< رُوما 11 >

وَهُنَا أَقُولُ: هَلْ رَفَضَ اللهُ شَعْبَهُ؟ حَاشَا! فَأَنَا أَيْضاً إِسْرَائِيلِيٌّ، مِنْ نَسْلِ إِبْرَاهِيمَ وَمِنْ سِبْطِ بِنْيَامِينَ. ١ 1
ಈಶ್ವರೇಣ ಸ್ವೀಕೀಯಲೋಕಾ ಅಪಸಾರಿತಾ ಅಹಂ ಕಿಮ್ ಈದೃಶಂ ವಾಕ್ಯಂ ಬ್ರವೀಮಿ? ತನ್ನ ಭವತು ಯತೋಽಹಮಪಿ ಬಿನ್ಯಾಮೀನಗೋತ್ರೀಯ ಇಬ್ರಾಹೀಮವಂಶೀಯ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕೋಽಸ್ಮಿ|
إِنَّ اللهَ لَمْ يَرْفُضْ شَعْبَهُ الَّذِي كَانَ قَدِ اخْتَارَهُ. أَمَا تَعْلَمُونَ مَا يَقُولُهُ الْكِتَابُ فِي أَمْرِ إِيلِيَّا لَمَّا رَفَعَ إِلَى اللهِ شَكْوَى عَلَى إِسْرَائِيلَ قَائِلاً: ٢ 2
ಈಶ್ವರೇಣ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯೇ ಪ್ರದೃಷ್ಟಾಸ್ತೇ ಸ್ವಕೀಯಲೋಕಾ ಅಪಸಾರಿತಾ ಇತಿ ನಹಿ| ಅಪರಮ್ ಏಲಿಯೋಪಾಖ್ಯಾನೇ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಯಲ್ಲಿಖಿತಮ್ ಆಸ್ತೇ ತದ್ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ನ ಜಾನೀಥ?
«يَا رَبُّ؟ قَتَلُوا أَنْبِيَاءَكَ، وَهَدَمُوا مَذَابِحَكَ، وَبَقِيتُ أَنَا وَحْدِي، وَهُمْ يَسْعَوْنَ إِلَى قَتْلِي!» ٣ 3
ಹೇ ಪರಮೇಶ್ವರ ಲೋಕಾಸ್ತ್ವದೀಯಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ಯಜ್ಞವೇದೀರಭಞ್ಜನ್ ತಥಾ ತವ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಃ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಅಘ್ನನ್ ಕೇವಲ ಏಕೋಽಹಮ್ ಅವಶಿಷ್ಟ ಆಸೇ ತೇ ಮಮಾಪಿ ಪ್ರಾಣಾನ್ ನಾಶಯಿತುಂ ಚೇಷ್ಟನತೇ, ಏತಾಂ ಕಥಾಮ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನಾಂ ವಿರುದ್ಧಮ್ ಏಲಿಯ ಈಶ್ವರಾಯ ನಿವೇದಯಾಮಾಸ|
وَلكِنْ، مَاذَا كَانَ الْجَوَابُ الإِلَهِيُّ لَهُ؟ «أَبْقَيْتُ لِنَفْسِي سَبْعَةَ آلافِ رَجُلٍ لَمْ يَحْنُوا رُكْبَةً لِلْبَعْلِ!» ٤ 4
ತತಸ್ತಂ ಪ್ರತೀಶ್ವರಸ್ಯೋತ್ತರಂ ಕಿಂ ಜಾತಂ? ಬಾಲ್ನಾಮ್ನೋ ದೇವಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಯೈ ರ್ಜಾನೂನಿ ನ ಪಾತಿತಾನಿ ತಾದೃಶಾಃ ಸಪ್ತ ಸಹಸ್ರಾಣಿ ಲೋಕಾ ಅವಶೇಷಿತಾ ಮಯಾ|
فَكَذَلِكَ، فِي الزَّمَانِ الْحَاضِرِ، مَاتَزَالُ بَقِيَّةٌ اخْتَارَهَا اللهُ بِالنِّعْمَةِ. ٥ 5
ತದ್ವದ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ ವರ್ತ್ತಮಾನಕಾಲೇಽಪಿ ಅನುಗ್ರಹೇಣಾಭಿರುಚಿತಾಸ್ತೇಷಾಮ್ ಅವಶಿಷ್ಟಾಃ ಕತಿಪಯಾ ಲೋಕಾಃ ಸನ್ತಿ|
وَلكِنْ، بِمَا أَنَّ ذَلِكَ قَدْ تَمَّ بِالنِّعْمَةِ، فَلَيْسَ بَعْدُ عَلَى أَسَاسِ الأَعْمَالِ، وَإلَّا فَلَيْسَتِ النِّعْمَةُ نِعْمَةً بَعْدُ. ٦ 6
ಅತಏವ ತದ್ ಯದ್ಯನುಗ್ರಹೇಣ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಕ್ರಿಯಯಾ ನ ಭವತಿ ನೋ ಚೇದ್ ಅನುಗ್ರಹೋಽನನುಗ್ರಹ ಏವ, ಯದಿ ವಾ ಕ್ರಿಯಯಾ ಭವತಿ ತರ್ಹ್ಯನುಗ್ರಹೇಣ ನ ಭವತಿ ನೋ ಚೇತ್ ಕ್ರಿಯಾ ಕ್ರಿಯೈವ ನ ಭವತಿ|
فَمَا الْخُلاصَةُ إِذاً؟ إِنَّ مَا يَسْعَى إِلَيْهِ إِسْرَائِيلُ لَمْ يَنَالُوهُ، بَلْ نَالَهُ الْمُخْتَارُونَ مِنْهُمْ، وَالْبَاقُونَ عَمِيَتْ بَصَائِرُهُمْ، ٧ 7
ತರ್ಹಿ ಕಿಂ? ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾ ಯದ್ ಅಮೃಗಯನ್ತ ತನ್ನ ಪ್ರಾಪುಃ| ಕಿನ್ತ್ವಭಿರುಚಿತಲೋಕಾಸ್ತತ್ ಪ್ರಾಪುಸ್ತದನ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವ ಅನ್ಧೀಭೂತಾಃ|
وَفْقاً لِمَا قَدْ كُتِبَ: «أَلْقَى اللهُ عَلَيْهِمْ رُوحَ خُمُولٍ وَأَعْطَاهُمْ عُيُوناً لَا يُبْصِرُونَ بِها، وَآذَاناً لَا يَسْمَعُونَ بِها، حَتَّى هَذَا الْيَوْمِ». ٨ 8
ಯಥಾ ಲಿಖಿತಮ್ ಆಸ್ತೇ, ಘೋರನಿದ್ರಾಲುತಾಭಾವಂ ದೃಷ್ಟಿಹೀನೇ ಚ ಲೋಚನೇ| ಕರ್ಣೌ ಶ್ರುತಿವಿಹೀನೌ ಚ ಪ್ರದದೌ ತೇಭ್ಯ ಈಶ್ವರಃ||
كَذَلِكَ يَقُولُ دَاوُدُ: «لِتَصِرْ لَهُمْ مَائِدَتُهُمْ فَخّاً وَشَرَكاً وَعَقَبَةً وَعِقَاباً. ٩ 9
ಏತೇಸ್ಮಿನ್ ದಾಯೂದಪಿ ಲಿಖಿತವಾನ್ ಯಥಾ, ಅತೋ ಭುಕ್ತ್ಯಾಸನಂ ತೇಷಾಮ್ ಉನ್ಮಾಥವದ್ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ವಾ ವಂಶಯನ್ತ್ರವದ್ ಬಾಧಾ ದಣ್ಡವದ್ ವಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ||
لِتُظْلِمْ عُيُونُهُمْ كَيْ لَا يُبْصِرُوا، وَلْتَكُنْ ظُهُورُهُمْ مُنْحَنِيَةً دَائِماً!» ١٠ 10
ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ ತಥಾನ್ಧಾಸ್ತೇ ನೇತ್ರೈಃ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ನೋ ಯಥಾ| ವೇಪಥುಃ ಕಟಿದೇಶಸ್ಯ ತೇಷಾಂ ನಿತ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ||
فَأَقُولُ إِذاً: هَلْ تَعَثَّرُوا لِكَيْ يَسْقُطُوا أَبَداً؟ حَاشَا! بَلْ بِسَقْطَتِهِمْ تَوَفَّرَ الْخَلاصُ لِلأُمَمِ، لَعَلَّ ذلِكَ يُثِيرُ غَيْرَتَهُمْ. ١١ 11
ಪತನಾರ್ಥಂ ತೇ ಸ್ಖಲಿತವನ್ತ ಇತಿ ವಾಚಂ ಕಿಮಹಂ ವದಾಮಿ? ತನ್ನ ಭವತು ಕಿನ್ತು ತಾನ್ ಉದ್ಯೋಗಿನಃ ಕರ್ತ್ತುಂ ತೇಷಾಂ ಪತನಾದ್ ಇತರದೇಶೀಯಲೋಕೈಃ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ತಂ|
فَإِذَا كَانَتْ سَقْطَتُهُمْ غِنىً لِلْعَالَمِ، وَخَسَارَتُهُمْ غِنىً لِلأُمَمِ، فَكَمْ بِالأَحْرَى يَكُونُ اكْتِمَالُهُمْ؟ ١٢ 12
ತೇಷಾಂ ಪತನಂ ಯದಿ ಜಗತೋ ಲೋಕಾನಾಂ ಲಾಭಜನಕಮ್ ಅಭವತ್ ತೇಷಾಂ ಹ್ರಾಸೋಽಪಿ ಯದಿ ಭಿನ್ನದೇಶಿನಾಂ ಲಾಭಜನಕೋಽಭವತ್ ತರ್ಹಿ ತೇಷಾಂ ವೃದ್ಧಿಃ ಕತಿ ಲಾಭಜನಿಕಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ?
فَإِنِّي أُخَاطِبُكُمْ، أَنْتُمُ الأُمَمَ، بِمَا أَنِّي رَسُولٌ لِلأُمَمِ، مُمَجِّداً رِسَالَتِي، ١٣ 13
ಅತೋ ಹೇ ಅನ್ಯದೇಶಿನೋ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸಮ್ಬೋಧ್ಯ ಕಥಯಾಮಿ ನಿಜಾನಾಂ ಜ್ಞಾತಿಬನ್ಧೂನಾಂ ಮನಃಸೂದ್ಯೋಗಂ ಜನಯನ್ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಿಯತಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಯಥಾ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಸಾಧಯಾಮಿ
لَعَلِّي أُثِيرُ غَيْرَةَ بَنِي جِنْسِي فَأُنْقِذَ بَعْضاً مِنْهُمْ. ١٤ 14
ತನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಅನ್ಯದೇಶಿನಾಂ ನಿಕಟೇ ಪ್ರೇರಿತಃ ಸನ್ ಅಹಂ ಸ್ವಪದಸ್ಯ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯಾಮಿ|
فَإِذَا كَانَ إِبْعَادُهُمْ فُرْصَةً لِمُصَالَحَةِ الْعَالَمِ، فَمَاذَا يَكُونُ قُبُولُهُمْ إِلّا حَيَاةً مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ؟ ١٥ 15
ತೇಷಾಂ ನಿಗ್ರಹೇಣ ಯದೀಶ್ವರೇಣ ಸಹ ಜಗತೋ ಜನಾನಾಂ ಮೇಲನಂ ಜಾತಂ ತರ್ಹಿ ತೇಷಾಮ್ ಅನುಗೃಹೀತತ್ವಂ ಮೃತದೇಹೇ ಯಥಾ ಜೀವನಲಾಭಸ್ತದ್ವತ್ ಕಿಂ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ?
وَإذَا كَانَتِ الْقِطْعَةُ الأُولَى مِنَ الْعَجِينِ مُقَدَّسَةً، فَالْعَجِينُ كُلُّهُ مُقَدَّسٌ؛ وَإذَا كَانَ أَصْلُ الشَّجَرَةِ مُقَدَّساً، فَالأَغْصَانُ أَيْضاً تَكُونُ مُقَدَّسَةً. ١٦ 16
ಅಪರಂ ಪ್ರಥಮಜಾತಂ ಫಲಂ ಯದಿ ಪವಿತ್ರಂ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವಮೇವ ಫಲಂ ಪವಿತ್ರಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ; ತಥಾ ಮೂಲಂ ಯದಿ ಪವಿತ್ರಂ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಶಾಖಾ ಅಪಿ ತಥೈವ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ|
فَإِذَا كَانَتْ بَعْضُ أَغْصَانِ الزَّيْتُونَةِ قَدْ قُطِعَتْ، ثُمَّ طُعِّمْتَ فِيهَا وَأَنْتَ مِنْ زَيْتُونَةٍ بَرِّيَّةٍ، فَصِرْتَ بِذَلِكَ شَرِيكاً فِي أَصْلِ الزَّيْتُونَةِ وَغِذَائِهَا، ١٧ 17
ಕಿಯತೀನಾಂ ಶಾಖಾನಾಂ ಛೇದನೇ ಕೃತೇ ತ್ವಂ ವನ್ಯಜಿತವೃಕ್ಷಸ್ಯ ಶಾಖಾ ಭೂತ್ವಾ ಯದಿ ತಚ್ಛಾಖಾನಾಂ ಸ್ಥಾನೇ ರೋಪಿತಾ ಸತಿ ಜಿತವೃಕ್ಷೀಯಮೂಲಸ್ಯ ರಸಂ ಭುಂಕ್ಷೇ,
فَلا تَفْتَخِرْ عَلَى بَاقِي الأَغْصَانِ. وَإِنْ كُنْتَ تَفْتَخِرُ، فَلَسْتَ أَنْتَ تَحْمِلُ الأَصْلَ، بَلْ هُوَ يَحْمِلُكَ. ١٨ 18
ತರ್ಹಿ ತಾಸಾಂ ಭಿನ್ನಶಾಖಾನಾಂ ವಿರುದ್ಧಂ ಮಾಂ ಗರ್ವ್ವೀಃ; ಯದಿ ಗರ್ವ್ವಸಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಂ ಮೂಲಂ ಯನ್ನ ಧಾರಯಸಿ ಕಿನ್ತು ಮೂಲಂ ತ್ವಾಂ ಧಾರಯತೀತಿ ಸಂಸ್ಮರ|
وَلكِنَّكَ قَدْ تَقُولُ: «تِلْكَ الأَغْصَانُ قَدْ قُطِعَتْ لأُطَعَّمَ أَنَا!» ١٩ 19
ಅಪರಞ್ಚ ಯದಿ ವದಸಿ ಮಾಂ ರೋಪಯಿತುಂ ತಾಃ ಶಾಖಾ ವಿಭನ್ನಾ ಅಭವನ್;
صَحِيحٌ! فَهِيَ قُطِعَتْ لِسَبَبِ عَدَمِ الإِيمَانِ، وَأَنْتَ إِنَّمَا تَثْبُتُ بِسَبَبِ الإِيمَانِ. فَلا يَأْخُذْكَ الْغُرُورُ، بَلْ خَفْ ٢٠ 20
ಭದ್ರಮ್, ಅಪ್ರತ್ಯಯಕಾರಣಾತ್ ತೇ ವಿಭಿನ್ನಾ ಜಾತಾಸ್ತಥಾ ವಿಶ್ವಾಸಕಾರಣಾತ್ ತ್ವಂ ರೋಪಿತೋ ಜಾತಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ಅಹಙ್ಕಾರಮ್ ಅಕೃತ್ವಾ ಸಸಾಧ್ವಸೋ ಭವ|
إِنَّ اللهَ رُبَّمَا لَا يُبْقِي عَلَيْكَ مَادَامَ لَمْ يُبْقِ عَلَى الأَغْصَانِ الأَصْلِيَّةِ. ٢١ 21
ಯತ ಈಶ್ವರೋ ಯದಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕೀಃ ಶಾಖಾ ನ ರಕ್ಷತಿ ತರ್ಹಿ ಸಾವಧಾನೋ ಭವ ಚೇತ್ ತ್ವಾಮಪಿ ನ ಸ್ಥಾಪಯತಿ|
فَتَأَمَّلْ إِذاً لُطْفَ اللهِ وَشِدَّتَهُ: أَمَّا الشِّدَّةُ، فَعَلَى الَّذِينَ سَقَطُوا؛ وَأَمَّا لُطْفُ اللهِ فَمِنْ نَحْوِكَ مَادُمْتَ تَثْبُتُ فِي اللُّطْفِ. وَلَوْ لَمْ تَكُنْ ثَابِتاً، لَكُنْتَ أَنْتَ أَيْضاً تُقْطَعُ. ٢٢ 22
ಇತ್ಯತ್ರೇಶ್ವರಸ್ಯ ಯಾದೃಶೀ ಕೃಪಾ ತಾದೃಶಂ ಭಯಾನಕತ್ವಮಪಿ ತ್ವಯಾ ದೃಶ್ಯತಾಂ; ಯೇ ಪತಿತಾಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ತಸ್ಯ ಭಯಾನಕತ್ವಂ ದೃಶ್ಯತಾಂ, ತ್ವಞ್ಚ ಯದಿ ತತ್ಕೃಪಾಶ್ರಿತಸ್ತಿಷ್ಠಸಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಾಂ ಪ್ರತಿ ಕೃಪಾ ದ್ರಕ್ಷ್ಯತೇ; ನೋ ಚೇತ್ ತ್ವಮಪಿ ತದ್ವತ್ ಛಿನ್ನೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|
وَهُمْ أَيْضاً، إِنْ لَمْ يَثْبُتُوا فِي عَدَمِ الإِيمَان فَسَوْفَ يُطَعَّمُونَ، لأَنَّ اللهَ قَادِرٌ أَنْ يُطَعِّمَهُمْ مِنْ جَدِيدٍ. ٢٣ 23
ಅಪರಞ್ಚ ತೇ ಯದ್ಯಪ್ರತ್ಯಯೇ ನ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತರ್ಹಿ ಪುನರಪಿ ರೋಪಯಿಷ್ಯನ್ತೇ ಯಸ್ಮಾತ್ ತಾನ್ ಪುನರಪಿ ರೋಪಯಿತುಮ್ ಇಶ್ವರಸ್ಯ ಶಕ್ತಿರಾಸ್ತೇ|
فَإِذَا كُنْتَ أَنْتَ قَدْ قُطِعْتَ مِنَ الزَّيْتُونَةِ الْبَرِّيَّةِ الَّتِي تَنْتَمِي إِلَيْهَا أَصْلاً، وَطُعِّمْتَ خِلافاً لِلْعَادَةِ فِي الزَّيْتُونَةِ الْجَيِّدَةِ، فَكَمْ بِالأَحْرَى هَؤُلاءِ، الَّذِينَ هُمْ أَغْصَانٌ أَصْلِيَّةٌ، سَوْفَ يُطَعَّمُونَ فِي زَيْتُونَتِهِمِ الْخَاصَّةِ. ٢٤ 24
ವನ್ಯಜಿತವೃಕ್ಷಸ್ಯ ಶಾಖಾ ಸನ್ ತ್ವಂ ಯದಿ ತತಶ್ಛಿನ್ನೋ ರೀತಿವ್ಯತ್ಯಯೇನೋತ್ತಮಜಿತವೃಕ್ಷೇ ರೋಪಿತೋಽಭವಸ್ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ವೃಕ್ಷಸ್ಯ ಸ್ವೀಯಾ ಯಾಃ ಶಾಖಾಸ್ತಾಃ ಕಿಂ ಪುನಃ ಸ್ವವೃಕ್ಷೇ ಸಂಲಗಿತುಂ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ?
فَإِنِّي لَا أُرِيدُ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، أَنْ يَخْفَى عَلَيْكُمْ هَذَا السِّرُّ، لِكَيْ لَا تَكُونُوا حُكَمَاءَ فِي نَظَرِ أَنْفُسِكُمْ، وَهُوَ أَنَّ الْعَمَى قَدْ أَصَابَ إِسْرَائِيلَ جُزْئِيًّا إِلَى أَنْ يَتِمَّ دُخُولُ الأُمَمِ. ٢٥ 25
ಹೇ ಭ್ರಾತರೋ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆತ್ಮಾಭಿಮಾನೋ ಯನ್ನ ಜಾಯತೇ ತದರ್ಥಂ ಮಮೇದೃಶೀ ವಾಞ್ಛಾ ಭವತಿ ಯೂಯಂ ಏತನ್ನಿಗೂಢತತ್ತ್ವಮ್ ಅಜಾನನ್ತೋ ಯನ್ನ ತಿಷ್ಠಥ; ವಸ್ತುತೋ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಸಮ್ಪೂರ್ಣರೂಪೇಣ ಭಿನ್ನದೇಶಿನಾಂ ಸಂಗ್ರಹೋ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಾವತ್ಕಾಲಮ್ ಅಂಶತ್ವೇನ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನಾಮ್ ಅನ್ಧತಾ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ;
وَهكَذَا، سَوْفَ يَخْلُصُ جَمِيعُ إِسْرَائِيلَ، وَفْقاً لِمَا قَدْ كُتِبَ: «إِنَّ الْمُنْقِذَ سَيَطْلُعُ مِنْ صِهْيَوْنَ وَيَرُدُّ الإِثْمَ عَنْ يَعْقُوبَ. ٢٦ 26
ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಪರಿತ್ರಾಸ್ಯನ್ತೇ; ಏತಾದೃಶಂ ಲಿಖಿತಮಪ್ಯಾಸ್ತೇ, ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ಸೀಯೋನಾದ್ ಏಕೋ ಯಸ್ತ್ರಾಣದಾಯಕಃ| ಅಧರ್ಮ್ಮಂ ಯಾಕುಬೋ ವಂಶಾತ್ ಸ ತು ದೂರೀಕರಿಷ್ಯತಿ|
وَهَذَا هُوَ الْعَهْدُ مِنِّي لَهُمْ حِينَ أُزِيلُ خَطَايَاهُمْ». ٢٧ 27
ತಥಾ ದೂರೀಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ತೇಷಾಂ ಪಾಪಾನ್ಯಹಂ ಯದಾ| ತದಾ ತೈರೇವ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಮೇ ನಿಯಮೋಽಯಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
فَفِيمَا يَتَعَلَّقُ بِالإِنْجِيلِ، هُمْ أَعْدَاءُ اللهِ مِنْ أَجْلِكُمْ. وَأَمَّا فِيمَا يَتَعَلَّقُ بِالاخْتِيَارِ الإِلهِيِّ فَهُمْ مَحْبُوبُونَ مِنْ أَجْلِ الآبَاءِ. ٢٨ 28
ಸುಸಂವಾದಾತ್ ತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಪಕ್ಷಾ ಅಭವನ್ ಕಿನ್ತ್ವಭಿರುಚಿತತ್ವಾತ್ ತೇ ಪಿತೃಲೋಕಾನಾಂ ಕೃತೇ ಪ್ರಿಯಪಾತ್ರಾಣಿ ಭವನ್ತಿ|
فَإِنَّ اللهَ لَا يَتَرَاجَعُ أَبَداً عَنْ هِبَاتِهِ وَدَعْوَتِهِ. ٢٩ 29
ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಾನಾದ್ ಆಹ್ವಾನಾಞ್ಚ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪೋ ನ ಭವತಿ|
وَالْوَاقِعُ أَنَّهُ كَمَا كُنْتُمْ أَنْتُمْ فِي الْمَاضِي غَيْرَ مُطِيعِينَ لِلهِ، وَلَكِنَّكُمُ الآنَ نِلْتُمُ الرَّحْمَةَ مِنْ جَرَّاءِ عَدَمِ طَاعَتِهِمْ هُمْ، ٣٠ 30
ಅತಏವ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಈಶ್ವರೇಽವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಸನ್ತೋಽಪಿ ಯೂಯಂ ಯದ್ವತ್ ಸಮ್ಪ್ರತಿ ತೇಷಾಮ್ ಅವಿಶ್ವಾಸಕಾರಣಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕೃಪಾಪಾತ್ರಾಣಿ ಜಾತಾಸ್ತದ್ವದ್
فَكَذَلِكَ الآنَ هُمْ غَيْرُ مُطِيعِينَ لِلهِ. لِيَنَالُوا هُمْ أَيْضاً الرَّحْمَةَ، مِنْ جَرَّاءِ الرَّحْمَةِ الَّتِي نِلْتُمُوهَا أَنْتُمْ. ٣١ 31
ಇದಾನೀಂ ತೇಽವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಸನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಲಬ್ಧಕೃಪಾಕಾರಣಾತ್ ತೈರಪಿ ಕೃಪಾ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ|
فَإِنَّ اللهَ حَبَسَ الْجَمِيعَ مَعاً فِي عَدَمِ الطَّاعَةِ لِكَيْ يَرْحَمَهُمْ جَمِيعاً. (eleēsē g1653) ٣٢ 32
ಈಶ್ವರಃ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕೃಪಾಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಅವಿಶ್ವಾಸಿತ್ವೇನ ಗಣಯತಿ| (eleēsē g1653)
فَمَا أَعْمَقَ غِنَى اللهِ وَحِكْمَتَهُ وَعِلْمَهُ! مَا أَبْعَدَ أَحْكَامَهُ عَنِ الْفَحْصِ وَطُرُقَهُ عَنِ التَّتَبُّعِ! ٣٣ 33
ಅಹೋ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಬುದ್ಧಿರೂಪಯೋ ರ್ಧನಯೋಃ ಕೀದೃಕ್ ಪ್ರಾಚುರ್ಯ್ಯಂ| ತಸ್ಯ ರಾಜಶಾಸನಸ್ಯ ತತ್ತ್ವಂ ಕೀದೃಗ್ ಅಪ್ರಾಪ್ಯಂ| ತಸ್ಯ ಮಾರ್ಗಾಶ್ಚ ಕೀದೃಗ್ ಅನುಪಲಕ್ಷ್ಯಾಃ|
«لأَنَّهُ مَنْ عَرَفَ فِكْرَ الرَّبِّ؟ أَوْ مَنْ كَانَ لَهُ مُشِيراً؟ ٣٤ 34
ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಙ್ಕಲ್ಪಂ ಕೋ ಜ್ಞಾತವಾನ್? ತಸ್ಯ ಮನ್ತ್ರೀ ವಾ ಕೋಽಭವತ್?
أَوْ مَنْ أَقْرَضَهُ شَيْئاً حَتَّى يُرَدَّ لَهُ؟» ٣٥ 35
ಕೋ ವಾ ತಸ್ಯೋಪಕಾರೀ ಭೃತ್ವಾ ತತ್ಕೃತೇ ತೇನ ಪ್ರತ್ಯುಪಕರ್ತ್ತವ್ಯಃ?
فَإِنَّ مِنْهُ وَبِهِ وَلَهُ كُلَّ شَيْءٍ. لَهُ الْمَجْدُ إِلَى الأَبَدِ. آمِينَ! (aiōn g165) ٣٦ 36
ಯತೋ ವಸ್ತುಮಾತ್ರಮೇವ ತಸ್ಮಾತ್ ತೇನ ತಸ್ಮೈ ಚಾಭವತ್ ತದೀಯೋ ಮಹಿಮಾ ಸರ್ವ್ವದಾ ಪ್ರಕಾಶಿತೋ ಭವತು| ಇತಿ| (aiōn g165)

< رُوما 11 >