مَتَّى 10

١ 1 ثُمَّ دَعَا إِلَيْهِ تَلامِيذَهُ الاثْنَيْ عَشَرَ، وَأَعْطَاهُمْ سُلْطَانَاً عَلَى الأَرْوَاحِ النَّجِسَةِ لِيَطْرُدُوهَا وَيَشْفُوا كُلَّ مَرَضٍ وَعِلَّةٍ.

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਆਹੂਯਾਮੇਧ੍ਯਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਰੋਗਾਨ੍ ਪੀਡਾਸ਼੍ਚ ਸ਼ਮਯਿਤੁੰ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮਦਾਤ੍|

٢ 2 وَهَذِهِ أَسْمَاءُ الِاثْنَيْ عَشَرَ رَسُولاً: سِمْعَانُ الَّذِي دُعِيَ بُطْرُسَ، وَأَنْدَرَاوُسُ أَخُوهُ، وَيَعْقُوبُ بْنُ زَبَدِي، وَيُوحَنَّا أَخُوهُ؛

ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਨਾਮਾਨ੍ਯੇਤਾਨਿ| ਪ੍ਰਥਮੰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਯੰ ਪਿਤਰੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯ ਸਹਜ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਃ, ਸਿਵਦਿਯਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯਾਕੂਬ੍

٣ 3 فِيلِبُّسُ، وَبَرْثُلْمَاوُسُ؛ تُومَا، وَمَتَّى جَابِي الضَّرَائِبِ؛ يَعْقُوبُ بْنُ حَلْفَى، وَتَدَّاوُسُ؛

ਤਸ੍ਯ ਸਹਜੋ ਯੋਹਨ੍; ਫਿਲਿਪ੍ ਬਰ੍ਥਲਮਯ੍ ਥੋਮਾਃ ਕਰਸੰਗ੍ਰਾਹੀ ਮਥਿਃ, ਆਲ੍ਫੇਯਪੁਤ੍ਰੋ ਯਾਕੂਬ੍,

٤ 4 سِمْعَانُ الْقَانَوِيُّ؛ وَيَهُوذَا الإِسْخَرْيُوطِيُّ الَّذِي خَانَهُ.

ਕਿਨਾਨੀਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍, ਯ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਪਰਕਰੇ(ਅ)ਰ੍ਪਯਤ੍|

٥ 5 هؤُلاءِ الاِثْنَا عَشَرَ رَسُولاً، أَرْسَلَهُمْ يَسُوعُ وَقَدْ أَوْصَاهُمْ قَائِلاً: «لا تَسْلُكُوا طَرِيقاً إِلَى الأُمَمِ، وَلا تَدْخُلُوا مَدِينَةً سَامِرِيَّةً.

ਏਤਾਨ੍ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਨ੍ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਯੂਯਮ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਪਦਵੀਂ ਸ਼ੇਮਿਰੋਣੀਯਾਨਾਂ ਕਿਮਪਿ ਨਗਰਞ੍ਚ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯੇ

٦ 6 بَلِ اذْهَبُوا بِالأَوْلَى إِلَى الْخِرَافِ الضَّالَّةِ، إِلَى بَيْتِ إِسْرَائِيلَ.

ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਗੋਤ੍ਰਸ੍ਯ ਹਾਰਿਤਾ ਯੇ ਯੇ ਮੇਸ਼਼ਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਵ ਸਮੀਪੰ ਯਾਤ|

٧ 7 وَفِيمَا أَنْتُمْ ذَاهِبُونَ، بَشِّرُوا قَائِلِينَ: قَدِ اقْتَرَبَ مَلَكُوتُ السَّمَاوَاتِ.

ਗਤ੍ਵਾ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਸਵਿਧਮਭਵਤ੍, ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਤ|

٨ 8 اشْفُوا الْمَرْضَى، وَأَقِيمُوا الْمَوْتَى، وَطَهِّرُوا الْبُرْصَ، وَاطْرُدُوا الشَّيَاطِينَ. مَجَّاناً أَخَذْتُمْ، فَمَجَّاناً أَعْطُوا!

ਆਮਯਗ੍ਰਸ੍ਤਾਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਕੁਰੁਤ, ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਤ, ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਨ੍ ਜੀਵਯਤ, ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਤ, ਵਿਨਾ ਮੂਲ੍ਯੰ ਯੂਯਮ੍ ਅਲਭਧ੍ਵੰ ਵਿਨੈਵ ਮੂਲ੍ਯੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣਯਤ|

٩ 9 لَا تَحْمِلُوا فِي أَحْزِمَتِكُمْ ذَهَباً وَلا فِضَّةً وَلا نُحَاساً،

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਟਿਬਨ੍ਧੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਵਰ੍ਣਰੂਪ੍ਯਤਾਮ੍ਰਾਣਾਂ ਕਿਮਪਿ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ|

١٠ 10 وَلا تَأْخُذُوا لِلطَّرِيقِ زَاداً وَلا ثَوْبَيْنِ وَلا حِذَاءً وَلا عَصاً: فَإِنَّ الْعَامِلَ يَسْتَحِقُّ طَعَامَهُ.

ਅਨ੍ਯੱਚ ਯਾਤ੍ਰਾਯੈ ਚੇਲਸਮ੍ਪੁਟੰ ਵਾ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਸਨੰ ਵਾ ਪਾਦੁਕੇ ਵਾ ਯਸ਼਼੍ਟਿਃ, ਏਤਾਨ੍ ਮਾ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ, ਯਤਃ ਕਾਰ੍ੱਯਕ੍ਰੁʼਤ੍ ਭਰ੍ੱਤੁੰ ਯੋਗ੍ਯੋ ਭਵਤਿ|

١١ 11 وَكُلَّمَا دَخَلْتُمْ مَدِينَةً أَوْ قَرْيَةً، فَابْحَثُوا فِيهَا عَمَّنْ هُوَ مُسْتَحِقٌّ، وَأَقِيمُوا هُنَاكَ حَتَّى تَرْحَلُوا.

ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਯਤ੍ ਪੁਰੰ ਯਞ੍ਚ ਗ੍ਰਾਮੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਥ, ਤਤ੍ਰ ਯੋ ਜਨੋ ਯੋਗ੍ਯਪਾਤ੍ਰੰ ਤਮਵਗਤ੍ਯ ਯਾਨਕਾਲੰ ਯਾਵਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|

١٢ 12 وَعِنْدَمَا تَدْخُلُونَ بَيْتاً، أَلْقُوا السَّلامَ عَلَيْهِ.

ਯਦਾ ਯੂਯੰ ਤਦ੍ਗੇਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਥ, ਤਦਾ ਤਮਾਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਵਦਤ|

١٣ 13 فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ الْبَيْتُ مُسْتَحِقّاً فِعْلاً، فَلْيَحِلَّ سَلامُكُمْ عَلَيْهِ. وَإِنْ لَمْ يَكُنْ مُسْتَحِقّاً، فَلْيَرْجِعْ سَلامُكُمْ لَكُمْ

ਯਦਿ ਸ ਯੋਗ੍ਯਪਾਤ੍ਰੰ ਭਵਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਕਲ੍ਯਾਣੰ ਤਸ੍ਮੈ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਨੋਚੇਤ੍ ਸਾਸ਼ੀਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮੇਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٤ 14 وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ لَا يَقْبَلُكُمْ وَلا يَسْمَعُ كَلامَكُمْ فِي بَيْتٍ أَوْ مَدِينَةٍ، فَاخْرُجُوا مِنْ هُنَاكَ، وَانْفُضُوا الْغُبَارَ عَنْ أَقَدَامِكُمْ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਜਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਨ ਵਿਦਧਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਥਾਞ੍ਚ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗੇਹਾਤ੍ ਪੁਰਾਦ੍ਵਾ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਨਕਾਲੇ ਸ੍ਵਪਦੂਲੀਃ ਪਾਤਯਤ|

١٥ 15 الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ حَالَةَ مَدِينَتَيْ سَدُومَ وَعَمُورَةَ سَوْفَ تَكُونُ فِي يَوْمِ الدَّيْنُونَةِ أَخَفَّ وَطْأَةً مِنْ حَالَةِ تِلْكَ الْمَدِينَةِ.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਚ੍ਮਿ ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ ਤਤ੍ਪੁਰਸ੍ਯ ਦਸ਼ਾਤਃ ਸਿਦੋਮਮੋਰਾਪੁਰਯੋਰ੍ਦਸ਼ਾ ਸਹ੍ਯਤਰਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٦ 16 هَا أَنَا أُرْسِلُكُمْ مِثْلَ الْخِرَافِ بَيْنَ الذِّئَابِ، فَكُونُوا مُتَنَبِّهِينَ كَالْحَيَّاتِ وَمُسَالِمِينَ كالْحَمَامِ.

ਪਸ਼੍ਯਤ, ਵ੍ਰੁʼਕਯੂਥਮਧ੍ਯੇ ਮੇਸ਼਼ਃ ਯਥਾਵਿਸ੍ਤਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ ਪ੍ਰਹਿਣੋਮਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਹਿਰਿਵ ਸਤਰ੍ਕਾਃ ਕਪੋਤਾਇਵਾਹਿੰਸਕਾ ਭਵਤ|

١٧ 17 احْذَرُوا مِنَ النَّاسِ! فَإِنَّهُمْ سَيُسَلِّمُونَكُمْ إِلَى الْمَحَاكِمِ، وَيَجْلِدُونَكُمْ فِي مَجَامِعِهِمْ؛

ਨ੍ਰੁʼਭ੍ਯਃ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ; ਯਤਸ੍ਤੈ ਰ੍ਯੂਯੰ ਰਾਜਸੰਸਦਿ ਸਮਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਜਨਗੇਹੇ ਪ੍ਰਹਾਰਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|

١٨ 18 وَتُسَاقُونَ لِلْمُثُولِ أَمَامَ الْحُكَّامِ وَالْمُلُوكِ مِنْ أَجْلِي: فَيَكُونُ ذَلِكَ شَهَادَةً لِي لَدَى الْيَهُودِ وَالأُمَمِ عَلَى السَّوَاءِ.

ਯੂਯੰ ਮੰਨਾਮਹੇਤੋਃ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਰਾਜ੍ਞਾਞ੍ਚ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤਾਨਨ੍ਯਦੇਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚਾਧਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾਰ੍ਥਮਾਨੇਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|

١٩ 19 فَحِينَ يُسَلِّمُونَكُمْ، لَا تَهْتَمُّوا كَيْفَ تَتَكَلَّمُونَ أَوْ مَاذَا تَقُولُونَ. فَإِنَّكُمْ فِي تِلْكَ السَّاعَةِ يُعْطَى لَكُمْ مَا تَقُولُونَ.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿੱਥੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਾ ਯੂਯੰ ਕਥੰ ਕਿਮੁੱਤਰੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਤਤ੍ਰ ਮਾ ਚਿਨ੍ਤਯਤ, ਯਤਸ੍ਤਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਤੱਦਣ੍ਡੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਨਃ ਸੁ ਸਮੁਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|

٢٠ 20 فَلَسْتُمْ أَنْتُمُ الْمُتَكَلِّمِينَ، بَلْ رُوحُ أَبِيكُمْ هُوَ الَّذِي يَتَكَلَّمُ فِيكُمْ.

ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਦਾ ਯੋ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਨ ਯੂਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤਰਸ੍ਥਃ ਪਿਤ੍ਰਾਤ੍ਮਾ|

٢١ 21 وَسَوْفَ يُسَلِّمُ الأَخُ أَخَاهُ إِلَى الْمَوْتِ، وَالأَبُ وَلَدَهُ. وَيَتَمَرَّدُ الأَوْلادُ عَلَى وَالِدِيهِمْ، وَيَقْتُلُونَهُمْ!

ਸਹਜਃ ਸਹਜੰ ਤਾਤਃ ਸੁਤਞ੍ਚ ਮ੍ਰੁʼਤੌ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਅਪਤ੍ਯਾਗਿ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪਿਤ੍ਰੋ ਰ੍ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੀਭੂਯ ਤੌ ਘਾਤਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

٢٢ 22 وَتَكُونُونَ مَكْرُوهِينَ لَدَى الْجَمِيعِ مِنْ أَجْلِ اسْمِي. وَلَكِنَّ الَّذِي يَثْبُتُ إِلَى النِّهَايَةِ، هُوَ الَّذِي يَخْلُصُ.

ਮੰਨਮਹੇਤੋਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਰੁʼਤੀਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਯਾਵਦ੍ ਧੈਰ੍ੱਯੰ ਘ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਸ ਤ੍ਰਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

٢٣ 23 فَإِذَا اضْطَهَدُوكُمْ فِي مَدِينَةٍ مَا، فَاهْرُبُوا إِلَى غَيْرِهَا. فَإِنِّي الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَنْ تَفْرَغُوا مِنْ مُدُنِ إِسْرَائِيلَ إِلَى أَنْ يَأْتِيَ ابْنُ الإِنْسَانِ.

ਤੈ ਰ੍ਯਦਾ ਯੂਯਮੇਕਪੁਰੇ ਤਾਡਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ, ਤਦਾ ਯੂਯਮਨ੍ਯਪੁਰੰ ਪਲਾਯਧ੍ਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਚ੍ਮਿ ਯਾਵਨ੍ਮਨੁਜਸੁਤੋ ਨੈਤਿ ਤਾਵਦ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਦੇਸ਼ੀਯਸਰ੍ੱਵਨਗਰਭ੍ਰਮਣੰ ਸਮਾਪਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|

٢٤ 24 لَيْسَ التِّلْمِيذُ أفْضَلَ مِنَ الْمُعَلِّمِ، وَلا الْعَبْدُ أفْضَلَ مِنْ سَيِّدِهِ.

ਗੁਰੋਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ ਨ ਮਹਾਨ੍, ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਦਾਸੋ ਨ ਮਹਾਨ੍|

٢٥ 25 يَكْفِي التِّلْمِيذَ أَنْ يَصِيرَ مِثْلَ مُعَلِّمِهِ، وَالْعَبْدَ مِثْلَ سَيِّدِهِ! إِنْ كَانُوا قَدْ لَقَّبُوا رَبَّ الْبَيْتِ بِبَعْلَزَبُولَ، فَكَمْ بِالأَوْلَى يُلَقِّبُونَ أَهْلَ بَيْتِهِ؟

ਯਦਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ ਨਿਜਗੁਰੋ ਰ੍ਦਾਸਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਪ੍ਰਭੋਃ ਸਮਾਨੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ| ਚੇੱਤੈਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹਪਤਿਰ੍ਭੂਤਰਾਜ ਉਚ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਪਰਿਵਾਰਾਃ ਕਿੰ ਤਥਾ ਨ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ?

٢٦ 26 فَلا تَخَافُوهُمْ: لأَنَّهُ مَا مِنْ مَحْجُوبٍ لَنْ يُكْشَفَ، وَمَا مِنْ خَفِيٍّ لَنْ يُعْلَنَ!

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਭ੍ਯੋ ਯੂਯੰ ਮਾ ਬਿਭੀਤ, ਯਤੋ ਯੰਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਛਾਦਿਤੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਯੱਚ ਨ ਵ੍ਯਞ੍ਚਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਗੁਪ੍ਤੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|

٢٧ 27 مَا أَقُولُهُ لَكُمْ فِي الظَّلامِ، قُولُوهُ فِي النُّورِ؛ وَمَا تَسْمَعُونَهُ هَمْساً، نَادُوا بِهِ عَلَى السُّطُوحِ.

ਯਦਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਮਸਿ ਵਚ੍ਮਿ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰ੍ਦੀਪ੍ਤੌ ਕਥ੍ਯਤਾਂ; ਕਰ੍ਣਾਭ੍ਯਾਂ ਯਤ੍ ਸ਼੍ਰੂਯਤੇ ਤਦ੍ ਗੇਹੋਪਰਿ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਤਾਂ|

٢٨ 28 لَا تَخَافُوا الَّذِينَ يَقْتُلُونَ الْجَسَدَ، وَلَكِنَّهُمْ يَعْجِزُونَ عَنْ قَتْلِ النَّفْسِ، بَلْ بِالأَحْرَى خَافُوا الْقَادِرَ أَنْ يُهْلِكَ النَّفْسَ وَالْجَسَدَ جَمِيعاً فِي جَهَنَّمَ. (Geenna g1067)

ਯੇ ਕਾਯੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਨਾਤ੍ਮਾਨੰ, ਤੇਭ੍ਯੋ ਮਾ ਭੈਸ਼਼੍ਟ; ਯਃ ਕਾਯਾਤ੍ਮਾਨੌ ਨਿਰਯੇ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ, ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਤੋ ਬਿਭੀਤ| (Geenna g1067)

٢٩ 29 أَمَا يُبَاعُ عُصْفُورَانِ بِفَلْسٍ وَاحِدٍ؟ وَمَعَ ذَلِكَ لَا يَقَعُ وَاحِدٌ مِنْهُمَا إِلَى الأَرْضِ دُونَ عِلْمِ أَبِيكُمْ.

ਦ੍ਵੌ ਚਟਕੌ ਕਿਮੇਕਤਾਮ੍ਰਮੁਦ੍ਰਯਾ ਨ ਵਿਕ੍ਰੀਯੇਤੇ? ਤਥਾਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤਾਤਾਨੁਮਤਿੰ ਵਿਨਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋਪਿ ਭੁਵਿ ਨ ਪਤਤਿ|

٣٠ 30 وَأَمَّا أَنْتُمْ فَحَتَّى شَعْرُ رُؤُوسِكُمْ كُلُّهُ مَعْدُودٌ.

ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਛਿਰਸਾਂ ਸਰ੍ੱਵਕਚਾ ਗਣਿਤਾਂਃ ਸਨ੍ਤਿ|

٣١ 31 فَلا تَخَافُوا إِذَنْ! أَنْتُمْ أَفْضَلُ مِنْ عَصَافِيرَ كَثِيرَةٍ.

ਅਤੋ ਮਾ ਬਿਭੀਤ, ਯੂਯੰ ਬਹੁਚਟਕੇਭ੍ਯੋ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯਾਃ|

٣٢ 32 كُلُّ مَنْ يَعْتَرِفُ بِي أَمَامَ النَّاسِ، أَعْتَرِفُ أَنَا أَيْضاً بِهِ أَمَامَ أَبِي الَّذِي فِي السَّمَاوَاتِ.

ਯੋ ਮਨੁਜਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ਮਾਮਙ੍ਗੀਕੁਰੁਤੇ ਤਮਹੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਤਾਤਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯੇ|

٣٣ 33 وَكُلُّ مَنْ يُنْكِرُنِي أَمَامَ النَّاسِ، أُنْكِرُهُ أَنَا أَيْضاً أَمَامَ أَبِي الَّذِي فِي السَّمَاوَاتِ.

ਪ੍ਰੁʼਥ੍ਵ੍ਯਾਮਹੰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿੰ ਦਾਤੁਮਾਗਤਇਤਿ ਮਾਨੁਭਵਤ, ਸ਼ਾਨ੍ਤਿੰ ਦਾਤੁੰ ਨ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸਿੰ|

٣٤ 34 لَا تَظُنُّوا أَنِّي جِئْتُ لأُرْسِيَ سَلاماً عَلَى الأَرْضِ. مَا جِئْتُ لأُرْسِيَ سَلاماً، بَلْ سَيْفاً.

ਪਿਤ੍ਰੁʼਮਾਤ੍ਰੁʼਸ਼੍ਚਸ਼੍ਰੂਭਿਃ ਸਾਕੰ ਸੁਤਸੁਤਾਬਧੂ ਰ੍ਵਿਰੋਧਯਿਤੁਞ੍ਚਾਗਤੇਸ੍ਮਿ|

٣٥ 35 فَإِنِّي جِئْتُ لأَجْعَلَ الإِنْسَانَ عَلَى خِلافٍ مَعَ أَبِيهِ، وَالْبِنْتَ مَعَ أُمِّهَا، وَالْكَنَّةَ مَعَ حَمَاتِهَا.

ਤਤਃ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪਰਿਵਾਰਏਵ ਨ੍ਰੁʼਸ਼ਤ੍ਰੁ ਰ੍ਭਵਿਤਾ|

٣٦ 36 وَهَكَذَا يَصِيرُ أَعْدَاءَ الإِنْسَانِ أَهْلُ بَيْتِهِ.

ਯਃ ਪਿਤਰਿ ਮਾਤਰਿ ਵਾ ਮੱਤੋਧਿਕੰ ਪ੍ਰੀਯਤੇ, ਸ ਨ ਮਦਰ੍ਹਃ;

٣٧ 37 مَنْ أَحَبَّ أَبَاهُ أَوْ أُمَّهُ أَكْثَرَ مِنِّي، فَلا يَسْتَحِقُّنِي. وَمَنْ أَحَبَّ ابْنَهُ أَوِ ابْنَتَهُ أَكْثَرَ مِنِّي، فَلا يَسْتَحِقُّنِي.

ਯਸ਼੍ਚ ਸੁਤੇ ਸੁਤਾਯਾਂ ਵਾ ਮੱਤੋਧਿਕੰ ਪ੍ਰੀਯਤੇ, ਸੇਪਿ ਨ ਮਦਰ੍ਹਃ|

٣٨ 38 وَمَنْ لَا يَحْمِلْ صَلِيبَهُ وَيَتْبَعْنِي، فَهُوَ لَا يَسْتَحِقُّنِي.

ਯਃ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾੰਨੈਤਿ, ਸੇਪਿ ਨ ਮਦਰ੍ਹਃ|

٣٩ 39 مَنْ يَتَمَسَّكْ بِحَيَاتِهِ، يَخْسَرْهَا؛ وَمَنْ يَخْسَرْ حَيَاتَهُ مِنْ أَجْلِي، فَإِنَّهُ يَرْبَحُهَا.

ਯਃ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨਵਤਿ, ਸ ਤਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਯਸ੍ਤੁ ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਤਿ, ਸ ਤਾਨਵਤਿ|

٤٠ 40 مَنْ يَقْبَلْكُمْ، يَقْبَلْنِي؛ وَمَنْ يَقْبَلْنِي، يَقْبَلِ الَّذِي أَرْسَلَنِي.

ਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਸ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਯਸ਼੍ਚ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ|

٤١ 41 مَنْ يُرَحِّبْ بِنَبِيٍّ لِكَوْنِهِ نَبِيًّا، فَإِنَّهُ يَنَالُ مُكَافَأَةَ نَبِيٍّ؛ وَمَنْ يُرَحِّبْ بِرَجُلٍ صَالِحٍ لِكَوْنِهِ صَالِحاً، فَإِنَّهُ يَنَالُ مُكَافَأَةَ بَارٍّ.

ਯੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਧੱਤੇ, ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਫਲੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਯਸ਼੍ਚ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕ ਇਤਿ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਧੱਤੇ ਸ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਮਾਨਵਸ੍ਯ ਫਲੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|

٤٢ 42 وَأَيُّ مَنْ سَقَى وَاحِداً مِنْ هؤُلاءِ الصِّغَارِ وَلَوْ كَأْسَ مَاءٍ بَارِدٍ، فَقَطْ لأَنَّهُ تِلْمِيذٌ لِي، فَالْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مُكَافَأَتَهُ لَنْ تَضِيعَ أَبَداً».

ਯਸ਼੍ਚ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਨਰਾਣਾਮ੍ ਯੰ ਕਞ੍ਚਨੈਕੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਇਤਿ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਕੰਸੈਕੰ ਸ਼ੀਤਲਸਲਿਲੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦੱਤੇ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਸ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਫਲੇਨ ਨ ਵਞ੍ਚਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

Jesus Heals the Sick