ որ կարող է նաեւ ամէն ինչ հպատակեցնել իրեն:
who, by the exercise of his power to bring everything into subjection to himself, will make this body that we have in our humiliation like to that body which he has in his Glory.

< ՓԻԼԻՊՊԵՑԻՍ 3 >