المَزامِير 114

١ 1 عِنْدَ خُرُوجِ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ مِصْرَ، وَآلِ يَعْقُوبَ مِنْ بَيْنِ شَعْبٍ غَرِيبِ اللِّسَانِ.

Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

٢ 2 صَارَ يَهُوذَا هَيْكَلاً مُقَدَّساً لَهُ، وَإِسْرَائِيلُ مَقَرَّ سُلْطَانِهِ.

Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

٣ 3 رَأَى الْبَحْرُ الأَحْمَرُ ذَلِكَ فَهَرَبَ، وَتَرَاجَعَ نَهْرُ الأُرْدُنِّ إِلَى الْوَرَاءِ.

Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

٤ 4 قَفَزَتِ الْجِبَالُ كَأَنَّهَا كِبَاشٌ، وَالتِّلالُ كَأَنَّهَا حُمْلانٌ.

Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

٥ 5 مَالَكَ يَا بَحْرُ قَدْ هَرَبْتَ، وَيَا أُرْدُنُّ قَدْ رَجَعْتَ إِلَى الْوَرَاءِ؟

Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

٦ 6 مَالَكِ يَا جِبَالُ تَقْفِزِينَ كَالْكِبَاشِ، وَيَا تِلالُ كَالْحُمْلانِ؟

Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

٧ 7 تَزَلْزَلِي يَا أَرْضُ فِي حَضْرَةِ الرَّبِّ إِلَهِ يَعْقُوبَ.

И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

٨ 8 الَّذِي حَوَّلَ الصَّخْرَةَ إِلَى جَدَاوِلَ، وَالصَّوَّانَ إِلَى يَنَابِيعِ مِيَاهٍ.

У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.