مَتَّى 27
| وَلَمَّا طَلَعَ الصَّبَاحُ، عَقَدَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَشُيُوخُ الشَّعْبِ اجْتِمَاعاً آخَرَ، وَتَآمَرُوا عَلَى يَسُوعَ لِيُنْزِلُوا بِهِ عُقُوبَةَ الْمَوْتِ. | ١ 1 |
୧ସେତାଃ ଇଦାନ୍ରେ ସବେନ୍ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ୟୀଶୁକେ ଗଜି ନାଗେନ୍ତେକ ରଜୋଟକେଦା ।
| ثُمَّ قَيَّدُوهُ وَسَاقُوهُ فَسَلَّمُوهُ إِلَى بِيلاطُسَ الْحَاكِمِ. | ٢ 2 |
୨ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ସିକ୍ଡ଼ିତେ ତଲ୍କେଦ୍ତେ ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ପିଲାତୁସ୍ତାଃରେକ ଜିମାକିୟା ।
| فَلَمَّا رَأَى يَهُوذَا مُسَلِّمُهُ أَنَّ الْحُكْمَ عَلَيْهِ قَدْ صَدَرَ، نَدِمَ وَرَدَّ الثَّلاثِينَ قِطْعَةً مِنَ الْفِضَّةِ إِلَى رُؤَسَاءِ الْكَهَنَةِ وَالشُّيُوخِ، | ٣ 3 |
୩ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍ରିକାକାଇ ଯିହୁଦା, ୟୀଶୁଆଃ ଗନଏଃ ସାଜାଇରେୟାଃ ବିଚାର୍ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍କେଦା ଆଡଃ ଏନ୍ ତିରିଶ୍ଠୁ ରୁପା ସିକା ରୁହାଡ଼୍ ନାଗେନ୍ତେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କତାଃ ଆଉକେଦାଏ ।
| وَقَالَ: «قَدْ أَخْطَأْتُ إِذْ سَلَّمْتُكُمْ دَماً بَرِيئاً». فَأَجَابُوهُ: «لَيْسَ هَذَا شَأْنَنَا نَحْنُ، بَلْ هُوَ شَأْنُكَ أَنْتَ!» | ٤ 4 |
୪ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିହୁଡ଼୍ କା ଚିଟାଃଅ ହଡ଼କେ ଗଏଃ ନାଗେନ୍ତେ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ଜିମାକେଦ୍ତେ ପାପ୍କାଦାଇଙ୍ଗ୍,” ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ଏନାରେ ଆଲେ ଚିନାଃ ଚିକାୟାଲେ? ଏନା ଆମ୍ଗି ସାରିମେ!”
| فَأَلْقَى قِطَعَ الْفِضَّةِ فِي الْهَيْكَلِ وَانْصَرَفَ، ثُمَّ ذَهَبَ وَشَنَقَ نَفْسَهُ. | ٥ 5 |
୫ଯିହୁଦା ଏନ୍ ସିକାକେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ହୁଦ୍ମାକେଦ୍ତେ ସେନଃୟାନା ଆଡଃ ଆଇଃକ୍ଗି ହାକା ଗଏଃୟାନାଏ ।
| فَأَخَذَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ قِطَعَ الْفِضَّةِ وَقَالُوا: «هَذَا الْمَبْلَغُ ثَمَنُ دَمٍ، فَلا يَحِلُّ لَنَا إِلْقَاؤُهُ فِي صُنْدُوقِ الْهَيْكَلِ!» | ٦ 6 |
୬ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଏନ୍ ସିକା ଆଉକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାକ, “ନେଆଁଦ ମାୟୋମ୍ରେୟାଃ ଟାକା ତାନାଃ, ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ନେଆଁଁକେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେୟାଃ ଖୁର୍ଜିଅଡ଼ାଃରେ ଦହ ନାଙ୍ଗ୍ କା ବୁଗିନାଃ ।”
| وَبَعْدَ التَّشَاوُرِ اشْتَرَوْا بِالْمَبْلَغِ حَقْلَ الْفَخَّارِيِّ لِيَكُونَ مَقْبَرَةً لِلْغُرَبَاءِ، | ٧ 7 |
୭ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ନେ ବିଷାଏରେ ସାଲ୍ହାକେଦ୍ତେ, ଏଟାଃ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍କକେ ତପାକ ନାଗେନ୍ତେ ଏନ୍ ଟାକାତେ କୁମ୍ଭାର୍ଆଃ ଅତେକେ କିରିଙ୍ଗ୍କେଦାକ ।
| وَلِذَلِكَ مَازَالَ هَذَا الْحَقْلُ يُدْعَى حَتَّى الْيَوْمِ حَقْلَ الدَّمِ. | ٨ 8 |
୮ଏନାମେନ୍ତେ ଏନ୍ ଅତେକେ ତିସିଙ୍ଗ୍ ଜାକେଦ୍ “ମାୟୋମ୍ରେୟାଃ ଅତେ” ମେନ୍ତେକ କାଜିତାନା ।
| عِنْدَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِلِسَانِ النَّبِيِّ إِرْمِيَا الْقَائِلِ: «وَأَخَذُوا الثَّلاثِينَ قِطْعَةً مِنَ الْفِضَّةِ، ثَمَنَ الْكَرِيمِ الَّذِي ثَمَّنَهُ بَنُو إِسْرَائِيلَ، | ٩ 9 |
୯ଏନ୍ତେ ନେ ବିଷାଏରେ ଯିରିମିୟ ନାବୀ କାଜିକାଦ୍ କାଜି ପୁରାୟାନା, “ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଠାହାରାଅକାଦ୍ ଗନଙ୍ଗ୍କେ ଚାଏ ଏନ୍ ତିରିଶ୍ଠୁ ରୁପା ସିକା ଇଦିକେଦ୍ତେ,
| وَدَفَعُوهَا لِقَاءَ حَقْلِ الْفَخَّارِيِّ، كَمَا أَمَرَنِي الرَّبُّ». | ١٠ 10 |
୧୦ଆଇଁୟାଃ ପ୍ରାଭୁଆଃ ଆଚୁ ଲେକା ଇନ୍କୁ କୁମ୍ଭାର୍ଆଃ ଅତେକ କିରିଙ୍ଗ୍କେଦା ।”
| وَوَقَفَ يَسُوعُ أَمَامَ الْحَاكِمِ. فَسَأَلَهُ الْحَاكِمُ: «أَأَنْتَ مَلِكُ الْيَهُودِ؟» أَجَابَهُ: «أَنْتَ قُلْتَ!» | ١١ 11 |
୧୧ୟୀଶୁକେ ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ପିଲାତୁସ୍ଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ତିଙ୍ଗୁକିୟାକ, ଆଡଃ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଆମ୍ ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ତାନ୍ମେଚି?” ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ହେଗି, ଆମ୍ଗି କାଜିତାନାମ୍ ।”
| وَكَانَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَالشُّيُوخُ يُوَجِّهُونَ ضِدَّهُ الاِتِّهَامَاتِ، وَهُوَ صَامِتٌ لَا يَرُدُّ. | ١٢ 12 |
୧୨ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ଇନିଃକେ ଚିଟାଇତାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଜେତ୍ନାଃ କାଏ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦା ।
| فَقَالَ لَهُ بِيلاطُسُ: «أَمَا تَسْمَعُ مَا يَشْهَدُونَ بِهِ عَلَيْكَ؟» | ١٣ 13 |
୧୩ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଇନ୍କୁ ଆମାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଚିଟାନାଙ୍ଗ୍ ପୁରାଃ ଗାୱାକ ଏମ୍ତାନା ଏନା ଚିନାଃ କାମ୍ ଆୟୁମେତାନା?”
| لَكِنَّ يَسُوعَ لَمْ يُجِبِ الْحَاكِمَ وَلَوْ بِكَلِمَةٍ، حَتَّى تَعَجَّبَ الْحَاكِمُ كَثِيراً. | ١٤ 14 |
୧୪ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ କାଜିୟ କାଏ କାଜିକେଦା, ଏନାମେନ୍ତେ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ପୁରାଃଗି ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା ।
| وَكَانَ مِنْ عَادَةِ الْحَاكِمِ فِي كُلِّ عِيدٍ أَنْ يُطْلِقَ لِجُمْهُورِ الشَّعْبِ أَيَّ سَجِينٍ يُرِيدُونَهُ. | ١٥ 15 |
୧୫ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ଆଃ ରିତିଲେକାତେ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ଦିପିଲିରେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କଆଃ ମନେଲେକା ମିଆଁଦ୍ ଜେହେଲାକାନ୍ନିଃକେ ଇନ୍କୁଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡ଼ାଗାକତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
| وَكَانَ عِنْدَهُمْ وَقْتَئِذٍ سَجِينٌ مَشْهُورٌ اسْمُهُ بَارَابَاسُ؛ | ١٦ 16 |
୧୬ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ବାରବ୍ବା ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ନାମିକୁମ୍ବୁଡ଼ୁ ଜେହେଲ୍ରେ ତାଇକେନାଏ ।
| فَفِيمَا هُمْ مُجْتَمِعُونَ، سَأَلَهُمْ بِيلاطُسُ: «مَنْ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ: بَارَابَاسَ، أَمْ يَسُوعَ الَّذِي يُدْعَى الْمَسِيحَ؟» | ١٧ 17 |
୧୭ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ହୁଣ୍ଡିକାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ପିଲାତୁସ୍ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଅକଏକେଇଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼ାଃଇୟା ମେନ୍ତେପେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା? ବାରବ୍ବାକେ ଚି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ନୁତୁମଃତାନ୍ ୟୀଶୁକେ?”
| إِذْ كَانَ يَعْلَمُ أَنَّهُمْ سَلَّمُوهُ عَنْ حَسَدٍ. | ١٨ 18 |
୧୮ଚିୟାଃଚି ଯିହୁଦୀକଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ହିସ୍ଙ୍ଗାତେ ଇନିଃକେକ ଜିମାକିୟା, ଏନା ପିଲାତୁସ୍ ସାରିତାଇକେନାଏ ।
| وَفِيمَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى مَنَصَّةِ الْقَضَاءِ، أَرْسَلَتْ إِلَيْهِ زَوْجَتُهُ تَقُولُ: «إِيَّاكَ وَذَلِكَ الْبَارَّ! فَقَدْ تَضَايَقْتُ الْيَوْمَ كَثِيراً فِي حُلْمٍ بِسَبَبِهِ». | ١٩ 19 |
୧୯ପିଲାତୁସ୍ ବିଚାର୍ ଠାୟାଦ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ଆୟାଃ କୁଡ଼ି, “ଏନ୍ ଧାର୍ମାନ୍ ହଡ଼କେ ଜେତ୍ନାଃ ଆଲମ୍ ରିକାଇୟା, ଚିୟାଃଚି ଇନିୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ କୁମୁରେ ତିସିଙ୍ଗ୍ ନିଦାରେ ପୁରାଃଗି ଦୁକୁଇଙ୍ଗ୍ ନାମାକାଦା” ମେନ୍ତେ କାଜି କୁଲ୍କେଦାଏ ।
| وَلَكِنَّ رُؤَسَاءَ الْكَهَنَةِ وَالشُّيُوخَ حَرَّضُوا الْجُمُوعَ أَنْ يُطَالِبُوا بِإِطْلاقِ بَارَابَاسَ وَقَتْلِ يَسُوعَ. | ٢٠ 20 |
୨୦ମେନ୍ଦ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ବାରବ୍ବାକେ ଆସି ନାଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଗଜି ନାଗେନ୍ତେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ଉସ୍କୁର୍କେଦ୍କଆକ ।
| فَسَأَلَهُمْ بِيلاطُسُ: «أَيَّ الاِثْنَيْنِ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟» أَجَابُوا: «بَارَابَاسَ». | ٢١ 21 |
୨୧ମେନ୍ଦ ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ନେ ବାରାନ୍କିନ୍ଏତେ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଅକଏକେଇଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼ାଃଇୟା ମେନ୍ତେପେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା?” ଇନ୍କୁ “ବାରବ୍ବାକେ” ମେନ୍ତେକ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା ।
| فَعَادَ يَسْأَلُ: «فَمَاذَا أَفْعَلُ بِيَسُوعَ الَّذِي يُدْعَى الْمَسِيحَ؟» أَجَابُوا جَمِيعاً: «لِيُصْلَبْ!» | ٢٢ 22 |
୨୨ପିଲାତୁସ୍ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ନୁତୁମ୍ ୟୀଶୁକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଚିନାଃ ଚିକାଇୟାଇଙ୍ଗ୍?” ଇନ୍କୁ ସବେନ୍କ କାଉରିକେଦ୍ତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା, “ଇନିଃକେ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାଇମେ ।”
| فَسَأَلَ الْحَاكِمُ: «وَأَيَّ شَرٍّ فَعَلَ؟» فَازْدَادُوا صُرَاخاً: «لِيُصْلَبْ!» | ٢٣ 23 |
୨୩ମେନ୍ଦ ପିଲାତୁସ୍ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଚିକାନାଙ୍ଗ୍ ଇନିଃ କିଲାୱାଏଃ ଚିକାନ୍ ଗୁହ୍ନାଁ ରିକାକାଦାଏ?” ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ପୁରାଃତେକ କାଉରିକେଦା, “କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାଅଃକାଏ ।”
| فَلَمَّا رَأَى بِيلاطُسُ أَنَّهُ لَا فَائِدَةَ، وَأَنَّ فِتْنَةً تَكَادُ تَنْشَبُ بِالأَحْرَى، أَخَذَ مَاءً وَغَسَلَ يَدَيْهِ أَمَامَ الْجَمْعِ، وَقَالَ: «أَنَا بَرِيءٌ مِنْ دَمِ هَذَا الْبَارِّ. فَانْظُرُوا أَنْتُمْ فِي الأَمْرِ!» | ٢٤ 24 |
୨୪ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ଜେତ୍ନାଃ ରିକା କାଏ ଦାଡ଼ିକେନା, ମେନ୍ଦ ଆଦ୍କା ପୁରାଃ ହାଲାଗୁଲାଅଃତାନା, ନେଆଁଁ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ଦାଆଃ ଆଉକେଦାଏ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ଆୟାଃ ତିଃଇ ଆବୁଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ନେ ହଡ଼ଆଃ ଗନଏଃ ମାୟୋମ୍ରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ଚିଟାନାଃ, ଏନା ଆପେୟାଃ କାମିତାନାଃ ।”
| فَأَجَابَ الشَّعْبُ بِأَجْمَعِهِ: «لِيَكُنْ دَمُهُ عَلَيْنَا وَعَلَى أَوْلادِنَا!» | ٢٥ 25 |
୨୫ସବେନ୍ ହଡ଼କ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ୟୀଶୁଆଃ ଗନଏଃରାଃ ଗୁହ୍ନାଁ ଆଲେୟାଃରେ ଆଡଃ ଆଲେୟାଃ ହନ୍କଆଃରେ ଠଗଃକା ।”
| فَأَطْلَقَ لَهُمْ بَارَابَاسَ؛ وَأَمَّا يَسُوعُ فَجَلَدَهُ، ثُمَّ سَلَّمَهُ إِلَى الصَّلْبِ. | ٢٦ 26 |
୨୬ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ବାରବ୍ବାକେ ଇନ୍କୁ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡ଼ାଃକିୟା, ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁକେ ହାଁଣ୍ସା ରିକାକେଦ୍ତେ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାଅଃକାଏ ମେନ୍ତେ ସିପାଇକଆଃ ତିଃଇରେ ଜିମାକିୟାଏ ।
| فَاقْتَادَ جُنُودُ الْحَاكِمِ يَسُوعَ إِلَى دَارِ الْحُكُومَةِ، وَجَمَعُوا عَلَيْهِ جُنُودَ الْكَتِيبَةِ كُلِّهَا، | ٢٧ 27 |
୨୭ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ଆଃ ସିପାଇକ ୟୀଶୁକେ ରୋମିରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃ ଭିତାର୍ତେ ଇଦିକେଦ୍ତେ ଗଟା ପାଲ୍ଟାନ୍କରେନ୍କକେ ହୁଣ୍ଡିକେଦ୍କଆକ ।
| فَجَرَّدُوهُ مِنْ ثِيَابِهِ، وَأَلْبَسُوهُ رِدَاءً قِرْمِزِيًّا، | ٢٨ 28 |
୨୮ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ ଲିଜାଃ ହଲେଃକ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ମିଆଁଦ୍ ବାଇଗିନିଆ ଲିଜାଃକ ତୁସିଙ୍ଗ୍କିୟା ।
| وَجَدَلُوا إِكْلِيلاً مِنْ شَوْكٍ وَضَعُوهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَوَضَعُوا قَصَبَةً فِي يَدِهِ الْيُمْنَى، وَرَكَعُوا أَمَامَهُ يَسْخَرُونَ مِنْهُ وَهُمْ يَقُولُونَ: «سَلامٌ يَا مَلِكَ الْيَهُودِ!» | ٢٩ 29 |
୨୯ଏନ୍ତେ ଜାନୁମ୍ କତ ଗାଲାଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ମୁକୁଟ୍କ ବାଇକେଦା ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ବହଃରେକ ଟୁପୁରିକିଆ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଜମ୍ ତିଃଇରେ ମିଆଁଦ୍ ସଟାକ ଏମ୍କିୟା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଆୟାର୍ରେ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ, “ଏ ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ଜାନାଅ ଜାକେଦ୍ ତାଇନ୍ମେ” ମେନ୍ତେ କାଜିକେଦ୍ତେ ଇନିଃକେକ ଲାନ୍ଦାକିୟା ।
| وَبَصَقُوا عَلَيْهِ، وَأَخَذُوا القَصَبَةَ مِنْهُ، وَضَرَبُوهُ بِها عَلَى رَأْسِهِ. | ٣٠ 30 |
୩୦ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ବେଏକ୍କିୟାକ ଆଡଃ ଏନ୍ ପାଇପ୍ ଇଦିକେଦ୍ତେ ଇନିୟାଃ ବହଃରେକ ଦାଲ୍କିୟା ।
| وَبَعْدَمَا أَوْسَعُوهُ سُخْرِيَةً، نَزَعُوا عَنْهُ الرِّدَاءَ، وَأَلْبَسُوهُ ثِيَابَهُ، وَسَاقُوهُ إِلَى الصَّلْبِ. | ٣١ 31 |
୩୧ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଲାନ୍ଦା ଚାବାକିତେ, ଏନ୍ ଲିଜାଃକ ହଲେଃକ୍କେଦା ଆଡଃ ଆୟାଃ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍କିତେ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାଇ ନାଗେନ୍ତେକ ଇଦିକିୟା ।
| وَبَيْنَمَا كَانَ الْجُنُودُ يَسُوقُونَهُ إِلَى الصَّلْبِ، وَجَدُوا رَجُلاً مِنَ الْقَيْرَوَانِ اسْمُهُ سِمْعَانُ، فَسَخَّرُوهُ أَنْ يَحْمِلَ عَنْهُ الصَّلِيبَ. | ٣٢ 32 |
୩୨ଇନ୍କୁ ସାହାର୍ଏତେ ସେନଃତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତାଗି ଶିମୋନ୍ ନୁତୁମ୍ କୁରିନି ସାହାର୍ରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼କେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ କ୍ରୁଶ୍ ଗଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃକେ ଜାବାର୍ଜାସ୍ତିକିୟାକ ।
| وَلَمَّا وَصَلُوا إِلَى الْمَكَانِ الْمَعْرُوفِ بالْجُلْجُثَةِ، وَهُوَ الَّذِي يُدْعَى مَكَانَ الْجُمْجُمَةِ، | ٣٣ 33 |
୩୩ଇନ୍କୁ ଗାଲ୍ଗାଥା, ନେଆଁଁରାଃ ମୁଣ୍ଡିଦ “ବହଃଜାଙ୍ଗ୍” ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ଠାୟାଦ୍ତେକ ହିଜୁଃୟାନା ।
| أَعْطَوْا يَسُوعَ خَمْراً مَمْزُوجَةً بِمَرَارَةٍ لِيَشْرَبَ فَلَمَّا ذَاقَهَا، رَفَضَ أَنْ يَشْرَبَهَا. | ٣٤ 34 |
୩୪ଏନ୍ତାଃରେ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ମେହେର୍ତେଆଃ ମେସାକାନ୍ ଦାଖ୍ରାସି ନୁଁଇ ନାଗେନ୍ତେକ ଏମ୍କିୟା, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଏନାକେ ଚାଖାଅକେଦ୍ତେ ନୁଁ କାଏ ଦାଡ଼ିକେନା ।
| فَصَلَبُوهُ، ثُمَّ تَقَاسَمُوا ثِيَابَهُ فِيمَا بَيْنَهُمْ مُقْتَرِعِينَ عَلَيْهَا. | ٣٥ 35 |
୩୫ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାକିୟାକ, ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ଲିଜାଃକକେ ଇଦି ନାଗେନ୍ତେ ଚିଠା ଉୟୁଃକେଦାକ ଆଡଃ ଲିଜାଃତାୟାଃ ହାଟିଙ୍ଗ୍କେଦାକ ।
| وَجَلَسُوا هُنَاكَ يَحْرُسُونَهُ؛ | ٣٦ 36 |
୩୬ଏନ୍ ତାୟମ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଏନ୍ତାଃରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେକ ହରକିୟା ।
| وَقَدْ عَلَّقُوا فَوْقَ رَأْسِهِ لافِتَةً تَحْمِلُ تُهْمَتَهُ، مَكْتُوباً عَلَيْهَا: «هَذَا هُوَ يَسُوعُ، مَلِكُ الْيَهُودِ». | ٣٧ 37 |
୩୭ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ବହଃ ଚେତାନ୍ରେ ଇନ୍କୁ “ନିଃ ଯିହୁଦୀକଆଃ ରାଜା ୟୀଶୁ ତାନିଃ,” ମେନ୍ତେ ଆୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ମିଆଁଦ୍ ଚିଠାଅନଲ୍ରେ ଅଲ୍କେଦ୍ତେ ହାକାକେଦାକ ।
| وَصَلَبُوا مَعَهُ لِصَّيْنِ، وَاحِداً عَنِ الْيَمِينِ، وَوَاحِداً عَنِ الْيَسَارِ. | ٣٨ 38 |
୩୮ଏନ୍ତେ ଇନିଃଲଃ ବାର୍ହଡ଼୍ ରେରେଃକ୍କିନ୍କେ କ୍ରୁଶ୍ରେକ କିଲାକେଦ୍କିନା ମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଜମ୍ସାଃରାଃ କ୍ରୁଶ୍ରେ ଆଡଃମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଲେଙ୍ଗାତିସାଃରାଃ କ୍ରୁଶ୍ରେ ।
| وَكَانَ الْمَارَّةُ يَشْتُمُونَهُ، وَهُمْ يَهُزُّونَ رُؤُوسَهُمْ | ٣٩ 39 |
୩୯ଆଡଃ ଏନ୍ ହରାରେ ସେନ୍ପାରମଃତାନ୍ ହଡ଼କ ଆକଆଃ ବହଃ ହିଲାଅକେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ନିନ୍ଦାତାନ୍ଲଃ ଲାନ୍ଦାକିୟାକ,
| وَيَقُولُونَ: «يَا هَادِمَ الْهَيْكَلِ وَبَانِيَهُ فِي ثَلاثَةِ أَيَّامٍ، خَلِّصْ نَفْسَكَ! إِنْ كُنْتَ ابْنَ اللهِ فَانْزِلْ عَنِ الصَّلِيبِ!» | ٤٠ 40 |
୪୦ଆଡଃ କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦାକ, “ବାଃରେ, ମାନ୍ଦିର୍ ହାଦୁଡ଼୍ନିଃ ଆଡଃ ଆପିମାରେ ବାଇରୁହାଡ଼୍ନିଃ, ଆମ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ତାନ୍ମେରେଦ ମାର୍ କ୍ରୁଶ୍ଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁନ୍ମେ ଆଡଃ ବାଞ୍ଚାଅଏନ୍ମେ ।”
| وَسَخِرَ مِنْهُ أَيْضاً رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَالْكَتَبَةُ وَالشُّيُوخُ، قَائِلِينَ: | ٤١ 41 |
୪୧ଏନ୍ ଲେକାଗି ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ, ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ସବେନ୍ ଲାନ୍ଦାକିୟାକ,
| «خَلَّصَ غَيْرَهُ؛ أَمَّا نَفْسَهُ فَلا يَقْدِرُ أَنْ يُخَلِّصَ! أَهُوَ مَلِكُ إِسْرَائِيلَ؟ فَلْيَنْزِلِ الآنَ عَنِ الصَّلِيبِ فَنُؤْمِنَ بِهِ! | ٤٢ 42 |
୪୨ଆଡଃ କାଜିକିୟାକ, “ଇନିଃଦ ଏଟାଃକକେ ବାଞ୍ଚାଅକେଦ୍କଆଏ, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଆଇଃକ୍ଗି ବାଞ୍ଚାୱେନ୍ କାଏ ଦାଡ଼ିତାନ୍ । ଇନିଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ରାଜା ତାନିଃରେଦ ନାହାଁଃଗି କ୍ରୁଶ୍ଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁନ୍କାଏ, ଆଡଃ ଆବୁ ସବେନ୍କ ଏନା ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃରେବୁ ବିଶ୍ୱାସେତେୟାଃ ।
| تَوَكَّلَ عَلَى اللهِ، فَلْيُخَلِّصْهُ الآنَ إِنْ كَانَ يُرِيدُهُ! فَهُوَ قَدْ قَالَ: أَنَا ابْنُ اللهِ!» | ٤٣ 43 |
୪୩ଇନିଃଦ ଆଇଃକ୍ଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ତାନିଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଃଏ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ଭାର୍ସାକାଦାଏ । ଠାଉକାଗିୟା, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିଃକେ ବାଞ୍ଚାଅ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଏ ଚି କାହା ଏନା ମାର୍ବୁ ନେଲେୟା ।”
| وَكَانَ اللِّصَّانِ الْمَصْلُوبَانِ مَعَهُ يَسْخَرَانِ مِنْهُ بِمِثْلِ هَذَا الْكَلامِ! | ٤٤ 44 |
୪୪ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ କ୍ରୁଶ୍ରେ କିଲାକାନ୍ ଏତ୍କାନ୍ କାମିକିନ୍ହଗି ନେ ଲେକାଗି ଇନିଃକେକିନ୍ ଲାନ୍ଦାକିୟା ।
| وَمِنَ السَّاعَةِ الثَّانِيَةَ عَشْرَةَ ظُهْراً إِلَى السَّاعَةِ الثَّالِثَةِ بَعْدَ الظُّهْرِ، حَلَّ الظَّلامُ عَلَى الأَرْضِ كُلِّهَا. | ٤٥ 45 |
୪୫ତିକିନ୍ସିଙ୍ଗିଏତେ ତାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ତିନ୍ଘାଣ୍ଟା ଜାକେଦ୍ ଗଟା ଦିଶୁମ୍ ନୁବାଃୟାନା ।
| وَنَحْوَ السَّاعَةِ الثَّالِثَةِ صَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «إِيلِي، إِيلِي، لَمَا شَبَقْتَنِي؟» أَيْ: «إِلهِي، إِلهِي، لِمَاذَا تَرَكْتَنِي؟» | ٤٦ 46 |
୪୬ତାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ତିନ୍ବାଜେ ଇମ୍ତାକ ୟୀଶୁ ପୁରାଃତେ କାଉରିକେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଏ, “ଏଲୋଇ, ଏଲୋଇ, ଲାମା ସାବାକ୍ଥାନି?” ଏନାରାଃ ମୁଣ୍ଡିଦ, “ଏ ଆଇଁୟାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଏ ଆଇଁୟାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାଗିକିଦିୟାଁମ୍?”
| فَلَمَّا سَمِعَهُ بَعْضُ الْوَاقِفِينَ هُنَاكَ، قَالُوا: «إِنَّهُ يُنَادِي إِيلِيَّا!» | ٤٧ 47 |
୪୭ଏନ୍ତାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ, “ଇନିଃ ଏଲିୟକେ ହାକାଅତାନା” ମେନ୍ତେକ କାଜିକେଦା ।
| فَرَكَضَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ، وَأَخَذَ إِسْفِنْجَةً غَمَسَهَا فِي الْخَلِّ، وَثَبَّتَهَا عَلَى قَصَبَةٍ وَقَدَّمَ إِلَيْهِ لِيَشْرَبَ؛ | ٤٨ 48 |
୪୮ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ନିର୍ଧାବ୍କେଦ୍ତେ ସ୍ପଞ୍ଜ୍କେ ସାବ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ମେହେର୍ ରାସିରେ ତୁପୁକେଦ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ସଟାରେୟାଃ ଚୁଟିରେ ଗୁତୁକେଦାଏ, ଏନ୍ତେ ଇନିଃକେ ନୁଁ ନାଗେନ୍ତେ ଏମ୍କିୟାଏ ।
| وَلَكِنَّ الْبَاقِينَ قَالُوا: «دَعْهُ وَشَأْنَهُ! لِنَرَ هَلْ يَأْتِي إِيلِيَّا لِيُخَلِّصَهُ!» | ٤٩ 49 |
୪୯ମେନ୍ଦ ଏଟାଃକ କାଜିକେଦା, “ରାହା, ନାହାଁଃ ଏଲିୟ ଇନିଃକେ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଃଆଏ ଚି କାହା ଏନାବୁ ନେଲେୟା ।”
| فَصَرَخَ يَسُوعُ مَرَّةً أُخْرَى بِصَوْتٍ عَظِيمٍ، وَأَسْلَمَ الرُّوحَ. | ٥٠ 50 |
୫୦ୟୀଶୁ ଆଡଃମିସା ପୁରାଃଗି କାଉରିକେଦାଏ ଆଡଃ ଜୀଉତାୟାଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା ।
| وَإذَا سِتَارُ الْهَيْكَلِ قَدِ انْشَقَّ شَطْرَيْنِ، مِنَ الأَعْلَى إِلَى الأَسْفَلِ، وَتَزَلْزَلَتِ الأَرْضُ، وَتَشَقَّقَتِ الصُّخُورُ، | ٥١ 51 |
୫୧ଏନ୍ତେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ହାକାକାନ୍ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ ଦାନାଙ୍ଗ୍ଲିଜାଃ ଚେତାନ୍ଏତେ ଲାତାର୍ ଜାକେଦ୍ ଥାଲାରେ ବାର୍ ହିସା ଚାଗାଡ଼୍ୟାନା ଆଡଃ ଅତେ ଏକ୍ଲାଅକେଦ୍ତେ ଚାଟେନ୍କ ଫାଡ଼ାଃୟାନା ।
| وَتَفَتَّحَتِ الْقُبُورُ، وَقَامَتْ أَجْسَادٌ كَثِيرَةٌ لِقِدِّيسِينَ كَانُوا قَدْ رَقَدُوا؛ | ٥٢ 52 |
୫୨ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ତପାଗାଡ଼ାକ ଅଟାଃୟାନା ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଚିମିନ୍ ଗଜାକାନ୍ ପାବିତାର୍ ହଡ଼କଆଃ ହଡ଼୍ମ ଜୀଉବିରିଦ୍ୟାନା ।
| وَإِذْ خَرَجُوا مِنَ الْقُبُورِ، دَخَلُوا الْمَدِينَةَ الْمُقَدَّسَةَ بَعْدَ قِيَامَةِ يَسُوعَ، وَرَآهُمْ كَثِيرُونَ. | ٥٣ 53 |
୫୩ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ତପାଗାଡ଼ା ବାଗିକେଦ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ପାବିତାର୍ ନାଗାର୍ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନଃୟାନାକ । ଏନା ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନ୍କୁକେ ନେଲ୍କେଦ୍କଆକ ।
| وَأَمَّا قَائِدُ الْمِئَةِ، وَجُنُودُهُ الَّذِينَ كَانُوا يَتَوَلَّوْنَ حِرَاسَةَ يَسُوعَ، فَقَدِ اسْتَوْلَى عَلَيْهِمْ خَوْفٌ شَدِيدٌ حِينَمَا رَأَوْا الزِّلْزَالَ وَكُلَّ مَا جَرَى، فَقَالُوا: «حَقّاً كَانَ هَذَا ابْنَ اللهِ!» | ٥٤ 54 |
୫୪ମିଦ୍ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ଗମ୍କେ ଆଡଃ ଆୟାଃଲଃ ୟୀଶୁକେ ହରଇତାନ୍କ ଅତେ ଏକ୍ଲାଅଃତେୟାଃ ଆଡଃ ସବେନ୍ ହବାୟାନ୍ତେୟାଃକ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃଗିକ ବରକେଦା ଆଡଃ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅଃତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାକ, “ସାର୍ତିଗି ନେ ହଡ଼ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ଗି ତାଇକେନାଏ ।”
| وَمِنْ بَعِيدٍ، كَانَتْ نِسَاءٌ كَثِيرَاتٌ يُرَاقِبْنَ مَا يَجْرِي، وَكُنَّ قَدْ تَبِعْنَ يَسُوعَ مِنَ الْجَلِيلِ لِيَخْدِمْنَهُ، | ٥٥ 55 |
୫୫ଏନ୍ତାଃରେ ୟୀଶୁକେ ଦେଙ୍ଗାକାଇ ପୁରାଃ କୁଡ଼ିକ ସାଙ୍ଗିନ୍ଏତେ ନେଲି ତାଇକେନାକ । ଇନ୍କୁ ଗାଲିଲ୍ଏତେ ଅତଙ୍ଗ୍ଆଉକାଇ ତାଇକେନାକ ।
| وَبَيْنَهُنَّ مَرْيَمُ الْمَجْدَلِيَّةُ، وَمَرْيَمُ أُمُّ يَعْقُوبَ وَيُوسِي، وَأُمُّ ابْنَيْ زَبَدِي. | ٥٦ 56 |
୫୬ଇନ୍କୁଏତେ, ମାଗ୍ଦାଲିନି ମାରିୟାମ୍, ଯାକୁବ୍ ଆଡଃ ଯୋଷେଫ୍ଆଃ ଏଙ୍ଗାତେ ମାରିୟାମ୍ ଆଡଃ ଜେବଦୀୟାଃ ହନ୍କଆଃ ଏଙ୍ଗାତେ, ନେ ସବେନ୍କ ତାଇକେନା ।
| وَلَمَّا حَلَّ الْمَسَاءُ، جَاءَ رَجُلٌ غَنِيٌّ مِنْ بَلْدَةِ الرَّامَةِ، اسْمُهُ يُوسُفُ، كَانَ أَيْضاً تِلْمِيذاً لِيَسُوعَ. | ٥٧ 57 |
୫୭ଆୟୁବ୍ୟାନ୍ଚି ହାରାମାଥିୟା ସାହାର୍ରେନ୍ ଯୋଷେଫ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ କିସାଁଣ୍ ହଡ଼ ହିଜୁଃୟାନାଏ, ଇନିଃହଗି ୟୀଶୁଆଃ ମିଆଁଦ୍ ଚେଲା ତାଇକେନାଏ ।
| فَتَقَدَّمَ إِلَى بِيلاطُسَ يَطْلُبُ جُثْمَانَ يَسُوعَ. فَأَمَرَ بِيلاطُسُ أَنْ يُعْطَى لَهُ | ٥٨ 58 |
୫୮ଇନିଃ ପିଲାତୁସ୍ତାଃତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ଗଏଃହଡ଼୍ମ ଆସିକିୟାଏ, ଏନ୍ତେ ପିଲାତୁସ୍ ଇନିୟାଃ ଗଏଃହଡ଼୍ମ ଏମାଇ ନାଗେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ ।
| فَأَخَذَ يُوسُفُ الْجُثْمَانَ، وَكَفَّنَهُ بِكَتَّانٍ نَقِيٍّ، | ٥٩ 59 |
୫୯ଆଡଃ ଯୋଷେଫ୍ ୟୀଶୁଆଃ ଗନଏଃ ହଡ଼୍ମ ଆଉକେଦ୍ତେ ଫାର୍ଚି ନିରାଲ୍ ଲିଜାଃତେ ପଟମ୍କେଦାଏ ।
| وَدَفَنَهُ فِي قَبْرِهِ الْجَدِيدِ الَّذِي كَانَ قَدْ حَفَرَهُ فِي الصَّخْرِ؛ وَدَحْرَجَ حَجَراً كَبِيراً عَلَى بَابِ الْقَبْرِ، ثُمَّ ذَهَبَ. | ٦٠ 60 |
୬୦ଆଡଃ ଇନିଃ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଚାଟେନ୍ରେ ଉରାକାନ୍ ନାୱା ତପାଗାଡ଼ାରେ ଇନିଃକେ ଦହକିୟାଏ ଆଡଃ ତପାଗାଡ଼ା ଦୁଆର୍ରେ ମିଆଁଦ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଦିରିତେ ବାଟିକେସେଦ୍କେଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
| وَكَانَتْ هُنَاكَ مَرْيَمُ الْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ الأُخْرَى جَالِسَتَيْنِ تِجَاهَ الْقَبْرِ. | ٦١ 61 |
୬୧ଆଡଃ ମାଗ୍ଦାଲିନି ମାରିୟାମ୍ ଆଡଃ ଏଟାଃ ମାରିୟାମ୍ ତପାଗାଡ଼ା ହେପାଦ୍ରେ ଦୁବ୍ୟାନାକିନ୍ ।
| وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي، أَيْ بَعْدَ الإِعْدَادِ لِلسَّبْتِ، تَقَدَّمَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَالْفَرِّيسِيُّونَ مَعاً إِلَى بِيلاطُسَ، | ٦٢ 62 |
୬୨ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍, ଅକ୍ନାଃଚି ରୁଡ଼ୁନ୍ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ପିଲାତୁସ୍ତାଃତେ ସେନଃୟାନାକ
| وَقَالُوا: «يَا سَيِّدُ. تَذَكَّرْنَا أَنَّ ذَلِكَ الْمُضَلِّلَ قَالَ وَهُوَ حَيٌّ: إِنِّي بَعْدَ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ أَقُومُ. | ٦٣ 63 |
୬୩ଆଡଃ କାଜିକିୟାକ, “ହେ ଗମ୍କେ, ଆଲେ ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍ ପାହାମ୍କାଦାଲେ ଏନ୍ ବେଦାନିଃ ଜୀନିଦ୍ ତାଇକେନ୍ରେ ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପିମା ତାୟମ୍ତେ ଜୀଉବିରିଦାଇଙ୍ଗ୍’ ମେନ୍ତେ କାଜିକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ ।
| فَأَصْدِرْ أَمْراً بِحِرَاسَةِ الْقَبْرِ بِإِحْكَامٍ إِلَى الْيَوْمِ الثَّالِثِ، لِئَلّا يَأْتِيَ تَلامِيذُهُ وَيَسْرِقُوهُ، وَيَقُولُوا لِلشَّعْبِ: إِنَّهُ قَامَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ، فَيَكُونَ التَّضْلِيلُ الأَخِيرُ أَسْوَأَ مِنَ الأَوَّلِ». | ٦٤ 64 |
୬୪ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାକେ ଆପିମା ଜାକେଦ୍ ହର ନାଗେନ୍ତେ ଆଚୁକମ୍, କା'ରେଦ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକ ନିଦାରେ ହିଜୁଃଆକ ଆଡଃ ଗଏଃହଡ଼୍ମକେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁ ଇଦିକେୟାକ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଗଜାକାନ୍କଏତେ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ ମେନ୍ତେ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାକଆକ । ନେ ଟୁଣ୍ଡୁବେଦା ପାହିଲା ବେଦାଏତେ ପୁରାଃ ଏତ୍କାନ୍ ହବାଅଆଃ ।”
| فَأَجَابَهُمْ بِيلاطُسُ: «عِنْدَكُمْ حُرَّاسٌ! فَاذْهَبُوا وَاحْرُسُوهُ كَمَا تَرَوْنَ». | ٦٥ 65 |
୬୫ପିଲାତୁସ୍ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଜୁ ଦାରୱାନ୍କକେ ଇଦିକପେ ଆଡଃ ଏନ୍ ତପାଗାଡ଼ାକେ ବୁଗିଲେକା ହରୟେପେ ।”
| فَذَهَبُوا وَأَحْكَمُوا إِغْلاقَ الْقَبْرِ، وَخَتَمُوا الْحَجَرَ، وَأَقَامُوا حُرَّاساً. | ٦٦ 66 |
୬୬ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଦାରୱାନ୍କଲଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ା ବଲତାଃରେ ହାଣ୍ଡେଦାକାନ୍ ଦିରିକେ ମୋହର୍ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାକେ ହର ନାଗେନ୍ତେ ଦାରୱାନ୍କକେ କାଜିକେଦ୍କଆକ ।
