يوحنَّا 6
| بَعْدَ ذلِكَ عَبَرَ يَسُوعُ بُحَيْرَةَ الْجَلِيلِ، أَيْ بُحَيْرَةَ طَبَرِيَّةَ، إِلَى الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ، | ١ 1 |
ଇତାର୍ ହଃଚେ ଜିସୁ ଗାଲିଲି ସଃମ୍ନ୍ଦାର୍ ବଃଲେକ୍ ତିବିରିଆ ସଃମ୍ନ୍ଦାର୍ ସେହାଟି ଗଃଲା ।
| وَتَبِعَهُ جَمْعٌ كَبِيرٌ بَعْدَمَا رَأَوْا آيَاتِ شِفَائِهِ لِلْمَرْضَى. | ٢ 2 |
ଆର୍ ରଗିମଃନ୍କେ ଜୁୟ୍ ଜୁୟ୍ କାବା ଅଃଉତା ଚିନ୍ କଃର୍ତିରିଲା, ସେରିସଃବୁ ଦଃକି ବୁତେକ୍ ଲକ୍ ତାର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଜଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
| وَصَعِدَ يَسُوعُ وَتَلامِيذُهُ إِلَى الْجَبَلِ وَجَلَسُوا. | ٣ 3 |
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ହଃର୍ବାତ୍ ଉହ୍ରେ ଜାୟ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ସେତି ବଃସ୍ଲା ।
| وَكَانَ عِيدُ الْفِصْحِ الْيَهُودِيُّ قَدِ اقْتَرَبَ. | ٤ 4 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ମୁକ୍ଳାଉଁଣି ହଃର୍ବ୍ ଚଃମେ ଅୟ୍ ଆସ୍ତି ରିଲି ।
| وَإِذْ تَطَلَّعَ يَسُوعُ وَرَأَى جَمْعاً كَبِيراً قَادِماً نَحْوَهُ، قَالَ لِفِيلِبُّسَ: «مِنْ أَيْنَ نَشْتَرِي خُبْزاً لِنُطْعِمَ هؤُلاءِ كُلَّهُمْ؟» | ٥ 5 |
ତାର୍ ଲଃଗେ ଅଲେକାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଆସ୍ତାର୍ ଦଃକି ଜିସୁ ପିଲିପ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ଅଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ କାଉଁକେ କୁୟ୍ତି ହୁଣି କାଦି ଗେନୁଆଁ?”
| وَقَدْ قَالَ هَذَا لِيَمْتَحِنَهُ، لأَنَّ يَسُوعَ كَانَ يَعْرِفُ مَا سَيَفْعَلُهُ. | ٦ 6 |
ମଃତର୍ ପିଲିପକେ କଃଟ୍ହାଳ୍ ବୁଜୁକ୍ ଜିସୁ ଇ କଃତା କୟ୍ରିଲା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜିସୁ କାୟ୍ କଃରୁକେ ଜାତିରିଲା ସେ ନିଜେ ଜାଣି ରିଲା ।
| فَأَجَابَهُ فِيلِبُّسُ: «حَتَّى لَوِ اشْتَرَيْنَا خُبْزاً بِمِئَتَيْ دِينَارٍ، لَمَا كَفَى لِيَحْصُلَ الْوَاحِدُ مِنْهُمْ عَلَى قِطْعَةٍ صَغِيرَةٍ!» | ٧ 7 |
ପିଲିପ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲା, “ଇ ସଃବୁ ଲକାର୍ ଗିନେ କଃଣ୍ଡେକ୍ କଃଣ୍ଡେକ୍ ଦେଉଁକ୍ ହାଁଚ୍କଳି ରୁହା ଟଃକାର୍ ରୁଟି ହେଁ ନଃକେଟେ ।”
| فَقَالَ لَهُ أَنْدَرَاوُسُ، أَخُو سِمْعَانَ بُطْرُسَ، وَهُوَ أَحَدُ التَّلامِيذِ: | ٨ 8 |
ଜିସୁର୍ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ଚେଲା ସିମନ୍ ପିତର୍ ତାର୍ ବାୟ୍ସି ଆନ୍ଦ୍ରିଅ କୟ୍ଲା,
| «هُنَا وَلَدٌ مَعَهُ خَمْسَةُ أَرْغِفَةِ شَعِيرٍ وَسَمَكَتَانِ صَغِيرَتَانِ. وَلكِنْ مَا هذِهِ لِمِثْلِ هَذَا الْجَمْعِ الْكَبِيرِ؟» | ٩ 9 |
“ଇତି ଗଟେକ୍ ହିଲାଆଚେ, ତାର୍ ଲଃଗେ ଜଃବ ତଃୟ୍ ତିଆର୍ ଅୟ୍ରିଲା ହାଁଚ୍ ଗଟ୍ ରୁଟି ଆର୍ ଜଳେକ୍ ବାଜ୍ଲା ମାଚ୍ ଆଚେ, ମଃତର୍ ଅଃତେକ୍ ଲକାର୍ ଗିନେ କାୟ୍ ଅୟ୍ଦ୍?”
| فَقَالَ يَسُوعُ: «أَجْلِسُوهُمْ!» وَكَانَ هُنَاكَ عُشْبٌ كَثِيرٌ. فَجَلَسَ الرِّجَالُ، وَكَانَ عَدَدُهُمْ نَحْوَ خَمْسَةِ آلافٍ. | ١٠ 10 |
ଜିସୁ ଚେଲାମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବଃସାଉଆ ।” ସେତି ଜଃବର୍ ରଃନ୍ ରିଲି, ସେ ରଃନ୍ ଉହ୍ରେ ସଃବୁଲକ୍ ବଃସ୍ଲାୟ୍; ସେତି ଅଃଣ୍ଡ୍ରାହିଲା ହଃକା ହାକାହାକି ହାଁଚ୍ ଆଜାର୍ ରିଲାୟ୍ ।
| فَأَخَذَ يَسُوعُ الأَرْغِفَةَ وَشَكَرَ، ثُمَّ وَزَّعَ مِنْهَا عَلَى الْجَالِسِينَ، بِقَدْرِ مَا أَرَادُوا. وَكَذلِكَ فَعَلَ بِالسَّمَكَتَيْنِ. | ١١ 11 |
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ସେ ରୁଟି ଦଃରି ଇସ୍ୱର୍କେ ପାର୍ତ୍ନା କଃରି ସେତି ବଃସି ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବାଟାକଃରି ଦିଲା । ସେନ୍କଃରି ଜଳେକ୍ ମାଚ୍କେ ହେଁ ବାଟାକଃରି ଦିଲା, ସେମଃନ୍ ଜଃତେକ୍ ମଃନ୍କଃଲାୟ୍ ସଃତେକ୍ ଦିଲା ।
| فَلَمَّا شَبِعُوا، قَالَ لِتَلامِيذِهِ: «اجْمَعُوا كِسَرَ الْخُبْزِ الَّتِي فَضَلَتْ لِكَيْ لَا يَضِيعَ شَيْءٌ!» | ١٢ 12 |
ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ଆଦାର୍ ହୁର୍ଲାକ୍ ଜିସୁ ଚେଲାମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜଃନ୍କଃରି କାୟ୍ରି ନଃସ୍ଟ୍ ନୟେ, ଇତାର୍ ଗିନେ ବାଙ୍ଗ୍ଲା କୁଦ୍ରି ଜାୟ୍ରି ଉବ୍ରି ଆଚେ ସେରି ବେଟା ।”
| فَجَمَعُوهَا، وَمَلأُوا اثْنَتَيْ عَشْرَةَ قُفَّةً مِنْ كِسَرِ الْخُبْزِ الْفَاضِلَةِ عَنِ الآكِلِينَ مِنْ خَمْسَةِ أَرْغِفَةِ الشَّعِيرِ. | ١٣ 13 |
ସେତାକ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜଃବ ତଃୟ୍ ତିଆର୍ ଅୟ୍ଲା ହାଁଚ୍ ଗଟ୍ ରୁଟି କାୟ୍ ଉବୁର୍ଲାର୍ ବେଟି ବାର ଡଃଲା ବଃର୍ତି କଃଲାୟ୍ ।
| فَلَمَّا رَأَى النَّاسُ الآيَةَ الَّتِي صَنَعَهَا يَسُوعُ قَالُوا: «حَقّاً، هَذَا هُوَ النَّبِيُّ الآتِي إِلَى الْعَالَمِ». | ١٤ 14 |
ସେତାକ୍ ସେତି ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁ କଃଲାର୍ କାବା ଅଃଉତା ଚିନ୍ ଦଃକି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ଜୁୟ୍ ବାବ୍ବାଦି ଜଃଗତାର୍ ଆସ୍ତାର୍ ରିଲି, ଏ ବାୟ୍ଦ୍ରେ ସେ ।”
| وَعَلِمَ يَسُوعُ أَنَّهُمْ عَلَى وَشْكِ أَنْ يَخْتَطِفُوهُ لِيُقِيمُوهُ مَلِكاً، فَعَادَ إِلَى الْجَبَلِ وَحْدَهُ. | ١٥ 15 |
ଇତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ବଃଳ୍ମାଡ୍କଃରି ଦଃରି ନଃୟ୍ ରଃଜା କଃରୁକେ ଉପାୟ୍ କଃରୁଲାୟ୍ ବଃଲି ଜାଣି, ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଲ୍ଗା ଅୟ୍ ଏକ୍ଲା ହଃର୍ବାତ୍ ଉହ୍ରେ ଆରେକ୍ ବାରାୟ୍ ଗଃଲା ।
| وَلَمَّا حَلَّ الْمَسَاءُ نَزَلَ تَلامِيذُهُ إِلَى الْبُحَيْرَةِ، | ١٦ 16 |
ସେଦିନ୍ ସଃଞ୍ଜ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ଜିସୁର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ସଃମଃନ୍ଦ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ଗଃଳାୟ୍,
| وَرَكِبُوا قَارِباً مُتَّجِهِينَ إِلَى كَفْرَنَاحُومَ فِي الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ مِنَ الْبُحَيْرَةِ. وَخَيَّمَ الظَّلامُ وَلَمْ يَكُنْ يَسُوعُ قَد لَحِقَ بِهِمْ. | ١٧ 17 |
ଆର୍ ଡଙ୍ଗାୟ୍ ବଃସି ସଃମଃନ୍ଦ୍ ସେହାଟି ରିଲା କପୁର୍ନାହୁମ୍ ଗଃଳେ ଜଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ । ସଃଡେବଃଳ୍ ରାତି ଅୟ୍ ଆସ୍ତି ରିଲି, ଜିସୁ ସଃଡେବଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ସେମଃନାର୍ ଲଃଗେ ଆସି ନଃରିଲା ।
| وَهَبَّتْ عَاصِفَةٌ قَوِيَّةٌ، فَاضْطَرَبَتِ الْبُحَيْرَةُ. | ١٨ 18 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ଅଃପର୍ବଳ୍ ବାଉ ଆୟ୍ଲାକ୍ ହାଣାୟ୍ ଉଲାଳ୍ ଉଟ୍ତିରିଲି ।
| وَبَعْدَمَا جَذَّفَ التَّلامِيذُ نَحْوَ ثَلاثَةِ أَمْيَالٍ أَوْ أَرْبَعَةٍ، رَأَوْا يَسُوعَ يَقْتَرِبُ مِنَ الْقَارِبِ مَاشِياً عَلَى مَاءِ الْبُحَيْرَةِ، فَاسْتَوْلَى عَلَيْهِمِ الْخَوْفُ، | ١٩ 19 |
ଇତାର୍ ହଃଚେ ଚେଲାମଃନ୍ ହାକାହାକି ଦୁୟ୍ ତିନି କସ୍ ଡଙ୍ଗା ଗାଟି ଗଃଲା ହଃଚେ ଜିସୁ ସଃମଃନ୍ଦ୍ ଉହ୍ରେ ଇଣ୍ଡି ଇଣ୍ଡି ଡଙ୍ଗା ଚଃମେ ଆସ୍ତିରିଲାର୍ ଦଃକି ଜଃବର୍ ଡିର୍ଲାୟ୍ ।
| فَشَجَّعَهُمْ قَائِلاً: «أَنَا هُوَ لَا تَخَافُوا!» | ٢٠ 20 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇରି ତ ମୁୟ୍, ଡିରି ଜାହାନାୟ୍ ।”
| فَمَا كَادُوا يَطْلُبُونَ مِنْهُ أَنْ يَصْعَدَ إِلَى الْقَارِبِ، حَتَّى وَصَلَ الْقَارِبُ إِلَى الْمَكَانِ الْمَقْصُودِ. | ٢١ 21 |
ତାର୍ହଃଚେ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଡଙ୍ଗା ବିତ୍ରେ ନେଉଁକ୍ ମଃନ୍ କଃଲାୟ୍, ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ଟାଣେ ଜାତିରିଲାୟ୍ ଡଙ୍ଗା ତଃତ୍କାଣ୍ ସେଟାଣେ କଃଣ୍ଡିଏ ହଚ୍ଲି ।
| وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي، لَمْ يَجِدِ الْجَمْعُ الَّذِينَ بَاتُوا عَلَى الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ مِنَ الْبُحَيْرَةِ إِلّا قَارِباً وَاحِداً. وَكَانُوا يَعْرِفُونَ أَنَّ يَسُوعَ لَمْ يَرْكَبِ الْقَارِبَ مَعَ تَلامِيذِهِ (بِالأَمْسِ)، بَلِ اسْتَقَلَّهُ التَّلامِيذُ وَحْدَهُمْ. | ٢٢ 22 |
ସେଟାଣେ ଗଟେକ୍ ଡଙ୍ଗା ଚାଡି ବିନ୍ କୁୟ୍ ଡଙ୍ଗା ହେଁ ନଃରିଲି, ଆର୍ ସେତି ଜେ ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜାୟ୍ନଃରିଲା, ଇରି ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାର୍ ଆର୍କ ବିନ୍ ସଃମଃନ୍ଦ୍ ସେହାଟି ଟିଅୟ୍ ରିଲାୟ୍ ସେମଃନ୍ ଦଃକି ରିଲାୟ୍ ।
| ثُمَّ جَاءَتْ قَوَارِبُ أُخْرَى مِنْ طَبَرِيَّةَ، وَرَسَتْ بِالْقُرْبِ مِنَ الْمَكَانِ الَّذِي أَكَلُوا فِيهِ الْخُبْزَ بَعْدَمَا شَكَرَ الرَّبُّ عَلَيْهِ. | ٢٣ 23 |
ଜୁୟ୍ତି ମାପ୍ରୁ ଜିସୁ ପାର୍ତ୍ନା କଃରି ଲକ୍ମଃନ୍କେ ରୁଟି କାଉଁକେ ଦଃୟ୍ରିଲା, ସେ ଜଃଗା ଲଃଗେ ତିବିରିଆ ତଃୟ୍ହୁଣି ଆରେକ୍ କଃତିଗଟ୍ ଡଙ୍ଗା ଆସି ହଚ୍ଲି ।
| فَلَمَّا لَمْ يَجِدِ الْجَمْعُ يَسُوعَ وَلا تَلامِيذَهُ هُنَاكَ، رَكِبُوا تِلْكَ الْقَوَارِبَ وَجَاءُوا إِلَى كَفْرَنَاحُومَ بَاحِثِينَ عَنْ يَسُوعَ. | ٢٤ 24 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ କି ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ସେତି ନଃରିଲାୟ୍, ଇରି ଦଃକି ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଲଳି ଲଳି ଡଙ୍ଗାୟ୍ ଚଃଗି କପୁର୍ନାହୁମ୍ ଗଃଳେ ଗଃଲାୟ୍ ।
| فَلَمَّا وَجَدُوهُ عَلَى الضَّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ مِنَ الْبُحَيْرَةِ، قَالُوا لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، مَتَى وَصَلْتَ إِلَى هُنَا؟» | ٢٥ 25 |
ଆର୍ ସଃମ୍ନ୍ଦାର୍ ସେହାଟି ଜିସୁକେ ଦଃକି ଲକ୍ମଃନ୍ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ତୁୟ୍ କଃଡେବଃଳ୍ ଆସି ଇତି ହଚ୍ଲିସ୍?”
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: أَنْتُمْ تَبْحَثُونَ عَنِّي لَا لأَنَّكُمْ رَأَيْتُمُ الآيَاتِ، بَلْ لأَنَّكُمْ أَكَلْتُمْ وَشَبِعْتُمْ مِنْ تِلْكَ الأَرْغِفَةِ. | ٢٦ 26 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ମର୍ କାବା ଅଃଉତା ଚିନ୍ ଦଃକି, ମକେ ଲଳୁକ୍ ନାସାସ୍ । ମଃତର୍ ରୁଟି କାୟ୍ ଆଦାର୍ ହୁର୍ଲାକ୍ ମକେ ଲଳୁଲାସ୍ ।
| لَا تَسْعَوْا وَرَاءَ الطَّعَامِ الْفَانِي، بَلْ وَرَاءَ الطَّعَامِ الْبَاقِي إِلَى الْحَيَاةِ الأَبَدِيَّةِ، الَّذِي يُعْطِيكُمْ إِيَّاهُ ابْنُ الإِنْسَانِ، لأَنَّ هَذَا الطَّعَامَ قَدْ وَضَعَ اللهُ الآبُ خَتْمَهُ عَلَيْهِ». (aiōnios g166) | ٢٧ 27 |
ଜୁୟ୍ କାଦି ନଃସ୍ଟ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ତାର୍ ଗିନେ କଃସ୍ଟ୍ କଃରା ନାୟ୍ । ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ କାଦି ନଃସ୍ଟ୍ ନୟ୍ ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍, ସେତାର୍ ଗିନେ କଃସ୍ଟ୍ କଃରା; ଇ କାଦି ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ତୁମିମଃନ୍କେ ଦଃୟ୍ଦ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଇସ୍ୱର୍ ଉବା ସେତାର୍ ଗିନେ ତାକ୍ ମୁଦ୍ରା ଦଃୟ୍ ଆଚେ ।” (aiōnios g166)
| فَسَأَلُوهُ: «مَاذَا نَفْعَلُ لِنَعْمَلَ مَا يَطْلُبُهُ اللهُ؟» | ٢٨ 28 |
ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଇସ୍ୱର୍ ଜୁୟ୍ରି ମଃନ୍ କଃରୁଲା ସେରି ଅଃମି କଃରୁକେ ଅଃମିକ୍ କାୟ୍ରି କଃରୁକେ ହଃଳେଦ୍?”
| أَجَابَ يَسُوعُ: «الْعَمَلُ الَّذِي يَطْلُبُهُ اللهُ هُوَ أَنْ تُؤْمِنُوا بِمَنْ أَرْسَلَهُ». | ٢٩ 29 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜାକେ ଇସ୍ୱର୍ ହଃଟାୟ୍ ଆଚେ, ତାକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ସେରି କଃରୁ ହାରାସ୍ ।”
| فَقَالُوا لَهُ: «مَا الآيَةُ الَّتِي تَعْمَلُهَا لِنَرَاهَا وَنُؤْمِنَ بِكَ؟ مَاذَا تَقْدِرُ أَنْ تَعْمَلَ؟ | ٣٠ 30 |
ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ତକେ ଅଃମି ଜଃନ୍କଃରି ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁନ୍ଦ୍ ସେତାର୍ ଗିନେ ଅଃମିକ୍ କାୟ୍ କାବା ଅଃଉତା ଚିନ୍ ଦଃକାଉଁ ହାର୍ସି? କଃଉ କାୟ୍ କଃରୁ ହାର୍ସି?
| فَإِنَّ آبَاءَنَا أَكَلُوا الْمَنَّ فِي الْبَرِّيَّةِ كَمَا جَاءَ فِي الْكِتَابِ: أَعْطَاهُمْ مَنَّ السَّمَاءِ خُبْزاً لِيَأْكُلُوا!» | ٣١ 31 |
ଅଃମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ଟଃଙ୍ଗ୍ରାବଃଟାୟ୍ ମାନା କାୟ୍ଲାୟ୍, ଅଃମାର୍ ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ‘ସେ ଇ କାଦି ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଦିଲା ।’”
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مُوسَى لَمْ يُعْطِكُمْ خُبْزاً مِنَ السَّمَاءِ، وَإِنَّمَا أَبِي هُوَ الَّذِي يُعْطِيكُمُ الآنَ خُبْزَ السَّمَاءِ الْحَقِيقِيَّ، | ٣٢ 32 |
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଜାୟ୍ରି ମସା ତୁମିମଃନ୍କେ ଦଃୟ୍ରିଲା, ସେରି ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆୟ୍ଲା କାଦି ନାୟ୍; ମଃତର୍ ମର୍ ଉବା ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ସଃତ୍ୟା କାଦି ଦଃୟ୍ଦ୍ ।
| فَخُبْزُ اللهِ هُوَ النَّازِلُ مِنَ السَّمَاءِ الْوَاهِبُ حَيَاةً لِلْعَالَمِ». | ٣٣ 33 |
ଜେ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଉତ୍ରି ଆସି ଜଃଗତାର୍ ଜିବନ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍, ସେ ଅଃଉଁଲା ସେ ଇସ୍ୱର୍ ଦେତା କାଦି ।”
| قَالُوا لَهُ: «يَا سَيِّدُ، أَعْطِنَا فِي كُلِّ حِينٍ هَذَا الْخُبْزَ». | ٣٤ 34 |
ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ମାପ୍ରୁ, ଅଃମିକ୍ ସଃବୁବଃଳ୍ ଇ କାଦି ଦେ ।”
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ خُبْزُ الْحَيَاةِ. فَالَّذِي يُقْبِلُ إِلَيَّ لَا يَجُوعُ، وَالَّذِي يُؤْمِنُ بِي لَا يَعْطَشُ أَبَداً. | ٣٥ 35 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ ସେ ଜିବନ୍ ଦେତା କାଦି, ଜେ ମର୍ ତଃୟ୍ ଆସେଦ୍, ତାକ୍ କଃବେ ହେଁ ବୁକ୍ ନୟ୍ । ଜେ ମକେ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରେଦ୍, ତାକ୍ କଃବେ ହେଁ ସସ୍ ନୟ୍ ।
| وَلكِنْ قُلْتُ لَكُمْ إِنَّكُمْ رَأَيْتُمُونِي وَلا تُؤْمِنُونَ، | ٣٦ 36 |
ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ତୁମିମଃନ୍ ମକେ ଦଃକି ହେଁ ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେରୁଲାସ୍ ।
| وَلكِنَّ كُلَّ مَا يَهَبُهُ الآبُ لِي سَيَأْتِي إِلَيَّ، وَمَنْ يَأْتِ إِلَيَّ لَا أَطْرَحْهُ إِلَى الْخَارِجِ أَبَداً، | ٣٧ 37 |
ଜୁୟ୍ମଃନ୍କ୍ ମର୍ ଉବା ମକେ ଦଃୟ୍ ଆଚେ, ସେମଃନ୍ ମର୍ ଲଃଗେ ଆସ୍ତି; ଆର୍ ଜେ ମର୍ ଲଃଗେ ଆସେଦ୍ ମୁୟ୍ କଃବେ ହେଁ ତାକ୍ ବାର୍କଃରି ନଃଦେୟ୍ଁ ।
| فَقَدْ نَزَلْتُ مِنَ السَّمَاءِ، لَا لأُتِمَّ مَشِيئَتِي، بَلْ مَشِيئَةَ الَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٣٨ 38 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମୁୟ୍ ମର୍ ଇଚା ହୁରୁଣ୍ କଃରୁକେ ନାୟ୍, ମଃତର୍ ମକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ହୁରୁଣ୍ କଃରୁକେ ମୁୟ୍ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆସି ଆଚି ।
| وَمَشِيئَتُهُ هِيَ أَنْ لَا أَدَعَ أَحَدَاً مِمَّنْ وَهَبَهُمْ لِي يَهْلِكُ، بَلْ أُقِيمُهُ فِي الْيَوْمِ الأَخِيرِ. | ٣٩ 39 |
ଆର୍ ଜେ ମକେ ହଃଟାୟ୍ ଆଚେ ସେ ଜୁୟ୍ମଃନ୍କ୍ ମକ୍ ଦିଲା ଆଚେ, ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ମୁୟ୍ ଗଟେକ୍ ଲକ୍କେ ହେଁ ଆରାୟ୍ ନଃକେରି, ମଃତର୍ ସେସ୍ ଦିନ୍ ସେ ସଃବ୍କେ ଆରେକ୍ ଉଟାୟ୍ନ୍ଦ୍, ଇରି ତାର୍ ଇଚା ।
| نَعَمْ! إِنَّ مَشِيئَةَ أَبِي هِيَ أَنَّ كُلَّ مَنْ يَرَى الاِبْنَ وَيُؤْمِنُ بِهِ تَكُونُ لَهُ الْحَيَاةُ الأَبَدِيَّةُ، وَسَأُقِيمُهُ أَنَا فِي الْيَوْمِ الأَخِيرِ». (aiōnios g166) | ٤٠ 40 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଉବା ମଃନ୍ କଃରୁଲା, ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାର୍ ହୟ୍ସିକ୍ ଦଃକି ତାର୍ ତଃୟ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃର୍ତି, ସେମଃନ୍ ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ହାଅତ୍ । ଇତାକ୍ ସେସ୍ ଦିନ୍ ମୁୟ୍ ସେ ସଃବ୍କେ ଆରେକ୍ ଉଟାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।” (aiōnios g166)
| فَأَخَذَ الْيَهُودُ يَتَذَمَّرُونَ عَلَى يَسُوعَ لأَنَّهُ قَالَ: «أَنَا الْخُبْزُ الَّذِي نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ». | ٤١ 41 |
ଜିସୁ ନିଜ୍କେ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆୟ୍ଲା କାଦି ବଃଲି କୟ୍ଲାକ୍, ଜିଉଦିମଃନ୍ ଇ କଃତାକ୍ ଲିନ୍ଦା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
| وَقَالُوا: «أَلَيْسَ هَذَا يَسُوعَ ابْنَ يُوسُفَ، الَّذِي نَعْرِفُ نَحْنُ أَبَاهُ وَأُمَّهُ، فَكَيْفَ يَقُولُ: إِنِّي نَزَلْتُ مِنَ السَّمَاءِ؟» | ٤٢ 42 |
ଆର୍ ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଇ ମାନାୟ୍ ତ ଜିସୁ ତାର୍ ଉବାସି କାୟ୍ ଜସେପ୍ ନୟ୍? ତାର୍ ଆୟ୍ସି ଉବାସିକ୍ ଅଃମି ଜାଣୁ, ତଃବେ ସେ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆସି ଆଚି ବଃଲି କଃନ୍କଃରି କଃଉଁଲା?”
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «لا تَتَذَمَّرُوا فِيمَا بَيْنَكُمْ! | ٤٣ 43 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇ ସଃବୁ ଗାଣେଞ୍ଜ୍ କଃତା ଚାଡା ।”
| لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَأْتِيَ إِلَيَّ إِلّا إِذَا اجْتَذَبَهُ الآبُ الَّذِي أَرْسَلَنِي. وَأَنَا أُقِيمُهُ فِي الْيَوْمِ الأَخِيرِ. | ٤٤ 44 |
ଜୁୟ୍ ଉବା ମକେ ହଃଟାୟ୍ ଆଚେ, ସେ ମର୍ ହାକ୍ ଜିକି କଃରି ନାଣ୍ଲେକ୍, କେହେଁ ମର୍ ଲଃଗେ ଆସୁ ନାହାରେ; ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଆସ୍ତି ସେମଃନ୍କେ ମୁୟ୍ ସେସ୍ ଦିନ୍ ଆରେକ୍ ଉଟାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।
| جَاءَ فِي كُتُبِ الأَنْبِيَاءِ: سَيَتَعَلَّمُ الْجَمِيعُ مِنَ اللهِ. وَكُلُّ مَنْ يَسْمَعُ الآبَ وَيَتَعَلَّمُ مِنْهُ يَأْتِي إِلَيَّ. | ٤٥ 45 |
ବାବ୍ବାଦିମଃନ୍ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତରେ ଲେକି ଆଚ୍ତି, “ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ ହଃକା ସଃବୁ ଲକ୍ ସିକ୍ୟା ହାଉତି ।” ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ଉବାର୍ କଃତା ସୁଣି ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ସିକ୍ୟା ହାୟ୍ଦ୍, ସେ ମର୍ ତଃୟ୍ ଆସେଦ୍ ।
| وَلَيْسَ مَعْنَى هَذَا أَنَّ أَحَداً رَأَى الآبَ: فَمَا رَآهُ إِلّا الَّذِي كَانَ مَعَ اللهِ. هُوَ وَحْدَهُ رَأَى الآبَ. | ٤٦ 46 |
ଇତାର୍ ଅଃର୍ତ୍ ନାୟ୍ ଜେ, ବିନ୍ ଲକ୍ କେ ଉବାକ୍ ଦଃକି ଆଚେ, ସେରି ନାୟ୍, ଜେ ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଆସି ଆଚେ ସେ ହଃକା ତାକେ ଦଃକିଆଚେ ।
| الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِي فَلَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ. (aiōnios g166) | ٤٧ 47 |
ମୁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରେଦ୍ ସେ ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ହାୟ୍ଆଚେ । (aiōnios g166)
| أَنَا هُوَ خُبْزُ الْحَيَاةِ. | ٤٨ 48 |
ମୁୟ୍ ଜିବନ୍ ଦେତା କାଦି ।
| أَكَلَ أَبَاؤُكُمُ الْمَنَّ فِي الْبَرِّيَّةِ ثُمَّ مَاتُوا، | ٤٩ 49 |
ତୁମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ଟଃଙ୍ଗ୍ରାବଃଟାୟ୍ ମାନା କାୟ୍ଲାୟ୍, ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ସେମଃନ୍ ମଃଲାୟ୍ ।
| وَلكِنْ هَا هُنَا الْخُبْزُ النَّازِلُ مِنَ السَّمَاءِ لِيَأْكُلَ مِنْهُ الإِنْسَانُ فَلا يَمُوتُ. | ٥٠ 50 |
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ କାଦି ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆସେଦ୍, ତାକ୍ ଜେ କାୟ୍ଦ୍ ସେ ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ହାୟ୍ଦ୍ ।
| أَنَا الْخُبْزُ الْحَيُّ الَّذِي نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ. إِنْ أَكَلَ أَحَدٌ مِنْ هَذَا الْخُبْزِ يَحْيَا إِلَى الأَبَدِ. وَالْخُبْزُ الَّذِي أُقَدِّمُهُ أَنَا، هُوَ جَسَدِي، أَبْذُلُهُ لِكَيْ يَحْيَا الْعَالَمُ». (aiōn g165) | ٥١ 51 |
ମୁୟ୍ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆୟ୍ଲା ସେ ଜିବନ୍ ଦେତା କାଦି । ଇ କାଦି ଜେ କାୟ୍ଦ୍ ସେ ସଃବୁ ଦିନ୍ ହାୟ୍ଁ ଜିବନ୍ ହାୟ୍ଦ୍ । ମୁୟ୍ ଜୁୟ୍ କାଦି ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍ ସେରି ମର୍ ଗଃଗାଳ୍ । ଜଃଗତ୍କେ ବଚାଉଁକ୍ ମୁୟ୍ ସେରି ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍ । (aiōn g165)
| فَأَثَارَ هَذَا الْكَلامُ جِدَالاً عَنِيفاً بَيْنَ الْيَهُودِ، وَتَسَاءَلُوا: «كَيْفَ يَقْدِرُ هَذَا أَنْ يُعْطِيَنَا جَسَدَهُ لِنَأْكُلَهُ؟» | ٥٢ 52 |
ସେତାକ୍ ଇରି ସୁଣି ଜିଉଦିମଃନ୍ ରିସା ଅୟ୍ ଉରାଟୁ ଅୟ୍ କଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ଇମାନାୟ୍ ତାର୍ ଗଃଗାଳ୍ କଃନ୍କଃରି ଅଃମିକ୍ କାଉଁକେ ଦଃୟ୍ଦ୍?”
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِذَا لَمْ تَأْكُلُوا جَسَدَ ابْنِ الإِنْسَانِ وَتَشْرَبُوا دَمَهُ فَلا حَيَاةَ لَكُمْ فِي دَاخِلِكُمْ. | ٥٣ 53 |
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ନଃରାର୍ ହୟ୍ସିର୍ ଗଃଗାଳ୍ ନଃକାୟ୍ଲେକ୍ ଆର୍ ତାର୍ ବଃନି ନଃସୁର୍ଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଜିବନ୍ ହାଉଁ ନାହାରାସ୍ ।
| مَنْ يَأْكُلْ جَسَدِي وَيَشْرَبْ دَمِي، فَلَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ، وَأَنَا أُقِيمُهُ فِي الْيَوْمِ الأَخِيرِ، (aiōnios g166) | ٥٤ 54 |
ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ମର୍ ମାସ୍ କାୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ମର୍ ବଃନି ସୁରେଦ୍ ସେ ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ହାୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ମୁୟ୍ ସେସ୍ ଦିନ୍ ତାକେ ଆରେକ୍ ଉଟାୟ୍ନ୍ଦ୍ । (aiōnios g166)
| لأَنَّ جَسَدِي هُوَ الطَّعَامُ الْحَقِيقِيُّ، وَدَمِي هُوَ الشَّرَابُ الْحَقِيقِيُّ. | ٥٥ 55 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମର୍ ମାସ୍ ସଃତ୍ କାଦି ଆର୍ ମର୍ ବଃନି ସଃତ୍ ସୁର୍ତାର୍ ।
| وَكُلُّ مَنْ يَأْكُلْ جَسَدِي وَيَشْرَبْ دَمِي، يَثْبُتْ فِيَّ وَأَنَا فِيهِ. | ٥٦ 56 |
ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ମର୍ ମାସ୍ କାୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ମର୍ ବଃନି ସୁରେଦ୍, ସେ ମର୍ ତଃୟ୍ ରଃୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ମୁୟ୍ ହେଁ ତାର୍ ତଃୟ୍ ରଃୟ୍ନ୍ଦ୍ ।
| وَكَمَا أَنِّي أَحْيَا بِالآبِ الْحَيِّ الَّذِي أَرْسَلَنِي، فَكَذلِكَ يَحْيَا بِي مَنْ يَأْكُلُنِي. | ٥٧ 57 |
ଜିବନାର୍ ଉବା ମକେ ହଃଟାୟ୍ ଆଚେ, ଆର୍ ତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ ହେଁ ଜିବନ୍ ଆଚି, ସେବାନ୍ୟା ଜେ ମର୍ ମାସ୍ କାୟ୍ଦ୍, ମର୍ ଗିନେ ସେ ହେଁ ଜିବନ୍ ରଃୟ୍ଦ୍ ।
| هَذَا هُوَ الْخُبْزُ الَّذِي نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ، وَهُوَ لَيْسَ كَالْمَنِّ الَّذِي أَكَلَهُ أَبَاؤُكُمْ ثُمَّ مَاتُوا. فَالَّذِي يَأْكُلُ هَذَا الْخُبْزَ يَحْيَا إِلَى الأَبَدِ». (aiōn g165) | ٥٨ 58 |
ଜୁୟ୍ କାଦି ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆସି ଆଚେ, ସେରି ଇ କାଦି । ତୁମାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ସେ କାଦି କାୟ୍କଃରି ମଃଲାୟ୍, ଇରି ସେନ୍କାର୍ ନାୟ୍; ଜେ ଇ କାଦି କାୟ୍ଦ୍, ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନ୍ ହାୟ୍ ବାଚି ରଃୟ୍ଦ୍ ।” (aiōn g165)
| هَذَا كُلُّهُ قَالَهُ يَسُوعُ فِي الْمَجْمَعِ وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي كَفْرَنَاحُومَ. | ٥٩ 59 |
ଜିସୁ କପୁର୍ନାହୁମ୍ ଗଃଳାର୍ ଗଟେକ୍ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରେ ସିକ୍ୟା ଦେତାବଃଳ୍ ଇରି ସଃବୁ କୟ୍ଲା ।
| فَلَمَّا سَمِعَهُ كَثِيرُونَ مِنْ تَلامِيذِهِ قَالُوا: «مَا أَصْعَبَ هَذَا الْكَلامَ! مَنْ يُطِيقُ سَمَاعَهُ؟» | ٦٠ 60 |
ତଃବେ ଜିସୁର୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କଃତେକ୍ ଇ ସଃବୁ କଃତା ସୁଣି କୟ୍ଲାୟ୍, “ଇରି ବାନ୍ୟା କଃତା, କେ ଇରି ସଃବୁ ସୁଣୁ ହାରେ?”
| فَعَلِمَ يَسُوعُ فِي نَفْسِهِ أَنَّ تَلامِيذَهُ يَتَذَمَّرُونَ، فَسَأَلَهُمْ: «أَهَذَا يَبْعَثُ الشُّكُوكَ فِي نُفُوسِكُمْ؟ | ٦١ 61 |
ମଃତର୍ ଜିସୁ, ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଜେ ସେ କଃତାକ୍ ଗାଣେଞ୍ଜ୍ କଃଉଁଲାୟ୍, ସେରି ମଃନେ ଜାଣୁ ହାରି ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇରି କାୟ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ବାଦା ଅଃଉଁଲି?
| فَمَاذَا لَوْ رَأَيْتُمُ ابْنَ الإِنْسَانِ صَاعِداً إِلَى حَيْثُ كَانَ قَبْلاً؟ | ٦٢ 62 |
ତଃବେ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ଜୁୟ୍ତି ହୁଣି ଆସି ଆଚେ, ସେଟାଣେ ଲେଉଟି ଜାତାର୍ ଦଃକ୍ଲେକ୍, କାୟ୍ କଃରାସ୍?
| الرُّوحُ هُوَ الَّذِي يُعْطِي الْحَيَاةَ، أَمَّا الْجَسَدُ فَلا يُفِيدُ شَيْئاً. الْكَلامُ الَّذِي كَلَّمْتُكُمْ بِهِ هُوَ رُوحٌ وَحَيَاةٌ. | ٦٣ 63 |
ଇସ୍ୱରାର୍ ଆତ୍ମା ହଃକା ଜିବନ୍ ଦେଉଁ ହାରେ । ନଃରାର୍ ଗଃଗାଳ୍ ତଃୟ୍ର୍ ସଃକ୍ତି କାୟ୍ରି ହେଁ କଃରୁ ନାହାରେ । ଇସ୍ୱରାର୍ ସେ ଜିବନ୍ ଦେତା ଆତ୍ମାକେ ତୁମିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ଜାଣୁ ହାରାସ୍, ସେତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ ଇ ସଃବୁ କଃତା କୟ୍ଲେ ।
| وَلكِنَّ بَعْضاً مِنْكُمْ لَا يُؤْمِنُونَ!» فَقَدْ كَانَ يَسُوعُ مُنْذُ الْبَدْءِ يَعْرِفُ مَنْ هُمُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ، وَمَنْ هُوَ الَّذِي سَيَخُونُهُ. | ٦٤ 64 |
ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ତୁମିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କେ କେ ସଃତ୍ ନଃକେରୁଲାୟ୍ ।” କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜିସୁକେ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ସଃତ୍ ନଃକେର୍ତି ଆର୍ ତାକେ ସଃତ୍ରୁ ଆତେ କେ ସଃହ୍ରି ଦଃୟ୍ଦ୍, ସେରି ସେ ଆଗ୍ତୁ ହୁଣି ଜାଣି ରିଲା ।
| ثُمَّ قَالَ: «لِذلِكَ قُلْتُ لَكُمْ: لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَأْتِيَ إِلَيَّ إِلّا إِذَا وَهَبَهُ الآبُ ذلِكَ». | ٦٥ 65 |
ଜିସୁ ଆରେକ୍ କୟ୍ଲା, “ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ କଃଉଁଲେ, ଉବା ନଃହେଟାୟ୍ଲେକ୍, କେ ମର୍ ତଃୟ୍ ଆସୁ ନାହାରେ ।”
| مِنْ ذَلِكَ الْوَقْتِ هَجَرَهُ كَثِيرُونَ مِنْ أَتْبَاعِهِ، وَلَمْ يَعُودُوا يَتْبَعُونَهُ! | ٦٦ 66 |
ଇ କଃତା ସୁଣି ସଃଡେବଃଳ୍ ହୁଣି ଜିସୁର୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କଃତେକ୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜଃଉଁକେ ମଃନ୍ ନଃକେରି ବାଉଳି ଗଃଳାୟ୍ ।
| فَقَالَ لِلاِثْنَيْ عَشَرَ تِلْمِيذاً: «وَأَنْتُمْ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَذْهَبُوا مِثْلَهُمْ؟» | ٦٧ 67 |
ସେତାକ୍ ଇରି ଦଃକି ଜିସୁ ତାର୍ ବାର ଗଟ୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ କି ମକେ ଚାଡି ଜଃଉଁକେ ମଃନ୍ କଃରୁଲାସ୍?”
| فَأَجَابَهُ سِمْعَانُ بُطْرُسُ: «إِلَى مَنْ نَذْهَبُ يَا رَبُّ وَعِنْدَكَ كَلامُ الْحَيَاةِ الأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166) | ٦٨ 68 |
ସିମନ୍ ପିତର୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲା, “ମାପ୍ରୁ, ଅଃମି ଆର୍ କାର୍ ଲଃଗେ ଜଃଉଁନ୍ଦ୍? ତର୍ ତଃୟ୍ ତ ଅଃମ୍ବର୍ ଜିବନାର୍ କଃତାଆଚେ । (aiōnios g166)
| نَحْنُ آمَنَّا وَعَرَفْنَا أَنَّكَ قُدُّوسُ اللهِ!» | ٦٩ 69 |
ତୁୟ୍ ତ ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଆୟ୍ଲା ପବିତ୍ର ମାନାୟ୍, ଇ କଃତା ଅଃମି ଅଃବେ ସଃତ୍କଃରି ଆଚୁ ।”
| فَقَالَ يَسُوعُ: «أَلَيْسَ أَنَا اخْتَرْتُكُمْ أَنْتُمُ الاِثْنَيْ عَشَرَ، وَمَعَ ذلِكَ فَوَاحِدٌ مِنْكُمْ شَيْطَانٌ؟» | ٧٠ 70 |
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ କାୟ୍ ତୁମିକେ ବାର ଲକ୍କେ ବାଚ୍ଲାର୍ ନାୟ୍? ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟ୍ ଲକ୍ ସୟ୍ତାନ୍ ।”
| أَشَارَ بِهَذَا إِلَى يَهُوذَا بْنِ سِمْعَانَ الإِسْخَرْيُوطِيِّ، الَّذِي سَلَّمَهُ فِيمَا بَعْدُ مَعَ أَنَّهُ كَانَ مِنَ الاِثْنَيْ عَشَرَ! | ٧١ 71 |
ଜିସୁ ଇସ୍କାରିଅତ୍ ସିମନାର୍ ହୟ୍ସି ଜିଉଦାକେ ଦଃକିକଃରି ଇ କଃତା କୟ୍ଲା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ବାର ଗଟ୍ ଚେଲା ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍ ଚେଲା ଅୟ୍କଃରି ହେଁ ଜିଉଦା ଜିସୁକେ ସଃତ୍ରୁ ଆତେ ଦଃରାୟ୍ ଦେଉଁକ୍ ଜାତିରିଲା ।
