المَزامِير 67

١ 1 لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ عَلَى الآلاتِ الْوَتَرِيَّةِ. لِيَتَرَأَّفِ اللهُ عَلَيْنَا وَلْيُبَارِكْنَا، وَلْيُضِئْ بِوَجْهِهِ عَلَيْنَا

Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot psalm ku śpiewaniu. Boże! zmiłuj się nad nami, a błogosław nam, rozświeć oblicze twoje nad nami. (Sela)

٢ 2 لِكَيْ يُعْرَفَ فِي الأَرْضِ طَرِيقُكَ، وَبَيْنَ جَمِيعِ الأُمَمِ خَلاصُكَ.

Aby tak poznali na ziemi drogę twoję, a po wszystkich narodach zbawienie twoje.

٣ 3 تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ يَا اللهُ، تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ كُلُّهَا.

Tedy cię będą wysławiały narody o Boże! Będą cię wysławiać wszyscy ludzie!

٤ 4 تَفْرَحُ وَتَبْتَهِجُ الأُمَمُ لأَنَّكَ تَدِينُ الشُّعُوبَ بِالاسْتِقَامَةِ، وَتَهْدِي أُمَمَ الأَرْضِ.

Radować się będą i wykrzykać narody; bo ty będziesz sądził ludzi w sprawiedliwości, a narody będziesz sprawował na ziemi. (Sela)

٥ 5 تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ يَا اللهُ، تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ كُلُّهَا.

Będą cię wysławiać narody, o Boże! Będą cię wysławiać wszyscy ludzie.

٦ 6 أَعْطَتِ الأَرْضُ غَلَّتَهَا الْوَفِيرَةَ.

Ziemia także wyda urodzaj swój; niech nam błogosławi Bóg, Bóg nasz.

٧ 7 يُبَارِكُنَا اللهُ إِلَهُنَا، فَتَخَافُهُ كُلُّ أَقَاصِي الأَرْضِ.

Niech nam błogosławi Bóg, a niech się go boją wszystkie kraje ziemi.