< رُوما 9 >

أَقُولُ الْحَقَّ فِي الْمَسِيحِ، لَسْتُ أَكْذِبُ، وَضَمِيرِي شَاهِدٌ لِي بِالرُّوحِ الْقُدُسِ، ١ 1
ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ସାର୍‌ତିଗିଙ୍ଗ୍‌ କାଜିତାନା, ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ଆଃ ହବାକାନ୍‌ ହରାତେ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ବେଦାତାନା । ଆଇଁୟାଃ ବିବେକ୍‌ ପାବିତାର୍‌ ଆତ୍ମାରାଃ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ତେ ଗାୱାଏ ଏମେତାନା ।
إِنَّ بِي حُزْناً شَدِيداً، وَبِقَلْبِي أَلَمٌ لَا يَنْقَطِعُ: ٢ 2
ଆଇଁୟାଃ ପୁରାଃଗି ଦୁକୁ ମେନାଃ, ଚିମିନ୍‌ଗି କା ଟୁଣ୍ଡୁଃ ହାସୁକ ଆଇଁୟାଃ ମନ୍‌ସୁରୁଦ୍‌ରେ ମେନାଃ ।
فَقَدْ كُنْتُ أَتَمَنَّى لَوْ أَكُونُ أَنَا نَفْسِي مَحْرُوماً مِنَ الْمَسِيحِ فِي سَبِيلِ إِخْوَتِي، بَنِي جِنْسِي حَسَبَ الْجَسَدِ. ٣ 3
ଚିଆଃଚି ଅକନ୍‌କ ହଡ଼୍‌ମଲେକାତେ ଆଇଁୟାଃ ଆପ୍‌ନାଃ ତାନ୍‌କୁ, ନେ'ଲେକାଚି ଆଇଁୟାଃ ହାଗା ମିଶିକ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ଗି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ତାଃଏତେ ହିଗାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହରାତେ ସାର୍‌ପାଅଃ ନାଙ୍ଗ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌କେଦାଇଙ୍ଗ୍‌ ।
فَإِنَّهُمْ إِسْرَائِيلِيُّونَ، وَقَدْ مُنِحُوا التَّبَنِّيَ وَالْمَجْدَ وَالْعُهُودَ وَالتَّشْرِيعَ وَالْعِبَادَةَ وَالْمَوَاعِيدَ، ٤ 4
ଚିୟାଃଚି ଇନ୍‌କୁଦ ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ରେନ୍‌ ହଡ଼କତାନ୍‌କ । ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଇନ୍‌କୁକେ ଆୟାଃ ଆପ୍‌ନାଃ ହନ୍‌ ଲେକା ବାଇକେଦ୍‌ତେ ଇନ୍‌କୁତାଃରେ ଆପ୍‌ନାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ଉଦୁବ୍‌କାଦ୍‌ ତାଇକେନାଏ, ଇନ୍‌କୁଲଃ ଆୟାଃ ରାଜିନାମା ତଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନ୍‌କୁକେ ଆନ୍‌ଚୁ ଏମାକାଦ୍‌କ ତାଇକେନାଏ, ଇନ୍‌କୁ ସାର୍‌ତିଗି ସେୱାଃକ, ଆଡଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ତାଃଏତେ ବାନାର୍‌ସାକ ନାମାକାଦା ।
وَمِنْهُمْ كَانَ الآبَاءُ وَمِنْهُمْ جَاءَ الْمَسِيحُ حَسَبَ الْجَسَدِ، وَهُوَ فَوْقَ الْجَمِيعِ اللهُ الْمُبَارَكُ إِلَى الأَبَدِ. آمِين. (aiōn g165) ٥ 5
ଇନ୍‌କୁ ଆବୁଆଃ ପୁରାଃ ନୁତୁମଃତାନ୍‌ ଯିହୁଦୀ ପୁର୍‌ଖା ହଡ଼କଆଃ କିଲିରେନ୍‌ ତାନ୍‌କ ଆଡଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌ ଇନ୍‌କୁଆଃ କିଲିରେନ୍‌ଗି ତାନିଃ । ସବେନାଃ ରାଇଜେତାନ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ସାହାରାଅ ଜାନାଅ ଜାନାଅ ହବାଅଃକା, ଆମେନ୍‌ । (aiōn g165)
لَسْتُ أَعْنِي أَنَّ كَلِمَةَ اللهِ قَدْ خَابَتْ. إِذْ لَيْسَ جَمِيعُ بَنِي إِسْرَائِيلَ هُمْ إِسْرَائِيلُ؛ ٦ 6
ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ବାନାର୍‌ସା କା ପୁରାକାନା ମେନ୍ତେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ କାଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିତାନା, ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍‌ ଇସ୍ରାଏଲ୍‌କଦ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହଡ଼କ ନାହାଁଲାକ ।
وَلَيْسُوا، لأَنَّهُمْ نَسْلُ إِبْرَاهِيمَ، كُلُّهُمْ أَوْلاداً لِلهِ، بَلْ، كَمَا قَدْ كُتِبَ: «بِإِسْحَاقَ سَيَكُونُ لَكَ نَسْلٌ يَحْمِلُ اسْمَكَ». ٧ 7
ଚାଏ ଆବ୍ରାହାମ୍‌ଆଃ କିଲିରେନ୍‌ ସବେନ୍‌କ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହନ୍‌କ ନାହାଁଲାକ । ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଆବ୍ରାହାମ୍‌କେ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା, “ଆମାଃ ଅକନ୍‌ କିଲିକ ବିଷାଏରେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ବାନାର୍‌ସା ଏମାକାଦ୍ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍‌, ଇନ୍‌କୁ ଇସାକ୍‌ଆଃ ହରାତେ ହିଜୁଃଆକ ।”
أَيْ أَنَّ أَوْلادَ الْجَسَدِ لَيْسُوا هُمْ أَوْلادَ اللهِ، بَلْ أَوْلادُ الْوَعْدِ يُحْسَبُونَ نَسْلاً. ٨ 8
ନେଆଁଁରାଃ ମୁଣ୍ଡି ହବାଅଃତାନା, ହଡ଼ ହନ୍‌କ ଜାନାମ୍‌ଏତେ ଏସ୍‌କାର୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହନ୍‌କ କାକ ହବାଅଃଆ । ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ବାନାର୍‌ସାଃ ଲେକାତେ ଜାନାମାକାନ୍‌ ହନ୍‌କ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ନେପେଲ୍‌ରେ ସାର୍‌ତି ହନ୍‌କ ମେନ୍ତେକ କାଜିୟଃଆ ।
فَهذِهِ هِيَ كَلِمَةُ الْوَعْدِ: «فِي مِثْلِ هَذَا الْوَقْتِ أَعُودُ، وَيَكُونُ لِسَارَةَ ابْنٌ». ٩ 9
ଚିୟାଃଚି ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ନେ ବାନାର୍‌ସା ଏମାକାଦ୍‌ ତାଇକେନାଏ, “ଠାଉକାନ୍‌ ଦିପିଲି ହିଜୁଃରେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼ାଇଙ୍ଗ୍‌ ଇମ୍‌ତା ସାରା ଏଙ୍ଗା ହବାକାନ୍‌ଗିଆଃଏ ।”
لَيْسَ ذَلِكَ فَقَطْ، بَلْ إِنَّ رِفْقَةَ أَيْضاً، وَقَدْ حَبِلَتْ مِنْ رَجُلٍ وَاحِدٍ، مِنْ إِسْحَاقَ أَبِينَا، ١٠ 10
୧୦ଇମ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ ଏସ୍‌କାର୍‌ କାହାଗି, ଆବୁଆଃ ପୁର୍‌ଖା ହଡ଼ ଇସାକ୍‌ତାଃଏତେ ରିବ୍‌କାରାଃ ବାରିଆ ହନ୍‌ ହବାକାନ୍‌ ତାଇକେନାକିନ୍‌ ।
وَلَمْ يَكُنِ الْوَلَدَانِ قَدْ وُلِدَا بَعْدُ وَلا فَعَلا خَيْراً أَوْ شَرّاً، وَذلِكَ كَيْ يَبْقَى قَصْدُ اللهِ مِنْ جِهَةِ الاخْتِيَارِ ١١ 11
୧୧ଇନ୍‌କିନ୍‌ ଜାନାମ୍‌ ସିଦାରେ ଆଡଃ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ବୁଗିନ୍‌ ଚାଏ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଜେତ୍‌ନାଃ କାକିନ୍‌ ରିକାକାଦ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ ସିଦାରେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ନେଆଁଁଏ କାଜିକାଦ୍‌ ତାଇକେନା । ଏନାତେ ଇନ୍‌କିନାଃ କାମି ହରାତେ ଏସ୍‌କାର୍‌ କାହାଗି ମେନ୍‌ଦ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ କେନେଡ଼ା ହରାତେ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ସାଲାୟାନାକିନ୍‌ ।
لا عَلَى أَسَاسِ الأَعْمَالِ بَلْ عَلَى أَسَاسِ دَعْوَةٍ مِنْهُ، قِيلَ لَهَا: «إِنَّ الْوَلَدَ الأَكْبَرَ يَكُونُ عَبْداً لِلأَصْغَرِ»، ١٢ 12
୧୨ନେ ବାରାନ୍‌କିନାଃ ଭିତାର୍‌ରେ ମିହୁଡ଼୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ଉଦ୍ଦେଶ୍‌ ରିକା ନାଗେନ୍ତେ ସାଲାୟାନା । ରିବ୍‌କାକେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ କାଜିକିୟାଏ, “ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ହନ୍‌ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ ହନ୍‌ଆଃ ସେୱାନିଃ ହବାଅଃଆଏ ।”
كَمَا قَدْ كُتِبَ: «أَحْبَبْتُ يَعْقُوبَ، وَأَبْغَضْتُ عِيسُوَ». ١٣ 13
୧୩ଧାରାମ୍‌ପୁଥି କାଜି ଲେକାତେ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଯାକୁବ୍‌କେ ଦୁଲାଡ଼୍‌କିୟାଇଙ୍ଗ୍‌ ମେନ୍‌ଦ ଏଷୌକେ ହିଲାଙ୍ଗ୍‌କିୟାଇଙ୍ଗ୍‌ ।”
إِذاً، مَاذَا نَقُولُ، أَيَكُونُ عِنْدَ اللهِ ظُلْمٌ، حَاشَا! ١٤ 14
୧୪ଏନ୍‌ରେଦ ଚିନାଃବୁ କାଜିୟା, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଚିନାଃ ନ୍ୟାୟ କାଏ ରିକାଃଚି? କାହାଗି, ଏନ୍‌କାଦ ଆଲକା ହବାଅଃକା ।
فَإِنَّهُ يَقُولُ لِمُوسَى: «إِنِّي أَرْحَمُ مَنْ أَرْحَمُهُ، وَأُشْفِقُ عَلَى مَنْ أُشْفِقُ عَلَيْهِ!» ١٥ 15
୧୫ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ମୁଶାକେ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା, “ଆଇଁୟାଃ ଇଛାସାନାଙ୍ଗ୍‌ଲେକା ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଅକଏକେ ସାଲାଃଇଙ୍ଗ୍‌ ଇନିଃକେ ସାୟାଦ୍ ଏମାଃଇଙ୍ଗ୍‌, ଆଡଃ ଅକଏକେ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ଇଙ୍ଗ୍‌ ଇନିଃକେ ଦାୟା ରିକାଃଇଙ୍ଗ୍‌ ।”
إِذاً، لَا يَتَعَلَّقُ الأَمْرُ بِرَغْبَةِ الإِنْسَانِ وَلا بِسَعْيِهِ، وَإِنَّمَا بِرَحْمَةِ اللهِ فَقَطْ. ١٦ 16
୧୬ଏନାମେନ୍ତେ ସବେନ୍‌ ବିଷାଏ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ଲିନିବୁଇ ହରାତେ ପୁରାଅଃଆ । ମାନୱାରାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ଚାଏ କାମି ଚେତାନ୍‌ରେ କାହାଗି ।
فَإِنَّ اللهَ يَقُولُ لِفِرْعَوْنَ فِي الْكِتَابِ: «لِهَذَا الأَمْرِ بِعَيْنِهِ أَقَمْتُكَ: لأُظْهِرَ فِيكَ قُدْرَتِي وَيُعْلَنَ اسْمِي فِي الأَرْضِ كُلِّهَا». ١٧ 17
୧୭ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍‌ ଲେକାତେ, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ମିସାର୍‌ ଦିଶୁମ୍‌ରେନ୍‌ ଫାରୋ ରାଜାକେ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା, “ଆମାଃ ହରାତେ ଆଇଁୟାଃ ପେଡ଼େଃ ଉଦୁବେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଗଟା ଅତେଦିଶୁମ୍‌ରେ ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍‌ରାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ଉଦୁବେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆମ୍‌କେ ରାଜା ବାଇୟାକାଦ୍‌ ମେଁଆଇଙ୍ଗ୍‌ ।”
فاللهُ إِذاً يَرْحَمُ مَنْ يَشَاءُ، وَيُقَسِّي مَنْ يَشَاءُ. ١٨ 18
୧୮ଏନାମେନ୍ତେ, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଆୟାଃ ଇଛାସାନାଙ୍ଗ୍‌ ଲେକାତେ ଇନିଃ ଅକଏକେ ଦାୟାକଆଏ ଆଡଃ ଅକଏକେ କେଟେଦ୍‌ ମନ୍‌ ହବାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ବାଗିତାକଆ ।
هُنَا سَتَقُولُ لِي: «لِمَاذَ يَلُومُ بَعْدُ؟ مَنْ يُقَاوِمُ قَصْدَهُ؟» ١٩ 19
୧୯ଆପେକଏତେ ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ କାଜି ଦାଡ଼ିୟାଏ, “ତାବ୍‌ଦ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଚିନାଃ ମେନ୍ତେ ଜେତାଏକେ ଚିଟାଇୟା? ଜେତାଏ ଚିନାଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ବିରୁଧ୍‌ରେ ଜେତ୍‌ନାଃ ରିକା ଦାଡ଼ିୟାଏ?”
فَأَقُولُ: مَنْ أَنْتَ أَيُّهَا الإِنْسَانُ حَتَّى تَرُدَّ جَوَاباً عَلَى اللهِ؟ أَيَقُولُ الشَّيْءُ الْمَصْنُوعُ لِصَانِعِهِ: لِمَاذَا صَنَعْتَنِي هَكَذَا؟ ٢٠ 20
୨୦ମେନ୍‌ଦ ହେ ହାଗା ମିଶିକ, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ କାଜିରେ କାଜିକଟଙ୍ଗ୍‌ନିଃ ଆମ୍‌ ଅକଏ ତାନ୍‌ମେ? “ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ନେଲେକା ଚିନାଃମେନ୍ତେମ୍‌ ବାଇକିଦିୟାଁ?” ମେନ୍ତେ ହାସାରେୟାଃ ଚାଟୁ, କୁମ୍ଭାର୍‌କେ କାଏ କୁଲି ଦାଡ଼ିୟା ।
أَوَ لَيْسَ لِصَانِعِ الْفَخَّارِ سُلْطَةٌ عَلَى الطِّينِ لِيَصْنَعَ مِنْ كُتْلَةٍ وَاحِدَةٍ وِعَاءً لِلاِسْتِعْمَالِ الرَّفِيعِ وَآخَرَ لِلاِسْتِعْمَالِ الوَضِيعِ؟ ٢١ 21
୨୧ହାସାକେ ଆପ୍‌ନାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ଲେକା ସିପୁଦ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଚାଟୁ ବାଇ ନାଗେନ୍ତେ କୁମ୍ଭାର୍‌ରାଃ ପୁରା ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ ମେନାଃ । ଏନ୍‌ ମିଦ୍‌ ସାମାନ୍‌ ଡିଣ୍ଡ୍‌ହା ହାସାଏତେ ଇନିଃ ବାର୍‌ ରାକାମ୍‌ରାଃ ଚାଟୁ ବାଇ ଦାଡ଼ିୟାଏ, ମିଆଁଦ୍‌ ବିଶେଷ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌କରେ ଆଡଃମିଆଁଦ୍‌ ସବେନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ରେୟାଃ କାମିରେ ବାଉରାଅ ନାଗେନ୍ତେ ବାଇୟାକାନା ।
فَمَاذَا إِذاً إِنْ كَانَ اللهُ، وَقَدْ شَاءَ أَنْ يُظْهِرَ غَضَبَهُ وَيُعْلِنَ قُدْرَتَهُ، احْتَمَلَ بِكُلِّ صَبْرٍ أَوْعِيَةَ غَضَبٍ جَاهِزَةً لِلْهَلاكِ، ٢٢ 22
୨୨ଆଡଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ହଁ ଏନ୍‌ଲେକାଗି ରିକାକାଦା । ଇନିଃ ଆୟାଃ ଖିସ୍‌କେ ଆଡଃ ପେଡ଼େଃକେ ଉଦୁବ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନାଏ । ମେନ୍‌ଦ ଅକନ୍‌କ ଆୟାଃ ଖିସ୍‌ଅଃ ଲେକା ହବାକେଦ୍‌ତେ ଜିୟନଃ ଲାଗାତିୟଁଃ ତାଇକେନାକ, ଇନ୍‌କୁ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ପୁରାଃଗି ଧିରାଜ୍‌ ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସାହାତିଙ୍ଗ୍‌ କେଦା ।
وَذَلِكَ بِقَصْدِ أَنْ يُعْلِنَ غِنَى مَجْدِهِ فِي أَوْعِيَةِ الرَّحْمَةِ الَّتِي سَبَقَ فَأَعَدَّهَا لِلْمَجْدِ، ٢٣ 23
୨୩ଆଡଃ ଇନିଃ ଆୟାଃ ପୁରାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ଉଦୁବ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଆବୁକେ ବିଶେଷ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ସାୟାଦ୍‌ରେୟାଃ ଆଶିଷ୍‌ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ସିଦାରେଗି ଆବୁକେ ବାଇୟାକାଦ୍‌ବୁଆ ।
فِينَا نَحْنُ الَّذِينَ دَعَاهُمْ لَا مِنْ بَيْنِ الْيَهُودِ فَقَطْ بَلْ مِنْ بَيْنِ الأُمَمِ أَيْضاً؟ ٢٤ 24
୨୪ଇନିଃ ଯିହୁଦୀକଏତେ ଏସ୍‌କାର୍‌ କାହାଗି ମେନ୍‌ଦ ଗ୍ରୀକ୍‌ ହଡ଼କଏତେ ହଗି ଆବୁକେ କେଡ଼ାକାଦ୍‌ବୁଆ ।
وَذَلِكَ عَلَى حَدِّ مَا يَقُولُ أَيْضاً فِي نُبُوءَةِ هُوشَعَ: «مَنْ لَمْ يَكُونُوا شَعْبِي سَأَدْعُوهُمْ شَعْبِي، وَمَنْ لَمْ تَكُنْ مَحْبُوبَةً سَأَدْعُوهَا مَحْبُوبَةً. ٢٥ 25
୨୫ନେ ବିଷାଏରେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ହୋଶେୟ ପୁଥିରେ କାଜିକାଦା, “ଅକନ୍‌କ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼ କାକ ତାଇକେନା, ଇନ୍‌କୁକେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼ ଲେକା କେଡ଼ାକଆଇଙ୍ଗ୍‌, ଅକନ୍‌ ହଡ଼କକେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ଦୁଲାଡ଼୍‌କାଦ୍‌କ ତାଇକେନା, ଇନ୍‌କୁକେ ଆଇଁୟାଃ ଦୁଲାଡ଼୍‌କ ମେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍‌ କେଡ଼ାକଆ ।
وَيَكُونُ أَنَّهُ حَيْثُ قِيلَ لَهُمْ: لَسْتُمْ شَعْبِي، فَهُنَاكَ يُدْعَوْنَ أَبْنَاءَ اللهِ الْحَيِّ». ٢٦ 26
୨୬ଆଡଃ ‘ଆପେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼ ନାହାଁଲାପେ,’ ମେନ୍ତେ ଅକ ଠାୟାଦ୍‌ରେ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିକାନ୍‌ ତାଇକେନା, ଏନ୍ତାଃରେ ଇନ୍‌କୁ ଜୀନିଦ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହନ୍‌କ ମେନ୍ତେ କାଜିୟଃଆକ ।”
أَمَّا إِشَعْيَاءُ، فَيَهْتِفُ مُتَكَلِّماً عَلَى إِسْرَائِيلَ: «وَلَوْ كَانَ بَنُو إِسْرَائِيلَ كَرَمْلِ الْبَحْرِ عَدَداً، فَإِنَّ بَقِيَّةً مِنْهُمْ سَتَخْلُصُ. ٢٧ 27
୨୭ଆଡଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ହଡ଼କଆଃ ବିଷାଏରେ ଯିଶାୟ ନାବୀ କାଜିକାଦା, “ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ହଡ଼କ ଦରେୟାରେନ୍‌ ଗିତିଲ୍ ଲେକା ତାଇନଃରେୟ, ଇନ୍‌କୁଏତେ କାଟିଃଲେକା ହଡ଼କ ବାଞ୍ଚାଅକ ନାମେୟାଁ ।
فَإِنَّ الرَّبَّ سَيَحْسِمُ الأَمْرَ وَيُنْجِزُ كَلِمَتَهُ سَرِيعاً عَلَى الأَرْضِ». ٢٨ 28
୨୮ଚିୟାଃଚି ପ୍ରାଭୁ ଜାଲ୍‌ଦିଗି ଅତେଦିଶୁମ୍‌ରେ ପୁରା ନ୍ୟାୟ ବିଚାର୍‌ ରିକାଏୟାଏ ।”
وَكَمَا قَالَ إِشَعْيَاءُ سَابِقاً: «لَوْ لَمْ يُبْقِ لَنَا رَبُّ الْجُنُودِ نَسْلاً، لَصِرْنَا مِثْلَ سَدُومَ وَشَابَهْنَا عَمُورَةَ!» ٢٩ 29
୨୯ଯିଶାୟ ନାବୀ ସିଦାରେଗି କାଜିକାଦା, “ସବେନାଃଏତେ ପେଡ଼େୟାନ୍‌ ପ୍ରାଭୁ ଆବୁଆଃ ଚିମିନ୍‌ କିଲିକକେ କାଏ ବାଞ୍ଚାଅ କାକରେଦ, ଆବୁଆଃ ଦାସା ସୋଦମ୍‌ ଆଡଃ ଗମ୍‌ରାରେନ୍‌ ହଡ଼କ ଲେକା ହବାକାନ୍‌ତେୟାଃ ।”
فَمَا هِيَ خُلاصَةُ الْقَوْلِ؟ إِنَّ الأُمَمَ الَّذِينَ لَمْ يَكُونُوا يَسْعَوْنَ وَرَاءَ الْبِرِّ، قَدْ بَلَغُوا الْبِرَّ، وَلَكِنَّهُ الْبِرُّ الْقَائِمُ عَلَى أَسَاسِ الإِيمَانِ. ٣٠ 30
୩୦ଏନାମେନ୍ତେ ସାଅଁସାର୍‌ ହଡ଼କ ବିଷାଏରେ ନେଆଁଁ କାଜି ଦାଡ଼ିୟାବୁ, ଇନ୍‌କୁ ଧାର୍‌ମାନ୍‌ ହବାଅ ନାଗେନ୍ତେ କାକ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନା, ମେନ୍‌ଦ ଆକଆଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ହରାତେ ଇନ୍‌କୁ ଧାର୍‌ମାନ୍ ମେନ୍ତେକ କାଜିୟଃତାନା ।
أَمَّا إِسْرَائِيلُ، وَقَدْ كَانُوا يَسْعَوْنَ وَرَاءَ شَرِيعَةٍ تَهْدِفُ إِلَى الْبِرِّ، فَقَدْ فَشَلُوا حَتَّى فِي بُلُوغِ الشَّرِيعَةِ. ٣١ 31
୩୧ମେନ୍‌ଦ ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ହଡ଼କ ଯିହୁଦୀକଆଃ ଆନ୍‌ଚୁ ହରାତେ ଧାର୍‌ମାନ୍‌ ହବାଅ ନାଙ୍ଗ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ହାରାଅକାନାକ ।
وَلأَيِّ سَبَبٍ؟ لأَنَّ سَعْيَهُمْ لَمْ يَكُنْ عَلَى أَسَاسِ الإِيمَانِ، بَلْ كَانَ وَكَأَنَّ الأَمْرَ قَائِمٌ عَلَى الأَعْمَالِ. فَقَدْ تَعَثَّرُوا بِحَجَرِ الْعَثْرَةِ، ٣٢ 32
୩୨ନେଆଁଁରାଃ କାଜି ହବାଅଃତାନା, ଇନ୍‌କୁ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ଚେତାନ୍‌ରେ କା ଆସ୍ରାକେଦ୍‌ତେ ଆକଆଃ ଆପ୍‌ନାଃ କାମି ଚେତାନ୍‌ରେ ଆସ୍ରାଏ ତାଇକେନାକ, ଏନାମେନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ “ତହଦଃ ଦିରିରେ” ତହଦ୍‌ୟାନାକ ।
كَمَا كُتِبَ: «هَا أَنَا وَاضِعٌ فِي صِهْيَوْنَ حَجَرَ عَثْرَةٍ وَصَخْرَةَ سُقُوطٍ. وَمَنْ يُؤْمِنُ بِهِ لَا يَخِيبُ». ٣٣ 33
୩୩ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍‌ ଲେକା, “ନେଲେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ସିୟୋନ୍‌ରେ ମିଆଁଦ୍‌ ତହଦଃ ଲେକାନ୍‌ ଦିରି ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍‌ ସେରେଙ୍ଗ୍‌ ବାଇୟାକାଦାଇଙ୍ଗ୍‌, ଏନାରେ ଇନ୍‌କୁକେଇଙ୍ଗ୍‌ ଉୟୁଃଇଚିକଆ । ମେନ୍‌ଦ ଜେତାଏ ଇନିଃତାଃରେ ବିଶ୍ୱାସେନିଃ କାଏ ଗିହୁଗଃଆ ।”

< رُوما 9 >