لُوقا 9
| ثُمَّ جَمَعَ يَسُوعُ الاِثْنَيْ عَشَرَ، وَمَنَحَهُمْ قُدْرَةً وَسُلْطَةً عَلَى جَمِيعِ الشَّيَاطِينِ وَعَلَى الأَمْرَاضِ لِشِفَائِهَا، | ١ 1 |
ଜିସୁ ଗମ୍ବାର୍ କ୍ଲିଗ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ୱାଚେ ମୁଇଂନ୍ନିଆ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେଇଂକେ ସାପାରେକେ ଗଲିଆ ଆଃଆନ୍ତାର୍ ଆରି ବେମାର୍ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ବପୁ ଆରି ଅଦିକାର୍ ବିକେ ।
| وَأَرْسَلَهُمْ لِيُبَشِّرُوا بِمَلَكُوتِ اللهِ وَيَشْفُوا. | ٢ 2 |
ଆରି ମେଁ ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍ଇଂକେ ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଜିନ୍ନିଆ ବାସଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ବାରି ରଗି ରେମୁଆଁକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ବେକେ ।
| وَقَالَ لَهُمْ: «لا تَحْمِلُوا لِلطَّرِيقِ شَيْئاً: لَا عَصاً، وَلا زَاداً، وَلا خُبْزاً، وَلا مَالاً، وَلا يَحْمِلِ الْوَاحِدُ ثَوْبَيْنِ. | ٣ 3 |
ଆରି ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେ ସାପାରେ ୱେନେବେଲା ଟେଙ୍ଗ୍ ଲେଃ ମୁନା ସକା ଲେଃ ରୁଟି ଲେଃ ଡାବୁ ମେଁନେ ଡିଗ୍ ଡୁଙ୍ଗ୍ଆୱେଗ୍ପା । ଣ୍ଡୁଲା ମ୍ବାକ୍ଲିଗ୍ ସକା ଡୁଙ୍ଗ୍ ଆୱେଗେପା ।
| وَأَيَّ بَيْتٍ دَخَلْتُمْ فَهُنَاكَ أَقِيمُوا وَمِنْ هُنَاكَ ارْحَلُوا. | ٤ 4 |
ଆରି ପେ ମୁଃଡ଼ିନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ପେଗାଏ, ଆତେନ୍ ଟାନ୍ବାନ୍ ମାତାର୍ନେ ଜାକ ଆତେନ୍ ଡୁଆ ଲାଲାପା ।
| وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ لَا يَقْبَلُكُمْ فِي مَدِينَةٍ مَا، فَاخْرُجُوا مِنْ هُنَاكَ، وَانْفُضُوا الْغُبَارَ عَنْ أَقْدَامِكُمْ، شَهَادَةً عَلَيْهِمْ». | ٥ 5 |
ଆରି ଉଡ଼ି ରେମୁଆଁ ଆପେକେ ଆସାର୍ଲ ଆର୍ଏ ଆତେନ୍ ଇନି ତାର୍ନେ ବେଲା ମେଁଇଂନେ ବିରଦ୍ରେ ସାକି ବିଃନ୍ସା ପେନେ ଞ୍ଚନେ ଦୁଲି ତାଣ୍ଡିଃ ବିଃପା ।
| فَانْطَلَقُوا يَجْتَازُونَ فِي الْقُرَى وَهُمْ يُبَشِّرُونَ وَيَشْفُونَ فِي كُلِّ مَكَانٍ. | ٦ 6 |
ଆତ୍ ଅରିଆ ପ୍ରେରିତ୍ଇଂ ୱେଆର୍ଗେ ଆରି ପବିତ୍ରନେ ନିମାଣ୍ଡା ସାମୁଆଁ ଆଅଁ ଆର୍କେ ଆରି ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ସାପା ଇନିନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍କେ ।
| وَسَمِعَ هِيرُودُسُ حَاكِمُ الرُّبْعِ بِكُلِّ مَا كَانَ يَجْرِي، فَتحَيَّرَ، لأَنَّ بَعْضاً كَانُوا يَقُولُونَ: «إِنَّ يُوحَنَّا قَامَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ!» | ٧ 7 |
ଆକ୍ ଅରିଆ ସାମନ୍ତ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ ହେରୋଦ ଆକେନ୍ ସାପା ଗଟେକ୍ନେ ସାମୁଆଁ ୱେଚେ ଜାବର୍ ଏତେଚେ ଲେଃଗେ ଡାଗ୍ଲା ଡୁବନ୍ ବିଣ୍ଡ୍ରେ ଜହନ୍ ମେଁ ଗୁଏଃଚେ ଆରି ମୁଇଂତର୍ ଜିବନ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଚେ ଉଃଡ଼ିରୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂଆର୍କେ ।
| وَبَعْضاً يَقُولُونَ: «إِنَّ إِيلِيَّا ظَهَرَ!» وَآخَرِينَ: «إِنَّ وَاحِداً مِنَ الأَنْبِيَاءِ الْقُدَامَى قَامَ!» | ٨ 8 |
ଆରି ଜାଣ୍ଡେ ଜାଣ୍ଡେ ଏଲୀୟ ଦର୍ସନ୍ ବିଃଡିଂକେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଂଡିଙ୍ଗେ ଆରି ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ଅସେନେ ବାବବାଦିଇଂ ବାନ୍ ମୁଇଜା ଗୁଏଚେ ଜିବନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଂଡିଙ୍ଗେ ।
| فَقَالَ هِيرُودُسُ: «يُوحَنَّا، أَنَا قَطَعْتُ رَأْسَهُ، وَلكِنْ مَنْ هُوَ هَذَا الَّذِي أَسْمَعُ عَنْهُ مِثْلَ هذِهِ الأُمُورِ؟» وَكَانَ يَرْغَبُ فِي أَنْ يَرَاهُ. | ٩ 9 |
ହେରୋଦ ବାବେକେ ନେଙ୍ଗ୍ ଜହନ୍ନେ ବାଆଃ ଆଃଗୁଆତଗ୍ ମ୍ୱକେ ମାତର୍ ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ଜାଣ୍ଡେ ଜାନେ ସାମୁଆଁରେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆକେନ୍ ସାପା ଅଁ ନ୍ଲେକେ?” ତେସା ମେଁ ଜିସୁକେ କେନ୍ସା ଚେସ୍ଟା ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
| وَبَعْدَمَا رَجَعَ الرُّسُلُ، أَخْبَرُوهُ بِجَمِيعِ مَا فَعَلُوا، فَأَخَذَهُمْ وَذَهَبَ بِهِمْ عَلَى انْفِرَادٍ إِلَى مَدِينَةٍ اسْمُهَا بَيْتُ صَيْدَا. | ١٠ 10 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପ୍ରେରିତ୍ଇଂ ଆଣ୍ଡେଚେ ମେଃନେ ମେଃନେ ଡିଂବଆର୍ଗେ ଆତେନ୍ ସାପା ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ବାସଙ୍ଗ୍ ବିଃକେ । ଆରି ଜିସୁ ପ୍ରେରିତ୍ଇଂ ଏତେ ୱେଚେ ବିନେ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବେଥ୍ସାଇଦା ମ୍ନିକ୍ନେ ଇନି ୱେଗେ ।
| وَلكِنَّ الْجُمُوعَ عَلِمُوا بِذَلِكَ فَلَحِقُوا بِهِ، فَاسْتَقْبَلَهُمْ وَحَدَّثَهُمْ عَنْ مَلَكُوتِ اللهِ، وَشَفَى مِنْهُمْ مَنْ كَانُوا مُحْتَاجِينَ إِلَى الشِّفَاءِ. | ١١ 11 |
ମାତର୍ ରେମୁଆଁ ଆତେନ୍ ଅଁଚେ ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ୱେକେ ଆରି ମେଁ ଆମେଇଂକେ ସାଃଆର୍କେ ଆରି ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଇଜ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆରି ଜାଣ୍ଡେ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଲେଃକେ ଆମେଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଃଡିଙ୍ଗ୍ ।”
| وَلَمَّا كَادَ النَّهَارُ يَنْقَضِي، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ الاثْنَا عَشَرَ وَقَالُوا لَهُ: «اصْرِفِ الْجَمْعَ لِيَذْهَبُوا إِلَى الْقُرَى الْمُجَاوِرَةِ، وَإِلَى الْمَزَارِعِ، فَيَبِيتُوا هُنَاكَ وَيَجِدُوا طَعَاماً، لأَنَّنَا هُنَا فِي مَكَانٍ مُقْفِرٍ!» | ١٢ 12 |
ଆକ୍ ଅରିଆ ଲମ୍ଡିଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ ଆତ୍ ଅରିଆ ଗମ୍ବାର୍ ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ “ରେମୁଆଁଇଂ ଡିରକ୍ମ୍କି ସାପା ପାକାନେ ଇନି ଆରି ଇନିନେ ଜାକ ଚଙ୍ଗ୍ନେ ବାଆର୍ଲେ ଆତେନ୍ସା ଆମେଇଂକେ ନୁଆଁ ବିଃପା ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ନେଁ ଆକ୍ଅରିଆ ସୁନ୍ସାନ୍ ଟାନ୍ନିଆ ନେଲେକେ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَعْطُوهُمْ أَنْتُمْ لِيَأْكُلُوا!» أَجَابُوا: «لَيْسَ عِنْدَنَا أَكْثَرُ مِنْ خَمْسَةِ أَرْغِفَةٍ وَسَمَكَتَيْنِ إِلّا إِذَا ذَهَبْنَا وَاشْتَرَيْنَا طَعَاماً لِهَذَا الشَّعْبِ كُلِّهِ». | ١٣ 13 |
ମାତର୍ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେ ଆକ୍ମେଇଂକେ ଆଚଙ୍ଗେପା ।” ସିସ୍ଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେଁ ଡାଗ୍ରା ମାଲିକ୍ଲିଗ୍ ରୁଟି ମ୍ବାକ୍ଲିଗ୍ ଆଃଡ଼ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଜାବର୍ ଣ୍ଡୁ ତେଲା ନେ ମେଃନେ ୱେଚେ ଆକେନ୍ ସାପାରେ ନ୍ସା ଚଙ୍ଗ୍ନେ ବଲେ ନେବ୍ୟାର୍ଏ?”
| فَقَدْ كَانُوا نَحْوَ خَمْسَةِ آلافِ رَجُلٍ. ثُمَّ قَالَ لِتَلامِيذِهِ: «أَجْلِسُوهُمْ فِي جَمَاعَاتٍ تَتَأَلَّفُ كُلٌّ مِنْهَا مِنْ خَمْسِينَ». | ١٤ 14 |
ଡାଗ୍ଲା ମେଇଂ ପାକା ପାକି ମାଲ୍ ଅଜାର୍ ଙ୍ଗିର୍ବଏ ଲେଃଗେ । ଆରି ଜିସୁ ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଉଡ଼ି ମ୍ବାର୍କୁଡ଼ି ଗୁଆ ମ୍ବାର୍କୁଡ଼ି ଗୁଆ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେଇଂକେ ମାନ୍ଦା ମାନ୍ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଆଃକପା ।”
| فَفَعَلُوا، وَأَجْلَسُوا الْجَمِيعَ. | ١٥ 15 |
ସିସ୍ଇଂ ଦେତ୍ରକମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ।
| فَأَخَذَ الأَرْغِفَةَ الْخَمْسَةَ وَالسَّمَكَتَيْنِ، وَرَفَعَ عَيْنَيْهِ نَحْوَ السَّمَاءِ، ثُمَّ بَارَكَهَا وَكَسَّرَهَا وَأَعْطَى التَّلامِيذَ لِيُقَدِّمُوا إِلَى الْجَمْعِ. | ١٦ 16 |
ଆରି ଜିସୁ ମାଲିକ୍ଲିଗ୍ ରୁଟି ଆରି ମ୍ୱାର୍କ୍ଲିଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼କେ ଲିଙ୍ଗ୍ଚେ କିତଙ୍ଗ୍ ଇନି ତାଣ୍ଡେଚେ ପର୍ମେସର୍କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିକେ । ଆକେନ୍ ପାକ୍ଚିଚେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାଟା ବିଃନ୍ସା ସିସ୍ଇଂକେ ବିକେ ।
| فَأَكَلَ الْجَمِيعُ وَشَبِعُوا. ثُمَّ رُفِعَ مِنَ الْكِسَرِ الْفَاضِلَةِ عَنْهُمُ اثْنَتَا عَشْرَةَ قُفَّةً. | ١٧ 17 |
ଆତ୍ ଅରିଆ ସୁଲୁଏ ପୁରୁନ୍ ଚଙ୍ଗ୍ଚେ ସାନ୍ତି ବାଆର୍କେ । ଆରି ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ଆଣ୍ଡ୍ରାନ୍ନିଆ ଲୁଆଁକ୍ନେ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱିଗ୍ଆର୍ଗେ ।
| وَفِيمَا كَانَ يُصَلِّي عَلَى انْفِرَادٍ وَالتَّلامِيذُ مَعَهُ، سأَلَهُمْ: «مَنْ يَقُولُ الْجُمُوعُ إِنِّي أَنَا؟» | ١٨ 18 |
ମୁଇଂତର୍ ଜିସୁ ଚିମିକ୍ଚାମାକ୍ ଲେଃକ୍ନେ ଜାଗାନ୍ନିଆ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍କେ ଆରି ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ସାଲିଆକୁକେ ନେଙ୍ଗ୍ ଜାଣ୍ଡେ ଡାଗ୍ଚେ ରେମୁଆଁ ସାପାରେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ଏ?
| فَأَجَابُوهُ: «يَقُولُ بَعْضُهُمْ إِنَّكَ يُوحَنَّا الْمَعْمَدَانُ، وَآخَرُونَ إِنَّكَ إِيِليَّا، وَآخَرُونَ إِنَّكَ وَاحِدٌ مِنَ الأَنْبِيَاءِ الْقُدَامَى وَقَدْ قَامَ!» | ١٩ 19 |
ତେଲା ମେଇଂ ଉତର୍ ବିକେ, “ଣ୍ଡିଆନ୍ନିଆ ଦିକ୍ୟା ବିଣ୍ଡ୍ରେ ଜହନ୍ । ବାରି ଉଡ଼ିରୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂ ଏଲୀୟ ବାରି ଜା ଜା ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ପୁଆ କାଲ୍ନେ ବାବବାଦିଇଂନେ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା ଆରି ମୁଇଂତର୍ ଜିବନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଗେ ।”
| فَسَأَلَهُمْ: «وَأَنْتُمْ، مَنْ تَقُولُونَ إِنِّي أَنَا؟» فَأَجَابَهُ بُطْرُسُ: «أَنْتَ مَسِيحُ اللهِ!». | ٢٠ 20 |
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ସାଲିଆକୁକେ ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଜାଣ୍ଡେ ଡାଗ୍ଚେ ପେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍? ପିତର୍ ଉତର୍ ବିକେ ନାନେ ଇସ୍ପର୍ନେ କିସ୍ଟ ।
| وَلكِنَّهُ حَذَّرَهُمْ، مُوْصِياً أَلّا يُخْبِرُوا أَحَداً بِذَلِكَ. | ٢١ 21 |
ଆତ୍ ଅରିଆ ଜିସୁ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଆଜାଡିଗ୍ ଆବାସଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ଆମେଇଂକେ ଚେତ୍ନା ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
| وَقَالَ: «لابُدَّ أَنْ يَتَأَلَّمَ ابْنُ الإِنْسَانِ كَثِيراً وَيَرْفُضَهُ الشُّيُوخُ وَرُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ وَالْكَتَبَةُ، وَيُقْتَلَ، وَفِي الْيَوْمِ الثَّالِثِ يُقَامَ». | ٢٢ 22 |
ଆରି ମେଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ମାଲେ ଡଣ୍ଡ୍ କଷ୍ଟ ବାନେ ପଡ଼େଏ । ଦର୍ମ ନେତା ଆରି ଜିଉଦି ନେତା ମ୍ନା ପୁଜାରି ଆରି ଦର୍ମସାସ୍ତ୍ରିଇଂ ଆମେକେ ବିସ୍ବାସ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ ଣ୍ଡୁ । ଡିଲାଡିଗ୍ ଆମେକେ ବାଗୁଏ ବିଆର୍ଏ ଆରି ମେଁ ଗୁଏକ୍ନେ ଜିର୍ସି ଦିନା ବିତ୍ରେ ଆରି ତଃଡ଼ିଆଏ ।”
| ثُمَّ قَالَ لِلْجَمِيعِ: «إِنْ أَرَادَ أَحَدٌ أَنْ يَسِيرَ وَرَائِي، فَلْيُنْكِرْ نَفْسَهُ وَيَحْمِلْ صَلِيبهُ كُلَّ يَوْمِ وَيَتْبَعْنِي. | ٢٣ 23 |
ଜିସୁ ସାପାରେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଅଃନା ଜା ନେଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲା ପାଙ୍ଗ୍ନେ ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ତେଲା ଆମେକେ ନିଜେନେ ନିଜେକେ ଆନ୍ତାର୍ ପଡ଼େଏ । କାଲାଆଃ ଆମେକେ ବିବକ୍ନେ କୁରୁସ୍ ଡୁଙ୍ଗ୍ଚେ ଆରି ମେଁ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲା ପାଙ୍ଗ୍ଲେ ।
| فَأَيُّ مَنْ أَرَادَ أَنْ يُخَلِّصَ نَفْسَهُ، يَخْسَرُهَا؛ وَلكِنَّ مَنْ يَخْسَرُ نَفْسَهُ مَنْ أَجْلِي، فَهُوَ يُخَلِّصُهَا. | ٢٤ 24 |
ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ନିଜେନେ ଜିବନ୍ ଆମ୍ବ୍ରନ୍ସା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ମେଁ ଆତେନ୍ ଆଃରେଚେ କଏ । ଆରି ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ନେଙ୍ଗ୍ନେସା ମେଁନେ ଜିବନ୍ ବିଏ । ମେଁ ଆମେକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
| فَمَاذَا يَنْتَفِعُ الإِنْسَانُ لَوْ رَبِحَ الْعَالَمَ كُلَّهُ وَخَسِرَ نَفْسَهُ أَوْ أَهْلَكَهَا؟ | ٢٥ 25 |
ବାରି ରେମୁଆଁ ଜଦି ସାପା ଦର୍ତନିକେ ଲାବ୍ ଡିଂଚେ ନିଜ୍କେ ବିନାସ୍ ଆଃଡିଂଏ ବାରି ଜିବନ୍ ଆରେଏ, ତେଲା ମେଁନେ ମେଁ ଲାବ୍?
| فَإِنَّ مَنْ يَسْتَحِي بِي وَبِكَلامِي، فَبِهِ يَسْتَحِي ابْنُ الإِنْسَانِ لَدَى عَوْدَتِهِ فِي مَجْدِهِ وَمَجْدِ الآبِ وَالْمَلائِكَةِ الْمُقَدَّسِينَ. | ٢٦ 26 |
ଜଦି ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ନେଙ୍ଗ୍ ସାମୁଆଁରେ ଆରି ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଜ୍ଞାନ୍ ସାମୁଆଁରେ ଗିଆସଏ ତେଲା ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଉଡ଼ିବେଲା ମଇମା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଆବା ଆରି ପବିତ୍ର କିତଂ ଦୁତ୍ଇଂନେ ମଇମାରେ ଜାର୍ଆର୍ଏ । ଅଃତେନ୍ ବେଲା ମେଃଡିଗ୍ ମେଁନେ ବିସଏରେ ଗିଆସ ଆର୍ଏ ।
| وَلكِنِّي أَقُولُ لَكُمْ بِحَقٍّ إِنَّ بَيْنَ الْوَاقِفِينَ هُنَا بَعْضاً لَنْ يَذُوقُوا الْمَوْتَ حَتَّى يَرَوْا مَلَكوتَ اللهِ». | ٢٧ 27 |
ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ, ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଜି ମାକେ ଜାକ ଆକ୍ଅରିଆ ତୁଆଁକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂନେବାନ୍ ଉଡ଼ିରୁଆ ମେଃଡିଗ୍ ରକମ୍ ଗୁଏନେ ସାମୁଆଁ ପେବାଣ୍ଡୁ ।”
| وَحَدَثَ بَعْدَ هَذَا الْكَلامِ بِثَمَانِيَةِ أَيَّامٍ تَقْرِيباً أَنْ أَخَذَ يَسُوعُ بُطْرُسَ وَيُوحَنَّا وَيَعْقُوبَ، وَصَعِدَ إِلَى جَبَلٍ لِيُصَلِّيَ. | ٢٨ 28 |
ଆକେନ୍ ଗଟେକ୍ନେ ପାକା ପାକି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସାନ୍ତା ମେସୁଆ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ପିତର୍ ଜହନ୍ ଆରି ଜାକୁବ୍କେ ସଙ୍ଗେ ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ନେସା କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେଗେ ।
| وَبَيْنَمَا هُوَ يُصَلِّي، تَجَلَّتْ هَيْئَةُ وَجْهِهِ وَصَارَتْ ثِيَابُهُ بَيْضَاءَ لَمَّاعَةً. | ٢٩ 29 |
ଆରି ଜିସୁ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁ ବଦ୍ଲେୱେଗେ ଆରି ମେଁନେ ପାଟାଇ ତାର୍କିଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ତୁଲୁଏ ତ୍ନାକେ ।
| وَإذَا رَجُلانِ يَتَحَدَّثَانِ مَعَهُ، هُمَا مُوسَى وَإِيلِيَّا، | ٣٠ 30 |
ଉଲୁସ୍ତେ ମୋଶା ବାରି ଏଲୀୟ, ଆକେନ୍ ମ୍ବାୟା ରେମୁଆଁ ମେଇଂ ଏତେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ ।
| وَقَدْ ظَهَرَا بِمَجْدٍ وَتَكَلَّمَا عَنْ رَحِيلِهِ الَّذِي كَانَ عَلَى وَشْكِ إِتْمَامِهِ فِي أُورُشَلِيمَ. | ٣١ 31 |
ମେଇଂ କିତଂ ଆସିର୍ବାଦ୍ରେ ସାର୍ଦା ଲେଃଆର୍ଗେ ଯିରୁଶାଲାମ୍ନ୍ନିଆ ଗୁଏନେ ଗଟେଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ଆତେନ୍ ସାମୁଆଁ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
| وَمَعَ أَنَّ بُطْرُسَ وَرَفِيقَيْهِ قَدْ غَالَبَهُمُ النَّوْمُ، فَإِنَّهُمْ حِينَ اسْتَيْقَظُوا تَمَاماً، شَاهَدُوا مَجْدَهُ وَالرَّجُلَيْنِ الْوَاقِفَيْنِ مَعَهُ. | ٣٢ 32 |
ଆତେନ୍ ବେଲା ପିତର୍ ଆରି ମେଁନେ ସାଙ୍ଗ୍ଡ଼େଇଂ ଡୁଲେଗ୍ ଲେଃଗେ; ଉଡ଼ିବେଲା ମେଇଂ ତଡ଼ିଆ ଆର୍କେ ଜିସୁନେ ମଇମା କେଚେ ଜିସୁନେ ଏତେ ତୁଆଁଲେଃଗ୍ନେ ମ୍ବାୟା ରେମୁଆଁକେ କେଆର୍କେ ।
| وَفِيمَا كَانَا يُفَارِقَانِهِ، قَالَ بُطْرُسُ لِيَسُوعَ: «يَا مُعَلِّمُ، مَا أَحْسَنَ أَنْ نَبْقَى هُنَا! فَلْنَنْصُبْ ثَلاثَ خِيَامٍ: وَاحِدَةً لَكَ، وَوَاحِدَةً لِمُوسَى، وَوَاحِدَةً لإِيلِيَّا» وَهُوَ لَا يَدْرِي مَا يَقُولُ. | ٣٣ 33 |
ଆରି ମେଇଂ ମେଇଂବାନ୍ ୱେଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ପିତର୍ ଜିସୁକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଅ ମାପ୍ରୁ, ନେ ଜେ ଆକ୍ଅରିଆ ନେଲେଃକେ, ଆକେନ୍ ନିମାଣ୍ଡା; ନାନେ ଜଦି ଇକ୍ଚା ଡିଂଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଆକ୍ଅରିଆ ଞ୍ଜିକ୍ଲିଗ୍ କୁଡ଼ିଆ ଣ୍ଡ୍ରାରେଏ, ନା ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ, ମଶା ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ ବାରି ଏଲିୟ ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ ।” ମାତର୍ ପିତର୍ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ ଆମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।
| وَلكِنَّهُ فِيمَا كَانَ يَقُولُ ذلِكَ، جَاءَتْ سَحَابَةٌ فَخَيَّمَتْ عَلَيْهِمْ، فَخَافَ التَّلامِيذُ عِنْدَمَا طَوَّقَتْهُمُ السَّحَابَةُ، | ٣٤ 34 |
ପିତର୍ ଆକେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା, “ଇକୁଡ଼ା ତ୍ରିଗ୍ଡିଆ ଆମେଇଂକେ ଡା ବିଲା ମେଇଂ ବୁଟୱେଗେ ।”
| وَانْطَلَقَ صَوْتٌ مِنَ السَّحَابَةِ يَقُولُ: «هَذَا هُوَ ابْنِي الَّذِي اخْتَرْتُهُ. لَهُ اسْمَعُوا!» | ٣٥ 35 |
ଆତେନ୍ ତ୍ରିଗ୍ଡିଆବାନ୍ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଡିଂକେ, “ଏ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଉଂଡେ, ନେଂ ସ୍ରିବକ୍ନେ,” ଆକ୍ମେନେ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁପା ।
| وَفِيمَا انْطَلَقَ الصَّوْتُ، وُجِدَ يَسُوعُ وَحْدَهُ. وَقَدْ كَتَمُوا الْخَبَرَ فَلَمْ يُخْبِرُوا أَحَداً فِي تِلْكَ الأَيَّامِ بِأَيِّ شَيْءٍ مِمَّا رَأَوْهُ. | ٣٦ 36 |
ଆରି ଆତେନ୍ ସାମୁଆଁ ନ୍ନାଂକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ମୁଇଂଜା ଆଃ ତ୍ନାକେ । ଆରି ମେଇଂ ବୁଙ୍ଗ୍ ଲେଃଗେ ଆରି ମେଃନେ କେଆର୍କେ ଆତ୍ଅରିଆ ମେଁନେ ଡିଗ୍ ସାମୁଆଁ ଆତେନ୍ ବେଲା ଆଜା ଡିଗ୍ ଆବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।
| وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي، لَمَّا نَزَلُوا مِنَ الْجَبَلِ، لاقَاهُ جَمْعٌ عَظِيمٌ. | ٣٧ 37 |
ତେନ୍ ଞ୍ଜିର୍ ଜିସୁ ଆରି ଞ୍ଜିରୁଆ ସିସ୍ଇଂ କଣ୍ଡାବାନ୍ ଜାର୍ଚେ ପାଙ୍ଗ୍କେ ଜବର୍ ରେମୁଆଁ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁକେ ଅବାଆର୍କେ ।
| وَإذَا فِي الْجَمْعِ رَجُلٌ نَادَى قَائِلاً: «يَا مُعَلِّمُ، أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ أَنْ تَنْظُرَ إِلَى ابْنِي، فَإِنَّهُ وَلَدِي الْوَحِيدُ. | ٣٨ 38 |
ଆରି କେଲା ରେମୁଆଁ ମଜେ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା ଜାବର୍ କିରଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଅ ଗୁରୁ ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ଜବର୍ଜସ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଗଡ଼େଅକେ କେଲା ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଇଂ ଆଃ ଙ୍ଗିର୍ବଏ ଅ ।
| وَهَا إِنَّ رُوحاً يَتَمَلَّكُهُ، فَيَصْرُخُ فَجْأَةً، وَيَصْرَعُهُ الرُّوحُ فَيُزْبِدُ، وَبِالْجَهْدِ يُفَارِقُهُ بَعْدَ أَنْ يُرَضِّضَهُ. | ٣٩ 39 |
କେଲାପା ଆମେକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସେଆଁରେ ସାଏ ଆରି ମେଁ ଉଲୁସ୍ତେ କିରଚେ ତଡ଼ିଆଏ ଆରି ମେଁ ଆମେକେ ଦେକ୍ରକମ୍ ମଡ଼େଏ ଜେ ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁ ବାନ୍ ବୁନେଃତୁର୍ ତାର୍ଡିଂକେ ଆରି ମେଁ ବାନ୍ କଷ୍ଟ ତାର୍ ୱେଏ ।”
| وَقَدِ الْتَمَسْتُ مِنْ تَلامِيذِكَ أَنْ يَطْرُدُوهُ، فَلَمْ يَقْدِرُوا». | ٤٠ 40 |
ଆମେକେ ସେଆଁରେ ଆଆନ୍ତାର୍ ନ୍ସା ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ସିସ୍ଇଂକେ ଜବର୍ଜସ୍ତି ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ମାତର୍ ମେଇଂ ଆୟାଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।
| فَأَجَابَ يَسُوعُ قَائِلاً: «أَيُّهَا الْجِيلُ غَيْرُ الْمُؤْمِنِ وَالْمُنْحَرِفُ! إِلَى مَتَى أَبْقَى مَعَكُمْ وَأَحْتَمِلُكُمْ؟» (وَقَالَ لِلرَّجُلِ): «أَحْضِرِ ابْنَكَ إِلَى هُنَا!» | ٤١ 41 |
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆରେ ଅବିସ୍ବାସି ଆରି ଦଦ୍ୟା ଗାଲି ୱେଣ୍ଡ୍ରେ ବଂସ, ଉଃଡ଼ି ମୁଆଁ ନିଂ ପେନେ ଏତେ ଲେଃଚେ ପେନେ ବେବଆର୍ ନ୍ସମ୍ବାଲେଏ? ନାଉଙ୍ଗ୍କେ ଆକ୍ଅରିଆ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଲା ।”
| وَفِيمَا الْوَلَدُ آتٍ، صَرَعَهُ الشَّيْطَانُ وَخَبَطَهُ بِعُنْفٍ. فَزَجَرَ يَسُوعُ الرُّوحَ النَّجِسَ، وَشَفَى الْوَلَدَ وَسَلَّمَهُ إِلَى أَبِيهِ. | ٤٢ 42 |
ଗଡ଼େଅ ପାଙ୍ଗ୍ଡିଂକ୍ନେ ବେଲା ସେଆଁରେ ଆମେକେ ବୁନ୍ଦେ ଆଲବିଗେ ଜାବର୍ ମଡ଼େବିଚେ ତୁବନ୍ନିଆ ଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ ବିଃକେ ମାତର୍ ଜିସୁ ବୁତ୍କେ ଦାକା ବିକେ । ଆରି ଗଡ଼େଅକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେକେ ମେଁନେ ଆବାଡ଼େନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଆସା ବିଃକେ ।
| فَذُهِلَ الْجَمِيعُ مِنْ عَظَمَةِ اللهِ. وَبَيْنَمَا كَانَ الْجَمِيعُ يَتَعَجَّبُونَ مِنْ كُلِّ مَا عَمِلَهُ يَسُوعُ، قَالَ لِتَلامِيذِهِ: | ٤٣ 43 |
ଆତ୍ ଅରିଆ ସାପାରେ ପର୍ମେସର୍ନେ ବପୁ କେଚେ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍ ଲେଃଗେ । ମାତର୍ ଆମେକେ ସାପାରେ କାମ୍ କେଚେ ସାପାରେ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ଜିସୁ ନିଜେନେ ସିସ୍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
| «لِتَدْخُلْ هذِهِ الْكَلِمَاتُ آذَانَكُمْ: إِنَّ ابْنَ الإِنْسَانِ عَلَى وَشْكِ أَنْ يُسَلَّمَ إِلَى أَيْدِي النَّاسِ!» | ٤٤ 44 |
ଜିସୁ ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ମେଁନେ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ମ୍ବକେ ଆତେନ୍ ଆବଗ୍ପା । ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତି ନ୍ନିଆ ସମର୍ପିତ ଡିଂନ୍ସାଃ ୱେଡିଂକେ ।
| إِلّا أَنَّهُمْ لَمْ يَفْهَمُوا هَذَا الْقَوْلَ، وَقَدْ أُغْلِقَ عَلَيْهِمْ فَلَمْ يُدْرِكُوهُ، وَخَافُوا أَنْ يَسْأَلُوهُ عَنْهُ. | ٤٥ 45 |
ମାତର୍ ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁନେ ସାମୁଆଁ ଆବୁଜେଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ଆରି ଆତେନ୍ ମେଇଂବାନ୍ ବୁଡ଼ିଚେ ଲେଃଗେ ମେଁଇଂନେ ଆତେନ୍ ସାମୁଆଁ ବୁଜେ ଆୟାଲା ଡିଗ୍ ଆରି ମେଇଂ ଆତେନ୍ ସାମୁଆଁ ବିସଏରେ ଜିସୁକେ ସାଲିଆକୁ ନ୍ସା ବୁଟ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଗେ ।”
| وَحَدَثَ بَيْنَهُمْ جِدَالٌ حَوْلَ مَنْ هُوَ الأَعْظَمُ فِيهِمْ. | ٤٦ 46 |
ମେଇଂନେ ବାନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ମ୍ନା ଆତେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ମେଇଂନେ ବିତ୍ରେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଲାଗେଆର୍କେ ।
| فَإِذْ عَلِمَ يَسُوعُ نِيَّاتِ قُلُوبِهِمْ، أَخَذَ وَلَداً صَغِيراً وَأَوْقَفَهُ بِجَانِبِهِ، | ٤٧ 47 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ମେଁଇଂନେ ମନ୍ନେ ବାଲିର୍ବାତାକ୍ନେ ମ୍ୟାଃଗେ ଆତେନ୍ସା ମୁଇଂ ଡାଆଁନେ ଗଡ଼େଅକେ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଁନେଡାଗ୍ରା ଆଃତୁଆଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
| وَقَالَ لَهُمْ: «أَيُّ مَنْ قَبِلَ بِاسْمِي هَذَا الْوَلَدَ الصَّغِيرَ، فَقَدْ قَبِلَنِي؛ وَمَنْ قَبِلَنِي، يَقْبَلُ الَّذِي أَرْسَلَنِي. فَإِنَّ مَنْ كَانَ الأَصْغَرَ بَيْنَكُمْ جَمِيعاً، فَهُوَ الْعَظِيمُ». | ٤٨ 48 |
ସିସ୍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜଦି ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ନିରେ ଆକେନ୍ ଗଡ଼େଅଇଂକେ ଗ୍ରଅନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ମେଁ ଆନେଙ୍ଗ୍ ଗ୍ରଅନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଆରି ଜା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ବେବକେ, ଆମେ ଡିଗ୍ ମେଁ ଗ୍ରଅନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ଡାଗ୍ଲା ନାନେ ସାପାରେବାନ୍ ନିଜ୍କେ ଡାଆଁ ଆଃସୁଏ, ମେଁ ଆଃ ସାପାବାନ୍ ମ୍ନା ।”
| وَتَكَلَّمَ يُوحَنَّا فَقَالَ: «يَا سَيِّدُ، رَأَيْنَا وَاحِداً يَطْرُدُ الشَّيَاطِينَ بِاسْمِكَ، فَمَنَعْنَاهُ لأَنَّهُ لَا يَتْبَعُكَ مَعَنَا». | ٤٩ 49 |
ଆତ୍ ଅରିଆ ଜହନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଅ ଗୁରୁ ନେଁ ମୁଇଂଜାକେ ନାନେ ମ୍ନିରେ ସେଆଁରେକେ ଆଆନ୍ତାର୍କ୍ନେ ନେକେକେ ଆରି ମେଁ ନେଁନେ କୁଦାନିଆ ଆଲେଃଲା ଆମେକେ ମନା ନେଡିଙ୍ଗ୍କେ ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لا تَمْنَعُوهُ: لأَنَّ مَنْ لَيْسَ ضِدَّكُمْ، فَهُوَ مَعَكُمْ!» | ٥٠ 50 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମନା ଆଡିଙ୍ଗେପା ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ଜା ପେନେ ସାହା ଣ୍ଡୁ ମେଁ ପେନେ ସାହା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
| وَلَمَّا تَمَّتِ الأَيَّامُ لارْتِفَاعِهِ، صَمَّمَ بِعَزْمٍ عَلَى الْمُضِيِّ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٥١ 51 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଉଡ଼ିବେଲା ଜିସୁ କିତଂ ୱେନେସା ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ଅଃତେନ୍ ବେଲା ଜିସୁ ଯିରୁଶାଲାମ୍ନ୍ନିଆ ୱେନ୍ସା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
| فَأَرْسَلَ قُدَّامَهُ بَعْضَ الرُّسُلِ. فَذَهَبُوا وَدَخَلُوا قَرْيَةً لِلسَّامِرِيِّينَ، لِيُعِدُّوا لَهُ (مَنْزِلاً فِيهَا). | ٥٢ 52 |
ନିଜେନେ ସେନୁଗ୍ ଦୁତ୍ଇଂକେ ବେକେ । ମେଇଂ ୱେଚେ ମେଁ ନ୍ସା ଆର୍ମେ ନ୍ସା ସମରିଆଇଂନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଇନି ଗାଆର୍କେ ।
| وَلكِنَّهُمْ رَفَضُوا اسْتِقْبَالَهُ لأَنَّهُ كَانَ مُتَّجِهاً صَوْبَ أُورُشَلِيمَ. | ٥٣ 53 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ଯିରୁଶାଲାମ୍ନ୍ନିଆ ୱେଡିଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ଚେ ମ୍ୟାଚେ ଆତେନ୍ ଇନିନେ ରେମୁଆଁ ଆମେକେ ସାର୍ଲ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।
| فَلَمَّا رَأَى ذلِكَ تِلْمِيذَاهُ يَعْقُوبُ وَيُوحَنَّا، قَالا: «يَا رَبُّ، أَتُرِيدُ أَنْ نَأْمُرَ بِأَنْ تَنْزِلَ النَّارُ مِنَ السَّمَاءِ وَتَلْتَهِمَهُمْ؟» | ٥٤ 54 |
ଆକେନ୍ କେଚେ ଜାକୁବ୍ ଆରି ଜହନ୍ ଏନ୍ ମ୍ବାୟା ସିସ୍ ଜିସୁକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମାପ୍ରୁ ଦେତ୍ରକମ୍ କିତଂଇନିବାନ୍ ସୁଆ ଆଲଚେ ଆମେଇଂକେ ଦଂସ ନେରାଡିଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ଚେ ମେଃନେ ନା ଚାଏଁ ନାଡିଂକେ କି?”
| فَالْتَفَتَ إِلَيْهِمَا وَوَبَّخَهُمَا قَائِلاً: «لا تَعْلَمَانِ مَنْ أَيِّ رُوحٍ أَنْتُمَا، | ٥٥ 55 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ପୁଏଚେଃ ଆମେଇଂକେ କେକେ ଆରି ଆଃଦର୍ସେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ପେ ଡିରକମ୍ ଆତ୍ମାନେ ରେମୁଆଁ ନେଁ ନେମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ଜିବନ୍ ବାଗୁଏଃ ନ୍ସା ନାପାଙ୍ଗ୍କେ ଆରି ୱେନ୍ସା ପାଙ୍ଗ୍ଲେ ଆର୍କେ ।”
| لأَنَّ ابْنَ الإِنْسَانِ أَتَى لَا لِيُهْلِكَ نُفُوسَ الَّنَاسِ، بَلْ لِيُخَلِّصَهَا.» ثُمَّ ذَهَبُوا إِلَى قَرْيَةٍ أُخْرَى. | ٥٦ 56 |
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଇଂ ଆରି ମୁଇଂଜାଗା ଇନି ୱେଗେ ।
| وَبَيْنَمَا كَانُوا سَائِرِينَ فِي الطَّرِيقِ، قَالَ لَهُ أَحَدُ النَّاسِ: «يَا سَيِّدُ، سَأَتْبَعُكَ أَيْنَمَا تَذْهَبُ!» | ٥٧ 57 |
ମେଇଂ ଗାଲିବ ୱେଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଜିସୁକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନା ଆଣ୍ଡି ପାକା ନାୱେଏ ନେଙ୍ଗ୍ ନା ପ୍ଲା ମ୍ପାଙ୍ଗ୍ଏ ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لِلثَّعَالِبِ أَوْجَارٌ، وَلِطُيُورِ السَّمَاءِ أَوْكَارٌ؛ وَأَمَّا ابْنُ الإِنْسَانِ فَلَيْسَ لَهُ مَكَانٌ يُسْنِدُ إِلَيْهِ رَأْسَهُ». | ٥٨ 58 |
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାକାଇଂନେ ପ୍ଲଗ୍ ଲେଃକେ; ପ୍ଲିଗ୍ଇଂନେ ଉଙ୍ଗ୍ଚ୍ୟା ଲେଃକେ ମାତର୍ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେନେ ବାଆଃ ବନେ ଟାନ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
| وَقَالَ لِغَيْرِهِ: «اتْبَعْنِي!» وَلكِنَّ هَذَا قَالَ: «يَا سَيِّدُ، اسْمَحْ لِي أَنْ أَذْهَبَ أَوَّلاً وَأَدْفِنَ أَبِي!» | ٥٩ 59 |
ଆରି ଜିସୁ ବାରି ମୁଇଂଜାକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲା ପାଙ୍ଗ୍ଲାପା ।” ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ମାପ୍ରୁ! ସେନୁଗ୍ ୱେଚେ ନେଙ୍ଗ୍ନେସା ନେମ୍ବାକେ ଆତି ବିଃନ୍ସା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଆଦେସ୍ ବିଲା ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «دَعِ الْمَوْتَى يَدْفِنُونَ مَوْتَاهُمْ، وَأَمَّا أَنْتَ فَاذْهَبْ وَبَشِّرْ بِمَلَكُوتِ اللهِ». | ٦٠ 60 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଗ୍ୱେରେଇଂକେ ମେଇଂ ମେଇଂନେ ଗୁଏଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆତି ନ୍ସା ଆନ୍ତାର୍ବିପା । ମାତର୍ ପେ ୱେଚେ ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଇଜ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍ପା ।”
| وَقَالَ لَهُ آخَرُ: «يَا سَيِّدُ، سَأَتْبَعُكَ، وَلكِنِ اسْمَحْ لِي أَوَّلاً أَنْ أُوَدِّعَ أَهْلَ بَيْتِي!» | ٦١ 61 |
ବାରି ମୁଇଂଜାକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମାପ୍ରୁ ନେଙ୍ଗ୍ ନାଁନେ ପ୍ଲା ମ୍ପାଙ୍ଗ୍ଏ ମାତର୍ ସେନୁଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଡୁଆ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ବାନ୍ ନୁଆଁ ବିନ୍ସା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ବେବିଃଲେ ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «مَا مِنْ أَحَدٍ يَضَعُ يَدَهُ عَلَى الْمِحْرَاثِ وَيَلْتَفِتُ إِلَى الْوَرَاءِ، يَصْلُحُ لِمَلَكُوتِ اللهِ». | ٦٢ 62 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଜା ସ୍ନି ସାଚେ ପ୍ଲା ପାଟା କେଏ ମେଁ ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଇଜ୍ ନ୍ସା ମେଃଡିଗ୍ ସ୍ଲେ ନ୍ସା ଦର୍କାର୍ ଣ୍ଡୁ ।”
