< المَزامِير 136 >
ارْفَعُوا الشُّكْرَ لِلرَّبِّ لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١ 1 |
Þakkið Drottni, því að hann er góður, miskunn hans varir að eilífu!
ارْفَعُوا الشُّكْرَ لإِلَهِ الآلِهَةِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٢ 2 |
Þakkið Guði guðanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
ارْفَعُوا الشُّكْرَ لِرَبِّ الأَرْبَابِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٣ 3 |
Þakkið Drottni drottnanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
الصَّانِعِ الْعَجَائِبَ الْعِظَامَ وَحْدَهُ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٤ 4 |
Lofið hann sem einn gjörir furðuverk, því að miskunn hans varir að eilífu.
الصَّانِعِ السَّمَاوَاتِ بِحِكْمَةٍ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٥ 5 |
Lofið hann sem skapaði himininn, því að miskunn hans varir að eilífu.
الْبَاسِطِ الأَرْضَ فَوْقَ الْمِيَاهِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٦ 6 |
Lofið hann sem aðskildi höf og lönd, því að miskunn hans varir að eilífu.
الصَّانِعِ الأَنْوَارَ الْعَظِيمَةَ لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٧ 7 |
Lofið hann sem skapaði ljósgjafa himinsins, því að miskunn hans varir að eilífu.
الشَّمْسَ لِتُضِيءَ نَهَاراً، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٨ 8 |
Sólina til að ráða deginum, því að miskunn hans varir að eilífu
وَالْقَمَرَ وَالْكَوَاكِبَ لِتُنِيرَ لَيْلاً، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٩ 9 |
og tunglið og stjörnurnar til að ráða um nætur, því að miskunn hans varir að eilífu.
الَّذِي ضَرَبَ مِصْرَ مَعَ أَبْكَارِهَا، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١٠ 10 |
Lofið Guð sem laust frumburði Egypta, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
وَأَخْرَجَ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ وَسَطِهِمْ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١١ 11 |
Hann leiddi þá út með mætti sínum og sinni voldugu hendi,
بِيَدٍ شَدِيدَةٍ وَذِرَاعٍ قَدِيرَةٍ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١٢ 12 |
því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
الَّذِي فَلَقَ الْبَحْرَ الأَحْمَرَ إِلَى شَطْرَيْنِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١٣ 13 |
Lofið Drottin sem opnaði þeim leið gegnum Rauðahafið,
وَأَجَازَ الإِسْرَائِيلِيِّينَ فِي وَسَطِهِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١٤ 14 |
því að miskunn hans – varir að eilífu,
وَدَفَعَ فِرْعَوْنَ وَجَيْشَهُ إِلَى الْبَحْرِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١٥ 15 |
en drekkti í hafinu hersveitum faraós, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
الَّذِي قَادَ شَعْبَهُ فِي الْبَرِّيَّةِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١٦ 16 |
Lofið hann sem leiddi lýð sinn yfir auðnina, því að miskunn hans varir að eilífu.
الَّذِي أَطَاحَ بِمُلُوكٍ عُظَمَاءَ. لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١٧ 17 |
Lofið hann sem frelsaði lýð sinn undan voldugum konungum, því að miskunn hans varir að eilífu
وَقَتَلَ مُلُوكاً ذَوِي شُهْرَةٍ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١٨ 18 |
og laust þá til dauða, þessa óvini Ísraels, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu:
كَسِيحُونَ مَلِكِ الأَمُورِيِّينَ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ١٩ 19 |
Síhon, Amoríta-konung, því að miskunn Guðs við Ísrael varir að eilífu
وَعُوجَ مَلِكِ بَاشَانَ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٢٠ 20 |
– og Óg, konung í Basan – því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
وَأَعْطَى أَرْضَهُمْ مِيرَاثاً، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٢١ 21 |
Guð gaf Ísrael lönd þessara konunga til eilífrar eignar, því að miskunn hans varir að eilífu.
مِيرَاثاً لإِسْرَائِيلَ عَبْدِهِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٢٢ 22 |
Já, þau skyldu verða varanleg gjöf til Ísrael, þjóns hans, því að miskunn hans varir að eilífu.
الَّذِي ذَكَرَنَا فِي مَذَلَّتِنَا، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٢٣ 23 |
Hann minntist okkar í eymd okkar, því að miskunn hans varir að eilífu
وَخَلَّصَنَا مِنْ أَعْدَائِنَا، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٢٤ 24 |
og frelsaði okkur frá óvinum okkar, því að miskunn hans varir að eilífu.
الَّذِي يَرْزُقُ خُبْزاً كُلَّ بَشَرٍ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٢٥ 25 |
Hann gefur fæðu öllu því sem lifir, því að miskunn hans varir að eilífu.
ارْفَعُوا الشُّكْرَ لإِلَهِ السَّمَاوَاتِ، لأَنَّ رَحْمَتَهُ إِلَى الأَبَدِ تَدُومُ. | ٢٦ 26 |
Já, færið Guði himnanna þakkir, því að miskunn hans varir að eilífu!