يوحنَّا 14
| «لا تَضْطَرِبْ قُلُوبُكُمْ. أَنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللهِ، فَآمِنُوا بِي أَيْضاً. | ١ 1 |
මනෝදුඃඛිනෝ මා භූත; ඊශ්වරේ විශ්වසිත මයි ච විශ්වසිත|
| فِي بَيْتِ أَبِي مَنَازِلُ كَثِيرَةٌ، وَلَوْ لَمْ يَكُنِ الأَمْرُ كَذلِكَ لَقُلْتُ لَكُمْ! فَإِنِّي ذَاهِبٌ لأُعِدَّ لَكُمْ مَكَاناً. | ٢ 2 |
මම පිතු ගෘහේ බහූනි වාසස්ථානි සන්ති නෝ චේත් පූර්ව්වං යුෂ්මාන් අඥාපයිෂ්යං යුෂ්මදර්ථං ස්ථානං සජ්ජයිතුං ගච්ඡාමි|
| وَبَعْدَمَا أَذْهَبُ وَأُعِدُّ لَكُمُ الْمَكَانَ أَعُودُ إِلَيْكُمْ وَآخُذُكُمْ إِلَيَّ، لِتَكُونُوا حَيْثُ أَكُونُ أَنَا. | ٣ 3 |
යදි ගත්වාහං යුෂ්මන්නිමිත්තං ස්ථානං සජ්ජයාමි තර්හි පනරාගත්ය යුෂ්මාන් ස්වසමීපං නේෂ්යාමි, තතෝ යත්රාහං තිෂ්ඨාමි තත්ර යූයමපි ස්ථාස්යථ|
| أَنْتُمْ تَعْرِفُونَ أَيْنَ أَنَا ذَاهِبٌ، وَتَعْرِفُونَ الطَّرِيقَ». | ٤ 4 |
අහං යත්ස්ථානං බ්රජාමි තත්ස්ථානං යූයං ජානීථ තස්ය පන්ථානමපි ජානීථ|
| فَقَالَ تُومَا: «يَا سَيِّدُ، لَا نَعْرِفُ أَيْنَ أَنْتَ ذَاهِبٌ، فَكَيْفَ نَعْرِفُ الطَّرِيقَ؟» | ٥ 5 |
තදා ථෝමා අවදත්, හේ ප්රභෝ භවාන් කුත්ර යාති තද්වයං න ජානීමඃ, තර්හි කථං පන්ථානං ඥාතුං ශක්නුමඃ?
| فَأَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ الطَّرِيقُ وَالْحَقُّ وَالْحَيَاةُ. لَا يَأْتِي أَحَدٌ إِلَى الآبِ إِلّا بِي. | ٦ 6 |
යීශුරකථයද් අහමේව සත්යජීවනරූපපථෝ මයා න ගන්තා කෝපි පිතුඃ සමීපං ගන්තුං න ශක්නෝති|
| إِنْ كُنْتُمْ قَدْ عَرَفْتُمُونِي، فَقَدْ عَرَفْتُمْ أَبِي أَيْضاً، وَمُنْذُ الآنَ تَعْرِفُونَهُ وَقَدْ رَأَيْتُمُوهُ». | ٧ 7 |
යදි මාම් අඥාස්යත තර්හි මම පිතරමප්යඥාස්යත කින්ත්වධුනාතස්තං ජානීථ පශ්යථ ච|
| فَقَالَ لَهُ فِيلِبُّسُ: «يَا سَيِّدُ، أَرِنَا الآبَ وَكَفَانَا!» | ٨ 8 |
තදා ඵිලිපඃ කථිතවාන්, හේ ප්රභෝ පිතරං දර්ශය තස්මාදස්මාකං යථේෂ්ටං භවිෂ්යති|
| فَأَجَابَهُ يَسُوعُ: «مَضَتْ هذِهِ الْمُدَّةُ الطَّوِيلَةُ وَأَنَا مَعَكُمْ وَلَمْ تَعْرِفْنِي يَا فِيلِبُّسُ؟ الَّذِي رَآنِي رَأَى الآبَ، فَكَيْفَ تَقُولُ: أَرِنَا الآبَ؟ | ٩ 9 |
තතෝ යීශුඃ ප්රත්යාවාදීත්, හේ ඵිලිප යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධම් ඒතාවද්දිනානි ස්ථිතමපි මාං කිං න ප්රත්යභිජානාසි? යෝ ජනෝ මාම් අපශ්යත් ස පිතරමප්යපශ්යත් තර්හි පිතරම් අස්මාන් දර්ශයේති කථාං කථං කථයසි?
| أَلا تُؤْمِنُ أَنِّي أَنَا فِي الآبِ، وَأَنَّ الآبَ فِيَّ؟ الْكَلامُ الَّذِي أَقُولُهُ لَا أَقُولُهُ مِنْ عِنْدِي، وَإِنَّمَا الآبُ الْحَالُّ فِيَّ هُوَ يَعْمَلُ أَعْمَالَهُ هذِهِ. | ١٠ 10 |
අහං පිතරි තිෂ්ඨාමි පිතා මයි තිෂ්ඨතීති කිං ත්වං න ප්රත්යෂි? අහං යද්වාක්යං වදාමි තත් ස්වතෝ න වදාමි කින්තු යඃ පිතා මයි විරාජතේ ස ඒව සර්ව්වකර්ම්මාණි කරාති|
| صَدِّقُوا قَوْلِي: إِنِّيِ أَنَا فِي الآبِ وَإِنَّ الآبَ فِيَّ، وَإلَّا فَصَدِّقُونِي بِسَبَبِ تِلْكَ الأَعْمَالِ. | ١١ 11 |
අතඒව පිතර්ය්යහං තිෂ්ඨාමි පිතා ච මයි තිෂ්ඨති මමාස්යාං කථායාං ප්රත්යයං කුරුත, නෝ චේත් කර්ම්මහේතෝඃ ප්රත්යයං කුරුත|
| الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَنْ يُؤْمِنُ بِي يَعْمَلُ الأَعْمَالَ الَّتِي أَنَا أَعْمَلُهَا، بَلْ يَعْمَلُ أَعْظَمَ مِنْهَا، لأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى أَبِي. | ١٢ 12 |
අහං යුෂ්මානතියථාර්ථං වදාමි, යෝ ජනෝ මයි විශ්වසිති සෝහමිව කර්ම්මාණි කරිෂ්යති වරං තතෝපි මහාකර්ම්මාණි කරිෂ්යති යතෝ හේතෝරහං පිතුඃ සමීපං ගච්ඡාමි|
| فَأَيُّ شَيْءٍ تَطْلُبُونَهُ بِاسْمِي أَفْعَلُهُ لَكُمْ، لِيَتَمَجَّدَ الآبُ فِي الاِبْنِ. | ١٣ 13 |
යථා පුත්රේණ පිතු ර්මහිමා ප්රකාශතේ තදර්ථං මම නාම ප්රෝච්ය යත් ප්රාර්ථයිෂ්යධ්වේ තත් සඵලං කරිෂ්යාමි|
| إِنْ طَلَبْتُمْ شَيْئاً بِاسْمِي، فَإِنِّي أَفْعَلُهُ. | ١٤ 14 |
යදි මම නාම්නා යත් කිඤ්චිද් යාචධ්වේ තර්හි තදහං සාධයිෂ්යාමි|
| إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَنِي فَاعْمَلُوا بِوَصَايَايَ. | ١٥ 15 |
යදි මයි ප්රීයධ්වේ තර්හි මමාඥාඃ සමාචරත|
| وَسَوْفَ أَطْلُبُ مِنَ الآبِ أَنْ يُعْطِيَكُمْ مُعِيناً آخَرَ يَبْقَى مَعَكُمْ إِلَى الأَبَدِ، (aiōn g165) | ١٦ 16 |
තතෝ මයා පිතුඃ සමීපේ ප්රාර්ථිතේ පිතා නිරන්තරං යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධං ස්ථාතුම් ඉතරමේකං සහායම් අර්ථාත් සත්යමයම් ආත්මානං යුෂ්මාකං නිකටං ප්රේෂයිෂ්යති| (aiōn g165)
| وَهُوَ رُوحُ الْحَقِّ، الَّذِي لَا يَقْدِرُ الْعَالَمُ أَنْ يَتَقَبَّلَهُ لأَنَّهُ لَا يَرَاهُ وَلا يَعْرِفُهُ، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَتَعْرِفُونَهُ لأَنَّهُ فِي وَسَطِكُمْ، وَسَيَكُونُ فِي دَاخِلِكُمْ. | ١٧ 17 |
ඒතජ්ජගතෝ ලෝකාස්තං ග්රහීතුං න ශක්නුවන්ති යතස්තේ තං නාපශ්යන් නාජනංශ්ච කින්තු යූයං ජානීථ යතෝ හේතෝඃ ස යුෂ්මාකමන්ත ර්නිවසති යුෂ්මාකං මධ්යේ ස්ථාස්යති ච|
| لَنْ أَتْرُكَكُمْ يَتَامَى، بَلْ سَأَعُودُ إِلَيْكُمْ. | ١٨ 18 |
අහං යුෂ්මාන් අනාථාන් කෘත්වා න යාස්යාමි පුනරපි යුෂ්මාකං සමීපම් ආගමිෂ්යාමි|
| بَعْدَ قَلِيلٍ لَا يَرَانِي الْعَالَمُ. أَمَّا أَنْتُمْ فَسَوْفَ تَرَوْنَنِي. وَلأَنِّي أَنَا حَيٌّ، فَأَنْتُمْ أَيْضاً سَتَحْيَوْنَ. | ١٩ 19 |
කියත්කාලරත් පරම් අස්ය ජගතෝ ලෝකා මාං පුන ර්න ද්රක්ෂ්යන්ති කින්තු යූයං ද්රක්ෂ්යථ; අහං ජීවිෂ්යාමි තස්මාත් කාරණාද් යූයමපි ජීවිෂ්යථ|
| فِي ذلِكَ الْيَوْمِ تَعْلَمُونَ أَنِّي أَنَا فِي أَبِي، وَأَنْتُمْ فِيَّ، وَأَنَا فِيكُمْ. | ٢٠ 20 |
පිතර්ය්යහමස්මි මයි ච යූයං ස්ථ, තථාහං යුෂ්මාස්වස්මි තදපි තදා ඥාස්යථ|
| مَنْ كَانَتْ عِنْدَهُ وَصَايَايَ، وَيَعْمَلُ بِها، فَذَاكَ يُحِبُّنِي. وَالَّذِي يُحِبُّنِي، يُحِبُّهُ أَبِي، وَأَنَا أُحِبُّهُ وأُعْلِنُ لَهُ ذَاتِي». | ٢١ 21 |
යෝ ජනෝ මමාඥා ගෘහීත්වා තා ආචරති සඒව මයි ප්රීයතේ; යෝ ජනශ්ච මයි ප්රීයතේ සඒව මම පිතුඃ ප්රියපාත්රං භවිෂ්යති, තථාහමපි තස්මින් ප්රීත්වා තස්මෛ ස්වං ප්රකාශයිෂ්යාමි|
| فَسَأَلَهُ يَهُوذَا، غَيْرُ الإِسْخَرْيُوطِيِّ: «يَا سَيِّدُ، مَاذَا جَرَى حَتَّى تُعْلِنَ لَنَا ذَاتَكَ وَلا تُعْلِنَهَا لِلْعَالَمِ؟» | ٢٢ 22 |
තදා ඊෂ්කරියෝතීයාද් අන්යෝ යිහූදාස්තමවදත්, හේ ප්රභෝ භවාන් ජගතෝ ලෝකානාං සන්නිධෞ ප්රකාශිතෝ න භූත්වාස්මාකං සන්නිධෞ කුතඃ ප්රකාශිතෝ භවිෂ්යති?
| أَجَابَهُ يَسُوعُ: «مَنْ يُحِبَّنِي يَعْمَلْ بِكَلِمَتِي، وَيُحِبَّهُ أَبِي، وَإِلَيْهِ نَأْتِي، وَعِنْدَهُ نَجْعَلُ لَنَا مَنْزِلاً. | ٢٣ 23 |
තතෝ යීශුඃ ප්රත්යුදිතවාන්, යෝ ජනෝ මයි ප්රීයතේ ස මමාඥා අපි ගෘහ්ලාති, තේන මම පිතාපි තස්මින් ප්රේෂ්යතේ, ආවාඤ්ච තන්නිකටමාගත්ය තේන සහ නිවත්ස්යාවඃ|
| وَالَّذِي لَا يُحِبُّنِي لَا يَعْمَلُ بِكَلامِي. وَهَذَا الْكَلامُ الَّذِي تَسْمَعُونَهُ لَيْسَ مِنْ عِنْدِي، بَلْ مِنَ الآبِ الَّذِي أَرْسَلَنِي، | ٢٤ 24 |
යෝ ජනෝ මයි න ප්රීයතේ ස මම කථා අපි න ගෘහ්ලාති පුනශ්ච යාමිමාං කථාං යූයං ශෘණුථ සා කථා කේවලස්ය මම න කින්තු මම ප්රේරකෝ යඃ පිතා තස්යාපි කථා|
| وَقَدْ قُلْتُ لَكُمْ هذِهِ الأُمُورَ وَأَنَا مَازِلْتُ عِنْدَكُمْ. | ٢٥ 25 |
ඉදානීං යුෂ්මාකං නිකටේ විද්යමානෝහම් ඒතාඃ සකලාඃ කථාඃ කථයාමි|
| وَأَمَّا الرُّوحُ الْقُدُسُ، الْمُعِينُ الَّذِي سَيُرْسِلُهُ الآبُ بِاسْمِي، فَإِنَّهُ يُعَلِّمُكُمْ كُلَّ شَيْءٍ، وَيُذَكِّرُكُمْ بِكُلِّ مَا قُلْتُهُ لَكُمْ. | ٢٦ 26 |
කින්ත්විතඃ පරං පිත්රා යඃ සහායෝ(අ)ර්ථාත් පවිත්ර ආත්මා මම නාම්නි ප්රේරයිෂ්යති ස සර්ව්වං ශික්ෂයිත්වා මයෝක්තාඃ සමස්තාඃ කථා යුෂ්මාන් ස්මාරයිෂ්යති|
| سَلاماً أَتْرُكُ لَكُمْ. سَلامِي أُعْطِيكُمْ. لَيْسَ كَمَا يُعْطِي الْعَالَمُ أُعْطِيكُمْ أَنَا. فَلا تَضْطَرِبْ قُلُوبُكُمْ، وَلا تَرْتَعِبْ. | ٢٧ 27 |
අහං යුෂ්මාකං නිකටේ ශාන්තිං ස්ථාපයිත්වා යාමි, නිජාං ශාන්තිං යුෂ්මභ්යං දදාමි, ජගතෝ ලෝකා යථා දදාති තථාහං න දදාමි; යුෂ්මාකම් අන්තඃකරණානි දුඃඛිතානි භීතානි ච න භවන්තු|
| سَمِعْتُمْ أَنِّي قُلْتُ لَكُمْ: إِنِّي ذَاهِبٌ عَنْكُمْ ثُمَّ أَعُودُ إِلَيْكُمْ. فَلَوْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَنِي، لَكُنْتُمْ تَبْتَهِجُونَ لأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى الآبِ، لأَنَّ الآبَ أَعْظَمُ مِنِّي. | ٢٨ 28 |
අහං ගත්වා පුනරපි යුෂ්මාකං සමීපම් ආගමිෂ්යාමි මයෝක්තං වාක්යමිදං යූයම් අශ්රෞෂ්ට; යදි මය්යප්රේෂ්යධ්වං තර්හ්යහං පිතුඃ සමීපං ගච්ඡාමි මමාස්යාං කථායාං යූයම් අහ්ලාදිෂ්යධ්වං යතෝ මම පිතා මත්තෝපි මහාන්|
| هَا قَدْ أَخْبَرْتُكُمْ بِالأَمْرِ قَبْلَ حُدُوثِهِ، حَتَّى مَتَى حَدَثَ تُؤْمِنُونَ. | ٢٩ 29 |
තස්යා ඝටනායාඃ සමයේ යථා යුෂ්මාකං ශ්රද්ධා ජායතේ තදර්ථම් අහං තස්යා ඝටනායාඃ පූර්ව්වම් ඉදානීං යුෂ්මාන් ඒතාං වාර්ත්තාං වදාමි|
| لَنْ أُكَلِّمَكُمْ كَثِيراً بَعْدُ، فَإِنَّ سَيِّدَ هَذَا الْعَالَمِ قَادِمٌ عَلَيَّ، وَلا شَيْءَ لَهُ فِيَّ. | ٣٠ 30 |
ඉතඃ පරං යුෂ්මාභිඃ සහ මම බහව ආලාපා න භවිෂ්යන්ති යතඃ කාරණාද් ඒතස්ය ජගතඃ පතිරාගච්ඡති කින්තු මයා සහ තස්ය කෝපි සම්බන්ධෝ නාස්ති|
| إِلّا أَنَّ هَذَا سَيَحْدُثُ لِيَعْرِفَ الْعَالَمُ أَنِّي أُحِبُّ الآبَ، وَأَنِّي مِثْلَمَا أَوْصَانِي الآبُ هكَذَا أَفْعَلُ. قُومُوا! لِنَذْهَبْ مِنْ هُنَا! | ٣١ 31 |
අහං පිතරි ප්රේම කරෝමි තථා පිතු ර්විධිවත් කර්ම්මාණි කරෝමීති යේන ජගතෝ ලෝකා ජානන්ති තදර්ථම් උත්තිෂ්ඨත වයං ස්ථානාදස්මාද් ගච්ඡාම|
