< المَزامِير 113 >
هَلِّلُويَا. سَبِّحُوا يَا عَبِيدَ الرَّبِّ، سَبِّحَوا اسْمَ الرَّبِّ. | ١ 1 |
Halleluja! Kiittäkäät te, Herran palveliat, kiittäkäät Herran nimeä!
لِيَكُنِ اسْمُ الرَّبِّ مُبَارَكاً مِنَ الآنَ وَإِلَى الأَبَدِ. | ٢ 2 |
Kiitetty olkoon Herran nimi, nyt ja ijankaikkisesti!
لِيُسَبَّحْ بِاسْمِ الرَّبِّ مِنْ مَشْرِقِ الشَّمْسِ إِلَى مَغْرِبِهَا. | ٣ 3 |
Auringon koitosta hänen laskemiseensa asti olkoon Herran nimi kiitetty!
الرَّبُّ مُتَسَامٍ عَلَى جَمِيعِ الأُمَمِ، وَمَجْدُهُ فَوْقَ السَّمَاوَاتِ. | ٤ 4 |
Herra on korkia ylitse kaikkein pakanain, ja hänen kunniansa ylitse taivasten.
مَنْ هُوَ نَظِيرُ الرَّبِّ إِلَهِنَا السَّاكِنِ فِي الأَعَالِي؟ | ٥ 5 |
Kuka on niinkuin Herra meidän Jumalamme, joka niin korkialla asuu?
الْمُطِلِّ مِنْ عَلْيَائِهِ إِلَى أَسْفَلَ لِيَرَى السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ. | ٦ 6 |
Ja kuitenkin katsoo alimmaisia taivaassa ja maassa;
يُنْهِضُ الْمِسْكِينَ مِنَ التُّرَابِ، وَيَرْفَعُ الْبَائِسَ مِنْ الْمَزْبَلَةِ، | ٧ 7 |
Joka köyhän tomusta ylentää, ja vaivaisen loasta korottaa,
لِيُجْلِسَهُ مَعَ أَشْرَافِ شَعْبِهِ. | ٨ 8 |
Istuttaaksensa häntä päämiesten sivuun, kansansa päämiesten sivuun;
يَرْزُقُ العَاقِرَ أَوْلاداً. يَجْعَلُهَا أُمّاً سَعِيدَةً. هَلِّلُويَا. | ٩ 9 |
Joka hedelmättömät saattaa huoneesen asumaan, että hän riemuiseksi lasten äidiksi tulee. Halleluja!