ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 25
1 Երբ Փեստոս հասաւ իր իշխանութեան գաւառը, երեք օր ետք բարձրացաւ Կեսարիայէն Երուսաղէմ:
ଅନନ୍ତରଂ ଫୀଷ୍ଟୋ ନିଜରାଜ୍ୟମ୍ ଆଗତ୍ୟ ଦିନତ୍ରଯାତ୍ ପରଂ କୈସରିଯାତୋ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରମ୍ ଆଗମତ୍|
2 Քահանայապետն ու Հրեաներուն գլխաւորներն ալ յայտնեցին անոր իրենց ամբաստանութիւնը՝ Պօղոսի դէմ,
ତଦା ମହାଯାଜକୋ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ପ୍ରଧାନଲୋକାଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ସମକ୍ଷଂ ପୌଲମ୍ ଅପାୱଦନ୍ତ|
3 եւ աղաչեցին իրեն ու շնորհք խնդրեցին անոր դէմ՝ որ Երուսաղէմ կանչէ զայն. մինչ իրենք դարան կը պատրաստէին՝ ճամբան սպաննելու համար զայն:
ଭୱାନ୍ ତଂ ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆନେତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତ୍ୱିତି ୱିନୀଯ ତେ ତସ୍ମାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ୱାଞ୍ଛିତୱନ୍ତଃ|
4 Սակայն Փեստոս պատասխանեց թէ Պօղոս պահուելու էր Կեսարիա, եւ թէ ինք շուտով պիտի մեկնէր հոն:
ଯତଃ ପଥିମଧ୍ୟେ ଗୋପନେନ ପୌଲଂ ହନ୍ତୁଂ ତୈ ର୍ଘାତକା ନିଯୁକ୍ତାଃ| ଫୀଷ୍ଟ ଉତ୍ତରଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ପୌଲଃ କୈସରିଯାଯାଂ ସ୍ଥାସ୍ୟତି ପୁନରଲ୍ପଦିନାତ୍ ପରମ୍ ଅହଂ ତତ୍ର ଯାସ୍ୟାମି|
5 Ուստի ըսաւ. «Ձեզմէ անոնք որ կարող են՝ թող իջնեն ինծի հետ, ու եթէ յանցանք մը կայ այդ մարդուն վրայ՝ թող ամբաստանեն զինք»:
ତତସ୍ତସ୍ୟ ମାନୁଷସ୍ୟ ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଅପରାଧସ୍ତିଷ୍ଠତି ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯେ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି ତେ ମଯା ସହ ତତ୍ର ଗତ୍ୱା ତମପୱଦନ୍ତୁ ସ ଏତାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍|
6 Հոն ութ կամ տասը օրէ աւելի չկեցաւ՝՝, յետոյ իջաւ Կեսարիա. հետեւեալ օրը դատարանը բազմեցաւ եւ հրամայեց որ բերեն Պօղոսը:
ଦଶଦିୱସେଭ୍ୟୋଽଧିକଂ ୱିଲମ୍ବ୍ୟ ଫୀଷ୍ଟସ୍ତସ୍ମାତ୍ କୈସରିଯାନଗରଂ ଗତ୍ୱା ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ୱିଚାରାସନ ଉପଦିଶ୍ୟ ପୌଲମ୍ ଆନେତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତ୍|
7 Երբ ան եկաւ, Երուսաղէմէն իջնող Հրեաները անոր շուրջը կայնեցան ու Պօղոսի վրայ բարդեցին բազմաթիւ եւ ծանր ամբաստանութիւններ, որ չէին կրնար ապացուցանել:
ପୌଲେ ସମୁପସ୍ଥିତେ ସତି ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରାଦ୍ ଆଗତା ଯିହୂଦୀଯଲୋକାସ୍ତଂ ଚତୁର୍ଦିଶି ସଂୱେଷ୍ଟ୍ୟ ତସ୍ୟ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ବହୂନ୍ ମହାଦୋଷାନ୍ ଉତ୍ଥାପିତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତୁ ତେଷାଂ କିମପି ପ୍ରମାଣଂ ଦାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତଃ|
8 Արդարեւ Պօղոս կը ջատագովէր ինքզինք՝ ըսելով. «Ես ո՛չ Հրեաներու Օրէնքին, ո՛չ տաճարին, ո՛չ ալ կայսրին դէմ մեղանչած եմ»:
ତତଃ ପୌଲଃ ସ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଉତ୍ତରମିଦମ୍ ଉଦିତୱାନ୍, ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ କୈସରସ୍ୟ ୱା ପ୍ରତିକୂଲଂ କିମପି କର୍ମ୍ମ ନାହଂ କୃତୱାନ୍|
9 Բայց Փեստոս, ուզելով Հրեաներուն շնորհք ընել, պատասխանեց Պօղոսի. «Կ՚ուզե՞ս բարձրանալ Երուսաղէմ ու հոն դատուիլ իմ առջեւս՝ այդ բաներուն համար»:
କିନ୍ତୁ ଫୀଷ୍ଟୋ ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ସନ୍ତୁଷ୍ଟାନ୍ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅଭିଲଷନ୍ ପୌଲମ୍ ଅଭାଷତ ତ୍ୱଂ କିଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱାସ୍ମିନ୍ ଅଭିଯୋଗେ ମମ ସାକ୍ଷାଦ୍ ୱିଚାରିତୋ ଭୱିଷ୍ୟସି?
10 Պօղոս ալ ըսաւ. «Կայսրին դատարանը կայնած եմ, ուր պէտք է դատուիմ: Հրեաները անիրաւած չեմ, ինչպէս դուն ալ լաւ գիտես:
ତତଃ ପୌଲ ଉତ୍ତରଂ ପ୍ରୋକ୍ତୱାନ୍, ଯତ୍ର ମମ ୱିଚାରୋ ଭୱିତୁଂ ଯୋଗ୍ୟଃ କୈସରସ୍ୟ ତତ୍ର ୱିଚାରାସନ ଏୱ ସମୁପସ୍ଥିତୋସ୍ମି; ଅହଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ କାମପି ହାନିଂ ନାକାର୍ଷମ୍ ଇତି ଭୱାନ୍ ଯଥାର୍ଥତୋ ୱିଜାନାତି|
11 Արդարեւ եթէ անիրաւած եմ կամ ըրած եմ մահուան արժանի բան մը, չեմ մերժեր մեռնիլ: Բայց եթէ իմ վրաս ո՛չ մէկը կայ այն բաներէն՝ որոնց համար ասոնք կ՚ամբաստանեն զիս, ո՛չ մէկը կրնայ յանձնել զիս ատոնց: Կայսրի՛ն կը բողոքեմ»:
କଞ୍ଚିଦପରାଧଂ କିଞ୍ଚନ ୱଧାର୍ହଂ କର୍ମ୍ମ ୱା ଯଦ୍ୟହମ୍ ଅକରିଷ୍ୟଂ ତର୍ହି ପ୍ରାଣହନନଦଣ୍ଡମପି ଭୋକ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତୋଽଭୱିଷ୍ୟଂ, କିନ୍ତୁ ତେ ମମ ସମପୱାଦଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ସ ଯଦି କଲ୍ପିତମାତ୍ରୋ ଭୱତି ତର୍ହି ତେଷାଂ କରେଷୁ ମାଂ ସମର୍ପଯିତୁଂ କସ୍ୟାପ୍ୟଧିକାରୋ ନାସ୍ତି, କୈସରସ୍ୟ ନିକଟେ ମମ ୱିଚାରୋ ଭୱତୁ|
12 Այն ատեն Փեստոս՝ խօսակցելէ ետք խորհրդականներուն հետ՝ պատասխանեց. «Կայսրի՛ն բողոքեցիր. կայսրի՛ն պիտի երթաս»:
ତଦା ଫୀଷ୍ଟୋ ମନ୍ତ୍ରିଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ସଂମନ୍ତ୍ର୍ୟ ପୌଲାଯ କଥିତୱାନ୍, କୈସରସ୍ୟ ନିକଟେ କିଂ ତୱ ୱିଚାରୋ ଭୱିଷ୍ୟତି? କୈସରସ୍ୟ ସମୀପଂ ଗମିଷ୍ୟସି|
13 Քանի մը օր անցնելէ ետք, Ագրիպպաս թագաւորը եւ Բերինիկէ եկան Կեսարիա՝ բարեւելու Փեստոսը:
କିଯଦ୍ଦିନେଭ୍ୟଃ ପରମ୍ ଆଗ୍ରିପ୍ପରାଜା ବର୍ଣୀକୀ ଚ ଫୀଷ୍ଟଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ କୈସରିଯାନଗରମ୍ ଆଗତୱନ୍ତୌ|
14 Երբ շատ օրեր մնացին հոն, Փեստոս ներկայացուց թագաւորին Պօղոսի պարագան՝ ըսելով. «Հոս մարդ մը կայ՝ որ Փելիքս բանտարկուած ձգած է:
ତଦା ତୌ ବହୁଦିନାନି ତତ୍ର ସ୍ଥିତୌ ତତଃ ଫୀଷ୍ଟସ୍ତଂ ରାଜାନଂ ପୌଲସ୍ୟ କଥାଂ ୱିଜ୍ଞାପ୍ୟ କଥଯିତୁମ୍ ଆରଭତ ପୌଲନାମାନମ୍ ଏକଂ ବନ୍ଦି ଫୀଲିକ୍ଷୋ ବଦ୍ଧଂ ସଂସ୍ଥାପ୍ୟ ଗତୱାନ୍|
15 Երբ Երուսաղէմ գացի, քահանայապետներն ու Հրեաներուն երէցները յայտնեցին ինծի իրենց ամբաստանութիւնը, դատապարտութեան վճիռ խնդրելով անոր դէմ:
ଯିରୂଶାଲମି ମମ ସ୍ଥିତିକାଲେ ମହାଯାଜକୋ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ପ୍ରାଚୀନଲୋକାଶ୍ଚ ତମ୍ ଅପୋଦ୍ୟ ତମ୍ପ୍ରତି ଦଣ୍ଡାଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତ|
16 Անոնց պատասխանեցի թէ Հռոմայեցիներուն սովորութիւնը չէ մահուան մատնել մարդ մը, մինչեւ որ ամբաստանեալը իր դիմաց չունենայ ամբաստանողները, եւ պատեհութիւն չտրուի իրեն՝ ջատագովելու ինքզինք այդ յանցանքին դէմ:
ତତୋହମ୍ ଇତ୍ୟୁତ୍ତରମ୍ ଅୱଦଂ ଯାୱଦ୍ ଅପୋଦିତୋ ଜନଃ ସ୍ୱାପୱାଦକାନ୍ ସାକ୍ଷାତ୍ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଯୋଽପରାଧ ଆରୋପିତସ୍ତସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରଂ ଦାତୁଂ ସୁଯୋଗଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୋତି, ତାୱତ୍କାଲଂ କସ୍ୟାପି ମାନୁଷସ୍ୟ ପ୍ରାଣନାଶାଜ୍ଞାପନଂ ରୋମିଲୋକାନାଂ ରୀତି ର୍ନହି|
17 Ուստի երբ անոնք համախմբուեցան հոս, առանց որեւէ յետաձգումի՝ հետեւեալ օրը դատարանը բազմելով հրամայեցի որ բերեն մարդը:
ତତସ୍ତେଷ୍ୱତ୍ରାଗତେଷୁ ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେଽହମ୍ ଅୱିଲମ୍ବଂ ୱିଚାରାସନ ଉପୱିଶ୍ୟ ତଂ ମାନୁଷମ୍ ଆନେତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯମ୍|
18 Անոր ամբաստանողներն ալ ներկայանալով՝ իմ ենթադրած ամբաստանութիւններէս ո՛չ մէկը յառաջ բերին.
ତଦନନ୍ତରଂ ତସ୍ୟାପୱାଦକା ଉପସ୍ଥାଯ ଯାଦୃଶମ୍ ଅହଂ ଚିନ୍ତିତୱାନ୍ ତାଦୃଶଂ କଞ୍ଚନ ମହାପୱାଦଂ ନୋତ୍ଥାପ୍ୟ
19 Հապա անոր հետ ունէին քանի մը հարցեր՝ իրենց կրօնին վերաբերեալ, ու Յիսուս անունով մեռածի մը մասին, որուն համար Պօղոս կը հաւաստէր թէ ողջ է:
ସ୍ୱେଷାଂ ମତେ ତଥା ପୌଲୋ ଯଂ ସଜୀୱଂ ୱଦତି ତସ୍ମିନ୍ ଯୀଶୁନାମନି ମୃତଜନେ ଚ ତସ୍ୟ ୱିରୁଦ୍ଧଂ କଥିତୱନ୍ତଃ|
20 Մինչ կը վարանէի այսպիսի հարցերու քննութեան համար, ըսի իրեն թէ կ՚ուզէ՛ր երթալ Երուսաղէմ եւ հո՛ն դատուիլ այս բաներուն համար:
ତତୋହଂ ତାଦୃଗ୍ୱିଚାରେ ସଂଶଯାନଃ ସନ୍ କଥିତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱା କିଂ ତତ୍ର ୱିଚାରିତୋ ଭୱିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛସି?
21 Բայց երբ Պօղոս բողոքեց որ վերապահուի՝ Օգոստափառ կայսրին դիմաց ելլելու, հրամայեցի որ պահեն զինք՝ մինչեւ որ ղրկեմ կայսրին»:
ତଦା ପୌଲୋ ମହାରାଜସ୍ୟ ନିକଟେ ୱିଚାରିତୋ ଭୱିତୁଂ ପ୍ରାର୍ଥଯତ, ତସ୍ମାଦ୍ ଯାୱତ୍କାଲଂ ତଂ କୈସରସ୍ୟ ସମୀପଂ ପ୍ରେଷଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋମି ତାୱତ୍କାଲଂ ତମତ୍ର ସ୍ଥାପଯିତୁମ୍ ଆଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
22 Ագրիպպաս ըսաւ Փեստոսի. «Ե՛ս ալ կ՚ուզէի մտիկ ընել այդ մարդուն»: Ան ալ ըսաւ. «Վաղը մտիկ կ՚ընես»:
ତତ ଆଗ୍ରିପ୍ପଃ ଫୀଷ୍ଟମ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଅହମପି ତସ୍ୟ ମାନୁଷସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୋତୁମ୍ ଅଭିଲଷାମି| ତଦା ଫୀଷ୍ଟୋ ୱ୍ୟାହରତ୍ ଶ୍ୱସ୍ତଦୀଯାଂ କଥାଂ ତ୍ୱଂ ଶ୍ରୋଷ୍ୟସି|
23 Հետեւեալ օրը, երբ Ագրիպպաս ու Բերինիկէ եկան մեծ հանդէսով եւ մտան ունկնդրութեան տեղը՝ հազարապետներուն ու քաղաքին պատուաւոր մարդոց հետ, Փեստոս հրամայեց որ Պօղոսը բերուի:
ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ଆଗ୍ରିପ୍ପୋ ବର୍ଣୀକୀ ଚ ମହାସମାଗମଂ କୃତ୍ୱା ପ୍ରଧାନୱାହିନୀପତିଭି ର୍ନଗରସ୍ଥପ୍ରଧାନଲୋକୈଶ୍ଚ ସହ ମିଲିତ୍ୱା ରାଜଗୃହମାଗତ୍ୟ ସମୁପସ୍ଥିତୌ ତଦା ଫୀଷ୍ଟସ୍ୟାଜ୍ଞଯା ପୌଲ ଆନୀତୋଽଭୱତ୍|
24 Փեստոս ըսաւ. «Ագրիպպա՛ս թագաւոր, եւ դո՛ւք ալ՝ բոլոր մարդիկ՝ որ մեզի հետ ներկայ էք, կը տեսնէ՛ք ասիկա՝ որուն մասին Հրեաներուն ամբողջ բազմութիւնը գանգատեցաւ ինծի Երուսաղէմի մէջ եւ հոս ալ, ու կը գոռային թէ “ա՛լ պէտք չէ որ ան ապրի”:
ତଦା ଫୀଷ୍ଟଃ କଥିତୱାନ୍ ହେ ରାଜନ୍ ଆଗ୍ରିପ୍ପ ହେ ଉପସ୍ଥିତାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକସମୂହୋ ଯସ୍ମିନ୍ ମାନୁଷେ ମମ ସମୀପେ ନିୱେଦନଂ କୃତ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥାମିମାଂ କଥିତୱାନ୍ ପୁନରଲ୍ପକାଲମପି ତସ୍ୟ ଜୀୱନଂ ନୋଚିତଂ ତମେତଂ ମାନୁଷଂ ପଶ୍ୟତ|
25 Բայց ես ըմբռնեցի թէ ան մահուան արժանի ոչինչ ըրած է. եւ քանի որ ինք բողոքեց Օգոստափառ կայսր ին, որոշեցի որ ղրկեմ զայն:
କିନ୍ତ୍ୱେଷ ଜନଃ ପ୍ରାଣନାଶର୍ହଂ କିମପି କର୍ମ୍ମ ନ କୃତୱାନ୍ ଇତ୍ୟଜାନାଂ ତଥାପି ସ ମହାରାଜସ୍ୟ ସନ୍ନିଧୌ ୱିଚାରିତୋ ଭୱିତୁଂ ପ୍ରାର୍ଥଯତ ତସ୍ମାତ୍ ତସ୍ୟ ସମୀପଂ ତଂ ପ୍ରେଷଯିତୁଂ ମତିମକରୱମ୍|
26 Անոր մասին ստոյգ բան մը չունիմ գրելու իմ տիրոջս. ուստի ներկայացուցի զայն ձեզի, եւ մա՛նաւանդ քեզի՛, Ագրիպպա՛ս թագաւոր, որպէսզի ունենամ գրելիք բան մը՝ հարցաքննելէ ետք.
କିନ୍ତୁ ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଏତସ୍ମିନ୍ କିଂ ଲେଖନୀଯମ୍ ଇତ୍ୟସ୍ୟ କସ୍ୟଚିନ୍ ନିର୍ଣଯସ୍ୟ ନ ଜାତତ୍ୱାଦ୍ ଏତସ୍ୟ ୱିଚାରେ ସତି ଯଥାହଂ ଲେଖିତୁଂ କିଞ୍ଚନ ନିଶ୍ଚିତଂ ପ୍ରାପ୍ନୋମି ତଦର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମକ୍ଷଂ ୱିଶେଷତୋ ହେ ଆଗ୍ରିପ୍ପରାଜ ଭୱତଃ ସମକ୍ଷମ୍ ଏତମ୍ ଆନଯେ|
27 որովհետեւ ինծի անտրամաբանական կը թուի ղրկել բանտարկեալ մը՝ առանց նաեւ մատնանշելու անոր վրայ բարդուած յանցանքները»:
ଯତୋ ବନ୍ଦିପ୍ରେଷଣସମଯେ ତସ୍ୟାଭିଯୋଗସ୍ୟ କିଞ୍ଚିଦଲେଖନମ୍ ଅହମ୍ ଅଯୁକ୍ତଂ ଜାନାମି|
