< المَزامِير 124 >

تَرْنِيمَةُ الْمَصَاعِدِ. لِدَاوُدَ لَوْ لَمْ يَكُنِ الرَّبُّ مَعَنَا لِيَقُلْ إِسْرَائِيلُ، ١ 1
canticum graduum huic David nisi quia Dominus erat in nobis dicat nunc Israhel
لَوْ لَمْ يَكُنِ الرَّبُّ مَعَنَا، عِنْدَمَا قَامَ النَّاسُ عَلَيْنَا. ٢ 2
nisi quia Dominus erat in nobis cum exsurgerent in nos homines
لابْتَلَعُونَا وَنَحْنُ أَحْيَاءُ، عِنْدَمَا احْتَدَمَ غَضَبُهُمْ عَلَيْنَا، ٣ 3
forte vivos degluttissent nos cum irasceretur furor eorum in nos
وَلَجَرَفَتْنَا الْمِيَاهُ، وَلَطَمَا السَّيْلُ عَلَيْنَا، ٤ 4
forsitan aqua absorbuisset nos
وَلَطَغَتِ الْمِيَاهُ العَاتِيَةُ عَلَى أَنْفُسِنَا. ٥ 5
torrentem pertransivit anima nostra forsitan pertransisset anima nostra aquam intolerabilem
مُبَارَكٌ الرَّبُّ الَّذِي لَمْ يَجْعَلْنَا فَرِيسَةً لأَسْنَانِ أَعْدَائِنَا. ٦ 6
benedictus Dominus qui non dedit nos in captionem dentibus eorum
نَجَتْ نُفُوسُنَا كَالْعُصْفُورِ مِنْ فَخِّ الصَّيَّادِينَ: انْكَسَرَ الْفَخُّ وَنَجَوْنَا. ٧ 7
anima nostra sicut passer erepta est de laqueo venantium laqueus contritus est et nos liberati sumus
عَوْنُنَا بِاسْمِ الرَّبِّ صَانِعِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ. ٨ 8
adiutorium nostrum in nomine Domini qui fecit caelum et terram

< المَزامِير 124 >