يوحنَّا 3

١ 1 غَيْرَ أَنَّ إِنْسَاناً مِنَ الْفَرِّيسِيِّينَ، اسْمُهُ نِيقُودِيمُوسُ، وَهُوَ عُضْوٌ فِي الْمَجْلِسِ الْيَهُودِيِّ،

ਨਿਕਦਿਮਨਾਮਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਅਧਿਪਤਿਃ ਫਿਰੂਸ਼ੀ ਕ੍ਸ਼਼ਣਦਾਯਾਂ

٢ 2 جَاءَ إِلَى يَسُوعَ لَيْلاً وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، نَعْلَمُ أَنَّكَ جِئْتَ مِنَ اللهِ مُعَلِّماً، لأَنَّهُ لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَعْمَلَ مَا تَعْمَلُ مِنْ آيَاتٍ إِلّا إِذَا كَانَ اللهُ مَعَهُ».

ਯੀਸ਼ੌਰਭ੍ਯਰ੍ਣਮ੍ ਆਵ੍ਰਜ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਆਗਤ੍ ਏਕ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾ, ਏਤਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਰ੍ਜ੍ਞਾਯਤੇ; ਯਤੋ ਭਵਤਾ ਯਾਨ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਹਾੱਯੰ ਵਿਨਾ ਕੇਨਾਪਿ ਤੱਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਨ੍ਤੇ|

٣ 3 فَأَجَابَهُ يَسُوعُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكَ: لَا أَحَدَ يُمْكِنُهُ أَنْ يَرَى مَلَكُوتَ اللهِ إِلّا إِذَا وُلِدَ مِنْ جَدِيدٍ».

ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਤਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਤਵਾਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ ਪੁਨਰ੍ਜਨ੍ਮਨਿ ਨ ਸਤਿ ਕੋਪਿ ਮਾਨਵ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|

٤ 4 فَسَأَلَهُ نِيقُودِيمُوسُ: «كَيْفَ يُمْكِنُ الإِنْسَانَ أَنْ يُولَدَ وَهُوَ كَبِيرُ السِّنِّ؟ أَلَعَلَّهُ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَدْخُلَ بَطْنَ أُمِّهِ ثَانِيَةً ثُمَّ يُولَدَ؟»

ਤਤੋ ਨਿਕਦੀਮਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਮਨੁਜੋ ਵ੍ਰੁʼੱਧੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਕਥੰ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ? ਸ ਕਿੰ ਪੁਨ ਰ੍ਮਾਤ੍ਰੁʼਰ੍ਜਠਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਜਨਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?

٥ 5 أَجَابَهُ يَسُوعُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكَ: لَا يُمْكِنُ أَنْ يَدْخُلَ أَحَدٌ مَلَكُوتَ اللهِ إِلّا إِذَا وُلِدَ مِنَ الْمَاءِ وَالرُّوحِ.

ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਦ੍ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰਮ੍ ਅਹੰ ਕਥਯਾਮਿ ਮਨੁਜੇ ਤੋਯਾਤ੍ਮਭ੍ਯਾਂ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਜਾਤੇ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|

٦ 6 فَالْمَوْلُودُ مِنَ الْجَسَدِ هُوَ جَسَدٌ، وَالْمَوْلُودُ مِنَ الرُّوحِ هُوَ رُوحٌ.

ਮਾਂਸਾਦ੍ ਯਤ੍ ਜਾਯਤੇ ਤਨ੍ ਮਾਂਸਮੇਵ ਤਥਾਤ੍ਮਨੋ ਯੋ ਜਾਯਤੇ ਸ ਆਤ੍ਮੈਵ|

٧ 7 فَلا تَتَعَجَّبْ إِذَا قُلتُ لَكَ إِنَّكُمْ بِحَاجَةٍ إِلَى الْوِلادَةِ مِنْ جَدِيدٍ.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪੁਨ ਰ੍ਜਨਿਤਵ੍ਯੰ ਮਮੈਤਸ੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ਯੰ ਮਾ ਮੰਸ੍ਥਾਃ|

٨ 8 الرِّيحُ تَهُبُّ حَيْثُ تَشَاءُ وَتَسْمَعُ صَفِيرَهَا، وَلكِنَّكَ لَا تَعْلَمُ مِنْ أَيْنَ تَأْتِي وَلا إِلَى أَيْنَ تَذْهَبُ. هكَذَا كُلُّ مَنْ وُلِدَ مِنَ الرُّوحِ».

ਸਦਾਗਤਿਰ੍ਯਾਂ ਦਿਸ਼ਮਿੱਛਤਿ ਤਸ੍ਯਾਮੇਵ ਦਿਸ਼ਿ ਵਾਤਿ, ਤ੍ਵੰ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਵਨੰ ਸ਼ੁਣੋਸ਼਼ਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਕੁਤ ਆਯਾਤਿ ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਤਿ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਜਾਨਾਸਿ ਤਦ੍ਵਾਦ੍ ਆਤ੍ਮਨਃ ਸਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਜਨ੍ਮ ਭਵਤਿ|

٩ 9 فَعَادَ نِيقُودِيمُوسُ يَسْأَلُ: «كَيْفَ يُمْكِنُ أَنْ يَتِمَّ هَذَا؟»

ਤਦਾ ਨਿਕਦੀਮਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਏਤਤ੍ ਕਥੰ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?

١٠ 10 أَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَنْتَ مُعَلِّمُ إِسْرَائِيلَ وَلا تَعْلَمُ هَذَا!

ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵਮਿਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਗੁਰੁਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾਪਿ ਕਿਮੇਤਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਵੇਤ੍ਸਿ?

١١ 11 الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكَ: إِنَّنَا نَتَكَلَّمُ بِمَا نَعْلَمُ وَنَشْهَدُ بِمَا رَأَيْنَا، وَمَعَ ذلِكَ لَا تَقْبَلُونَ شَهَادَتَنَا.

ਤੁਭ੍ਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਵਯੰ ਯਦ੍ ਵਿਦ੍ਮਸ੍ਤਦ੍ ਵਚ੍ਮਃ ਯੰੱਚ ਪਸ਼੍ਯਾਮਸ੍ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦ੍ਮਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ|

١٢ 12 إِنْ كُنْتُ حَدَّثْتُكُمْ بِأُمُورِ الأَرْضِ وَلَمْ تُؤْمِنُوا، فَكَيْفَ تُؤْمِنُونَ إِنْ حَدَّثْتُكُمْ بِأُمُورِ السَّمَاءِ؟

ਏਤਸ੍ਯ ਸੰਸਾਰਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਾਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਥ?

١٣ 13 وَمَا صَعِدَ أَحَدٌ إِلَى السَّمَاءِ إِلّا الَّذِي نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ، وَهُوَ ابْنُ الإِنْسَانِ الَّذِي هُوَ فِي السَّمَاءِ.

ਯਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਯੰ ਚ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਾਰੋਹਤ੍ ਤੰ ਮਾਨਵਤਨਯੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨਾਰੋਹਤ੍|

١٤ 14 وَكَمَا عَلَّقَ مُوسَى الْحَيَّةَ فِي الْبَرِّيَّةِ، فَكَذلِكَ لَا بُدَّ مِنْ أَنْ يُعَلَّقَ ابْنُ الإِنْسَانِ،

ਅਪਰਞ੍ਚ ਮੂਸਾ ਯਥਾ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਸਰ੍ਪੰ ਪ੍ਰੋੱਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋ(ਅ)ਪਿ ਤਥੈਵੋੱਥਾਪਿਤਵ੍ਯਃ;

١٥ 15 لِتَكُونَ الْحَيَاةُ الأَبَدِيَّةُ لِكُلِّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ. (aiōnios g166)

ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸੋ(ਅ)ਵਿਨਾਸ਼੍ਯਃ ਸਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)

١٦ 16 لأَنَّهُ هكَذَا أَحَبَّ اللهُ الْعَالَمَ حَتَّى بَذَلَ ابْنَهُ الْوَحِيدَ، لِكَيْ لَا يَهْلِكَ كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ، بَلْ تَكُونُ لَهُ الْحَيَاةُ الأَبَدِيَّةُ. (aiōnios g166)

ਈਸ਼੍ਵਰ ਇੱਥੰ ਜਗਦਦਯਤ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਮਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਤਨਯੰ ਪ੍ਰਾਦਦਾਤ੍ ਤਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸੋ(ਅ)ਵਿਨਾਸ਼੍ਯਃ ਸਨ੍ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ| (aiōnios g166)

١٧ 17 فَإِنَّ اللهَ لَمْ يُرْسِلِ ابْنَهُ إِلَى الْعَالَمِ لِيَدِينَ الْعَالَمَ، بَلْ لِيَخْلُصَ الْعَالَمُ بِهِ،

ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਦਣ੍ਡਯਿਤੁੰ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰੰ ਨ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤੁੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|

١٨ 18 فَالَّذِي يُؤْمِنُ بِهِ لَا يُدَانُ، أَمَّا الَّذِي لَا يُؤْمِنُ بِهِ فَقَدْ صَدَرَ عَلَيْهِ حُكْمُ الدَّيْنُونَةِ، لأَنَّهُ لَمْ يُؤْمِنْ بِاسْمِ ابْنِ اللهِ الْوَحِيدِ.

ਅਤਏਵ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਦਣ੍ਡਾਰ੍ਹੋ ਨ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਇਦਾਨੀਮੇਵ ਦਣ੍ਡਾਰ੍ਹੋ ਭਵਤਿ, ਯਤਃ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਦ੍ਵਿਤੀਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਨਾਮਨਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੰ ਨ ਕਰੋਤਿ|

١٩ 19 وَهَذَا هُوَ الْحُكْمُ: إِنَّ النُّورَ قَدْ جَاءَ إِلَى الْعَالَمِ، وَلكِنَّ النَّاسَ أَحَبُّوا الظُّلْمَةَ أَكْثَرَ مِنَ النُّورِ، لأَنَّ أَعْمَالَهُمْ كَانَتْ شِرِّيرَةً.

ਜਗਤੋ ਮਧ੍ਯੇ ਜ੍ਯੋਤਿਃ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ੋਪਿ ਤਿਮਿਰੇ ਪ੍ਰੀਯਨ੍ਤੇ ਏਤਦੇਵ ਦਣ੍ਡਸ੍ਯ ਕਾਰਣਾਂ ਭਵਤਿ|

٢٠ 20 فَكُلُّ مَنْ يَعْمَلُ الشَّرَّ يُبْغِضُ النُّورَ، وَلا يَأْتِي إِلَيْهِ مَخَافَةَ أَنْ تُفْضَحَ أَعْمَالُهُ.

ਯਃ ਕੁਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯਾਚਾਰਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ਰੂʼਤੀਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰਨਿਕਟੰ ਨਾਯਾਤਿ;

٢١ 21 وَأَمَّا الَّذِي يَسْلُكُ فِي الْحَقِّ فَيَأْتِي إِلَى النُّورِ لِتَظْهَرَ أَعْمَالُهُ وَيَتَبَيَّنَ أَنَّهَا عُمِلَتْ بِقُوَّةِ اللهِ».

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨੀਤਿ ਸਥਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਸ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਃ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਯਾਤਿ|

٢٢ 22 وَذَهَبَ يَسُوعُ وَتَلامِيذُهُ بَعْدَ ذَلِكَ إِلَى بِلادِ الْيَهُودِيَّةِ وَأَقَامَ فِيهَا مَعَهُمْ، وَأَخَذَ يُعَمِّدُ.

ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਮੱਜਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|

٢٣ 23 وَكَانَ يُوحَنَّا أَيْضاً يُعَمِّدُ فِي عَيْنِ نُونٍ بِالْقُرْبِ مِنْ سَالِيمَ، لأَنَّ الْمِيَاهَ هُنَاكَ كَانَتْ كَثِيرَةً فَكَانَ النَّاسُ يَأْتُونَ وَيَتَعَمَّدُونَ.

ਤਦਾ ਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾਯਿਨਿ ਐਨਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਬਹੁਤਰਤੋਯਸ੍ਥਿਤੇਸ੍ਤਤ੍ਰ ਯੋਹਨ੍ ਅਮੱਜਯਤ੍ ਤਥਾ ਚ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਨ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|

٢٤ 24 فَإِنَّ يُوحَنَّا لَمْ يَكُنْ قَد أُلْقِيَ بَعْدُ فِي السِّجْنِ.

ਤਦਾ ਯੋਹਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਨ ਬੱਧਃ|

٢٥ 25 وَحَدَثَ جِدَالٌ بَيْنَ تَلامِيذِ يُوحَنَّا وَأَحَدِ الْيَهُودِ فِي شَأْنِ التَّطَهُّرِ.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ਼ਾਚਕਰ੍ੰਮਣਿ ਯੋਹਾਨਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਵਾਦੇ ਜਾਤੇ, ਤੇ ਯੋਹਨਃ ਸੰੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾਕਥਯਨ੍,

٢٦ 26 فَذَهَبُوا إِلَى يُوحَنَّا وَقَالُوا لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، الرَّجُلُ الَّذِي رَأَيْنَاهُ مَعَكَ فِي مَا وَرَاءَ نَهْرِ الأُرْدُنِّ، وَالَّذِي شَهِدْتَ لَهُ، هُوَ أَيْضاً يُعَمِّدُ، وَالْجَمِيعُ يَتَحَوَّلُونَ إِلَيْهِ!»

ਹੇ ਗੁਰੋ ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਃ ਪਾਰੇ ਭਵਤਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯ ਆਸੀਤ੍ ਯਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚ ਭਵਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਪ੍ਰਦਦਾਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਸੋਪਿ ਮੱਜਯਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯਾਨ੍ਤਿ ਚ|

٢٧ 27 فَأَجَابَ يُوحَنَّا: «لا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَنَالَ شَيْئاً إِلّا إِذَا أُعْطِيَ لَهُ مِنَ السَّمَاءِ!

ਤਦਾ ਯੋਹਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨ ਦੱਤੇ ਕੋਪਿ ਮਨੁਜਃ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|

٢٨ 28 أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ أَنِّي قُلْتُ: لَسْتُ الْمَسِيحَ، بَلْ أَنَا رَسُولٌ يُمَهِّدُ لَهُ الطَّرِيقَ.

ਅਹੰ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਨ ਭਵਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਗ੍ਰੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤੋਸ੍ਮਿ ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨਾਹੰ ਤਤ੍ਰ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਃ ਸ੍ਥ|

٢٩ 29 وَمَنْ لَهُ الْعَرُوسُ، يَكُونُ هُوَ الْعَرِيسَ! أَمَّا صَدِيقُ الْعَرِيسِ، الَّذِي يَقِفُ قُرْبَهُ وَيَسْمَعُهُ، فَيَبْتَهِجُ لِفَرَحِهِ بِصَوْتِ الْعَرِيسِ. وَهَا إِنَّ فَرَحِي هَذَا قَدْ تَمَّ.

ਯੋ ਜਨਃ ਕਨ੍ਯਾਂ ਲਭਤੇ ਸ ਏਵ ਵਰਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੰ ਤਸ੍ਯ ਯਨ੍ਮਿਤ੍ਰੰ ਤੇਨ ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਬ੍ਦੇ ਸ਼੍ਰੁਤੇ(ਅ)ਤੀਵਾਹ੍ਲਾਦ੍ਯਤੇ ਮਮਾਪਿ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਆਨਨ੍ਦਸਿੱਧਿਰ੍ਜਾਤਾ|

٣٠ 30 فَلابُدَّ أَنْ يَزِيدَ هُوَ وَأَنْقُصَ أَنَا».

ਤੇਨ ਕ੍ਰਮਸ਼ੋ ਵਰ੍ੱਧਿਤਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਯਾ ਹ੍ਸਿਤਵ੍ਯੰ|

٣١ 31 الَّذِي يَأْتِي مِنْ فَوْقُ هُوَ فَوْقَ الْجَمِيعِ. أَمَّا مَنْ كَانَ مِنَ الأَرْضِ، فَإِنَّهُ أَرْضِيٌّ وَيَتَكَلَّمُ كَلاماً أَرْضِيًّا. الآتِي مِنْ فَوْقُ هُوَ فَوْقَ الْجَمِيعِ،

ਯ ਊਰ੍ਧ੍ਵਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮੁਖ੍ਯੋ ਯਸ਼੍ਚ ਸੰਸਾਰਾਦ੍ ਉਦਪਦ੍ਯਤ ਸ ਸਾਂਸਾਰਿਕਃ ਸੰਸਾਰੀਯਾਂ ਕਥਾਞ੍ਚ ਕਥਯਤਿ ਯਸ੍ਤੁ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦਾਗੱਛਤ੍ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮੁਖ੍ਯਃ|

٣٢ 32 وَهُوَ يَشْهَدُ بِمَا سَمِعَ وَرَأَى، وَلا أَحَدَ يَقْبَلُ شَهَادَتَهُ!

ਸ ਯਦਪਸ਼੍ਯਦਸ਼੍ਰੁʼਣੋੱਚ ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ ਤਥਾਪਿ ਪ੍ਰਾਯਸ਼ਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ;

٣٣ 33 عَلَى أَنَّ الَّذِي يَقْبَلُ شَهَادَتَهُ، يُصَادِقُ عَلَى أَنَّ اللهَ حَقٌّ،

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਤ੍ਯਵਾਦਿਤ੍ਵੰ ਮੁਦ੍ਰਾਙ੍ਗਿਤੰ ਕਰੋਤਿ|

٣٤ 34 لأَنَّ الَّذِي أَرْسَلَهُ اللهُ يَتَكَلَّمُ بِكَلِامِ اللهِ فَإِنَّ اللهَ يُعْطِي الرُّوحَ لَيْسَ بِالْمِكْيَالِ.

ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਸਏਵ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਤਸ੍ਮੈ ਅਪਰਿਮਿਤਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍|

٣٥ 35 فَالأَبُ يُحِبُّ الاِبْنَ، وَقَدْ جَعَلَ فِي يَدِهِ كُلَّ شَيْءٍ.

ਪਿਤਾ ਪੁਤ੍ਰੇ ਸ੍ਨੇਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|

٣٦ 36 مَنْ يُؤْمِنْ بِالاِبْنِ، فَلَهُ الْحَيَاةُ الأَبَدِيَّةُ. وَمَنْ يَرْفُضْ أَنْ يُؤْمِنَ بِالاِبْنِ، فَلَنْ يَرَى الْحَيَاةَ، بَلْ يَسْتَقِرَّ عَلَيْهِ غَضَبُ اللهِ. (aiōnios g166)

ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪੁਤ੍ਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਏਵਾਨਨ੍ਤਮ੍ ਪਰਮਾਯੁਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪੁਤ੍ਰੇ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਪਰਮਾਯੁਸ਼਼ੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕੋਪਭਾਜਨੰ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ| (aiōnios g166)

The Bronze Serpent