يَهُوذا 1
| مِنْ يَهُوذَا، عَبْدِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ وَشَقِيقِ يَعْقُوبَ، إِلَى الَّذِينَ دَعَاهُمُ اللهُ الآبُ إِلَيْهِ، الْمَحْبُوبِينَ مِنْهُ، وَالْمَحْفُوظِينَ مِنْ أَجْلِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ. | ١ 1 |
ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਾਸੋ ਯਾਕੂਬੋ ਭ੍ਰਾਤਾ ਯਿਹੂਦਾਸ੍ਤਾਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਂਸ਼੍ਚਾਹੂਤਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਿ|
| لِتَكُنْ لَكُمُ الرَّحْمَةُ وَالسَّلامُ وَالْمَحَبَّةُ فِي وَفْرَةٍ وَازْدِيَادٍ! | ٢ 2 |
ਕ੍ਰੁʼਪਾ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਃ ਪ੍ਰੇਮ ਚ ਬਾਹੁਲ੍ਯਰੂਪੇਣ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸ੍ਵਧਿਤਿਸ਼਼੍ਠਤੁ|
| أَيُّهَا الأَحِبَّاءُ، كُنْتُ قَدْ نَوَيْتُ أَنْ أَكْتُبَ إِلَيْكُمْ فِي مَوْضُوعِ الْخَلاصِ الَّذِي نَشْتَرِكُ فِيهِ جَمِيعاً. وَلَكِنْ، أَرَانِي الآنَ مُضْطَرّاً لأَنْ أَكْتُبَ لأُشَجِّعَكُمْ عَلَى الْجِهَادِ فِي سَبِيلِ الإِيمَانِ الَّذِي سُلِّمَ مَرَّةً وَاحِدَةً لِلْقِدِّيسِينَ. | ٣ 3 |
ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਾਃ, ਸਾਧਾਰਣਪਰਿਤ੍ਰਾਣਮਧਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਲੇਖਿਤੁੰ ਮਮ ਬਹੁਯਤ੍ਨੇ ਜਾਤੇ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲੇ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਿਤੋ ਯੋ ਧਰ੍ੰਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਾਣਵ੍ਯਯੇਨਾਪਿ ਸਚੇਸ਼਼੍ਟਾ ਭਵਤੇਤਿ ਵਿਨਯਾਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰਲੇਖਨਮਾਵਸ਼੍ਯਕਮ੍ ਅਮਨ੍ਯੇ|
| لأَنَّهُ قَدْ تَسَلَّلَ إِلَى مَا بَيْنَكُمْ مُعَلِّمُونَ لابُدَّ أَنْ يُلاقُوا الْحُكْمَ بِالْعِقَابِ الأَبَدِيِّ، كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ لَهُمْ مُنْذُ الْقَدِيمِ. فَهُمْ أَشْرَارٌ لَا يَهَابُونَ اللهَ، يَتَّخِذُونَ مِنْ نِعْمَةِ إِلَهِنَا فُرْصَةً لإِبَاحَةِ الرَّذَائِلِ، وَيُنْكِرُونَ سَيِّدَنَا وَرَبَّنَا الْوَحِيدَ يَسُوعَ الْمَسِيحَ. | ٤ 4 |
ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਏਤਦ੍ਰੂਪਦਣ੍ਡਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਲਿਖਿਤਾਃ ਕੇਚਿੱਜਨਾ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਉਪਸ੍ਰੁʼਪ੍ਤਵਨ੍ਤਃ, ਤੇ (ਅ)ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਲੋਕਾ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੰ ਧ੍ਵਜੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਲਮ੍ਪਟਤਾਮ੍ ਆਚਰਨ੍ਤਿ, ਅਦ੍ਵਿਤੀਯੋ (ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਯੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤੰ ਨਾਙ੍ਗੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ|
| فَالآنَ، أُرِيدُ أَنْ أُذَكِّرَكُمْ بِأُمُورٍ تَعْرِفُونَهَا. فَأَنْتُمْ تَعْرِفُونَ أَنَّ الرَّبَّ، بَعْدَمَا أَنْقَذَ الشَّعْبَ مِنْ مِصْرَ، عَادَ فَأَهْلَكَ الَّذِينَ لَمْ يُؤْمِنُوا مِنْ ذَلِكَ الشَّعْبِ. | ٥ 5 |
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਪੁਰਾ ਯਦ੍ ਅਵਗਤਾਸ੍ਤਤ੍ ਪੁਨ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸ੍ਮਾਰਯਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਿ, ਫਲਤਃ ਪ੍ਰਭੁਰੇਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਃ ਸ੍ਵਪ੍ਰਜਾ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਉਦਧਾਰ ਯਤ੍ ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਵ੍ਯਨਾਸ਼ਯਤ੍|
| وَأَمَّا الْمَلائِكَةُ الَّذِينَ لَمْ يُحَافِظُوا عَلَى مَقَامِهِمِ الرَّفِيعِ، بَلْ تَرَكُوا مَرْكَزَهُمْ، فَمَازَالَ الرَّبُّ يَحْفَظُهُمْ مُقَيَّدِينَ بِسَلاسِلَ أَبَدِيَّةٍ فِي أَعْمَاقِ الظَّلامِ، بِانْتِظَارِ دَيْنُونَةِ ذَلِكَ الْيَوْمِ الْعَظِيمِ. (aïdios g126) | ٦ 6 |
ਯੇ ਚ ਸ੍ਵਰ੍ਗਦੂਤਾਃ ਸ੍ਵੀਯਕਰ੍ਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਪਦੇ ਨ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਵਾਸਸ੍ਥਾਨੰ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਾਨ੍ ਸ ਮਹਾਦਿਨਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਨ੍ਧਕਾਰਮਯੇ (ਅ)ਧਃਸ੍ਥਾਨੇ ਸਦਾਸ੍ਥਾਯਿਭਿ ਰ੍ਬਨ੍ਧਨੈਰਬਧ੍ਨਾਤ੍| (aïdios g126)
| وَتَعْرِفُونَ كَذَلِكَ مَا فَعَلَهُ الرَّبُّ بِمَدِينَتَيْ سَدُومَ وَعَمُورَةَ وَبِالْمُدُنِ الَّتِي حَوْلَهُمَا. فَقَدْ كَانَ أَهْلُ هذِهِ الْمُدُنِ، مِثْلَ أُولئِكَ الْمُعَلِّمِينَ، مُنْدَفِعِينَ وَرَاءَ الزِّنَى، وَمُنْغَمِسِينَ فِي شَهْوَاتٍ مُخَالِفَةٍ لِلطَّبِيعَةِ. لِذَلِكَ عَاقَبَ الرَّبُّ هَذِهِ الْمُدُنَ بِالنَّارِ الأَبَدِيَّةِ، فَدَمَّرَهَا. فَكَانَتْ بِذَلِكَ عِبْرَةً لِلآخَرِينَ. (aiōnios g166) | ٧ 7 |
ਅਪਰੰ ਸਿਦੋਮਮ੍ ਅਮੋਰਾ ਤੰਨਿਕਟਸ੍ਥਨਗਰਾਣਿ ਚੈਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਵਾਸਿਨਸ੍ਤਤ੍ਸਮਰੂਪੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੋ ਵਿਸ਼਼ਮਮੈਥੁਨਸ੍ਯ ਚੇਸ਼਼੍ਟਯਾ ਵਿਪਥੰ ਗਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਨ੍ਯਪਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਸ੍ਵਰੂਪਾਣਿ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਦਾਤਨਵਹ੍ਨਿਨਾ ਦਣ੍ਡੰ ਭੁਞ੍ਜਤੇ| (aiōnios g166)
| وَمَعَ ذَلِكَ، فَإِنَّ أُولئِكَ الْمُعَلِّمِينَ الْمُتَوَهِّمِينَ يَسِيرُونَ فِي الطَّرِيقِ الَّتِي سَارَ فِيهَا أَهْلُ تِلْكَ الْمُدُنِ. إِذْ يُلَوِّثُونَ أَجْسَادَهُمْ بِالنَّجَاسَةِ، وَيَحْتَقِرُونَ السِّيَادَةَ الإِلَهِيَّةَ، وَيَتَكَلَّمُونَ بِالإِهَانَةِ عَلَى الْكَائِنَاتِ الْمَجِيدَةِ! | ٨ 8 |
ਤਥੈਵੇਮੇ ਸ੍ਵਪ੍ਨਾਚਾਰਿਣੋ(ਅ)ਪਿ ਸ੍ਵਸ਼ਰੀਰਾਣਿ ਕਲਙ੍ਕਯਨ੍ਤਿ ਰਾਜਾਧੀਨਤਾਂ ਨ ਸ੍ਵੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤ੍ਯੁੱਚਪਦਸ੍ਥਾਨ੍ ਨਿਨ੍ਦਨ੍ਤਿ ਚ|
| فَحَتَّى مِيخَائِيلُ، وَهُوَ رَئِيسُ مَلائِكَةٍ، لَمْ يَجْرُؤْ أَنْ يَحْكُمَ عَلَى إِبْلِيسَ بِكَلامٍ مُهِينٍ عِنْدَمَا خَاصَمَهُ وَتَجَادَلَ مَعَهُ بِخُصُوصِ جُثْمَانِ مُوسَى، وَإِنَّمَا اكْتَفَى بِالْقَوْلِ لَهُ: «لِيَزْجُرْكَ الرَّبُّ!» | ٩ 9 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਧਾਨਦਿਵ੍ਯਦੂਤੋ ਮੀਖਾਯੇਲੋ ਯਦਾ ਮੂਸਸੋ ਦੇਹੇ ਸ਼ਯਤਾਨੇਨ ਵਿਵਦਮਾਨਃ ਸਮਭਾਸ਼਼ਤ ਤਦਾ ਤਿਸ੍ਮਨ੍ ਨਿਨ੍ਦਾਰੂਪੰ ਦਣ੍ਡੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਸਾਹਸੰ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਕਥਯਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਭਰ੍ਤ੍ਸਯਤਾਂ|
| وَلَكِنَّ هَؤُلاءِ الْمُعَلِّمِينَ يَتَكَلَّمُونَ كَلاماً مُهِيناً عَلَى أُمُورٍ لَا يَعْرِفُونَهَا. وَأَمَّا مَا يَفْهَمُونَهُ بِالْغَرِيزَةِ، كَالْحَيَوَانَاتِ غَيْرِ الْعَاقِلَةِ، فَإِنَّهُمْ بِهِ يُدَمِّرُونَ أَنْفُسَهُمْ. | ١٠ 10 |
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਮੇ ਯੰਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤੰਨਿਨ੍ਦਨ੍ਤਿ ਯੱਚ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧਪਸ਼ਵ ਇਵੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯੈਰਵਗੱਛਨ੍ਤਿ ਤੇਨ ਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| الْوَيْلُ لَهُمْ! لأَنَّهُمْ سَلَكُوا طَرِيقَ قَايِينَ، وَانْدَفَعُوا إِلَى ارْتِكَابِ خَطِيئَةِ بَلْعَامَ طَلَباً لِلْمَالِ، وَتَمَرَّدُوا كَمَا تَمَرَّدَ قُورَحُ، فَدَمَّرُوا أَنْفُسَهُمْ. | ١١ 11 |
ਤਾਨ੍ ਧਿਕ੍, ਤੇ ਕਾਬਿਲੋ ਮਾਰ੍ਗੇ ਚਰਨ੍ਤਿ ਪਾਰਿਤੋਸ਼਼ਿਕਸ੍ਯਾਸ਼ਾਤੋ ਬਿਲਿਯਮੋ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤਿਮਨੁਧਾਵਨ੍ਤਿ ਕੋਰਹਸ੍ਯ ਦੁਰ੍ੰਮੁਖਤ੍ਵੇਨ ਵਿਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|
| إِنَّهُمْ يَشْتَرِكُونَ مَعَكُمْ فِي وَلائِمِ الْمَحَبَّةِ دُونَ خَجَلٍ، وَلَكِنَّهُمْ كَصُخُورٍ تُعِيقُكُمْ. لَا هَمَّ لَهُمْ سِوَى إِشْبَاعِ أَنْفُسِهِمْ! إِنَّهُمْ يُشْبِهُونَ غُيُوماً بِلا مَطَرٍ تَسُوقُهَا الرِّيَاحُ، وَأَشْجَاراً خَرِيفِيَّةً بِلا ثَمَرٍ، يَقْتَلِعُهَا أَصْحَابُهَا، فَتَكُونُ قَدْ مَاتَتْ مَرَّتَيْنِ. | ١٢ 12 |
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰੇਮਭੋਜ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਤੇ ਵਿਘ੍ਨਜਨਕਾ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਆਤ੍ਮਮ੍ਭਰਯਸ਼੍ਚ ਭੂਤ੍ਵਾ ਨਿਰ੍ਲੱਜਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਭੁਞ੍ਜਤੇ| ਤੇ ਵਾਯੁਭਿਸ਼੍ਚਾਲਿਤਾ ਨਿਸ੍ਤੋਯਮੇਘਾ ਹੇਮਨ੍ਤਕਾਲਿਕਾ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲਾ ਦ੍ਵਿ ਰ੍ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਉਨ੍ਮੂਲਿਤਾ ਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਾਃ,
| وَبِأَعْمَالِهِمِ الْمُخْجِلَةِ يَفْضَحُونَ أَنْفُسَهُمْ كَأَمْوَاجٍ فِي الْبَحْرِ هَائِجَةٍ تَقْذِفُ الأَوْسَاخَ. وَهُمْ أَشْبَهُ بِنُجُومٍ تَائِهَةٍ فِي الْفَضَاءِ، مَصِيرُهَا الظَّلامُ الشَّدِيدُ إِلَى الأَبَدِ! (aiōn g165) | ١٣ 13 |
ਸ੍ਵਕੀਯਲੱਜਾਫੇਣੋਦ੍ਵਮਕਾਃ ਪ੍ਰਚਣ੍ਡਾਃ ਸਾਮੁਦ੍ਰਤਰਙ੍ਗਾਃ ਸਦਾਕਾਲੰ ਯਾਵਤ੍ ਘੋਰਤਿਮਿਰਭਾਗੀਨਿ ਭ੍ਰਮਣਕਾਰੀਣਿ ਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰਾਣਿ ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ| (aiōn g165)
| عَنْ هؤُلاءِ وَأَمْثَالِهِمْ، تَنَبَّأَ أَخْنُوخُ السَّابِعُ بَعْدَ آدَمَ، فَقَالَ: «انْظُرُوا إِنَّ الرَّبَّ آتٍ بِصُحْبَةِ عَشَرَاتِ الأُلُوفِ مِنْ قِدِّيسِيهِ، | ١٤ 14 |
ਆਦਮਤਃ ਸਪ੍ਤਮਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਯੋ ਹਨੋਕਃ ਸ ਤਾਨੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯਥਾ, ਪਸ਼੍ਯ ਸ੍ਵਕੀਯਪੁਣ੍ਯਾਨਾਮ੍ ਅਯੁਤੈ ਰ੍ਵੇਸ਼਼੍ਟਿਤਃ ਪ੍ਰਭੁਃ|
| لِيَدِينَ جَمِيعَ النَّاسِ، وَيُوَبِّخَ جَمِيعَ الأَشْرَارِ الَّذِينَ لَا يَهَابُونَ اللهَ، بِسَبَبِ جَمِيعِ أَعْمَالِهِمِ الشِّرِّيرَةِ الَّتِي ارْتَكَبُوهَا وَجَمِيعِ أَقْوَالِهِمِ الْقَاسِيَةِ الَّتِي أَهَانُوهُ بِها وَالَّتِي لَا تَصْدُرُ إِلّا عَنِ الْخَاطِئِينَ الأَشْرَارِ غَيْرِ الأَتْقِيَاءِ!» | ١٥ 15 |
ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਵਿਚਾਰਾਜ੍ਞਾਸਾਧਨਾਯਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਤਦਾ ਚਾਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਾਤਾ ਯੈਰਪਰਾਧਿਨਃ| ਵਿਧਰ੍ੰਮਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮੇਵ ਕਾਰਣਾਤ੍| ਤਥਾ ਤਦ੍ਵੈਪਰੀਤ੍ਯੇਨਾਪ੍ਯਧਰ੍ੰਮਾਚਾਰਿਪਾਪਿਨਾਂ| ਉਕ੍ਤਕਠੋਰਵਾਕ੍ਯਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮਪਿ ਕਾਰਣਾਤ੍| ਪਰਮੇਸ਼ੇਨ ਦੋਸ਼਼ਿਤ੍ਵੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ||
| وَهؤُلاءِ الْمُعَلِّمُونَ يَتَذَمَّرُونَ وَيَشْكُونَ دَائِماً وَفِيمَا هُمْ يَنْدَفِعُونَ وَرَاءَ شَهْوَاتِهِمْ، يُطْلِقُونَ أَلْسِنَتَهُمْ مُتَحَدِّثِينَ بِأُمُورٍ طَنَّانَةٍ، وَيَمْدَحُونَ مَنْ يُعْجِبُهُمْ طَلَباً لِلْمَنْفَعَةِ! | ١٦ 16 |
ਤੇ ਵਾੱਕਲਹਕਾਰਿਣਃ ਸ੍ਵਭਾਗ੍ਯਨਿਨ੍ਦਕਾਃ ਸ੍ਵੇੱਛਾਚਾਰਿਣੋ ਦਰ੍ਪਵਾਦਿਮੁਖਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾ ਲਾਭਾਰ੍ਥੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਾਵਕਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ|
| أَمَّا أَنْتُمْ أَيُّهَا الأَحِبَّاءُ، فَاذْكُرُوا دَائِماً مَا قَالَهُ رُسُلُ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ. | ١٧ 17 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤੈ ਰ੍ਯਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਿਤੰ ਤਤ੍ ਸ੍ਮਰਤ,
| فَقَدْ سَبَقَ أَنْ نَبَّهُوكُمْ إِلَى أَنَّهُ، فِي نِهَايَةِ الزَّمَانِ، سَيَطْلُعُ مُسْتَهْزِئُونَ يَعِيشُونَ مُنْغَمِسِينَ فِي شَهْوَاتِهِمِ الْفَاسِقَةِ. | ١٨ 18 |
ਫਲਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਸਮਯੇ ਸ੍ਵੇੱਛਾਤੋ (ਅ)ਧਰ੍ੰਮਾਚਾਰਿਣੋ ਨਿਨ੍ਦਕਾ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤੀਤਿ|
| هؤُلاءِ هُمُ الَّذِينَ يُسَبِّبُونَ الانْشِقَاقَ، وَيَنْسَاقُونَ وَرَاءَ غَرَائِزِهِمِ الْحَيَوَانِيَّةِ، وَلَيْسَ الرُّوحُ الْقُدُسُ فِيهِمْ! | ١٩ 19 |
ਏਤੇ ਲੋਕਾਃ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਃ ਸਾਂਸਾਰਿਕਾ ਆਤ੍ਮਹੀਨਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ|
| وَأَمَّا أَنْتُمْ أَيُّهَا الأَحِبَّاءُ، فَابْنُوا أَنْفُسَكُمْ عَلَى إِيمَانِكُمُ الأَقْدَسِ، وَصَلُّوا دَائِماً فِي الرُّوحِ الْقُدُسِ. | ٢٠ 20 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਤਮਾਃ, ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਤਿਪਵਿਤ੍ਰਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇ ਨਿਚੀਯਮਾਨਾਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤ
| وَاحْفَظُوا أَنْفُسَكُمْ فِي مَحَبَّةِ اللهِ، مُنْتَظِرِينَ رَحْمَةَ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ إِذْ يَعُودُ وَيَأْخُذُكُمْ لِتَحْيَوْا مَعَهُ إِلَى الأَبَدِ. (aiōnios g166) | ٢١ 21 |
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤ, ਅਨਨ੍ਤਜੀਵਨਾਯ ਚਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਪਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੰ| (aiōnios g166)
| بَعْضُ النَّاسِ يَجِبُ أَنْ تُعَامِلُوهُمْ بِشَفَقَةٍ بِسَبَبِ شُكُوكِهِمْ. | ٢٢ 22 |
ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਾਂਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਨੁਕਮ੍ਪਧ੍ਵੰ
| وَبَعْضُهُمْ يَجِبُ أَنْ تُنْقِذُوهُمْ مِنَ النَّارِ خَطْفاً. وَآخَرُونَ يَجِبُ أَنْ تُعَالِجُوهُمْ بِشَفَقَةٍ وَحَذَرٍ، مُبْغِضِينَ حَتَّى الثِّيَابَ الَّتِي يُلَوِّثُونَهَا بِأَجْسَادِهِمْ. | ٢٣ 23 |
ਕਾਂਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਗ੍ਨਿਤ ਉੱਧ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਭਯੰ ਪ੍ਰਦਰ੍ਸ਼੍ਯ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤ, ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਭਾਵੇਨ ਕਲਙ੍ਕਿਤੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰਮਪਿ ਰੁʼਤੀਯਧ੍ਵੰ|
| وَلِلْقَادِرِ أَنْ يَحْرُسَكُمْ مِنَ السُّقُوطِ حَتَّى يُوصِلَكُمْ إِلَى الْمُثُولِ أَمَامَهُ فِي الْمَجْدِ مُبْتَهِجِينَ وَلا عَيْبَ فِيكُمْ. | ٢٤ 24 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸ੍ਖਲਨਾਦ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮ੍ ਉੱਲਾਸੇਨ ਸ੍ਵੀਯਤੇਜਸਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਨਿਰ੍ੱਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਞ੍ਚ ਸਮਰ੍ਥੋ
| لِلهِ الْوَاحِدِ، مُخَلِّصِنَا بِيَسُوعَ الْمَسِيحِ رَبِّنَا الْمَجْدُ وَالْجَلالُ وَالْقُدْرَةُ وَالسُّلْطَةُ، مِنْ قَبْلِ أَنْ كَانَ الزَّمَانُ، وَالآنَ وَطَوَالَ الأَزْمَانِ. آمِين! (aiōn g165) | ٢٥ 25 |
ਯੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਦ੍ਵਿਤੀਯਸ੍ਤ੍ਰਾਣਕਰ੍ੱਤਾ ਸਰ੍ੱਵਜ੍ਞ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਗੌਰਵੰ ਮਹਿਮਾ ਪਰਾਕ੍ਰਮਃ ਕਰ੍ਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਞ੍ਚੇਦਾਨੀਮ੍ ਅਨਨ੍ਤਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ੍| (aiōn g165)
