مَتَّى 19
| بَعْدَمَا أَنْهَى يَسُوعُ هَذَا الْكَلامَ، انْتَقَلَ مِنَ الْجَلِيلِ ذَاهِباً إِلَى نَوَاحِي مِنْطَقَةِ الْيَهُودِيَّةِ مَا وَرَاءَ نَهْرِ الأُرْدُنِّ. | ١ 1 |
ଜିସୁ ଇ ୱିଜ଼ୁ କାତା ଇଞ୍ଜି ୱିସ୍ତି ପାଚେ ଗାଲିଲି ପିସ୍ତି ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ ଆନ୍ଟି ପାଡ଼୍କା ମାନି ଜିହୁଦା ନିପ ହାଚାନ୍ ।
| وَتَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ، فَشَفَى مَرْضَاهُمْ هُنَاكَ. | ٢ 2 |
ବେସିହେନି ମାନାୟାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଦାସ୍ତାର୍ ଆରି ହେୱାନ୍ ହେନି ରଗ୍ୟାରିଂ ଉଜ୍ କିତାନ୍ ।
| وَتَقَدَّمَ إِلَيْهِ بَعْضُ الْفَرِّيسِيِّينَ يُجَرِّبُونَهُ، فَسَأَلُوهُ: «هَلْ يَحِلُّ لِلرَّجُلِ أَنْ يُطَلِّقَ زَوْجَتَهُ لأَيِّ سَبَبٍ؟» | ٣ 3 |
କେତେଜାଣ୍ ପାରୁସିର୍ ତା ଲାଗାଂ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗ୍ ଡ଼ୁକାତ ପ୍ରଦ୍ଦେଂ ପାଚି କିତାର୍ । ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ମା ଦର୍ମନି ମସାତି ବିଦି ଇସାବ୍ରେ ରକାନ୍ ଜେ ଇନା ବିସ୍ରେ ତା, କଗ୍ଲେଂ ହେଲ ହିଦେଂ ଆଡ୍ନାନ୍ କି?”
| فَأَجَابَهُمْ قَائِلاً: «أَلَمْ تَقْرَأُوا أَنَّ الْخَالِقَ جَعَلَ الإِنْسَانَ مُنْذُ الْبَدْءِ ذَكَراً وَأُنْثَى، | ٤ 4 |
ହେୱେନ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ପଡ଼ି କିୱାତାଦେର୍ଣ୍ଣା ଜେ ଉବ୍ଜାଣ୍ କିନାକାନ୍ ଆରମ୍ତାଂ ହେୱାରିଂ ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ଆରି କଗ୍ଲେ କିଜ଼ି ଉବ୍ଜାଣ୍ କିତାନ୍,
| وَقَالَ: لِذَلِكَ يَتْرُكُ الرَّجُلُ أَبَاهُ وَأُمَّهُ وَيَتَّحِدُ بِزَوْجَتِهِ، فَيَصِيرُ الاثْنَانِ جَسَداً وَاحِداً؟ | ٥ 5 |
ଆରେ ଇଚାନ୍, “ଇଦାଂ କାଜିଂ ମାନାୟ୍ ଆବାଆୟାକାଂ ପିସ୍ତି ଜାର୍ କଗ୍ଲେ ତାକେ ମେହା ଆନାନ୍, ଆରେ ହେୱାର୍ ଦୁଲ୍ମାତାର୍ ଏକ୍ ଆନାର୍?
| فَلَيْسَا فِيمَا بَعْدُ اثْنَيْنِ، بَلْ جَسَداً وَاحِداً. فَلا يُفَرِّقَنَّ الإِنْسَانُ مَا جَمَعَهُ اللهُ!» | ٦ 6 |
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ଆରେ ରିକାର୍ ଆକାୟ୍, ମାତର୍ ଏକ୍ ଆନାର୍ । ଲାଗିଂ, ଇସ୍ୱର୍ ଇନାକା ମେହାୟ୍ କିତ୍ତାନ୍ନା, ମାନାୟାର୍ ହେଦାଂ ଏଡ଼ାୟ୍ କିମେନ୍ ।”
| فَسَأَلُوهُ: «فَلِمَاذَا أَوْصَى مُوسَى بِأَنْ تُعْطَى الزَّوْجَةُ وَثِيقَةَ طَلاقٍ فَتُطَلَّقُ؟» | ٧ 7 |
ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ “ୱେନ୍ବାତାର୍, ଲାଗିଂ ମସା ଇନେକିଦେଂ ହେଲ ଆକି ହିଜ଼ି କଗ୍ଲେଙ୍ଗ୍ ହେଲ ହିନି କାଜିଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍?”
| أَجَابَ: «بِسَبَبِ قَسَاوَةِ قُلُوبِكُمْ، سَمَحَ لَكُمْ مُوسَى بِتَطْلِيقِ زَوْجَاتِكُمْ. وَلَكِنَّ الأَمْرَ لَمْ يَكُنْ هَكَذَا مُنْذُ الْبَدْءِ. | ٨ 8 |
ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ମି ମାନ୍ ଆଟ୍ୱା କାଜିଂ ମସା ହେ ଲାକେ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍ । ମାତର୍ ଆଗେ ଉବ୍ଜାଣ୍ ୱେଡ଼ାଲିଂ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ବିଦି ହିଲ୍ୱାତାତ୍ ।”
| وَلَكِنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ الَّذِي يُطَلِّقُ زَوْجَتَهُ لِغَيْرِ عِلَّةِ الزِّنَى، وَيَتَزَوَّجُ بِغَيْرِهَا، فَإِنَّهُ يَرْتَكِبُ الزِّنَى. وَالَّذِي يَتَزَوَّجُ بِمُطَلَّقَةٍ، يَرْتَكِبُ الزِّنَى». | ٩ 9 |
“ମତର୍ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇନେର୍କି ଜାର୍ ଡକ୍ରିଂ ଦାରି ଦସ୍ତ ପିସ୍ତି ବିନ୍ ବିସ୍ରେତାଂ ପିହ୍ନିଆକି ହିଜ଼ି ବିନ୍ କଗ୍ଲେଂ ବିବା କିତିସ୍, ହେୱାନ୍ ଦାରି ଆନାନ୍ ।”
| فَقَالَ لَهُ تَلامِيذُهُ: «إِنْ كَانَتْ هَذِهِ حَالَةَ الزَّوْجِ مَعَ الزَّوْجَةِ، فَعَدَمُ الزَّوَاجِ أَفْضَلُ!» | ١٠ 10 |
ଚେଲାର୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍, “କଗ୍ଲେ ହୁକେ ମାନାୟ୍ତିଂ ଜଦି ଇ ମାସ୍ତୁର୍ ମେହାବିଡ଼ା, ଲାଗିଂ ବିବା କିୱାକା ହାର୍ ।”
| فَأَجَابَهُمْ: «هَذَا الْكَلامُ لَا يَقْبَلُهُ الْجَمِيعُ، بَلِ الَّذِينَ أُنْعِمَ عَلَيْهِمْ بِذَلِكَ. | ١١ 11 |
ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଇ ହିକ୍ୟା ୱିଜ଼ାକାର୍ କାଜିଂ ସମାନ୍ ଆକାୟ୍ । ଇସ୍ୱର୍ତି ତାଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣାକାରିଂ ଇଦାଂ ହିୟାତାତ୍ନ୍ନା, କେବଲ୍ ହେୱାର୍ ନେ ଇଦାଂ ଇଡ୍ଦେଂ ଆଡ୍ନାର୍ ।
| فَإِنَّ بَعْضَ الْخِصْيَانِ يُوْلَدُونَ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِهِمْ خِصْيَاناً؛ وَبَعْضُهُمْ قَدْ خَصَاهُمُ النَّاسُ؛ وَغَيْرُهُمْ قَدْ خَصَوْا أَنْفُسَهُمْ مِنْ أَجْلِ مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ. فَمَنِ اسْتَطَاعَ أَنْ يَقْبَلَ هَذَا، فَلْيَقْبَلْهُ!» | ١٢ 12 |
ଇନାକିଦେଂକି ଇନେର୍ ଇନେର୍ ଆୟା ଗରବ୍ତାଂ ବେଜୁ ଆଜ଼ି ଜଲମ୍ ଆତାର୍ଣ୍ଣା, ଆରେ ଇନେର୍ ଇନେର୍ ମାନାୟ୍ତାଂ ବେଜୁ କିୟାତାର୍ଣ୍ଣା, ଆରି ଆରେ ଇନେର୍ ଇନେର୍ ସାର୍ଗେ ରାଜି କାଜିଂ ଜାର୍ ଜାର୍ତିଂ ବେଜୁ କିତାର୍ଣ୍ଣା । ଇମ୍ଣାକାର୍ ଇଡ୍ଦେଂ ଆଡ୍ନାର୍, ହେୱାନ୍ ଇଟେନ୍ ।”
| ثُمَّ قَدَّمَ إِلَيْهِ بَعْضُهُمْ أَوْلاداً صِغَاراً لِيَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ وَيُصَلِّيَ، فَزَجَرَهُمُ التَّلامِيذُ. | ١٣ 13 |
ହିମ୍ଣାଂ ଜପି କେଇ ଇଡ଼୍ଜି ପାର୍ତାନା କିଦେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ କେତେକ୍ ଲକୁ ହେୱାରିଂ ଜିସୁ ଲାଗେ ତାହିୱାତାର୍ । ହେ ଲକୁରିଂ ଚେଲାର୍ ଦାକା ହିତାର୍ ।
| وَلَكِنَّ يَسُوعَ قَالَ: «دَعُوا الصِّغَارَ يَأْتُونَ إِلَيَّ وَلا تَمْنَعُوهُمْ، لأَنَّ لِمِثْلِ هَؤُلاءِ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ!» | ١٤ 14 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ଇଚାନ୍, “ହିମ୍ଣାକାଂ ନା ଲାଗେ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ହିଆଟ୍ । ହେୱାରିଂ ବାଦା ହିମାଟ୍ । ଇନାକିଦେଂକି ସାର୍ଗେ ରାଜି ଇମ୍ଣାକାର୍ ଇୱାର୍ ଲାକେ ହେୱାର୍ତି ।”
| وَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ، ثُمَّ ذَهَبَ مِنْ هُنَاكَ. | ١٥ 15 |
ଆରେ ହେୱାର୍ ଜପି କେଇ ଇଡ଼୍ଜି ଆସିର୍ବାଦ୍ କିତି ପାଚେ ଜିସୁ ହେବେତାଂ ହାଚାନ୍ ।
| وَإذَا شَابٌّ يَتَقَدَّمُ إِلَيْهِ وَيَسْأَلُ: «أَيُّهَا الْمُعَلِّمُ الصَّالِحُ، أَيَّ صَلاحٍ أَعْمَلُ لأَحْصُلَ عَلَى الْحَيَاةِ الأَبَدِيَّةِ؟» (aiōnios g166) | ١٦ 16 |
ଦିନେକ୍ ରକାନ୍ ମାଜାନ୍ ଦାଙ୍ଗ୍ଣେନ୍ ଜିସୁ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଗୁରୁ! ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ ପାୟାଦେଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ହାର୍ଦି କାମାୟ୍ କିନାଙ୍ଗ୍?” (aiōnios g166)
| فَأَجَابَهُ: «لِمَاذَا تَسْأَلُنِي عَنِ الصَّالِحِ؟ وَاحِدٌ هُوَ الصَّالِحُ. وَلكِنْ، إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَدْخُلَ الْحَيَاةَ، فَاعْمَلْ بِالْوَصَايَا». | ١٧ 17 |
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ହାର୍ଦି କାମାୟ୍ ବିସ୍ରେ ନାଙ୍ଗ୍ ଇନେକିଦେଂ ୱେନ୍ବା ଆଦ୍ନାଦେରା? କେବଲ୍ ଇସ୍ୱର୍ ନେ ହାର୍ଦାକାନ୍ । ହେୱାନ୍ତି ବଲ୍ ୱିଜ଼ୁ ମାନି କିତିସ୍, ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ ଲାବ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାସ୍ ।”
| فَسَأَلَ: «أَيَّةِ وَصَايَا؟» أَجَابَهُ يَسُوعُ: «لا تَقْتُلْ؛ لَا تَزْنِ؛ لَا تَسْرِقْ؛ لَا تَشْهَدْ بِالزُّورِ؛ | ١٨ 18 |
ହେୱାନ୍ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଇମ୍ଣି ୱିଜ଼ୁ ବଲ୍?” ଜିସୁ ଇଚାନ୍, “ନାର୍ ଅହ୍ମାଟ୍, ଦାରି କିମାଟ୍ । ଚରି କିମାଟ୍, ଇନେର୍ ବିରୁଦ୍ତ ମିଚ୍ ଦାବା କିମାଟ୍ ।
| أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ؛ وَأَحِبَّ قَرِيبَكَ كَنَفْسِكَ.» | ١٩ 19 |
ଆବାଂ ଆୟାଙ୍ଗ୍ ୱାରି କିୟାଟ୍ ଆରି ମି ପାଡ଼୍ହାନିକାରିଂ ଜାର୍ ଲାକେ ଜିଉ ନୱାଟ୍ ।”
| قَالَ لَهُ الشَّابُّ: «هَذِهِ كُلُّهَا عَمِلْتُ بِها مُنْذُ صِغَرِي، فَمَاذَا يَنْقُصُنِي بَعْدُ؟» | ٢٠ 20 |
ହେ ଦାଙ୍ଗ୍ଣେନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଇ ସବୁ ବଲ୍ ଆନ୍ ମାନି କିତାଂନ୍ନା । ନାଦାଂ ଆରେ ଇନାକା କିନି ଲଡ଼ା?”
| فَأَجَابَهُ يَسُوعُ: «إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَكُونَ كَامِلاً، فَاذْهَبْ وَبِعْ كُلَّ مَا تَمْلِكُ، وَوَزِّعْ عَلَى الْفُقَرَاءِ، فَيَكُونَ لَكَ كَنْزٌ فِي السَّمَاوَاتِ. وَتَعَالَ اتْبَعْنِي!» | ٢١ 21 |
ସୁଣାୟ୍ କିଜ଼ି ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଜଦି ଏନ୍ ହାର୍ ଆଦେଂ ମାନ୍କିନାୟ୍, ହାଲା, ନିନ୍ଦାଂ ସବୁ ଦନ୍ ପ୍ରସି ହେ ଟାକାଙ୍ଗ୍ ଅର୍କିତାରିଂ ଦାନ୍ କିୟା । ତା ଆତିସ୍ ଏନ୍ ସାର୍ଗେତ ଦନ୍ ଲାବ୍ କିନାୟ୍ । ଇ ୱିଜ଼ୁ କିତିପାଚେ ନା ପାଚେ ପାଚେ ୱା ।”
| فَلَمَّا سَمِعَ الشَّابُّ هَذَا الْكَلامَ، مَضَى حَزِيناً لأَنَّهُ كَانَ صَاحِبَ ثَرْوَةٍ كَبِيرَةٍ. | ٢٢ 22 |
ମାତର୍ ଇ କାତା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଦାଙ୍ଗ୍ଣେନ୍ ଦୁକ୍ ଆଜ଼ି ହାଚାନ୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ବେସି ମାଜାନ୍ ମାଚାନ୍ ।
| فَقَالَ يَسُوعُ لِتَلامِيذِهِ: «الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ مِنَ الصَّعْبِ عَلَى الْغَنِيِّ أَنْ يَدْخُلَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ. | ٢٣ 23 |
ଜିସୁ ଚେଲାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ମାଜାନିଂ ସାର୍ଗେ ରାଜିତ ହଣାକା ବେସି କସ୍ଟ ।
| وَأَيْضاً أَقُولُ: إِنَّهُ لأَسْهَلُ أَنْ يَدْخُلَ الْجَمَلُ فِي ثَقْبِ إِبْرَةٍ مِنْ أَنْ يَدْخُلَ الْغَنِيُّ مَلَكُوتَ اللهِ». | ٢٤ 24 |
ଆରେ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜିତ ମାଜାନ୍ ଲକୁ ହଣି ବାଟା ଇଚିସ୍ ହୁଜାନି କାଣାତିଂ ଉଟ୍ ହଣାକା ଆଡ଼୍ୱା ।”
| فَدُهِشَ التَّلامِيذُ جِدّاً لَمَّا سَمِعُوا ذَلِكَ، وَسَأَلُوا: «إِذَنْ، مَنْ يَقْدِرُ أَنْ يَنْجُوَ؟» | ٢٥ 25 |
ଚେଲାର୍ ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି କାବା ଆଜ଼ି ଇଚାର୍, “ତେବେ ଇନେର୍ ମୁକ୍ତି ଆଦେଂ ଆଡ୍ନାର୍?”
| فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ وَقَالَ لَهُمْ: «هَذَا مُسْتَحِيلٌ عِنْدَ النَّاسِ. أَمَّا عِنْدَ اللهِ، فَكُلُّ شَيْءٍ مُسْتَطَاعٌ!» | ٢٦ 26 |
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ସିଦା ହୁଡ଼୍ଜି ଇଚାନ୍, ଇଦାଂ “ମାନାୟ୍ତିଂ ପାକ୍ୟାତ ଆଡ୍ୱାକା, ମାତର୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ପାକ୍ୟାତ ୱିଜ଼ୁ ଆଡ଼୍ୱା ।”
| عِنْدَئِذٍ قَالَ بُطْرُسُ: «هَا نَحْنُ قَدْ تَرَكْنَا كُلَّ شَيْءٍ وَتَبِعْنَاكَ، فَمَاذَا يَكُونُ نَصِيبُنَا؟» | ٢٧ 27 |
ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ପିତର୍ ଇଚାନ୍, “ହୁଡ଼ା, ଆପେଂ ୱିଜ଼ୁ ପିସ୍ତି ନି ପାଚେ ପାଚେ ୱାତାପ୍ନା । ଆପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଗାଟାନାପ୍ ।”
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ فِي زَمَنِ التَّجْدِيدِ، عِنْدَمَا يَجْلِسُ ابْنُ الإِنْسَانِ عَلَى عَرْشِ مَجْدِهِ، تَجْلِسُونَ أَنْتُمُ الَّذِينَ تَبِعْتُمُونِي عَلَى اثْنَيْ عَشَرَ عَرْشاً لِتَدِينُوا أَسْبَاطَ إِسْرَائِيلَ الاثْنَيْ عَشَرَ. | ٢٨ 28 |
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ପୁନି ଜୁଗ୍ତ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ଜାର୍ ଜାଜ୍ମାଲ୍ନି ଗାଦିତ କୁଚ୍ଚାନ୍, ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ, ନା ପାଚେ ୱାତାଦେର୍ ଜେ ଏପେଙ୍ଗ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ପା ବାର ଚେଲାର୍ ଗାଦିତ କୁଚ୍ଚି ଇସ୍ରାଏଲ୍ନି ବାର କୁଟୁମ୍ ଜପି ରାଜ୍ କିନାଦେର୍ ।
| فَأَيُّ مَنْ تَرَكَ بُيُوتاً أَوْ إِخْوَةً أَوْ أَخَوَاتٍ أَوْ أَباً أَوْ أُمّاً أَوْ أَوْلاداً أَوْ أَرَاضِيَ مِنْ أَجْلِ اسْمِي، فَإِنَهُ يَنَالُ مِئَةَ ضِعْفٍ وَيَرِثُ الْحَيَاةَ الأَبَدِيَّةَ. (aiōnios g166) | ٢٩ 29 |
ଆରି ଇନେର୍କି ନା ତର୍ କାଜିଂ ଇଲ୍, କି ଟଣ୍ଡେନ୍ କି ତଣ୍ଦେଲ୍, କି ଆବା କି ଆୟା, ହିମ୍ଣା ୱାକ୍ଡ଼ା କି ତାରେନ୍ ପିହିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ସହେ ଗୁଣ୍ ଆଦିକ୍ ପାୟାନାନ୍; ଆରି ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ ଆଦିକାର୍ ଆନାନ୍ ।” (aiōnios g166)
| وَلكِنْ أَوَّلُونَ كَثِيرُونَ يَصِيرُونَ آخِرِينَ، وَآخِرُونَ كَثِيرُونَ يَصِيرُونَ أَوَّلِينَ. | ٣٠ 30 |
“ମାତର୍ ପର୍ତୁମ୍ତ ମାନି ଆଦେକ୍ ଲକୁ ପାଚେ ଆର୍ନାର୍ ଆରି ପାଚେ ମାନି ହେନି ଲକୁ ପର୍ତୁମ୍ ଆନାର୍ ।”
