< المَزامِير 136 >

ارْفَعُوا الشُّكْرَ لِلرَّبِّ لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١ 1
Þakkið Drottni, því að hann er góður, miskunn hans varir að eilífu!
ارْفَعُوا الشُّكْرَ لإِلَهِ الآلِهَةِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٢ 2
Þakkið Guði guðanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
ارْفَعُوا الشُّكْرَ لِرَبِّ الأَرْبَابِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٣ 3
Þakkið Drottni drottnanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
الصَّانِعِ الْعَجَائِبَ الْعِظَامَ وَحْدَهُ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٤ 4
Lofið hann sem einn gjörir furðuverk, því að miskunn hans varir að eilífu.
الصَّانِعِ السَّمَاوَاتِ بِحِكْمَةٍ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٥ 5
Lofið hann sem skapaði himininn, því að miskunn hans varir að eilífu.
الْبَاسِطِ الأَرْضَ فَوْقَ الْمِيَاهِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٦ 6
Lofið hann sem aðskildi höf og lönd, því að miskunn hans varir að eilífu.
الصَّانِعِ الأَنْوَارَ الْعَظِيمَةَ لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٧ 7
Lofið hann sem skapaði ljósgjafa himinsins, því að miskunn hans varir að eilífu.
الشَّمْسَ لِتُضِيءَ نَهَاراً، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٨ 8
Sólina til að ráða deginum, því að miskunn hans varir að eilífu
وَالْقَمَرَ وَالْكَوَاكِبَ لِتُنِيرَ لَيْلاً، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٩ 9
og tunglið og stjörnurnar til að ráða um nætur, því að miskunn hans varir að eilífu.
الَّذِي ضَرَبَ مِصْرَ مَعَ أَبْكَارِهَا، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١٠ 10
Lofið Guð sem laust frumburði Egypta, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
وَأَخْرَجَ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ وَسَطِهِمْ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١١ 11
Hann leiddi þá út með mætti sínum og sinni voldugu hendi,
بِيَدٍ شَدِيدَةٍ وَذِرَاعٍ قَدِيرَةٍ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١٢ 12
því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
الَّذِي فَلَقَ الْبَحْرَ الأَحْمَرَ إِلَى شَطْرَيْنِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١٣ 13
Lofið Drottin sem opnaði þeim leið gegnum Rauðahafið,
وَأَجَازَ الإِسْرَائِيلِيِّينَ فِي وَسَطِهِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١٤ 14
því að miskunn hans – varir að eilífu,
وَدَفَعَ فِرْعَوْنَ وَجَيْشَهُ إِلَى الْبَحْرِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١٥ 15
en drekkti í hafinu hersveitum faraós, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
الَّذِي قَادَ شَعْبَهُ فِي الْبَرِّيَّةِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١٦ 16
Lofið hann sem leiddi lýð sinn yfir auðnina, því að miskunn hans varir að eilífu.
الَّذِي أَطَاحَ بِمُلُوكٍ عُظَمَاءَ. لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١٧ 17
Lofið hann sem frelsaði lýð sinn undan voldugum konungum, því að miskunn hans varir að eilífu
وَقَتَلَ مُلُوكاً ذَوِي شُهْرَةٍ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١٨ 18
og laust þá til dauða, þessa óvini Ísraels, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu:
كَسِيحُونَ مَلِكِ الأَمُورِيِّينَ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ١٩ 19
Síhon, Amoríta-konung, því að miskunn Guðs við Ísrael varir að eilífu
وَعُوجَ مَلِكِ بَاشَانَ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٢٠ 20
– og Óg, konung í Basan – því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
وَأَعْطَى أَرْضَهُمْ مِيرَاثاً، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٢١ 21
Guð gaf Ísrael lönd þessara konunga til eilífrar eignar, því að miskunn hans varir að eilífu.
مِيرَاثاً لإِسْرَائِيلَ عَبْدِهِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٢٢ 22
Já, þau skyldu verða varanleg gjöf til Ísrael, þjóns hans, því að miskunn hans varir að eilífu.
الَّذِي ذَكَرَنَا فِي مَذَلَّتِنَا، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٢٣ 23
Hann minntist okkar í eymd okkar, því að miskunn hans varir að eilífu
وَخَلَّصَنَا مِنْ أَعْدَائِنَا، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٢٤ 24
og frelsaði okkur frá óvinum okkar, því að miskunn hans varir að eilífu.
الَّذِي يَرْزُقُ خُبْزاً كُلَّ بَشَرٍ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٢٥ 25
Hann gefur fæðu öllu því sem lifir, því að miskunn hans varir að eilífu.
ارْفَعُوا الشُّكْرَ لإِلَهِ السَّمَاوَاتِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. ٢٦ 26
Já, færið Guði himnanna þakkir, því að miskunn hans varir að eilífu!

< المَزامِير 136 >