يوحنَّا 1
| فِي الْبَدْءِ كَانَ الْكَلِمَةُ، وَالْكَلِمَةُ كَانَ عِنْدَ اللهِ. وَكَانَ الْكَلِمَةُ اللهُ. | ١ 1 |
ਆਦੌ ਵਾਦ ਆਸੀਤ੍ ਸ ਚ ਵਾਦ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਾਰ੍ਧਮਾਸੀਤ੍ ਸ ਵਾਦਃ ਸ੍ਵਯਮੀਸ਼੍ਵਰ ਏਵ|
| هَذَا كَانَ فِي الْبَدْءِ عِنْدَ اللهِ. | ٢ 2 |
ਸ ਆਦਾਵੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਹਾਸੀਤ੍|
| بِهِ تَكَوَّنَ كُلُّ شَيْءٍ، وَبِغَيْرِهِ لَمْ يَتَكَوَّنْ أَيُّ شَيْءٍ مِمَّا تَكَوَّنَ. | ٣ 3 |
ਤੇਨ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵਸ੍ਤੁ ਸਸ੍ਰੁʼਜੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੁਸ਼਼ੁ ਕਿਮਪਿ ਵਸ੍ਤੁ ਤੇਨਾਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਨਾਸ੍ਤਿ|
| فِيهِ كَانَتِ الْحَيَاةُ. وَالْحَيَاةُ كَانَتِ نُورَ النَّاسِ. | ٤ 4 |
ਸ ਜੀਵਨਸ੍ਯਾਕਾਰਃ, ਤੱਚ ਜੀਵਨੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਜ੍ਯੋਤਿਃ
| وَالنُّورُ يُضِيءُ فِي الظَّلامِ، وَالظَّلامُ لَمْ يُدْرِكْ النُّورَ. | ٥ 5 |
ਤੱਜ੍ਯੋਤਿਰਨ੍ਧਕਾਰੇ ਪ੍ਰਚਕਾਸ਼ੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਧਕਾਰਸ੍ਤੰਨ ਜਗ੍ਰਾਹ|
| ظَهَرَ إِنْسَانٌ أَرْسَلَهُ اللهُ، اسْمُهُ يُوحَنَّا، | ٦ 6 |
ਯੋਹਨ੍ ਨਾਮਕ ਏਕੋ ਮਨੁਜ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
| جَاءَ يَشْهَدُ لِلنُّورِ، لِكَيْ يُؤْمِنَ الْجَمِيعُ بِوَاسِطَتِهِ. | ٧ 7 |
ਤਦ੍ਵਾਰਾ ਯਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ ਤੱਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ੍ਵਰੂਪੋ ਭੂਤ੍ਵਾਗਮਤ੍,
| لَمْ يَكُنْ هُوَ النُّورَ، بَلْ كَانَ شَاهِداً لِلنُّورِ، | ٨ 8 |
ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤੱਜ੍ਯੋਤਿ ਰ੍ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੱਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁਮਾਗਮਤ੍|
| فَالنُّورُ الْحَقُّ الَّذِي يُنِيرُ كُلَّ إِنْسَانٍ كَانَ آتِياً إِلَى الْعَالَمِ. | ٩ 9 |
ਜਗਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਮਨੁਜੇਭ੍ਯੋ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦਦਾਤਿ ਤਦੇਵ ਸਤ੍ਯਜ੍ਯੋਤਿਃ|
| كَانَ فِي الْعَالَمِ، وَبِهِ تَكَوَّنَ الْعَالَمُ، وَلَمْ يَعْرِفْهُ الْعَالَمُ. | ١٠ 10 |
ਸ ਯੱਜਗਦਸ੍ਰੁʼਜਤ੍ ਤਨ੍ਮਦ੍ਯ ਏਵ ਸ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਨਾਜਾਨਨ੍|
| وَقَدْ جَاءَ إِلَى خَاصَّتِهِ، وَلَكِنَّ هَؤُلاءِ لَمْ يَقْبَلُوهُ. | ١١ 11 |
ਨਿਜਾਧਿਕਾਰੰ ਸ ਆਗੱਛਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਜਾਸ੍ਤੰ ਨਾਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍|
| أَمَّا الَّذِينَ قَبِلُوهُ، أَيِ الَّذِينَ آمَنُوا بِاسْمِهِ، فَقَدْ مَنَحَهُمُ الْحَقَّ فِي أَنْ يَصِيرُوا أَوْلادَ اللهِ، | ١٢ 12 |
ਤਥਾਪਿ ਯੇ ਯੇ ਤਮਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਿ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍ ਤੇਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਾ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਧਿਕਾਰਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍|
| وَهُمُ الَّذِينَ وُلِدُوا لَيْسَ مِنْ دَمٍ، وَلا مِنْ رَغْبَةِ جَسَدٍ، وَلا مِنْ رَغْبَةِ بَشَرٍ، بَلْ مِنَ اللهِ. | ١٣ 13 |
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜਨਿਃ ਸ਼ੋਣਿਤਾੰਨ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਭਿਲਾਸ਼਼ਾੰਨ ਮਾਨਵਾਨਾਮਿੱਛਾਤੋ ਨ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਾਦਭਵਤ੍|
| وَالْكَلِمَةُ صَارَ بَشَراً، وَخَيَّمَ بَيْنَنَا، وَنَحْنُ رَأَيْنَا مَجْدَهُ، مَجْدَ ابْنٍ وَحِيدٍ عِنْدَ الآبِ، وَهُوَ مُمْتَلِىءٌ بِالنِّعْمَةِ وَالْحَقِّ. | ١٤ 14 |
ਸ ਵਾਦੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਰੂਪੇਣਾਵਤੀਰ੍ੱਯ ਸਤ੍ਯਤਾਨੁਗ੍ਰਹਾਭ੍ਯਾਂ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਸਾਰ੍ਧਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ੍ਯਵਸਤ੍ ਤਤਃ ਪਿਤੁਰਦ੍ਵਿਤੀਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਯੋਗ੍ਯੋ ਯੋ ਮਹਿਮਾ ਤੰ ਮਹਿਮਾਨੰ ਤਸ੍ਯਾਪਸ਼੍ਯਾਮ|
| شَهِدَ لَهُ يُوحَنَّا فَهَتَفَ قَائِلاً: «هَذَا هُوَ الَّذِي قُلْتُ عَنْهُ: إِنَّ الآتِيَ بَعْدِي مُتَقَدِّمٌ عَلَيَّ، لأَنَّهُ كَانَ قَبْلَ أَنْ أُوْجَدَ». | ١٥ 15 |
ਤਤੋ ਯੋਹਨਪਿ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਿਦੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਯੋ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਮੱਤੋ ਗੁਰੁਤਰਃ; ਯਤੋ ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਆਸੀਤ੍; ਯਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਹੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਿਦਮ੍ ਅਦਾਂ ਸ ਏਸ਼਼ਃ|
| فَمِنِ امْتِلائِهِ أَخَذْنَا جَمِيعُنَا وَنِلْنَا نِعْمَةً عَلَى نِعْمَةٍ، | ١٦ 16 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਪੂਰ੍ਣਤਾਯਾ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਕ੍ਰਮਸ਼ਃ ਕ੍ਰਮਸ਼ੋਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
| لأَنَّ الشَّرِيعَةَ أُعْطِيَتْ عَلَى يَدِ مُوسَى، أَمَّا النِّعْمَةُ وَالْحَقُّ فَقَدْ تَوَاجَدَا بِيَسُوعَ الْمَسِيحِ. | ١٧ 17 |
ਮੂਸਾਦ੍ਵਾਰਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਦੱਤਾ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸਤ੍ਯਤ੍ਵਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਦ੍ਵਾਰਾ ਸਮੁਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤਾਂ|
| مَا مِنْ أَحَدٍ رَأَى اللهَ قَطُّ. وَلَكِنَّ الابْنَ الْوَحِيدَ، الَّذِي فِي حِضْنِ الآبِ، هُوَ الَّذِي خَبَّرَ عَنْهُ. | ١٨ 18 |
ਕੋਪਿ ਮਨੁਜ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਕਦਾਪਿ ਨਾਪਸ਼੍ਯਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤੁਃ ਕ੍ਰੋਡਸ੍ਥੋ(ਅ)ਦ੍ਵਿਤੀਯਃ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤ੍|
| وَهذِهِ شَهَادَةُ يُوحَنَّا حِينَ أَرْسَلَ الْيَهُودُ مِنْ أُورُشَلِيمَ بَعْضَ الْكَهَنَةِ وَاللّاوِيِّينَ يَسْأَلُونَهُ: «مَنْ أَنْتْ؟» | ١٩ 19 |
ਤ੍ਵੰ ਕਃ? ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਯਾਜਕਾਨ੍ ਲੇਵਿਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ ਯੋਹਨਃ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸੁਃ,
| فَاعْتَرَفَ وَلَمْ يُنْكِرْ، بَلْ أَكَّدَ قَائِلاً: «لَسْتُ أَنَا الْمَسِيحَ». | ٢٠ 20 |
ਤਦਾ ਸ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਨਾਪਹ੍ਨੂਤਵਾਨ੍ ਨਾਹਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤ ਇਤ੍ਯਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
| فَسَأَلُوهُ: «مَاذَا إِذَنْ؟ هَلْ أَنْتَ إِيلِيَّا؟» قَالَ: «لَسْتُ إِيَّاهُ!». «أَوَ أَنْتَ النَّبِيُّ؟» فَأَجَابَ: «لا!» | ٢١ 21 |
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਕੋ ਭਵਾਨ੍? ਕਿੰ ਏਲਿਯਃ? ਸੋਵਦਤ੍ ਨ; ਤਤਸ੍ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਭਵਾਨ੍ ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ? ਸੋਵਦਤ੍ ਨਾਹੰ ਸਃ|
| فَقَالُوا: «فَمَنْ أَنْتَ، لِنَحْمِلَ الْجَوَابَ إِلَى الَّذِينَ أَرْسَلُونَا؟ مَاذَا تَقُولُ عَنْ نَفْسِكَ؟» | ٢٢ 22 |
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਭਵਾਨ੍ ਕਃ? ਵਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੇਰਕਾਨ੍ ਤ੍ਵਯਿ ਕਿੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਿੰ ਵਦਸਿ?
| فَقَالَ «أَنَا صَوْتُ مُنَادٍ فِي الْبَرِّيَّةِ: اجْعَلُوا الطَّرِيقَ مُسْتَقِيمَةً أَمَامَ الرَّبِّ، كَمَا قَالَ النَّبِيُّ إِشَعْيَاءُ». | ٢٣ 23 |
ਤਦਾ ਸੋਵਦਤ੍| ਪਰਮੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਤ ਸਰ੍ੱਵਤਃ| ਇਤੀਦੰ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਃ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ਰਵਃ| ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਸ਼ਯਿਯੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍ ਸੋਹਮ੍|
| وَكَانَ هؤُلاءِ مُرْسَلِينَ مِنْ قِبَلِ الْفَرِّيسِيِّينَ، | ٢٤ 24 |
ਯੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾਸ੍ਤੇ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕਾਃ|
| فَعَادُوا يَسْأَلُونَهُ: «إِنْ لَمْ تَكُنْ أَنْتَ الْمَسِيحَ، وَلا إِيلِيَّا، وَلا النَّبِيَّ، فَلِمَاذَا تُعَمِّدُ إِذَنْ؟» | ٢٥ 25 |
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਯਦਿ ਨਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋਸਿ ਏਲਿਯੋਸਿ ਨ ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦ੍ਯਪਿ ਨਾਸਿ ਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਲੋਕਾਨ੍ ਮੱਜਯਸਿ ਕੁਤਃ?
| أَجَابَ: «أَنَا أُعَمِّدُ بِالْمَاءِ! وَلكِنَّ بَيْنَكُمْ مَنْ لَا تَعْرِفُونَهُ، | ٢٦ 26 |
ਤਤੋ ਯੋਹਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍, ਤੋਯੇ(ਅ)ਹੰ ਮੱਜਯਾਮੀਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੰ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕੋ ਜਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
| وَهُوَ الآتِي بَعْدِي، وَأَنَا لَا أَسْتَحِقُّ أَنْ أَحُلَّ رِبَاطَ حِذَائِهِ». | ٢٧ 27 |
ਸ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗਤੋਪਿ ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨ ਆਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਪਾਦੁਕਾਬਨ੍ਧਨੰ ਮੋਚਯਿਤੁਮਪਿ ਨਾਹੰ ਯੋਗ੍ਯੋਸ੍ਮਿ|
| هَذَا جَرَى فِي بَيْتَ عَنْيَا، عَبْرَ الأُرْدُنِّ، حَيْثُ كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ. | ٢٨ 28 |
ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਃ ਪਾਰਸ੍ਥਬੈਥਬਾਰਾਯਾਂ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ਸ੍ਥਾਨੇ ਯੋਹਨਮੱਜਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦ੍ ਅਘਟਤ|
| وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي رَأَى يُوحَنَّا يَسُوعَ آتِياً نَحْوَهُ، فَهَتَفَ قَائِلاً: «هَذَا هُوَ حَمَلُ اللهِ الَّذِي يُزِيلُ خَطِيئَةَ الْعَالَمِ. | ٢٩ 29 |
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਯੋਹਨ੍ ਸ੍ਵਨਿਕਟਮਾਗੱਛਨ੍ਤੰ ਯਿਸ਼ੁੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰਾਵੋਚਤ੍ ਜਗਤਃ ਪਾਪਮੋਚਕਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
| هَذَا هُوَ الَّذِي قُلْتُ عَنْهُ إِنَّ الرَّجُلَ الآتِيَ بَعْدِي مُتَقَدِّمٌ عَلَيَّ لأَنَّهُ كَانَ قَبْلَ أَنْ أُوْجَدَ. | ٣٠ 30 |
ਯੋ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਮੱਤੋ ਗੁਰੁਤਰਃ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਰ੍ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸੋ(ਅ)ਵਰ੍ੱਤਤ ਯਸ੍ਮਿੰਨਹੰ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਏਵਾਯੰ|
| وَلَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ وَلَكِنِّي جِئْتُ أُعَمِّدُ بِالْمَاءِ لِكَيْ يُعْلَنَ لإِسْرَائِيلَ». | ٣١ 31 |
ਅਪਰੰ ਨਾਹਮੇਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾ ਏਨੰ ਯਥਾ ਪਰਿਚਿਨ੍ਵਨ੍ਤਿ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣਾਹੰ ਜਲੇ ਮੱਜਯਿਤੁਮਾਗੱਛਮ੍|
| ثُمَّ شَهِدَ يُوحَنَّا فَقَالَ: «رَأَيْتُ الرُّوحَ يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ بِهَيْئَةِ حَمَامَةٍ وَيَسْتَقِرُّ عَلَيْهِ. | ٣٢ 32 |
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਯੋਹਨਪਰਮੇਕੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਵਿਹਾਯਸਃ ਕਪੋਤਵਦ੍ ਅਵਤਰਨ੍ਤਮਾਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਅਸ੍ਯੋਪਰ੍ੱਯਵਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੰ ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨਹਮ੍|
| وَلَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ، وَلكِنَّ الَّذِي أَرْسَلَنِي لأُعَمِّدَ بِالْمَاءِ هُوَ قَالَ لِي: الَّذِي تَرَى الرُّوحَ يَنْزِلُ وَيَسْتَقِرُّ عَلَيْهِ هُوَ الَّذِي سَيُعَمِّدُ بِالرُّوحِ الْقُدُسِ. | ٣٣ 33 |
ਨਾਹਮੇਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਲੇ ਮੱਜਯਿਤੁੰ ਮਾਂ ਪ੍ਰੈਰਯਤ੍ ਸ ਏਵੇਮਾਂ ਕਥਾਮਕਥਯਤ੍ ਯਸ੍ਯੋਪਰ੍ੱਯਾਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਅਵਤਰਨ੍ਤਮ੍ ਅਵਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਞ੍ਚ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਯਸਿ ਸਏਵ ਪਵਿਤ੍ਰੇ ਆਤ੍ਮਨਿ ਮੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| فَإِذْ شَاهَدْتُ هَذَا، أَشْهَدُ أَنَّهُ هُوَ ابْنُ اللهِ». | ٣٤ 34 |
ਅਵਸ੍ਤੰਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤਨਯ ਇਤਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਮਿ|
| وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي كَانَ يُوحَنَّا وَاقِفاً هُنَاكَ أَيْضاً وَمَعَهُ اثْنَانِ مِنْ تَلامِيذِهِ، | ٣٥ 35 |
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਯੋਹਨ੍ ਦ੍ਵਾਭ੍ਯਾਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧੇਂ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍
| فَنَظَرَ إِلَى يَسُوعَ وَهُوَ سَائِرٌ فَقَالَ: «هَذَا هُوَ حَمَلُ اللهِ». | ٣٦ 36 |
ਯਿਸ਼ੁੰ ਗੱਛਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੰ ਪਸ਼੍ਯਤੰ|
| فَلَمَّا سَمِعَ التِّلْمِيذَانِ كَلامَهُ تَبِعَا يَسُوعَ. | ٣٧ 37 |
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵੌ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਈਯਤੁਃ|
| وَالْتَفَتَ يَسُوعُ فَرَآهُمَا يَتْبَعَانِهِ، فَسَأَلَهُمَا: «مَاذَا تُرِيدَانِ؟» فَقَالا: «رَابِّي، أَيْ يَا مُعَلِّمُ، أَيْنَ تُقِيمُ؟» | ٣٨ 38 |
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤੌ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੌ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਕਿੰ ਗਵੇਸ਼ਯਥਃ? ਤਾਵਪ੍ਰੁʼੱਛਤਾਂ ਹੇ ਰੱਬਿ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਕੁਤ੍ਰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ?
| أَجَابَهُمَا: «تَعَالَيَا وَانْظُرَا». فَرَافَقَاهُ وَرَأَيَا مَحَلَّ إِقَامَتِهِ، وَأَقَامَا مَعَهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ؛ وَكَانَتِ السَّاعَةُ نَحْوَ الرَّابِعَةِ بَعْدَ الظُّهْرِ. | ٣٩ 39 |
ਤਤਃ ਸੋਵਾਦਿਤ੍ ਏਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯਤੰ| ਤਤੋ ਦਿਵਸਸ੍ਯ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਪ੍ਰਹਰਸ੍ਯ ਗਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੌ ਤੱਦਿਨੰ ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਤਾਂ|
| وَكَانَ أَنْدَرَاوُسُ أَخُو سِمْعَانَ بُطْرُسَ أَحَدَ هَذَيْنِ اللَّذَيْنِ تَبِعَا يَسُوعَ، بَعْدَمَا سَمِعَا كَلامَ يُوحَنَّا، | ٤٠ 40 |
ਯੌ ਦ੍ਵੌ ਯੋਹਨੋ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯਿਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗਮਤਾਂ ਤਯੋਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਃ
| فَمَا إِنْ وَجَدَ أَخَاهُ سِمْعَانَ، حَتَّى قَالَ لَهُ: «وَجَدْنَا الْمَسِيَّا» أَيِ الْمَسِيحَ. | ٤١ 41 |
ਸ ਇਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਥਮੰ ਨਿਜਸੋਦਰੰ ਸ਼ਿਮੋਨੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਪੁਰੁਸ਼਼ੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
| وَاقْتَادَهُ إِلَى يَسُوعَ. فَنَظَرَ يَسُوعُ مَلِيًّا إِلَى سِمْعَانَ وَقَالَ: «أَنْتَ سِمْعَانُ بْنُ يُونَا، وَلَكِنِّي سَأَدْعُوكَ: صَفَا» أَيْ صَخْراً. | ٤٢ 42 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤੰ ਯਿਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਯਤ੍| ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਯੂਨਸਃ ਪੁਤ੍ਰਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰਨਾਮਧੇਯੰ ਕੈਫਾਃ ਵਾ ਪਿਤਰਃ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي نَوَى يَسُوعُ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ، فَوَجَدَ فِيلِبُّسَ، فَقَالَ لَهُ: «اتْبَعْنِي!» | ٤٣ 43 |
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਯੀਸ਼ੌ ਗਾਲੀਲੰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਚੇਤਸਿ ਸਤਿ ਫਿਲਿਪਨਾਮਾਨੰ ਜਨੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਵੋਚਤ੍ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛ|
| وَكَانَ فِيلِبُّسُ مِنْ بَيْتَ صَيْدَا، بَلْدَةِ أَنْدَرَاوُسَ وَبُطْرُسَ. | ٤٤ 44 |
ਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਾਮ੍ਨਿ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਪਿਤਰਾਨ੍ਦ੍ਰਿਯਯੋਰ੍ਵਾਸ ਆਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਤਸ੍ਯ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਵਸਤਿਰਾਸੀਤ੍|
| ثُمَّ وَجَدَ فِيلِبُّسُ نَثَنَائِيلَ، فَقَالَ لَهُ: «وَجَدْنَا الَّذِي كَتَبَ عَنْهُ مُوسَى فِي الشَّرِيعَةِ، وَالأَنْبِيَاءُ فِي كُتُبِهِمْ وَهُوَ يَسُوعُ ابْنُ يُوسُفَ مِنَ النَّاصِرَةِ». | ٤٥ 45 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਫਿਲਿਪੋ ਨਿਥਨੇਲੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਵਦਤ੍ ਮੂਸਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਚ ਯਸ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤੰ ਯੂਸ਼਼ਫਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਨਾਸਰਤੀਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼੍ਮ ਵਯੰ|
| فَقَالَ نَثَنَائِيلُ: «وَهَلْ يَطْلُعُ مِنَ النَّاصِرَةِ شَيْءٌ صَالِحٌ؟» أَجَابَهُ فِيلِبُّسُ: «تَعَالَ وَانْظُرْ!» | ٤٦ 46 |
ਤਦਾ ਨਿਥਨੇਲ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਨਾਸਰੰਨਗਰਾਤ ਕਿੰ ਕਸ਼੍ਚਿਦੁੱਤਮ ਉਤ੍ਪਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਤਤਃ ਫਿਲਿਪੋ (ਅ)ਵੋਚਤ੍ ਏਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯ|
| وَرَأَى يَسُوعُ نَثَنَائِيلَ قَادِماً نَحْوَهُ فَقَالَ عَنْهُ: «هَذَا إِسْرَائِيلِيٌّ أَصِيلٌ لَا شَكَّ فِيهِ!» | ٤٧ 47 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਤਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯਾਯੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕਪਟਃ ਸਤ੍ਯ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਃ|
| فَسَأَلَهُ نَثَنَائِيلُ: «وَمِنْ أَيْنَ تَعْرِفُنِي؟» فَأَجَابَهُ يَسُوعُ: «رَأَيْتُكَ تَحْتَ التِّينَةِ قَبْلَ أَنْ يَدْعُوَكَ فِيلِبُّسُ». | ٤٨ 48 |
ਤਤਃ ਸੋਵਦਦ੍, ਭਵਾਨ੍ ਮਾਂ ਕਥੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜਾਨਾਤਿ? ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਤ੍ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਆਹ੍ਵਾਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯਦਾ ਤ੍ਵਮੁਡੁਮ੍ਬਰਸ੍ਯ ਤਰੋਰ੍ਮੂਲੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਸ੍ਤਦਾ ਤ੍ਵਾਮਦਰ੍ਸ਼ਮ੍|
| فَهَتَفَ نَثَنَائِيلُ قَائِلاً: «يَا مُعَلِّمُ، أَنْتَ ابْنُ اللهِ! أَنْتَ مَلِكُ إِسْرَائِيلَ!» | ٤٩ 49 |
ਨਿਥਨੇਲ੍ ਅਚਕਥਤ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਨਿਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋਸਿ, ਭਵਾਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ਸ੍ਯ ਰਾਜਾ|
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «هَلْ آمَنْتَ لأَنِّي قُلْتُ لَكَ إِنِّي رَأَيْتُكَ تَحْتَ التِّينَةِ؟ سَوْفَ تَرَى أَعْظَمَ مِنْ هَذَا!» | ٥٠ 50 |
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍, ਤ੍ਵਾਮੁਡੁਮ੍ਬਰਸ੍ਯ ਪਾਦਪਸ੍ਯ ਮੂਲੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨਾਹੰ ਮਮੈਤਸ੍ਮਾਦ੍ਵਾਕ੍ਯਾਤ੍ ਕਿੰ ਤ੍ਵੰ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸੀਃ? ਏਤਸ੍ਮਾਦਪ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣਿ ਕਾਰ੍ੱਯਾਣਿ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸਿ|
| ثُمَّ قَالَ لَهُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ سَتَرَوْنَ السَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَمَلائِكَةَ اللهِ يَصْعَدُونَ وَيَنْزِلُونَ عَلَى ابْنِ الإِنْسَانِ!» | ٥١ 51 |
ਅਨ੍ਯੱਚਾਵਾਦੀਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਇਤਃ ਪਰੰ ਮੋਚਿਤੇ ਮੇਘਦ੍ਵਾਰੇ ਤਸ੍ਮਾਨ੍ਮਨੁਜਸੂਨੁਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤਗਣਮ੍ ਅਵਰੋਹਨ੍ਤਮਾਰੋਹਨ੍ਤਞ੍ਚ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
