أيُّوب 23

١ 1 أَيُّوبُ:

S felelt Jób és mondta:

٢ 2 «إِنَّ شَكْوَايَ الْيَوْمَ مُرَّةٌ، وَلَكِنَّ الْيَدَ الَّتِي عَلَيَّ أَثْقَلُ مِنْ أَنِينِي.

Ma is ellenszegülő a panaszom: csapásom ránehezedik nyögésemre.

٣ 3 أَيْنَ لِي أَنْ أَجِدَهُ فَأَمْثُلَ أَمَامَ كُرْسِيِّهِ،

Vajha tudnám, hogy találhatom, hogy eljutok székhelyéig:

٤ 4 وَأَعْرِضَ عَلَيْهِ قَضِيَّتِي وَأَمْلأَ فَمِي حُجَجاً،

eléje terjeszteném az ügyet és szájamat megtölteném bizonyításokkal;

٥ 5 فَأَطَّلِعَ عَلَى جَوَابِهِ وَأَفْهَمَ مَا يَقُولُهُ لِي؟

tudnám mely szavakkal felel nekem, s megérteném, mit mond nekem.

٦ 6 أَيُخَاصِمُنِي بِعَظَمَةِ قُوَّتِهِ؟ لا! بَلْ يَلْتَفِتُ مُتَرَئِّفاً عَلَيَّ.

Vajon erőnek teljével pörölne-e velem? Nem! Csakhogy ügyelne ő rám!

٧ 7 هُنَاكَ يُمْكِنُ لِلْمُسْتَقِيمِ أَنْ يُحَاجَّهُ، وَأُبْرِئُ سَاحَتِي إِلَى الأَبَدِ مِنْ قَاضِيَّ.

Akkor az egyenes szállt vele vitára, s örökre megmenekülnék bírámtól.

٨ 8 وَلَكِنْ هَا أَنَا أَتَّجِهُ شَرْقاً فَلا أَجِدُهُ، وَإِنْ قَصَدْتُ غَرْباً لَا أَشْعُرُ بِهِ،

Lám, keletre megyek – s ő nincs ott, nyugatra: s nem veszem észre;

٩ 9 أَطْلُبُهُ عَنْ شِمَالِي فَلا أَرَاهُ وَأَلْتَفِتُ إِلَى يَمِينِي فَلا أُبْصِرُهُ.

balról midőn működik, nem nézhetem meg, jobbra fordul és nem látom.

١٠ 10 وَلَكِنَّهُ يَعْرِفُ الطَّرِيقَ الَّتِي أَسْلُكُهَا، وَإذَا امْتَحَنَنِي أَخْرُجُ كَالذَّهَبِ

Mert ismeri az utat, melyet követek; megvizsgálna: mint az arany kerülnék ki.

١١ 11 اقْتَفَتْ قَدَمَايَ إِثْرَ خُطَاهُ، وَسَلَكْتُ بِحِرْصٍ فِي سُبُلِهِ وَلَمْ أَحِدْ.

Ösvényéhez ragaszkodott lábam, útját őriztem meg és nem hajlok el.

١٢ 12 لَمْ أَتَعَدَّ عَلَى وَصَايَاهُ، وَذَخَرْتُ فِي قَلْبِي كَلِمَاتِهِ.

Ajkai parancsától nem mozdulok el, törvényemnél fogva megóvtam szája szavait.

١٣ 13 وَلَكِنَّهُ مُتَفَرِّدٌ وَحْدَهُ فَمَنْ يَرُدُّهُ؟ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ،

De ő az egy, ki térítheti el? S a mit lelke megkívánt, azt megcselekszi.

١٤ 14 لأَنَّهُ يُتَمِّمُ مَا رَسَمَهُ لِي، وَمَازَالَ لَدَيْهِ وَفْرَةٌ مِنْهَا.

Bizony befejezi azt, mi kiszabva van nekem s efféle sok van nála.

١٥ 15 لِذَلِكَ أَرْتَعِبُ فِي حَضْرَتِهِ، وَعِنْدَمَا أَتَأَمَّلُ، يُخَامِرُنِي الْخَوْفُ مِنْهُ.

Azért rémülök meg miatta, elgondolkozom és rettegek tőle.

١٦ 16 فَقَدْ أَضْعَفَ اللهُ قَلْبِي، وَرَوَّعَنِي الْقَدِيرُ.

Hisz Isten csüggesztette el szívemet s a Mindenható rémített meg engem;

١٧ 17 وَمَعَ ذَلِكَ لَمْ تَسْكُنْنِي الظُّلْمَةُ، وَلا الدُّجَى غَشَّى وَجْهِي.

mert nem a sötétség miatt semmisültem meg, sem mivel arczomat a homály borította.