< مَتَّى 21 >

وَلَمَّا اقْتَرَبُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ، وَوَصَلُوا إِلَى قَرْيَةِ بَيْتِ فَاجِي عِنْدَ جَبَلِ الزَّيْتُونِ، أَرْسَلَ يَسُوعُ اثْنَيْنِ مِنْ تَلامِيذِهِ، ١ 1
ଜିସୁ ଆରି ତାର୍‌ ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ଲଗାଲଗି ଅଇ କଣ୍ଡେକ୍‌ ଦୁର୍‌ ଜାଇ ଡଙ୍ଗର୍‌ଲଗେ ରଇଲା ବେତ୍‌ପାଗି ଆରି ବେତିନିଆ ନାଉଁର୍‌ ଗାଏଁ କେଟ୍‌ଲାଇ । ତାର୍‍ ଦୁଇଟା ସିସ୍‌ମନ୍‌କେ ଆଦେସ୍‌ ଦେଇ କଇଲା,
قَائِلاً لَهُمَا: «ادْخُلا الْقَرْيَةَ الْمُقَابِلَةَ لَكُمَا، تَجِدَا فِي الْحَالِ أَتَاناً مَرْبُوطَةً وَمَعَهَا جَحْشٌ، فَحُلّا رِبَاطَهُمَا وَأَحْضِرَاهُمَا إِلَيَّ. ٢ 2
“ତମେ ମୁଆଟେ ରଇଲା ସେ ଗାଏଁ ଜାଆ । ତେଇ କେଟ୍‌ଲା ଦାପ୍‌ରେ, ଗଟେକ୍‌ ଗଦ ବାନ୍ଦିଅଇ ରଇବାଟା ଦେକ୍‌ସା ଆରି ତାର୍‌ ଲଗେ ତାର୍‌ ପିଲା ଆଚେ । ସେମନ୍‌କେ ମେଲି ମର୍‌ଲଗେ ଦାରି ଆସା ।
فَإِنِ اعْتَرَضَكُمَا أَحَدٌ، قُولا: الرَّبُّ بِحَاجَةٍ إِلَيْهِمَا. وَفِي الْحَالِ يُرْسِلُهُمَا». ٣ 3
କେ ଜଦି କାଇ ବଲି ପାଚାର୍‌ଲେ କଇସା, ‘ଏଟା ସାଉକାର୍‌କେ ଦର୍‌କାର୍‌ ଆଚେ ।’ ସେଡ୍‌କି ଦାପ୍‌ରେ ସେ ଗଦମନ୍‌କେ ଚାଡିଦେଇସି ।”
وَقَدْ حَدَثَ هَذَا لِيَتِمَّ مَا قِيلَ بِلِسَانِ النَّبِيِّ الْقَائِلِ: ٤ 4
ଏ ଗଟ୍‍ନାଅନି ବାବବାଦିମନ୍‌ ଲେକି ରଇଲା କାତା ସିଦ୍‌ ଅଇଲା ।
«بَشِّرُوا ابْنَةَ صِهْيَوْنَ: هَا هُوَ مَلِكُكِ قَادِمٌ إِلَيْكِ وَدِيعاً يَرْكَبُ عَلَى أَتَانٍ وَجَحْشٍ ابْنِ أَتَانٍ!» ٥ 5
“ସିଅନ୍‌ ଗଡେ କୁଆ! ଦେକା, ତମର୍‌ ରାଜା ତମର୍‌ ଲଗେ ଆଇଲାନି, ସେ କେଡେ ସୁଆଲ୍‌ ଗଦପିଲାର୍‌ ପିଟିତେଇ ବସ୍‌ଲାଆଚେ ଦେକା, ସେ ଗଦପିଲା ଉପ୍‌ରେ ବସିଆଇଲାନି ।”
فَذَهَبَ التِّلْمِيذَانِ، وَفَعَلا مَا أَمَرَهُمَا بِهِ يَسُوعُ، ٦ 6
ସିସ୍‌ମନ୍‌ ଜାଇ ଜିସୁ କଇବା ଇସାବେ କଲାଇ ।
فَأَحْضَرَا الأَتَانَ وَالْجَحْشَ، وَوَضَعَا عَلَيْهِمَا ثِيَابَهُمَا، فَرَكِبَ. ٧ 7
ଗଦ ଆରି ତାର୍‌ ପିଲାକେ ଦାରି ଆସି ତାକର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଲୁଗାମନ୍‌ ଅଚାଇ ଦେଲାଇ ଆରି ଜିସୁ ଗଦ ଉପ୍‌ରେ ବସ୍‌ଲା ।
وَأَخَذَ جَمْعٌ كَبِيرٌ جِدّاً يَفْرُشُونَ الطَّرِيقَ بِثِيَابِهِمْ، وَأَخَذَ آخَرُونَ يَقْطَعُونَ أَغْصَانَ الشَّجَرِ وَيَفْرُشُونَ بِها الطَّرِيقَ. ٨ 8
ତେଇ ରଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜିସୁ ଜିବା ବାଟେ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ପଚିଆମନ୍‌ ଅଚାଇ ଦେଲାଇ ଆରି କେତେକ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କଜ୍‌ରି ଡାଲ୍‌ ଆନି କରି ସେ ବାଟେ ଅଚାଇଦେଲାଇ ।
وَكَانَتِ الْجُمُوعُ الَّتِي تَقَدَّمَتْ يَسُوعَ وَالَّتِي مَشَتْ خَلْفَهُ تَهْتِفُ قَائِلَةً: «أُوصَنَّا لاِبْنِ دَاوُدَ! مُبَارَكٌ الآتِي بِاسْمِ الرَّبِّ! أُوصَنَّا فِي الأَعَالِي!» ٩ 9
ଜିସୁର୍‌ ଆଗ୍‌ତୁବାଟେ ଆରି ପଚ୍‌ବାଟେ ଜାଇତେ ରଇଲା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଆକ୍‌ମାରି କରି କଇଲାଇ, “ଦାଉଦର୍‌ ପଅକେ ଡାକ୍‌ପୁଟା କରା, ଜେ ମାପ୍‌ରୁର୍‌ ନାଉଁ ଦାରି ଆଇଲାନି ତାକେ ପର୍‌ମେସର୍‌ ଆସିର୍‌ବାଦ୍‌ କର । ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଡାକ୍‌ପୁଟା କରା ।”
وَلَمَّا دَخَلَ يَسُوعُ أُورُشَلِيمَ، ضَجَّتِ الْمَدِينَةُ كُلُّهَا، وَتَسَاءَلَ أَهْلُهَا: «مَنْ هُوَ هَذَا؟» ١٠ 10
୧୦ଜିସୁ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ କେଟ୍‌ଲାଦାପ୍‌ରେ ସେ ଗଡର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜିସୁ କେ? ବଲି କରି ଗୁଲାଇ ବାଟେ ଉଡ୍‌ରା ଅଇଗାଲା ।
فَأَجَابَتِ الْجُمُوعُ: «هَذَا هُوَ يَسُوعُ النَّبِيُّ الَّذِي مِنَ النَّاصِرَةِ بِالْجَلِيلِ». ١١ 11
୧୧ଲକ୍‌ମନ୍‌ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ସେ କେ?” ବିନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ସେ ଅଇଲାନି ଗାଲିଲି ରାଇଜେ ରଇବା ନାଜରିତ୍‌ ଗଡର୍‌ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ଜିସୁ ।”
ثُمَّ دَخَلَ يَسُوعُ الْهَيْكَلَ، وَطَرَدَ مِنْ سَاحَتِهِ جَمِيعَ الَّذِينَ كَانُوا يَبِيعُونَ وَيَشْتَرُونَ؛ وَقَلَبَ مَوَائِدَ الصَّيَارِفَةِ وَمَقَاعِدَ بَاعَةِ الْحَمَامِ. ١٢ 12
୧୨ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ପୁରିକରି ତେଇ ଗେନା ବିକା କର୍‌ତେ ରଇବା ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ବାର୍‌କରାଇ ଦେଲା । ଡାବୁ ବାଦ୍‌ଲାଉମନର୍‌ ଟେବୁଲ୍‌ ଆରି ପରୁଆ ବିକୁମନର୍‌ ବସ୍‌ବାଟା ପାସ୍‌ଲାଇ ଦେଲା ।
وَقَالَ لَهُمْ: «مَكْتُوبٌ: إِنَّ بَيْتِي بَيْتاً لِلصَّلاةِ يُدْعَى. أَمَّا أَنْتُمْ فَجَعَلْتُمُوهُ مَغَارَةَ لُصُوصٍ!» ١٣ 13
୧୩ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଦରମ୍‌ ସାସ୍‌ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ମର୍‌ ମନ୍ଦିର୍‌ ପାର୍‌ତନା ଗର୍‌ ବଲି ନାଉଁ ଅଇସି । ମାତର୍‌ ତମେ ତାକେ ଚର୍‌ମନର୍‌ ଆକାଡା ସାଲ୍‌ ପାରା କରିଆଚାସ୍‌ ।”
وَبَيْنَمَا هُوَ فِي الْهَيْكَلِ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ عُمْيٌ وَعُرْجٌ، فَشَفَاهُمْ. ١٤ 14
୧୪ଜିସୁ ମନ୍ଦିରେ ରଇଲାବେଲେ କାଣାମନ୍‌ ଆରି ମେଟାମନ୍‌ ତାର୍‌ ଲଗେ ଆଇଲାଇ ଆରି ସେ ସେମନ୍‌କେ ନିକ କଲା ।
فَتَضَايَقَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ، وَالْكَتَبَةُ، عِنْدَمَا رَأَوْا الْعَجَائِبَ الَّتِي أَجْرَاهَا، وَالأَوْلادَ فِي الْهَيْكَلِ يَهْتِفُونَ: «أُوْصَنَّا لاِبْنِ دَاوُدَ!» ١٥ 15
୧୫ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌ ଆରି ଦରମ୍‌ ଗୁରୁମନ୍‌ ତାର୍‌ କାବା ଅଇଜିବା କାମ୍‌ ସବୁ ଦେକି ଆରି ପିଲାମନ୍‌ ଦାଉଦର୍‌ ପଅର୍‌ ଜୟ ଜୟ ଅ, ବଲି କଇବାଟା ସୁନି ରିସା ଅଇଗାଲାଇ ।
فَسَأَلُوهُ: «أَتَسْمَعُ مَا يَقُولُهُ هؤُلاءِ؟» فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «نَعَمْ! أَلَمْ تَقْرَأُوا قَطُّ: مِنْ أَفْوَاهِ الأَطْفَالِ وَالرُّضَّعِ أَعْدَدْتَ تَسْبِيحاً؟» ١٦ 16
୧୬ସେମନ୍‌ ଜିସୁକେ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ଏମନ୍‌ କାଇବଲି କଇଲାଇନି ତୁଇ ସୁନି ପାର୍‌ଲୁସ୍‌ନି?” ଜିସୁ କଇଲା, “ଉଁ ସୁନ୍‌ଲିନି । ଦରମ୍‌ ସାସ୍‌ତରେ କାଇ ଏ କାତା ପଡାସ୍‌ ନାଇ କି? ‘ତମେ ପିଲାମନ୍‌କେ ଆରି କଅଁଲା ପିଲାମନ୍‌କେ ଟିକ୍‌ ଇସାବେ ଆରାଦନା କର୍‌ବାକେ’ ସିକାଇଆଚାସ୍‌?”
ثُمَّ فَارَقَهُمْ وَانْطَلَقَ خَارِجاً مِنَ الْمَدِينَةِ إِلَى قَرْيَةِ بَيْتَ عَنْيَا، وَبَاتَ فِيهَا. ١٧ 17
୧୭ଏ କାତା କଇକରି ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ଚାଡି ଜିରୁସାଲମେଅନି ବେତ୍‌ନିଆଇ ଗାଲା । ସେ ତେଇ ଗଟେକ୍‍ ରାତି ବିତାଇଲା ।
وَفِي صَبَاحِ الْيَوْمِ التَّالِي، وَهُوَ رَاجِعٌ إِلَى الْمَدِينَةِ، جَاعَ. ١٨ 18
୧୮ତାର୍‌ ଆର୍‌କର୍‌ ଦିନେ ଜିସୁ ସାକାଲ୍‌ ସାକାଲ୍‌ ଜିରୁସାଲାମ୍‌ ବାଉଡ୍‌ଲା ବେଲେ ତାକେ ବୁକ୍‌ କଲା ।
وَإِذْ رَأَى شَجَرَةَ تِينٍ عَلَى جَانِبِ الطَّرِيقِ اتَّجَهَ إِلَيْهَا، وَلَكِنَّهُ لَمْ يَجِدْ عَلَيْهَا إِلّا الْوَرَقَ، فَقَالَ لَهَا: «لا يَكُنْ مِنْكِ ثَمَرٌ بَعْدُ إِلَى الأَبَدِ!» فَيَبِسَتِ التِّينَةُ فِي الْحَالِ. (aiōn g165) ١٩ 19
୧୯ବାଟ୍‍ପାଲି ଗଟେକ୍‌ ଡୁମ୍‌ରି ଗଚ୍‌ ରଇଲା । ଜିସୁ ସେ ଗଚ୍‌ ଲଗେ ଜାଇ ତେଇ ପତର୍‌ ରଇବାଟା ଚାଡି, ଆରି କାଇଟା ଦେକେ ନାଇ । ତେବେ ସେ ଗଚ୍‌କେ କଇଲା, “ତୁଇ ଆରି କେବେ ମିସା ପଲ୍‌ ନ ଦାରୁସ୍‌!” ସେ ଦାପ୍‌ରେ ସେ ଡୁମ୍‌ରି ଗଚ୍‌ ସୁକିଗାଲା । (aiōn g165)
فَلَمَّا رَأَى التَّلامِيذُ ذَلِكَ، دُهِشُوا وَقَالُوا: «مَا أَسْرَعَ مَا يَبِسَتِ التِّينَةُ!» ٢٠ 20
୨୦ଏଟା ଦେକିକରି ସିସ୍‌ମନ୍‌ କାବା ଅଇଜାଇ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “ଏ ଗଚ୍‌ ଏତେକ୍‌ ଦାପ୍‌ରେ କେନ୍ତି ସୁକିଗାଲା?”
فَأَجَابَهُمْ: «الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ كَانَ لَكُمْ إِيمَانٌ وَلا تَشُكُّونَ، فَإِنَّكُمْ تَعْمَلُونَ لَا مِثْلَ مَا عَمِلْتُ بِالتِّينَةِ وَحَسْبُ، بَلْ إِنْ كُنْتُمْ تَقُولُونَ لِهَذَا الْجَبَلِ: انْقَلِعْ وَانْطَرِحْ فِي الْبَحْرِ، فَإِنَّ ذَلِكَ يَحْدُثُ. ٢١ 21
୨୧ଜିସୁ କଇଲା, “ମୁଇ ତମ୍‌କେ ସତ୍‌ କଇଲିନି, ତମର୍‌ ମନେ ଅଇସି କି ନ ଅଏ ବଲି ଅଲପ୍‌ ମିସା ନ ବାବିକରି ଜଦି ପୁରାପୁରୁନ୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କର୍‌ସା ବଇଲେ ମୁଇ ଏ ଡୁମ୍‌ରି ଗଚ୍‌କେ ଜେନ୍ତି କରିଆଚି, ତମେ ମିସା ସେନ୍ତି କରିପାରାସ୍‌ । ସେତ୍‌କି ଆକା ନଏଁ, ଏ ଡଙ୍ଗର୍‌ ଉଲ୍‌ଟିକରି ସମ୍‌ଦୁରେ ଜାଇ ଅଦର୍‌ ବଲି କଇଲେ ମିସା ସେଟା ଅଇସି ।
وَكُلُّ مَا تَطْلُبُونَهُ فِي الصَّلاةِ بِإِيمَانٍ، تَنَالُونَهُ». ٢٢ 22
୨୨ତମେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି ପାର୍‌ତନାଇ ଜନ୍‌ଟା ମାଙ୍ଗ୍‌ସା, ସେଟା ମିଲ୍‌ସି ।”
وَلَمَّا وصَلَ إِلَى الْهَيْكَلِ وَأَخَذَ يُعَلِّمُ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَشُيُوخُ الشَّعْبِ، وَسَأَلُوهُ: «بِأَيَّةِ سُلْطَةٍ تَفْعَلُ مَا تَفْعَلُهُ؟ وَمَنْ مَنَحَكَ هَذِهِ السُّلْطَةَ؟» ٢٣ 23
୨୩ଜିସୁ ମନ୍ଦିରେ ବାଉଡି ଆସି ତେଇ ସିକିଆ ଦେଇତେ ରଇଲା ବେଲେ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌ ଆରି ପାର୍‌ଚିନ୍‌ମନ୍‌ ତାକେ ପାଚାର୍‌ଲାଇ, “କାଇ ଅଦିକାରେ ତୁଇ ଏ ସବୁ କାମ୍‌ କଲୁସ୍‌ନି? ତକେ ଏ ଅଦିକାର୍‌ କେ ଦେଲା?”
فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ قَائِلاً: «وَأَنَا أَيْضاً أَسْأَلُكُمْ أَمْراً وَاحِداً، فَإِنْ أَجَبْتُمُونِي، أَقُولُ لَكُمْ أَنَا أَيْضَاً بِأَيَّةِ سُلْطَةٍ أَفْعَلُ مَا أَفْعَلُهُ: ٢٤ 24
୨୪ଜିସୁ କଇଲା, “ମୁଇ ମିସା ତମ୍‌କେ ଏକାଇ ଗଟେକ୍‌ ସେ ପର୍‌ସନ୍‌ ପାଚାର୍‌ବି । ତାର୍‌ ଉତର୍‌ ଦେଇ ପାର୍‌ଲେ ମୁଇ କାଇ ଅଦିକାରେ ଏ ସବୁ କାମ୍‌ କଲିନି, ତମ୍‌କେ କଇଦେବି ।
مِنْ أَيْنَ كَانَتْ مَعْمُودِيَّةُ يُوحَنَّا؟ مِنَ السَّمَاءِ أَمْ مِنَ النَّاسِ؟» فَتَشَاوَرُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ قَائِلِينَ: «إِنْ قُلْنَا لَهُ إِنَّهَا مِنَ السَّمَاءِ، يَقُولُ لَنَا: فَلِمَاذَا لَمْ تُصَدِّقُوهُ؟ ٢٥ 25
୨୫ଜଅନ୍‌ ଡୁବନ୍‌ ଦେବା ଅଦିକାର୍‌ କାର୍‌ଟାନେଅନି ମିଲାଇ ରଇଲା? ସର୍‌ଗେଅନି କି ମୁନୁସ୍‌ ମନର୍‌ଟାନେଅନି?” ସେମନ୍‌ ତାକର୍‌ ତାକର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କୁଆବଲା ଅଇଲାଇ “ଏ ବିସଇ ନେଇ କାଇବଲି କଉଁ? ଜଦି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଟାନେଅନି ବଲି କଇଲେ, ତେବେ ସେ ଆମ୍‌କେ ‘ଜଅନ୍‌କେ କାଇକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରାସ୍‌ ନାଇ?’ ବଲି କଇସି ।
وَإِنْ قُلْنَا: مِنَ النَّاسِ، نَخْشَى أَنْ يَثُورَ عَلَيْنَا جُمْهُورُ الشَّعْبِ، لأَنَّهُمْ كُلَّهُمْ يَعْتَبِرُونَ يُوحَنَّا نَبِيًّا». ٢٦ 26
୨୬ଜଦି ଲକ୍‌ମନର୍‌ ଟାନେଅନି ବଲି କଇଲେ, ତେବେ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଡର୍‌ ଲାଗ୍‌ଲାନି । କାଇକେ ବଇଲେ ଜଅନ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବବିସତ୍‌ବକ୍‌ତା ବଲି ସେମନ୍‌ ସବୁଲକ୍‌ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାଇନି ।”
فَأَجَابُوهُ: «لا نَدْرِي!» فَرَدَّ قَائِلاً: «وَلا أَنَا أَقُولُ لَكُمْ بأَيَّةِ سُلْطَةٍ أَفْعَلُ مَا أَفْعَلُهُ». ٢٧ 27
୨୭ସେଟାର୍‌ପାଇ ସେମନ୍‌ ଜିସୁକେ କଇଲାଇ, “ଆମେ ନାଜାନୁ ।” ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “କନ୍‌ ଅଦିକାରେ ଏ ସବୁ କଲିନି ସେଟା ମୁଇ ମିସା ତମ୍‌କେ ନ କଇ ।”
«مَا رَأْيُكُمْ؟ كَانَ لإِنْسَانٍ وَلَدَانِ. فَقَصَدَ أَوَّلَهُمَا وَقَالَ لَهُ: يَا وَلَدِي، اذْهَبِ الْيَوْمَ وَاعْمَلْ فِي كَرْمِي! ٢٨ 28
୨୮ଆଲେ ଏ ବିସଇ ତମେ କାଇ ବଲି ବାବ୍‌ଲାସ୍‌ନି କଇଦେକା ପନି? ଗଟେକ୍‌ ଲକର୍‌ ଦୁଇଟା ପଅମନ୍‌ ରଇଲାଇ । ଦିନେକ୍‌ ସେ ଲକ୍‌ ତାର୍‌ ବଡ୍‌ ପଅକେ କଇଲା, “ନୁନାରେ, ଆଜି ଆମର୍‌ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ବାଡେ ଜାଇ ପାଇଟି କର୍‌ ।
فَأَجَابَ: لَا أُرِيدُ. وَلَكِنَّهُ بَعْدَ ذَلِكَ نَدِمَ وَذَهَبَ. ٢٩ 29
୨୯‘ନାଇ ମୁଇ ନ କରି’ ବଲି ବଡ୍‌ ପଅ କଇଲା । ମାତର୍‌ ପଚେ ମନ୍‌ ବାଦ୍‌ଲାଇ ପାଇଟି କର୍‌ବାର୍‌ ଗାଲା ।
ثُمَّ قَصَدَ الرَّجُلُ وَلَدَهُ الثَّانِي وَقَالَ لَهُ مَا قَالَهُ لِلأَوَّلِ. فَأَجَابَ: لَبَّيْكَ يَا سَيِّدِي! وَلَكِنَّهُ لَمْ يَذْهَبْ. ٣٠ 30
୩୦ସେ ଲକ୍‌ ସାନ୍‌ ପଅକେ ମିସା ସେ କାମ୍‌ କର୍‌ବାକେ କଇଲା । ‘ଉଁ ବାବା ଗାଲିନି’ ବଲି ସାନ୍‌ ପଅ କଇଲା । ମାତର୍‌ ସେ କାମ୍‌ଟାନେ ମୁଲ୍‌କେ ଜାଏ ନାଇ ।
فَأَيُّ الاِثْنَيْنِ عَمِلَ بِإِرَادَةِ الأَبِ؟» فَقَالُوا: «الأَوَّلُ!» فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ جُبَاةَ الضَّرَائِبِ وَالزَّانِيَاتِ سَيَسْبِقُونَكُمْ فِي الدُّخُولِ إِلَى مَلَكُوتِ اللهِ. ٣١ 31
୩୧କଇଦେକା ପନି, ଏ ଦୁଇଟା ପଅର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କେ ତାର୍‌ ବାବା ତିଆର୍‌ଲାଟା ମାନିରଇଲା?” ସେମନ୍‌ କଇଲାଇ, “ବଡ୍‌ ପଅ ।” ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ମୁଇ ସତ୍‌ କଇଲିନି ସିସ୍‌ତୁ ମାଙ୍ଗୁମନ୍‌ ଆରି ବେସିଆମନ୍‌ ତମର୍‌ଟାନେଅନି ପରମେସରର୍‌ ରାଇଜେ ଆଗ୍‌ତୁ କେଟ୍‌ବାଇ ।
فَقَدْ جَاءَ يُوحَنَّا إِلَيْكُمْ سَالِكاً طَرِيقَ الْحَقِّ، فَلَمْ تُصَدِّقُوهُ. أَمَّا جُبَاةُ الضَّرَائِبِ وَالزَّانِيَاتُ فَصَدَّقُوهُ. وَلَمَّا رَأَيْتُمْ أَنْتُمْ هَذَا، لَمْ تَنْدَمُوا بَعْدَ ذَلِكَ لِتُصَدِّقُوهُ! ٣٢ 32
୩୨ଡୁବନ୍‌ ଦେଉ ଜଅନ୍‌ ତମର୍‌ଟାନେ ଆସି ଦରମର୍‌ ବାଟ୍‌ ଦେକାଇ ଦେଇରଇଲା, ମାତର୍‌ ତମେ ତାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରାସ୍‌ ନାଇ, ମାତର୍‌ ସିସ୍‌ତୁ ମାଙ୍ଗୁମନ୍‌ ଆରି ବେସିଆମନ୍‌ ତାର୍‌ କଇଲା କାତା ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କଲାଇ । ଏଟା ଦେକିକରି ମିସା ପଚେ ତମେ ପାପ୍‌ କାମ୍‌କର୍‌ବାଟା ଚାଡି ମନ୍‌ ବାଉଡାଇ ତାକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରାସ୍‌ ନାଇ ।”
اسْمَعُوا مَثَلاً آخَرَ: غَرَسَ إِنْسَانٌ رَبُّ بَيْتٍ كَرْماً، وَأَقَامَ حَوْلَهُ سُوراً، وَحَفَرَ فِيهِ مِعْصَرَةً، وَبَنَى فِيهِ بُرْجَ حِرَاسَةٍ. ثُمَّ سَلَّمَ الْكَرْمَ إِلَى مُزَارِعِينَ وَسَافَرَ. ٣٣ 33
୩୩ଜିସୁ କଇଲା, “ଆରି ଗଟେକ୍‌ କାତା ସୁନା, ଗଟେକ୍‌ ସାଉକାର୍‌ ତାର୍‌ ଜମିଟାନେ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ଚାସ୍‌ କରିରଇଲା । ତେଇ ଚାରିବେଟ୍‌ତି ବାଡ୍‌ ବୁନ୍‌ଲା ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ପିଲ୍‌ବାକେ ଗଟେକ୍‌ କୁଣ୍ଡ୍‌ ତିଆର୍‌କଲା । ଆରି ଜାଗୁଆଲିର୍‌ ପାଇ ଗଟେକ୍‌ ମାଚା ମିସା ତିଆର୍‌ କରିଦେଲା । ତାର୍‌ ପଚେ ସେ ଜମି, ଚାସିମନ୍‌କେ ଆଦିବାଗ୍‌ ଇସାବେ ଦେଇକରି, ସାଉକାର୍‌ ବିଦେସେ ଉଟିଗାଲା ।”
وَلَمَّا حَانَ أَوَانُ الْحَصَادِ، أَرْسَلَ عَبِيدَهُ إِلَى الْمُزَارِعِينَ لِتَسَلُّمِ ثَمَرَ الْكَرْمِ. ٣٤ 34
୩୪ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ତଲ୍‌ବାବେଲେ ସେ ସାଉକାର୍‌ ତାର୍‌ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାମନ୍‌କେ ନିଜର୍‌ ଆଦିବାଗ୍‌ ମାଙ୍ଗ୍‌ବାକେ ଚାସିମନର୍‌ ଲଗେ ପାଟାଇଲା ।
فَقَبَضَ الْمُزَارِعُونَ عَلَى الْعَبِيدِ، فَضَرَبُوا أَحَدَهُمْ، وَقَتَلُوا غَيْرَهُ، وَرَجَمُوا الآخَرَ بِالْحِجَارَةِ. ٣٥ 35
୩୫ଚାସିମନ୍‌ ସେ ଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାମନ୍‌କେ ଦାରି, ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌କେ ମାର୍‌ଲାଇ, ଆରି ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌କେ ମରାଇଲାଇ, ଆରି ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌କେ ପାକ୍‌ନାସଙ୍ଗ୍‌ ମାରିପାକାଇଲାଇ ।
ثُمَّ أَرْسَلَ رَبُّ الْبَيْتِ ثَانِيَةً عَبِيداً آخَرِينَ أَكْثَرَ عَدَداً مِنَ الأَوَّلِينَ. فَفَعَلَ الْمُزَارِعُونَ بِهَؤُلاءِ مَا فَعَلُوهُ بِأُولئِكَ. ٣٦ 36
୩୬ଏଟାର୍‌ ପାଇ ଜମି ସାଉକାର୍‌ ଆଗର୍‌ତେଇଅନି ଅଦିକ୍‌ ଗତିଦାଙ୍ଗ୍‌ଡାମନ୍‌କେ ପାଟାଇଲା । ବାଗ୍‌ ଚାସିମନ୍‌ ସେମନ୍‌କେ ମିସା ସେନ୍ତାରିସେ କଲାଇ ।
وَأَخِيراً أَرْسَلَ إِلَيْهِمِ ابْنَهُ، قَائِلاً: سَيَهَابُونَ ابْنِي! ٣٧ 37
୩୭ସାରାସାରି ପଚେ ପଦା ସାଉକାର୍‌ ଚାସିମନର୍‌ଟାନେ ତାର୍‌ପିଲାକେ ପାଟାଇଲା । ସେ ବାବ୍‌ଲା, ସେମନ୍‌ ମର୍‌ ପିଲାକେ ବାଦିଅରେ ନାମ୍‌ବାଇ ।
فَمَا إِنْ رَأَى الْمُزَارِعُونَ الاِبْنَ حَتَّى قَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: هَذَا هُوَ الْوَرِيثُ! تَعَالَوْا نَقْتُلُهُ لِنَسْتَوْلِيَ عَلَى مِيرَاثِهِ. ٣٨ 38
୩୮ମାତର୍‌ ଚାସିମନ୍‌ ସାଉକାରର୍‌ ପଅକେ ଦେକିକରି ତାକର୍‌ ତାକର୍‌ ବିତ୍‌ରେ କୁଆବଲା ଅଇଲାଇ, “ଏଦେ ଦେକା, ସାଉକାରର୍‌ ପିଲା! ଆସା ଆକେ ମିସା ମାରିପାକାଉ । ଏନ୍ତାର୍‌ କଲେ ଆକା ସାଉକାରର୍‌ ଦନ୍‌ ଆମର୍‌ଟା ଅଇସି ।”
ثُمَّ قَبَضُوا عَلَيْهِ، وَطَرَحُوهُ خَارِجَ الْكَرْمِ، وَقَتَلُوهُ! ٣٩ 39
୩୯ଏନ୍ତାରି କଇକରି ସେମନ୍‌ ତାକେ ଜମିତେଇଅନି ଦାରି ବାର୍‌କରାଇ, ବାଇରେ ନେଇ ମାରି ମରାଇଦେଲାଇ ।
فَعِنْدَمَا يَعُودُ رَبُّ الْكَرْمِ، مَاذَا يَفْعَلُ بِأُولئِكَ الْمُزَارِعِينَ؟» ٤٠ 40
୪୦ଜିସୁ ପାଚାର୍‌ଲା, “ଜେଡେବେଲ୍‌ ଜମି ସାଉକାର୍‌ ଆଇସି ସେ ଚାସିମନ୍‌କେ କାଇଟା କର୍‌ସି?”
أَجَابُوهُ: «أُولئِكَ الأَشْرَارُ، يُهْلِكُهُمْ شَرَّ هَلاكٍ. ثُمَّ يُسَلِّمُ الْكَرْمَ إِلَى مُزَارِعِينَ آخَرِينَ يُؤَدُّونَ لَهُ الثَّمَرَ فِي أَوَانِهِ». ٤١ 41
୪୧ସେମନ୍‌ କଇଲାଇ “ବଦ୍‌ମାସ୍‌ମନ୍‌କେ ମାରି ମରାଇସି । ଆରି ଜନ୍‌ ଚାସିମନ୍‌ ସମାନ୍‌ ବେଲାଇ ତାର୍‌ ଆଦିବାଗ୍‌ ଦେବାଇ, ସେ ଜମି ସେମନର୍‌ ଆତେ ଜିମା ଦେଇସି ।”
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَلَمْ تَقْرَأُوا فِي الْكِتَابِ: الْحَجَرُ الَّذِي رَفَضَهُ الْبُنَاةُ، هُوَ نَفْسُهُ صَارَ حَجَرَ الزَّاوِيَةِ الأَسَاسَ. مِنَ الرَّبِّ كَانَ هَذَا، وَهُوَ عَجِيبٌ فِي أَنْظَارِنَا! ٤٢ 42
୪୨ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ କଇଲା, “ଏ ସାସ୍‌ତରର୍‌ କାତା କାଇ କେବେ ତମେ ପଡାସ୍‌ ନାଇ କି? “ଗର୍‌ବାନ୍ଦୁମନ୍‌ ଜନ୍‌ ପାକ୍‌ନା ଲଡାକେ ନ ଅଏ ବଲି ଚାଡିଦେଇ ରଇଲାଇ, ସେଟାସେ ଗର୍‌ କନର୍‌ ମୁକିଅ ପାକ୍‌ନା ଅଇଲା । ନିଜେ ମାପ୍‌ରୁଆକା ଏଟା କଲା ଆଚେ । ତାର୍‍ କାମ୍‌ କେତେକ୍‌ କାବାଅଇଜିବା କାମ୍‌!”
لِذلِكَ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَلَكُوتَ اللهِ سَيُنْزَعُ مِنْ أَيْدِيكُمْ وَيُسَلَّمُ إِلَى شَعْبٍ يُؤَدِّي ثَمَرَهُ. ٤٣ 43
୪୩ଜିସୁ ଆରି କଇଲା, “ସେଟାର୍‌ ପାଇ ତମ୍‌କେ କଇଲିନି, ପର୍‌ମେସରର୍‌ ରାଇଜେ ପୁର୍‌ବା ଅଦିକାର୍‌ ତମର୍‌ତେଇଅନି ଦାରିଜିବାଇ ଆରି ଜନ୍‌ ଦଲ୍‌ ଏ ରାଇଜର୍‌ ନିମାନ୍‌ ପଲ୍‌ ଦେକାଇ ପାର୍‌ବାଇ, ସେମନ୍‌କେ ସେଟା ଦିଆଅଇସି ।”
فَأَيُّ مَنْ يَقَعُ عَلَى هَذَا الْحَجَرِ يَتَكَسَّرُ، وَمَنْ يَقَعُ الْحَجَرُ عَلَيْهِ يَسْحَقُهُ سَحْقاً!» ٤٤ 44
୪୪ଆରି ଜେ ଏ ପାକ୍‌ନା ଉପ୍‌ରେ ଅଦର୍‌ସି, ସେ କଣ୍ଡ୍‌ କଣ୍ଡ୍‌ ଅଇଜାଇସି । ଆରି ଏ ପାକ୍‌ନା ଜାର୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଅଦର୍‌ସି, ସେଟା ତାକେ ଚାପି କରି ଗୁଣ୍ଡ୍‍ କରି ଦେଇସି ।
وَلَمَّا سَمِعَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَالْفَرِّيسِيُّونَ الْمَثَلَيْنِ اللَّذَيْنِ ضَرَبَهُمَا يَسُوعُ، أَدْرَكُوا أَنَّهُ كَانَ يَعْنِيهِمْ هُمْ. ٤٥ 45
୪୫ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍‌ ଆରି ପାରୁସିମନ୍‌ ଏ କାତା ସୁନି, ଜିସୁ ସେମନ୍‌କେ ଦେକାଇ କରି କଇଲାନି ବଲି ବୁଜିପାର୍‌ଲାଇ ।
وَمَعَ أَنَّهُمْ كَانُوا يَسْعَوْنَ إِلَى الْقَبْضِ عَلَيْهِ، فَقَدْ كَانُوا خَائِفِينَ مِنَ الْجُمُوعِ لأَنَّهُمْ كَانُوا يَعْتَبِرُونَهُ نَبِيًّا. ٤٦ 46
୪୬ସେଟାର୍‌ ପାଇ ସେମନ୍‌ ତାକେ ବାନ୍ଦାଇ ନେବାକେ ଚେସ୍‌ଟା କଲାଇ, ମାତର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଡରି ସେମନ୍‌ ସେଟା କରି ନାପାର୍‌ଲାଇ, କାଇକେବଇଲେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜିସୁକେ ଗଟେକ୍‌ ବବିସତ୍‍ବକ୍‍ତା ବଲି ମନେ ବାବ୍‌ତେରଇଲାଇ ।

< مَتَّى 21 >