رُؤيا 12
| وَظَهَرَتْ فِي السَّمَاءِ آيَةٌ عَظِيمَةٌ: امْرَأَةٌ لابِسَةٌ الشَّمْسَ، وَالْقَمَرُ تَحْتَ قَدَمَيْهَا، وَعَلَى رَأْسِهَا تَاجٌ مِنِ اثْنَيْ عَشَرَ نَجْماً. | ١ 1 |
इना गल्ला ते बाद स्वर्गो रे एक नऊखा नजारा दिशेया। मैं देखेया कि एक जवाणस सूरज टखे रे थी और चाँद तेसा रे पैरा निठे था और तेसा रे सिरो पाँदे बारा तारेया रा मुकट था।
| وَكَانَتْ حُبْلَى تَصْرُخُ مِنْ أَلَمِ الْوِلادَةِ وَتَتَوَجَّعُ وَهِيَ تَلِدُ. | ٢ 2 |
से जवाणस गर्भवती थी और चिंगणे लगी री थी, कऊँकि तेसा खे जमणे रिया पीड़ा लगी री थिया और से बच्चा जम्मणे रिया पीड़ा रे थी।
| وَظَهَرَتْ فِي السَّمَاءِ آيَةٌ أُخْرَى: تِنِّينٌ عَظِيمٌ أَحْمَرُ لَهُ سَبْعَةُ رُؤُوسٍ، عَلَى كُلٍّ مِنْهَا تَاجٌ، وَلَهُ عَشَرَةُ قُرُونٍ، | ٣ 3 |
तेबे स्वर्गो रे एक ओर नऊखा नजारा दिशेया और देखो, एक बड़ा लाल अजगर था, जेसरे सात सिर और दस सींग थे और तेसरे सातो सिरो पाँदे सात राजमुकट थे।
| فَسَحَبَ بِذَيْلِهِ ثُلْثَ نُجُومِ السَّمَاءِ وَأَلْقَاهَا إِلَى الأَرْضِ. ثُمَّ وَقَفَ التِّنِّينُ أَمَامَ الْمَرْأَةِ وَهِيَ تَلِدُ، لِيَبْتَلِعَ طِفْلَهَا بَعْدَ أَنْ تَلِدَهُ! | ٤ 4 |
तेसरी पूँछे सर्गो रे तारेया रा तीजा इस्सा खिंजी की तरतिया रे पायी ता। और से अजगर तेसा जवाणसा सामणे, जो बच्चे खे पैदा करने वाल़ी थी, खड़ा ऊईगा, ताकि जेबे से बच्चा पैदा करो, तो से तेसा रे बच्चे खे खाई जाओ।
| وَوَلَدَتِ الْمَرْأَةُ ابْناً ذَكَراً، وَهُوَ الَّذِي سَيَحْكُمُ الأُمَمَ كُلَّهَا بِعَصاً مِنْ حَدِيدٍ. وَرُفِعَ الطِّفْلُ إِلَى حَضْرَةِ اللهِ وَإِلَى عَرْشِهِ. | ٥ 5 |
तेसा रे पाऊ ऊआ, जो लोए रा राजदण्ड लये रे, सबी जातिया पाँदे राज्य करने वाल़ा था। और तेसा रा बच्चा परमेशरो गे और तेसरे सिंहासनो गे चकी की पऊँछाई ता।
| أَمَّا الْمَرْأَةُ فَهَرَبَتْ إِلَى الْبَرِّيَّةِ، حَيْثُ أَعدَّ اللهُ لَهَا مَكَاناً تُعَالُ فِيهِ مُدَّةَ أَلْفٍ وَمِئَتَيْنِ وَسِتِّينَ يَوْماً. | ٦ 6 |
और से जवाणस तेसा सुनसाण जगा खे नठी गी, जेती परमेशरो री तरफा ते तेसा खे जगा त्यार करी राखी थी, ताकि से तेती एक ह्जार दो सौ साठ दिना तक पाल़ी जाओ।
| وَنَشِبَتْ حَرْبٌ فِي السَّمَاءِ، إِذْ هَاجَمَ مِيخَائِيلُ وَمَلائِكَتُهُ التِّنِّينَ وَمَلائِكَتَهُ، | ٧ 7 |
तेबे स्वर्गो रे लड़ाई शुरू ऊईगी। मीकाईल और तेसरे स्वर्गदूत अजगरो साथे लड़ने खे निकल़े, अजगर और तिना रे दूत बी तेस साथे लड़े।
| وَحَارَبَ التِّنِّينُ وَمَلائِكَتُهُ، لَكِنَّهُمُ انْهَزَمُوا وَلَمْ يَبْقَ لَهُمْ مَكَانٌ فِي السَّمَاءِ، | ٨ 8 |
पर से अजगर आरी गा और से और तेसरे दूत स्वर्गो ते निकयाल़ी ते।
| إِذْ طُرِحُوا إِلَى الأَرْضِ. هَذَا التِّنِّينُ الْعَظِيمُ هُوَ الْحَيَّةُ الْقَدِيمَةُ، وَيُسَمَّى إِبْلِيسَ وَالشَّيْطَانَ الَّذِي يُضَلِّلُ الْعَالَمَ كُلَّهُ. | ٩ 9 |
तेबे से बड़ा अजगर, मतलब सेई पुराणा साप, जेसखे शैतान बोलोए और सारे दुनिया खे भरमाणे वाल़ा ए, तरतिया रे रूड़ाईता और तेसरे दूत बी तेस साथे रूड़ाईते।
| ثُمَّ سَمِعْتُ صَوْتاً عَالِياً فِي السَّمَاءِ يَقُولُ: «الآنَ تَمَّ خَلاصُ إِلَهِنَا، وَآلَتِ الْقُدْرَةِ وَالْمُلْكُ إِلَيْهِ وَالسُّلْطَانُ إِلَى مَسِيحِهِ! فَإِنَّهُ قَدْ طُرِحَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الأَرْضِ الْمُشْتَكِي الَّذِي يَتَّهِمُ إِخْوَتَنَا أَمَامَ إِلهِنَا لَيْلاً وَنَهَاراً. | ١٠ 10 |
तेबे मैं स्वर्गो ते ये बड़ा शब्द आऊँदे ऊए सुणेया, “एबे म्हारे परमेशरो रा उद्धार, सामर्थ, राज्य और तेसरे मसीह रा अक्क प्रगट ऊई रा। कऊँकि म्हारे पाईया पाँदे दोष लगाणे वाल़ा, जो दिन-रात म्हारे परमेशरो सामणे, तिना पाँदे दोष लगाया करोआ, रुड़ाई ता रा।
| وَهُمْ قَدِ انْتَصَرُوا عَلَيْهِ بِدَمِ الْحَمَلِ وَبِالْكَلِمَةِ الَّتِي شَهِدُوا لَهَا، فَلَمْ تَكُنْ حَيَاتُهُمْ عَزِيزَةً لَدَيْهِمْ، حَتَّى إِنَّهُمْ مَاتُوا. | ١١ 11 |
और सेयो मिन्टूए रे खूनो री बजअ ते और आपणी गवाईया रे वचनो री बजअ ते, तेस पाँदे जयवंत ऊए। कऊँकि तिने आपणे प्राण प्यारे नि जाणे, एथो तक की मौत बी सयी ली।
| افْرَحِي أَيَّتُهَا السَّمَاوَاتُ، وافْرَحُوا يَا أَهْلَهَا، الْوَيْلُ لَكُمْ يَا أَهْلَ الأَرْضِ وَالْبَحْرِ، لأَنَّ إِبْلِيسَ هَبَطَ عَلَيْكُمْ وَهُوَ فِي شِدَّةِ الْغَضَبِ، عَالِماً أَنَّ أَيَّامَهُ صَارَتْ مَعْدُودَةً». | ١٢ 12 |
इजी बजअ ते, ओ स्वर्गो और तिना रे रणे वाल़ेयो मगन रओ, ओ तरती और समुद्र, तुसा खे धिक्कार ए, कऊँकि शैतान बड़े ई रोषो रे तुसा गे उतरी की आईगा रा, कऊँकि से जाणोआ कि तेसरा थोड़ा ई बखत बाकि ए।”
| وَعِنْدَمَا وَجَدَ التِّنِّينُ أَنَّهُ طُرِحَ إِلَى الأَرْضِ، أَخَذَ يُطَارِدُ الْمَرْأَةَ الَّتِي وَلَدَتِ الطِّفْلَ الذَّكَرَ، | ١٣ 13 |
जेबे अजगरे महसूस कित्तेया कि आऊँ तरतिया पाँदे रुड़ाई ता रा, तो से जवाणस, जेसा रे पाऊ जम्मेया था, तेसा खे सताणे लगेया।
| فَأُعْطِيَتِ الْمَرْأَةُ جَنَاحَيِ النَّسْرِ الْعَظِيمِ، لِتَطِيرَ بِهِمَا إِلَى الْبَرِّيَّةِ، إِلَى الْمَكَانِ الْمُجَهَّزِ لَهَا، حَيْثُ تُعَالُ بِمَأْمَنٍ مِنَ الْحَيَّةِ، مُدَّةَ ثَلاثِ سَنَوَاتٍ وَنِصْفِ السَّنَةِ. | ١٤ 14 |
तेबे तेसा जवाणसा खे बड़े उकाबो जेड़े दो पंख दित्ते, ताकि सापो गे ते उडी की सुनसाण जगा रे पऊँछी जाओ, जेती से एक बखत और बखतो और आदे बखतो तक पाल़ी जाओ।
| وَأَخْرَجَتِ الْحَيَّةُ مِنْ جَوْفِهَا خَلْفَ الْمَرْأَةِ مَا يُشْبِهُ النَّهْرَ لِتُغْرِقَهَا فِيهِ، | ١٥ 15 |
तेबे अजगरे तेसा जवाणसा पीछे आपणे मुंओ ते नदिया जेड़ा पाणी लटेया, कि तेसा खे एसा नदिया ते हड़ाई देओ।
| وَلكِنَّ الأَرْضَ أَعَانَتِ الْمَرْأَةَ، فَفَتَحَتْ فَمَهَا وَابْتَلَعَتِ النَّهْرَ الَّذِي أَخْرَجَهُ التِّنِّينُ مِنْ فَمِهِ! | ١٦ 16 |
पर तरतिये तेसा जवाणसा री मताद कित्ती और आपणा मूँ खोली की, से नदी, जो अजगरे आपणे मुंओ ते बाह्ई थी, पी ती।
| فَاغْتَاظَ التِّنِّينُ مِنَ الْمَرْأَةِ وَشَنَّ حَرْباً عَلَى بَاقِي أَوْلادِهَا الَّذِينَ يَعْمَلُونَ بِوَصَايَا اللهِ وَعِنْدَهُمُ الشَّهَادَةُ لِيَسُوعَ. | ١٧ 17 |
नतीजन, अजगरो खे जवाणसा पाँदे रोष आईगा तेबेई तेसा री बाकि ल्वादा ते, जो परमेशरो रे ऊक्मो खे मानोए और प्रभु यीशुए री गवाई देणे रे टीके रे थे, लड़ने खे गया
