المَزامِير 121

١ 1 تَرْنِيمَةُ الْمَصَاعِدِ أَرْفَعُ عَيْنَيَّ إِلَى الْجِبَالِ. مِنْ أَيْنَ يَأْتِي عَوْنِي؟

Veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä nostan silmäni mäkiin päin, joista minulle apu tulee.

٢ 2 يَأْتِي عَوْنِي مِنْ عِنْدِ الرَّبِّ، صَانِعِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ.

Minun apuni tulee Herralta, joka taivaan ja maan tehnyt on.

٣ 3 لَا يَدَعُ قَدَمَكَ تَزِلُّ. لَا يَنْعَسُ حَافِظُكَ.

Ei hän salli jalkas horjua; eikä se torku, joka sinua kätkee.

٤ 4 لَا يَنْعَسُ وَلَا يَنَامُ حَافِظُ إِسْرَائِيلَ.

Katso, joka Israelia varjelee, ei se torku eli makaa.

٥ 5 الرَّبُّ هُوَ حَافِظُكَ، الرَّبُّ سِتْرٌ لَكَ عَنْ يَمِينِكَ.

Herra kätkeköön sinua: Herra on sinun varjos, sinun oikialla kädelläs,

٦ 6 لَنْ تَضْرِبَكَ الشَّمْسُ بِحَرِّهَا نَهَاراً وَلَا الْقَمَرُ بِنُورِهِ لَيْلاً.

Ettei aurinko sinua polttaisi päivällä, eikä kuu yöllä.

٧ 7 يَقِيكَ الرَّبُّ مِنْ كُلِّ شَرٍّ. يَقِي نَفْسَكَ.

Herra kätkeköön sinun kaikesta pahasta: hän kätkeköön sinun sielus!

٨ 8 الرَّبُّ يَحْفَظُ ذِهَابَكَ وَإِيَابَكَ مِنَ الآنَ وَإِلَى الأَبَدِ.

Herra kätkeköön sinun uloskäymises ja sisällekäymises, hamasta nyt ja ijankaikkiseen!