ՂՈԻԿԱՍ 24
1 Բայց կիրակի օրը, առաւօտեան շատ վաղ, կանայք գերեզման եկան՝ բերելով իրենց պատրաստած խնկերը. նրանց հետ եւ ուրիշ կանայք:
But at early morning dawn on the first day of the week (Nissan 17, the day of First Fruits #1), they and some others came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 Եւ քարը գերեզմանից գլորած գտան
They found the stone rolled away from the tomb.
3 ու ներս մտնելով՝ Տէր Յիսուսի մարմինը չգտան:
They entered in, and didn’t find the Master Yeshua's [Salvation]'s body.
4 Եւ մինչ նրանք զարմացած էին այդ բանի վրայ, ահա լուսաւոր զգեստներով երկու մարդիկ հասան նրանց մօտ:
While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothing.
5 Եւ երբ կանայք զարհուրեցին ու իրենց երեսը գետին խոնարհեցրին, մարդիկ ասացին. «Ինչո՞ւ ողջին մեռելների մէջ էք փնտռում:
Becoming terrified, they bowed their faces down to the earth. They said to them, “Why do you seek the living among the dead?
6 Այստեղ չէ, այլ՝ յարեաւ: Յիշեցէ՛ք՝ ինչպէս խօսեց նա ձեզ հետ, երբ Գալիլիայում էր.
He is not here, but is risen. Remember what he told you when he was still in Galilee [District, Circuit],
7 ասում էր, թէ պէտք է, որ մարդու Որդին մեղաւոր մարդկանց ձեռքը մատնուի, խաչուի եւ երրորդ օրը յարութիւն առնի»:
saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinners devoted to sin ·miss the marks and be without share in the goal (and stained by definite crime vice)·, and be executed on the stake, and the third day rise again?”
8 Եւ նրանք յիշեցին նրա խօսքերը:
They remembered his words,
9 Եւ վերադարձան ու պատմեցին այս ամէնը Տասնմէկին եւ բոլոր միւսներին:
teshuvah ·completely returned· from the tomb, and told all these things to the eleven, and to all the rest.
10 Եւ Մարիամ Մագդաղենացին, Յովհաննան, Յակոբի մայր Մարիամը եւ նրանց հետ ուրիշ կանայք էին, որ այս բաները պատմեցին առաքեալներին:
Now they were Mary of Magdala [Rebellion of City tower], Joanna, and Mary [Rebellion] the mother of James [Surplanter]. The other women with them told these things to the apostles.
11 Բայց նրանց խօսքերը բարբաջանք թուացին աշակերտներին, եւ չէին հաւատում նրանց:
These words seemed to them to be nonsense, and they didn’t trust them.
12 Սակայն Պետրոսը վեր կացաւ եւ վազեց դէպի գերեզման, նայեց ու տեսաւ, որ կտաւները միայն կային: Եւ գնաց՝ մտքում զարմացած, թէ ինչ էր եղել:
But Peter [Rock] got up and ran to the tomb. Stooping and looking in, he saw the strips of linen lying by themselves, and he departed to his home, wondering what had happened.
13 Եւ ահա նոյն օրը աշակերտներից երկուսը գնում էին մի գիւղ, որի անունը Էմմաւուս էր, եւ որը Երուսաղէմից հեռու էր մօտ տասնմէկ կիլոմետր:
Behold, two of them were going that same day (Nissan 17) to a village named Emmaus, which was sixty stadia [7.93 mi; 11.1 km] from Jerusalem [City of peace].
14 Եւ նրանք միմեանց հետ խօսում էին կատարուած բոլոր անցուդարձերի մասին:
They talked with each other about all of these things which had happened.
15 Եւ մինչ նրանք խօսում էին ու վիճում, ինքը՝ Յիսուս մօտեցաւ ու գնում էր նրանց հետ:
While they talked and questioned together, Yeshua [Salvation] himself came near, and went with them.
16 Բայց նրանց աչքերը բռնուած էին, որպէսզի նրան չճանաչեն:
But their eyes were kept from recognizing him.
17 Եւ նրանց ասաց. «Այդ ի՞նչ բաներ են, որոնց համար քայլելիս վիճում էք միմեանց հետ եւ տրտմած էք»:
He said to them, “What are you talking about as you walk, and are sad?”
18 Նրանցից մէկը, որի անունը Կղէոպաս էր, ասաց նրան. «Երուսաղէմում միայն դո՛ւ ես, որ չես իմացել, թէ ինչեր կատարուեցին այնտեղ այս օրերին»:
One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only stranger in Jerusalem [City of peace] who does not know the things which have happened there in these days?”
19 Եւ նրանց ասաց՝ ի՞նչ: Եւ նրանք ասացին Յիսուս Նազովրեցու մասին, որ եղաւ մարգարէ մարդ, հզօր՝ գործերով եւ խօսքերով, Աստծու եւ ամբողջ ժողովրդի առաջ,
He said to them, “What things?” They said to him, “The things concerning Yeshua [Salvation], the Nazarene [person from Branch, Separated one], who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
20 եւ թէ ինչպէս մեր քահանայապետները եւ իշխանաւորները նրան մատնեցին մահուան դատաստանի ու խաչը հանեցին նրան:
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and nailed him to the stake.
21 Մենք ակնկալում էինք, թէ նա է, որ փրկելու է Իսրայէլը. սակայն, այս բոլորով հանդերձ, այս երրորդ օրն է, որ այդ բաները կատարուեցին:
But we were hoping that it was he who would redeem Israel [God prevails]. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened.
22 Այլ նաեւ մեզ զարմացրին մեր միջից մի քանի կանայք, որոնք վաղ առաւօտեան գերեզման էին գնացել
Also, certain women of our company amazed us, having arrived early at the tomb;
23 եւ նրա մարմինը չէին գտել. նրանք եկան եւ ասացին, թէ նաեւ մի տեսիլ էլ էին տեսել հրեշտակների, որոնք ասում էին նրա մասին, թէ կենդանի է:
and when they didn’t find his body, they came saying that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 Ապա մեզնից ոմանք էլ գերեզման գնացին եւ գտան այնպէս, ինչպէս կանայք ասել էին: Բայց նրան չտեսան:
Some of us went to the tomb, and found it just like the women had said, but they didn’t see him.”
25 Եւ նա ասաց նրանց. «Ո՛վ անմիտ եւ թուլասիրտ մարդիկ, որ դժուարանում էք հաւատալ այն ամենին, որ ասացին մարգարէները:
He said to them, “Foolish men, and slow of heart to trust in all that the prophets have spoken!
26 Չէ՞ որ Քրիստոս պէտք է նոյն այդ չարչարանքները կրէր եւ այնպէս մտնէր իր փառքի մէջ»:
Didn’t the Messiah [Anointed one] have to suffer these things and to enter into his glory?”
27 Եւ սկսած Մովսէսից ու բոլոր մարգարէներից՝ մեկնում էր նրանց այն բոլորը, ինչ գրուած է իր մասին բոլոր Գրքերում:
Beginning from Moses [Drawn out] and from all the prophets, he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
28 Երբ մօտեցան այն գիւղին, ուր գնում էին, Յիսուս պատճառ բռնեց, թէ ինքը գնալու է աւելի հեռու տեղ:
They came near to the village, where they were going, and he acted like he would go further.
29 Իսկ նրանք շատ ստիպեցին նրան ու ասացին. «Մեզ մօտ գիշերիր, որովհետեւ երեկոյ է, եւ օրը տարաժամել է»: Եւ նա ներս մտաւ՝ նրանց հետ այնտեղ գիշերելու:
They urged him, saying, “Stay with us, for it is almost evening, and the day is almost over. (Finish of Nissan 17, nearing to the start of Nissan 18.)” He went in to stay with them.
30 Եւ երբ նա սեղան նստեց նրանց հետ, հաց վերցնելով՝ օրհնեց, կտրեց այն եւ տուեց նրանց:
When he had sat down at the table with them, he took the matzah ·unleavened bread· and gave thanks. Breaking it, he gave to them.
31 Եւ նրանց աչքերը բացուեցին ու ճանաչեցին նրան, իսկ ինքը նրանց աչքին աներեւոյթ եղաւ:
Their eyes were opened, and they recognized him, and he vanished out of their sight.
32 Եւ նրանք ասացին միմեանց. «Մեր սրտերն էլ միթէ չէի՞ն ճմլւում մեր մէջ, մինչ նա ճանապարհին խօսում էր մեզ հետ. եւ ինչպէ՜ս էր մեզ բացատրում Գրքերը»:
They said to one another, “Did not our hearts burn within us, while he spoke to us along the way, and while he opened the Scriptures to us?”
33 Ապա անմիջապէս վեր կացան ու Երուսաղէմ վերադարձան եւ հաւաքուած գտան Տասնմէկին եւ նրանց հետ եղածներին,
They rose up that very hour, teshuvah ·completely returned· to Jerusalem [City of peace], and found the eleven gathered together, and those who were with them,
34 որոնք ասում էին, թէ՝ «Իսկապէս յարեաւ Տէրը եւ երեւաց Սիմոնին»:
saying, “The Master is risen indeed, and has appeared to Simeon [Hearing]!”
35 Իսկ երկուսը պատմեցին այն, ինչ պատահել էր ճանապարհին, եւ թէ ինչպէ՛ս Յիսուս իրեն ճանաչել էր տուել նրանց՝ հաց կտրելու ժամանակ:
They related the things that happened along the way, and how he was recognized by them in the breaking of the matzah ·unleavened bread·.
36 Մինչ դեռեւս նրանք այս էին խօսում, Յիսուս ինքը եկաւ կանգնեց նրանց մէջ եւ ասաց. «Խաղաղութի՜ւն ձեզ, ես եմ, մի՛ վախեցէք»:
As they said these things, Yeshua [Salvation] himself stood among them, and said to them, “Peace be to you; Ena Na [I AM (the Living God)], do not be afraid.”
37 Իսկ նրանք զարհուրած վախենում եւ կարծում էին, թէ մի ոգի են տեսնում:
But they were terrified and filled with fear, and supposed that they had seen a spirit.
38 Եւ նրանց ասաց. «Ինչո՞ւ էք խռովուած, եւ ինչո՞ւ ձեր սրտերում կասկածներ են ծագում.
He said to them, “Why are you troubled? Why do doubts arise in your hearts?
39 տեսէ՛ք իմ ձեռքերն ու ոտքերը, որովհետեւ նոյն ինքն ես եմ. շօշափեցէ՛ք ինձ եւ տեսէ՛ք, որովհետեւ ոգին մարմին եւ ոսկորներ չունի. ինչպէս տեսնում էք,
See my hands and my feet, that it is truly me. Touch me and see, for a spirit does not have flesh and bones, as you see that I have.”
40 ես ունեմ»:
When he had said this, he showed them his hands and his feet.
41 Եւ այս ասելով՝ ցոյց տուեց նրանց իր ձեռքերն ու ոտքերը:
While they still didn’t trust for joy, and wondered, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
42 Եւ մինչ դեռեւս ուրախութիւնից չէին հաւատում եւ զարմացած էին, ասաց նրանց. «Այստեղ ուտելու բան ունէ՞ք»:
They gave him a piece of a broiled fish and some honeycomb.
43 Եւ նրանք տուին նրան խորոված ձկան մի կտոր եւ մեղրախորիսխ:
He took them, and ate in front of them.
44 Եւ նա առաւ կերաւ նրանց առաջ, իսկ մնացածները տուեց նրանց ու ասաց.
He said to them, “This is what I told you, while I was still with you, that all things which are written in the Torah ·Teaching· of Moses [Drawn out], the Prophets, and the Psalms [Praises], concerning me must be fulfilled.”
45 «Սրանք այն խօսքերն են, որ խօսեցի ձեզ հետ, մինչ ձեզ հետ էի, թէ՝ պէտք է կատարուեն այն ամէնը, որ գրուած են իմ մասին Մովսէսի օրէնքում, մարգարէների մէջ եւ սաղմոսներում»:
Then he opened their minds, that they might understand the Scriptures.
46 Այն ժամանակ բացեց նրանց մտքերը, որ հասկանան Գրքերը:
He said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Messiah [Anointed one] to suffer and to rise from the dead the third day,
47 Եւ ասաց նրանց. «Այսպէս պէտք է չարչարուէր Քրիստոս, յարութիւն առնէր մեռելներից երրորդ օրը,
and in his name teshuvah ·complete repentance· and remission of abstract sins ·miss the marks· should be preached to all the nations, starting with Jerusalem [City of peace].
48 եւ քարոզուէր նրա անունով ապաշխարութիւն եւ մեղքերի թողութիւն բոլոր ազգերի մէջ՝ Երուսաղէմից սկսած:
You are witnesses of these things.
49 Եւ այս բաների վկաներ էք դուք:
Behold, I send out the promise of 'Avi ·my Father· on you. But wait in the city of Jerusalem [City of peace] until you are clothed with power from on high.”
50 Եւ ահա ես ուղարկում եմ Ձեզ իմ Հօր խոստումը, իսկ դուք նստեցէ՛ք Երուսաղէմ քաղաքում, մինչեւ որ երկնքից զօրութեամբ զգեստաւորուէք»:
He led them out as far as Bethany [House of affliction], and he lifted up his hands, and blessed them.
51 Ապա նրանց տարաւ հանեց մինչեւ Բեթանիա եւ, բարձրացնելով իր ձեռքերը, օրհնեց նրանց:
While he blessed them, he withdrew from them, and was carried up into heaven.
52 Եւ մինչ նա օրհնում էր նրանց, բաժանուեց նրանցից եւ դէպի երկինք էր վերանում:
They worshiped him, and teshuvah ·completely returned· to Jerusalem [City of peace] with great joy,
53 Իսկ նրանք երկրպագեցին Յիսուսին եւ մեծ ուրախութեամբ վերադաձան Երուսաղէմ: Եւ միշտ տաճարում էին, գովաբանում եւ օրհնաբանում էին Աստծուն:
and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen ·So be it·.
