< المَزامِير 105 >

قَدِّمُوا الشُّكْرَ لِلرَّبِّ. ادْعُوا بِاسْمِهِ. عَرِّفُوا بِأَعْمَالِهِ بَيْنَ الشُّعُوبِ. ١ 1
Adjatok hálát az Örökkévalónak, szólítsátok nevét, tudassátok a népek közt cselekményeit!
غَنُّوا لَهُ، اشْدُوا لَهُ. حَدِّثُوا بِكُلِّ عَجَائِبِهِ. ٢ 2
Énekeljetek neki, zengjetek neki, gondolkodjatok el mind az ő csodatettein!
تَبَاهَوْا بِاسْمِهِ الْقُدُّوسِ، لِتَفْرَحْ قُلُوبُ طَالِبِي الرَّبِّ. ٣ 3
Dicsekedjetek szent nevével; örüljön szíve az Örökkévaló keresőinek!
اطْلُبُوا الرَّبَّ وَقُوَّتَهُ، الْتَمِسُوا وَجْهَهُ دَائِماً. ٤ 4
Keressétek föl az Örökkévalót és hatalmát, arczát keressétek mindig!
اذْكُرُوا عَجَائِبَهُ الَّتِي صَنَعَهَا، مُعْجِزَاتِهِ وَأَحْكَامَهُ الَّتِي نَطَقَ بِها. ٥ 5
Emlékezzetek csodatetteiről, melyeket mívelt, csodajeleiről és szája ítéleteiről.
يَا ذُرِّيَّةَ إِبْرَاهِيمَ عَبْدِهِ، يَا بَنِي يَعْقُوبَ الَّذِينَ اخْتَارَهُمْ. ٦ 6
Szolgájának Ábrahámnak magzatja ti, Jákób fiai, az ő kiválasztottjai!
هُوَ الرَّبُّ إِلَهُنَا، أَحْكَامُهُ تَمْلأُ الأَرْضَ كُلَّهَا. ٧ 7
Ő az Örökkévaló, a mi Istenünk, az egész földön vannak ítéletei.
لَمْ يَنْسَ عَهْدَهُ قَطُّ وَلَا وَعْدَهُ الَّذِي قَطَعَهُ إِلَى أَلْفِ جِيلٍ، ٨ 8
Örökké megemlékezett szövetségéről, az igéről, melyet megparancsolt ezer nemzedékre,
الْعَهْدَ الَّذِي أَبْرَمَهُ مَعَ إِبْرَاهِيمَ، وَالْقَسَمَ الَّذِي أَقْسَمَ بِهِ لإِسْحَاقَ. ٩ 9
melyet kötött Ábrahámmal, és Izsáknak tett esküjéről;
ثُمَّ ثَبَّتَهُ لِيَعْقُوبَ فَرِيضَةً، وَلإِسْرَائِيلَ مِيثَاقاً أَبَدِيًّا، ١٠ 10
megállapította Jákóbnak törvényül, Izraélnek örök szövetségül;
قَائِلاً: «لَكَ أُعْطِي أَرْضَ كَنْعَانَ نَصِيبَ مِيرَاثٍ لَكُمْ». ١١ 11
mondván: neked adom Kanaán országát, birtoktok osztályául!
إِذْ كَانُوا قِلَّةً بَعْدُ، نَفَراً ضَئِيلاً مُتَغَرِّبِينَ فِي الأَرْضِ. ١٢ 12
Midőn csekély számúak voltak, csak kevesen és benne tartózkodók:
مُتَنَقِّلِينَ مِنْ أُمَّةٍ إِلَى أُمَّةٍ، وَمِنْ مَمْلَكَةٍ إِلَى أُخْرَى. ١٣ 13
akkor jártak nemzettől nemzethez, egyik királyságból más néphez.
فَلَمْ يَدَعْ أَيَّ إِنْسَانٍ يَظْلِمُهُمْ، بَلْ وَبَّخَ مُلُوكاً مِنْ أَجْلِهِمْ. ١٤ 14
Nem engedte embernek, hogy zsarolja őket, s megfenyített miattuk királyokat:
قَائِلاً: «لَا تَمَسُّوا مُسَحَائِي، وَلَا تُؤْذُوا أَنْبِيَائِي». ١٥ 15
ne nyúljatok fölkentjeimhez és prófétáimat ne bántsátok!
ثُمَّ أَفْشَى مَجَاعَةً فِي الأَرْضِ، وَقَطَعَ الْخُبْزَ قِوَامَ طَعَامِهِمْ. ١٦ 16
Éhséget szólított az országra, eltörte a kenyér minden pálczáját.
لَكِنَّهُ أَرْسَلَ أَمَامَهُمْ يُوسُفَ، فَبِيعَ عَبْداً. ١٧ 17
Küldött előttük egy férfiút, rabszolgául adatott el József.
آذَوْا بِالْقُيُودِ قَدَمَيْهِ، وَبِالْحَدِيدِ طَوَّقُوا عُنُقَهُ. ١٨ 18
Békóval sanyargatták lábát, vasba jutott a lelke,
إِلَى أَنْ تَحَقَّقَ تَفْسِيرُهُ لِلأَحْلامِ فِي أَوَانِهِ، وَبَرْهَنَتْ كَلِمَةُ الرَّبِّ صِدْقَهُ. ١٩ 19
az időig, hogy bekövetkezett az igéje, az Örökkévaló szava megtisztította őt.
فَأَرْسَلَ الْمَلِكُ وَأَطْلَقَهُ، حَاكِمُ الشَّعْبِ حَرَّرَهُ. ٢٠ 20
Küldött a király s feloldozta, népek uralkodója s kiszabadította.
أَقَامَهُ سَيِّداً عَلَى قَصْرِهِ، وَمُتَسَلِّطاً عَلَى جَمِيعِ أَمْلاكِهِ. ٢١ 21
Úrrá tette háza fölött és uralkodóvá minden vagyonán,
يَتَصَرَّفُ بِوُلاتِهِ حَسَبَ مَسَرَّتِهِ، وَيُلَقِّنُ شُيُوخَهُ الْحِكْمَةَ. ٢٢ 22
hogy megköthesse nagyjait kedve szerint, és bölcscsé tegye véneit.
ثُمَّ جَاءَ إِسْرَائِيلُ إِلَى أَرْضِ مِصْرَ. تَغَرَّبَ يَعْقُوبُ فِي بَلَدِ حَامٍ. ٢٣ 23
És Egyiptomba jutott Izraél, s Jákób tartózkodott Chám földjén.
فَكَثَّرَ اللهُ شَعْبَهُ، وَجَعَلَهُ أَقْوَى مِنْ أَعْدَائِهِ، ٢٤ 24
S megszaporította népét nagyon és számosabbá tette szorongatóinál.
الَّذِينَ حَوَّلَ قُلُوبَهُمْ لِيُبْغِضُوا شَعْبَهُ، وَيَكِيدُوا لِعَبِيدِهِ. ٢٥ 25
Átváltoztatta szívöket, hogy meggyűlöljék népét, hogy fondorkodjanak szolgái ellen.
عِنْدَئِذٍ أَرْسَلَ مُوسَى عَبْدَهُ وَهَارُونَ مُخْتَارَهُ. ٢٦ 26
Küldte Mózest, az ő szolgáját, Áront, akit kiválasztott;
فَأَجْرَيَا بَيْنَهُمْ آيَاتِهِ، وَصَنَعَا عَجَائِبَ فِي مِصْرَ. ٢٧ 27
elvégezték köztük jeleinek dolgait meg csodákat Chám földjén.
بَعَثَ ظَلاماً، تَغَشَّتْ بِهِ الأَرْضُ، وَلَكِنَّ الْمِصْرِيِّينَ عَانَدُوا كَلِمَتَهُ. ٢٨ 28
Küldött sötétséget és sötét lett, s nem engedetlenkedtek igéje iránt.
حَوَّلَ مِيَاهَهُمْ إِلَى دَمٍ وَأَمَاتَ أَسْمَاكَهُمْ. ٢٩ 29
Átváltoztatta vizeiket vérré s megölte halukat.
فَاضَتْ أَرْضُهُمْ ضَفَادِعَ حَتَّى بَلَغَتْ مَخَادِعَ مُلُوكِهِمْ. ٣٠ 30
Hemzsegett országuk békáktól, királyaik szobáiban.
أَمَرَ فَأَقْبَلَ الذُّبَابُ وَالْبَعُوضُ فَانْتَشَرَ فِي كُلِّ أَرْضِهِمْ ٣١ 31
Szólt és jött gyülevész vad, férgek egész határukba.
أَمْطَرَ عَلَيْهِمْ بَرَداً وَأَلْهَبَ أَرْضَهُمْ بِالْبُرُوقِ. ٣٢ 32
Jégesőt adott nekik esőjük gyanánt, lobogó tüzet országukban;
ضَرَبَ كُرُومَهُمْ وَتِينَهُمْ، وَهَشَّمَ كُلَّ أَشْجَارِهِمْ ٣٣ 33
elverte szőlőjüket és fügefájukat és összetörte határuk fáit.
أَمَرَ، فَتَوَافَدَ الْجَرَادُ الطَّيَّارُ وَالزَّحَّافُ بِأَعْدَادٍ لَا تُحْصَى، ٣٤ 34
Szólt és jött sáska, nyaló sáska szám nélkül,
فَالْتَهَمَ كُلَّ عُشْبِ أَرْضِهِمْ، وَأَكَلَ ثِمَارَ حُقُولِهِمْ. ٣٥ 35
s megemésztett minden füvet országukban, s megemésztette földjük gyümölcsét.
ثُمَّ قَتَلَ الرَّبُّ جَمِيعَ أَبْكَارِ أَرْضِهِمْ، أَوَائِلَ ثِمَارِ خُصُوبَتِهِمْ جَمِيعاً. ٣٦ 36
Megölt minden elsőszülöttet országukban, zsengéjét minden tehetségöknek.
وَأَخْرَجَ شَعْبَهُ مُحَمَّلِينَ بِفِضَّةٍ وَذَهَبٍ، وَلَمْ يَتَعَثَّرْ فِي الْمَسِيرِ مِنْ عَشَائِرِهِمْ وَاحِدٌ. ٣٧ 37
Erre kivonultatta őket ezüsttel és aranynyal, és törzsei közt nem volt gyöngélkedő.
فَرِحَ أَهْلُ مِصْرَ بِخُرُوجِهِمْ لأَنَّ رُعْبَهُمْ غَلَبَ عَلَيْهِمْ. ٣٨ 38
Örült Egyiptom kivonultukon, mert rájuk esett rettegésük.
نَشَرَ سَحَابَةً فَوْقَ شَعْبِهِ، غِطَاءً لَهُمْ، وَأَرْسَلَ نَاراً تُضِيءُ لَهُمْ لَيْلاً. ٣٩ 39
Kiterített felhőt takarónak, meg tüzet, hogy világítson éjjel.
طَلَبُوا طَعَاماً فَبَعَثَ لَهُمْ طُيُورَ السَّلْوَى وَمِنْ خُبْزِ السَّمَاءِ أَشْبَعَهُمْ. ٤٠ 40
Kértek s hozott fürjet és égnek kenyérevel jóllakatta őket.
فَلَقَ الصَّخْرَةَ وَفَجَّرَ مِنْهَا الْمِيَاهَ، فَجَرَتْ فِي الصَّحْرَاءِ كَأَنَّهَا نَهْرٌ. ٤١ 41
Sziklát nyitott és vizek folytak, jártak a sivatagban folyamként.
لأَنَّهُ ذَكَرَ كَلِمَتَهُ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي وَعَدَ بِها إِبْرَاهِيمَ عَبْدَهُ. ٤٢ 42
Mert megemlékezett szent igéjéről Ábrahámhoz, az ő szolgájához.
وَهَكَذَا أَخْرَجَ شَعْبَهُ مِنْ مِصْرَ بِابْتِهَاجٍ وَمُخْتَارِيهِ بِتَرَانِيمِ الظَّفَرِ. ٤٣ 43
És kivezette népét vígságban, ujjongásban kiválasztottjait;
وَوَهَبَهُمْ أَرَاضِيَ الأُمَمِ، فَامْتَلَكُوا غَلَّاتٍ تَعِبَتْ فِيهَا شُعُوبٌ أُخْرَى. ٤٤ 44
adta nekik nemzetek országait, hogy elfoglalják népek fáradalmát:
لِيُمَارِسُوا فَرَائِضَهُ وَيُطِيعُوا شَرَائِعَهُ. هَلِّلُويَا. ٤٥ 45
avégett, hogy megőrizzék törvényeit és megtartsák a tanait. Hallelúja!

< المَزامِير 105 >