< المَزامِير 114 >

عِنْدَ خُرُوجِ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ مِصْرَ، وَآلِ يَعْقُوبَ مِنْ بَيْنِ شَعْبٍ غَرِيبِ اللِّسَانِ. ١ 1
Kun Israel lähti Egyptistä, Jaakobin suku vieraskielisestä kansasta,
صَارَ يَهُوذَا هَيْكَلاً مُقَدَّساً لَهُ، وَإِسْرَائِيلُ مَقَرَّ سُلْطَانِهِ. ٢ 2
silloin Juuda tuli hänen pyhäkökseen, Israel hänen valtakunnaksensa.
رَأَى الْبَحْرُ الأَحْمَرُ ذَلِكَ فَهَرَبَ، وَتَرَاجَعَ نَهْرُ الأُرْدُنِّ إِلَى الْوَرَاءِ. ٣ 3
Sen näki meri ja pakeni, Jordan kääntyi takaisin.
قَفَزَتِ الْجِبَالُ كَأَنَّهَا كِبَاشٌ، وَالتِّلالُ كَأَنَّهَا حُمْلانٌ. ٤ 4
Vuoret hyppivät niinkuin oinaat, kukkulat niinkuin lammasten karitsat.
مَالَكَ يَا بَحْرُ قَدْ هَرَبْتَ، وَيَا أُرْدُنُّ قَدْ رَجَعْتَ إِلَى الْوَرَاءِ؟ ٥ 5
Mikä sinun on, meri, kun pakenet, mikä sinun, Jordan, kun käännyt takaisin?
مَالَكِ يَا جِبَالُ تَقْفِزِينَ كَالْكِبَاشِ، وَيَا تِلالُ كَالْحُمْلانِ؟ ٦ 6
Te vuoret, miksi hypitte kuin oinaat, te kukkulat, kuin lammasten karitsat?
تَزَلْزَلِي يَا أَرْضُ فِي حَضْرَةِ الرَّبِّ إِلَهِ يَعْقُوبَ. ٧ 7
Vapise, maa, Herran kasvojen edessä, Jaakobin Jumalan kasvojen edessä,
الَّذِي حَوَّلَ الصَّخْرَةَ إِلَى جَدَاوِلَ، وَالصَّوَّانَ إِلَى يَنَابِيعِ مِيَاهٍ. ٨ 8
joka muuttaa kallion vesilammikoksi, kovan kiven vesilähteeksi.

< المَزامِير 114 >