يوحنَّا 16

١ 1 قُلْتُ لَكُمْ هَذَا لِكَيْ لَا تَتَزَعْزَعُوا.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਥਾ ਵਾਧਾ ਨ ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਏਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਵ੍ਯਾਹਰੰ|

٢ 2 سَتُطْرَدُونَ خَارِجَ الْمَجَامِعِ، بَلْ سَيَأْتِي وَقْتٌ يَظُنُّ فِيهِ مَنْ يَقْتُلُكُمْ أَنَّهُ يُؤَدِّي خِدْمَةً لِلهِ.

ਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੇਭ੍ਯੋ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਥਾ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਹਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿ ਜਨਕੰ ਕਰ੍ੰਮਾਕੁਰ੍ੰਮ ਇਤਿ ਮੰਸ੍ਯਨ੍ਤੇ ਸ ਸਮਯ ਆਗੱਛਨ੍ਤਿ|

٣ 3 وَهُمْ يَفْعَلُونَ هَذَا بِكُمْ لأَنَّهُمْ لَمْ يَعْرِفُوا أَبِي، وَلا عَرَفُونِي.

ਤੇ ਪਿਤਰੰ ਮਾਞ੍ਚ ਨ ਜਾਨਨ੍ਤਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਆਚਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|

٤ 4 قُلْتُ لَكُمْ هَذَا حَتَّى مَتَى جَاءَ وَقْتُ حُدُوثِهِ تَذْكُرُونَ أَنَّهُ سَبَقَ أَنْ أَخْبَرْتُكُمْ بِهِ. وَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ هَذَا مُنْذُ الْبَدَايَةِ لأَنِّي كُنْتُ مَعَكُمْ؛

ਅਤੋ ਹੇਤਾਃ ਸਮਯੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਯਥਾ ਮਮ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਃਸੁਃ ਸਮੁਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭ੍ਯਮ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਹੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਪ੍ਰਥਮੰ ਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਨਾਕਥਯੰ|

٥ 5 أَمَّا الآنَ فَإِنِّي عَائِدٌ إِلَى الَّذِي أَرْسَلَنِي، وَلا أَحَدَ مِنْكُمْ يَسْأَلُنِي: أَيْنَ تَذْهَبُ؟

ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ ਤਥਾਪਿ ਤ੍ਵੰ ੱਕ ਗੱਛਸਿ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋਪਿ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰੁʼੱਛਤਿ|

٦ 6 عِنْدَمَا أَخْبَرْتُكُمْ بِهَذَا مَلأَ الْحُزْنُ قُلُوبَكُمْ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਯੋਕ੍ਤਾਭਿਰਾਭਿਃ ਕਥਾਭਿ ਰ੍ਯੂਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਦੁਃਖੇਨ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ਯਭਵਨ੍|

٧ 7 وَلكِنِّي أَقُولُ لَكُمُ الْحَقَّ: مِنَ الأَفْضَلِ لَكُمْ أَنْ أَذْهَبَ، لأَنِّي إِنْ كُنْتُ لَا أَذْهَبُ، لَا يَأْتِيكُمُ الْمُعِينُ. وَلكِنِّي إِذَا ذَهَبْتُ أُرْسِلُهُ إِلَيْكُمْ.

ਤਥਾਪ੍ਯਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ ਮਮ ਗਮਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਹਿਤਾਰ੍ਥਮੇਵ, ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਗਮਨੇ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਹਾਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਨਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਗੱਛਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਤੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|

٨ 8 وَعِنْدَمَا يَجِيءُ يُبَكِّتُ الْعَالَمَ عَلَى الْخَطِيئَةِ وَعَلَى الْبِرِّ وَعَلَى الدَّيْنُونَةِ:

ਤਤਃ ਸ ਆਗਤ੍ਯ ਪਾਪਪੁਣ੍ਯਦਣ੍ਡੇਸ਼਼ੁ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٩ 9 أَمَّا عَلَى الْخَطِيئَةِ، فَلأَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ بِي،

ਤੇ ਮਯਿ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋਃ ਪਾਪਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٠ 10 وَأَمَّا عَلَى الْبِرِّ، فَلأَنِّي عَائِدٌ إِلَى الآبِ فَلا تَرَوْنَنِي بَعْدُ؛

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਃ ਸੰਨਹੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਪੁਣ੍ਯੇ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١١ 11 وَأَمَّا عَلَى الدَّيْنُونَةِ، فَلأَنَّ سَيِّدَ هَذَا الْعَالَمِ قَدْ صَدَرَ عَلَيْهِ حُكْمُ الدَّيْنُونَةِ.

ਏਤੱਜਗਤੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਦਣ੍ਡਾਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਦਣ੍ਡੇ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٢ 12 مَازَالَ عِنْدِي أُمُورٌ كَثِيرَةٌ أَقُولُهَا لَكُمْ، وَلكِنَّكُمُ الآنَ تَعْجَزُونَ عَنِ احْتِمَالِهَا.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਯਿਤੁੰ ਮਮਾਨੇਕਾਃ ਕਥਾ ਆਸਤੇ, ਤਾਃ ਕਥਾ ਇਦਾਨੀਂ ਯੂਯੰ ਸੋਢੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ;

١٣ 13 وَلكِنْ، عِنْدَمَا يَأْتِيكُمْ رُوحُ الْحَقِّ يُرْشِدُكُمْ إِلَى الْحَقِّ كُلِّهِ، لأَنَّهُ لَا يَقُولُ شَيْئاً مِنْ عِنْدِهِ، بَلْ يُخْبِرُكُمْ بِمَا يَسْمَعُهُ، وَيُطْلِعُكُمْ عَلَى مَا سَوْفَ يَحْدُثُ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਤ੍ਯਮਯ ਆਤ੍ਮਾ ਯਦਾ ਸਮਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਤ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨੇਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ ਸ੍ਵਤਃ ਕਿਮਪਿ ਨ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੱਛ੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦੇਵ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਭਾਵਿਕਾਰ੍ੱਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٤ 14 وَهُوَ سَيُمَجِّدُنِي لأَنَّ كُلَّ مَا سَيُحَدِّثُكُمْ بِهِ صَادِرٌ عَنِّي.

ਮਮ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਤੋ ਮਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਬੋਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٥ 15 كُلُّ مَا هُوَ لِلآبِ، فَهُوَ لِي. وَلِذلِكَ قُلْتُ لَكُمْ إِنَّ مَا سَيُحَدِّثُكُمْ بِهِ صَادِرٌ عَنِّي.

ਪਿਤੁ ਰ੍ਯਦ੍ਯਦ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਮਮ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਵਾਦਿਸ਼਼ੰ ਸ ਮਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਬੋਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

١٦ 16 بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تَرَوْنَنِي، وَبَعْدَ ذلِكَ بِقَلِيلٍ تَرَوْنَنِي!»

ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੁਨ ਰ੍ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਯਤੋਹੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ|

١٧ 17 فَتَسَاءَلَ بَعْضُ التَّلامِيذِ: «تُرَى، مَا مَعْنَى قَوْلِهِ: بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تَرَوْنَنِي، وَبَعْدَ ذلِكَ بِقَلِيلٍ تَرَوْنَنِي، وَأَيْضاً: لأَنِّي عَائِدٌ إِلَى الآبِ؟»

ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਦਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ, ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੁਨ ਰ੍ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ ਯਤੋਹੰ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ, ਇਤਿ ਯਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਯੰ ਵਦਤਿ ਤਤ੍ ਕਿੰ?

١٨ 18 وَقَالُوا: «مَا هُوَ هَذَا الْقَلِيلُ الَّذِي يَتَحَدَّثُ عَنْهُ؟ لَسْنَا نَفْهَمُ مَا يَقُولُهُ!»

ਤਤਃ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰਮ੍ ਇਤਿ ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਿੰ? ਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਵਯੰ ਬੋੱਧੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਸ੍ਤੈਰਿਤਿ

١٩ 19 وَعَلِمَ يَسُوعُ أَنَّهُمْ يَرْغَبُونَ فِي أَنْ يَسْأَلُوهُ، فَقَالَ لَهُمْ: «تَتَسَاءَلُونَ عَنْ مَعْنَى قَوْلِي: بَعْدَ قَلِيلٍ لَا تَرَوْنَنِي ثُمَّ بَعْدَ قَلِيلٍ تَرَوْنَنِي أَيْضاً.

ਨਿਗਦਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨੇੱਛਾਂ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੂਨ ਰ੍ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ, ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਮਕਥਯੰ ਤਸ੍ਯਾ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮ੍ਰੁʼਗਯਧ੍ਵੇ?

٢٠ 20 الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ سَتَبْكُونَ وَتَنُوحُونَ، أَمَّا الْعَالَمُ فَيَفْرَحُ. إِنَّكُمْ سَتَحْزَنُونَ، وَلكِنَّ حُزْنَكُمْ سَيَتَحَوَّلُ إِلَى فَرَحٍ.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹਮ੍ ਅਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਯੂਯੰ ਕ੍ਰਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯਥ ਵਿਲਪਿਸ਼਼੍ਯਥ ਚ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾ ਆਨਨ੍ਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ; ਯੂਯੰ ਸ਼ੋਕਾਕੁਲਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੋਕਾਤ੍ ਪਰੰ ਆਨਨ੍ਦਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|

٢١ 21 الْمَرْأَةُ تَحْزَنُ إِذَا حَانَتْ سَاعَتُهَا لِتَلِدَ. وَلكِنَّهَا حَالَمَا تَلِدُ طِفْلَهَا، لَا تَعُودُ تَتَذَكَّرُ عَنَاءَهَا، لِفَرَحِهَا بِأَنَّ إِنْسَاناً قَدْ وُلِدَ فِي الْعَالَمِ.

ਪ੍ਰਸਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਨਾਰੀ ਯਥਾ ਪ੍ਰਸਵਵੇਦਨਯਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲਾ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਤ੍ਰੇ ਭੂਮਿਸ਼਼੍ਠੇ ਸਤਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈਕੋ ਜਨ੍ਮਨਾ ਨਰਲੋਕੇ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟ ਇਤ੍ਯਾਨਨ੍ਦਾਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਸ੍ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਦੁਃਖੰ ਮਨਸਿ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ,

٢٢ 22 فَكَذلِكَ أَنْتُمْ، تَحْزَنُونَ الآنَ؛ وَلكِنْ عِنْدَمَا أَعُودُ لِلِقَائِكُمْ، تَبْتَهِجُ قُلُوبُكُمْ، وَلا أَحَدَ يَسْلُبُكُمْ فَرَحَكُمْ.

ਤਥਾ ਯੂਯਮਪਿ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ਼ੋਕਾਕੁਲਾ ਭਵਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਨਰਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਸਾਨਨ੍ਦਾਨਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਞ੍ਚ ਕੋਪਿ ਹਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|

٢٣ 23 وَفِي ذلِكَ الْيَوْمِ لَا تَسْأَلُونَنِي عَنْ شَيْءٍ. الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ الآبَ سَيُعْطِيكُمْ كُلَّ مَا تَطْلُبُونَ مِنْهُ بِاسْمِي.

ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਕਾਮਪਿ ਕਥਾਂ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹਮ੍ ਅਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਪਿਤਰੰ ਯਾਚਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਤਦੇਵ ਸ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|

٢٤ 24 حَتَّى الآنَ لَمْ تَطْلُبُوا بِاسْمِي شَيْئاً. اطْلُبُوا تَنَالُوا، فَيَكُونَ فَرَحُكُمْ كَامِلاً.

ਪੂਰ੍ੱਵੇ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਿਮਪਿ ਨਾਯਾਚਧ੍ਵੰ, ਯਾਚਧ੍ਵੰ ਤਤਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਾਨਨ੍ਦੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

٢٥ 25 ضَرَبْتُ لَكُمْ أَمْثَالاً فِي كَلامِي عَنْ هَذِهِ الأُمُورِ، وَلكِنْ سَيَأْتِي وَقْتٌ أُحَدِّثُكُمْ فِيهِ عَنِ الآبِ بِكَلامٍ صَرِيحٍ، دُونَ أَمْثَالٍ.

ਉਪਮਾਕਥਾਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਉਪਮਯਾ ਨੋਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪਿਤੁਃ ਕਥਾਂ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸਮਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਆਗੱਛਤਿ|

٢٦ 26 فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ تَطْلُبُونَ مِنَ الآبِ بِاسْمِي. وَلَسْتُ أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي أَطْلُبُ إِلَيْهِ عَنْكُمْ.

ਤਦਾ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ (ਅ)ਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਪਿਤਰੰ ਵਿਨੇਸ਼਼੍ਯੇ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਨ ਵਦਾਮਿ;

٢٧ 27 فَإِنَّ الآبَ نَفْسَهُ يُحِبُّكُمْ، لأَنَّكُمْ أَحْبَبْتُمُونِي، وَآمَنْتُمْ بِأَنِّي مِنْ عِنْدِ اللهِ خَرَجْتُ.

ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਮਯਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰੁਥ, ਤਥਾਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਆਗਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਪਿ ਪ੍ਰਤੀਥ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰੀਯਤੇ|

٢٨ 28 خَرَجْتُ مِنْ عِنْدِ الآبِ، وَأَتَيْتُ إِلَى الْعَالَمِ. وَهَا أَنَا أَتْرُكُ الْعَالَمَ وَأَعُودُ إِلَى الآبِ».

ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪਾੱਜਜਦ੍ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ ਜਗਤ੍ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਚ ਪੁਨਰਪਿ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੰ ਗੱਛਾਮਿ|

٢٩ 29 فَقَالَ لَهُ تَلامِيذُهُ: «هَا أَنْتَ الآنَ تُكَلِّمُنَا كَلاماً صَرِيحاً بِغَيْرِ أَمْثَالٍ.

ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਵਦਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਉਪਮਯਾ ਨੋਕ੍ਤ੍ਵਾਧੁਨਾ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ ਵਦਤਿ|

٣٠ 30 فَالآنَ نَعْرِفُ أَنَّكَ تَعْلَمُ كُلَّ شَيْءٍ، وَلا تَحْتَاجُ إِلَى أَنْ يَسْأَلَكَ أَحَدٌ. لِذلِكَ نُؤْمِنُ أَنَّكَ جِئْتَ مِنْ عِنْدِ اللهِ».

ਭਵਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਜ੍ਞਃ ਕੇਨਚਿਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੋ ਭਵਿਤੁਮਪਿ ਭਵਤਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤੀਤ੍ਯਧੁਨਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਿਰਜ੍ਞਾਨੰ ਜਾਤੰ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਭਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਆਗਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਵਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮਃ|

٣١ 31 فَرَدَّ يَسُوعُ: «أَفَالآنَ تُؤْمِنُونَ؟

ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਕਿੰ ਯੂਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ?

٣٢ 32 سَتَأْتِي سَاعَةٌ وَهَا قَدْ حَانَتِ الآنَ فِيهَا تَتَفَرَّقُونَ كُلُّ وَاحِدٍ إِلَى بَيْتِهِ، وَتَتْرُكُونَنِي وَحْدِي. وَلكِنِّي لَسْتُ وَحْدِي، لأَنَّ الآبَ مَعِي.

ਪਸ਼੍ਯਤ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੂਯੰ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਮਾਮ੍ ਏਕਾਕਿਨੰ ਪੀਰਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਸਮਯ ਆਗੱਛਤਿ ਵਰੰ ਪ੍ਰਾਯੇਣੋਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਤਥਾਪ੍ਯਹੰ ਨੈਕਾਕੀ ਭਵਾਮਿ ਯਤਃ ਪਿਤਾ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|

٣٣ 33 أَخْبَرْتُكُمْ بِهَذَا كُلِّهِ لِيَكُونَ لَكُمْ فِيَّ سَلامٌ. فَإِنَّكُمْ فِي الْعَالَمِ سَتُقَاسُونَ الضِّيقَ. وَلكِنْ تَشَجَّعُوا، فَأَنَا قَدِ انْتَصَرْتُ عَلَى الْعَالَمِ!»

ਯਥਾ ਮਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰ੍ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਏਤਾਃ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਚਕਥੰ; ਅਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਗਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ੋਭਾ ਭਵਤ ਯਤੋ ਮਯਾ ਜਗੱਜਿਤੰ|