< مَتَّى 2 >

وَبَعْدَمَا وُلِدَ يَسُوعُ فِي بَيْتِ لَحْمٍ الْوَاقِعَةِ فِي مِنْطَقَةِ الْيَهُودِيَّةِ فِي عَهْدِ الْمَلِكِ هِيرُودُسَ، جَاءَ إِلَى أُورُشَلِيمَ بَعْضُ الْمَجُوسِ الْقَادِمِينَ مِنَ الشَّرْقِ، ١ 1
ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ରାଇଜ୍‌ କଃର୍ତାବଃଳ୍‌ ଜିଉଦା ରାଜିର୍‌ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌ ଗଃଳେ ଜିସୁ ଜଃଲମ୍‌ ଅୟ୍‌ଲା ହଃଚେ, ଦଃକା, ହୁର୍ବ ଦେସାର୍‌ କଃତିଗଟ୍‌ ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍‌ ଆୟ୍‌ଲାୟ୍‌,
يَسْأَلُونَ: «أَيْنَ هُوَ الْمَوْلُودُ مَلِكُ الْيَهُودِ؟ فَقَدْ رَأَيْنَا نَجْمَهُ طَالِعاً فِي الشَّرْقِ، فَجِئْنَا لِنَسْجُدَ لَهُ». ٢ 2
ଆର୍‌ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍‌, “ଜୁୟ୍‌ ହିଲା ଜିଉଦିମଃନାର୍‌ ରଃଜା ଅଃଉଁକେ ଜଃଲମ୍‌ ଅୟ୍‌ଆଚେ, ସେ କୁୟ୍‌ତି ଆଚେ? କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ହୁର୍ବ୍‌ ଦେସାର୍‌ ଅଃଗାସେ ତାର୍‌ ତାରା ଦଃକି ତାକ୍‌ ଜୁଆର୍‌ କଃରୁକେ ଆସିଆଚୁ ।”
وَلَمَّا سَمِعَ الْمَلِكُ هِيرُودُسُ بِذلِكَ، اضْطَرَبَ وَاضْطَرَبَتْ مَعَهُ أُورُشَلِيمُ كُلُّهَا. ٣ 3
ଇରି ସୁଣି ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ଆର୍‌ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜିରୁସାଲମାର୍‌ ସଃବୁ ଲକ୍‌ମଃନ୍ କାବା ଅୟଃଲାୟ୍‌ ।
فَجَمَعَ إِلَيْهِ رُؤَسَاءَ كَهَنَةِ الْيَهُودِ وَكَتَبَتَهُمْ جَمِيعاً، وَسَأَلَهُمْ: «أَيْنَ يُوْلَدُ الْمَسِيحُ». ٤ 4
ସେତାକ୍‌ ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ସଃବୁ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍‌ ଆର୍‌ ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ ମଃନ୍‌କେ କୁଦି ସେମଃନ୍‌କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ମଃସିଆ ଜେ କି କ୍ରିସ୍ଟ, ସେ କୁୟ୍‌ତି ଜଃଲମ୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌?”
فَأَجَابُوهُ: «فِي بَيْتِ لَحْمٍ بِالْيَهُودِيَّةِ، فَقَدْ جَاءَ فِي الْكِتَابِ عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ: ٥ 5
ସେମଃନ୍ ଉତୁର୍‌ ଦିଲାୟ୍‌, “ଜିଉଦା ରାଜିର୍‌ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌,” କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଇ କଃତା ଗଟେକ୍‌ ବାବ୍‌ବାଦି ଲେକିଆଚେ-
وَأَنْتِ يَا بَيْتَ لَحْمٍ بِأَرْضِ يَهُوذَا، لَسْتِ صَغِيرَةَ الشَّأْنِ أَبَداً بَيْنَ حُكَّامِ يَهُوذَا، لأَنَّهُ مِنْكِ يَطْلُعُ الْحَاكِمُ الَّذِي يَرْعَى شَعْبِي إِسْرَائِيلَ!» ٦ 6
“ଏଗା ଜିଉଦା ରାଜିର୍‌ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌, ତୁୟ୍‌ ଜିଉଦା ରାଜିର୍‌ ବଃଡ୍ ଗଃଳ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ କୁୟ୍‌ ଗୁଣେ ହେଁ ସାନ୍ ନାୟ୍‌, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଅଃମାର୍‌ ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଚାଲାଉଁକ୍‌, ଗଟେକ୍‌ ଚାଲାଉତା ଲକ୍‌ ତର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଆସେଦ୍‌ ।”
فَاسْتَدْعَى هِيرُودُسُ الْمَجُوسَ سِرّاً، وَتَحَقَّقَ مِنْهُمْ زَمَنَ ظُهُورِ النَّجْمِ. ٧ 7
ଇରି ସୁଣି ହେରଦ୍‌ ହୁର୍ବ ଦେସାର୍‌ ସେ ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଲୁକ୍‌ଣେ କୁଦି, ସେ ତାରା କଃଡେବଃଳ୍‌ ଡିସ୍‌ଲି, ଇରି ସେମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ନିକ କଃରି ବୁଜ୍‌ଲା ।
ثُمَّ أَرْسَلَهُمْ إِلَى بَيْتِ لَحْمٍ، وَقَالَ: «اذْهَبُوا وَابْحَثُوا جَيِّداً عَنِ الصَّبِيِّ. وَعِنْدَمَا تَجِدُونَهُ أَخْبِرُونِي، لأَذْهَبَ أَنَا أَيْضاً وَأَسْجُدَ لَهُ». ٨ 8
ତାର୍‌ହଃଚେ ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ସେମଃନ୍‌କେ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌ ହଃଟାୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜାୟ୍‌ ସେ ହିଲାକ୍‌ ନିକକଃରି ଲଳା ଆର୍‌ ତାକ୍‌ ବେଟ୍‌ ହାୟ୍‌ଲା ଦାହ୍ରେ ମକ୍‌ ଜାଣାଉଆ, ଜଃନ୍‌କଃରି ମୁଁୟ୍‌ ହେଁ ଜାୟ୍‌ ତାକ୍‌ ଜୁଆର୍‌ କଃରିନ୍ଦ୍‌ ।”
فَلَمَّا سَمِعُوا مَا قَالَهُ الْمَلِكُ، مَضَوْا فِي سَبِيلِهِمْ. وَإذَا النَّجْمُ، الَّذِي سَبَقَ أَنْ رَأَوْهُ فِي الشَّرْقِ، يَتَقَدَّمُهُمْ حَتَّى جَاءَ وَتَوَقَّفَ فَوْقَ الْمَكَانِ الَّذِي كَانَ الصَّبِيُّ فِيهِ. ٩ 9
ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍ ରଃଜାର୍‌ କଃତା ସୁଣି ସେତିହୁଣି ଗଃଳାୟ୍‌, ଆର୍‌ ସେମଃନ୍ ହୁର୍ବ୍‌ ଦେସେ ଜୁୟ୍‌ ତାରା ଦଃକି ରିଲାୟ୍‌, ସେ ତାରା ସେମଃନାର୍‌ ଆଗେ ଆଗେ ଜାୟ୍‌, ଜୁୟ୍‌ ଗଃରେ ହିଲା ରିଲା ସେ ଗଃର୍‌ ଉହ୍ରେ ଜାୟ୍‌ ତେବଃଲି ।
فَلَمَّا رَأَوْا النَّجْمَ فَرِحُوا فَرَحاً عَظِيماً جِدّاً؛ ١٠ 10
ସେମଃନ୍ ସେ ତାରାକେ ଦଃକି ବଃଡେ ସଃର୍ଦା ଅୟଃଲାୟ୍‌ ।
وَدَخَلُوا الْبَيْتَ فَوَجَدُوا الصَّبِيَّ مَعَ أُمِّهِ مَرْيَمَ. فَجَثَوْا وَسَجَدُوا لَهُ، ثُمَّ فَتَحُوا كُنُوزَهُمْ وَقَدَّمُوا لَهُ هَدَايَا، ذَهَباً وَبَخُوراً وَمُرّاً. ١١ 11
ଆର୍‌ ଗଃର୍‌ ବିତ୍ରେ ହୁରି ସେ ହିଲାକ୍‌ ତାର୍‌ ଆୟ୍‌ସି ମରିୟମ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଦଃକ୍‌ଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ତାକ୍‌ ହାଦେ ଡୁଳି ଜୁଆର୍‌ କଃଲାୟ୍‌, ଆରେକ୍‌ ନିଜାର୍‌ ନିଜାର୍‌ ହେଳି ଉଗାଳି ସନା, ବୁତେକ୍‌ ମଲାର୍‌ ଦୁହ୍‌ଣି ଆର୍‌ ବାସ୍ନା ଚିକଣ୍‌ ସେ ହିଲାକ୍‌ ଦିଲାୟ୍‌ ।
ثُمَّ أُوْحِيَ إِلَيْهِمْ فِي حُلْمٍ أَلّا يَرْجِعُوا إِلَى هِيرُودُسَ، فَانْصَرَفُوا إِلَى بِلادِهِمْ فِي طَرِيقٍ أُخْرَى. ١٢ 12
ଇତାର୍‌ହଃଚେ ହେରଦ୍‌ ରଃଜାର୍‌ ଲଃଗେ ବାଉଳି ନଃଜଃଉଁକେ ଇସ୍ୱର୍‌ ସେମଃନ୍‌କେ ଚଃହ୍ନେ ଆଡର୍‌ ଦିଲାକ୍‌, ସେମଃନ୍ ବିନ୍ ବାଟ ଅୟ୍‌ ନିଜାର୍‌ ଦେସେ ବାଉଳି ଗଃଳାୟ୍‌ ।
وَبَعْدَمَا انْصَرَفَ الْمَجُوسُ، إِذَا مَلاكٌ مِنَ الرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ لِيُوسُفَ فِي حُلْمٍ، وَقَالَ لَهُ: «قُمْ وَاهْرُبْ بِالصَّبِيِّ وَأُمِّهِ إِلَى مِصْرَ، وَابْقَ فِيهَا إِلَى أَنْ آمُرَكَ بِالرُّجُوعِ، فَإِنَّ هِيرُودُسَ سَيَبْحَثُ عَنِ الصَّبِيِّ لِيَقْتُلَهُ». ١٣ 13
ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍ ଗଃଲା ହଃଚେ, ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଜସେପ୍‌କେ ଚଃହ୍ନେ ଦଃକାୟ୍‌ଅୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ଉଟ୍‌, ହିଲାକ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଆୟ୍‌ସିକ୍‌ ଦଃରି ମିସର୍‌ ଦେସେ ହଃଳାଉ, ଆରେକ୍‌ ଅଃମି ନଃକଉତା ହଃତେକ୍‌ ସେତି ରିଆ, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ହେରଦ୍‌ ରଃଜା ହିଲାକ୍‌ ମଃର୍ନେ ମାରୁକ୍‌ ଲଳେଦ୍‌ ।”
فَقَامَ يُوسُفُ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ، وَهَرَبَ بِالصَّبِيِّ وَأُمِّهِ مُنْطَلِقاً إِلَى مِصْرَ، ١٤ 14
ସେତାକ୍‌ ଜସେପ୍ ଉଟି ହିଲାକ୍‌ ଆର୍‌ ମରିୟମ୍‌କ୍ ଦଃରି ସେ ରାତି ମିସର୍‌ ଦେସେ ହଃଳାୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
وَبَقِيَ فِيهَا إِلَى أَنْ مَاتَ هِيرُودُسُ، لِيَتِمَّ مَا قَالَهُ الرَّبُّ بِلِسَانِ النَّبِيِّ الْقَائِلِ: «مِنْ مِصْرَ دَعَوْتُ ابْنِي». ١٥ 15
ଆର୍‌ ହେରଦ୍‌ ମଃର୍ତା ହଃତେକ୍‌ ସେତି ରିଲାୟ୍‌, ଜଃନ୍‌କଃରି ବାବ୍‌ବାଦି କୟ୍‌ରିଲା ମାପ୍ରୁର୍‌ ଇ କଃତା ହୁରୁଣ୍ ଅୟ୍‌ଦ୍‌, “ମିସର୍‌ ଦେସେ ହୁଣି ମୁଁୟ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ହଅକେ କୁଦି ଆଣ୍‌ଲେ ।”
وَعِنْدَمَا أَدْرَكَ هِيرُودُسُ أَنَّ الْمَجُوسَ سَخِرُوا مِنْهُ، اسْتَوْلَى عَلَيْهِ الْغَضَبُ الشَّدِيدُ، فَأَرْسَلَ وَقَتَلَ جَمِيعَ الصِّبْيَانِ فِي بَيْتِ لَحْمٍ وَجُوَارِهَا، مِنِ ابْنِ سَنَتَيْنِ فَمَا دُونَ، بِحَسَبِ زَمَنِ ظُهُورِ النَّجْمِ كَمَا تَحَقَّقَهُ مِنَ الْمَجُوسِ. ١٦ 16
ଇତାର୍‌ହଃଚେ ହୁର୍ବ୍‌ ଦେସେ ହୁଣି ଆସିରିଲା ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନ୍ ତାକ୍‌ ଜଃଟିକଃରି ଗଃଳାୟ୍‌ ବଃଲି ହେରଦ୍‌ ଜାଣୁ ହାରି ବଃଡେ ରିସା ଅୟ୍‌ଲା, ଆର୍‌ ହଃଣ୍ଡିତ୍‌ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଜୁୟ୍‌ ବେଳାୟ୍‌ ତାରା ଉଦିରିଲି ସେରି ନିକକଃରି ବୁଜିରିଲା, ସେ ହଃର୍କାରେ ଦୁୟ୍‌ ବଃର୍ସ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ସାନ୍ ବଃର୍ସାର୍‌ ଜଃତେକ୍‌ ଅଃଣ୍ଡ୍ରା ହିଲାମଃନ୍ ବେତ୍‌ଲିହିମ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଲଃଗାଲଃଗିର୍‌ ଗଃଳେ ରିଲାୟ୍‌, ସଃଇନ୍‌ମଃନ୍‌କେ ହଃଟାୟ୍‌ ସେ ସଃବ୍‌କେ ମଃର୍ନେ ମାରାୟ୍‌ଲା ।
عِنْدَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِلِسَانِ النَّبِيِّ إِرْمِيَا الْقَائِلِ: ١٧ 17
ସଃଡେବଃଳ୍‌ ଜିରିମିୟ ବାବ୍‌ବାଦିର୍‌ ଇ କଃତା ହୁରୁଣ୍ ଅୟ୍‌ଲି,
«صُرَاخٌ سُمِعَ مِنَ الرَّامَةِ: بُكَاءٌ وَنَحِيبٌ شَدِيدٌ! رَاحِيلُ تَبْكِي عَلَى أَوْلادِهَا، وَلَا تُرِيدُ أَنْ تَتَعَزَّى، لأَنَّهُمْ قَدْ رَحَلُوا!» ١٨ 18
“ରାମା ଗଃଳେହୁଣି ଗଟେକ୍‌ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ ସୁଣୁକ୍‌ ଅୟ୍‌ଲି, ସେରି ଏତାୟ୍‌ ଏତାୟ୍‌ କାନ୍ଦ୍‌ତାର୍‌ । ରାହେଲ୍‌ ତାର୍‌ ହିଲାମଃନାର୍‌ ଗିନେ କାନ୍ଦୁଲି; ହିଲାମଃନ୍ ଆର୍‌ ନାୟ୍‌ନି ବଃଲି, ସେ ତାର୍‌ ଦୁକ୍‌ ହାସ୍ରାଉତା କଃତା ନଃମାନ୍‌ଲି ।”
لَمَّا مَاتَ هِيرُودُسُ، إِذَا مَلاكٌ مِنَ الرَّبِّ قَدْ ظَهَرَ فِي حُلْمٍ لِيُوسُفَ فِي مِصْرَ، ١٩ 19
ହେରଦ୍‌ ମଃଲା ହଃଚେ, ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଜସେପ୍‌କେ ମିସରେ ଚଃହ୍ନେ ଦଃକାୟ୍‌ ଅୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା,
وَقَالَ لَهُ: «قُمِ ارْجِعْ بِالصَّبِيِّ وَأُمِّهِ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ، فَقَدْ مَاتَ الَّذِينَ كَانُوا يَسْعَوْنَ إِلَى قَتْلِهِ!» ٢٠ 20
“ଉଟ୍‌, ହିଲାକ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଆୟ୍‌ସିକ୍‌ ଦଃରି ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ଦେସେ ବାଉଳି ଜାହା । କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ହିଲାକ୍‌ ଜିବନ୍‌ ନେଉଁକେ ମଃନ୍‌ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍‌, ସେମଃନ୍ ମଃଲାୟ୍‌ ।”
فَقَامَ وَرَجَعَ بِالصَّبِيِّ وَأُمِّهِ إِلَى أَرْضِ إِسْرَائِيلَ. ٢١ 21
ସେତାକ୍‌ ଜସେପ୍ ଉଟି ଜିସୁ ହିଲାକ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଆୟ୍‌ସିକ୍‌ ଦଃରି ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ଦେସେ ବାଉଳି ଗଃଲା ।
وَلكِنَّهُ حِينَ سَمِعَ أَنَّ أَرْخِيلاوُسَ يَمْلِكُ عَلَى مِنْطَقَةِ الْيَهُودِيَّةِ خَلَفاً لأَبِيهِ هِيرُودُسَ، خَافَ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى هُنَاكَ. وَإِذْ أُوْحِيَ إِلَيْهِ فِي حُلْمٍ، تَوَجَّهَ إِلَى نَوَاحِي مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ، ٢٢ 22
ମଃତର୍‌ ହେରଦ୍‌ ମଃଲା ହଃଚେ ତାର୍‌ ହୟ୍‌ସି ଆର୍କିଲାୟ ଜିଉଦା ରାଇଜାର୍‌ ରଃଜା ଅୟ୍‌ଆଚେ ବଃଲି ସୁଣି ଜସେପ୍ ସେତି ଜଃଉଁକେ ଡିର୍‌ଲା, ମଃତର୍‌ ଚଃହ୍ନେ ଆଡର୍‌ ହାୟ୍‌ ଗାଲିଲି ଗଃଲା ।
فَوَصَلَ بَلْدَةً تُسَمَّى «النَّاصِرَةَ» وَسَكَنَ فِيهَا، لِيَتِمَّ مَا قِيلَ بِلِسانِ الأَنْبِيَاءِ إِنَّهُ سَيُدْعَى نَاصِرِيًّا! ٢٣ 23
ମଃତର୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ତାକ୍‌ ଚଃହ୍ନେ କୟ୍‌ଲାକ୍‌, ସେ ଗାଲିଲି ରାଇଜ୍‌ ହାକ୍‌ ହଃଳାୟ୍‌ଲା । ଆର୍‌ ନାଜରିତ୍‌ ନାଉଁଆର୍‌ ଗଃଳେ ଜାୟ୍‌ ବାସା କଃଲାୟ୍‌ । ଜଃନ୍‌କଃରି ବାବ୍‌ବାଦିମଃନାର୍‌ ଇ ବଃଚନ୍ ହୁରୁଣ୍ ଅୟ୍‌ଦ୍‌, “ସେ ନାଜରିତିୟ ବଃଲି ଡାକେ ହୁଟେଦ୍‌ ।”

< مَتَّى 2 >