< لُوقا 16 >

وَقَالَ أَيْضاً لِتَلامِيذِهِ: «كَانَ لإِنْسَانٍ غَنِيٍّ وَكِيلٌ. فَاتُّهِمَ لَدَيْهِ بِأَنَّهُ يُبَذِّرُ أَمْوَالَهُ. ١ 1
ଜୀସୁ ତାନି ସୀସୁୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ର଼ ଦ଼ନଗାଟାସି ମାଚେସି; ଏ଼ୱାଣାକି ର଼ ଗୁମୁସ୍ତା ମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ତାନି ଦ଼ନତି ଆଲାରା କିହାମାନାଣି ପୁଞ୍ଜାନା,
فَاسْتَدْعَاهُ وَسَأَلَهُ: مَا هَذَا الَّذِي أَسْمَعُ عَنْكَ؟ قَدِّمْ حِسَابَ وِكَالَتِكَ، فَإِنَّكَ لَا يُمْكِنُ أَنْ تَكُونَ وَكِيلاً لِي بَعْدُ! ٢ 2
ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେସି, ‘ନା଼ନୁ ନୀ କାତା ୱେଚେଏଁ ନୀନୁ ନୀ ଗୁମୁସ୍ତା କାମା ଏ଼ନି କିହିମାଞ୍ଜି ଲେକା ତ଼ସ୍ତାମୁ, ଇଚିହିଁ ନୀନୁ ଅ଼ଡ଼େ ଗୁମୁସ୍ତା ଆ଼ହା ମାଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡଅତି ।’
فَقَالَ الْوَكِيلُ فِي نَفْسِهِ: مَا عَسَى أَنْ أَعْمَلَ، مَادَامَ سَيِّدِي سَيَنْزِعُ عَنِّي الْوِكَالَةَ؟ لَا أَقْوَى عَلَى نَقْبِ الأَرْضِ؛ وَأَسْتَحِي أَنْ أَسْتَعْطِيَ! ٣ 3
ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ ଗୁମୁସ୍ତା ଅଣ୍‌ପା କଡିତେସି, ‘ନା଼ ସା଼ୱୁକାରି ନା଼ ଗୁମୁସ୍ତା କାମା ପିସ୍‌ପି କିହିମାଞ୍ଜାନେସି, ନା଼ନୁ ଏ଼ନାଆଁ କିଇଁ? ଇର୍‌ଆ କା଼ର୍‌ହାଲି ନାଙ୍ଗେ ବପୁ ହିଲେଏ, ଅ଼ଡ଼େ ରୀସ୍‌ପା ତିଞ୍ଜାଲି ଲାଜା ହ଼ଚି ମାଞ୍ଜାନେ ।
قَدْ عَلِمْتُ مَاذَا أَعْمَلُ، حَتَّى إِذَا عُزِلْتُ عَنِ الْوِكَالَةِ، يَسْتَقْبِلُنِي الأَصْدِقَاءُ فِي بُيُوتِهِمْ. ٤ 4
ନୀଏଁ ପୁଚେଏଁ, ନାଙ୍ଗେ ଗୁମୁସ୍ତା ପା଼ଣାଟି ପିସ୍‌ପି କିୟାତି ଡା଼ୟୁ ଲ଼କୁ ନାଙ୍ଗେ ତାମି ଇଲ୍‌କାଣା ଆବାନିଲେହେଁ କିଇଁ ।’
فَاسْتَدْعَى مَدْيُونِي سَيِّدِهِ وَاحِداً فَوَاحِداً. وَسَأَلَ أَوَّلَهُمْ: كَمْ عَلَيْكَ لِسَيِّدِي؟ ٥ 5
ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ତାମି ସା଼ୱୁକାରି ତା଼ଣାଟି ରୀଣା ଅ଼ହାମାଚାରାଇଁ ହା଼ଟାନାହାଁ ତଲିତାଣାଇଁ ୱେଚେସି, ‘ନା଼ ସା଼ୱୁକାରି ତା଼ଣା ନୀ ରୀଣା ଏଚେକା ମାନେ?’
فَأَجَابَ: مِئَةُ بَثٍّ مِنَ الزَّيْتِ. فَقَالَ لَهُ: خُذْ صَكَّكَ، وَاجْلِسْ سَرِيعاً، وَاكْتُبْ خَمْسِينَ! ٦ 6
ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, ‘ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି ଡା଼ବା ନିୟୁଁ’ ଗୁମୁସ୍ତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ‘ନୀନୁ ତବେ ଇମ୍ବାଆଁ କୁଗାନା ରୀ କ଼ଡ଼ି ଦସ ଇଞ୍ଜିଁ ରା଼ଚାମୁ ।’
ثُمَّ قَالَ لِلآخَرِ: وَأَنْتَ، كَمْ عَلَيْكَ؟ فَأَجَابَ: مِئَةَ كُرٍّ مِنَ الْقَمْحِ. فَقَالَ لَهُ: خُذْ صَكَّكَ، وَاكْتُبْ ثَمَانِينَ! ٧ 7
ଡା଼ୟୁ ଅ଼ଡ଼େ ରଅଣାଇଁ ୱେଚେସି, ‘ନୀନୁ ଏଚେକା ରୀଣା ଅ଼ହାମାଞ୍ଜି?’ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, ‘ର଼ ମା଼ଣା ବାସ୍ତା ଗ଼ହଁୟାଁ’ ଗୁମୁସ୍ତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ‘ନୀନୁ ତବେ ଇମ୍ବାଆଁ କୁଗାନା ଆ଼ଟା ୱାଞ୍ଜା ଇଞ୍ଜିଁ ରା଼ଚାମୁ ।’
فَامْتَدَحَ السَّيِّدُ وَكِيلَهُ الْخَائِنَ لأَنَّهُ تَصَرَّفَ بِحِكْمَةٍ. فَإِنَّ أَبْنَاءَ هَذَا الْعَالَمِ أَحْكَمُ مَعَ أَهْلِ جِيلِهِمْ مِنْ أَبْنَاءِ النُّورِ. (aiōn g165) ٨ 8
ଏ଼ ଲାଗେଏତି ଗୁମୁସ୍ତା ବୁଦିତଲେ କାମା କିହାମାନାକି ସା଼ୱୁକାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନୀନୁ ନେହିଁ କାମା କିହାମାଞ୍ଜି ଇଚେସି; ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଉଜେଡ଼ିତି ମୀର୍‌କା କିହାଁ ଈ ଦାର୍‌ତିତାରି ତାମି କାମାତା ହା଼ରେକା ବୁଦିଗାଟାରି ।” (aiōn g165)
وَأَقُولُ لَكُمْ: اكْسَبُوا لَكُمْ أَصْدِقَاءَ بِمَالِ الظُّلْمِ، حَتَّى إِذَا فَنِيَ مَالُكُمْ، تُقْبَلُونَ فِي الْمَنَازِلِ الأَبَدِيَّةِ! (aiōnios g166) ٩ 9
ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ମିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, “ମୀରୁ ଦାର୍‌ତିତି ଲାଗେଏତି ଦ଼ନ ତଲେ ତ଼ଣେ ଦହ୍‌ଦୁ, ଏ଼ଦି ରା଼ତିସାରେ ମିଙ୍ଗେ କା଼ଲାକା଼ଲାତି ବାସା ଟା଼ୟୁତା ମିଙ୍ଗେ ଆବାନେରି । (aiōnios g166)
إِنَّ الأَمِينَ فِي الْقَلِيلِ أَمِينٌ أَيْضاً فِي الْكَثِيرِ، وَالْخَائِنَ فِي الْقَلِيلِ خَائِنٌ أَيْضاً فِي الْكَثِيرِ. ١٠ 10
୧୦ଆମ୍ବାଆସି ଊଣା କାମାତା ନାମୁଗାଟାସି ଆ଼ନେସି ଏ଼ୱାସି କାଜା କାମାତା ଜିକେଏ ନାମୁଗାଟାସି ଆ଼ନେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଆମ୍ବାଆସି ଊଣା କାମାତା ନାମୁଗାଟାସି ଆ଼ଆସାରେ ଏ଼ୱାସି କାଜା କାମାତା ଜିକେଏ ନାମୁଗାଟାସି ଆ଼ଅସି ।
فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا أُمَنَاءَ فِي مَالِ الظُّلْمِ، فَمَنْ يَأْتَمِنُكُمْ عَلَى مَالِ الْحَقِّ؟ ١١ 11
୧୧ଲାଗେଏତି ଦ଼ନତା ନାମୁ ଗାଟାତେରି ଆ଼ହାହିଲଅତେରି, ଆତିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ମିଙ୍ଗେ ନାମାହାଁ ସାତା ଦ଼ନ ମୀ କେୟୁତା ହେର୍‌ପାନେସି?
وَإِنْ لَمْ تَكُونُوا أُمَنَاءَ فِي مَا يَخُصُّ غَيْرَكُمْ، فَمَنْ يُعْطِيكُمْ مَا يَخُصُّكُمْ؟ ١٢ 12
୧୨ମୀରୁ ଏଟ୍‌କାତା଼ଣା ଦ଼ନତି ନାମୁତଲେ ଲେ଼ମ୍ବା ହିଲାଆସାରେ ମିଙ୍ଗେ ମୀ ଲ଼ଡ଼ାମାନାଣି ଆମ୍ବାଆସି ହିୟାନେସି?”
مَا مِنْ خَادِمٍ يَقْدِرُ أَنْ يَكُونَ عَبْداً لِسَيِّدَيْنِ: فَإِنَّهُ إِمَّا أَنْ يُبْغِضَ أَحَدَهُمَا، فَيُحِبَّ الآخَرَ؛ وَإِمَّا أَنْ يَلْتَحِقَ بِأَحَدِهِمَا، فَيَهْجُرَ الآخَرَ. لَا تَسْتَطِيعُونَ أَنْ تَكُونُوا عَبِيداً لِلهِ وَالْمَالِ مَعاً». ١٣ 13
୧୩“ର଼ ହ଼ଲେଏସି ରୀ ସା଼ୱୁକାରି ତା଼ଣା ହ଼ଲେଏସି ଆ଼ହାଲି ଆ଼ଡଅସି; ଇଚିହିଁ ରଅଣାଇଁ ଜୀୱୁ ନ଼ନେସି ରଅଣାଇଁ ଜୀୱୁ ନ଼ନେସି, ଆ଼ଆତିଁ ରଅଣାଇଁ ମା଼ନୱି ଆ଼ନେସି ରଅଣାଇଁ ଅ଼ପଅସି । ମୀରୁ ମାହାପୂରୁ ଅ଼ଡ଼େ ଦ଼ନତି ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ଆ଼ହାଲି ଆ଼ଡଅତେରି ।”
وَكَانَ الْفَرِّيسِيُّونَ أَيْضاً، وَهُمْ مُحِبُّونَ لِلْمَالِ، يَسْمَعُونَ ذلِكَ كُلَّهُ، فَاسْتَهْزَأُوا بِهِ. ١٤ 14
୧୪ଈ ବାରେ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଦ଼ନ ଜୂପ୍‌କା ପାରୁସିୟାଁ ଜୀସୁଇଁ କାକ୍‌ହେରି ।
فَقَالَ لَهُمْ: «إِنَّكُمْ تُبَرِّرُونَ أَنْفُسَكُمْ أَمَامَ النَّاسِ، وَلكِنَّ اللهَ يَعْرِفُ قُلُوبَكُمْ. فَمَا يَعْتَبِرُهُ النَّاسُ رَفِيعَ الْقَدْرِ، هُوَ رِجْسٌ عِنْدَ اللهِ. ١٥ 15
୧୫ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆରି ମାଣ୍‌ସି ନ଼କିତା ତୀରିଗାଟାରି ଇଞ୍ଜିଁ ତ଼ସା କଡିମାନେରି, ମୀରୁ ଏଲେତି ଲ଼କୁ, ସାମା ମାହାପୂରୁ ମୀ ହିୟାଁତି ପୁନାସି ଇଚିହିଁ ଏ଼ନାୟି ମାଣ୍‌ସି ଅଣ୍‌ପୁତା କାଜାୟି ଲେହେଁ ତ଼ଞ୍ଜା ଆ଼ନେ, ଏ଼ଦି ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ଅ଼ପାଆଗାଟାୟି ।”
ظَلَّتِ الشَّرِيعَةُ وَالأَنْبِيَاءُ حَتَّى زَمَنِ يُوحَنَّا: وَمُنْذُ ذلِكَ الْوَقْتِ يُبَشَّرُ بِمَلَكُوتِ اللهِ، وَكُلُّ وَاحِدٍ يَشُقُّ طَرِيقَهُ بِاجْتِهَادٍ لِلدُّخُولِ إِلَيْهِ. ١٦ 16
୧୬“ମ଼ସାତି ମେ଼ରା ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାରି ରା଼ଚିତି ପତି ଜହନ ପାତେକା ସା଼ଲୱି ଆ଼ହିମାଚୁ; ଏଚିବେ଼ଲାଟିଏ ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତି ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେ଼କ୍‌ହି ମାନେରି ଇଞ୍ଜାଁ ବାରେଜା଼ଣା ତାମି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ତଲେ ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତା ହ଼ଡିମାନେରି ।
عَلَى أَنَّ زَوَالَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ أَسْهَلُ مِنْ سُقُوطِ نُقْطَةٍ وَاحِدَةٍ مِنَ الشَّرِيعَةِ: ١٧ 17
୧୭ହା଼ଗୁପା଼କା ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍‌ତି ବାରେ ମେଣ୍‌ଙ୍ଗିନେ ସାମା ମେ଼ରାତି ଇଚାୟି ସିନା ଜିକେଏ ମେଣ୍‌ଙ୍ଗେଏ ।”
كُلُّ مَنْ يُطَلِّقُ زَوْجَتَهُ وَيَتَزَوَّجُ بِأُخْرَى، يَرْتَكِبُ الزِّنَى. وَكُلُّ مَنْ يَتَزَوَّجُ بِمُطَلَّقَةٍ مِنْ زَوْجِهَا يَرْتَكِبُ الزِّنَى. ١٨ 18
୧୮“ଆମ୍ବାଆସି ତାନି ଡକ୍ରିନି ପିସାନା ଏଟ୍‌କାତାଣି ବୀହା ଆ଼ନେସି, ଏ଼ୱାସି ଦା଼ରି କିନେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ଆମ୍ବାଆସି ପିସ୍ତି ଡକ୍ରିନି ବୀହା ଆ଼ନେସି, ଏ଼ୱାସି ଦା଼ରେଲା ଆ଼ନେସି ।”
كَانَ هُنَالِكَ إِنْسَانٌ غَنِيٌّ، يَلْبَسُ الأُرْجُوَانَ وَنَاعِمَ الثِّيَابِ، وَيُقِيمُ الْوَلائِمَ، مُتَنَعِّماً كُلَّ يَوْمٍ. ١٩ 19
୧୯“ର଼ ଦ଼ନ ଗାଟାସି ମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ହା଼ରେକା ଅ଼ଜିତି ହିମ୍ବରିଦୂକି ହୁଚାନା ନେହିଁ ରା଼ନ୍ଦା ତିଞ୍ଜିହିଁ ହା଼ରେକା ରା଼ହାଁତଲେ ଡ଼ୟିମାଚେସି ।
وَكَانَ إِنْسَانٌ مِسْكِينٌ اسْمُهُ لِعَازَرُ، مَطْرُوحاً عِنْدَ بَابِهِ وَهُوَ مُصَابٌ بِالْقُرُوحِ، ٢٠ 20
୨୦ସାମା ଏ଼ୱାଣି ଦୁୱେରି ଦାରିତା ଲାଜର ଦ଼ରୁଗାଟି ରୀସ୍‌ପା ତିନାସି ଡ଼ୟାମାଚେସି,
يَشْتَهِي أَنْ يَشْبَعَ مِنَ الْفُتَاتِ الْمُتَسَاقِطِ مِنْ مَائِدَةِ الْغَنِيِّ. حَتَّى الْكِلابُ كَانَتْ تَأْتِي وَتَلْحَسُ قُرُوحَهُ. ٢١ 21
୨୧ଗୂଡ଼ା ଆଙ୍ଗା ଗା଼ହାଁୟାଁ ଆ଼ହାମାଚେସି; ଏ଼ ଦ଼ନ ଗାଟାଣି ଜୁଟା ଲିତା ତିଞ୍ଜାନା ତାନି ବାଣ୍ତି ପାଞ୍ଜିକିହାଲି ଆ଼ସା କିହିମାଚେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ନେସ୍‌କା ୱା଼ହି ତାନି ଗା଼ହାଁୟାଁ ନା଼କିମାଚୁ ।
وَمَاتَ الْمِسْكِينُ، وَحَمَلَتْهُ الْمَلائِكَةُ إِلَى حِضْنِ إِبْرَاهِيمَ. ثُمَّ مَاتَ الْغَنِيُّ أَيْضاً وَدُفِنَ. ٢٢ 22
୨୨ର଼ ଦିନା କାର୍ମାଗାଟି ଲାଜର ହା଼ହାହାଚେସି ଇଞ୍ଜାଁ ଲାକପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ ତଲେ ଅବ୍ରାହାମ ମାଚିତା଼ଣା ଅ଼ୱିଆ଼ତେସି; ଡା଼ୟୁ ଏ଼ ଦ଼ନ ଗାଟାସି ଜିକେଏ ହା଼ହାହାଚେସି ଇଞ୍ଜାଁ ମାହ୍‌ଣି ମାଣ୍ତାତା ମୁସ୍‌ପି ଆ଼ତେସି,
وَإِذْ رَفَعَ عَيْنَيْهِ وَهُوَ فِي الْهَاوِيَةِ يَتَعَذَّبُ، رَأَى إِبْرَاهِيمَ مِنْ بَعِيدٍ وَلِعَازَرَ فِي حِضْنِهِ. (Hadēs g86) ٢٣ 23
୨୩ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ହା଼ତାରି ମାନି ରା଼ଜିତି କସ୍ତତଲେ କିଲିବିଲି ଆ଼ହିଁ ଲାକ ସିନିକିହାଲିଏ ହେକଟି ଅବ୍ରାହାମ ଅ଼ଡ଼େ ତାନିତଲେ ଲାଜରଇଁ ମେସ୍ତେସି । (Hadēs g86)
فَنَادَى قَائِلاً: يَا أَبِي إِبْرَاهِيمَ! ارْحَمْنِي، وَأَرْسِلْ لِعَازَرَ لِيَغْمِسَ طَرَفَ إِصْبَعِهِ فِي الْمَاءِ وَيُبَرِّدَ لِسَانِي: فَإِنِّي مُعَذَّبٌ فِي هَذَا اللَّهِيبِ. ٢٤ 24
୨୪ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାସି ହା଼ଟିତେସି, ‘ଏ଼ ଆ଼ବା ଅବ୍ରାହାମ, ନାଙ୍ଗେ କାର୍ମା ଅଣ୍‌ପାନା ଲାଜରଇଁ ନା଼ ତା଼ଣା ପାଣ୍ତାମୁ, ଏ଼ୱାସି ତାନି ୱାଞ୍ଜୁତା ଏ଼ୟୁ ବନ୍ଦା ତାଚାନା ନା଼ ୱେନ୍ଦରିତି ହିତ୍‌ଡ଼ି କିୟାପେସି, ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ଈ ହିଚୁତା କିଲିବିଲି ଆ଼ହିମାଇଁ ।’
وَلكِنَّ إِبْرَاهِيمَ قَالَ: يَا بُنَيَّ، تَذَكَّرْ أَنَّكَ نِلْتَ خَيْرَاتِكَ كَامِلَةً فِي أَثْنَاءِ حَيَاتِكَ، وَلِعَازَرُ نَالَ الْبَلايَا. وَلكِنَّهُ الآنَ يَتَعَزَّى هُنَا، وَأَنْتَ هُنَاكَ تَتَعَذَّبُ. ٢٥ 25
୨୫ସାମା ଅବ୍ରାହାମ ଏଲେଇଚେସି, ‘ମୀର୍‌ଏଣା ନୀନୁ ନୀଡାମାଚି ବେ଼ଲାତା ନୀ ନେହାଁଣି ବେଟାଆ଼ତି, ଇଞ୍ଜାଁ ଲାଜର ଏଲେକିହିଁଏ ପ଼ଲ୍‌ଆ ଗାଟାଣି ବେଟାଆ଼ତେସି, ଈଦାଆଁ ଅଣ୍‌ପାମୁ; ସାମା ନୀଏଁ ଏ଼ୱାସି ଇମ୍ବାଆଁ ସୁକୁ ବେଟାଆ଼ହି ମାନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ନୀନୁ କିଲିବିଲି ଆ଼ହିମାଞ୍ଜି ।
وَفَضْلاً عَنْ هَذَا كُلِّهِ، فَإِنَّ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ هُوَّةً عَظِيمَةً قَدْ أُثْبِتَتْ، حَتَّى إِنَّ الَّذِينَ يُرِيدُونَ الْعُبُورَ مِنْ هُنَا لَا يَقْدِرُونَ، وَلا الَّذِينَ مِنْ هُنَاكَ يَسْتَطِيعُونَ الْعُبُورَ إِلَيْنَا! ٢٦ 26
୨୬ଅ଼ଡ଼େ ର଼ କାତା ମୀ ମାଦି ମା଼ ମାଦି ର଼ କାଜା ଗା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ମାନେ, ଆମ୍ବାଆରି ଈ ଟା଼ୟୁଟି ମୀ ତା଼ଣା ହାଜାଲି ମ଼ନ କିନେରି, ଏ଼ୱାରି ହାଜାଲି ଆ଼ଡଅରି ଆ଼ଆତିଁ ଏ଼ ଟା଼ୟୁଟି ଈ ଟା଼ୟୁତା ଗା଼ଣ୍‌ଚାନା ୱାୟାଲି ଆ଼ଡଅରି ।’
فَقَالَ: أَلْتَمِسُ مِنْكَ إِذَنْ، يَا أَبِي، أَنْ تُرْسِلَهُ إِلَى بَيْتِ أَبِي، ٢٧ 27
୨୭ଏମ୍ବାଟିଏ ଦ଼ନ ଗାଟାସି ଏଲେଇଚେସି, ‘ଏ଼ ଆ଼ବା, ଆତିହିଁ ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ବାତିମା଼ଲିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଲାଜରଇଁ ମା଼ ଆ଼ବା ଇଜ ପାଣ୍ତାମୁ,
فَإِنَّ عِنْدِي خَمْسَةَ إِخْوَةٍ، حَتَّى يَشْهَدَ لَهُمْ مُنْذِراً، لِئَلّا يَأْتُوا هُمْ أَيْضاً إِلَى مَكَانِ الْعَذَابِ هَذَا. ٢٨ 28
୨୮ଇଚିହିଁ ନା଼ ପା଼ସାଜା଼ଣା ତାୟିୟାଁ ମାନେରି; ଏ଼ୱାରି ଜିକେଏ ଏ଼ନିକିଁ ଈ କସ୍ତଗାଟି ଟା଼ୟୁତା ୱା଼ଅରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ସା଼କି ହୀନେସି ।’
وَلكِنَّ إِبْرَاهِيمَ قَالَ لَهُ: عِنْدَهُمْ مُوسَى وَالأَنْبِيَاءُ: فَلْيَسْمَعُوا لَهُمْ! ٢٩ 29
୨୯ସାମା ଅବ୍ରାହାମ ଏଲେଇଚେସି, ‘ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ମ଼ସା ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାରି ପତିୟାଁ ମାନୁ, ଏ଼ୱାରି ଏ଼ କାତାତି ୱେଣ୍‌ମ୍ବାରି ।’
فَقَالَ لَهُ: لَا يَا أَبِي إِبْرَاهِيمَ، بَلْ إِذَا ذَهَبَ إِلَيْهِمْ وَاحِدٌ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ يَتُوبُونَ! ٣٠ 30
୩୦ଏମ୍ବାଟିଏ ଦ଼ନ ଗାଟାସି ଏଲେଇଚେସି, ‘ଏ଼ ଆ଼ବା ଅବ୍ରାହାମ, ଏଚେକେଏ ସା଼ରି ଆ଼ଏ, ସାମା ହା଼ତାରି ବିତ୍ରାଟି ରଅସି ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ହାନେସି ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାରି ମ଼ନ ୱେଟ୍‌ନେରି ।’
فَقَالَ لَهُ: إِنْ كَانُوا لَا يَسْمَعُونَ لِمُوسَى وَالأَنْبِيَاءِ، فَلا يَقْتَنِعُونَ حَتَّى لَوْ قَامَ وَاحِدٌ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ!» ٣١ 31
୩୧ସାମା ଅବ୍ରାହାମ ଏଲେଇଚେସି, ଏ଼ୱାରି ମ଼ସା ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାରି କାତା ୱେନଅରି, ଆତିହିଁ ହା଼ତାରି ବିତ୍ରାଟି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିତିଁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣି କାତା ନାମଅରି ।”

< لُوقا 16 >