< المَزامِير 115 >
لَا تُمَجِّدْنَا يَا رَبُّ، بَلْ مَجِّدِ اسْمَكَ، مِنْ أَجْلِ رَحْمَتِكَ وَحَقِّكَ. | ١ 1 |
Ne nékünk, Örökkévaló, ne nékünk, hanem nevednek adj dicsőséget szeretetedért, igazságodért!
لِمَاذَا تَسْأَلُنَا الأُمَمُ: أَيْنَ هُوَ إِلَهُكُمْ؟ | ٢ 2 |
Miért mondják a nemzetek: hol van hát az ő istenük?
إِنَّ إِلَهَنَا فِي السَّمَاوَاتِ. كُلَّ مَا شَاءَ صَنَعَ. | ٣ 3 |
Holott Istenünk az égben van; mindent, a mit akar, megtesz.
أَمَّا أَوْثَانُهُمْ فَهِيَ فِضَّةٌ وَذَهَبٌ مِنْ صُنْعِ أَيْدِي الْبَشَرِ. | ٤ 4 |
Bálványaik ezüst és arany, ember kezeinek műve.
لَهَا أَفْوَاهٌ لَكِنَّهَا لَا تَنْطِقُ. لَهَا عُيُونٌ وَلَكِنَّهَا لَا تُبْصِرُ. | ٥ 5 |
Szájuk van, de nem beszélnek, szemeik vannak, de nem látnak;
وَآذَانٌ لَكِنَّهَا لَا تَسْمَعُ. وَأُنُوفٌ لَكِنَّهَا لَا تَشُمُّ. | ٦ 6 |
füleik vannak, de nem hallanak, orruk van, de nem szagolnak;
لَهَا أَيْدٍ لَكِنَّهَا لَا تَلْمَسُ. وَأَرْجُلٌ لَكِنَّهَا لَا تَمْشِي، وَلَا تُصْدِرُ مِنْ حَنَاجِرِهَا صَوْتاً. | ٧ 7 |
kezeik, de nem tapintanak, lábaik, de nem járnak, nem lehelnek torkukkal.
مِثْلَهَا يَصِيرُ صَانِعُوهَا وَكُلُّ مَنْ يَتَوَكَّلُ عَلَيْهَا. | ٨ 8 |
A milyenek ők, legyenek a készítőik, mindenki, ki bennök bízik.
اتَّكِلُوا عَلَى الرَّبِّ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ، هُوَ عَوْنُكُمْ وَتُرْسُكُمْ. | ٩ 9 |
Izraél, te bízzál az Örökkévalóban! Segítségük és paízsuk ő.
اتَّكِلُوا عَلَى الرَّبِّ يَا بَيْتَ هَارُونَ: هُوَ عَوْنُكُمْ وَتُرْسُكُمْ. | ١٠ 10 |
Áron háza, bizzatok az Örökkévalóban! Segítségük és paizsuk ő.
اتَّكِلُوا عَلَى الرَّبِّ يَا خَائِفِي الرَّبِّ: هُوَ عَوْنُكُمْ وَتُرْسُكُمْ. | ١١ 11 |
Istenfélők, bízzatok az Örökkévalóban! Segítségük és paizsuk ő.
الرَّبُّ ذَكَرَنَا وَيُبَارِكُنَا. يُبَارِكُ شَعْبَ إِسْرَائِيلَ، يُبَارِكُ الرَّبُّ آلَ هَارُونَ. | ١٢ 12 |
Az Örökkévaló megemlékezett rólunk, megáldja, megáldja Izraél házát, megáldja Áron házát,
يُبَارِكُ كُلَّ مَنْ يَتَّقِيهِ، صِغَارَهُمْ وَكِبَارَهُمْ. | ١٣ 13 |
megáldja az istenfélőket, a kicsinyeket a nagyokkal együtt.
لِيَزِدِ الرَّبُّ بَرَكَتَهُ عَلَيْكُمْ وَعَلَى أَوْلادِكُمْ. | ١٤ 14 |
Gyarapítson titeket az Örökkévaló, titeket és gyermekeiteket!
لِيُبَارِكْكُمُ الرَّبُّ، خَالِقُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ. | ١٥ 15 |
Áldva legyetek az Örökkévalótól, ki égnek és földnek alkotója.
السَّمَاوَاتُ لِلرَّبِّ وَحْدَهُ، أَمَّا الأَرْضُ فَوَهَبَهَا لِبَنِي آدَمَ. | ١٦ 16 |
Az ég az Örökkévalónak ege, de a földet az ember fiainak adta.
لَا يُسَبِّحُ الأَمْوَاتُ الرَّبَّ، وَلَا الهَاجِعُونَ فِي الْقُبُورِ. | ١٧ 17 |
Nem a halottak dicsérik Jáht s nem mind, a kik sír csendjébe szállnak.
أَمَّا نَحْنُ فَنُبَارِكُ الرَّبَّ مِنَ الآنَ وَإِلَى الدَّهْرِ. هَلِّلُويَا. | ١٨ 18 |
R De mi áldjuk Jáht mostantól mindörökké. Hallelúja!