مَتَّى 3
| فِي تِلْكَ الْفَتْرَةِ مِنَ الزَّمَانِ، ظَهَرَ يُوحَنَّا الْمَعْمَدَانُ فِي بَرِّيَّةِ الْيَهُودِيَّةِ، يُبَشِّرُ | ١ 1 |
ହେ ୱେଡ଼ାଲିଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନି ଜହନ୍ ଜିହୁଦା ରାଜିନି ବାଟାରାଜିତ ୱାଜ଼ି ସୁଣାୟ୍କିଦେଂ ଆରମ୍ କିତାନ୍ ।
| قَائِلاً: «تُوبُوا، فَقَدِ اقْتَرَبَ مَلَكُوتُ السَّمَاوَاتِ!» | ٢ 2 |
ହେୱାନ୍ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍, “ପାପ୍ ହାଜ଼ିତାଂ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିୟାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ସାର୍ଗେ ରାଜି ଲାଗାଂ ।”
| وَيُوحَنَّا هَذَا هُوَ الَّذِي قِيلَ عَنْهُ بِلِسَانِ النَّبِيِّ إِشَعْيَاءَ الْقَائِلِ: «صَوْتُ مُنَادٍ فِي الْبَرِّيَّةِ: أَعِدُّوا طَرِيقَ الرَّبِّ، وَاجْعَلُوا سُبُلَهُ مُسْتَقِيمَةً!» | ٣ 3 |
ଜିସାୟ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ଇମ୍ଣି ମୁଣିକାନ୍ତି ବିସ୍ରେ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍, ଜହନ୍ ନେ ହେ ମାନାୟ୍; “ବାଲିବାଟାତ ଇନେର୍ ରକାନ୍ କିକିରାଡିଂ କିଜ଼ି ଇନାନ୍ନା, ମାପ୍ରୁ କାଜିଂ ହାଜ଼ି ଜାଲ୍ଦି କିୟାଟ୍; ହେୱାନ୍ ୱାନି କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ୱା ହାଜ଼ି ରଚାଟ୍ ।”
| وَكَانَ يُوحَنَّا يَلْبَسُ ثَوْباً مِنْ وَبَرِ الْجِمَالِ، وَيَشُدُّ وَسَطَهُ بِحِزَامٍ مِنْ جِلْدٍ، وَيَأْكُلُ الْجَرَادَ وَالْعَسَلَ الْبَرِّيَّ. | ٤ 4 |
ହେ ଜହନ୍ ଉଟ୍ ତଲ୍ନି ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିସ୍ ମାଚାନ୍ । ହେୱାନ୍ ତା ମ୍ଡେଙ୍ଗାତ ତଲ୍ନି ନୁଣ୍କୁ ଡରି ଗାଚ୍ଚି ମାଚାନ୍ । ପାମି ଆରି ରାନ୍ତିପୁକି ହେୱାନ୍ତି କାଦି ମାଚାତ୍ ।
| فَخَرَجَ إِلَيْهِ أَهْلُ أُورُشَلِيمَ وَمِنْطَقَةِ الْيَهُودِيَّةِ كُلِّهَا وَجَمِيعِ الْقُرَى الْمُجَاوِرَةِ لِلأُرْدُنِّ؛ | ٥ 5 |
ଜିରୁସାଲମ୍ ବସ୍ତିତାଂ, ଜିହୁଦା ଦେସ୍ତ ଆରି ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ ଲାଗାଂ ୱିଜ଼ାର୍ ନିପ୍ଣାକାର୍ ମାନାୟାର୍ ତା ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
| فَكَانُوا يَتَعَمَّدُونَ عَلَى يَدِهِ فِي نَهْرِ الأُرْدُنِّ مُعْتَرِفِينَ بِخَطَايَاهُمْ. | ٦ 6 |
ହେୱାର୍ ଜାର୍ ଜାର୍ତି ପାପ୍ ମାନି କିଜ଼ି ଜହନ୍ତାଂ ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ତ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
| وَلَمَّا رَأَى يُوحَنَّا كَثِيرِينَ مِنَ الْفَرِّيسِيِّينَ وَالصَّدُّوقِيِّينَ يَأْتُونَ إِلَيْهِ لِيَتَعَمَّدُوا، قَالَ لَهُمْ: «يَا أَوْلادَ الأَفَاعِي، مَنْ أَنْذَرَكُمْ لِتَهْرُبُوا مِنَ الْغَضَبِ الآتِي؟ | ٧ 7 |
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜହନ୍ ହୁଡ଼୍ତାନ୍ ଆଦେକ୍ ପାରୁସିର୍ ଆରେ ସାଦୁକିର୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅନି କାଜିଂ ୱାନାରା; ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, “କାଲାଟିରାଚ୍ନି ଲାତ୍ରା,” ୱାନିଦିନ୍ ମାପ୍ରୁତି ଟାକ୍ରିତାଂ ହନ୍ତେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ଇନେର୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚେତ୍ନା ହିତ୍ତାନ୍?
| فَأَثْمِرُوا ثَمَراً يَلِيقُ بِالتَّوْبَةِ. | ٨ 8 |
ଲାଗିଂ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିନି ହାର୍ଦି ପାଡ଼୍ ଉବ୍ଜାଣ୍ କିୟାଟ୍; ଆରେ, ଇଦାଂ ମି ହାର୍ଦି କାମାୟ୍ କାବାଡ଼୍ତ ଚଚାଟ୍ ।
| وَلا تَفْتَكِرُوا فِي أَنْفُسِكُمْ قَائِلِينَ: لَنَا إِبْرَاهِيمُ أَباً! فَإِنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ اللهَ قَادِرٌ أَنْ يُطْلِعَ مِنْ هَذِهِ الْحِجَارَةِ أَوْلاداً لإِبْرَاهِيمَ. | ٩ 9 |
ବାବି କିମାଟ୍ ଜେ ଅବ୍ରାହାମ୍ ମା ଆବା, ଇଞ୍ଜି ମାନେ ମାନେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନ୍ମାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଇଟ୍ନାଙ୍ଗା ଜେ ଇସ୍ୱର୍ ଇ କାଲ୍କୁକାଂ ଅଜ଼ି ଅବ୍ରାହାମ୍ ଲାତ୍ରା ଉବ୍ଜାଣ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାନ୍ ।
| وَهَا إِنَّ الْفَأْسَ قَدْ أُلْقِيَتْ عَلَى أَصْلِ الشَّجَرِ، فَكُلُّ شَجَرَةٍ لَا تُثْمِرُ ثَمَراً جَيِّداً تُقْطَعُ وَتُطْرَحُ فِي النَّارِ. | ١٠ 10 |
ଆରେ, ନଙ୍ଗ୍ ପା ମାର୍କୁକାଂ ଦଲ୍ଦ କୁଡ଼େଲ୍ ଲାଗାତାତ୍ନ୍ନା; ଇମ୍ଣି ମାର୍କୁ ହାର୍ ପାଡ଼୍ ଆହ୍ୱିତିସ୍, ହେଦାଂ କାଦ୍ଦି ନାଣିତ ତୁହିୟା ଆନାତ୍ ।
| أَنَا أُعَمِّدُكُمْ بِالْمَاءِ لأَجْلِ التَّوْبَةِ، وَلكِنَّ الآتِيَ بَعْدِي هُوَ أَقْدَرُ مِنِّي، وَأَنَا لَا أَسْتَحِقُّ أَنْ أَحْمِلَ حِذَاءَهُ. هُوَ سَيُعَمِّدُكُمْ بِالرُّوحِ الْقُدُسِ، وَبِالنَّارِ. | ١١ 11 |
ଜହନ୍ ୱିଜ଼ାକାରିଂ ଉତର୍ ହିନାନ୍, “ଆନ୍ ହିନା ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିଦେଂ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିତ୍ତାଂନା, ମାତର୍ ନା ପାଚେ ଇନେନ୍ ୱାନାନା, ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗ୍ତାଂ ସାକ୍ତିକାଟାକାନ୍, ତା ପାନାନି ପାଣ୍ଡାଇଙ୍ଗ୍ ରିକ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ସମାନ୍ ଆକାୟ୍; ହେୱାନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ତାଂ ଆରି ନାଣିତ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିଦ୍ନାନ୍ ।
| فَهُوَ يَحْمِلُ الْمِذْرَى بِيَدِهِ، وَسَيُنَقِّي مَا حَصَدَهُ تَمَاماً: فَيَجْمَعُ قَمْحَهُ إِلَى الْمَخْزَنِ، وَأَمَّا التِّبْنُ فَيُحْرِقُهُ بِنَارٍ لَا تُطْفَأُ!» | ١٢ 12 |
ତା କେଇଦ ହେଚି ମାନାତ୍, ଲାଗିଂ ବାରବାନି ତାସ୍ ନିର୍ମଲ୍ କିଜ଼ି ଟୁଣ୍ଡିତ ଗଁମ୍ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କିଜ଼ି ଇଡ୍ଦେଂ ଇଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ କେଇଦ ହେଚି ମାନାତ୍, ମାତର୍ ପୁଟା ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନ୍ ହାୱିନାଣିତ ଦେସ୍ସି ତୁହିନାନ୍ ।”
| ثُمَّ جَاءَ يَسُوعُ مِنْ مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ إِلَى نَهْرِ الأُرْدُنِّ، وَقَصَدَ إِلَى يُوحَنَّا لِيَتَعَمَّدَ عَلَى يَدِهِ. | ١٣ 13 |
ହେ ପାଦ୍ନା ଜିସୁ ଗାଲିଲିତାଂ ୱାଜ଼ି ବାପ୍ତିସିମ୍ ମାନି କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ ଗୁଟିତ ଜହନ୍ତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅତାନ୍ ।
| لكِنَّ يُوحَنَّا حَاوَلَ مَنْعَهُ قَائِلاً: «أَنَا الْمُحْتَاجُ أَنْ أَتَعَمَّدَ عَلَى يَدِكَ، وَأَنْتَ تَأْتِي إِلَيَّ!» | ١٤ 14 |
ମାତର୍ ଜହନ୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ବୁଲାୟ୍କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ହିନା ନି ତାଙ୍ଗ୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଆନି କାତା-ଏନ୍ ଆତିସ୍ପା ନା ଲାଗାଂ ୱାତାୟ୍ନା?”
| وَلكِنَّ يَسُوعَ أَجَابَهُ: «اسْمَحِ الآنَ بِذلِكَ! فَهكَذَا يَلِيقُ بِنَا أَنْ نُتِمَّ كُلَّ صَلاحٍ». عِنْدَئِذٍ سَمَحَ لَهُ. | ١٥ 15 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ନଙ୍ଗ୍ “ନା କାତାତ ରାଜିଆ । ଇନାକିଦେଂକି ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ଇଚା କାମାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାସ୍ ।” ଲାଗିଂ ଜହନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିଦେଂ ରାଜି ଆତାନ୍ ।
| فَلَمَّا تَعَمَّدَ يَسُوعُ، صَعِدَ مِنَ الْمَاءِ فِي الْحَالِ، وَإذَا السَّمَاوَاتُ قَدِ انْفَتَحَتْ لَهُ وَرَأَى رُوحَ اللهِ هَابِطاً وَنَازِلاً عَلَيْهِ كَأَنَّهُ حَمَامَةٌ. | ١٦ 16 |
ଜିସୁ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅଜ଼ି ଏଜ଼ୁଂତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ୱାନିହିଂ ହେୱାନ୍ ହୁଡ଼୍ତାନ୍ ବାଦାଡ଼୍ ଜେୟାଆତାତ୍ନା ଆରେ ଇସ୍ୱର୍ତି ଜିବୁନ୍ ପାଣ୍ଡ୍କା ଲାକେ ତା ଜପି କୁଚ୍ଚାତ୍ ।
| وَإذَا صَوْتٌ مِنَ السَّمَاوَاتِ يَقُولُ: «هَذَا هُوَ ابْنِي الْحَبِيبُ، الَّذِي بِهِ سُرِرْتُ كُلَّ سُرُورٍ!» | ١٧ 17 |
ତା ପାଚେ ସାର୍ଗେତାଂ ଇ ଗାର୍ଜାନ୍ ଆତାତ୍, “ଇୱାନ୍ ନା ୱାରିନି ମାଜ଼ି, ତାତାକେ ଆନ୍ ବେସି ୱାରି ।”
