مَتَّى 21
| وَلَمَّا اقْتَرَبُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ، وَوَصَلُوا إِلَى قَرْيَةِ بَيْتِ فَاجِي عِنْدَ جَبَلِ الزَّيْتُونِ، أَرْسَلَ يَسُوعُ اثْنَيْنِ مِنْ تَلامِيذِهِ، | ١ 1 |
ଜଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ ଲଃଗାର୍ ଜିତ୍ ଡଙ୍ଗୁର୍ ଉହ୍ରେ ରିଲା ବେତ୍ପାଗି ଗାଉଁଏ ହଚ୍ଲାୟ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଜଳେକ୍ ଚେଲାକେ ଇ କଃତା କୟ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା,
| قَائِلاً لَهُمَا: «ادْخُلا الْقَرْيَةَ الْمُقَابِلَةَ لَكُمَا، تَجِدَا فِي الْحَالِ أَتَاناً مَرْبُوطَةً وَمَعَهَا جَحْشٌ، فَحُلّا رِبَاطَهُمَا وَأَحْضِرَاهُمَا إِلَيَّ. | ٢ 2 |
“ତୁମାର୍ ମୁଆଁର୍ ସେ ଗାଉଁଏ ଜାହା, ଆର୍ ସେତି ହଚ୍ଲେକ୍, ସେତି ବାନ୍ଦ୍ଲାର୍ ଗଟେକ୍ ମାୟ୍ ଗଃଦ ଆର୍ ତାର୍ ଗଟେକ୍ ହିଲାଗଃଦକ୍ ଦଃକାସ୍; ସେମଃନ୍କେ ମେଲି ମର୍ ହାକ୍ ଆଣା ।
| فَإِنِ اعْتَرَضَكُمَا أَحَدٌ، قُولا: الرَّبُّ بِحَاجَةٍ إِلَيْهِمَا. وَفِي الْحَالِ يُرْسِلُهُمَا». | ٣ 3 |
ଆର୍ କେ ତୁମିକେ କାୟ୍ରି କୟ୍ଦ୍, ତଃବେ କଃଉଆ, ‘ଇମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଲଳା ଆଚେ ।’ ସେଦାହ୍ରେ ସେ ସେମଃନ୍କେ ହଃଟାୟ୍ଦ୍ ।”
| وَقَدْ حَدَثَ هَذَا لِيَتِمَّ مَا قِيلَ بِلِسَانِ النَّبِيِّ الْقَائِلِ: | ٤ 4 |
ବାବ୍ବାଦିର୍ କଃତାମଃନ୍ ହୁରୁଣ୍ ଅଃଉଁକେ ଇରି ଅୟ୍ଲି,
| «بَشِّرُوا ابْنَةَ صِهْيَوْنَ: هَا هُوَ مَلِكُكِ قَادِمٌ إِلَيْكِ وَدِيعاً يَرْكَبُ عَلَى أَتَانٍ وَجَحْشٍ ابْنِ أَتَانٍ!» | ٥ 5 |
“ସିଅନାର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳିମଃନ୍କେ କଃଉଆ, ‘ଦଃକ୍ ତର୍ ରଃଜା ତର୍ ଚଃମେ ଆସୁଲା! ସେ ବଃଡେ ଦିରାର୍ ଆର୍ ହିଲାଗଃଦ ଉହ୍ରେ ବଃସି ଆଚେ, ଆର୍ ଗଃଦ ହିଲା ଉହ୍ରେ ଚଃଗି ଆସୁଲା ।’”
| فَذَهَبَ التِّلْمِيذَانِ، وَفَعَلا مَا أَمَرَهُمَا بِهِ يَسُوعُ، | ٦ 6 |
ସେତାକ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁର୍ କଃତା ମାନି ସେନ୍ କଃଲାୟ୍ ।
| فَأَحْضَرَا الأَتَانَ وَالْجَحْشَ، وَوَضَعَا عَلَيْهِمَا ثِيَابَهُمَا، فَرَكِبَ. | ٧ 7 |
ତାର୍ହଃଚେ ମାୟ୍ ଗଃଦ ଆର୍ ହିଲାଗଃଦକ୍ ଜିସୁର୍ ହାକ୍ ଆଣ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ତାର୍ ଉହ୍ରେ ବଃସ୍ତର୍ମଃନ୍ ଅଚାୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ତାର୍ ଉହ୍ରେ ବଃସ୍ଲା ।
| وَأَخَذَ جَمْعٌ كَبِيرٌ جِدّاً يَفْرُشُونَ الطَّرِيقَ بِثِيَابِهِمْ، وَأَخَذَ آخَرُونَ يَقْطَعُونَ أَغْصَانَ الشَّجَرِ وَيَفْرُشُونَ بِها الطَّرِيقَ. | ٨ 8 |
ଆରେକ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ବଃସ୍ତର୍ ବାଟେ ଅଚାୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ କଃତେକ୍ କଃଜୁରି ଗଃଚାର୍ ଡାଳ୍ ମାରି ଆଣି ବାଟେ ଅଚାଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
| وَكَانَتِ الْجُمُوعُ الَّتِي تَقَدَّمَتْ يَسُوعَ وَالَّتِي مَشَتْ خَلْفَهُ تَهْتِفُ قَائِلَةً: «أُوصَنَّا لاِبْنِ دَاوُدَ! مُبَارَكٌ الآتِي بِاسْمِ الرَّبِّ! أُوصَنَّا فِي الأَعَالِي!» | ٩ 9 |
ଆର୍ ଜିସୁର୍ ଆଗେ ଆର୍ ହଃଚେ ଜାତା ଲକ୍ମଃନ୍ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ହସାନ୍ନା, ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସି, ମାପ୍ରୁର୍ ନାଉଁଏ ଜେ ଆସୁଲା, ତାର୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ ଅଃଉଅ, ସଃବ୍କେ ଉହ୍ରାର୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ଅଃଉଅ ।”
| وَلَمَّا دَخَلَ يَسُوعُ أُورُشَلِيمَ، ضَجَّتِ الْمَدِينَةُ كُلُّهَا، وَتَسَاءَلَ أَهْلُهَا: «مَنْ هُوَ هَذَا؟» | ١٠ 10 |
ଆରେକ୍ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମେ ଗଃଲାକେ ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଃଳ୍ଜାକ “ଏ କେ?” ବଃଲି ଉର୍ଜି ଅୟ୍ଲି ।
| فَأَجَابَتِ الْجُمُوعُ: «هَذَا هُوَ يَسُوعُ النَّبِيُّ الَّذِي مِنَ النَّاصِرَةِ بِالْجَلِيلِ». | ١١ 11 |
ସେତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଏ ଗାଲିଲି ରାଇଜାର୍ ନାଜରିତ୍ ଗାଉଁଆର୍ ବାବ୍ବାଦି ଜିସୁ ।”
| ثُمَّ دَخَلَ يَسُوعُ الْهَيْكَلَ، وَطَرَدَ مِنْ سَاحَتِهِ جَمِيعَ الَّذِينَ كَانُوا يَبِيعُونَ وَيَشْتَرُونَ؛ وَقَلَبَ مَوَائِدَ الصَّيَارِفَةِ وَمَقَاعِدَ بَاعَةِ الْحَمَامِ. | ١٢ 12 |
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଗଃଲା, ଆର୍ ସେତି ବିକାବାଞ୍ଜା କଃର୍ତା ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବାର୍କଃଲା । ଆର୍ ଡାବୁ ବାଦ୍ଲାଉତା ବେବାରିମଃନାର୍ ଟେବୁଲ୍ ଆର୍ ହାଣ୍ଡ୍କା ବେବାରିମଃନାର୍ ବଃସ୍ତା କୁର୍ଚିମଃନ୍ ଉଲ୍ଟାୟ୍ ହଃକାୟ୍ଲା ।
| وَقَالَ لَهُمْ: «مَكْتُوبٌ: إِنَّ بَيْتِي بَيْتاً لِلصَّلاةِ يُدْعَى. أَمَّا أَنْتُمْ فَجَعَلْتُمُوهُ مَغَارَةَ لُصُوصٍ!» | ١٣ 13 |
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ‘ଅଃମାର୍ ଗଃର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ପାର୍ତ୍ନାଗଃର୍ ବଃଲି ଡାକେ ହୁଟେଦ୍,’ ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ତାକ୍ କଃଙ୍ଗାର୍ମଃନ୍ ଲୁକ୍ତା ହାର୍ କଃରୁଲାସ୍ ।”
| وَبَيْنَمَا هُوَ فِي الْهَيْكَلِ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ عُمْيٌ وَعُرْجٌ، فَشَفَاهُمْ. | ١٤ 14 |
ଆରେକ୍ କାଣା ଆର୍ ମେଟା ଲକ୍ମଃନ୍ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଜିସୁର୍ ତଃୟ୍ ଆୟ୍ଲାକ୍, ସେ ସେମଃନ୍କେ ଉଜ୍ କଃଲା ।
| فَتَضَايَقَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ، وَالْكَتَبَةُ، عِنْدَمَا رَأَوْا الْعَجَائِبَ الَّتِي أَجْرَاهَا، وَالأَوْلادَ فِي الْهَيْكَلِ يَهْتِفُونَ: «أُوْصَنَّا لاِبْنِ دَاوُدَ!» | ١٥ 15 |
ମଃତର୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ମଃନ୍ ତାର୍ କାବା ଅଃଉତା କାମ୍ ସଃବୁ ଆର୍ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ, “ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସିର୍ ଜୟ୍ ଅଃଉଅ,” ବଃଲି ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅଃଉତା ହିଲାମଃନ୍କେ ଦଃକି ରିସା ଅୟଃଲାୟ୍ ।
| فَسَأَلُوهُ: «أَتَسْمَعُ مَا يَقُولُهُ هؤُلاءِ؟» فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «نَعَمْ! أَلَمْ تَقْرَأُوا قَطُّ: مِنْ أَفْوَاهِ الأَطْفَالِ وَالرُّضَّعِ أَعْدَدْتَ تَسْبِيحاً؟» | ١٦ 16 |
ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଇମଃନ୍ କାୟ୍ ବଃଲି କଃଉଁଲାୟ୍, ସେରି କାୟ୍ ତୁୟ୍ ସୁଣୁଲିସ୍?” ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ହେଁ ସୁଣୁଲେ । ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ ଇ କଃତା କଃବେହେଁ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତରେ ହଳି ନଃକେରାସ୍, ‘ତୁମି ସାନ୍ ହିଲା ଆର୍ ଦୁଦ୍ କାତା ହିଲାମଃନ୍କେ ଟିକ୍ ବାବେ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃରୁକେ ସିକାୟ୍ ଆଚାସ୍?’”
| ثُمَّ فَارَقَهُمْ وَانْطَلَقَ خَارِجاً مِنَ الْمَدِينَةِ إِلَى قَرْيَةِ بَيْتَ عَنْيَا، وَبَاتَ فِيهَا. | ١٧ 17 |
ଆରେକ୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଚାଡି ଜିରୁସାଲମେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ବେତାନିଆକେ ଗଃଲା ଆର୍ ସେ ରାତି ସେତି ରିଲା ।
| وَفِي صَبَاحِ الْيَوْمِ التَّالِي، وَهُوَ رَاجِعٌ إِلَى الْمَدِينَةِ، جَاعَ. | ١٨ 18 |
ଆର୍କ ଦିନ୍ ସଃକାଳ୍ୟା ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଃଳେ ବାଉଳ୍ତା ବଃଳ୍ ତାକ୍ ବୁକ୍ ଲାଗ୍ଲି ।
| وَإِذْ رَأَى شَجَرَةَ تِينٍ عَلَى جَانِبِ الطَّرِيقِ اتَّجَهَ إِلَيْهَا، وَلَكِنَّهُ لَمْ يَجِدْ عَلَيْهَا إِلّا الْوَرَقَ، فَقَالَ لَهَا: «لا يَكُنْ مِنْكِ ثَمَرٌ بَعْدُ إِلَى الأَبَدِ!» فَيَبِسَتِ التِّينَةُ فِي الْحَالِ. (aiōn g165) | ١٩ 19 |
ଆର୍ ବାଟ୍ ହାଳାୟ୍ ଗଟେକ୍ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍ ଦଃକି ତାର୍ ଚଃମେ ଗଃଲା, ସେ ଗଃଚେ ହଃତାର୍ ଚାଡି କାୟ୍ରି ହେଁ ନଃହାୟ୍ଲାକେ ସାୟ୍ପ୍ ଦଃୟ୍ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍କେ କୟ୍ଲା, “ସଃବୁ ଦିନ୍ ହେଁ ତର୍ ତଃୟ୍ ହଃଳ୍ ନଃଦେର ।” ସେତାର୍ଗିନେ ସେଦାହ୍ରେ ସେ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍ ସୁକ୍ଲି । (aiōn g165)
| فَلَمَّا رَأَى التَّلامِيذُ ذَلِكَ، دُهِشُوا وَقَالُوا: «مَا أَسْرَعَ مَا يَبِسَتِ التِّينَةُ!» | ٢٠ 20 |
ଚେଲାମଃନ୍ ସେରି ଦଃକି କାବା ଅୟ୍କଃରି କୟ୍ଲାୟ୍, “ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍ କଃନ୍କଃରି ସେଦାହ୍ରେ ସୁକ୍ଲି ।”
| فَأَجَابَهُمْ: «الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ كَانَ لَكُمْ إِيمَانٌ وَلا تَشُكُّونَ، فَإِنَّكُمْ تَعْمَلُونَ لَا مِثْلَ مَا عَمِلْتُ بِالتِّينَةِ وَحَسْبُ، بَلْ إِنْ كُنْتُمْ تَقُولُونَ لِهَذَا الْجَبَلِ: انْقَلِعْ وَانْطَرِحْ فِي الْبَحْرِ، فَإِنَّ ذَلِكَ يَحْدُثُ. | ٢١ 21 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଜଦି ତୁମାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ଆଚେ, ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଅବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେରାସ୍, ତଃବେ ଇ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍କେ ଜଃନ୍କାର୍ ଅୟ୍ଆଚେ, ଅଃତେକ୍ ହଃକା କଃରାସ୍ ସେରି ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଜଦି ଇ ଡଙ୍ଗୁର୍କେ ହେଁ ‘ଉଟ୍କି ଅୟ୍ ସଃମ୍ନ୍ଦେ ଜାୟ୍ ଅଦୁର୍’ ବଃଲି କଃଉଆସ୍, ତଃବେ ସେରଃକମ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
| وَكُلُّ مَا تَطْلُبُونَهُ فِي الصَّلاةِ بِإِيمَانٍ، تَنَالُونَهُ». | ٢٢ 22 |
ଆରେକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରି ପାର୍ତ୍ନା କଃରାସ୍ ଆର୍ ଜାୟ୍ରି ମାଗାସ୍ ସେରି ସଃବୁ ହାଉଆସ୍ ।”
| وَلَمَّا وصَلَ إِلَى الْهَيْكَلِ وَأَخَذَ يُعَلِّمُ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَشُيُوخُ الشَّعْبِ، وَسَأَلُوهُ: «بِأَيَّةِ سُلْطَةٍ تَفْعَلُ مَا تَفْعَلُهُ؟ وَمَنْ مَنَحَكَ هَذِهِ السُّلْطَةَ؟» | ٢٣ 23 |
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ହୁରି ସିକ୍ୟା ଦେତାବଃଳ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନ୍ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନ୍ ତାର୍ ଚଃମେ ଆସି ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ତୁୟ୍ କୁୟ୍ ଅଃଦିକାର୍ ଦଃରି ଇସଃବୁ କଃରୁଲିସ୍, ଆର୍ ତକେ କେ ଇ ଅଃଦିକାର୍ ଦିଲା?”
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ قَائِلاً: «وَأَنَا أَيْضاً أَسْأَلُكُمْ أَمْراً وَاحِداً، فَإِنْ أَجَبْتُمُونِي، أَقُولُ لَكُمْ أَنَا أَيْضَاً بِأَيَّةِ سُلْطَةٍ أَفْعَلُ مَا أَفْعَلُهُ: | ٢٤ 24 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ହେଁ ତୁମିମଃନ୍କେ ଗଟେକ୍ କଃତା ହଃଚାରିନ୍ଦ୍, ଜଦି ତୁମିମଃନ୍ ମକେ ସେରି କଃଉଆସ୍, ତଃବେ ମୁଁୟ୍ କୁୟ୍ ଅଃଦିକାରେ ଇ ସଃବୁ କଃରୁଲେ ସେରି କୟ୍ନ୍ଦ୍ ।
| مِنْ أَيْنَ كَانَتْ مَعْمُودِيَّةُ يُوحَنَّا؟ مِنَ السَّمَاءِ أَمْ مِنَ النَّاسِ؟» فَتَشَاوَرُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ قَائِلِينَ: «إِنْ قُلْنَا لَهُ إِنَّهَا مِنَ السَّمَاءِ، يَقُولُ لَنَا: فَلِمَاذَا لَمْ تُصَدِّقُوهُ؟ | ٢٥ 25 |
ଜହନ୍ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେତା ଅଃଦିକାର୍ କାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ହାୟ୍ରିଲା? ସଃର୍ଗେ ହୁଣି କି ମାନାୟ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି?” ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ତାକାର୍ ତାକାର୍ ବିତ୍ରେ କଃଉଆକଇ ଅୟଃଲାୟ୍, ଆର୍ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ଜଦି ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ବଃଲି କଃଉନ୍ଦ୍, ତଃବେ ସେ ଅଃମିକ୍ କୟ୍ଦ୍, ‘ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଜହନ୍କେ ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେଲାସ୍?’
| وَإِنْ قُلْنَا: مِنَ النَّاسِ، نَخْشَى أَنْ يَثُورَ عَلَيْنَا جُمْهُورُ الشَّعْبِ، لأَنَّهُمْ كُلَّهُمْ يَعْتَبِرُونَ يُوحَنَّا نَبِيًّا». | ٢٦ 26 |
ଜଦି ମାନାୟ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବଃଲି କଃଉନ୍ଦ୍, ତଃବେ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଡିର୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜହନ୍କେ ବାବ୍ବାଦି ବଃଲି ମାନୁଲାୟ୍ ।”
| فَأَجَابُوهُ: «لا نَدْرِي!» فَرَدَّ قَائِلاً: «وَلا أَنَا أَقُولُ لَكُمْ بأَيَّةِ سُلْطَةٍ أَفْعَلُ مَا أَفْعَلُهُ». | ٢٧ 27 |
ଇତାର୍ ଗିନେ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଅଃମି ନଃଜାଣୁ ।” ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତଃବେ ମୁଁୟ୍ କୁୟ୍ ଅଃଦିକାରେ ଇ ସଃବୁ କଃରୁଲେ, ସେରି ମୁଁୟ୍ ହେଁ ତୁମିକେ ନଃକୟ୍ଁ ।”
| «مَا رَأْيُكُمْ؟ كَانَ لإِنْسَانٍ وَلَدَانِ. فَقَصَدَ أَوَّلَهُمَا وَقَالَ لَهُ: يَا وَلَدِي، اذْهَبِ الْيَوْمَ وَاعْمَلْ فِي كَرْمِي! | ٢٨ 28 |
“ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଇ କଃତାକ୍ କାୟ୍ରି ବାବୁଲାସ୍? ଗଟେକ୍ ଲକାର୍ ଜଳେକ୍ ହୟ୍ସି ରିଲାୟ୍, ସେ ବଃଡ୍ ହୟ୍ସି ହାକ୍ ଆସି କୟ୍ଲା, ‘ବାୟ୍ ଜାଆ, ଆଜି ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳେ ହାୟ୍ଟି କଃର୍ ।’
| فَأَجَابَ: لَا أُرِيدُ. وَلَكِنَّهُ بَعْدَ ذَلِكَ نَدِمَ وَذَهَبَ. | ٢٩ 29 |
ବଃଡ୍ ହୟ୍ସି କୟ୍ଲା, ‘ମର୍ ମଃନ୍ ନାୟ୍,’ ମଃତର୍ ହଃଚେ ମଃନ୍ ବାଦ୍ଲାୟ୍ କଃରି ଗଃଲା ।
| ثُمَّ قَصَدَ الرَّجُلُ وَلَدَهُ الثَّانِي وَقَالَ لَهُ مَا قَالَهُ لِلأَوَّلِ. فَأَجَابَ: لَبَّيْكَ يَا سَيِّدِي! وَلَكِنَّهُ لَمْ يَذْهَبْ. | ٣٠ 30 |
ଆର୍ ସାନ୍ ହୟ୍ସିର୍ ହାକ୍ ଆସି କୟ୍ଲା, ‘ବାୟ୍, ଜାଆ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳେ ହାୟ୍ଟି କଃର୍,’ ସେ କୟ୍ଲା, ‘ମାପ୍ରୁ ଜଃଉଁଲେ,’ ମଃତର୍ ସେ ନଃଗେଲା ।
| فَأَيُّ الاِثْنَيْنِ عَمِلَ بِإِرَادَةِ الأَبِ؟» فَقَالُوا: «الأَوَّلُ!» فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ جُبَاةَ الضَّرَائِبِ وَالزَّانِيَاتِ سَيَسْبِقُونَكُمْ فِي الدُّخُولِ إِلَى مَلَكُوتِ اللهِ. | ٣١ 31 |
ଇ ଦୁୟ୍ଲକାର୍ ବିତ୍ରେ କେ ଉବାସିର୍ କଃତା ମାନ୍ଲା?” ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ବଃଡ୍ ହୟ୍ସି ।” ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ରିବ୍ନି ଆର୍ ବେସୁଆମଃନ୍ ତୁମାର୍ ଆଗ୍ତୁ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜେ ଜାତି ।
| فَقَدْ جَاءَ يُوحَنَّا إِلَيْكُمْ سَالِكاً طَرِيقَ الْحَقِّ، فَلَمْ تُصَدِّقُوهُ. أَمَّا جُبَاةُ الضَّرَائِبِ وَالزَّانِيَاتُ فَصَدَّقُوهُ. وَلَمَّا رَأَيْتُمْ أَنْتُمْ هَذَا، لَمْ تَنْدَمُوا بَعْدَ ذَلِكَ لِتُصَدِّقُوهُ! | ٣٢ 32 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜହନ୍ ତୁମାର୍ ହାକ୍ ଦଃର୍ମାର୍ ବାଟ୍ ଅୟ୍ ଆୟ୍ଲା ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ତାକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେଲାସ୍, ମଃତର୍ ରିବ୍ନି ଆର୍ ବେସୁଆମଃନ୍ ତାକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃଲାୟ୍, ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁ ହାରାସ୍, ଇତାର୍ ଗିନେ ସେରି ଦଃକି ହେଁ ମଃନ୍ ନଃବାଦ୍ଲାୟ୍ଲାସ୍ ।”
| اسْمَعُوا مَثَلاً آخَرَ: غَرَسَ إِنْسَانٌ رَبُّ بَيْتٍ كَرْماً، وَأَقَامَ حَوْلَهُ سُوراً، وَحَفَرَ فِيهِ مِعْصَرَةً، وَبَنَى فِيهِ بُرْجَ حِرَاسَةٍ. ثُمَّ سَلَّمَ الْكَرْمَ إِلَى مُزَارِعِينَ وَسَافَرَ. | ٣٣ 33 |
ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ଆରେକ୍ ଗଟ୍ କଃତା ସୁଣା, ଗଟେକ୍ ସାଉକାର୍ ରିଲା, ସେ ଗଟେକ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ କଃରି ଚାରି ବେଳ୍ତ୍ ବାଳ୍ ବୁଣ୍ଲା ଆର୍ ମଃଜାୟ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ହିଳ୍ତା ଗଃଣା ବଃସାଇଲା, ଆର୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ ଜାଗ୍ତା ମାଚା ବାନ୍ଦ୍ଲା । ଆରେକ୍ ତାସିମଃନ୍କେ ସେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ ବାଗେ ଦିଲା ଆର୍ ବିଦେସ୍ ବାରାୟ୍ ଗଃଲା ।
| وَلَمَّا حَانَ أَوَانُ الْحَصَادِ، أَرْسَلَ عَبِيدَهُ إِلَى الْمُزَارِعِينَ لِتَسَلُّمِ ثَمَرَ الْكَرْمِ. | ٣٤ 34 |
ତାର୍ହଃଚେ ହଃଳ୍ କଳ୍ତା ବେଳା ଅୟ୍ଲାକ୍, ସେ ତାର୍ ବାଗ୍ ହାଉଁକ୍ ବାଗ୍ ତାସିମଃନାର୍ ହାକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ।
| فَقَبَضَ الْمُزَارِعُونَ عَلَى الْعَبِيدِ، فَضَرَبُوا أَحَدَهُمْ، وَقَتَلُوا غَيْرَهُ، وَرَجَمُوا الآخَرَ بِالْحِجَارَةِ. | ٣٥ 35 |
ମଃତର୍ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍ ତାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କ୍ ଗଟେକ୍କେ ଦଃରିକଃରି ମାଡ୍ ମାର୍ଲାୟ୍, ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲାୟ୍, ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ଲକ୍କେ ଟେଳା ସୁତି ମାର୍ଲାୟ୍ ।
| ثُمَّ أَرْسَلَ رَبُّ الْبَيْتِ ثَانِيَةً عَبِيداً آخَرِينَ أَكْثَرَ عَدَداً مِنَ الأَوَّلِينَ. فَفَعَلَ الْمُزَارِعُونَ بِهَؤُلاءِ مَا فَعَلُوهُ بِأُولئِكَ. | ٣٦ 36 |
ଆରେକ୍ ସେ ହଃର୍ତୁ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା, ଆରେକ୍ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍ ସେମଃନ୍କେ ହେଁ ସେନ୍କାର୍ କଃଲାୟ୍ ।
| وَأَخِيراً أَرْسَلَ إِلَيْهِمِ ابْنَهُ، قَائِلاً: سَيَهَابُونَ ابْنِي! | ٣٧ 37 |
‘ମଃତର୍ ମର୍ ହଅକେ ସେମଃନ୍ ମାନ୍ତି କଃର୍ତି,’ ଇରି କୟ୍ ହଃଚେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ହୟ୍ସିକେ ସେମଃନାର୍ ହାକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ।
| فَمَا إِنْ رَأَى الْمُزَارِعُونَ الاِبْنَ حَتَّى قَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: هَذَا هُوَ الْوَرِيثُ! تَعَالَوْا نَقْتُلُهُ لِنَسْتَوْلِيَ عَلَى مِيرَاثِهِ. | ٣٨ 38 |
ମଃତର୍ ସେ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍ ହୟ୍ସିକ୍ ଦଃକି ତାକାର୍ ତାକାର୍ ବିତ୍ରେ କଃଉଆକଇ ଅୟଃଲାୟ୍, ‘ଏ ତ ସାଉକାରାର୍ ହୟ୍ସି, ଆସା ଆକ୍ ମଃର୍ନେ ମାରି, ଇତାର୍ ଅଃଦିକାର୍ ଅଃମାର୍ ଆତେ ନେଉଁଆ ।’
| ثُمَّ قَبَضُوا عَلَيْهِ، وَطَرَحُوهُ خَارِجَ الْكَرْمِ، وَقَتَلُوهُ! | ٣٩ 39 |
ତାର୍ହଃଚେ ତାକ୍ ଦଃରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳେହୁଣି ହଃଦାୟ୍ ହଃକାୟ୍ ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲାୟ୍ ।”
| فَعِنْدَمَا يَعُودُ رَبُّ الْكَرْمِ، مَاذَا يَفْعَلُ بِأُولئِكَ الْمُزَارِعِينَ؟» | ٤٠ 40 |
ଜିସୁ ହଃଚାର୍ଲା, “ତଃବେ ଜଃଡେବଃଳ୍ ସେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳାର୍ ସାଉକାର୍ ଆସେଦ୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍କେ କାୟ୍ କଃରେଦ୍?”
| أَجَابُوهُ: «أُولئِكَ الأَشْرَارُ، يُهْلِكُهُمْ شَرَّ هَلاكٍ. ثُمَّ يُسَلِّمُ الْكَرْمَ إِلَى مُزَارِعِينَ آخَرِينَ يُؤَدُّونَ لَهُ الثَّمَرَ فِي أَوَانِهِ». | ٤١ 41 |
ସେମଃନ୍ ତାକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ସାଉକାର୍ ସେ ଦୁସ୍ଟ୍ମଃନ୍କେ ବଃଡେ ଆର୍ଲାକଃରି ମଃରାୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ଜୁୟ୍ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍ ଟିକ୍ ବେଳାୟ୍ ତାର୍ ବାଗାର୍ ହଃଳ୍ ଦେତି, ସେମଃନ୍କେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ ବାଗ୍ତାସ୍ କଃରୁକେ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَلَمْ تَقْرَأُوا فِي الْكِتَابِ: الْحَجَرُ الَّذِي رَفَضَهُ الْبُنَاةُ، هُوَ نَفْسُهُ صَارَ حَجَرَ الزَّاوِيَةِ الأَسَاسَ. مِنَ الرَّبِّ كَانَ هَذَا، وَهُوَ عَجِيبٌ فِي أَنْظَارِنَا! | ٤٢ 42 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ କଃବେ ହେଁ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତରେ ଇ କଃତା ନଃହଳାସ୍? ‘ଗଃର୍ ବାନ୍ଦ୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ଟେଳାକେ ଦୁର୍କଃଲାୟ୍, ସେରି କନାର୍ ମୁଳ୍ ଟେଳା ଅୟ୍ଲି । ମାପ୍ରୁର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଇରି ଅୟ୍ଲି, ଆର୍ ସେରି ଅଃମାର୍ ଗିନେ କାବା ଅଃଉତା କଃତା ।’”
| لِذلِكَ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَلَكُوتَ اللهِ سَيُنْزَعُ مِنْ أَيْدِيكُمْ وَيُسَلَّمُ إِلَى شَعْبٍ يُؤَدِّي ثَمَرَهُ. | ٤٣ 43 |
“ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍ ତୁମାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କାଡି ନିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ହୁରୁଣ୍ କଃର୍ତି, ସେମଃନ୍କେ ଦିଆ ଅୟ୍ଦ୍ ।
| فَأَيُّ مَنْ يَقَعُ عَلَى هَذَا الْحَجَرِ يَتَكَسَّرُ، وَمَنْ يَقَعُ الْحَجَرُ عَلَيْهِ يَسْحَقُهُ سَحْقاً!» | ٤٤ 44 |
ଆର୍ ଜେ ଇ ଟେଳା ଉହ୍ରେ ଅଦ୍ରେଦ୍ ସେ ହୁଟିକଃରି କଃଣ୍ଡ୍ କଃଣ୍ଡ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ଇ ଟେଳା ଜାର୍ ଉହ୍ରେ ଅଦ୍ରେଦ୍ ତାକ୍ ସେରି ଗୁଣ୍ଡ୍ଗୁଣ୍ଡା କଃରେଦ୍ ।”
| وَلَمَّا سَمِعَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَالْفَرِّيسِيُّونَ الْمَثَلَيْنِ اللَّذَيْنِ ضَرَبَهُمَا يَسُوعُ، أَدْرَكُوا أَنَّهُ كَانَ يَعْنِيهِمْ هُمْ. | ٤٥ 45 |
ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ତାର୍ ଇ ସଃବୁ କଃତାମଃନ୍ ସୁଣ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ଜେ ସେମଃନ୍କେ ଦଃକାୟ୍ କୟ୍ଲା ବଃଲି ବୁଜ୍ଲାୟ୍ ।
| وَمَعَ أَنَّهُمْ كَانُوا يَسْعَوْنَ إِلَى الْقَبْضِ عَلَيْهِ، فَقَدْ كَانُوا خَائِفِينَ مِنَ الْجُمُوعِ لأَنَّهُمْ كَانُوا يَعْتَبِرُونَهُ نَبِيًّا. | ٤٦ 46 |
ଇତାର୍ ଗିନେ ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ଦଃରୁକ୍ ଉପାୟ୍ କଃଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଡିର୍ଲାୟ୍, ବଃଲେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ବାବ୍ବାଦି ବଃଲି ମାନ୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
