رُوما 1

١ 1 مِنْ بُولُسَ عَبْدِ يَسُوعَ المَسِيحِ، الرَّسُولِ الْمَدْعُوِّ وَالْمُفْرَزِ لإِنْجِيلِ اللهِ،

ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਨਿਜਪੁਤ੍ਰਮਧਿ ਯੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿ ਰ੍ਧਰ੍ੰਮਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰੁʼਥੱਕ੍ਰੁʼਤ ਆਹੂਤਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸੇਵਕੋ ਯਃ ਪੌਲਃ

٢ 2 هَذَا الإِنْجِيلِ الَّذِي وَعَدَ اللهُ بِهِ مِنْ قَبْلُ عَلَى أَلْسِنَةِ أَنْبِيَائِهِ فِي الْكُتُبِ الْمُقَدَّسَةِ،

ਸ ਰੋਮਾਨਗਰਸ੍ਥਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਪ੍ਰਿਯਾਨ੍ ਆਹੂਤਾਂਸ਼੍ਚ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਿ|

٣ 3 وَهُوَ يَخْتَصُّ بِابْنِهِ الَّذِي جَاءَ مِنْ نَسْلِ دَاوُدَ مِنَ النَّاحِيَةِ الْبَشَرِيَّةِ؛

ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਸਮ੍ਬਨ੍ਧੇਨ ਦਾਯੂਦੋ ਵੰਸ਼ੋਦ੍ਭਵਃ

٤ 4 وَمِنْ نَاحِيَةِ رُوحِ الْقَدَاسَةِ، تَبَيَّنَ بِقُوَّةٍ أَنَّهُ ابْنُ اللهِ بِالْقِيَامَةِ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ. إِنَّهُ يَسُوعُ الْمَسِيحُ رَبُّنَا

ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੇਨ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭਾਵਵਾਨ੍ ਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਤਸ੍ਯੋੱਥਾਨੇਨ ਪ੍ਰਤਿਪੰਨੰ|

٥ 5 الَّذِي بِهِ وَلأَجْلِ اسْمِهِ نِلْنَا نِعْمَةً وَرِسَالَةً لإِطَاعَةِ الإِيمَانِ بَيْنَ جَمِيعِ الأُمَمِ،

ਅਪਰੰ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੂਯਮਪ੍ਯਾਹੂਤਾਸ੍ਤੇ (ਅ)ਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਨਿਦੇਸ਼ਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਯਥਾ ਭਵਨ੍ਤਿ

٦ 6 وَمِنْ بَيْنِهِمْ أَنْتُمْ أَيْضاً مَدْعُوُّو يَسُوعَ الْمَسِيحِ.

ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਵਯੰ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਤ੍ਵਪਦਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|

٧ 7 إِلَى جَمِيعِ مَنْ هُمْ فِي رُومَا مِنْ أَحِبَّاءِ اللهِ الْقِدِّيسِينَ الْمَدْعُوِّينَ. لِتَكُنْ لَكُمُ النِّعْمَةُ وَالسَّلامُ مِنَ اللهِ أَبِينَا وَالرَّبِّ يَسُوعَ الْمَسِيحِ!

ਤਾਤੇਨਾਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਭੁਣਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਦੀਯੇਤਾਂ|

٨ 8 أَوَّلاً، أَشْكُرُ إِلهِي بِيَسُوعَ الْمَسِيحِ مِنْ أَجْلِكُمْ جَمِيعاً، لأَنَّ إِيمَانَكُمْ يُذَاعُ خَبَرُهُ فِي الْعَالَمِ كُلِّهِ.

ਪ੍ਰਥਮਤਃ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਗਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਤ੍ਵਾਦ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਮਿੱਤੰ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਕਰੋਮਿ|

٩ 9 فَإِنَّ اللهَ الَّذِي أَخْدِمُهُ بِرُوحِي فِي التَّبْشِيرِ بِإِنْجِيلِ ابْنِهِ، هُوَ شَاهِدٌ لِي كَيْفَ لَا أَتَوَقَّفُ عَنْ ذِكْرِكُمْ

ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸਾਦਾਦ੍ ਬਹੁਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਯਾਤੁੰ ਕਥਮਪਿ ਯਤ੍ ਸੁਯੋਗੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਮਿ, ਏਤਦਰ੍ਥੰ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਨਾਮਾਨ੍ਯੁੱਚਾਰਯਨ੍ ਨਿਜਾਸੁ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਸੁ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਨਿਵੇਦਯਾਮਿ,

١٠ 10 فِي صَلَوَاتِي، مُتَوَسِّلاً دَائِماً عَسَى الآنَ أَنْ يَتَيَسَّرَ لِي مَرَّةً بِمَشِيئَةِ اللهِ أَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ.

ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਮਹੰ ਤਤ੍ਪੁਤ੍ਰੀਯਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਣੇਨ ਮਨਸਾ ਪਰਿਚਰਾਮਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮਮ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੀ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|

١١ 11 فَإِنِّي أَشْتَاقُ أَنْ أَرَاكُمْ لأَحْمِلَ إِلَيْكُمْ بَرَكَةً رُوحِيَّةً لِتَثْبِيتِكُمْ،

ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਮ ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਵਯਮ੍ ਉਭਯੇ ਯਥਾ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵਾਮ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍

١٢ 12 لِيُشَجِّعَ بَعْضُنَا بَعْضَاً بِالإِيمَانِ الْمُشْتَرَكِ، إِيمَانِكُمْ وَإِيمَانِي.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥੈਰ੍ੱਯਕਰਣਾਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਪਰਮਾਰ੍ਥਦਾਨਦਾਨਾਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਦੀਯਾ ਵਾਞ੍ਛਾ|

١٣ 13 ثُمَّ لَا أُرِيدُ أَنْ يَخْفَى عَلَيْكُمْ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، أَنَّنِي كَثِيراً مَا قَصَدْتُ أَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ، لِيَكُونَ لِي ثَمَرٌ مِنْ بَيْنِكُمْ أَيْضاً كَمَا لِي مِنْ بَيْنِ الأُمَمِ الأُخْرَى، إِلّا أَنَّنِي كُنْتُ أُعَاقُ حَتَّى الآنَ

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇਪਿ ਯਥਾ ਫਲੰ ਭੁਞ੍ਜੇ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਮੁਹੁਰ੍ਮੁਹੁ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤੋ(ਅ)ਹੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਾਵਦ੍ ਅਦ੍ਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਗਮਨੇ ਮਮ ਵਿਘ੍ਨੋ ਜਾਤ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਅਜ੍ਞਾਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ ਤਦਹਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਨ ਬੁਧ੍ਯੇ|

١٤ 14 فَإِنَّ عَلَيَّ دَيْناً لِلْيُونَانِيِّينَ وَالْبَرَابِرَةِ، لِلمُتَعَلِّمِينَ وَالْجُهَّالِ.

ਅਹੰ ਸਭ੍ਯਾਸਭ੍ਯਾਨਾਂ ਵਿਦ੍ਵਦਵਿਦ੍ਵਤਾਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਰੁʼਣੀ ਵਿਦ੍ਯੇ|

١٥ 15 وَلِذلِكَ، فَبِكُلِّ مَا لَدَيَّ، أَنَا فِي غَايَةِ الشَّوْقِ أَنْ أُبَشِّرَ بِالإِنْجِيلِ أَيْضاً بَيْنَكُمْ أَنْتُمُ الَّذِينَ فِي رُومَا.

ਅਤਏਵ ਰੋਮਾਨਿਵਾਸਿਨਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ(ਅ)ਪਿ ਯਥਾਸ਼ਕ੍ਤਿ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁਮ੍ ਅਹਮ੍ ਉਦ੍ਯਤੋਸ੍ਮਿ|

١٦ 16 فَأَنَا لَا أَسْتَحِي بِالإِنْجِيلِ، لأَنَّهُ قُدْرَةُ اللهِ لِلْخَلاصِ، لِكُلِّ مَنْ يُؤْمِنُ، لِلْيَهُودِيِّ أَوَّلاً ثُمَّ لِلْيُونَانِيِّ.

ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੋ ਮਮ ਲੱਜਾਸ੍ਪਦੰ ਨਹਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿਸ੍ਵਰੂਪਃ ਸਨ੍ ਆ ਯਿਹੂਦੀਯੇਭ੍ਯੋ (ਅ)ਨ੍ਯਜਾਤੀਯਾਨ੍ ਯਾਵਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਤਤ੍ਰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਤਸ੍ਯੈਵ ਤ੍ਰਾਣੰ ਜਨਯਤਿ|

١٧ 17 فَفِيهِ قَدْ أُعْلِنَ الْبِرُّ الَّذِي يَمْنَحُهُ اللهُ عَلَى أَسَاسِ الإِيمَانِ وَالَّذِي يُؤَدِّي إِلَى الإِيمَانِ، عَلَى حَدِّ مَا قَدْ كُتِبَ: «أَمَّا مَنْ تَبَرَّرَ بِالإِيمَانِ، فَبِالإِيمَانِ يَحْيَا».

ਯਤਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਸ੍ਯ ਸਮਪਰਿਮਾਣਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਦੱਤੰ ਪੁਣ੍ਯੰ ਤਤ੍ਸੁਸੰਵਾਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ| ਤਦਧਿ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕੇਪਿ ਲਿਖਿਤਮਿਦੰ "ਪੁਣ੍ਯਵਾਨ੍ ਜਨੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ"|

١٨ 18 فَإِنَّهُ قَدْ أُعْلِنَ غَضَبُ اللهِ مِنَ السَّمَاءِ عَلَى جَمِيعِ مَا يَفْعَلُهُ النَّاسُ مِنْ عِصْيَانٍ وَإِثْمٍ الَّذِينَ يَحْجُبُونَ الْحَقَّ بِالإِثْمِ.

ਅਤਏਵ ਯੇ ਮਾਨਵਾਃ ਪਾਪਕਰ੍ੰਮਣਾ ਸਤ੍ਯਤਾਂ ਰੁਨ੍ਧਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਯ ਦੁਰਾਚਰਣਸ੍ਯਾਧਰ੍ੰਮਸ੍ਯ ਚ ਵਿਰੁੱਧੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕੋਪਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|

١٩ 19 ذَلِكَ لأَنَّ مَا يُعْرَفُ عَنِ اللهِ وَاضِحٌ بَيْنَهُمْ، إِذْ بَيَّنَهُ اللهُ لَهُمْ.

ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਮਧਿ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਜ੍ਞੇਯੰ ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵਯੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਗੋਚਰੰ ਨਹਿ|

٢٠ 20 فَإِنَّ مَا لَا يُرَى مِنْ أُمُورِ اللهِ، أَيْ قُدْرَتَهُ الأَزَلِيَّةَ وَأُلُوهَتَهُ، ظَاهِرٌ لِلْعِيَانِ مُنْذُ خَلْقِ الْعَالَمِ، إِذْ تُدْرِكُهُ الْعُقُولُ مِنْ خِلالِ الْمَخْلُوقَاتِ. حَتَّى إِنَّ النَّاسَ بَاتُوا بِلا عُذْرٍ. (aïdios g126)

ਫਲਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਨਨ੍ਤਸ਼ਕ੍ਤੀਸ਼੍ਵਰਤ੍ਵਾਦੀਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਾਨ੍ਯਪਿ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਕਾਲਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਸੁ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨਾਨਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੋਸ਼਼ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਸ੍ਯ ਪਨ੍ਥਾ ਨਾਸ੍ਤਿ| (aïdios g126)

٢١ 21 فَمَعَ أَنَّهُمْ عَرَفُوا اللهَ، لَمْ يُمَجِّدُوهُ بِاعْتِبَارِهِ اللهَ، وَلا شَكَرُوهُ، بَلِ انْصَرَفُوا بِتَفْكِيرِهِمْ إِلَى الْحَمَاقَةِ وَصَارَ قَلْبُهُمْ لِغَبَاوَتِهِ مُظْلِماً.

ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾਪਿ ਤੇ ਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਜ੍ਞਾਨੇਨ ਨਾਦ੍ਰਿਯਨ੍ਤ ਕ੍ਰੁʼਤਜ੍ਞਾ ਵਾ ਨ ਜਾਤਾਃ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਰ੍ਕਾ ਵਿਫਲੀਭੂਤਾਃ, ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਵੇਕਸ਼ੂਨ੍ਯਾਨਿ ਮਨਾਂਸਿ ਤਿਮਿਰੇ ਮਗ੍ਨਾਨਿ|

٢٢ 22 وَفِيمَا يَدَّعُونَ أَنَّهُمْ حُكَمَاءُ، صَارُوا جُهَّالاً،

ਤੇ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਨਿਨੋ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਜ੍ਞਾਨਹੀਨਾ ਅਭਵਨ੍

٢٣ 23 وَاسْتَبْدَلُوا بِمَجْدِ اللهِ الْخَالِدِ تَمَاثِيلَ لِصُوَرِ الإِنْسَانِ الْفَانِي وَالطُّيُورِ وَذَوَاتِ الأَرْبَعِ وَالزَّوَاحِفِ.

ਅਨਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੌਰਵੰ ਵਿਹਾਯ ਨਸ਼੍ਵਰਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪਸ਼ੁਪਕ੍ਸ਼਼੍ਯੁਰੋਗਾਮਿਪ੍ਰਭ੍ਰੁʼਤੇਰਾਕ੍ਰੁʼਤਿਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਪ੍ਰਤਿਮਾਸ੍ਤੈਰਾਸ਼੍ਰਿਤਾਃ|

٢٤ 24 لِذَلِكَ أَسْلَمَهُمُ اللهُ، فِي شَهْوَاتِ قُلُوبِهِمْ، إِلَى النَّجَاسَةِ، لِيُهِينُوا أَجْسَادَهُمْ فِيمَا بَيْنَهُمْ.

ਇੱਥੰ ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਤ੍ਯਤਾਂ ਵਿਹਾਯ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਮਤਮ੍ ਆਸ਼੍ਰਿਤਵਨ੍ਤਃ ਸੱਚਿਦਾਨਨ੍ਦੰ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਕਰ੍ੱਤਾਰੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੁਨਃ ਪੂਜਾਂ ਸੇਵਾਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ; (aiōn g165)

٢٥ 25 إِذْ قَدِ اسْتَبْدَلُوا بِحَقِّ اللهِ مَا هُوَ بَاطِلٌ، فَاتَّقَوْا الْمَخْلُوقَ وَعَبَدُوهُ بَدَلَ الْخَالِقِ، الْمُبَارَكِ إِلَى الأَبَدِ. آمِين! (aiōn g165)

ਇਤਿ ਹੇਤੋਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਾਨ੍ ਕੁਕ੍ਰਿਯਾਯਾਂ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਨਿਜਨਿਜਕੁਚਿਨ੍ਤਾਭਿਲਾਸ਼਼ਾਭ੍ਯਾਂ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਸ਼ਰੀਰੰ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਪਮਾਨਿਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍|

٢٦ 26 لِهَذَا السَّبَبِ أَسْلَمَهُمُ اللهُ إِلَى الشَّهَوَاتِ الْمُخْزِيَةِ. فَإِنَّ إِنَاثَهُمْ تَحَوَّلْنَ عَنِ اسْتِعْمَالِ أَجْسَادِهِنَّ بِالطَّرِيقَةِ الطَّبِيعِيَّةِ إِلَى اسْتِعْمَالِهَا بِطَرِيقَةٍ مُخَالِفَةٍ لِلطَّبِيعَةِ.

ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਤੇਸ਼਼ੁ ਕ੍ਵਭਿਲਾਸ਼਼ੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤੇਸ਼਼ੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਯੋਸ਼਼ਿਤਃ ਸ੍ਵਾਭਾਵਿਕਾਚਰਣਮ੍ ਅਪਹਾਯ ਵਿਪਰੀਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯੇ ਪ੍ਰਾਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤ;

٢٧ 27 وَكَذلِكَ تَحَوَّلَ الذُّكُورُ أَيْضاً عَنِ اسْتِعْمَالِ الأُنْثَى بِالطَّرِيقَةِ الطَّبِيعِيَّةِ، وَالْتَهَبُوا شَهْوَةً بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ، مُرْتَكِبِينَ الْفَحْشَاءَ ذُكُوراً بِذُكُورٍ، فَاسْتَحَقُّوا أَنْ يَنَالُوا فِي أَنْفُسِهِمِ الْجَزَاءَ الْعَادِلَ عَلَى ضَلالِهِمْ.

ਤਥਾ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਅਪਿ ਸ੍ਵਾਭਾਵਿਕਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ਸਙ੍ਗਮੰ ਵਿਹਾਯ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਕਾਮਕ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨੁਨਾ ਦਗ੍ਧਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪੁਮਾਂਸਃ ਪੁੰਭਿਃ ਸਾਕੰ ਕੁਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯੇ ਸਮਾਸਜ੍ਯ ਨਿਜਨਿਜਭ੍ਰਾਨ੍ਤੇਃ ਸਮੁਚਿਤੰ ਫਲਮ੍ ਅਲਭਨ੍ਤ|

٢٨ 28 وَبِمَا أَنَّهُمْ لَمْ يَتَخَيَّرُوا إِبْقَاءَ اللهِ ضِمْنَ مَعْرِفَتِهِمْ، أَسْلَمَهُمُ اللهُ إِلَى ذِهْنٍ عَاطِلٍ عَنِ التَّمْيِيزِ دَفَعَهُمْ إِلَى مُمَارَسَةِ الأُمُورِ غَيْرِ اللّائِقَةِ.

ਤੇ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਃਸ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਾਯ ਸ੍ਥਾਨੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਅਨਿੱਛੁਕਾਸ੍ਤਤੋ ਹੇਤੋਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਦੁਸ਼਼੍ਟਮਨਸ੍ਕਤ੍ਵਮ੍ ਅਵਿਹਿਤਕ੍ਰਿਯਤ੍ਵਞ੍ਚ ਦੱਤਵਾਨ੍|

٢٩ 29 إِذْ قَدِ امْتَلأُوا مِنْ كُلِّ إِثْمٍ وَشَرٍّ وَجَشَعٍ وَخُبْثٍ، وَشُحِنُوا حَسَداً وَقَتْلاً وَخِصَاماً وَمَكْراً وَسُوءاً. وَهُمْ ثَرْثَارُونَ،

ਅਤਏਵ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ (ਅ)ਨ੍ਯਾਯੋ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰੋ ਦੁਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵੰ ਲੋਭੋ ਜਿਘਾਂਸਾ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾ ਵਧੋ ਵਿਵਾਦਸ਼੍ਚਾਤੁਰੀ ਕੁਮਤਿਰਿਤ੍ਯਾਦਿਭਿ ਰ੍ਦੁਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਭਿਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤਃ

٣٠ 30 مُغْتَابُونَ، كَارِهُونَ لِلهِ، شَتَّامُونَ، مُتَكَبِّرُونَ، مُتَفَاخِرُونَ، مُخْتَرِعُونَ لِلشُّرُورِ، غَيْرُ طَائِعِينَ لِلْوَالِدَيْنِ.

ਕਰ੍ਣੇਜਪਾ ਅਪਵਾਦਿਨ ਈਸ਼੍ਵਰਦ੍ਵੇਸ਼਼ਕਾ ਹਿੰਸਕਾ ਅਹਙ੍ਕਾਰਿਣ ਆਤ੍ਮਸ਼੍ਲਾਘਿਨਃ ਕੁਕਰ੍ੰਮੋਤ੍ਪਾਦਕਾਃ ਪਿਤ੍ਰੋਰਾਜ੍ਞਾਲਙ੍ਘਕਾ

٣١ 31 لَا فَهْمَ عِنْدَهُمْ، وَلا أَمَانَةَ، وَلا حَنَانَ، وَلا رَحْمَةَ.

ਅਵਿਚਾਰਕਾ ਨਿਯਮਲਙ੍ਘਿਨਃ ਸ੍ਨੇਹਰਹਿਤਾ ਅਤਿਦ੍ਵੇਸ਼਼ਿਣੋ ਨਿਰ੍ਦਯਾਸ਼੍ਚ ਜਾਤਾਃ|

٣٢ 32 إِنَّهُمْ يَعْلَمُونَ حُكْمَ اللهِ الْعَادِلِ: أَنَّ الَّذِينَ يَفْعَلُونَ هَذِهِ الأُمُورَ يَسْتَوْجِبُونَ الْمَوْتَ؛ وَمَعَ ذَلِكَ، لَا يُمَارِسُونَهَا وَحَسْبُ، بَلْ يُسَرُّونَ بِفَاعِلِيهَا.

ਯੇ ਜਨਾ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਏਵ ਮ੍ਰੁʼਤਿਯੋਗ੍ਯਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾਪਿ ਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਰ੍ੰਮ ਸ੍ਵਯੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਕੇਵਲਮਿਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼੍ਵਪਿ ਪ੍ਰੀਯਨ੍ਤੇ|