أيُّوب 18

١ 1 فَقَالَ بِلْدَدُ الشُّوحِيُّ:

Bildad iz Šuaha progovori tad i reče:

٢ 2 «مَتَى تَكُفُّ عَنْ تَرْدِيدِ هَذِهِ الْكَلِمَاتِ؟ تَعَقَّلْ ثُمَّ نَتَكَلَّمُ.

“Kada kaniš obuzdat' svoje besjede? Opameti se sad da razgovaramo!

٣ 3 لِمَاذَا تَعْتَبِرُنَا كَالْبَهِيمَةِ وَحَمْقَى فِي عَيْنَيْكَ؟

Zašto nas držiš za stoku nerazumnu, zar smo životinje u tvojim očima?

٤ 4 يَا مَنْ تُمَزِّقُ نَفْسَكَ إِرْباً غَيْظاً، هَلْ تُهْجَرُ الأَرْضُ مِنْ أَجْلِكَ أَمْ تَتَزَحْزَحُ الصَّخْرَةُ مِنْ مَوْضِعِهَا؟

O ti, koji se od jarosti razdireš, hoćeš li da zemlja zbog tebe opusti da iz svoga mjesta iskoče pećine?

٥ 5 أَجَلْ! إِنَّ نُورَ الأَشْرَارِ يَنْطَفِئُ وَلَهِيبَ نَارِهِمْ لَا يُضِيءُ.

Al' ugasit će se svjetlost opakoga, i neće mu sjati plamen na ognjištu.

٦ 6 يَتَحَوَّلُ النُّورُ إِلَى ظُلْمَةٍ فِي خَيْمَتِهِ، وَيَنْطَفِئُ سِرَاجُهُ عَلَيْهِ.

Potamnjet će svjetlo u njegovu šatoru i nad njime će se utrnut' svjetiljka.

٧ 7 تَقْصُرُ خَطْوَاتُهُ الْقَوِيَّةُ وَتَصْرَعُهُ تَدْبِيرَاتُهُ،

Krepki mu koraci postaju sputani, o vlastite on se spotiče namjere.

٨ 8 لأَنَّ قَدَمَيْهِ تُوْقِعَانِهِ فِي الشَّرَكِ وَتَطْرَحَانِهِ فِي حُفْرَةٍ،

Jer njegove noge vode ga u zamku, i evo ga gdje već korača po mreži.

٩ 9 يَقْبِضُ الْفَخُّ عَلَى عَقِبَيْهِ وَالشَّرَكُ يَشُدُّ عَلَيْهِ،

Tanka mu je zamka nogu uhvatila, i evo, užeta čvrsto ga pritežu.

١٠ 10 حِبَالَتُهُ مَطْمُورَةٌ فِي الطَّرِيقِ، وَالْمِصْيَدَةُ كَامِنَةٌ فِي سَبِيلِهِ،

Njega vreba omča skrivena na zemlji, njega čeka klopka putem kojim hodi.

١١ 11 تُرْعِبُهُ أَهْوَالٌ مِنْ حَوْلِهِ وَتُزَاحِمُهُ عِنْدَ رِجْلَيْهِ،

Odasvuda strahovi ga prepadaju, ustopice sveudilj ga proganjaju.

١٢ 12 قُوَّتُهُ يَلْتَهِمُهَا الْجُوعُ النَّهِمُ، وَالْكَوَارِثُ مُتَأَهِّبَةٌ تَتَرَصَّدُ كَبْوَتَهُ.

Glad je požderala svu snagu njegovu, nesreća je uvijek o njegovu boku.

١٣ 13 يَفْتَرِسُ الدَّاءُ جِلْدَهُ وَيَلْتَهِمُ الْمَرَضُ الأَكَّالُ أَعْضَاءَهُ.

Boleština kobna kožu mu razjeda, prvenac mu smrti nagriza udove.

١٤ 14 يُؤْخَذُ مِنْ خَيْمَتِهِ رُكْنِ اعْتِمَادِهِ، وَيُسَاقُ أَمَامَ مَلِكِ الأَهْوَالِ.

Njega izvlače iz šatora njegova da bi ga odveli vladaru strahota.

١٥ 15 يُقِيمُ فِي خَيْمَتِهِ غَرِيبٌ وَيُذَرُّ كِبْرِيتٌ عَلَى مَرْبِضِهِ.

U njegovu stanu tuđinac stanuje, po njegovu domu prosipaju sumpor.

١٦ 16 تَجِفُّ أُصُولُهُ تَحْتَهُ، وَتَتَبَعْثَرُ فُرُوعُهُ مِنْ فَوْقِهِ.

Odozdo se suši njegovo korijenje, a odozgo grane sve mu redom sahnu.

١٧ 17 يَبِيدُ ذِكْرُهُ مِنَ الأَرْضِ، وَلا يَبْقَى لَهُ اسْمٌ فِيهَا.

Spomen će se njegov zatrti na zemlji, njegovo se ime s lica zemlje briše.

١٨ 18 يُطْرَدُ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلْمَةِ، وَيُنْفَى مِنَ الْمَسْكُونَةِ.

Iz svjetlosti njega u tminu tjeraju, izagnat' ga hoće iz kruga zemaljskog.

١٩ 19 لَا يَكُونُ لَهُ نَسْلٌ، وَلا عَقِبٌ بَيْنَ شَعْبِهِ، وَلا حَيٌّ فِي أَمَاكِنِ سُكْنَاهُ.

U rodu mu nema roda ni poroda, nit' preživjela na njegovu ognjištu.

٢٠ 20 يَرْتَعِبُ مِنْ مَصِيرِهِ أَهْلُ الْغَرْبِ، وَيَسْتَوْلِي الْفَزَعُ عَلَى أَبْنَاءِ الشَّرْقِ.

Sudba je njegova Zapad osupnula, i čitav je Istok obuzela strepnja.

٢١ 21 حَقّاً تِلْكَ هِيَ مَسَاكِنُ الأَشْرَارِ، وَهَذَا هُوَ مَقَامُ مَنْ لَا يَعْرِفُ اللهَ!»

Evo, takav usud snalazi zlikovca i dom onog koji ne priznaje Boga.”