مَتَّى 4
| ثُمَّ صَعِدَ الرُّوحُ بِيَسُوعَ إِلَى الْبَرِّيَّةِ، لِيُجَرَّبَ مِنْ قِبَلِ إِبْلِيسَ. | ١ 1 |
තතඃ පරං යීශුඃ ප්රතාරකේණ පරීක්ෂිතෝ භවිතුම් ආත්මනා ප්රාන්තරම් ආකෘෂ්ටඃ
| وَبَعْدَمَا صَامَ أَرْبَعِينَ نَهَاراً وَأَرْبَعِينَ لَيْلَةً، جَاعَ أَخِيراً، | ٢ 2 |
සන් චත්වාරිංශදහෝරාත්රාන් අනාහාරස්තිෂ්ඨන් ක්ෂුධිතෝ බභූව|
| فَتَقَدَّمَ إِلَيْهِ الْمُجَرِّبُ وَقَالَ لَهُ: «إِنْ كُنْتَ ابْنَ اللهِ، فَقُلْ لِهَذِهِ الْحِجَارَةِ أَنْ تَتَحَوَّلَ إِلَى خُبْزٍ!» | ٣ 3 |
තදානීං පරීක්ෂිතා තත්සමීපම් ආගත්ය ව්යාහෘතවාන්, යදි ත්වමීශ්වරාත්මජෝ භවේස්තර්හ්යාඥයා පාෂාණානේතාන් පූපාන් විධේහි|
| فَأَجَابَهُ قَائِلاً: «مَكْتُوبٌ: لَيْسَ بِالْخُبْزِ وَحْدَهُ يَحْيَا الإِنْسَانُ، بَلْ بِكُلِّ كَلِمَةٍ تَخْرُجُ مِنْ فَمِ اللهِ!» | ٤ 4 |
තතඃ ස ප්රත්යබ්රවීත්, ඉත්ථං ලිඛිතමාස්තේ, "මනුජඃ කේවලපූපේන න ජීවිෂ්යති, කින්ත්වීශ්වරස්ය වදනාද් යානි යානි වචාංසි නිඃසරන්ති තෛරේව ජීවිෂ්යති| "
| ثُمَّ أَخَذَهُ إِبْلِيسُ إِلَى الْمَدِينَةِ الْمُقَدَّسَةِ، وَأَوْقَفَهُ عَلَى حَافَةِ سَطْحِ الْهَيْكَلِ، | ٥ 5 |
තදා ප්රතාරකස්තං පුණ්යනගරං නීත්වා මන්දිරස්ය චූඩෝපරි නිධාය ගදිතවාන්,
| وَقَالَ لَهُ: «إِنْ كُنْتَ ابْنَ اللهِ، فَاطْرَحْ نَفْسَكَ إِلَى أَسْفَلُ، لأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: يُوصِي مَلائِكَتَهُ بِكَ، فَيَحْمِلُونَكَ عَلَى أَيْدِيهِمْ لِكَيْ لَا تَصْدِمَ قَدَمَكَ بِحَجَرٍ!» | ٦ 6 |
ත්වං යදිශ්වරස්ය තනයෝ භවේස්තර්හීතෝ(අ)ධඃ පත, යත ඉත්ථං ලිඛිතමාස්තේ, ආදේක්ෂ්යති නිජාන් දූතාන් රක්ෂිතුං ත්වාං පරමේශ්වරඃ| යථා සර්ව්වේෂු මාර්ගේෂු ත්වදීයචරණද්වයේ| න ලගේත් ප්රස්තරාඝාතස්ත්වාං ඝරිෂ්යන්ති තේ කරෛඃ||
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «وَمَكْتُوبٌ أَيْضاً: لَا تُجَرِّبِ الرَّبَّ إِلهَكَ!» | ٧ 7 |
තදානීං යීශුස්තස්මෛ කථිතවාන් ඒතදපි ලිඛිතමාස්තේ, "ත්වං නිජප්රභුං පරමේශ්වරං මා පරීක්ෂස්ව| "
| ثُمَّ أَخَذَهُ إِبْلِيسُ أَيْضاً إِلَى قِمَّةِ جَبَلٍ عَالٍ جِدّاً، وَأَرَاهُ جَمِيعَ مَمَالِكِ الْعَالَمِ وَعَظَمَتَهَا، | ٨ 8 |
අනන්තරං ප්රතාරකඃ පුනරපි තම් අත්යුඤ්චධරාධරෝපරි නීත්වා ජගතඃ සකලරාජ්යානි තදෛශ්වර්ය්යාණි ච දර්ශයාශ්චකාර කථයාඤ්චකාර ච,
| وَقَالَ لَهُ: «أُعْطِيكَ هَذِهِ كُلَّهَا إِنْ جَثَوْتَ وَسَجَدْتَ لِي!» | ٩ 9 |
යදි ත්වං දණ්ඩවද් භවන් මාං ප්රණමේස්තර්හ්යහම් ඒතානි තුභ්යං ප්රදාස්යාමි|
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «اذْهَبْ يَا شَيْطَانُ! لأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: لِلرَّبِّ إِلهِكَ تَسْجُدُ، وَإِيَّاهُ وَحْدَهُ تَعْبُدُ!» | ١٠ 10 |
තදානීං යීශුස්තමවෝචත්, දූරීභව ප්රතාරක, ලිඛිතමිදම් ආස්තේ, "ත්වයා නිජඃ ප්රභුඃ පරමේශ්වරඃ ප්රණම්යඃ කේවලඃ ස සේව්යශ්ච| "
| فَتَرَكَهُ إِبْلِيسُ، وَإذَا بَعْضُ الْمَلائِكَةِ جَاءُوا إِلَيْهِ وَأَخَذُوا يَخْدِمُونَهُ. | ١١ 11 |
තතඃ ප්රතාරකේණ ස පර්ය්යත්යාජි, තදා ස්වර්ගීයදූතෛරාගත්ය ස සිෂේවේ|
| وَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ أَنَّهُ قَدْ أُلْقِيَ الْقَبْضُ عَلَى يُوحَنَّا، عَادَ إِلَى مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ. | ١٢ 12 |
තදනන්තරං යෝහන් කාරායාං බබන්ධේ, තද්වාර්ත්තාං නිශම්ය යීශුනා ගාලීල් ප්රාස්ථීයත|
| وَإِذْ تَرَكَ النَّاصِرَةَ، تَوَجَّهَ إِلَى كَفْرَنَاحُومَ الْوَاقِعَةِ عَلَى شَاطِئِ الْبُحَيْرَةِ ضِمْنَ حُدُودِ زَبُولُونَ وَنَفْتَالِيمَ، وَسَكَنَ فِيهَا، | ١٣ 13 |
තතඃ පරං ස නාසරන්නගරං විහාය ජලඝේස්තටේ සිබූලූන්නප්තාලී ඒතයෝරුවභයෝඃ ප්රදේශයෝඃ සීම්නෝර්මධ්යවර්ත්තී ය: කඵර්නාහූම් තන්නගරම් ඉත්වා න්යවසත්|
| لِيَتِمَّ مَا قِيلَ بِلِسَانِ النَّبِيِّ إِشَعْيَاءَ الْقَائِلِ: | ١٤ 14 |
තස්මාත්, අන්යාදේශීයගාලීලි යර්ද්දන්පාරේ(අ)බ්ධිරෝධසි| නප්තාලිසිබූලූන්දේශෞ යත්ර ස්ථානේ ස්ථිතෞ පුරා|
| «أَرْضُ زَبُولُونَ وَأَرْضُ نَفْتَالِيمَ، عَلَى طَرِيقِ الْبُحَيْرَةِ مَا وَرَاءَ نَهْرِ الأُرْدُنِّ، بِلادُ الْجَلِيلِ الَّتِي يَسْكُنُهَا الأَجَانِبُ، | ١٥ 15 |
තත්රත්යා මනුජා යේ යේ පර්ය්යභ්රාම්යන් තමිස්රකේ| තෛර්ජනෛර්බෘහදාලෝකඃ පරිදර්ශිෂ්යතේ තදා| අවසන් යේ ජනා දේශේ මෘත්යුච්ඡායාස්වරූපකේ| තේෂාමුපරි ලෝකානාමාලෝකඃ සංප්රකාශිතඃ||
| الشَّعْبُ الْجَالِسُ فِي الظُّلْمَةِ، أَبْصَرَ نُوراً عَظِيماً، وَالْجَالِسُونَ فِي أَرْضِ الْمَوْتِ وَظِلالِهِ، أَشْرَقَ عَلَيْهِمْ نُورٌ!» | ١٦ 16 |
යදේතද්වචනං යිශයියභවිෂ්යද්වාදිනා ප්රෝක්තං, තත් තදා සඵලම් අභූත්|
| مِنْ ذلِكَ الْحِينِ بَدَأَ يَسُوعُ يُبَشِّرُ قَائِلاً: «تُوبُوا، فَقَدِ اقْتَرَبَ مَلَكُوتُ السَّمَاوَاتِ!» | ١٧ 17 |
අනන්තරං යීශුඃ සුසංවාදං ප්රචාරයන් ඒතාං කථාං කථයිතුම් ආරේභේ, මනාංසි පරාවර්ත්තයත, ස්වර්ගීයරාජත්වං සවිධමභවත්|
| وَبَيْنَمَا كَانَ يَسُوعُ يَمْشِي عَلَى شَاطِئِ بُحَيْرَةِ الْجَلِيلِ، رَأَى أَخَوَيْنِ، هُمَا سِمْعَانُ الَّذِي يُدْعَى بُطْرُسَ وَأَنْدَرَاوُسُ أَخُوهُ، يُلْقِيَانِ الشَّبَكَةَ فِي الْبُحَيْرَةِ، إِذْ كَانَا صَيَّادَيْنِ. | ١٨ 18 |
තතඃ පරං යීශු ර්ගාලීලෝ ජලධේස්තටේන ගච්ඡන් ගච්ඡන් ආන්ද්රියස්තස්ය භ්රාතා ශිමෝන් අර්ථතෝ යං පිතරං වදන්ති ඒතාවුභෞ ජලඝෞ ජාලං ක්ෂිපන්තෞ දදර්ශ, යතස්තෞ මීනධාරිණාවාස්තාම්|
| فَقَالَ لَهُمَا: «هَيَّا اتْبَعَانِي، فَأَجْعَلَكُمَا صَيَّادَيْنِ لِلنَّاسِ!» | ١٩ 19 |
තදා ස තාවාහූය ව්යාජහාර, යුවාං මම පශ්චාද් ආගච්ඡතං, යුවාමහං මනුජධාරිණෞ කරිෂ්යාමි|
| فَتَرَكَا الشِّبَاكَ وَتَبِعَاهُ حَالاً. | ٢٠ 20 |
තේනෛව තෞ ජාලං විහාය තස්ය පශ්චාත් ආගච්ඡතාම්|
| وَسَارَ مِنْ هُنَاكَ فَرَأَى أَخَوَيْنِ آخَرَيْنِ، هُمَا يَعْقُوبُ بْنُ زَبَدِي وَيُوحَنَّا أَخُوهُ، فِي الْقَارِبِ مَعَ أَبِيهِمَا يُصْلِحَانِ شِبَاكَهُمَا، فَدَعَاهُمَا لِيَتْبَعَاهُ. | ٢١ 21 |
අනන්තරං තස්මාත් ස්ථානාත් ව්රජන් ව්රජන් සිවදියස්ය සුතෞ යාකූබ් යෝහන්නාමානෞ ද්වෞ සහජෞ තාතේන සාර්ද්ධං නෞකෝපරි ජාලස්ය ජීර්ණෝද්ධාරං කුර්ව්වන්තෞ වීක්ෂ්ය තාවාහූතවාන්|
| فَتَركَا الْقَارِبَ وَأَبَاهُمَا، وَتَبِعَاهُ حَالاً. | ٢٢ 22 |
තත්ක්ෂණාත් තෞ නාවං ස්වතාතඤ්ච විහාය තස්ය පශ්චාද්ගාමිනෞ බභූවතුඃ|
| وَكَانَ يَسُوعُ يَتَنَقَّلُ فِي مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ كُلِّهَا، يُعَلِّمُ فِي مَجَامِعِ الْيَهُودِ، وَيُنَادِي بِبِشَارَةِ الْمَلَكُوتِ، وَيَشْفِي كُلَّ مَرَضٍ وَعِلَّةٍ فِي الشَّعْبِ، | ٢٣ 23 |
අනන්තරං භජනභවනේ සමුපදිශන් රාජ්යස්ය සුසංවාදං ප්රචාරයන් මනුජානාං සර්ව්වප්රකාරාන් රෝගාන් සර්ව්වප්රකාරපීඩාශ්ච ශමයන් යීශුඃ කෘත්ස්නං ගාලීල්දේශං භ්රමිතුම් ආරභත|
| فَذَاعَ صِيتُهُ فِي سُورِيَّةَ كُلِّهَا. فَحَمَلُوا إِلَيْهِ مَرْضَاهُمُ الْمُصَابِينَ بِأَمْرَاضٍ وَأَوْجَاعٍ مُخْتَلِفَةٍ، وَالْمَسْكُونِينَ بِالشَّيَاطِينِ، وَالْمَصْرُوعِينَ، وَالْمَشْلُولِينَ، فَشَفَاهُمْ جَمِيعاً. | ٢٤ 24 |
තේන කෘත්ස්නසුරියාදේශස්ය මධ්යං තස්ය යශෝ ව්යාප්නෝත්, අපරං භූතග්රස්තා අපස්මාරර්ගීණඃ පක්ෂාධාතිප්රභෘතයශ්ච යාවන්තෝ මනුජා නානාවිධව්යාධිභිඃ ක්ලිෂ්ටා ආසන්, තේෂු සර්ව්වේෂු තස්ය සමීපම් ආනීතේෂු ස තාන් ස්වස්ථාන් චකාර|
| فَتَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَبِيرَةٌ مِنْ مَنَاطِقِ الْجَلِيلِ، وَالْمُدُنِ الْعَشْرِ، وَأُورُشَلِيمَ، وَالْيَهُودِيَّةِ، وَمَا وَرَاءَ الأُرْدُنِّ. | ٢٥ 25 |
ඒතේන ගාලීල්-දිකාපනි-යිරූශාලම්-යිහූදීයදේශේභ්යෝ යර්ද්දනඃ පාරාඤ්ච බහවෝ මනුජාස්තස්ය පශ්චාද් ආගච්ඡන්|
