لُوقا 12
| وَفِي تِلْكَ الأَثْنَاءِ، إِذِ احْتَشَدَ عَشَرَاتُ الأُلُوفِ مِنَ الشَّعْبِ حَتَّى دَاسَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً، أَخَذَ يَقُولُ لِتَلامِيذِهِ أَوَّلاً: «احْذَرُوا لأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَمِيرِ الْفَرِّيسِيِّينَ الَّذِي هُوَ النِّفَاقُ! | ١ 1 |
୧ଏନ୍ତେ ପୁରାଃ ହାଜାର୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ହୁଣ୍ଡିୟାନା, ଆଡଃ ଆକ ଆକଗି ଇପ୍ଲିଙ୍ଗ୍ଅଃତାନ୍କ ତାଇକେନା, ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ପାହିଲା କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, ଫାରୁଶୀକଆଃ ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ ଲେକାନ୍ ହସଡ଼ ବିଷାଏହେତେ ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍ ତାଇନ୍ପେ ।
| فَمَا مِنْ مَسْتُورٍ لَنْ يُكْشَفَ، وَلا مِنْ سِرٍّ لَنْ يُعْرَفَ. | ٢ 2 |
୨ସବେନ୍ ଉକୁଆକାନ୍ତେୟାଃ ନେଲଆଃ ଆଡଃ ସବେନ୍ ଦାନାଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ତେୟାଃଦ ସାରିୟଃଆ ।
| لِذَلِكَ كُلُّ مَا قُلْتُمُوهُ فِي الظَّلامِ سَوْفَ يُسْمَعُ فِي النُّورِ، وَمَا تَحَدَّثْتُمْ بِهِ هَمْساً فِي الْغُرَفِ الدَّاخِلِيَّةِ سَوْفَ يُذَاعُ عَلَى سُطُوحِ الْبُيُوتِ. | ٣ 3 |
୩ଆପେ ନୁବାଃରେ କାଜିକାଦ୍ତେୟାଃ ମାର୍ସାଲ୍ରେ ଆୟୁମଃଆ ଆଡଃ ଆପେ ଭିତାର୍ ବାଖ୍ରାରେ ଉକୁକେଦ୍ତେ କାଜିକାଦ୍ତେୟାଃ, ସାଡ଼୍ମି ଚେତାନ୍ଏତେ ଉଦୁବଃଆ ।
| عَلَى أَنِّي أَقُولُ لَكُمْ يَا أَحِبَّائِي: لَا تَخَافُوا مِنَ الَّذِينَ يَقْتُلُونَ الْجَسَدَ ثُمَّ لَا يَسْتَطِيعُونَ أَنْ يَفْعَلُوا أَكْثَرَ مِنْ ذلِكَ. | ٤ 4 |
୪“ଏ ଆଇଁୟାଃ ଗାତିକ, ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ହଡ଼୍ମ ଗଗଏଃକକେ, ଆଡଃ ତାୟମ୍ତେ ଜେତ୍ନାଃ କା ରିକା ଦାଡ଼ିକକେ ଆଲ୍ପେ ବରଆକଆ ।
| وَلكِنِّي أُرِيكُمْ مِمَّنْ تَخَافُونَ: خَافُوا مِنَ الْقَادِرِ أَنْ يُلْقِيَ فِي جَهَنَّمَ بَعْدَ الْقَتْلِ. نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ، مِنْ هَذَا خَافُوا! (Geenna g1067) | ٥ 5 |
୫ମେନ୍ଦ ଆପେ ବରଆଇ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ନିଃକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାପେୟା, ଗଏଃକି ତାୟମ୍ତେ ନାରାକ୍ରେ ହୁରାଙ୍ଗ୍ଏଣ୍ଡାରେୟାଃ ପେଡ଼େଃତାଇନ୍ନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ବରଆଇପେ; ହାଁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଇନିଃକେଗି ବରଆଇପେ । (Geenna g1067)
| أَمَا تُبَاعُ خَمْسَةُ عَصَافِيرَ بِفَلْسَيْنِ؟ وَمَعَ ذلِكَ لَا يَنْسَى اللهُ وَاحِداً مِنْهَا. | ٦ 6 |
୬“ଚିୟାଃ ମଣେୟାଁ ଗେରଁୱାକ ବାରିଆ ସିକାତେ କାକ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ୟଃଆ? ଆଡଃ ଏନ୍ରେୟ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେହଁ କାଏ ରିଡ଼ିଙ୍ଗ୍ଇତାନା ।
| بَلْ إِنَّ شَعْرَ رُؤُوسِكُمْ كُلَّهُ مَعْدُودٌ. فَلا تَخَافُوا إِذَنْ، أَنْتُمْ أَفْضَلُ مِنْ عَصَافِيرَ كَثِيرَةٍ! | ٧ 7 |
୭ହେଗି, ଆପେୟାଃ ବହଃରାଃ ସବେନ୍ ଉବ୍ହ ଲେକାକାନା । ଆଲ୍ପେ ବରଏୟା, ଆପେ ପୁରାଃ ଗେରଁୱାକଏତେ ପୁରାଃଗି ଗନଙ୍ଗ୍ଆଃଁପେ ।
| وَلكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: كُلُّ مَنْ يَعْتَرِفُ بِي أَمَامَ النَّاسِ، يَعْتَرِفُ بِهِ ابْنُ الإِنْسَانِ أَيْضاً أَمَامَ مَلائِكَةِ اللهِ. | ٨ 8 |
୮“ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ହଡ଼କଆଃ ଆୟାର୍ରେ ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସାରିୟାଃଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ କାଜିରେଦ ମାନୱାହନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଦୁଁତ୍କଆଃ ଆୟାର୍ରେ ଇନିଃକେ ସାରିୟାଃଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ କାଜିୟା ।
| وَمَنْ أَنْكَرَنِي أَمَامَ النَّاسِ، يُنْكَرْ أَمَامَ مَلائِكَةِ اللهِ. | ٩ 9 |
୯ମେନ୍ଦ ହଡ଼କଆଃ ଆୟାର୍ରେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ମେନ୍ତେ କାଜିନିଃକେ ମାନୱାହନ୍ହ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଦୁଁତ୍କଆଃ ଆୟାର୍ରେ ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ମେନ୍ତେ କାଜିୟା ।
| وَمَنْ قَالَ كَلِمَةً بِحَقِّ ابْنِ الإِنْسَانِ، يُغْفَرُ لَهُ. وَأَمَّا مَنْ ازْدَرَى بِالرُّوحِ الْقُدُسِ، فَلَنْ يُغْفَرَ لَهُ! | ١٠ 10 |
୧୦“ଆଡଃ ମାନୱାହନ୍ଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଜେତାଏ କାଜିରେଦ ଇନିଃକେ ଛାମା ଏମଃଆ, ମେନ୍ଦ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ନିନ୍ଦା କାଜିକ କାଜିନିଃକେ ଛାମା କା ଏମଃଆ ।
| وَعِنْدَمَا يُؤْتَى بِكُمْ لِلْمُثُولِ أَمَامَ الْمَجَامِعِ وَالْحُكَّامِ وَالسُّلْطَاتِ، فَلا تَهْتَمُّوا كَيْفَ أَوْ بِمَاذَا تَرُدُّونَ، وَلا بِمَا تَقُولُونَ! | ١١ 11 |
୧୧“ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଆପେକେ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃତେ, ଲାଟ୍ସାହାବ୍କତାଃ ଆଡଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ନାମାକାଦ୍ ହାକିମ୍କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ତେକ ଆଉପେରେ, ଆପେ ଚିଲ୍କା ଆଡଃ ଚିକ୍ନାଃପେ କାଜିରୁହାଡ଼େୟା ଆଡଃ ଚିକ୍ନାଃପେ କାଜିୟାଃ ମେନ୍ତେ ଆଲ୍ପେ ପାହାମେୟା ।
| فَإِنَّ الرُّوحَ الْقُدُسَ سَيُلَقِّنُكُمْ فِي تِلْكَ السَّاعَةِ عَيْنِهَا مَا يَجِبُ أَنْ تَقُولُوا». | ١٢ 12 |
୧୨ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ଆପେକେ କାଜି ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ତେୟାଃ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେଗି ଇତୁପେୟା ।”
| وَقَالَ لَهُ وَاحِدٌ مِنْ بَيْنِ الْجَمْعِ: «يَا مُعَلِّمُ، قُلْ لأَخِي أَنْ يُقَاسِمَنِي الإِرْثَ!» | ١٣ 13 |
୧୩ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କଏତେ ଜେତାଏ ହଡ଼ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ଗୁରୁ, ଆଇଁୟାଃ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍କେ ଆପୁଏତେ ନାମାକାଦ୍ ଖୁର୍ଜିକେ ଆଇଁୟାଃଲଃ ହାଟିଙ୍ଗ୍ୟେଁମେ ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଇମେ ।”
| وَلكِنَّهُ قَالَ لَهُ: «يَا إِنْسَانُ، مَنْ أَقَامَنِي عَلَيْكُمَا قَاضِياً أَوْ مُقَسِّماً؟» | ١٤ 14 |
୧୪ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଏ ଗାତି, ଆବେନାଃ ବିଚାର୍ନିଃ ଚାଏ ହାଟିଙ୍ଗ୍ଏନିଃ ମେନ୍ତେ ଅକଏ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସାଲାକାଦିଙ୍ଗ୍ଆଏ?”
| وَقَالَ لِلْجَمْعِ: «احْذَرُوا وَتَحَفَّظُوا مِنَ الطَّمَعِ. فَمَتَى كَانَ الإِنْسَانُ فِي سِعَةٍ، لَا تَكُنْ حَيَاتُهُ فِي أَمْوَالِهِ». | ١٥ 15 |
୧୫ଆଡଃ ଇନିଃ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ନେଲେପେ, ସବେନ୍ ହାୟାହେତେ ଆତମାକାନ୍ପେ; ଜେତାଏୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃ ପୁରାଃଗିରେୟ ଏନାରେ ଇନିୟାଃ ଜୀଦାନ୍ ବାନଆଃ ।”
| وَضَرَبَ لَهُمْ مَثَلاً، قَالَ «إِنْسَانٌ غَنِيٌّ أَنْتَجَتْ لَهُ أَرْضُهُ مَحَاصِيلَ وَافِرَةً. | ١٦ 16 |
୧୬ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ମିଆଁଦ୍ ଜନ୍କା କାଜି ଉଦୁବାଦ୍କଆଏ, “ଜେତାଏ ମିଆଁଦ୍ କିସାଁଣ୍ ହଡ଼ଆଃ ଲୟଙ୍ଗ୍ରେ ପୁରାଃ ଜ ୟାନା ।
| فَفَكَّرَ فِي نَفْسِهِ قَائِلاً: مَاذَا أَعْمَلُ وَلَيْسَ عِنْدِي مَكَانٌ أَخْزِنُ فِيهِ مَحَاصِيلِي؟ | ١٧ 17 |
୧୭ଇନିଃ ମନ୍ରେ ଉଡ଼ୁଃକେଦାଏ, ଚିନାଃଇଙ୍ଗ୍ ଚିକାୟା? ଆଇଁୟାଃ ଜ ଦହତେ ଠାୟାଦ୍ ବାନଆଃ ।
| وَقَالَ: أَعْمَلُ هَذَا: أَهْدِمُ مَخَازِنِي وَأَبْنِي أَعْظَمَ مِنْهَا، وَهُنَاكَ أَخْزِنُ جَمِيعَ غِلَالِي وَخَيْرَاتِي. | ١٨ 18 |
୧୮ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ମେନ୍କେଦାଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ନେକାୟା, ଆଇଁୟାଃ ଭାଣ୍ଡାର୍ ଅଡ଼ାଃ ଉତୁଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଆଦ୍କା ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ଇଙ୍ଗ୍ ବାଇୟାଃ, ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଆଇଁୟାଃ ସବେନ୍ ଜ ଆଡଃ ବୁଗିନ୍ତେୟାଃକଇଙ୍ଗ୍ ଦହୟା ।
| وَأَقُولُ لِنَفْسِي: يَا نَفْسُ، عِنْدَكِ خَيْرَاتٌ كَثِيرَةٌ مَخْزُونَةٌ لِسِنِينَ عَدِيدَةٍ، فَاسْتَرِيحِي وَكُلِي وَاشْرَبِي وَافْرَحِي! | ١٩ 19 |
୧୯ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜୀଉତାଇୟାଁଃକେଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟା, ଏ ଜୀଉ, ଆମାଃତାଃରେ ପୁରାଃ ସିର୍ମା ନାଗେନ୍ତେ ପୁରାଃ ବୁଗିନ୍ତେୟାଃ ଦହଆକାନା, ରୁଡ଼ୁନ୍ମେ, ଜମ୍ ନୁଁଏମେ ଆଡଃ ସୁକୁତେ ତାଇନଃମେ ।
| وَلكِنَّ اللهَ قَالَ لَهُ: يَا غَبِيُّ، هذِهِ اللَّيْلَةَ تُطْلَبُ نَفْسُكَ مِنْكَ، فَلِمَنْ يَبْقَى مَا أَعْدَدْتَهُ؟ | ٢٠ 20 |
୨୦ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, ଆମ୍ ଡଣ୍ଡ, ନେ ନିଦାରେ ଆମାଃ ଜୀଉ ଆମାଃତାଃଏତେ ଇଦିୟଃଆ, ତାବ୍ଦ ଆମ୍ ଆମାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ସବେନ୍ ହୁଣ୍ଡିଆକାଦ୍ତେୟାଃ ଅକଏୟାଃ ହବାଅୱା ।”
| هَذِهِ هِيَ حَالَةُ مَنْ يَخْزِنُ الْكُنُوزَ لِنَفْسِهِ وَلا يَكُونُ غَنِيًّا عِنْدَ اللهِ!» | ٢١ 21 |
୨୧ଅକଏ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଖୁର୍ଜି ହୁଣ୍ଡିନିଃ ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନାଙ୍ଗ୍ କାଏ କିସାଁଣାଃ, ଇନିଃନାଙ୍ଗ୍ ନେ ଲେକାଗି ହବାଅୱା ।
| ثُمَّ قَالَ لِتَلامِيذِهِ: «لِهَذَا السَّبَبِ أَقُولُ لَكُمْ: لَا تَهْتَمُّوا لِحَيَاتِكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ، وَلا لأَجْسَادِكُمْ بِمَا تَكْتَسُونَ. | ٢٢ 22 |
୨୨ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଏନାମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଜୀନିଦ୍ ତାଇନଃ ନାଗେନ୍ତେ ଚିକ୍ନାଃବୁ ଜମାଃ ଆଡଃ ଚିକ୍ନାଃବୁ ନୁଁଏୟା, ଚାଏ ହଡ଼୍ମରେ ଚିକ୍ନାଃବୁ ତୁସିଙ୍ଗ୍ୟେଁନା ମେନ୍ତେ ଆପେୟାଃ ଜୀଉରେ ଆଲ୍ପେ ଉଡ଼ୁଃୟା ।
| إِنَّ الْحَيَاةَ أَكْثَرُ مِنْ مُجَرَّدِ طَعَامٍ، وَالْجَسَدَ أَكْثَرُ مِنْ مُجَرَّدِ كِسَاءٍ. | ٢٣ 23 |
୨୩ଜମେୟାଁଃଏତେ ଜୀଉ ଆଡଃ ଲିଜାଃଏତେ ହଡ଼୍ମ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଃ ।
| تَأَمَّلُوا الْغِرْبَانَ! فَهِيَ لَا تَزْرَعُ وَلا تَحْصُدُ، وَلَيْسَ عِنْدَهَا مَخْزَنٌ وَلا مُسْتَوْدَعٌ، بَلْ يَعُولُهَا اللهُ. فَكَمْ أَنْتُمْ أَفْضَلُ كَثِيراً مِنَ الطُّيُورِ. | ٢٤ 24 |
୨୪କାଉୱା ଚେଣେଁକକେ ନେଲ୍କପେ, ଇନ୍କୁ କାକ ହେରେୟା ଆଡଃ କାକ ଇରେୟା, ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ଭାଣ୍ଡାର୍ ଅଡ଼ାଃ ଚାଏ ଗୋଦାମ୍ ଅଡ଼ାଃ ବାନଃରେୟ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନ୍କୁକେ ଆସୁଲ୍କତାନାଏ । ଆପେ ଚେଣେଁକଏତେ ଚିମିନ୍ ଆଦ୍କାଗିପେ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଃ!
| وَلكِنْ، أَيٌّ مِنْكُمْ، إِذَا اهْتَمَّ يَقْدِرُ أَنْ يُطِيلَ عُمْرَهُ وَلَوْ سَاعَةً وَاحِدَةً؟ | ٢٥ 25 |
୨୫ଆପେକଏତେ ଅକଏ ଉଡୁଃକେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ଜୀଉକେ ମିଦ୍ ଘାଡ଼ି ପସାଦାଡ଼ିୟାଏ ।
| فَمَادُمْتُمْ غَيْرَ قَادِرِينَ وَلَوْ عَلَى أَصْغَرِ الأُمُورِ، فَلِمَاذَا تَهْتَمُّونَ بِالأُمُورِ الأُخْرَى؟ | ٢٦ 26 |
୨୬ଏନ୍ତେ ଆପେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଉତାର୍ତେୟାଃକେହ କାପେ କାମିଦାଡ଼ିରେଦ ଚିକ୍ନାଃ ମେନ୍ତେ ବାକିକାଜି ନାଗେନ୍ତେପେ ପାହାମ୍ତାନା ।
| تَأَمَّلُوا الزَّنَابِقَ كَيْفَ تَنْمُو! فَهِيَ لَا تَتْعَبُ وَلا تَغْزِلُ، وَلكِنِّي أَقُولُ لَكُمْ: حَتَّى سُلَيْمَانُ فِي قِمَّةِ مَجْدِهِ لَمْ يَكْتَسِ مَا يُعَادِلُ وَاحِدَةً مِنْهَا بَهَاءً؟ | ٢٧ 27 |
୨୭ବାହାକକେ ନେଲେପେ, ଇନ୍କୁ କାକ କାମିୟାଃ ଚି କାକ ତୁକୁଇତାନା, ହଲେହଁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ସୁଲିମାନ୍ହଁ ଆୟାଃ ସବେନ୍ ସୁଗାଡ଼ାନ୍ତେୟାଃଏତେ ନେ ମିଆଁଦ୍କ ଲେକା କାଏ ସିଙ୍ଗାରାକାନ୍ ତାଇକେନା ।
| فَإِنْ كَانَ اللهُ يَكْسُو الْعُشْبَ ثَوْباً كَهَذَا، مَعَ أَنَّهُ يَكُونُ الْيَوْمَ فِي الْحَقْلِ وَغَداً يُطْرَحُ فِي التَّنُّورِ، فَكَمْ أَنْتُمْ أَوْلَى مِنَ الْعُشْبِ (بِأَنْ يَكْسُوَكُمُ اللهُ) يَا قَلِيلِي الإِيمَانِ؟ | ٢٨ 28 |
୨୮ଏନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତିସିଙ୍ଗ୍ ମେନାଃ ଆଡଃ ଗାପା ଚୁଲ୍ଲାରେ ହାଁଣବଃତାନ୍ ଅତେରାଃ ତାସାଦ୍କେ ନେ ଲେକାଏ ସିଙ୍ଗାରେରେଦ, ଏ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍କ, ଚିୟାଃ ଇନିଃ ନେଆଁଁଏତେ ଆଦ୍କା ଆପେକେ କାଏ ତୁସିଙ୍ଗ୍ପେୟା?
| فَعَلَيْكُمْ أَنْتُمْ أَلّا تَسْعَوْا إِلَى مَا تَأْكُلُونَ وَتَشْرَبُونَ، وَلا تَكُونُوا قَلِقِينَ. | ٢٩ 29 |
୨୯“ଆଡଃ ଚିକ୍ନାଃବୁ ଜମେୟାଁ ଆଡଃ ଚିକ୍ନାଃବୁ ନୁଁଏୟା ମେନ୍ତେ ମନ୍ରେ ଆଲ୍ପେ ନାମ୍ବାଡ଼ାୟା ଆଡଃ ଆଲ୍ପେ ଉଡ଼ୁଗେୟା ।
| فَهذِهِ الْحَاجَاتُ كُلُّهَا تَسْعَى إِلَيْهَا أُمَمُ الْعَالَمِ، وَأَبُوكُمْ يَعْلَمُ أَنَّكُمْ تَحْتَاجُونَ إِلَيْهَا. | ٣٠ 30 |
୩୦ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼କ ନେ ସବେନାଃ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ାଃକ, ଆଡଃ ନେ ସବେନାଃ ଆପେୟାଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଏନା ଆପେୟାଃ ସିର୍ମାରେନ୍ ଆପୁ ସାରିୟାଏ ।
| إِنَّمَا اسْعَوْا إِلَى مَلَكُوتِهِ، فَتُزَادُ لَكُمْ هذِهِ كُلُّهَا. | ٣١ 31 |
୩୧ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଦାଣାଁଁଏପେ ଆଡଃ ନେ ସବେନାଃହ ଆପେକେ ଏମଃଆ ।
| لَا تَخَفْ، أَيُّهَا الْقَطِيعُ الصَّغِيرُ، لأَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ سُرَّ أَنْ يُعْطِيَكُمُ الْمَلَكُوتَ. | ٣٢ 32 |
୩୨“ଏ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ଗୋଟ୍କ ଆଲ୍ପେ ବରଏୟା ଆପେୟାଃ ଆପୁଦ ଆପେକେ ଆୟାଃ ରାଇଜ୍ ଏମଃନାଙ୍ଗ୍ ସୁକୁଆକାନାଏ ।
| بِيعُوا مَا تَمْلِكُونَ وَأَعْطُوا صَدَقَةً، وَاجْعَلُوا لَكُمْ أَكْيَاساً لَا تَبْلَى، كَنْزاً فِي السَّمَاوَاتِ لَا يَنْفَدُ، حَيْثُ لَا يَقْتَرِبُ لِصٌّ وَلا يُفْسِدُ سُوسٌ. | ٣٣ 33 |
୩୩ଆପେୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ କେଦ୍ତେ କଏଁକକେ ଏମାକପେ, କା ମାଇଲାଅଃ ପାଏସାମୁନା ଆପେନାଙ୍ଗ୍ ବାଇୟେପେ, କା ଖାରାପଃ ଖୁର୍ଜି ସିର୍ମାରେ ଦହଏପେ, ଏନ୍ତାଃରେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁ କାଏ ତେବାଃଏୟା ଆଡଃ ନିଦିର୍ କାଏ ଜମେୟାଁ ।
| لأَنَّهُ حَيْثُ يَكُونُ كَنْزُكُمْ، يَكُونُ قَلْبُكُمْ أَيْضاً. | ٣٤ 34 |
୩୪ଚିୟାଃଚି ଆପେୟାଃ ଖୁର୍ଜି ତାଇନଃତାଃରେଗି ଆପେୟାଃ ମନ୍ ତାଇନାଃ ।
| لِتَكُنْ أَوْسَاطُكُمْ مَشْدُودَةً بِالأَحْزِمَةِ وَمَصَابِيحُكُمْ مُضَاءَةً، | ٣٥ 35 |
୩୫“ଆପେୟାଃ ମାୟାଙ୍ଗ୍ ପାଟେକେଦ୍ତେ କାମିନାଙ୍ଗ୍ ସେକାଡ଼ାକାନ୍ପେ ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ଦିମି ଜୁଲାକାନ୍ ତାଇୟଃକା ।
| وَكُونُوا مِثْلَ أُنَاسٍ يَنْتَظِرُونَ رُجُوعَ سَيِّدِهِمْ مِنْ وَلِيمَةِ الْعُرْسِ، حَتَّى إِذَا وَصَلَ وَقَرَعَ الْبَابَ يَفْتَحُونَ لَهُ حَالاً. | ٣٦ 36 |
୩୬ଆଡଃ ଏନ୍ ହଡ଼କଲେକାଅଃପେ, ଇନ୍କୁ ଆବୁଆଃ ଗମ୍କେ ଆଣ୍ଦିଏତେ ଚିଉଲାଏ ରୁହାଡ଼ାଃ ଆଡଃ ଇନିଃ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଠକ୍ ଠକାଏରେଦ ଇନିଃ ନାଗେନ୍ତେ ଇମ୍ତା ଦୁଆର୍ବୁ ନିଜେୟା ମେନ୍ତେକ ନେଲ୍ହରାଇତାନା ।
| طُوبَى لأُولئِكَ الْعَبِيدِ الَّذِينَ يَجِدُهُمْ سَيِّدُهُمْ لَدَى عَوْدَتِهِ سَاهِرِينَ. الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَشُدُّ وَسَطَهُ بِالْحِزَامِ وَيَجْعَلُهُمْ يَتَّكِئُونَ وَيَقُومُ يَخْدِمُهُمْ. | ٣٧ 37 |
୩୭ଅକନ୍ ଦାସିକକେ ଆକଆଃ ଗମ୍କେ ଏୟନାକାନ୍ ଆଡଃ ସେକାଡ଼ାକାନ୍ ହିଜୁଃନାମ୍କରେ ଏନ୍ ଦାସିକ ଚିମିନ୍ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟାକ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗି କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଇନିଃ ମାୟାଙ୍ଗ୍ ପାଟେକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁଲଃ ଜଜମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁବ୍କଆଏ ଆଡଃ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ସୁସାର୍କଆଏ ।
| فَطُوبَى لَهُمْ إِذَا رَجَعَ فِي الرُّبْعِ الثَّانِي أَوِ الثَّالِثِ مِنَ اللَّيْلِ وَوَجَدَهُمْ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ. | ٣٨ 38 |
୩୮ଆଡଃ ଇନିଃ ଥାଲାନିଦା ଚାଏ ସିମ୍କରାଃ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ନେ ଲେକାଏ ନାମ୍କରେଦ ଏନ୍ ଦାସିକ ଚିମିନ୍ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟାକ ।
| وَلَكِنِ اعْلَمُوا هَذَا: أَنَّهُ لَوْ كَانَ رَبُّ الْبَيْتِ يَعْرِفُ فِي أَيَّةِ سَاعَةٍ يَدْهَمُهُ اللِّصُّ، لَكَانَ سَهِرَ وَمَا تَرَكَ بَيْتَهُ يُنْقَبُ. | ٣٩ 39 |
୩୯ମେନ୍ଦ ନେଆଁଁ ଆଟ୍କାରେପେ, ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ଗମ୍କେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁ ହିଜୁଃ ଦିପିଲି ସାରିକାଇରେଦ ଇନିଃକେ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରାଃ ସିନ୍ଧି କାଏ ଉତୁଡ଼୍ରିକା ଇଚିକାଇତେୟାଃ ।
| فَكُونُوا أَنْتُمْ مُسْتَعِدِّينَ، لأَنَّ ابْنَ الإِنْسَانِ سَيَعُودُ فِي سَاعَةٍ لَا تَتَوَقَّعُونَهَا». | ٤٠ 40 |
୪୦ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଆପେୟ ସାପ୍ଡ଼ାଅକାନ୍ ତାଇନ୍ପେ, ଚିୟାଃଚି ଆପେ କାପେ ଉଡ଼ୁଃତାନ୍ ଦିପିଲିରେଗି ମାନୱାହନ୍ ହିଜୁଃଆଏ ।”
| وَسَأَلَهُ بُطْرُسُ: «يَا رَبُّ، أَلَنَا تَضْرِبُ هَذَا الْمَثَلَ أَمْ لِلْجَمِيعِ عَلَى السَّوَاءِ؟» | ٤١ 41 |
୪୧ଏନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍ କୁଲିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଚିୟାଃ ଆମ୍ ଆଲେକେ ଚି ସବେନ୍କକେ ନେ ଜନ୍କା କାଜି କାଜିୟାଲେତାନାମ୍?”
| فَقَالَ الرَّبُّ: «مَنْ هُوَ إِذَنِ الْوَكِيلُ الأَمِينُ الْعَاقِلُ الَّذِي يُقِيمُهُ سَيِّدُهُ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ لِيُقَدِّمَ لَهُمْ حِصَّتَهُمْ مِنَ الطَّعَامِ فِي حِينِهَا؟ | ٤٢ 42 |
୪୨ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦାଏ, “ଏନ୍ତେ ଗୁସିୟାଁ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍କକେ ବୁଗିନ୍ ନେଡାରେ ଜମେୟାଃଁ ଏମାକ ନାଗେନ୍ତେ ଅକଏକେ ଇନିଃ ସାଲାକିଆଏ, ଏନ୍ଲେକାନ୍ ପାତିୟାର୍ରଃ ଆଡଃ ସେଣାଁଁନ୍ ଭାଣ୍ଡାରି ଅକଏ ତାନିଃ?
| طُوبَى لِذَلِكَ الْعَبْدِ الَّذِي يَجِدُهُ سَيِّدُهُ، لَدَى رُجُوعِهِ، يَقُومُ بِهَذَا الْعَمَلِ. | ٤٣ 43 |
୪୩ଆୟାଃ ଗୁସିୟାଁ ନେ'ଲେକା କାମିତାନ୍ ଦାସିକେ ହିଜୁଃ ନାମିରେ ଇନିଃ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟାଏ ।
| الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُقِيمُهُ عَلَى جَمِيعِ مُمْتَلَكَاتِهِ. | ٤٤ 44 |
୪୪ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଇନିଃ ଏନ୍ ଦାସିକେ ଆୟାଃ ସବେନ୍ ମେନାଃତେୟାଃରେନ୍ ଗୁସିୟାଁ ଦହଇୟାଏ ।
| وَلكِنْ إِذَا قَالَ ذَلِكَ الْعَبْدُ فِي نَفْسِهِ: سَيِّدِي سَيَتَأخَّرُ فِي رُجُوعِهِ؛ وَأَخَذَ يَضْرِبُ الْخَادِمِينَ وَالْخَادِمَاتِ وَيَأْكُلُ وَيَشْرَبُ وَيَسْكَرُ، | ٤٥ 45 |
୪୫ମେନ୍ଦ ଏନ୍ ଦାସି, ଆଇଁୟାଃ ଗୁସିୟାଁରାଃ ହିଜୁଃତେୟାଃ ବିଲାମଃତାନାଃ ମେନ୍ତେ ମନ୍ତାୟାଃରେ କାଜିକେଦ୍ତେ ଦାସିକ ଆଡଃ କାମ୍ଡ଼ିକକେ ଦାଦାଲ୍, ଆଡଃ ଜଜମ୍ ନୁଁ ଆଡଃ ବୁଲଃ ଏଟେଦ୍ରେଦ,
| فَإِنَّ سَيِّدَ ذَلِكَ الْعَبْدِ يَرْجِعُ فِي يَوْمٍ لَا يَتَوَقَّعُهُ وَسَاعَةٍ لَا يَعْرِفُهَا، فَيُمَزِّقُهُ وَيَجْعَلُ مَصِيرَهُ مَعَ الْخَائِنِينَ. | ٤٦ 46 |
୪୬ଏନ୍ ଦାସିଆଃ ଗମ୍କେ ଇନିଃ କାଏ ଉଡ଼ୁଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଆଡଃ କାଏ ସାରି ଦିପିଲିରେ ହିଜୁଃଆଏ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ପୁରାଃ ଦୁକୁ ଏମାଇତାନ୍ଲଃ ଟୁକ୍ଡ଼ା ଟୁକ୍ଡ଼ା ମାଆଃଇୟାଏ, ଏନ୍ତେ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍କଲଃ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ଆଏ ଏମାଇୟା ।
| وَأَمَّا ذَلِكَ الْعَبْدُ الَّذِي يَعْمَلُ بِإِرَادَةِ سَيِّدِهِ، فَإِنَّهُ سَيُضْرَبُ كَثِيراً. | ٤٧ 47 |
୪୭“ଆୟାଃ ଗମ୍କେୟାଃ ମନ୍ ସାରିକେଦ୍ତେ କାଏ ସେକାଡ଼ାକାନ୍ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମନେଲେକା କା କାମିକେଦ୍ ଦାସି ପୁରାଃଗିୟାଏ ଦାଲଃଆ ।
| وَلكِنَّ الَّذِي لَا يَعْلَمُهَا وَيَعْمَلُ مَا يَسْتَوْجِبُ الضَّرْبَ، فَإِنَّهُ سَيُضْرَبُ قَلِيلاً. فَكُلُّ مَنْ أُعْطِيَ كَثِيراً، يُطْلَبُ مِنْهُ كَثِيرٌ؛ وَمَنْ أُوْدِعَ كَثِيراً، يُطَالَبُ بِأَكْثَرَ. | ٤٨ 48 |
୪୮ମେନ୍ଦ କା ସାରିକେଦ୍ତେ ଦାଲଃଲେକା କାମିକେଦ୍ନିଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକାଏ ଦାଲଃଆ । ଆଡଃ ପୁରାଃ ନାମାକାଦ୍କଏତେ ପୁରାଃ ଆସିୟଃଆ; ଆଡଃ ହଡ଼କ ପୁରାଃଗିକ ଏମାକାଇନିଃଏତେ ପୁରାଃଗିକ ଆସିୟା ।
| جِئْتُ لأُلْقِيَ عَلَى الأَرْضِ نَاراً، فَلَكَمْ أَوَدُّ أَنْ تَكُونَ قَدِ اشْتَعَلَتْ؟ | ٤٩ 49 |
୪୯“ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅତେରେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଜୁଲ୍ନାଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଆକାନାଇଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଜାଲ୍ଦିଗି ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଜୁଲଃକା ।
| وَلكِنَّ لِي مَعْمُودِيَّةَ أَلَمٍ عَلَيَّ أَنْ أَتَعَمَّدَ بِها، وَكَمْ أَنَا مُتَضَايِقٌ حَتَّى تَتِمَّ! | ٥٠ 50 |
୫୦ମେନ୍ଦ ମିଆଁଦ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମାଏତେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବାପ୍ତିସ୍ମାଅଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଆଡଃ ଏନା ଆଉରିଚାବାଃଅ ଜାକେଦ୍ ଦୁକୁତେ ପୁରାଃଗିଇଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ଲାଅକାନା ।
| أَتَظُنَّونَ أَنِّي جِئْتُ لأُرْسِيَ السَّلامَ عَلَى الأرْضِ؟ أَقُولُ لَكُمْ: لا، بَلْ بِالأَحْرَى الانْقِسَامَ: | ٥١ 51 |
୫୧ଚିୟାଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେ ଜୀଉସୁକୁ ଏମ୍ତେ ହିଜୁଆକାନାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେପେ ଆଟ୍କାରିଙ୍ଗ୍ତାନା? ବାନଃଗି, ମେନ୍ଦ ବିନ୍ଗାଅ ନାଗେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃକାନା ।
| فَإِنَّهُ مُنْذُ الآنَ يَكُونُ فِي الْبَيْتِ الْوَاحِدِ خَمْسَةٌ فَيَنْقَسِمُونَ: ثَلاثَةٌ عَلَى اثْنَيْنِ، وَاثْنَانِ عَلَى ثَلاثَةٍ | ٥٢ 52 |
୫୨ନାହାଁଃଏତେଦ ମିଆଁଦ୍ ପାରିବାର୍ରେନ୍ ପାଞ୍ଚ୍ଝାନ୍ ହଡ଼କ ବିନ୍ଗାଅଆଃକ, ତିନ୍ଝାନ୍ ବାର୍ହଡ଼୍କିନାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଆଡଃ ବାର୍ହଡ଼୍ ତିନ୍ଝାନ୍କଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ।
| فَالأَبُ يَنْقَسِمُ عَلَى ابْنِهِ، وَالابْنُ عَلَى أَبِيهِ، وَالأُمُّ عَلَى بِنْتِهَا، وَالْبِنْتُ عَلَى أُمِّهَا، وَالْحَمَاةُ عَلَى كَنَّتِهَا، وَالْكَنَّةُ عَلَى حَمَاتِهَا!» | ٥٣ 53 |
୫୩ହନ୍କଡ଼ା ବିରୁଧ୍ରେ ଆପୁ, ଆଡଃ ଆପୁ ବିରୁଧ୍ରେ ହନ୍କଡ଼ା, ହନ୍କୁଡ଼ି ବିରୁଧ୍ରେ ଏଙ୍ଗା, ଆଡଃ ଏଙ୍ଗା ବିରୁଧ୍ରେ ହନ୍କୁଡ଼ି, କିମିନ୍ ବିରୁଧ୍ରେ ହାନାର୍ତେ ଆଡଃ ହାନାର୍ତେୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ କିମିନ୍ତେ, ବିନ୍ଗାଅଆଃକ ।”
| وَقَالَ أَيْضاً لِلْجُمُوعِ: «عِنْدَمَا تَرَوْنَ سَحَابَةً تَطْلُعُ مِنَ الْغَرْبِ، تَقُولُونَ حَالاً: الْمَطَرُ آتٍ! وَهكَذَا يَكُونُ. | ٥٤ 54 |
୫୪ଇନିଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, ଆପେ ସିଙ୍ଗିହାସୁରଃସାଃଏତେ ରିମିଲ୍ ରାକାବ୍ତାନ୍ପେ ନେଲେତାନ୍ ଇମ୍ତା ଦାଆଃ ଗାମାୟାଏ ପେ ମେନେତାନା ଆଡଃ ନେକାଅଃ ତାନ୍ଗିୟାଃ ।
| وَعِنْدَمَا تَهُبُّ رِيحُ الْجَنُوبِ، تَقُولُونَ: سَيَكُونُ حَرٌّ! وَهكَذَا يَكُونُ. | ٥٥ 55 |
୫୫ଆଡଃ ଦାକ୍ଷିଣ୍ ହୟ ହୟତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ସିତୁଙ୍ଗ୍ୟେଁଆଏ ପେ ମେନେତାନା ଆଡଃ ନେକାଅଃ ତାନ୍ଗିୟାଃ ।
| يَا مُنَافِقُونَ! تَعْرِفُونَ أَنْ تُمَيِّزُوا مَنْظَرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاءِ، فَكَيْفَ لَا تُمَيِّزُونَ هَذَا الزَّمَانَ؟ | ٥٦ 56 |
୫୬ଏ ବେଦାହଡ଼କ, ଆପେ ଅତେ ଆଡଃ ସିର୍ମାରେୟାଃ ଚିହ୍ନାଁପେ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମ୍ ଦାଡ଼ିୟାଃ ମେନ୍ଦ ନେ ଦିପିଲିରେୟାଃ ଚିହ୍ନାଁ ଚିଲ୍କା କାପେ ନେଲ୍ଉରୁମେତାନା?
| وَلِمَاذَا لَا تُمَيِّزُونَ مَا هُوَ حَقٌّ مِنْ تِلْقَاءِ أَنْفُسِكُمْ؟ | ٥٧ 57 |
୫୭ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଠାଉକାନ୍ ଲେକାଗି ନେଲଃତେୟାଃ ଆପେଗି କାପେ ବିଚାରେତାନା?
| فَفِيمَا أَنْتَ ذَاهِبٌ مَعَ خَصْمِكَ إِلَى الْمُحَاكَمَةِ، اجْتَهِدْ فِي الطَّرِيقِ لِتَتَصَالَحَ مَعَهُ، لِئَلّا يَجُرَّكَ إِلَى الْقَاضِي، فَيُسَلِّمَكَ الْقَاضِي إِلَى الشُّرَطِيِّ، وَيُلْقِيَكَ الشُّرَطِيُّ فِي السِّجْنِ. | ٥٨ 58 |
୫୮ଆମାଃ ବାଇରିଲଃଦ ହାକିମ୍ତାମ୍ ସେନଃତାନ୍ରେ ଇନିଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃ ନାଙ୍ଗ୍ ହରାରେଗି ଉଡ଼ୁଃଇମେ, କା'ରେଦ ଇନିଃ ବିଚାର୍ନିଃତାଃତେ ଥାଇଜ୍ଇଦିମେଁୟାଏ, ଆଡଃ ବିଚାର୍ନିଃ ସିପାଇକଆଃ ତିଃଇରେ ଜିମାମେଁୟା ଆଡଃ ସିପାଇଦ ଜେହେଲ୍ମେଁୟାଏ ।
| أَقُولُ لَكَ: إِنَّكَ لَنْ تَخْرُجَ مِنْ هُنَاكَ حَتَّى تَكُونَ قَدْ وَفَّيْتَ مَا عَلَيْكَ إِلَى آخِرِ فَلْسٍ!» | ٥٩ 59 |
୫୯ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାମ୍ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ତାମ୍ବା ସିକା କାଉଡ଼ି କାଉଡ଼ି ଆଉରି ହାଲ୍ଚାବାଏ ଜାକେଦ୍ ଏନ୍ତାଃଏତେ କାମ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍ ଦାଡ଼ିୟା ।
