المَزامِير 91

١ 1 الْمُحْتَمِي بِقُدْسِ أَقْدَاسِ الْعَلِيِّ، فِي ظِلِّ الْقَدِيرِ يَبِيتُ،

A ki lakik a Legfelsőnek rejtekében, a Mindenhatónak árnyékában honol –

٢ 2 أَقُولُ لِلرَّبِّ: أَنْتَ مَلْجَإِي وَحِصْنِي، إِلَهِي الَّذِي بِهِ وَثِقْتُ

azt mondom az Örökkévalóról menedékem és váram, Istenem, a kiben bízom.

٣ 3 لأَنَّهُ يُنْقِذُكَ حَقّاً مِنْ فَخِّ الصَّيَّادِ وَمِنَ الْوَبَاءِ الْمُهْلِكِ.

Mert ő megment téged a madarásznak tőrétől, a veszedelmes dögvésztől.

٤ 4 بِرِيشِهِ النَّاعِمِ يُظَلِّلُكَ، وَتَحْتَ أَجْنِحَتِهِ تَحْتَمِي، فَتَكُونُ لَكَ وُعُودُهُ الأَمِينَةُ تُرْساً وَمِتْرَاساً،

Szárnytollával beföd téged és szárnyai alatt találsz menedéket; paizs és pánczél az ő hűsége.

٥ 5 فَلَا تَخَافُ مِنْ هَوْلِ اللَّيْلِ وَلَا مِنْ سَهْمٍ يَطِيرُ فِي النَّهَارِ.

Nem kell félned az éjszaka rettegésétől, a nyíltól, mely nappal repül;

٦ 6 وَلَا مِنْ وَبَاءٍ يَسْرِي فِي الظَّلامِ، وَلَا مِنْ هَلاكٍ يُفْسِدُ فِي الظَّهِيرَةِ.

a dögvésztől, mely a homályban jár, a pestistől, mely délben pusztít.

٧ 7 يَتَسَاقَطُ عَنْ جَانِبِكَ أَلْفُ إِنْسَانٍ، وَعَنْ يَمِينِكَ عَشَرَةُ آلافٍ، وَأَنْتَ لَا يَمَسُّكَ سُوءٌ.

Elhull oldalodról ezer, és tizezer a jobbodról: te hozzád nem közelít.

٨ 8 إِنَّمَا تُشَاهِدُ بِعَيْنَيْكَ مُعَاقَبَةَ الأَشْرَارِ.

Csak szemeiddel fogod nézni, a gonoszoknak fizetségét látni.

٩ 9 لأَنَّكَ قُلْتَ: الرَّبُّ مَلْجَإِي، وَاتَّخَذْتَ الْعَلِيَّ مَلاذاً،

Mert te azt mondtad: az Örökkévaló az én menedékem, a Legfelsőt tetted menhelyeddé.

١٠ 10 فَلَنْ يُصِيبَكَ شَرٌّ وَلَنْ تَقْتَرِبَ بَلِيَّةٌ مِنْ مَسْكَنِكَ

Nem esik meg rajtad szerencsétlenség, és csapás nem közeledik sátorodhoz;

١١ 11 فَإِنَّهُ يُوصِي مَلائِكَتَهُ بِكَ لِكَيْ يَحْفَظُوكَ فِي جَمِيعِ طُرُقِكَ.

mert az ő angyalait rendeli melléd, hogy megőrizzenek téged mind az utjaidon.

١٢ 12 عَلَى أَيْدِيهِمْ يَحْمِلُونَكَ لِئَلّا تَصْدِمَ بِحَجَرٍ قَدَمَكَ.

Tenyerükön hordanak téged, hogy kőbe ne üssed lábadat.

١٣ 13 تَطَأُ عَلَى الأَسَدِ وَالأَفْعَى، تَدُوسُ الشِّبْلَ وَالثُّعْبَانَ.

Oroszlán és vipera fölött lépdelsz, letiprasz fiatal oroszlánt és sárkányt.

١٤ 14 قَالَ الرَّبُّ: أُنَجِّيهِ لأَنَّهُ تَعَلَّقَ بِي. أُرَفِّعُهُ لأَنَّهُ عَرَفَ اسْمِي.

Mert én rajtam csüng, tehát megszabadítom, megótalmazom, mert ismeri nevemet.

١٥ 15 يَدْعُونِي فَأَسْتَجِيبُ لَهُ، أُرَافِقُهُ فِي الضِّيقِ، أُنْقِذُهُ وَأُكْرِمُهُ

Szólít engem és én meghallgatom, vele vagyok szorongatásban, kiragadom és tiszteltté teszem.

١٦ 16 أُطِيلُ عُمْرَهُ، وَأُرِيهِ خَلاصِي.

Hosszú élettel lakatom jól és látnia engedem segítségemet.