< يوحنَّا 1 >

فِي الْبَدْءِ كَانَ الْكَلِمَةُ، وَالْكَلِمَةُ كَانَ عِنْدَ اللهِ. وَكَانَ الْكَلِمَةُ اللهُ. ١ 1
ମୂଲୁଏ ବ଼ଲୁ ମାଚେ, ବ଼ଲୁ ମାହାପୂରୁ ତଲେ ମାଚେ, ଏ଼ ବ଼ଲୁଏ ମାହାପୂରୁ ମାଚେସି ।
هَذَا كَانَ فِي الْبَدْءِ عِنْدَ اللهِ. ٢ 2
ମୂଲୁଏ ଏ଼ ବ଼ଲୁ ମାହାପୂରୁ ତଲେ ମାଚେ ।
بِهِ تَكَوَّنَ كُلُّ شَيْءٍ، وَبِغَيْرِهِ لَمْ يَتَكَوَّنْ أَيُّ شَيْءٍ مِمَّا تَكَوَّنَ. ٣ 3
ଏ଼ ବ଼ଲୁ ତଲେ ମାହାପୂରୁ ବାରେ ଗା଼ଡ଼ିକିତେସି; ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନାୟି ବାରେ ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ହାମାନେ, ଏ଼ ବିତ୍ରାଟି ରଣ୍ତି ଜିକେଏ ଏ଼ ବ଼ଲୁ ପିସ୍‌ପେ ରା଼ଚି ଆ଼ହା ହିଲେଏ ।
فِيهِ كَانَتِ الْحَيَاةُ. وَالْحَيَاةُ كَانَتِ نُورَ النَّاسِ. ٤ 4
ଏ଼ ବ଼ଲୁତା ଜୀୱୁ ମାଚେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ଜୀୱୁ ମାଣ୍‌ସିୟାଁତି ଉଜେଡ଼ି ।
وَالنُّورُ يُضِيءُ فِي الظَّلامِ، وَالظَّلامُ لَمْ يُدْرِكْ النُّورَ. ٥ 5
ଏ଼ ଉଜେଡ଼ି ଆନ୍ଦେରିତା ଡ଼ୀଞ୍ଜିହିଁ ୱା଼ହିମାନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଆନ୍ଦେରି ଏ଼ଦାଆଁ ଏଚେଲା ଜିକେଏ ଅ଼ପାହିଲେଏ ।
ظَهَرَ إِنْسَانٌ أَرْسَلَهُ اللهُ، اسْمُهُ يُوحَنَّا، ٦ 6
ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ତାନି କାବ୍ରୁ ୱେହ୍‌ନାଣାଇଁ ପାଣ୍ତାତେସି; ଏ଼ୱାଣି ଦ଼ରୁ ଜହନ ।
جَاءَ يَشْهَدُ لِلنُّورِ، لِكَيْ يُؤْمِنَ الْجَمِيعُ بِوَاسِطَتِهِ. ٧ 7
ଏ଼ୱାସି ଉଜେଡ଼ିତି କାତା ଲ଼କୁଇଁ ୱେସାଲି ୱା଼ତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନିକିହିଁ ବାରେଜା଼ଣା ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ନାମିନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାସି ସା଼କି ହୀହାଲି ୱା଼ତେସି ।
لَمْ يَكُنْ هُوَ النُّورَ، بَلْ كَانَ شَاهِداً لِلنُّورِ، ٨ 8
ଏ଼ୱାସିଏ ତା଼ନୁଏ ଉଜେଡ଼ି ହିଲାଆତେସି; ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଉଜେଡ଼ିତି କାତା ୱେସାଲି ୱା଼ତେସି ।
فَالنُّورُ الْحَقُّ الَّذِي يُنِيرُ كُلَّ إِنْسَانٍ كَانَ آتِياً إِلَى الْعَالَمِ. ٩ 9
ଏମିନି ସାତା ଉଜେଡ଼ି ବାରେ ଲ଼କୁକି ଉଜେଡ଼ି ହୀନେ, ଏ଼ୱାସି ଦାର୍‌ତିତା ୱା଼ତେସି ।
كَانَ فِي الْعَالَمِ، وَبِهِ تَكَوَّنَ الْعَالَمُ، وَلَمْ يَعْرِفْهُ الْعَالَمُ. ١٠ 10
୧୦ଏ଼ୱାସି ଦାର୍‌ତିତା ମାଚେସି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଦାର୍‌ତି ବାରେ ରା଼ଚି ଆ଼ତେ, ଆ଼ତିଜିକେଏ ଈ ଦାର୍‌ତି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜାଲି ଆ଼ଡାଆତେ ।
وَقَدْ جَاءَ إِلَى خَاصَّتِهِ، وَلَكِنَّ هَؤُلاءِ لَمْ يَقْبَلُوهُ. ١١ 11
୧୧ଏ଼ୱାସି ତାନି ରା଼ଜିତା ୱା଼ତେସି, ଆ଼ତିଜିକେଏ ତାନି ଜାହାରା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆବାଆତେରି ।
أَمَّا الَّذِينَ قَبِلُوهُ، أَيِ الَّذِينَ آمَنُوا بِاسْمِهِ، فَقَدْ مَنَحَهُمُ الْحَقَّ فِي أَنْ يَصِيرُوا أَوْلادَ اللهِ، ١٢ 12
୧୨ଆମ୍ବାଆରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆବିତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ନାମିତେରି; ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍‌କା ମା଼ସ୍‌କା ଆ଼ହାଲି ଅଦିକାରା ହୀତେସି ।
وَهُمُ الَّذِينَ وُلِدُوا لَيْسَ مِنْ دَمٍ، وَلا مِنْ رَغْبَةِ جَسَدٍ، وَلا مِنْ رَغْبَةِ بَشَرٍ، بَلْ مِنَ اللهِ. ١٣ 13
୧୩ମାଣ୍‌ସିତି ତାଞ୍ଜିୟାଁ ତା଼ଣାଟି ଜାର୍ନା ଆ଼ତାକି ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍‌କା ଆ଼ହାହିଲଅରି, ମାହାପୂରୁ ତା଼ନୁଏ ଏ଼ୱାରି ତାଞ୍ଜି ଆ଼ତେସି ।
وَالْكَلِمَةُ صَارَ بَشَراً، وَخَيَّمَ بَيْنَنَا، وَنَحْنُ رَأَيْنَا مَجْدَهُ، مَجْدَ ابْنٍ وَحِيدٍ عِنْدَ الآبِ، وَهُوَ مُمْتَلِىءٌ بِالنِّعْمَةِ وَالْحَقِّ. ١٤ 14
୧୪ଅ଼ଡ଼େ, ଏ଼ ବ଼ଲୁ ମାଣ୍‌ସି ୱା଼ଣା ଆ଼ତେ, ମାହାପୂରୁତି କାର୍ମା ଇଞ୍ଜାଁ ସାତା ତଲେ ମା଼ ତା଼ଣା ବାସା କିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଆ଼ବା ତା଼ଣାଟି ୱା଼ହାମାନି ରଣ୍ତିଏ ମୀର୍‌ଏଣାତି ଗାୱୁରମି ଲେହେଁ ମା଼ର ଏ଼ୱାଣି ଗାୱୁରମି ମେସ୍ତାୟି ।
شَهِدَ لَهُ يُوحَنَّا فَهَتَفَ قَائِلاً: «هَذَا هُوَ الَّذِي قُلْتُ عَنْهُ: إِنَّ الآتِيَ بَعْدِي مُتَقَدِّمٌ عَلَيَّ، لأَنَّهُ كَانَ قَبْلَ أَنْ أُوْجَدَ». ١٥ 15
୧୫ଜହନ ଏ଼ୱାଣି କାତାତି ସା଼କି ହୀହାନା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି, ଏ଼ୱାସି ନା଼ କିହାଁ କାଜାସି, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ନା଼ନୁ ଜାର୍ନାଆ଼ତି ନ଼କେଏ ମାଚେସି, ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାଣି କାତା ନା଼ନୁ ତଲିଏ ଏଲେଇଞ୍ଜି ୱେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ, ଏ଼ୱାସିଏ ଈୱାସି ।”
فَمِنِ امْتِلائِهِ أَخَذْنَا جَمِيعُنَا وَنِلْنَا نِعْمَةً عَلَى نِعْمَةٍ، ١٦ 16
୧୬ଏ଼ଦାଆଁତାକି ତା଼ନୁ ପୂରା କିନି ତା଼ଣାଟି ମା଼ର ବାରେ ଜା଼ଣାତାୟି ବାରେ ବେଟାଆ଼ହାନା, କାର୍ମା ମୁହେଁ କାର୍ମାମେହ୍‌ନାଣି ବେଟାଆ଼ହାମାନାୟି ।
لأَنَّ الشَّرِيعَةَ أُعْطِيَتْ عَلَى يَدِ مُوسَى، أَمَّا النِّعْمَةُ وَالْحَقُّ فَقَدْ تَوَاجَدَا بِيَسُوعَ الْمَسِيحِ. ١٧ 17
୧୭ମାହାପୂରୁ ମ଼ସା ତା଼ଣାଟି ମେ଼ରା ହିୟାତେସି, ସାମା ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତ ତା଼ଣାଟି କାର୍ମାମେହ୍‌ନାୟି ଅ଼ଡ଼େ ସାତା ୱା଼ତେ ।
مَا مِنْ أَحَدٍ رَأَى اللهَ قَطُّ. وَلَكِنَّ الابْنَ الْوَحِيدَ، الَّذِي فِي حِضْنِ الآبِ، هُوَ الَّذِي خَبَّرَ عَنْهُ. ١٨ 18
୧୮ଆମ୍ବାଆସି ଏଚେଲା ମାହାପୂରୁଇଁ ମେସାହିଲଅସି, ତାନିତଲେ ମାନି ରଣ୍ତିଏ ମୀର୍‌ଏସି ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ଆ଼ବାଇଁ ପୁଣ୍‌ମ୍ବି କିହାମାଞ୍ଜାନେସି ।
وَهذِهِ شَهَادَةُ يُوحَنَّا حِينَ أَرْسَلَ الْيَهُودُ مِنْ أُورُشَلِيمَ بَعْضَ الْكَهَنَةِ وَاللّاوِيِّينَ يَسْأَلُونَهُ: «مَنْ أَنْتْ؟» ١٩ 19
୧୯ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତି ଇଞ୍ଜିଁ ଜହନଇଁ ୱେଞ୍ଜାଲି ଜୀହୁଦିୟାଁ ଏଚିବେ଼ଲା ଜିରୁସାଲମଟି କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଇଞ୍ଜାଁ ଲେ଼ବିୟଙ୍ଗାଣି ଜହନ ତା଼ଣା ପାଣ୍ତିତେରି, ଏ଼ୱାସି ଈ କାତା ୱେସ୍ତେସି ।
فَاعْتَرَفَ وَلَمْ يُنْكِرْ، بَلْ أَكَّدَ قَائِلاً: «لَسْتُ أَنَا الْمَسِيحَ». ٢٠ 20
୨୦ଜହନ ସାତା କାତା ୱେସ୍ତେସି, ଆ଼ଏ ଇଞ୍ଜିଁ ଇନାଆତେସି, ତୀର୍‌ପୁତଲେ ୱେସ୍ତେସି, “ନା଼ନୁ ମସିହା ଆ଼ଏ ।”
فَسَأَلُوهُ: «مَاذَا إِذَنْ؟ هَلْ أَنْتَ إِيلِيَّا؟» قَالَ: «لَسْتُ إِيَّاهُ!». «أَوَ أَنْتَ النَّبِيُّ؟» فَأَجَابَ: «لا!» ٢١ 21
୨୧ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେରି, ଆତିହିଁ “ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତି? ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ଏଲିୟତି କି?” ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଏଲିୟତେଏଁ ଆ଼ଏ ।” ଏ଼ୱାରି ୱେଚେରି, “ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାତି କି?” ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଆ଼ଏ ।”
فَقَالُوا: «فَمَنْ أَنْتَ، لِنَحْمِلَ الْجَوَابَ إِلَى الَّذِينَ أَرْسَلُونَا؟ مَاذَا تَقُولُ عَنْ نَفْسِكَ؟» ٢٢ 22
୨୨ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାମୁ, ମା଼ମ୍ବୁ ମାଙ୍ଗେ ପାଣ୍ତା ମାଞ୍ଜାନାରାଇଁ ଏ଼ନି କାତା ୱେହ୍‌ନମି । ନୀନୁ ଆମ୍ବାଆତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାକଡିମାଞ୍ଜି?”
فَقَالَ «أَنَا صَوْتُ مُنَادٍ فِي الْبَرِّيَّةِ: اجْعَلُوا الطَّرِيقَ مُسْتَقِيمَةً أَمَامَ الرَّبِّ، كَمَا قَالَ النَّبِيُّ إِشَعْيَاءُ». ٢٣ 23
୨୩ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନି ଜିସାୟ ଏ଼ନିକିଁ ଜ଼ଲାମାଚେସି, ‘ନା଼ନୁ ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ଟା଼ୟୁତା କାଜା ଗିୟାଁତଲେ କା଼ଲୱି ଆ଼ହିମାନି ରଅଣି ହା଼ଡାଲେହେଁ ତାତେଏଁ, ପ୍ରବୁତି ଜିରୁ ସଲ୍‌କେ କିଦୁ ।’”
وَكَانَ هؤُلاءِ مُرْسَلِينَ مِنْ قِبَلِ الْفَرِّيسِيِّينَ، ٢٤ 24
୨୪ଅ଼ଡ଼େ, ପାରୁସିୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ପାଣ୍ତ୍‌ୱି ଆ଼ହାମାଚେରି,
فَعَادُوا يَسْأَلُونَهُ: «إِنْ لَمْ تَكُنْ أَنْتَ الْمَسِيحَ، وَلا إِيلِيَّا، وَلا النَّبِيَّ، فَلِمَاذَا تُعَمِّدُ إِذَنْ؟» ٢٥ 25
୨୫ଏ଼ୱାରି ଜହନଇଁ ୱେଚେରି, “ନୀନୁ କ୍ରୀସ୍ତ କି ଏଲିୟ କି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାତି ଆ଼ଏ, ଆତିହିଁ ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଞ୍ଜି?”
أَجَابَ: «أَنَا أُعَمِّدُ بِالْمَاءِ! وَلكِنَّ بَيْنَكُمْ مَنْ لَا تَعْرِفُونَهُ، ٢٦ 26
୨୬ଜହନ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଏ଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଇଁ; ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ମୀରୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅତେରି, ଏ଼ୱାସି ମୀ ବିତ୍ରା ମାନେସି ।
وَهُوَ الآتِي بَعْدِي، وَأَنَا لَا أَسْتَحِقُّ أَنْ أَحُلَّ رِبَاطَ حِذَائِهِ». ٢٧ 27
୨୭ଏ଼ୱାସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି, ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣି ସେପୁୟାଁତି ଡ଼଼ର୍କା ଜିକେଏ ହୁକ୍‌ହାଲି ଜ଼ଗେ ଆ଼ଏ ।”
هَذَا جَرَى فِي بَيْتَ عَنْيَا، عَبْرَ الأُرْدُنِّ، حَيْثُ كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ. ٢٨ 28
୨୮ଏମିନି ଜର୍ଦନ କାଡାତି ୱେ଼ଡ଼ା ହ଼ପୁୱାକିତି ବେତନିୟାଁତା ଜହନ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହିମାଚେସି, ଏ଼ ଟା଼ୟୁତା ଈ ବାରେ ଆ଼ହାମାଚେ ।
وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي رَأَى يُوحَنَّا يَسُوعَ آتِياً نَحْوَهُ، فَهَتَفَ قَائِلاً: «هَذَا هُوَ حَمَلُ اللهِ الَّذِي يُزِيلُ خَطِيئَةَ الْعَالَمِ. ٢٩ 29
୨୯ଏ଼ ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜହନ ଜୀସୁଇଁ ତାନି ୱାକି ୱା଼ହିମାନାଣି ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ସିନିକିଦୁ ମାହାପୂରୁତି ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ, ଆମିନିଗାଟାସି ଈ ଦାର୍‌ତିତି ପା଼ପୁ ବାରେ ଡେ଼କା ଅ଼ନେସି ।
هَذَا هُوَ الَّذِي قُلْتُ عَنْهُ إِنَّ الرَّجُلَ الآتِيَ بَعْدِي مُتَقَدِّمٌ عَلَيَّ لأَنَّهُ كَانَ قَبْلَ أَنْ أُوْجَدَ. ٣٠ 30
୩୦ଈୱାସିଏ ଏ଼ୱାସି, ଆମ୍ବାଆରି କାତା ନା଼ନୁ ୱେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ, ‘ର଼ ମାଣ୍‌ସି ନା଼ ଡା଼ୟୁ ୱା଼ହିମାନେସି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ନା଼ କିହାଁ କାଜାସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ନା଼ନୁ ଜାର୍ନାଆ଼ତି ନ଼କେଏ ମାଚେସି ।’
وَلَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ وَلَكِنِّي جِئْتُ أُعَمِّدُ بِالْمَاءِ لِكَيْ يُعْلَنَ لإِسْرَائِيلَ». ٣١ 31
୩୧ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜା ହିଲାଆତେଏଁ, ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନିକିହିଁ ଇସ୍ରାୟେଲ ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ନେସି, ଈଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ଏ଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହାଲି ୱା଼ହାମାଇଁ ।”
ثُمَّ شَهِدَ يُوحَنَّا فَقَالَ: «رَأَيْتُ الرُّوحَ يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ بِهَيْئَةِ حَمَامَةٍ وَيَسْتَقِرُّ عَلَيْهِ. ٣٢ 32
୩୨ଅ଼ଡ଼େ ଜହନ ସା଼କି ହୀହାନା ୱେସ୍ତେସି, “ନା଼ନୁ ସୁଦୁଜୀୱୁ ପା଼ର୍‌ୱା ପଟାଲେହେଁ ଲାକପୂରୁଟି ରେ଼ଚା ୱା଼ହିମାନାଣି ମେସ୍ତେଏଁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାଣିଲାକ କୁଗିତେ ।
وَلَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ، وَلكِنَّ الَّذِي أَرْسَلَنِي لأُعَمِّدَ بِالْمَاءِ هُوَ قَالَ لِي: الَّذِي تَرَى الرُّوحَ يَنْزِلُ وَيَسْتَقِرُّ عَلَيْهِ هُوَ الَّذِي سَيُعَمِّدُ بِالرُّوحِ الْقُدُسِ. ٣٣ 33
୩୩ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁଞ୍ଜା ହିଲାଆତେଏଁ, ସାମା ଆମ୍ବାଆସି ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ୟୁତା ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହାଲି ପାଣ୍ତାମାଞ୍ଜାନେସି, ଏ଼ୱାସି ନାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାତେସି, ‘ଆମିନିଗାଟାଣି ଲାକ ସୁଦୁଜୀୱୁ ରେ଼ଚା ୱା଼ନାଣି ଅ଼ଡ଼େ କୁଗିନାଣି ମେହ୍‌ଦି, ଆମ୍ବାଆସି ସୁଦୁଜୀୱୁ ତଲେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନେସି, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ମାଣ୍‌ସି ।’”
فَإِذْ شَاهَدْتُ هَذَا، أَشْهَدُ أَنَّهُ هُوَ ابْنُ اللهِ». ٣٤ 34
୩୪ଜହନ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଏ଼ଦାଆଁ ମେସାମାଇଁ, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ମୀର୍‌ଏସି ।”
وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي كَانَ يُوحَنَّا وَاقِفاً هُنَاكَ أَيْضاً وَمَعَهُ اثْنَانِ مِنْ تَلامِيذِهِ، ٣٥ 35
୩୫ତାନି ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜହନ ତାନି ରୀ ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ନିଚାମାଚେସି;
فَنَظَرَ إِلَى يَسُوعَ وَهُوَ سَائِرٌ فَقَالَ: «هَذَا هُوَ حَمَلُ اللهِ». ٣٦ 36
୩୬ଏ଼ୱାସି ଜୀସୁଇଁ ଏ଼ ଜିରୁଟି ହାଜିମାନାଣି ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ସିନିକିଦୁ ମାହାପୂରୁତି ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ!”
فَلَمَّا سَمِعَ التِّلْمِيذَانِ كَلامَهُ تَبِعَا يَسُوعَ. ٣٧ 37
୩୭ଏ଼ ରୀ ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣି ହା଼ଡା ୱେଞ୍ଜାନା ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଚେରି ।
وَالْتَفَتَ يَسُوعُ فَرَآهُمَا يَتْبَعَانِهِ، فَسَأَلَهُمَا: «مَاذَا تُرِيدَانِ؟» فَقَالا: «رَابِّي، أَيْ يَا مُعَلِّمُ، أَيْنَ تُقِيمُ؟» ٣٨ 38
୩୮ଜୀସୁ ୱେଣ୍ଡେ ତିର୍‌ୱାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ତାନି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଜିମାନାଣି ମେସାନା ୱେଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁ ପାରିମାଞ୍ଜେରି?” ଏ଼ୱାରି ୱେଚେରି, “ରାବି ନୀନୁ ଆମ୍ବିୟା ଡ଼ୟିମାଞ୍ଜି?”
أَجَابَهُمَا: «تَعَالَيَا وَانْظُرَا». فَرَافَقَاهُ وَرَأَيَا مَحَلَّ إِقَامَتِهِ، وَأَقَامَا مَعَهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ؛ وَكَانَتِ السَّاعَةُ نَحْوَ الرَّابِعَةِ بَعْدَ الظُّهْرِ. ٣٩ 39
୩୯ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ୱା଼ଦୁ, ମେହ୍‌ଦେରି । ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ହାଜାନା ତାନି ଡ଼ୟିନି ଟା଼ୟୁ ମେସ୍ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ, ଏ଼ ଦିନା ଏ଼ୱାଣିତଲେ ଡ଼ୟିତେରି; ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଏଚିବେ଼ଲା ଲା଼ଇତି ଦସ ଗଂଟା ଆ଼ହାମାଚେ ।
وَكَانَ أَنْدَرَاوُسُ أَخُو سِمْعَانَ بُطْرُسَ أَحَدَ هَذَيْنِ اللَّذَيْنِ تَبِعَا يَسُوعَ، بَعْدَمَا سَمِعَا كَلامَ يُوحَنَّا، ٤٠ 40
୪୦ଜହନତି କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଆମିନି ରିଆରି ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଜାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରା ରଅସି ସିମନ ପିତରତି ତାୟି ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ମାଚେସି ।
فَمَا إِنْ وَجَدَ أَخَاهُ سِمْعَانَ، حَتَّى قَالَ لَهُ: «وَجَدْنَا الْمَسِيَّا» أَيِ الْمَسِيحَ. ٤١ 41
୪୧ଏ଼ୱାସି ତଲିଏ ତାନି ତାୟି ସିମନଇଁ ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମା଼ମ୍ବୁ ମସିହାଇଁ ମେସ୍ତମି ।”
وَاقْتَادَهُ إِلَى يَسُوعَ. فَنَظَرَ يَسُوعُ مَلِيًّا إِلَى سِمْعَانَ وَقَالَ: «أَنْتَ سِمْعَانُ بْنُ يُونَا، وَلَكِنِّي سَأَدْعُوكَ: صَفَا» أَيْ صَخْراً. ٤٢ 42
୪୨ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ସିମନଇଁ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ତାତେସି । ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆଟେ ସିନିକିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ଜହନ ମୀର୍‌ଏଣା ସିମନତି । ନୀନୁ କେ଼ପା ଦ଼ରୁଟି ୱେ଼ଙ୍ଗିଦି ।”
وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي نَوَى يَسُوعُ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ، فَوَجَدَ فِيلِبُّسَ، فَقَالَ لَهُ: «اتْبَعْنِي!» ٤٣ 43
୪୩ଅ଼ର ନେ଼ଚୁ ଜୀସୁ ଗାଲିଲିତା ହାଜାଲି ଅଣ୍‌ପିତେସି, ଏ଼ୱାସି ପିଲିପଇଁ ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ ଜେ଼ଚ ୱା଼ମୁ!”
وَكَانَ فِيلِبُّسُ مِنْ بَيْتَ صَيْدَا، بَلْدَةِ أَنْدَرَاوُسَ وَبُطْرُسَ. ٤٤ 44
୪୪ପିଲିପ ବେତ୍‌ସାୟିଦା ଗା଼ଡ଼ାତାସି ମାଚେସି, ଏ଼ଦି ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ଇଞ୍ଜାଁ ପିତରତି ଗା଼ଡ଼ା ମାଚେ ।
ثُمَّ وَجَدَ فِيلِبُّسُ نَثَنَائِيلَ، فَقَالَ لَهُ: «وَجَدْنَا الَّذِي كَتَبَ عَنْهُ مُوسَى فِي الشَّرِيعَةِ، وَالأَنْبِيَاءُ فِي كُتُبِهِمْ وَهُوَ يَسُوعُ ابْنُ يُوسُفَ مِنَ النَّاصِرَةِ». ٤٥ 45
୪୫ପିଲିପ ନିତନିୟେଲଇଁ ମେସାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆରି କାତା ମ଼ସାତି ମେ଼ରାତା ରା଼ଚାମାନେରି, ଅ଼ଡ଼େ, ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାରି ଜିକେଏ ରା଼ଚାମାନେରି, ମା଼ମ୍ବୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ବେଟାଆ଼ହାମାନମି । ଏ଼ୱାସି ଜସେପ ମୀର୍‌ଏସି ନା଼ଜରିତତି ଜୀସୁ ।”
فَقَالَ نَثَنَائِيلُ: «وَهَلْ يَطْلُعُ مِنَ النَّاصِرَةِ شَيْءٌ صَالِحٌ؟» أَجَابَهُ فِيلِبُّسُ: «تَعَالَ وَانْظُرْ!» ٤٦ 46
୪୬ନିତନିୟେଲ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେସି, “ନା଼ଜରିତତା କି ଏ଼ନି ନେହିଁ କାମା ଆ଼ହିମାନେ?” ପିଲିପ ଏଲେଇଚେସି, “ୱା଼ହାନା ସିନିକିମୁ ।”
وَرَأَى يَسُوعُ نَثَنَائِيلَ قَادِماً نَحْوَهُ فَقَالَ عَنْهُ: «هَذَا إِسْرَائِيلِيٌّ أَصِيلٌ لَا شَكَّ فِيهِ!» ٤٧ 47
୪୭ଜୀସୁ ନିତନିୟେଲଇଁ ତାନି ତା଼ଣା ୱା଼ହିମାନାଣି ମେସାନା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣି କାତା ୱେସ୍ତେସି, “ମେହ୍‌ଦୁ ଈୱାସି ସାତା ତଲେ ଇସ୍ରାୟେଲତି ଲ଼କୁ; ଈୱାଣି ତା଼ଣା ଏ଼ନାୟି ନା଼ଡ଼ିକିନି ବୁଦି ହିଲେଏ!”
فَسَأَلَهُ نَثَنَائِيلُ: «وَمِنْ أَيْنَ تَعْرِفُنِي؟» فَأَجَابَهُ يَسُوعُ: «رَأَيْتُكَ تَحْتَ التِّينَةِ قَبْلَ أَنْ يَدْعُوَكَ فِيلِبُّسُ». ٤٨ 48
୪୮ନିତନିୟେଲ ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେସି, “ନୀନୁ ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ନିକିହିଁ ପୁଞ୍ଜାତି?” ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ପିଲିପ ନିଙ୍ଗେ ହା଼ଟାତି ନ଼କେଏ ନୀନୁ ତ଼ୟା ମା଼ର୍‌ନୁ ଡ଼଼ଇ ମାଚି, ଏଚେ଼ତା ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗ ମେସାମାଞ୍ଜାତେଏଁ ।”
فَهَتَفَ نَثَنَائِيلُ قَائِلاً: «يَا مُعَلِّمُ، أَنْتَ ابْنُ اللهِ! أَنْتَ مَلِكُ إِسْرَائِيلَ!» ٤٩ 49
୪୯ନିତନିୟେଲ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ନୀନୁ ମାହାପୂରୁ ମୀର୍‌ଏଣାତି! ନୀନୁଏ ଇସ୍ରାୟେଲ ରାଜାତି ।”
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «هَلْ آمَنْتَ لأَنِّي قُلْتُ لَكَ إِنِّي رَأَيْتُكَ تَحْتَ التِّينَةِ؟ سَوْفَ تَرَى أَعْظَمَ مِنْ هَذَا!» ٥٠ 50
୫୦ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ତ଼ୟା ମା଼ର୍‌ନୁ ଡ଼଼ଇ ମେସ୍ତାତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାଲିଏ ନୀନୁ ନାମିମାଞ୍ଜି?” ନୀନୁ ଈଦାଆଁ କିହାଁ ହା଼ରେକା କାଜା କାମାୟାଁ ମେହ୍‌ଦି ।
ثُمَّ قَالَ لَهُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ سَتَرَوْنَ السَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَمَلائِكَةَ اللهِ يَصْعَدُونَ وَيَنْزِلُونَ عَلَى ابْنِ الإِنْسَانِ!» ٥١ 51
୫୧ଜୀସୁ ନିତନିୟେଲଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗେ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ ନୀନୁ ଲାକପୂରୁ ଦେପିଆ଼ହାମାନାଣି ଇଞ୍ଜାଁ ମାଣ୍‌ସି ମୀର୍‌ଏଣା ତା଼ଣା ମାହାପୂରୁତି ଦୂତୁୟାଁ ଲାକ ହାଜିମାନାଣି ଅ଼ଡ଼େ ଡ଼଼ଇ ୱା଼ହିମାନାଣି ମେହ୍‌ଦି ।”

< يوحنَّا 1 >