< المَزامِير 67 >
لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ عَلَى الآلاتِ الْوَتَرِيَّةِ. لِيَتَرَأَّفِ اللهُ عَلَيْنَا وَلْيُبَارِكْنَا، وَلْيُضِئْ بِوَجْهِهِ عَلَيْنَا | ١ 1 |
Til sangmesteren på strengelek; en salme, en sang. Gud være oss nådig og velsigne oss, han la sitt åsyn lyse hos oss, (sela)
لِكَيْ يُعْرَفَ فِي الأَرْضِ طَرِيقُكَ، وَبَيْنَ جَمِيعِ الأُمَمِ خَلاصُكَ. | ٢ 2 |
forat man på jorden må kjenne din vei, blandt alle hedninger din frelse.
تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ يَا اللهُ، تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ كُلُّهَا. | ٣ 3 |
Folkene skal prise dig, Gud! Folkene skal prise dig, alle tilsammen.
تَفْرَحُ وَتَبْتَهِجُ الأُمَمُ لأَنَّكَ تَدِينُ الشُّعُوبَ بِالاسْتِقَامَةِ، وَتَهْدِي أُمَمَ الأَرْضِ. | ٤ 4 |
Folkeslagene skal fryde sig og juble; for du dømmer folkene med rett, og folkeslagene på jorden leder du. (Sela)
تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ يَا اللهُ، تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ كُلُّهَا. | ٥ 5 |
Folkene skal prise dig, Gud! Folkene skal prise dig, alle tilsammen.
أَعْطَتِ الأَرْضُ غَلَّتَهَا الْوَفِيرَةَ. | ٦ 6 |
Landet har gitt sin grøde; Gud, vår Gud, velsigner oss.
يُبَارِكُنَا اللهُ إِلَهُنَا، فَتَخَافُهُ كُلُّ أَقَاصِي الأَرْضِ. | ٧ 7 |
Gud velsigner oss, og alle jordens ender skal frykte ham.