< المَزامِير 113 >
هَلِّلُويَا. سَبِّحُوا يَا عَبِيدَ الرَّبِّ، سَبِّحَوا اسْمَ الرَّبِّ. | ١ 1 |
Halleluja! Looft, dienaars van Jahweh, Looft Jahweh’s Naam!
لِيَكُنِ اسْمُ الرَّبِّ مُبَارَكاً مِنَ الآنَ وَإِلَى الأَبَدِ. | ٢ 2 |
Gezegend zij de Naam van Jahweh Van nu af tot in eeuwigheid;
لِيُسَبَّحْ بِاسْمِ الرَّبِّ مِنْ مَشْرِقِ الشَّمْسِ إِلَى مَغْرِبِهَا. | ٣ 3 |
Van de opgang tot de ondergang der zon Zij de Naam van Jahweh geprezen!
الرَّبُّ مُتَسَامٍ عَلَى جَمِيعِ الأُمَمِ، وَمَجْدُهُ فَوْقَ السَّمَاوَاتِ. | ٤ 4 |
Hoog boven alle volkeren is Jahweh verheven, Hoog boven de hemelen zijn glorie!
مَنْ هُوَ نَظِيرُ الرَّبِّ إِلَهِنَا السَّاكِنِ فِي الأَعَالِي؟ | ٥ 5 |
Wie is Jahweh gelijk, onzen God: Die troont in de hoogte,
الْمُطِلِّ مِنْ عَلْيَائِهِ إِلَى أَسْفَلَ لِيَرَى السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ. | ٦ 6 |
En schouwt in de diepte, In hemel en aarde?
يُنْهِضُ الْمِسْكِينَ مِنَ التُّرَابِ، وَيَرْفَعُ الْبَائِسَ مِنْ الْمَزْبَلَةِ، | ٧ 7 |
Den geringe verheft Hij uit het stof, Den arme beurt Hij uit het slijk:
لِيُجْلِسَهُ مَعَ أَشْرَافِ شَعْبِهِ. | ٨ 8 |
Om hem een plaats bij de vorsten te geven, Bij de vorsten van zijn volk;
يَرْزُقُ العَاقِرَ أَوْلاداً. يَجْعَلُهَا أُمّاً سَعِيدَةً. هَلِّلُويَا. | ٩ 9 |
En de onvruchtbare herstelt Hij in ere, Als een blijde moeder van zonen!