< مَتَّى 24 >
ثُمَّ خَرَجَ يَسُوعُ مِنَ الْهَيْكَلِ، وَلَمَّا غَادَرَهُ تَقَدَّمَ إِلَيْهِ تَلامِيذُهُ، وَلَفَتُوا نَظَرَهُ إِلَى مَبَانِي الْهَيْكَلِ. | ١ 1 |
අනන්තරං යීශු ර්යදා මන්දිරාද් බහි ර්ගච්ඡති, තදානීං ශිෂ්යාස්තං මන්දිරනිර්ම්මාණං දර්ශයිතුමාගතාඃ|
فَقَالَ لَهُمْ: «أَمَا تَرَوْنَ هَذِهِ الْمَبَانِيَ كُلَّهَا؟ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَنْ يُتْرَكَ هُنَا حَجَرٌ فَوْقَ حَجَرٍ إِلّا وَيُهْدَمُ!» | ٢ 2 |
තතෝ යීශුස්තානුවාච, යූයං කිමේතානි න පශ්යථ? යුෂ්මානහං සත්යං වදාමි, ඒතන්නිචයනස්ය පාෂාණෛකමප්යන්යපාෂාණේපරි න ස්ථාස්යති සර්ව්වාණි භූමිසාත් කාරිෂ්යන්තේ|
وَبَيْنَمَا كَانَ جَالِساً عَلَى جَبَلِ الزَّيْتُونِ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ التَّلامِيذُ عَلَى انْفِرَادٍ وَقَالُوا لَهُ: «أَخْبِرْنَا مَتَى يَحْدُثُ هَذَا. وَمَا هِيَ عَلامَةُ رُجُوعِكَ وَانْتِهَاءِ الزَّمَانِ؟» (aiōn ) | ٣ 3 |
අනන්තරං තස්මින් ජෛතුනපර්ව්වතෝපරි සමුපවිෂ්ටේ ශිෂ්යාස්තස්ය සමීපමාගත්ය ගුප්තං පප්රච්ඡුඃ, ඒතා ඝටනාඃ කදා භවිෂ්යන්ති? භවත ආගමනස්ය යුගාන්තස්ය ච කිං ලක්ෂ්ම? තදස්මාන් වදතු| (aiōn )
فَأَجَابَ يَسُوعُ: «انْتَبِهُوا! لَا يُضَلِّلْكُمْ أَحَدٌ! | ٤ 4 |
තදානීං යීශුස්තානවෝචත්, අවධද්ව්වං, කෝපි යුෂ්මාන් න භ්රමයේත්|
فَإِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ بِاسْمِي قَائِلِينَ إِنِّي أَنَا هُوَ الْمَسِيحُ، فَيُضَلِّلُونَ كَثِيرِينَ. | ٥ 5 |
බහවෝ මම නාම ගෘහ්ලන්ත ආගමිෂ්යන්ති, ඛ්රීෂ්ටෝ(අ)හමේවේති වාචං වදන්තෝ බහූන් භ්රමයිෂ්යන්ති|
وَسَوْفَ تَسْمَعُونَ بِحُرُوبٍ وَأَخْبَارِ حُرُوبٍ. فَإِيَّاكُمْ أَنْ تَرْتَعِبُوا! فَلابُدَّ أَنْ يَحْدُثَ هَذَا كُلُّهُ، وَلَكِنْ لَيْسَتِ النِّهَايَةُ بَعْدُ. | ٦ 6 |
යූයඤ්ච සංග්රාමස්ය රණස්ය චාඩම්බරං ශ්රෝෂ්යථ, අවධද්ව්වං තේන චඤ්චලා මා භවත, ඒතාන්යවශ්යං ඝටිෂ්යන්තේ, කින්තු තදා යුගාන්තෝ නහි|
فَسَوْفَ تَنْقَلِبُ أُمَّةٌ عَلَى أُمَّةٍ، وَمَمْلَكَةٌ عَلَى مَمْلَكَةٍ، وَتَحْدُثُ مَجَاعَاتٌ وَزَلازِلُ فِي عِدَّةِ أَمَاكِنَ. | ٧ 7 |
අපරං දේශස්ය විපක්ෂෝ දේශෝ රාජ්යස්ය විපක්ෂෝ රාජ්යං භවිෂ්යති, ස්ථානේ ස්ථානේ ච දුර්භික්ෂං මහාමාරී භූකම්පශ්ච භවිෂ්යන්ති,
وَلَكِنَّ هَذِهِ كُلَّهَا لَيْسَتْ إِلّا أَوَّلَ الآلَامِ. | ٨ 8 |
ඒතානි දුඃඛෝපක්රමාඃ|
عِنْدَئِذٍ يُسَلِّمُكُمُ النَّاسُ إِلَى الْعَذَابِ، وَيَقْتُلُونَكُمْ، وَتَكُونُونَ مَكْرُوهِينَ لَدَى جَمِيعِ الأُمَمِ مِنْ أَجْلِ اسْمِي؛ | ٩ 9 |
තදානීං ලෝකා දුඃඛං භෝජයිතුං යුෂ්මාන් පරකරේෂු සමර්පයිෂ්යන්ති හනිෂ්යන්ති ච, තථා මම නාමකාරණාද් යූයං සර්ව්වදේශීයමනුජානාං සමීපේ ඝෘණාර්හා භවිෂ්යථ|
فَيَرْتَدُّ كَثِيرُونَ وَيُسَلِّمُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً وَيُبْغِضُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً، | ١٠ 10 |
බහුෂු විඝ්නං ප්රාප්තවත්සු පරස්පරම් ඍතීයාං කෘතවත්සු ච ඒකෝ(අ)පරං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්යති|
وَيَظْهَرُ كَثِيرُونَ مِنَ الأَنْبِيَاءِ الدَّجَّالِينَ وَيُضَلِّلُونَ كَثِيرِينَ. | ١١ 11 |
තථා බහවෝ මෘෂාභවිෂ්යද්වාදින උපස්ථාය බහූන් භ්රමයිෂ්යන්ති|
وَإِذْ يَعُمُّ الإِثْمُ، تَبْرُدُ الْمَحَبَّةُ لَدَى الْكَثِيرِينَ. | ١٢ 12 |
දුෂ්කර්ම්මණාං බාහුල්යාඤ්ච බහූනාං ප්රේම ශීතලං භවිෂ්යති|
وَلَكِنَّ الَّذِي يَثْبُتُ حَتَّى النِّهَايَةِ، فَهُوَ يَنْجُو. | ١٣ 13 |
කින්තු යඃ කශ්චිත් ශේෂං යාවද් ධෛර්ය්යමාශ්රයතේ, සඒව පරිත්රායිෂ්යතේ|
فَسَوْفَ يُنَادَى بِبِشَارَةِ الْمَلَكُوتِ هَذِهِ فِي الْعَالَمِ كُلِّهِ، شَهَادَةً لِي لَدَى الأُمَمِ جَمِيعاً. وَبَعْدَ ذَلِكَ تَأْتِي النِّهَايَةُ. | ١٤ 14 |
අපරං සර්ව්වදේශීයලෝකාන් ප්රතිමාක්ෂී භවිතුං රාජස්ය ශුභසමාචාරඃ සර්ව්වජගති ප්රචාරිෂ්යතේ, ඒතාදෘශි සති යුගාන්ත උපස්ථාස්යති|
فَعِنْدَمَا تَرَوْنَ رَجَاسَةَ الْخَرَابِ، الَّتِي قِيلَ عَنْهَا بِلِسَانِ دَانِيالَ النَّبِيِّ، قَائِمَةً فِي الْمَكَانِ الْمُقَدَّسِ، لِيَفْهَمِ الْقَارِئُ! | ١٥ 15 |
අතෝ යත් සර්ව්වනාශකෘද්ඝෘණාර්හං වස්තු දානියේල්භවිෂ්යද්වදිනා ප්රෝක්තං තද් යදා පුණ්යස්ථානේ ස්ථාපිතං ද්රක්ෂ්යථ, (යඃ පඨති, ස බුධ්යතාං)
عِنْدَئِذٍ لِيَهْرُبِ الَّذِينَ فِي مِنْطَقَةِ الْيَهُودِيَّةِ إِلَى الْجِبَالِ؛ | ١٦ 16 |
තදානීං යේ යිහූදීයදේශේ තිෂ්ඨන්ති, තේ පර්ව්වතේෂු පලායන්තාං|
وَمَنْ كَانَ عَلَى السَّطْحِ، فَلا يَنْزِلْ لِيَأْخُذَ مَا فِي بَيْتِهِ؛ | ١٧ 17 |
යඃ කශ්චිද් ගෘහපෘෂ්ඨේ තිෂ්ඨති, ස ගෘහාත් කිමපි වස්ත්වානේතුම් අධේ නාවරෝහේත්|
وَمَنْ كَانَ فِي الْحَقْلِ، فَلا يَرْجِعْ لِيَأْخُذَ ثَوْبَهُ! | ١٨ 18 |
යශ්ච ක්ෂේත්රේ තිෂ්ඨති, සෝපි වස්ත්රමානේතුං පරාවෘත්ය න යායාත්|
وَالْوَيْلُ لِلْحَبَالَى وَالْمُرْضِعَاتِ فِي تِلْكَ الأَيَّامِ! | ١٩ 19 |
තදානීං ගර්භිණීස්තන්යපායයිත්රීණාං දුර්ගති ර්භවිෂ්යති|
فَصَلُّوا لِكَيْ لَا يَكُونَ هَرَبُكُمْ فِي شِتَاءٍ أَوْ فِي سَبْتٍ، | ٢٠ 20 |
අතෝ යෂ්මාකං පලායනං ශීතකාලේ විශ්රාමවාරේ වා යන්න භවේත්, තදර්ථං ප්රාර්ථයධ්වම්|
فَسَوْفَ تَحْدُثُ عِنْدَئِذٍ ضِيقَةٌ عَظِيمَةٌ لَمْ يَحْدُثْ مِثْلُهَا مُنْذُ بَدْءِ الْعَالَمِ إِلَى الآنَ، وَلَنْ يَحْدُثَ. | ٢١ 21 |
ආ ජගදාරම්භාද් ඒතත්කාලපර්ය්යනන්තං යාදෘශඃ කදාපි නාභවත් න ච භවිෂ්යති තාදෘශෝ මහාක්ලේශස්තදානීම් උපස්ථාස්යති|
وَلَوْلا أَنَّ تِلْكَ الأَيَّامَ سَتُخْتَصَرُ، لَمَا كَانَ أَحَدٌ مِنَ الْبَشَرِ يَنْجُو. وَلَكِنْ مِنْ أَجْلِ الْمُخْتَارِينَ سَتُخْتَصَرُ تِلْكَ الأَيَّامُ. | ٢٢ 22 |
තස්ය ක්ලේශස්ය සමයෝ යදි හ්ස්වෝ න ක්රියේත, තර්හි කස්යාපි ප්රාණිනෝ රක්ෂණං භවිතුං න ශක්නුයාත්, කින්තු මනෝනීතමනුජානාං කෘතේ ස කාලෝ හ්ස්වීකරිෂ්යතේ|
فَإِنْ قَالَ لَكُمْ أَحَدٌ عِنْدَئِذٍ: هَا إِنَّ الْمَسِيحَ هُنَا، أَوْ هُنَاكَ، فَلا تُصَدِّقُوا! | ٢٣ 23 |
අපරඤ්ච පශ්යත, ඛ්රීෂ්ටෝ(අ)ත්ර විද්යතේ, වා තත්ර විද්යතේ, තදානීං යදී කශ්චිද් යුෂ්මාන ඉති වාක්යං වදති, තථාපි තත් න ප්රතීත්|
فَسَوْفَ يَبْرُزُ أَكْثَرُ مِنْ مَسِيحٍ دَجَّالٍ وَنَبِيٍّ دَجَّالٍ، وَيُقَدِّمُونَ آيَاتٍ عَظِيمَةً وَأَعَاجِيبَ، لِيُضَلِّلُوا حَتَّى الْمُخْتَارِينَ، لَوِ اسْتَطَاعُوا. | ٢٤ 24 |
යතෝ භාක්තඛ්රීෂ්ටා භාක්තභවිෂ්යද්වාදිනශ්ච උපස්ථාය යානි මහන්ති ලක්ෂ්මාණි චිත්රකර්ම්මාණි ච ප්රකාශයිෂ්යන්ති, තෛ ර්යදි සම්භවේත් තර්හි මනෝනීතමානවා අපි භ්රාමිෂ්යන්තේ|
هَا أَنَا قَدْ أَخْبَرْتُكُمْ بِالأَمْرِ قَبْلَ حُدُوثِهِ. | ٢٥ 25 |
පශ්යත, ඝටනාතඃ පූර්ව්වං යුෂ්මාන් වාර්ත්තාම් අවාදිෂම්|
فَإِذَا قَالَ لَكُمُ النَّاسُ: هَا هُوَ الْمَسِيحُ فِي الْبَرِّيَّةِ! فَلا تَخْرُجُوا إِلَيْهَا؛ أَوْ: هَا هُوَ فِي الْغُرَفِ الدَّاخِلِيَّةِ! فَلا تُصَدِّقُوا. | ٢٦ 26 |
අතඃ පශ්යත, ස ප්රාන්තරේ විද්යත ඉති වාක්යේ කේනචිත් කථිතේපි බහි ර්මා ගච්ඡත, වා පශ්යත, සෝන්තඃපුරේ විද්යතේ, ඒතද්වාක්ය උක්තේපි මා ප්රතීත|
فَكَمَا أَنَّ الْبَرْقَ يُومِضُ مِنَ الشَّرْقِ فَيُضِيءُ فِي الْغَرْبِ، هَكَذَا يَكُونُ رُجُوعُ ابْنِ الإِنْسَانِ. | ٢٧ 27 |
යතෝ යථා විද්යුත් පූර්ව්වදිශෝ නිර්ගත්ය පශ්චිමදිශං යාවත් ප්රකාශතේ, තථා මානුෂපුත්රස්යාප්යාගමනං භවිෂ්යති|
فَحَيْثُ تُوْجَدُ الْجِيفَةُ، تَتَجَمَّعُ النُّسُورُ! | ٢٨ 28 |
යත්ර ශවස්තිෂ්ඨති, තත්රේව ගෘධ්රා මිලන්ති|
وَحَالاً بَعْدَ الضِّيقَةِ فِي تِلْكَ الأَيَّامِ، تُظْلِمُ الشَّمْسُ، وَيَحْجُبُ الْقَمَرُ ضَوْءَهُ، وَتَتَهَاوَى النُّجُومُ مِنَ السَّمَاءِ، وَتَتَزَعْزَعُ أَجْرَامُ السَّمَاوَاتِ. | ٢٩ 29 |
අපරං තස්ය ක්ලේශසමයස්යාව්යවහිතපරත්ර සූර්ය්යස්ය තේජෝ ලෝප්ස්යතේ, චන්ද්රමා ජ්යෝස්නාං න කරිෂ්යති, නභසෝ නක්ෂත්රාණි පතිෂ්යන්ති, ගගණීයා ග්රහාශ්ච විචලිෂ්යන්ති|
وَعِنْدَئِذٍ تَظْهَرُ آيَةُ ابْنِ الإِنْسَانِ فِي السَّمَاءِ، فَتَنْتَحِبُ قَبَائِلُ الأَرْضِ كُلُّهَا، وَيَرَوْنَ ابْنَ الإِنْسَانِ آتِياً عَلَى سُحُبِ السَّمَاءِ بِقُدْرَةٍ وَمَجْدٍ عَظِيمٍ. | ٣٠ 30 |
තදානීම් ආකාශමධ්යේ මනුජසුතස්ය ලක්ෂ්ම දර්ශිෂ්යතේ, තතෝ නිජපරාක්රමේණ මහාතේජසා ච මේඝාරූඪං මනුජසුතං නභසාගච්ඡන්තං විලෝක්ය පෘථිව්යාඃ සර්ව්වවංශීයා විලපිෂ්යන්ති|
وَيُرْسِلُ مَلائِكَتَهُ بِصَوْتِ بُوقٍ عَظِيمٍ لِيَجْمَعُوا مُخْتَارِيهِ مِنَ الْجِهَاتِ الأَرْبَعِ، مِنْ أَقَاصِي السَّمَاوَاتِ إِلَى أَقَاصِيهَا. | ٣١ 31 |
තදානීං ස මහාශබ්දායමානතූර්ය්යා වාදකාන් නිජදූතාන් ප්රහේෂ්යති, තේ ව්යෝම්න ඒකසීමාතෝ(අ)පරසීමාං යාවත් චතුර්දිශස්තස්ය මනෝනීතජනාන් ආනීය මේලයිෂ්යන්ති|
وَتَعَلَّمُوا هَذَا الْمَثَلَ مِنْ شَجَرَةِ التِّينِ: عِنْدَمَا تَلِينُ أَغْصَانُهَا، وَتُطْلِعُ وَرَقاً، تَعْرِفُونَ أَنَّ الصَّيْفَ قَرِيبٌ. | ٣٢ 32 |
උඩුම්බරපාදපස්ය දෘෂ්ටාන්තං ශික්ෂධ්වං; යදා තස්ය නවීනාඃ ශාඛා ජායන්තේ, පල්ලවාදිශ්ච නිර්ගච්ඡති, තදා නිදාඝකාලඃ සවිධෝ භවතීති යූයං ජානීථ;
هَكَذَا أَيْضاً حِينَ تَرَوْنَ هَذِهِ الأُمُورَ جَمِيعَهَا تَحْدُثُ، فَاعْلَمُوا أَنَّهُ قَرِيبٌ بَلْ عَلَى الأَبْوَابِ! | ٣٣ 33 |
තද්වද් ඒතා ඝටනා දෘෂ්ට්වා ස සමයෝ ද්වාර උපාස්ථාද් ඉති ජානීත|
الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا يَزُولُ هَذَا الْجِيلُ أَبَداً، حَتَّى تَحْدُثَ هَذِهِ الأُمُورُ كُلُّهَا. | ٣٤ 34 |
යුෂ්මානහං තථ්යං වදාමි, ඉදානීන්තනජනානාං ගමනාත් පූර්ව්වමේව තානි සර්ව්වාණි ඝටිෂ්යන්තේ|
إِنَّ السَّمَاءَ وَالأَرْضَ تَزُولانِ؛ وَلكِنَّ كَلامِي لَا يَزُولُ أَبَداً. | ٣٥ 35 |
නභෝමේදින්යෝ ර්ලුප්තයෝරපි මම වාක් කදාපි න ලෝප්ස්යතේ|
أَمَّا ذَلِكَ الْيَوْمُ وَتِلْكَ السَّاعَةُ، فَلا يَعْرِفُهُمَا أَحَدٌ، وَلا مَلائِكَةُ السَّمَاوَاتِ، إِلّا الآبُ وَحْدَهُ. | ٣٦ 36 |
අපරං මම තාතං විනා මානුෂඃ ස්වර්ගස්ථෝ දූතෝ වා කෝපි තද්දිනං තද්දණ්ඩඤ්ච න ඥාපයති|
وَكَمَا كَانَتِ الْحَالُ فِي زَمَنِ نُوحٍ، كَذَلِكَ سَتَكُونُ عِنْدَ رُجُوعِ ابْنِ الإِنْسَانِ: | ٣٧ 37 |
අපරං නෝහේ විද්යමානේ යාදෘශමභවත් තාදෘශං මනුජසුතස්යාගමනකාලේපි භවිෂ්යති|
فَقَدْ كَانَ النَّاسُ فِي الأَيَّامِ السَّابِقَةِ لِلطُّوفَانِ يَأْكُلُونَ وَيَشْرَبُونَ وَيَتَزَوَّجُونَ وَيُزَوِّجُونَ، حَتَّى فَاجَأَهُمُ الْيَوْمُ الَّذِي دَخَلَ فِيهِ نُوحٌ السَّفِينَةَ، | ٣٨ 38 |
ඵලතෝ ජලාප්ලාවනාත් පූර්ව්වං යද්දිනං යාවත් නෝහඃ පෝතං නාරෝහත්, තාවත්කාලං යථා මනුෂ්යා භෝජනේ පානේ විවහනේ විවාහනේ ච ප්රවෘත්තා ආසන්;
وَنَزَلَ الطُّوفَانُ وَهُمْ لاهُونَ فَأَخَذَ الْجَمِيعَ. هَكَذَا سَتَكُونُ الْحَالُ عِنْدَ رُجُوعِ ابْنِ الإِنْسَانِ: | ٣٩ 39 |
අපරම් ආප්ලාවිතෝයමාගත්ය යාවත් සකලමනුජාන් ප්ලාවයිත්වා නානයත්, තාවත් තේ යථා න විදාමාසුඃ, තථා මනුජසුතාගමනේපි භවිෂ්යති|
عِنْدَئِذٍ يَكُونُ رَجُلانِ فِي الْحَقْلِ، فَيُؤْخَذُ أَحَدُهُمَا وَيُتْرَكُ الآخَرُ، | ٤٠ 40 |
තදා ක්ෂේත්රස්ථිතයෝර්ද්වයෝරේකෝ ධාරිෂ්යතේ, අපරස්ත්යාජිෂ්යතේ|
وَامْرَأَتَانِ تَطْحَنَانِ عَلَى الرَّحَى، فَتُؤْخَذُ إِحْدَاهُمَا، وَتُتْرَكُ الأُخْرَى. | ٤١ 41 |
තථා පේෂණ්යා පිංෂත්යෝරුභයෝ ර්යෝෂිතෝරේකා ධාරිෂ්යතේ(අ)පරා ත්යාජිෂ්යතේ|
فَاسْهَرُوا إِذَنْ، لأَنَّكُمْ لَا تَعْرِفُونَ فِي أَيَّةِ سَاعَةٍ يَرْجِعُ رَبُّكُمْ. | ٤٢ 42 |
යුෂ්මාකං ප්රභුඃ කස්මින් දණ්ඩ ආගමිෂ්යති, තද් යුෂ්මාභි ර්නාවගම්යතේ, තස්මාත් ජාග්රතඃ සන්තස්තිෂ්ඨත|
وَاعْلَمُوا أَنَّهُ لَوْ عَرَفَ رَبُّ الْبَيْتِ فِي أَيِّ رُبْعٍ مِنَ اللَّيْلِ يُفَاجِئُهُ اللِّصُّ، لَظَلَّ سَاهِراً وَلَمْ يَدَعْ بَيْتَهُ يُنْقَبُ. | ٤٣ 43 |
කුත්ර යාමේ ස්තේන ආගමිෂ්යතීති චේද් ගෘහස්ථෝ ඥාතුම් අශක්ෂ්යත්, තර්හි ජාගරිත්වා තං සන්ධිං කර්ත්තිතුම් අවාරයිෂ්යත් තද් ජානීත|
فَكُونُوا أَنْتُمْ أَيْضاً عَلَى اسْتِعْدَادٍ، لأَنَّ ابْنَ الإِنْسَانِ سَيَرْجِعُ فِي سَاعَةٍ لَا تَتَوَقَّعُونَهَا! | ٤٤ 44 |
යුෂ්මාභිරවධීයතාං, යතෝ යුෂ්මාභි ර්යත්ර න බුධ්යතේ, තත්රෛව දණ්ඩේ මනුජසුත ආයාස්යති|
فَمَنْ هُوَ إِذَنْ ذَلِكَ الْعَبْدُ الأَمِينُ وَالْحَكِيمُ الَّذِي أَقَامَهُ سَيِّدُهُ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ لِيُقَدِّمَ لَهُمُ الطَّعَامَ فِي أَوَانِهِ؟ | ٤٥ 45 |
ප්රභු ර්නිජපරිවාරාන් යථාකාලං භෝජයිතුං යං දාසම් අධ්යක්ෂීකෘත්ය ස්ථාපයති, තාදෘශෝ විශ්වාස්යෝ ධීමාන් දාසඃ කඃ?
طُوبَى لِذَلِكَ الْعَبْدِ الَّذِي يَأْتِي سَيِّدُهُ فَيَجِدُهُ يَقُومُ بِعَمَلِهِ. | ٤٦ 46 |
ප්රභුරාගත්ය යං දාසං තථාචරන්තං වීක්ෂතේ, සඒව ධන්යඃ|
الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ سَيُقِيمُهُ عَلَى مُمْتَلَكَاتِهِ كُلِّهَا. | ٤٧ 47 |
යුෂ්මානහං සත්යං වදාමි, ස තං නිජසර්ව්වස්වස්යාධිපං කරිෂ්යති|
وَلَكِنْ إِذَا قَالَ ذَلِكَ الْعَبْدُ الشِّرِّيرُ فِي قَلْبِهِ: سَيَتَأَخَّرُ سَيِّدِي فِي رُجُوعِهِ! | ٤٨ 48 |
කින්තු ප්රභුරාගන්තුං විලම්බත ඉති මනසි චින්තයිත්වා යෝ දුෂ්ටෝ දාසෝ
وَبَدَأَ يَضْرِبُ زُمَلاءَهُ الْعَبِيدَ وَيَأْكُلُ وَيَشْرَبُ مَعَ السِّكِّيرِينَ، | ٤٩ 49 |
(අ)පරදාසාන් ප්රහර්ත්තුං මත්තානාං සඞ්ගේ භෝක්තුං පාතුඤ්ච ප්රවර්ත්තතේ,
فَإِنَّ سَيِّدَ ذَلِكَ الْعَبْدِ لابُدَّ أَنْ يَرْجِعَ فِي يَوْمٍ لَا يَتَوَقَّعُهُ، وَسَاعَةٍ لَا يَعْرِفُهَا، | ٥٠ 50 |
ස දාසෝ යදා නාපේක්ෂතේ, යඤ්ච දණ්ඩං න ජානාති, තත්කාලඒව තත්ප්රභුරුපස්ථාස්යති|
فَيُمَزِّقُهُ وَيَجْعَلُ نَصِيبَهُ مَعَ الْمُنَافِقِينَ، هُنَاكَ يَكُونُ الْبُكَاءُ وَصَرِيرُ الأَسْنَانِ! | ٥١ 51 |
තදා තං දණ්ඩයිත්වා යත්ර ස්ථානේ රෝදනං දන්තඝර්ෂණඤ්චාසාතේ, තත්ර කපටිභිඃ සාකං තද්දශාං නිරූපයිෂ්යති|