لُوقا 5
| وَبَيْنَمَا كَانَ الْجَمْعُ مُحْتَشِدِينَ حَوْلَهُ لِيَسْمَعُوا كَلِمَةَ اللهِ، كَانَ هُوَ وَاقِفاً عَلَى شَاطِئِ بُحَيْرَةِ جَنِّيسَارَتَ. | ١ 1 |
අනන්තරං යීශුරේකදා ගිනේෂරථ්දස්ය තීර උත්තිෂ්ඨති, තදා ලෝකා ඊශ්වරීයකථාං ශ්රෝතුං තදුපරි ප්රපතිතාඃ|
| فَرَأَى قَارِبَيْنِ رَاسِيَيْنِ عَلَى جَانِبِ الْبُحَيْرَةِ وَقَدْ غَادَرَهُمَا الصَّيَّادُونَ، وَكَانُوا يَغْسِلُونَ الشِّبَاكَ. | ٢ 2 |
තදානීං ස හ්දස්ය තීරසමීපේ නෞද්වයං දදර්ශ කිඤ්ච මත්ස්යෝපජීවිනෝ නාවං විහාය ජාලං ප්රක්ෂාලයන්ති|
| فَرَكِبَ أَحَدَ الْقَارِبَيْنِ، وَكَانَ لِسِمْعَانَ، وَطَلَبَ إِلَيْهِ أَنْ يَبْتَعِدَ قَلِيلاً عَنِ الْبَرِّ، ثُمَّ جَلَسَ يُعَلِّمُ الْجُمُوعَ مِنَ الْقَارِبِ. | ٣ 3 |
තතස්තයෝර්ද්වයෝ ර්මධ්යේ ශිමෝනෝ නාවමාරුහ්ය තීරාත් කිඤ්චිද්දූරං යාතුං තස්මින් විනයං කෘත්වා නෞකායාමුපවිශ්ය ලෝකාන් ප්රෝපදිෂ්ටවාන්|
| وَلَمَّا أَنْهَى كَلامَهُ، قَالَ لِسِمْعَانَ: «ابْتَعِدْ إِلَى حَيْثُ الْعُمْقِ، وَاطْرَحُوا شِبَاكَكُمْ لِلصَّيْدِ». | ٤ 4 |
පශ්චාත් තං ප්රස්තාවං සමාප්ය ස ශිමෝනං ව්යාජහාර, ගභීරං ජලං ගත්වා මත්ස්යාන් ධර්ත්තුං ජාලං නික්ෂිප|
| فَأَجَابَهُ سِمْعَانُ: «يَا سَيِّدُ قَدْ جَاهَدْنَا طَوَالَ اللَّيْلِ وَلَمْ نَصِدْ شَيْئاً. وَلكِنْ لأَجْلِ كَلِمَتِكَ سَأَطْرَحُ الشِّبَاكَ!» | ٥ 5 |
තතඃ ශිමෝන බභාෂේ, හේ ගුරෝ යද්යපි වයං කෘත්ස්නාං යාමිනීං පරිශ්රම්ය මත්ස්යෛකමපි න ප්රාප්තාස්තථාපි භවතෝ නිදේශතෝ ජාලං ක්ෂිපාමඃ|
| وَلَمَّا فَعَلُوا ذَلِكَ، صَادُوا سَمَكاً كَثِيراً جِدّاً، حَتَّى تَخَرَّقَتْ شِبَاكُهُمْ. | ٦ 6 |
අථ ජාලේ ක්ෂිප්තේ බහුමත්ස්යපතනාද් ආනායඃ ප්රච්ඡින්නඃ|
| فَأَشَارُوا إِلَى شُرَكَائِهِمِ الَّذِينَ فِي الْقَارِبِ الآخَرِ أَنْ يَأْتُوا وَيُسَاعِدُوهُمْ. فَأَتَوْا، وَمَلأُوا الْقَارِبَيْنِ كِلَيْهِمَا حَتَّى كَادَا يَغْرِقَانِ. | ٧ 7 |
තස්මාද් උපකර්ත්තුම් අන්යනෞස්ථාන් සඞ්ගින ආයාතුම් ඉඞ්ගිතේන සමාහ්වයන් තතස්ත ආගත්ය මත්ස්යෛ ර්නෞද්වයං ප්රපූරයාමාසු ර්යෛ ර්නෞද්වයං ප්රමග්නම්|
| وَلكِنْ لَمَّا رَأَى سِمْعَانُ بُطْرُسُ ذلِكَ، سَجَدَ عِنْدَ رُكْبَتَيْ يَسُوعَ وَقَالَ: «اُخْرُجْ مِنْ قَارِبِي يَا رَبُّ، لأَنِّي إِنْسَانٌ خَاطِئٌ». | ٨ 8 |
තදා ශිමෝන්පිතරස්තද් විලෝක්ය යීශෝශ්චරණයෝඃ පතිත්වා, හේ ප්රභෝහං පාපී නරෝ මම නිකටාද් භවාන් යාතු, ඉති කථිතවාන්|
| فَقَدِ اسْتَوْلَتِ الدَّهْشَةُ عَلَيْهِ وَعَلَى جَمِيعِ الَّذِينَ كَانُوا مَعَهُ، لِكَثْرَةِ الصَّيْدِ الَّذِي صَادُوهُ، | ٩ 9 |
යතෝ ජාලේ පතිතානාං මත්ස්යානාං යූථාත් ශිමෝන් තත්සඞ්ගිනශ්ච චමත්කෘතවන්තඃ; ශිමෝනඃ සහකාරිණෞ සිවදේඃ පුත්රෞ යාකූබ් යෝහන් චේමෞ තාදෘශෞ බභූවතුඃ|
| وَكَذلِكَ عَلَى يَعْقُوبَ وَيُوحَنَّا ابْنَيْ زَبَدِي اللَّذَيْنِ كَانَا شَرِيكَيْنِ لِسِمْعَانَ. وَقَالَ يَسُوعُ لِسِمْعَانَ: «لا تَخَفْ! مُنْذُ الآنَ تَكُونُ صَائِداً لِلنَّاسِ». | ١٠ 10 |
තදා යීශුඃ ශිමෝනං ජගාද මා භෛෂීරද්යාරභ්ය ත්වං මනුෂ්යධරෝ භවිෂ්යසි|
| وَبَعْدَمَا رَجَعُوا بِالْقَارِبَيْنِ إِلَى الْبَرِّ، تَرَكُوا كُلَّ شَيْءٍ وَتَبِعُوا يَسُوعَ. | ١١ 11 |
අනන්තරං සර්ව්වාසු නෞසු තීරම් ආනීතාසු තේ සර්ව්වාන් පරිත්යජ්ය තස්ය පශ්චාද්ගාමිනෝ බභූවුඃ|
| وَإِذْ كَانَ يَسُوعُ فِي إِحْدَى الْمُدُنِ، إِذَا إِنْسَانٌ يُغَطِّي الْبَرَصُ جِسْمَهُ، مَا إِنْ رَأَى يَسُوعَ حَتى ارْتَمَى عَلَى وَجْهِهِ وَتَوَسَّلَ إِلَيْهِ قَائِلاً: «يَا سَيِّدُ، إِنْ شِئْتَ فَأَنْتَ تَقْدِرُ أَنْ تُطَهِّرَنِي!» | ١٢ 12 |
තතඃ පරං යීශෞ කස්මිංශ්චිත් පුරේ තිෂ්ඨති ජන ඒකඃ සර්ව්වාඞ්ගකුෂ්ඨස්තං විලෝක්ය තස්ය සමීපේ න්යුබ්ජඃ පතිත්වා සවිනයං වක්තුමාරේභේ, හේ ප්රභෝ යදි භවානිච්ඡති තර්හි මාං පරිෂ්කර්ත්තුං ශක්නෝති|
| فَمَدَّ يَسُوعُ يَدَهُ وَلَمَسَهُ قَائِلاً: «إِنِّي أُرِيدُ، فَاطْهُرْ!» وَفِي الْحَالِ زَالَ عَنْهُ الْبَرَصُ. | ١٣ 13 |
තදානීං ස පාණිං ප්රසාර්ය්ය තදඞ්ගං ස්පෘශන් බභාෂේ ත්වං පරිෂ්ක්රියස්වේති මමේච්ඡාස්ති තතස්තත්ක්ෂණං ස කුෂ්ඨාත් මුක්තඃ|
| فَأَوْصَاهُ: «لا تُخْبِرْ أَحَداً، بَلِ اذْهَبْ وَاعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَى الْكَاهِنِ، وَقَدِّمْ لِقَاءَ تَطْهِيرِكَ مَا أَمَرَ بِهِ مُوسَى، فَيَكُونَ ذلِكَ شَهَادَةً لَهُمْ». | ١٤ 14 |
පශ්චාත් ස තමාඥාපයාමාස කථාමිමාං කස්මෛචිද් අකථයිත්වා යාජකස්ය සමීපඤ්ච ගත්වා ස්වං දර්ශය, ලෝකේභ්යෝ නිජපරිෂ්කෘතත්වස්ය ප්රමාණදානාය මූසාඥානුසාරේණ ද්රව්යමුත්මෘජස්ව ච|
| عَلَى أَنَّ خَبَرَ يَسُوعَ زَادَ انْتِشَاراً، حَتَّى تَوَافَدَتْ إِلَيْهِ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ لِيَسْتَمِعُوا إِلَيْهِ وَيَنَالُوا الشِّفَاءَ مِنْ أَمْرَاضِهِمْ. | ١٥ 15 |
තථාපි යීශෝඃ සුඛ්යාති ර්බහු ව්යාප්තුමාරේභේ කිඤ්ච තස්ය කථාං ශ්රෝතුං ස්වීයරෝගේභ්යෝ මෝක්තුඤ්ච ලෝකා ආජග්මුඃ|
| أَمَّا هُوَ، فَكَانَ يَنْسَحِبُ إِلَى الأَمَاكِنِ الْخَالِيَةِ حَيْثُ يُصَلِّي. | ١٦ 16 |
අථ ස ප්රාන්තරං ගත්වා ප්රාර්ථයාඤ්චක්රේ|
| وَفِي ذَاتِ يَوْمٍ، كَانَ يُعَلِّمُ، وَكَانَ بَيْنَ الْجَالِسِينَ بَعْضُ الْفَرِّيسِيِّينَ وَمُعَلِّمِي الشَّرِيعَةِ، وَقَدْ أَتَوْا مِنْ كُلِّ قَرْيَةٍ فِي الْجَلِيلِ وَالْيَهُودِيَّةِ، وَمِنْ أُورُشَلِيمَ. وَظَهَرَتْ قُدْرَةُ الرَّبِّ لِتَشْفِيَهُمْ. | ١٧ 17 |
අපරඤ්ච ඒකදා යීශුරුපදිශති, ඒතර්හි ගාලීල්යිහූදාප්රදේශයෝඃ සර්ව්වනගරේභ්යෝ යිරූශාලමශ්ච කියන්තඃ ඵිරූශිලෝකා ව්යවස්ථාපකාශ්ච සමාගත්ය තදන්තිකේ සමුපවිවිශුඃ, තස්මින් කාලේ ලෝකානාමාරෝග්යකාරණාත් ප්රභෝඃ ප්රභාවඃ ප්රචකාශේ|
| وَإذَا بَعْضُهُمْ يَحْمِلُونَ عَلَى فِرَاشٍ إِنْسَاناً مَشْلُولاً، حَاوَلُوا أَنْ يَدْخُلُوا بِهِ وَيَضَعُوهُ أَمَامَهُ. | ١٨ 18 |
පශ්චාත් කියන්තෝ ලෝකා ඒකං පක්ෂාඝාතිනං ඛට්වායාං නිධාය යීශෝඃ සමීපමානේතුං සම්මුඛේ ස්ථාපයිතුඤ්ච ව්යාප්රියන්ත|
| وَلَمَّا لَمْ يَجِدُوا طَرِيقاً لإِدْخَالِهِ بِسَبَبِ الزِّحَامِ، صَعِدُوا بِهِ إِلَى السَّطْحِ وَدَلَّوْهُ مِنْ فَتْحَةٍ فِي السَّقْفِ عَلَى فِرَاشِهِ إِلَى الوَسَطِ قُدَّامَ يَسُوعَ. | ١٩ 19 |
කින්තු බහුජනනිවහසම්වාධාත් න ශක්නුවන්තෝ ගෘහෝපරි ගත්වා ගෘහපෘෂ්ඨං ඛනිත්වා තං පක්ෂාඝාතිනං සඛට්වං ගෘහමධ්යේ යීශෝඃ සම්මුඛේ (අ)වරෝහයාමාසුඃ|
| فَلَمَّا رَأَى إِيمَانَهُمْ، قَالَ: «أَيُّهَا الإِنْسَانُ، قَدْ غُفِرَتْ لَكَ خَطَايَاكَ!» | ٢٠ 20 |
තදා යීශුස්තේෂාම් ඊදෘශං විශ්වාසං විලෝක්ය තං පක්ෂාඝාතිනං ව්යාජහාර, හේ මානව තව පාපමක්ෂම්යත|
| فَأَخَذَ الْكَتَبَةُ وَالْفَرِّيسِيُّونَ يُفَكِّرُونَ قَائِلِينَ: «مَنْ هَذَا الَّذِي يَنْطِقُ بِكَلامِ الْكُفْرِ؟ مَنْ يَقْدِرُ أَنْ يَغْفِرَ الْخَطَايَا إِلّا اللهَ وَحْدَهُ؟» | ٢١ 21 |
තස්මාද් අධ්යාපකාඃ ඵිරූශිනශ්ච චිත්තෛරිත්ථං ප්රචින්තිතවන්තඃ, ඒෂ ජන ඊශ්වරං නින්දති කෝයං? කේවලමීශ්වරං විනා පාපං ක්ෂන්තුං කඃ ශක්නෝති?
| وَلكِنَّ يَسُوعَ أَدْرَكَ مَا يُفَكِّرُونَ فِيهِ، فَأَجَابَهُمْ قَائِلاً: «فِيمَ تُفَكِّرُونَ فِي قُلُوبِكُمْ؟ | ٢٢ 22 |
තදා යීශුස්තේෂාම් ඉත්ථං චින්තනං විදිත්වා තේභ්යෝකථයද් යූයං මනෝභිඃ කුතෝ විතර්කයථ?
| أَيُّ الأَمْرَيْنِ أَسْهَلُ: أَنْ أَقُولَ: قَدْ غُفِرَتْ لَكَ خَطَايَاكَ! أَمْ أَنْ أَقُولَ: قُمْ وَامْشِ؟ | ٢٣ 23 |
තව පාපක්ෂමා ජාතා යද්වා ත්වමුත්ථාය ව්රජ ඒතයෝ ර්මධ්යේ කා කථා සුකථ්යා?
| وَلكِنِّي (قُلْتُ ذلِكَ) لِكَيْ تَعْلَمُوا أَنَّ لابْنِ الإِنْسَانِ عَلَى الأَرْضِ سُلْطَةَ غُفْرَانِ الْخَطَايَا». وَقَالَ لِلْمَشْلُولِ: «لَكَ أَقُولُ قُمِ احْمِلْ فِرَاشَكَ، وَاذْهَبْ إِلَى بَيْتِكَ». | ٢٤ 24 |
කින්තු පෘථිව්යාං පාපං ක්ෂන්තුං මානවසුතස්ය සාමර්ථ්යමස්තීති යථා යූයං ඥාතුං ශක්නුථ තදර්ථං (ස තං පක්ෂාඝාතිනං ජගාද) උත්තිෂ්ඨ ස්වශය්යාං ගෘහීත්වා ගෘහං යාහීති ත්වාමාදිශාමි|
| وَفِي الْحَالِ قَامَ أَمَامَهُمْ وَذَهَبَ إِلَى بَيْتِهِ مُمَجِّداً اللهَ، وَقَدْ حَمَلَ مَا كَانَ رَاقِداً عَلَيْهِ. | ٢٥ 25 |
තස්මාත් ස තත්ක්ෂණම් උත්ථාය සර්ව්වේෂාං සාක්ෂාත් නිජශයනීයං ගෘහීත්වා ඊශ්වරං ධන්යං වදන් නිජනිවේශනං යයෞ|
| فَأَخَذَتِ الْحَيْرَةُ الْجَمِيعَ، وَمَجَّدُوا اللهَ؛ وَقَدْ تَمَلَّكَهُمُ الْخَوْفُ، وَقَالُوا: «رَأَيْنَا الْيَوْمَ عَجَائِبَ!» | ٢٦ 26 |
තස්මාත් සර්ව්වේ විස්මය ප්රාප්තා මනඃසු භීතාශ්ච වයමද්යාසම්භවකාර්ය්යාණ්යදර්ශාම ඉත්යුක්ත්වා පරමේශ්වරං ධන්යං ප්රෝදිතාඃ|
| وَخَرَجَ بَعْدَ ذلِكَ فَرَأَى جَابِي ضَرَائِبَ، اسْمُهُ لاوِي، جَالِساً فِي مَكْتَبِ الْجِبَايَةِ، فَقَالَ لَهُ: «اتْبَعْنِي!» | ٢٧ 27 |
තතඃ පරං බහිර්ගච්ඡන් කරසඤ්චයස්ථානේ ලේවිනාමානං කරසඤ්චායකං දෘෂ්ට්වා යීශුස්තමභිදධේ මම පශ්චාදේහි|
| فَقَامَ لاوِي وَتَبِعَهُ تَارِكاً كُلَّ شَيْءٍ. | ٢٨ 28 |
තස්මාත් ස තත්ක්ෂණාත් සර්ව්වං පරිත්යජ්ය තස්ය පශ්චාදියාය|
| وَأَقَامَ لَهُ وَلِيمَةً عَظِيمَةً فِي بَيْتِهِ، وَكَانَ مُتَّكِئاً مَعَهُمْ جَمْعٌ كَبِيرٌ مِنَ الْجُبَاةِ وَغَيْرِهِمْ. | ٢٩ 29 |
අනන්තරං ලේවි ර්නිජගෘහේ තදර්ථං මහාභෝජ්යං චකාර, තදා තෛඃ සහානේකේ කරසඤ්චායිනස්තදන්යලෝකාශ්ච භෝක්තුමුපවිවිශුඃ|
| فَتَذَمَّرَ كَتَبَةُ الْيَهُودِ وَالْفَرِّيسِيُّونَ عَلَى تَلامِيذِهِ، قَائِلِينَ: «لِمَاذَا تَأْكُلُونَ وَتَشْرَبُونَ مَعَ جُبَاةِ ضَرَائِبَ وَخَاطِئِينَ؟» | ٣٠ 30 |
තස්මාත් කාරණාත් චණ්ඩාලානාං පාපිලෝකානාඤ්ච සඞ්ගේ යූයං කුතෝ භංග්ධ්වේ පිවථ චේති කථාං කථයිත්වා ඵිරූශිනෝ(අ)ධ්යාපකාශ්ච තස්ය ශිෂ්යෛඃ සහ වාග්යුද්ධං කර්ත්තුමාරේභිරේ|
| فَرَدَّ عَلَيْهِمْ يَسُوعُ قَائِلاً: «لا يَحْتَاجُ الأَصِحَّاءُ إِلَى الطَّبِيبِ، بَلِ الْمَرْضَى! | ٣١ 31 |
තස්මාද් යීශුස්තාන් ප්රත්යවෝචද් අරෝගලෝකානාං චිකිත්සකේන ප්රයෝජනං නාස්ති කින්තු සරෝගාණාමේව|
| مَا جِئْتُ لأَدْعُوَ إِلَى التَّوْبَةِ أَبْرَاراً بَلْ خَاطِئِينَ!» | ٣٢ 32 |
අහං ධාර්ම්මිකාන් ආහ්වාතුං නාගතෝස්මි කින්තු මනඃ පරාවර්ත්තයිතුං පාපින ඒව|
| وَقَالُوا لَهُ: «إِنَّ تَلامِيذَ يُوحَنَّا يَصُومُونَ كَثِيراً وَيَرْفَعُونَ الطِّلْبَاتِ، وَكَذلِكَ يَفْعَلُ أَيْضاً تَلامِيذُ الْفَرِّيسِيِّينَ؛ وَأَمَّا تَلامِيذُكَ فَيَأْكُلُونَ وَيَشْرَبُونَ!» | ٣٣ 33 |
තතස්තේ ප්රෝචුඃ, යෝහනඃ ඵිරූශිනාඤ්ච ශිෂ්යා වාරංවාරම් උපවසන්ති ප්රාර්ථයන්තේ ච කින්තු තව ශිෂ්යාඃ කුතෝ භුඤ්ජතේ පිවන්ති ච?
| فَقَالَ لَهُمْ: «هَلْ تَقْدِرُونَ أَنْ تَجْعَلُوا أَهْلَ الْعُرْسِ يَصُومُونَ مَادَامَ الْعَرِيسُ بَيْنَهُمْ؟ | ٣٤ 34 |
තදා ස තානාචඛ්යෞ වරේ සඞ්ගේ තිෂ්ඨති වරස්ය සඛිගණං කිමුපවාසයිතුං ශක්නුථ?
| وَلكِنَّ أَيَّاماً سَتَأْتِي يَكُونُ الْعَرِيسُ فِيهَا قَدْ رُفِعَ مِنْ بَيْنِهِمْ، فِي تِلْكَ الأَيَّامِ، يَصُومُونَ». | ٣٥ 35 |
කින්තු යදා තේෂාං නිකටාද් වරෝ නේෂ්යතේ තදා තේ සමුපවත්ස්යන්ති|
| وَضَرَبَ لَهُمْ أَيْضاً مَثَلاً: «لا أَحَدَ يَنْتَزِعُ قِطْعَةً مِنْ ثَوْبٍ جَدِيدٍ لِيَرْقَعَ بِها ثَوْباً عَتِيقاً، وَإلَّا فَإِنَّهُ يُمَزِّقُ الْجَدِيدَ، وَالرُّقْعَةُ الْمَأْخُوذَةُ مِنَ الْجَدِيدِ لَا تُوَافِقُ الْعَتِيقَ. | ٣٦ 36 |
සෝපරමපි දෘෂ්ටාන්තං කථයාම්බභූව පුරාතනවස්ත්රේ කෝපි නුතනවස්ත්රං න සීව්යති යතස්තේන සේවනේන ජීර්ණවස්ත්රං ඡිද්යතේ, නූතනපුරාතනවස්ත්රයෝ ර්මේලඤ්ච න භවති|
| وَلا أَحَدَ يَضَعُ خَمْراً جَدِيدَةً فِي قِرَبٍ عَتِيقَةٍ، وَإلَّا، فَإِنَّ الْخَمْرَ الْجَدِيدَةَ تُفَجِّرُ الْقِرَبَ، فَتَنْسَكِبُ الْخَمْرُ وَتَتْلَفُ الْقِرَبُ. | ٣٧ 37 |
පුරාතන්යාං කුත්වාං කෝපි නුතනං ද්රාක්ෂාරසං න නිදධාති, යතෝ නවීනද්රාක්ෂාරසස්ය තේජසා පුරාතනී කුතූ ර්විදීර්ය්යතේ තතෝ ද්රාක්ෂාරසඃ පතති කුතූශ්ච නශ්යති|
| وَإِنَّمَا يَجِبُ أَنْ تُوضَعَ الْخَمْرُ الْجَدِيدَةُ فِي قِرَبٍ جَدِيدَةٍ. | ٣٨ 38 |
තතෝ හේතෝ ර්නූතන්යාං කුත්වාං නවීනද්රාක්ෂාරසඃ නිධාතව්යස්තේනෝභයස්ය රක්ෂා භවති|
| وَمَا مِنْ أَحَدٍ إِذَا شَرِبَ الْخَمْرَ الْعَتِيقَةَ، يَرْغَبُ فِي الْجَدِيدَةِ، لأَنَّهُ يَقُولُ: الْعَتِيقَةُ أَطْيَبُ!» | ٣٩ 39 |
අපරඤ්ච පුරාතනං ද්රාක්ෂාරසං පීත්වා කෝපි නූතනං න වාඤ්ඡති, යතඃ ස වක්ති නූතනාත් පුරාතනම් ප්රශස්තම්|
