< المَزامِير 25 >

لِدَاوُدَ إِلَيْكَ أَيُّهَا الرَّبُّ أَرْفَعُ نَفْسِي. ١ 1
Давут язған күй. Пәрвәрдигар, җеним Саңа тәлмүрүп қарайду;
عَلَيْكَ يَا إِلَهِي تَوَكَّلْتُ فَلَا تُخْزِنِي، وَلَا تَدَعْ أَعْدَائِي يَشْمَتُونَ بِي. ٢ 2
Саңа тайинимән, и Худайим; Мени йәргә қаритип хиҗаләттә қалдурмиғайсән; Вә яки дүшмәнлиримни үстүмдин ғалип қилип шатландурмиғайсән;
فَإِنَّ كُلَّ مَنْ يَرْجُوكَ لَنْ يَخِيبَ. أَمَّا الْغَادِرُونَ بِغَيْرِهِمْ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ، فَسَيَخْزَوْنَ. ٣ 3
Бәрһәқ, Сени күткүчиләрдин һеч қайсиси шәрмәндә болмас; Бирақ һеч бир сәвәпсиз хаинлиқ қилғучилар шәрмәндә болиду.
يَا رَبُّ عَرِّفْنِي طُرُقَكَ، عَلِّمْنِي سُبُلَكَ. ٤ 4
Мени Сениң излириңни билидиған қилғайсән, и Пәрвәрдигар; Йоллириңни маңа үгитип қойғайсән.
دَرِّبْنِي فِي حَقِّكَ وَعَلِّمْنِي، فَإِنَّكَ أَنْتَ الإِلَهُ مُخَلِّصِي، وَإِيَّاكَ أَرْجُو طَوَالَ النَّهَارِ. ٥ 5
Мени һәқиқитиңдә маңдуруп, маңа үгәткәйсән; Чүнки өзүң мениң ниҗатлиғим болған Худайимдурсән; Мән күн бойи Саңа қарап тәлмүримән;
رَبُّ، اذْكُرْ مَرَاحِمَكَ وَإِحْسَانَاتِكَ لأَنَّهَا مُنْذُ الأَزَلِ. ٦ 6
Өз рәһимдиллиқлириңни, өзгәрмәс меһирлириңни ядиңға кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар! Чүнки улар әзәлдин тартип бар болуп кәлгәндур;
لَا تَذْكُرْ خَطَايَا صِبَايَ الَّتِي ارْتَكَبْتُهَا، وَلَا مَعَاصِيَّ، بَلِ اذْكُرْنِي وَفْقاً لِرَحْمَتِكَ وَمِنْ أَجْلِ جُودِكَ يَا رَبُّ. ٧ 7
Мениң яшлиғимдики гуналиримни, Шундақла итаәтсизликлиримни есиңгә кәлтүрмигәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң, меһриванлиғиң билән, мени есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар;
الرَّبُّ صَالِحٌ وَمُسْتَقِيمٌ لِذَلِكَ يَهْدِي الضَّالِّينَ الطَّرِيقَ. ٨ 8
Пәрвәрдигар меһриван вә дурустур; Шуңа У гунакарларни дурус йолға салиду.
يُدَرِّبُ الْوُدَعَاءَ فِي سُبُلِ الْحَقِّ وَيُعَلِّمُهُمْ طَرِيقَهُ. ٩ 9
Мөминләрни яхши-яманни пәриқ етишкә У йетәкләйду; Мөминләргә Өз йолини үгитиду.
مَسَالِكُ الرَّبِّ كُلُّهَا رَحْمَةٌ وَحَقٌّ لِمَنْ يَحْفَظُونَ عَهْدَهُ وَشَهَادَاتِهِ. ١٠ 10
Униң әһдиси вә һөкүм-гувалирини тутқанларниң һәммисигә нисбәтән, Пәрвәрдигарниң барлиқ йоллири өзгәрмәс муһәббәт вә һәқиқәттур.
فَمِنْ أَجْلِ اسْمِكَ أَيُّهَا الرَّبُّ اصْفَحْ عَنْ إِثْمِي فَإِنَّهُ عَظِيمٌ. ١١ 11
Өз намиң үчүн, и Пәрвәрдигар, Қәбиһлигим интайин еғир болсиму, Сән уни кәчүривәткәнсән.
مَنْ هُوَ الإِنْسَانُ الَّذِي يَخَافُ الرَّبَّ؟ إِيَّاهُ يُدَرِّبُ فِي الطَّرِيقِ الَّتِي يَخْتَارُهَا لَهُ، ١٢ 12
Кимки Пәрвәрдигардин әймәнсә, Худа Өзи таллиған йолда униңға [һәқиқәтни] үгитиду;
فَتَنْعَمُ نَفْسُهُ فِي الْخَيْرِ وَتَمْتَلِكُ ذُرِّيَّتُهُ الأَرْضَ. ١٣ 13
Униң җени азатә-яхшилиқта яшайду, Униң нәсли йәр йүзигә мирас болиду.
يُطْلِعُ الرَّبُّ خَائِفِيهِ عَلَى مَقَاصِدِهِ الْخَفِيَّةِ، وَيَتَعَهَّدُ تَعْلِيمَهُمْ. ١٤ 14
Пәрвәрдигар Өзидин әйминидиғанлар билән сирдаштур; У уларға Өз әһдисини көрситип бериду.
تَتَّجِهُ عَيْنَايَ دَائِماً نَحْوَ الرَّبِّ، لأَنَّهُ يُحَرِّرُ رِجْلَيَّ مِنْ فَخِّ الشِّرِّيرِ. ١٥ 15
Мениң көзлирим һемишә Пәрвәрдигарға тикилип қарайду; Чүнки У путлиримни тордин чиқириветиду.
الْتَفِتْ نَحْوِي وَارْحَمْنِي، فَأَنَا وَحِيدٌ وَمِسْكِينٌ. ١٦ 16
Маңа қарап меһри-шәпқәт көрсәткәйсән; Чүнки мән ғерибанә, дәрдмәндурмән.
قَدْ تَكَاثَرَتْ مَتَاعِبُ قَلْبِي، فَأَنْقِذْنِي مِنْ شَدَائِدِي. ١٧ 17
Көңлүмниң азарлири көпийип кәтти; Мени басқан қисмақлардин чиқарғайсән.
انْظُرْ إِلَى مَذَلَّتِي وَمُعَانَاتِي، وَاصْفَحْ عَنْ جَمِيعِ خَطَايَايَ. ١٨ 18
Дәрдлиримни, азаплиримни нәзириңгә алғин, Барлиқ гуналиримни кәчүргәйсән!
انْظُرْ كَيْفَ تَكَاثَرَ عَلَيَّ أَعْدَائِي وَهُمْ يُبْغِضُونَنِي ظُلْماً. ١٩ 19
Мениң дүшмәнлиримни нәзириңгә алғин, Чүнки улар көптур; Улар маңа чоңқур өчмәнлик билән нәпрәтлиниду.
صُنْ نَفْسِي وَأَنْقِذْنِي، وَلَا تَدَعْنِي أَخِيبُ، فَإِنِّي عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ. ٢٠ 20
Җенимни сақлиғайсән, мени қутқузғайсән; Мени шәрмәндиликтә қалдурмиғайсән; Чүнки мән Сени башпанаһим қилдим.
يَحْفَظُنِي الْكَمَالُ وَالاسْتِقَامَةُ، لأَنِّي إِيَّاكَ انْتَظَرْتُ. ٢١ 21
Көңүл саплиғи вә дуруслуқ мени қоғдиғай; Чүнки мән Саңа үмүт бағлап күтүватимән.
افْدِ إِسْرَائِيلَ يَا اللهُ مِنْ جَمِيعِ ضِيقَاتِهِ. ٢٢ 22
И Худа, Исраилни барлиқ күлпәтлиридин қутқузуп һөрлүккә чиқарғайсән!

< المَزامِير 25 >