المَزامِير 67

١ 1 لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ عَلَى الآلاتِ الْوَتَرِيَّةِ. لِيَتَرَأَّفِ اللهُ عَلَيْنَا وَلْيُبَارِكْنَا، وَلْيُضِئْ بِوَجْهِهِ عَلَيْنَا

Ó, veittu okkur miskunn þína og náð! Leyfðu okkur að sjá þig og kærleika þinn.

٢ 2 لِكَيْ يُعْرَفَ فِي الأَرْضِ طَرِيقُكَ، وَبَيْنَ جَمِيعِ الأُمَمِ خَلاصُكَ.

Leyfðu öllum mönnum að fá að kynnast þér og þekkja hjálpræði þitt.

٣ 3 تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ يَا اللهُ، تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ كُلُّهَا.

Allar þjóðir skulu lofa Drottin.

٤ 4 تَفْرَحُ وَتَبْتَهِجُ الأُمَمُ لأَنَّكَ تَدِينُ الشُّعُوبَ بِالاسْتِقَامَةِ، وَتَهْدِي أُمَمَ الأَرْضِ.

Þær skulu fagna og gleðjast, því að þú færir þeim réttlæti, og leiðir þær um réttan veg.

٥ 5 تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ يَا اللهُ، تَحْمَدُكَ الشُّعُوبُ كُلُّهَا.

Allur heimurinn lofi þig, ó Guð! Já, allar þjóðir í heiminum flytji þér þakkargjörð!

٦ 6 أَعْطَتِ الأَرْضُ غَلَّتَهَا الْوَفِيرَةَ.

Því að uppskera jarðarinnar varð mikil og Guð, hefur blessað okkur ríkulega.

٧ 7 يُبَارِكُنَا اللهُ إِلَهُنَا، فَتَخَافُهُ كُلُّ أَقَاصِي الأَرْضِ.

Og hann blessi okkur áfram svo að allar þjóðir megi óttast hann og elska.