المَزامِير 119

١ 1 طُوبَى لِلسَّالِكِينَ فِي طَرِيقِ الكَمَالِ، طَرِيقِ شَرِيعَةِ الرَّبِّ.

Boldogok, a kiknek útjok feddhetetlen, a kik az Úr törvényében járnak.

٢ 2 طُوبَى لِمَنْ يَحْفَظُونَ وَصَايَا الرَّبِّ، الَّذِينَ يَطْلُبُونَهُ بِكُلِّ الْقَلْبِ،

Boldogok, a kik megőrzik az ő bizonyságait, és teljes szívből keresik őt.

٣ 3 وَلَا يَرْتَكِبُونَ إِثْماً، إِنَّمَا فِي طُرُقِهِ يَسِيرُونَ.

És nem cselekesznek hamisságot; az ő útaiban járnak.

٤ 4 أَنْتَ أَوْصَيْتَ بِحِفْظِ وَصَايَاكَ وَالعَمَلِ بِها كُلِّهَا.

Te parancsoltad Uram, hogy határozataidat jól megőrizzük.

٥ 5 لَيْتَكَ تُوَجِّهُ طُرُقِي لِمُمَارَسَةِ فَرَائِضِكَ.

Vajha igazgattatnának az én útaim a te rendeléseid megőrzésére!

٦ 6 عِنْدَئِذٍ لَا أَخْزَى إِذَا تَأَمَّلْتُ فِي جَمِيعِ وَصَايَاكَ.

Akkor nem szégyenülnék meg, ha figyelnék minden parancsolatodra!

٧ 7 أَحْمَدُكَ بِقَلْبٍ مُسْتَقِيمٍ لأَنِّي أَدْرَكْتُ أَحْكَامَكَ الْعَادِلَةَ.

Hálát adok néked tiszta szívből, hogy megtanítottál engem a te igazságod ítéleteire.

٨ 8 سَأَحْفَظُ وَصَايَاكَ، فَلَا تَتْرُكْنِي أَبَداً.

A te rendeléseidet megőrzöm; soha ne hagyj el engem!

٩ 9 بِمَاذَا يُزَكِّي الشَّابُّ مَسْلَكَهُ؟ بِطَاعَتِهِ لِكَلِمَتِكَ.

Mi módon őrizheti meg tisztán az ifjú az ő útát, ha nem a te beszédednek megtartása által?

١٠ 10 لِذَلِكَ طَلَبْتُكَ بِكُلِّ قَلْبِي، فَلَا تَدَعْنِي أَضِلُّ عَنْ وَصَايَاكَ.

Teljes szívből kerestelek téged: ne engedj eltévedeznem a te parancsolataidtól!

١١ 11 خَبَأْتُ كَلامَكَ فِي قَلْبِي، لِئَلّا أُخْطِئَ إِلَيْكَ.

Szívembe rejtettem a te beszédedet, hogy ne vétkezzem ellened.

١٢ 12 مُبَارَكٌ أَنْتَ يَا رَبُّ. عَلِّمْنِي فَرَائِضَكَ.

Áldott vagy te, Uram! Taníts meg engem a te rendeléseidre.

١٣ 13 بِشَفَتَيَّ أَعْلَنْتُ جَمِيعَ الأَحْكَامِ الَّتِي نَطَقْتَ بِها.

Ajkaimmal hirdetem a te szádnak minden ítéletét.

١٤ 14 بِطَرِيقِ شَهَادَاتِكَ قَدْ سُرِرْتُ أَكْثَرَ مِنْ سُرُورِ الْحَائِزِ عَلَى كُلِّ غِنىً.

Inkább gyönyörködöm a te bizonyságaidnak útjában, mint minden gazdagságban.

١٥ 15 أَتَأَمَّلُ وَصَايَاكَ، وَأَحْفَظُ سُبُلَكَ.

A te határozataidról gondolkodom, és a te ösvényeidre nézek.

١٦ 16 بِفَرائِضِكَ أَتَلَذَّذُ، وَلَا أَنْسَى كَلِمَتَكَ.

Gyönyörködöm a te rendeléseidben; a te beszédedről nem feledkezem el.

١٧ 17 أَحْسِنْ إِلَيَّ أَنَا عَبْدِكَ، فَأَحْيَا وَأَعْمَلَ بِكَلِمَتِكَ.

Tégy jól a te szolgáddal, hogy éljek és megtartsam a te beszédedet.

١٨ 18 افْتَحْ عَيْنَيَّ فَأَرَى عَجَائِبَ مِنْ شَرِيعَتِكَ.

Nyisd meg az én szemeimet, hogy szemléljem a te törvényednek csodálatos voltát.

١٩ 19 غَرِيبٌ أَنَا فِي الأَرْضِ فَلَا تَحْجُبْ عَنِّي وَصَايَاكَ.

Jövevény vagyok e földön, ne rejtsd el tőlem a te parancsolataidat.

٢٠ 20 تَتَلَهَّفُ نَفْسِي شَوْقاً إِلَى أَحْكَامِكَ دَائِماً.

Elfogyatkozik az én lelkem, a te ítéleteid után való szüntelen vágyódás miatt.

٢١ 21 أَنْتَ تَزْجُرُ الْمُتَكَبِّرِينَ الْمَلْعُونِينَ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ وَصَايَاكَ.

Megdorgálod a kevélyeket; átkozottak, a kik elhajolnak parancsolataidtól.

٢٢ 22 انْتَزِعْ عَارِي وَهَوَانِي، لأَنَّنِي أُرَاعِي وَصَايَاكَ.

Fordítsd el rólam a szidalmat és gyalázatot, mert megőriztem a te bizonyságaidat!

٢٣ 23 جَلَسَ الرُّؤَسَاءُ وَتَآمَرُوا عَلَيَّ. أَمَّا أَنَا، عَبدَكَ، فَبَقِيتُ أَتَأَمَّلُ فِي فَرَائِضِكَ.

Még ha fejedelmek összeülnek, ellenem beszélnek is; a te szolgád a te rendeléseidről gondolkodik.

٢٤ 24 وَصَايَاكَ الشَّاهِدَةُ أَيْضاً هِيَ مَسَرَّتِي، وَأَنَا أَسْتَشِيرُهَا دَائِماً.

A te bizonyságaid én gyönyörűségem, és én tanácsadóim.

٢٥ 25 (أَنَا يَائِسٌ) أَرْقُدُ مُلْتَصِقاً بالتُّرَابِ، فَأَحْيِنِي حَسَبَ وَعْدِكَ.

Lelkem a porhoz tapad; eleveníts meg engem a te igéreted szerint.

٢٦ 26 اعْتَرَفْتُ بِمَا جَنَيْتُ فَاسْتَجَبْتَ لِي. عَلِّمْنِي فَرَائِضَكَ.

Útaimat elbeszéltem előtted és te meghallgattál engem; taníts meg a te rendeléseidre!

٢٧ 27 فَهِّمْنِي طَرِيقَ أَوَامِرِكَ، فَأَتَأَمَّلَ فِي أَعْمَالِكَ الْعَجِيبَةِ.

Add értenem a te határozataidnak útát, hogy gondolkodjam a te csodálatos dolgaidról!

٢٨ 28 نَفْسِي ذَائِبَةٌ مِنَ الْحُزْنِ. قَوِّنِي بِحَسَبِ وَعْدِكَ.

Sír a lelkem a keserűség miatt; vigasztalj meg a te igéd szerint!

٢٩ 29 أَبْعِدْ عَنِّي طَرِيقَ الْغَوَايَةِ وَبِرَحْمَتِكَ لَقِّنِّي شَرِيعَتَكَ.

A hamisságnak útját távoztasd el tőlem, és a te törvényeddel ajándékozz meg engem!

٣٠ 30 قَدِ اخْتَرْتُ طَرِيقَ الْحَقِّ، إذْ وَضَعْتُ أَحْكَامَكَ أَمَامِي.

Az igazság útját választottam; a te ítéleteid forognak előttem.

٣١ 31 الْتَزَمْتُ بِوَصَايَاكَ الشَّاهِدَةِ لَكَ يَا رَبُّ فَلَا تُخْزِنِي.

Ragaszkodom a te bizonyságaidhoz; Uram, ne hagyj megszégyenülni!

٣٢ 32 أَجِدُّ مُسْرِعاً فِي طَرِيقِ وَصَايَاكَ، لأَنَّكَ تَشْرَحُ قَلْبِي.

A te parancsolataidnak útján járok, ha megvigasztalod az én szívemet!

٣٣ 33 يَا رَبُّ، عَلِّمْنِي طَرِيقَ فَرَائِضِكَ فَأُرَاعِيَهَا إِلَى النِّهَايَةِ.

Taníts meg Uram a te rendeléseidnek útjára, hogy megőrizzem azt mindvégig.

٣٤ 34 أَعْطِنِي فَهْماً لأَحْفَظَ شَرِيعَتَكَ وَأَعْمَلَ بِها بِكُلِّ قَلْبِي.

Oktass, hogy megőrizzem a te törvényedet, és megtartsam azt teljes szívemből.

٣٥ 35 اهْدِنِي فِي سَبِيلِ وَصَايَاكَ، فَفِيهَا بَهْجَتِي.

Vezérelj a te parancsolataidnak útján, mert gyönyörködöm abban.

٣٦ 36 اجْتَذِبْ قَلْبِي نَحْوَ شَهَادَاتِكَ بَعِيداً عَنْ مَطَامِعِ الْمَالِ.

Hajtsd szívemet a te bizonyságaidhoz, és ne a telhetetlenségre.

٣٧ 37 حَوِّلْ عَيْنَيَّ عَنْ رُؤْيَةِ الْبَاطِلِ، وَفِي طَرِيقِكَ أَحْيِنِي.

Fordítsd el az én szemeimet, hogy ne lássanak hiábavalóságot; a te útadon éltess engemet.

٣٨ 38 حَقِّقْ لِعَبْدِكَ قَوْلَكَ، الَّذِي وَعَدْتَ بِهِ مُتَّقِيكَ.

Teljesítsd igéretedet a te szolgádnak, a ki fél téged.

٣٩ 39 أَزِلْ عَنِّي الْعَارَ الَّذِي أَخْشَاهُ، لأَنَّ أَحْكَامَكَ صَالِحَةٌ.

Fordítsd el tőlem a gyalázatot, a mitől félek; hiszen jók a te ítéleteid.

٤٠ 40 هَا قَدْ رَغِبْتُ فِي وَصَايَاكَ. بِعَدْلِكَ أَحْيِنِي.

Ímé, kivánkozom a te határozataid után; éltess engem a te igazságod által.

٤١ 41 أَنْعِمْ عَلَيَّ يَا رَبُّ بِرَحْمَتِكَ وَخَلاصِكَ حَسَبَ كَلامِكَ.

És szálljon reám, Uram, a te kegyelmed, a te szabadításod, a mint megigérted,

٤٢ 42 فَأَرُدَّ عَلَى مُعَيِّرِيَّ، لأَنِّي أَثِقُ بِوَعْدِكَ.

Hogy megfelelhessek az engem gyalázónak, hiszen bizodalmam van a te igédben!

٤٣ 43 لَا تَنْزِعْ كَلِمَةَ الْحَقِّ مِنْ فَمِي لأَنَّ رَجَائِي فِي أَحْكَامِكَ،

És az igazságnak beszédét se vedd el soha az én számtól, mert várom a te ítéleteidet!

٤٤ 44 فَأَحْفَظَ شَرِيعَتَكَ دَائِماً، إِلَى الدَّهْرِ وَالأَبَدِ،

És megtartom a te törvényedet mindenkor és mindörökké.

٤٥ 45 وَأَسْلُكَ فِي رَحَابَةِ الْحُرِّيَّةِ، لأَنِّي الْتَمَسْتُ أَوَامِرَكَ.

És tágas téren járok, mert a te határozataidat keresem.

٤٦ 46 سَأَتَحَدَّثُ بِشَهَادَاتِكَ أَمَامَ الْمُلُوكِ وَلَا يَعْتَرِينِي الْخِزْيُ،

És a királyok előtt szólok a te bizonyságaidról, és nem szégyenülök meg.

٤٧ 47 وَأَتَلَذَّذُ بِوَصَايَاكَ الَّتِي أَحْبَبْتُهَا،

És gyönyörködöm a te parancsolataidban, a melyeket szeretek.

٤٨ 48 وَأَرْفَعُ كَفَّيَّ إِلَى وَصَايَاكَ الَّتِي أَحْبَبْتُهَا وَأَتَأَمَّلُ فِي فَرَائِضِكَ.

És felemelem kezeimet a te parancsolataidra, a melyeket szeretek, és gondolkodom a te rendeléseidről.

٤٩ 49 حَقِّقْ لِعَبْدِكَ وَعْدَكَ الَّذِي جَعَلْتَنِي أَنْتَظِرُهُ.

Emlékezzél meg a te szolgádnak adott igédről, a melyhez nékem reménységet adtál!

٥٠ 50 وَعْدُكَ يُنْعِشُنِي إِذْ هُوَ تَعْزِيَتِي فِي ضِيقِي.

Ez vigasztalásom nyomorúságomban, mert a te beszéded megelevenít engem.

٥١ 51 جَاوَزَ الْمُتَكَبِّرُونَ الْحَدَّ فِي السُّخْرِيَةِ بِي، لَكِنْ عَنْ شَرِيعَتِكَ لَمْ أَمِلْ.

A kevélyek szerfelett gúnyoltak engem; nem hajlottam el a te törvényedtől.

٥٢ 52 تَذَكَّرْتُ أَحْكَامَكَ مُنْذُ الدَّهْرِ يَا رَبُّ، فَتَعَزَّيْتُ.

Megemlékezem a te öröktől fogva való ítéleteidről Uram, és vigasztalódom.

٥٣ 53 تَوَلّانِي الْغَيْظُ مِنَ الأَشْرَارِ الَّذِينَ نَبَذُوا شَرِيعَتَكَ.

Harag vett rajtam erőt az istentelenek miatt, a kik elhagyták a te törvényedet.

٥٤ 54 صَارَتْ فَرَائِضُكَ تَرْنِيمَاتٍ لِي فِي أَرْضِ غُرْبَتِي.

Ének volt rám nézve minden parancsolatod bujdosásomnak hajlékában.

٥٥ 55 ذَكَرْتُ فِي اللَّيْلِ اسْمَكَ يَا رَبُّ، وَحَفِظْتُ شَرِيعَتَكَ.

Uram! a te nevedről emlékezem éjjel, és megtartom a te törvényedet.

٥٦ 56 هَذَا مَا حَظِيتُ بِهِ لأَنِّي رَاعَيْتُ وَصَايَاكَ.

Ez jutott nékem, hogy a te határozataidat megőriztem.

٥٧ 57 أَنْتَ يَا رَبُّ نَصِيبِي، فَأَعِدُكَ بِطَاعَةِ شَرِيعَتِكَ.

Azt mondám Uram, hogy az én részem a te beszédeidnek megtartása.

٥٨ 58 طَلَبْتُ وَجْهَكَ مِنْ كُلِّ قَلْبِي: ارْحَمْنِي حَسَبَ وَعْدِكَ.

Teljes szívből könyörgök a te színed előtt: könyörülj rajtam a te igéreted szerint!

٥٩ 59 تَأَمَّلْتُ فِي انْحِرَافِي فَعُدْتُ وَتَحَوَّلْتُ نَحْوَ شَهَادَاتِكَ.

Meggondoltam az én útaimat, és lábaimat a te bizonyságaidhoz fordítom.

٦٠ 60 أَسْرَعْتُ مِنْ غَيْرِ تَوَانٍ إِلَى الْعَمَلِ بِوَصَايَاكَ.

Sietek és nem mulasztom el, hogy megtartsam a te parancsolataidat.

٦١ 61 قَامَ الأَشْرَارُ بِالإِيقَاعِ بِي، وَلَكِنِّي لَمْ أَنْسَ شَرِيعَتَكَ.

Az istentelenek kötelei körülkerítettek engem; de a te törvényedről el nem feledkezem.

٦٢ 62 أَسْتَيْقِظُ فِي مُنْتَصَفِ اللَّيْلِ لأَحْمَدَكَ مِنْ أَجْلِ أَحْكَامِكَ الْعَادِلَةِ.

Éjfélkor felkelek, hogy hálát adjak néked, igazságod ítéleteiért.

٦٣ 63 رَفِيقٌ أَنَا لِكُلِّ الَّذِينَ يَتَّقُونَكَ، وَلِحَافِظِي وَصَايَاكَ.

Társok vagyok mindazoknak, a kik félnek téged, és a kik határozataidat megtartják.

٦٤ 64 رَحْمَتُكَ يَا رَبُّ قَدْ عَمَّتِ الأَرْضَ فَعَلِّمْنِي فَرَائِضَكَ.

A te kegyelmeddel, oh Uram, teljes e föld: taníts meg engem rendeléseidre!

٦٥ 65 صَنَعْتَ خَيْراً يَا رَبُّ مَعِي أَنَا عَبْدَكَ كَمَا وَعَدْتَ.

Jót cselekedtél a te szolgáddal, Uram, a te igéd szerint.

٦٦ 66 هَبْنِي رُوحَ تَمْيِيزٍ وَمَعْرِفَةً، لأَنِّي آمَنْتُ بِوَصَايَاكَ.

Az okosságnak és tudománynak drága voltára taníts meg engem, mert hiszek a te parancsolataidnak.

٦٧ 67 ضَلَلْتُ قَبْلَ أَنْ أَدَّبْتَنِي، أَمَّا الآنَ فَحَفِظْتُ كَلامَكَ.

Minekelőtte megaláztattam, tévelyegtem vala; most pedig vigyázok a te szódra.

٦٨ 68 أَنْتَ صَالِحٌ وَمُحْسِنٌ فَعَلِّمْنِي فَرَائِضَكَ.

Jó vagy te és jóltevő, taníts meg engem a te rendeléseidre.

٦٩ 69 لَفَّقَ الْمُتَكَبِّرُونَ عَلَيَّ أَقْوَالاً كَاذِبَةً، أَمَّا أَنَا فَبِكُلِّ قَلْبِي أَحْفَظُ وَصَايَاكَ.

A kevélyek hazugságot költöttek reám, de én teljes szívből megtartom a te parancsolataidat.

٧٠ 70 غَلُظَ قَلْبُهُمْ وَتَقَسَّى، أَمَّا أَنَا فَأَتَمَتَّعُ بِشَرِيعَتِكَ.

Kövér az ő szívök, mint a háj; de én a te törvényedben gyönyörködöm.

٧١ 71 كَانَ مَا ذُقْتُ مِنْ هَوَانٍ لِخَيْرِي فَتَعَلَّمْتُ فَرَائِضَكَ.

Jó nékem, hogy megaláztál, azért, hogy megtanuljam a te rendeléseidet.

٧٢ 72 شَرِيعَةُ فَمِكَ خَيْرٌ لِي مِنْ كُلِّ ذَهَبِ الْعَالَمِ وَفِضَّتِهِ.

A te szádnak törvénye jobb nékem, mint sok ezer arany és ezüst.

٧٣ 73 يَدَاكَ صَنَعَتَانِي وَكَوَّنَتَانِي، فَهَبْنِي فَهْماً لأَتَعَلَّمَ وَصَايَاكَ.

A te kezeid teremtettek és erősítettek meg engem; oktass, hogy megtanuljam parancsolataidat.

٧٤ 74 فَيَرَانِي مُتَّقُوكَ وَيَفْرَحُونَ، لأَنِّي انْتَظَرْتُ كَلامَكَ.

A kik téged félnek, látnak engem és örvendeznek, mivel a te igédben van az én reménységem.

٧٥ 75 قَدْ عَلِمْتُ يَا رَبُّ أَنَّ أَحْكَامَكَ عَادِلَةٌ، وَأَنَّكَ بِالْحَقِّ أَدَّبْتَنِي.

Tudom Uram, hogy a te ítéleteid igazak, és igazságosan aláztál meg engem.

٧٦ 76 فَلْتَكُنْ رَحْمَتُكَ تَعْزِيَةً لِي، بِمُقْتَضَى وَعْدِكَ لِعَبْدِكَ.

Legyen velem a te kegyelmed, hogy megvígasztalódjam a te szolgádnak tett igéreted szerint.

٧٧ 77 لِتَأْتِنِي مَرَاحِمُكَ فَأَحْيَا، لأَنَّ شَرِيعَتَكَ هِيَ مُتْعَتِي.

Szálljon reám a te irgalmasságod, hogy éljek, mert a te törvényedben gyönyörködöm.

٧٨ 78 لِيَخْزَ الْمُتَكَبِّرُونَ لأَنَّهُمُ افْتَرَوْا عَلَيَّ زُوراً، أَمَّا أَنَا فَأَتَأَمَّلُ فِي وَصَايَاكَ.

Szégyenüljenek meg a kevélyek, a kik csalárdul elnyomtak engem, holott én a te határozataidról gondolkodom.

٧٩ 79 لِيَنْضَمَّ إِلَيَّ مُتَّقُوكَ وَعَارِفُو شَهَادَاتِكَ.

Forduljanak hozzám, a kik téged félnek, és ismerik a te bizonyságaidat!

٨٠ 80 لِيَكُنْ قَلْبِي مُتَعَلِّقاً بِكَامِلِ فَرَائِضِكَ، فَلَا أَخْزَى.

Legyen az én szívem feddhetetlen a te rendeléseidben, hogy meg ne szégyenüljek.

٨١ 81 تَتَلَهَّفُ نَفْسِي إِلَى خَلاصِكَ. رَجَائِي هُوَ كَلِمَتُكَ.

Elfogyatkozik az én lelkem a te szabadításod kivánása miatt; a te igédben van az én reménységem.

٨٢ 82 كَلَّتْ عَيْنَايَ فِي انْتِظَارِ كَلامِكَ، وَأَنَا أَقُولُ: مَتَى تُعَزِّينِي؟

A te beszéded kivánása miatt elfogyatkoznak az én szemeim, mondván: mikor vígasztalsz meg engem?

٨٣ 83 أَصْبَحْتُ كَقِرْبَةِ خَمْرٍ أَتْلَفَتْهَا الْحَرَارَةُ وَالدُّخَانُ، وَلَكِنِّي لَمْ أَنْسَ فَرَائِضَكَ.

Noha olyanná lettem, mint a füstön levő tömlő; a te rendeléseidről el nem feledkezem.

٨٤ 84 كَمْ هِي أَيَّامُ عُمْرِ عَبْدِكَ؟ مَتَى تُنْزِلُ الْقَضَاءَ بِالَّذِينَ يَضْطَهِدُونَنِي؟

Mennyi a te szolgádnak napja, és mikor tartasz ítéletet az én üldözőim felett?

٨٥ 85 الْمُتَكَبِّرُونَ الَّذِينَ يَعْصَوْنَ شَرِيعَتَكَ حَفَرُوا لِي حُفَراً.

Vermet ástak nékem a kevélyek, a kik nem a te törvényed szerint élnek.

٨٦ 86 وَصَايَاكَ كُلُّهَا صَادِقَةٌ. زُوراً يَضْطَهِدُونَنِي فَأَغِثْنِي.

Minden parancsolatod igaz; csalárdul üldöznek engem; segíts meg engem!

٨٧ 87 لَوْلَا قَلِيلٌ لأَفْنَوْنِي مِنَ الأَرْضِ، لَكِنِّي لَمْ أَتْرُكْ شَرِيعَتَكْ.

Csaknem semmivé tettek engem e földön, de én nem hagytam el a te határozataidat.

٨٨ 88 أَحْيِنِي بِمُقْتَضَى رَحْمَتِكَ، فَأُطِيعَ شَرَائِعَكَ.

A te kegyelmed szerint eleveníts meg engem, hogy megőrizhessem a te szádnak bizonyságait.

٨٩ 89 يَا رَبُّ كَلِمَتُكَ تَدُومُ ثَابِتَةً فِي السَّمَاوَاتِ إِلَى الأَبَدِ.

Uram! örökké megmarad a te igéd a mennyben.

٩٠ 90 مِنْ جِيلٍ إِلَى جِيلٍ أَمَانَتُكَ. أَنْتَ أَسَّسْتَ الأَرْضَ فَلَنْ تَتَزَعْزَعَ.

Nemzedékről nemzedékre van a te igazságod, te erősítetted meg a földet és áll az.

٩١ 91 بِمُوْجِبِ أَحْكَامِكَ تَثْبُتُ الْيَوْمَ، لأَنَّ الْكُلَّ خُدَّامٌ لَكَ.

A te ítéleteid szerint áll minden ma is; mert minden, a mi van, te néked szolgál.

٩٢ 92 لَوْ لَمْ تَكُنْ شَرِيعَتُكَ مُتْعَتِي، لَهَلَكْتُ فِي مَذَلَّتِي،

Ha nem a te törvényed lett volna az én gyönyörűségem, akkor elvesztem volna az én nyomorúságomban.

٩٣ 93 لَنْ أَنْسَى وَصَايَاكَ أَبَداً، لأَنَّكَ بِها وَهَبْتَنِي الْحَيَاةَ.

Soha sem feledkezem el a te határozataidról, mert azok által elevenítettél meg engem.

٩٤ 94 أَنَا لَكَ، فَخَلِّصْنِي، لأَنِّي الْتَمَسْتُ وَصَايَاكَ.

Tied vagyok, tarts meg engem, mert a te határozataidat keresem.

٩٥ 95 تَرَبَّصَ بِيَ الأَشْرَارُ لِيُهْلِكُونِي، لَكِنِّي أَتَأَمَّلُ فِي شَهَادَاتِكَ.

Vártak rám a gonoszok, hogy elveszessenek, de én a te bizonyságaidra figyelek.

٩٦ 96 رَأَيْتُ لِكُلِّ كَمَالٍ حَدّاً، أَمَّا وَصِيَّتُكَ فَلَا حَدَّ لَهَا.

Látom, minden tökéletes dolognak vége van, de a te parancsolatodnak nincs határa.

٩٧ 97 كَمْ أَحْبَبْتُ شَرِيعَتَكَ، إِنَّهَا مَوْضُوعُ تَأَمُّلِي طُولَ النَّهَارِ.

Mely igen szeretem a te törvényedet, egész napestig arról gondolkodom!

٩٨ 98 وَصِيَّتُكَ جَعَلَتْنِي أَحْكَمَ مِنْ أَعْدَائِي، لأَنَّهَا نَصِيبِي إِلَى الأَبَدِ.

Az én ellenségeimnél bölcsebbé teszel engem a te parancsolataiddal, mert mindenkor velem vannak azok.

٩٩ 99 صِرْتُ أَكْثَرَ فَهْماً مِنْ مُعَلِّمِيَّ، لأَنَّ شَهَادَاتِكَ هِيَ مَوْضُوعُ تَأَمُّلِي.

Minden tanítómnál értelmesebb lettem, mert a te bizonyságaid az én gondolataim.

١٠٠ 100 صِرْتُ أَكْثَرَ فِطْنَةً مِنَ الشُّيُوخِ، لأَنِّي رَاعَيْتُ وَصَايَاكَ.

Előrelátóbb vagyok, mint az öreg emberek, mert vigyázok a te határozataidra.

١٠١ 101 مَنَعْتُ قَدَمَيَّ عَنْ سُلُوكِ كُلِّ طَرِيقِ شَرٍّ، لِكَيْ أَحْفَظَ كَلامَكَ.

Minden gonosz ösvénytől visszatartóztattam lábaimat, hogy megtartsam a te beszédedet.

١٠٢ 102 لَمْ أَبْتَعِدْ عَنْ أَحْكَامِكَ لأَنَّكَ هَكَذَا عَلَّمْتَنِي.

Nem távoztam el a te ítéleteidtől, mert te oktattál engem.

١٠٣ 103 مَا أَحْلَى أَقْوَالَكَ لِمَذَاقِي. إِنَّهَا أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ فِي فَمِي.

Mily édes az én ínyemnek a te beszéded; méznél édesbb az az én számnak!

١٠٤ 104 مِنْ وَصَايَاكَ اكْتَسَبْتُ فِطْنَةً لِذَلِكَ أَبْغَضْتُ كُلَّ طَرِيقٍ بَاطِلٍ.

A te határozataidból leszek értelmes, gyűlölöm azért a hamisságnak minden ösvényét.

١٠٥ 105 سِرَاجٌ لِرِجْلِي كَلامُكَ وَنُورٌ لِسَبِيلِي.

Az én lábamnak szövétneke a te igéd, és ösvényemnek világossága.

١٠٦ 106 أَقْسَمْتُ يَمِيناً مُوَثَّقَةً أَنْ أَحْفَظَ أَحْكَامَكَ الْعَادِلَةَ.

Megesküdtem és megállom, hogy megtartom a te igazságodnak ítéleteit.

١٠٧ 107 قَاسَيْتُ جِدّاً فَأَنْعِشْنِي يَا رَبُّ بِمُقْتَضَى وَعْدِكَ.

Felette nagy nyomorúságban vagyok; Uram, eleveníts meg a te igéd szerint.

١٠٨ 108 تَقَبَّلْ يَا رَبُّ صَلَوَاتِ شُكْرِي، وَعَلِّمْنِي أَحْكَامَكَ.

Szájamnak önkéntes áldozatai legyenek kedvesek előtted Uram! és taníts meg a te ítéleteidre.

١٠٩ 109 نَفْسِي دَائِماً فِي كَفِّي، لَكِنِّي لَا أَنْسَى شَرِيعَتَكَ.

Lelkem mindig veszedelemben van, mindazáltal a te törvényedről el nem feledkezem.

١١٠ 110 نَصَبَ الأَشْرَارُ لِي فَخّاً فَتَفَادَيْتُهُ لأَنِّي لَمْ أَضِلَّ عَنْ وَصَايَاكَ.

Tőrt vetettek ellenem az istentelenek, de a te határozataidtól el nem tévelyedtem.

١١١ 111 اتَّخَذْتُ شَهَادَاتِكَ مِيرَاثاً إِلَى الأَبَدِ، لأَنَّهَا بَهْجَةُ قَلْبِي.

A te bizonyságaid az én örökségem mindenha, mert szívemnek örömei azok.

١١٢ 112 لَقَدْ عَزَمْتُ أَنْ أُتَمِّمَ فَرَائِضَكَ إِلَى أَنْ أَمُوتَ.

Az én szívem hajlik a te rendeléseid teljesítésére mindenha és mindvégig.

١١٣ 113 أَبْغَضْتُ ذَوِي الرَّأْيِ الْمُتَقَلِّبِ، أَمَّا شَرِيعَتُكَ فَأَحْبَبْتُ.

Az állhatatlanokat gyűlölöm, de a te törvényedet szeretem.

١١٤ 114 أَنْتَ مَلْجَإِي وَتُرْسِي، وَأَمَلِي فِي كَلِمَتِكَ.

Menedékem és paizsom vagy te; igédben van az én reménységem.

١١٥ 115 ابْتَعِدُوا عَنِّي يَا فَاعِلِي الشَّرِّ، فَأَحْفَظَ وَصَايَا إِلَهِي.

Távozzatok tőlem gonoszok, hogy megőrizzem az én Istenemnek parancsolatait.

١١٦ 116 كُنْ سَنَدِي كَمَا وَعَدْتَ، فَأَحْيَا وَلَا يَخِيبَ رَجَائِي.

Támogass engem a te beszéded szerint, hogy éljek, és ne engedd, hogy megszégyenüljek reménységemben.

١١٧ 117 اعْضُدْنِي فَأَخْلُصَ، وَأُرَاعِيَ فَرَائِضَكَ دَائِماً.

Segélj, hogy megmaradjak, és gyönyörködjem a te rendeléseidben szüntelen.

١١٨ 118 احْتَقَرْتَ الضَّالِّينَ عَنْ فَرَائِضِكَ، وَمَكْرُهُمْ لَا يُجْدِيهِمْ نَفْعاً.

Megtapodod mindazokat, a kik rendeléseidtől elhajolnak, mert az ő álnokságuk hazugság.

١١٩ 119 رَذَلْتَ جَمِيعَ أَشْرَارِ الأَرْضِ كَأَنَّهُمْ نُفَايَةٌ، لِذَلِكَ أَحْبَبْتُ شَهَادَاتِكَ.

Mint salakot mind elveted e földnek istenteleneit, azért szeretem a te bizonyságaidat.

١٢٠ 120 اقْشَعَرَّ بَدَنِي رُعْباً مِنْكَ وَجَزِعْتُ مِنْ أَحْكَامِكَ.

Borzad testem a tőled való félelem miatt, és félek a te ítéleteidtől.

١٢١ 121 أَجْرَيْتُ قَضَاءً وَعَدْلاً، فَلَا تُسْلِمْنِي إِلَى ظَالِمِيَّ.

Méltányosságot és igazságot cselekedtem; ne adj át nyomorgatóimnak!

١٢٢ 122 كُنْ ضَامِناً لِخَيْرِ عَبْدِكَ، فَلَا يَجُورَ عَلَيَّ الْمُتَكَبِّرُونَ.

Légy kezes a te szolgádért az ő javára, hogy a kevélyek el ne nyomjanak engem.

١٢٣ 123 كَلَّتْ عَيْنَايَ اشْتِيَاقاً إِلَى خَلاصِكَ وَإِلَى تَحْقِيقِ وَعْدِكَ الأَمِينِ.

Szemeim epekednek a te szabadításod és a te igazságod beszéde után.

١٢٤ 124 عَامِلْ عَبْدَكَ بِمُقْتَضَى رَحْمَتِكَ، وَعَلِّمْنِي فَرَائِضَكَ.

Cselekedjél a te szolgáddal a te kegyelmességed szerint, és a te rendeléseidre taníts meg engem!

١٢٥ 125 عَبْدُكَ أَنَا، فَهَبْنِي فَهْماً لأَعْرِفَ شَهَادَاتِكَ.

Szolgád vagyok, oktass, hogy megismerjem a te bizonyságaidat!

١٢٦ 126 يَا رَبُّ آنَ لَكَ أَنْ تَعْمَلَ، فَقَدْ نَقَضُوا شَرِيعَتَكَ.

Ideje, hogy az Úr cselekedjék; megrontották a te törvényedet.

١٢٧ 127 لِذَلِكَ أُحِبُّ وَصَايَاكَ أَكْثَرَ مِنَ الذَّهَبِ الْخَالِصِ،

Inkább szeretem azért a te parancsolataidat, mint az aranyat, mint a legtisztább aranyat.

١٢٨ 128 وَلأَنِّي أَحْسِبُ كُلَّ فَرَائِضِكَ مُسْتَقِيمَةً فِي كُلِّ شَيْءٍ، أُبْغِضُ كُلَّ طَرِيقٍ بَاطِلٍ.

Igaznak tartom azért minden határozatodat, és a hamisságnak minden ösvényét gyűlölöm.

١٢٩ 129 مَا أَعْجَبَ شَهَادَاتِكَ. لِذَلِكَ تُرَاعِيهَا نَفْسِي.

Csodálatosak a te bizonyságaid, azért az én lelkem megőrzi azokat.

١٣٠ 130 فَتْحُ كَلامِكَ يُنِيرُ الذِّهْنَ، وَيَهِبُ الْبُسَطَاءَ فَهْماً.

A te beszéded megnyilatkozása világosságot ad, és oktatja az együgyűeket.

١٣١ 131 فَغَرْتُ فَمِي لاهِثاً اشْتِيَاقاً إِلَى وَصَايَاكَ.

Szájamat feltátom és lihegek, mert kivánom a te parancsolataidat.

١٣٢ 132 الْتَفِتْ إِلَيَّ وَتَحَنَّنْ عَلَيَّ، كَمَا تَفْعَلُ دَائِماً مَعَ مُحِبِّيكَ.

Tekints reám és könyörülj rajtam, a miképen szoktál a te nevednek kedvelőin.

١٣٣ 133 ثَبِّتْ خُطْوَاتِي فِي كَلِمَتِكَ، وَلَا تَدَعْ أَيَّ إِثْمٍ يَتَسَلَّطُ عَلَيَّ.

Vezéreld útamat a te igéd szerint, és ne engedd, hogy valami hamisság uralkodjék rajtam!

١٣٤ 134 حَرِّرْنِي مِنْ ظُلْمِ الإِنْسَانِ، فَأَحْفَظَ وَصَايَاكَ.

Oltalmazz meg az emberek erőszakosságától, hogy megőrizzem a te határozataidat!

١٣٥ 135 أَضِئْ بِوَجْهِكَ عَلَى عَبْدِكَ، وَعَلِّمْنِي فَرَائِضَكَ.

A te orczádat világosítsd meg a te szolgádon, és taníts meg a te rendeléseidre!

١٣٦ 136 فَاضَتْ مِنْ عَيْنَيَّ يَنَابِيعُ دَمْعٍ، لأَنَّهُمْ لَمْ يُرَاعُوا شَرِيعَتَكَ.

Víznek folyásai erednek az én szemeimből azok miatt, a kik nem tartják meg a te törvényedet.

١٣٧ 137 عَادِلٌ أَنْتَ يَا رَبُّ، وَأَحْكَامُكَ مُسْتَقِيمَةٌ.

Igaz vagy Uram, és a te ítéleted igazságos.

١٣٨ 138 أَصْدَرْتَ أَوَامِرَكَ بِعَدْلٍ وَبِأَقْصَى الأَمَانَةِ.

A te bizonyságaidat igazságban és hűségben jelentetted meg, és mindenek felett való egyenességben.

١٣٩ 139 أَتَمَيَّزُ غَيْرَةً فِي دَاخِلِي، لأَنَّ أَعْدَائِي تَغَاضَوْا عَنْ كَلامِكَ.

Buzgóságom megemészt engem, mert elfeledkeztek a te beszédedről az én ellenségeim.

١٤٠ 140 أَقْوَالُكَ مُمَحَّصَةٌ نَقِيَّةٌ، وَعَبْدُكَ أَحَبَّهَا.

Felettébb tiszta a te beszéded, és a te szolgád szereti azt.

١٤١ 141 صَغِيرُ الشَّأْنِ أَنَا وَحَقِيرٌ وَمَعَ ذَلِكَ لَمْ أَنْسَ وَصَايَاكَ.

Kicsiny vagyok én és megvetett, de a te határozataidról el nem feledkezem.

١٤٢ 142 عَدْلُكَ عَدْلٌ أَبَدِيٌّ وَشَرِيعَتُكَ حَقٌّ.

A te igazságod igazság örökké, és a te törvényed igaz.

١٤٣ 143 اسْتَوْلَى عَلَيَّ الضِّيقُ وَالشِّدَّةُ، وَلَا لَذَّةَ لِي إِلّا بِوَصَايَاكَ.

Nyomorúság és keserűség ért engem, de a te parancsolataid gyönyörűségeim nékem.

١٤٤ 144 شَهَادَاتُكَ عَدْلٌ إِلَى الأَبَدِ. فَهِّمْنِي إِيَّاهَا فَأَحْيَا.

A te bizonyságaidnak igazsága örökkévaló; oktass, hogy éljek!

١٤٥ 145 صَرَخْتُ إِلَيْكَ مِنْ كُلِّ قَلْبِي، فَاسْتَجِبْ لِي يَا رَبُّ، وَسَأُرَاعِي شَرَائِعَكَ.

Teljes szívből kiáltok hozzád, hallgass meg, Uram! megtartom a te rendeléseidet.

١٤٦ 146 إِيَّاكَ دَعَوْتُ فَخَلِّصْنِي لأُطِيعَ شَهَادَاتِكَ.

Segítségül hívlak: tarts meg engem, és megőrzöm a te bizonyságaidat.

١٤٧ 147 اسْتَيْقَظْتُ قَبْلَ الْفَجْرِ وَاسْتَغَثْتُ؛ رَجَائِي فِي كَلامِكَ.

Hajnal előtt felkelek, kiáltok hozzád; a te beszédedben van reménységem.

١٤٨ 148 اللَّيْلَ كُلَّهُ أَظَلُّ مُسْتَيْقِظاً، أَتَأَمَّلُ فِي أَقْوَالِكَ

Szemeim megelőzik az éjjeli őrséget, hogy a te beszédedről gondolkodjam.

١٤٩ 149 اسْتَمِعْ لِي يَا رَبُّ بِمُقْتَضَى رَحْمَتِكَ، وَأَحْيِنِي بِمُوْجِبِ أَحْكَامِكَ.

Hallgasd meg az én szómat a te kegyelmességed szerint, Uram! Eleveníts meg a te jóvoltod szerint!

١٥٠ 150 اقْتَرَبَ مِنِّي السَّاعُونَ وَرَاءَ الرَّذِيلَةِ، الْبَعِيدُونَ عَنْ شَرِيعَتِكَ.

Közelgetnek hozzám az én gonosz háborgatóim, a kik a te törvényedtől messze távoztak.

١٥١ 151 إِنَّمَا أَنْتَ يَا رَبُّ أَقْرَبُ إِلَيَّ، وَوَصَايَاكَ كُلُّهَا حَقٌّ.

Közel vagy te, Uram! és minden te parancsolatod igazság.

١٥٢ 152 مُنْذُ الْقَدِيمِ عَرَفْتُ مِنْ شَهَادَاتِكَ أَنَّكَ وَضَعْتَهَا لِتَثْبُتَ إِلَى الأَبَدِ.

Régtől fogva tudom a te bizonyságaid felől, hogy azokat örökké állandókká tetted.

١٥٣ 153 انْظُرْ إِلَى مَذَلَّتِي وَأَنْقِذْنِي، لأَنِّي لَمْ أَنْسَ شَرِيعَتَكَ.

Lásd meg az én nyomorúságomat és szabadíts meg engem; mert a te törvényedről nem felejtkezem el!

١٥٤ 154 تَوَلَّ قَضِيَّتِي وَافْدِنِي، أَحْيِنِي حَسَبَ كَلِمَتِكَ.

Te perelj peremben és ments meg; a te beszéded szerint eleveníts meg engem!

١٥٥ 155 الْخَلاصُ بَعِيدٌ عَنِ الأَشْرَارِ، لأَنَّهُمْ لَا يَطْلُبُونَ فَرَائِضَكَ.

Távol van a gonoszoktól a szabadítás, mert nem törődnek a te rendeléseiddel.

١٥٦ 156 مَا أَكْثَرَ مَرَاحِمَكَ يَا رَبُّ. أَحْيِنِي بِمُقْتَضَى أَحْكَامِكَ.

Nagy a te irgalmasságod, Uram! A te ítéletid szerint eleveníts meg engem.

١٥٧ 157 كَثِيرُونَ هُمْ أَعْدَائِي وَمُضْطَهِدِيَّ، وَلَكِنِّي لَمْ أَحِدْ عَنْ شَهَادَاتِكَ.

Sokan vannak az én háborgatóim és üldözőim, de nem térek el a te bizonyságaidtól.

١٥٨ 158 نَظَرْتُ إِلَى الْغَادِرِينَ شَزْراً، لأَنَّهُمْ لَمْ يُطِيعُوا كَلِمَتَكَ.

Láttam a hűteleneket és megundorodtam, hogy a te mondásodat meg nem tartják.

١٥٩ 159 انْظُرْ كَيْفَ أَحْبَبْتُ وَصَايَاكَ فَأَحْيِنِي يَا رَبُّ بِمُقْتَضَى رَحْمَتِكَ.

Lásd meg Uram, hogy a te határozataidat szeretem; a te kegyelmességed szerint eleveníts meg engem!

١٦٠ 160 كَلامُكَ بِأَسْرِهِ حَقٌّ، وَكُلُّ أَحْكَامِكَ إِلَى الأَبَدِ عَادِلَةٌ.

A te igédnek summája igazság, és a te igazságod ítélete mind örökkévaló.

١٦١ 161 اضْطَهَدَنِي رُؤَسَاءُ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ، لَكِنَّ قَلْبِي لَا يَهَابُ سِوَى كَلامِكَ.

A fejedelmek ok nélkül üldöztek engem; de a te igédtől félt az én szívem.

١٦٢ 162 أَبْتَهِجُ بِكَلامِكَ كَبَهْجَةِ مَنْ عَثَرَ عَلَى غَنِيمَةٍ جَزِيلَةٍ.

Gyönyörködöm a te beszédedben, mint a ki nagy nyereséget talált.

١٦٣ 163 أَبْغَضْتُ الْكَذِبَ وَمَقَتُّهُ، أَمَّا شَرِيعَتُكَ فَأَحْبَبْتُهَا.

A hamisságot gyűlölöm és útálom; a te törvényedet szeretem.

١٦٤ 164 سَبْعَ مَرَّاتٍ سَبَّحْتُكَ فِي النَّهَارِ عَلَى أَحْكَامِكَ الْعَادِلَةِ.

Naponként hétszer dicsérlek téged, a te igazságodnak ítéleteiért.

١٦٥ 165 سَلامٌ جَزِيلٌ لِمُحِبِّي شَرِيعَتِكَ، وَلَنْ يُعْثِرَهُمْ بِفَضْلِهَا شَيْءٌ

A te törvényed kedvelőinek nagy békességök van, és nincs bántódásuk.

١٦٦ 166 رَجَوْتُ خَلاصَكَ يَا رَبُّ وَوَصَايَاكَ عَمِلْتُ.

Várom a te szabadításodat, oh Uram! és a te parancsolataidat cselekszem.

١٦٧ 167 حَفِظَتْ نَفْسِي شَهَادَاتِكَ وَأَنَا أُحِبُّهَا جِدّاً.

Az én lelkem megtartja a te bizonyságaidat, és azokat igen szeretem.

١٦٨ 168 رَاعَيْتُ وَصَايَاكَ وَشَهَادَاتِكَ، وَجَمِيعُ أَعْمَالِي مَاثِلَةٌ أَمَامَكَ.

Megtartom a te határozataidat és bizonyságaidat, mert minden útam nyilván van előtted.

١٦٩ 169 لِيَصِلْ صُرَاخِي إِلَيْكَ يَا رَبُّ. هَبْنِي فَهْماً حَسَبَ كَلامِكَ.

Oh Uram! hadd szálljon az én könyörgésem a te színed elé; tégy bölcscsé engem a te igéd szerint.

١٧٠ 170 لِتَمْثُلْ طِلْبَتِي أَمَامَكَ. أَنْقِذْنِي بِمُوجِبِ وَعْدِكَ.

Jusson elődbe az én imádságom; a te beszéded szerint szabadíts meg engem!

١٧١ 171 تَفِيضُ شَفَتَايَ تَسْبِيحاً إذْ تُعَلِّمُنِي فَرَائِضَكَ.

Ajkaim dicséretet zengjenek, mert megtanítasz a te rendeléseidre.

١٧٢ 172 يَشْدُو لِسَانِي بِأَقْوَالِكَ، لأَنَّ جَمِيعَ وَصَايَاكَ عَدْلٌ.

Nyelvem a te beszédedről énekel, mert minden parancsolatod igaz.

١٧٣ 173 لِتُغِثْنِي يَدُكَ لأَنِّي اخْتَرْتُ وَصَايَاكَ.

Legyen segítségemre a te kezed, mert a te határozataidat választottam!

١٧٤ 174 اشْتَقْتُ إِلَى خَلاصِكَ يَا رَبُّ؛ شَرِيعَتُكَ هِيَ مَسَرَّتِي.

Uram! vágyódom a te szabadításod után, és a te törvényed nékem gyönyörűségem.

١٧٥ 175 لِتَحْيَ نَفْسِي فَتُسَبِّحَكَ وَلْتَكُنْ أَحْكَامُكَ لِي عَوْناً.

Éljen az én lelkem, hogy dicsérjen téged, és a te ítéleteid segítsenek rajtam!

١٧٦ 176 تِهْتُ كَخَرُوفٍ ضَالٍّ. فَابْحَثْ عَنْ عَبْدِكَ، فَإِنِّي لَمْ أَنْسَ وَصَايَاكَ.

Tévelygek, mint valami elveszett juh: keresd meg a te szolgádat; mert a te parancsolataidat nem felejtettem el!

The Creation of Light