< عِبرانِيّين 12 >
فَبِمَا أَنَّ هَذَا الْعَدَدَ الْكَبِيرَ مِنَ الشَّاهِدِينَ لِلإِيمَانِ، يَتَجَمَّعُ حَوْلَنَا كَأَنَّهُ سَحَابَةٌ عَظِيمَةٌ، فَلْنَطْرَحْ جَانِباً كُلَّ ثِقْلٍ يُعِيقُنَا عَنِ التَّقَدُّمِ، وَنَتَخَلَّصْ مِنْ تِلْكَ الْخَطِيئَةِ الَّتِي نَتَعَرَّضُ لِلسُّقُوطِ فِي فَخِّهَا بِسُهُولَةٍ، لِكَيْ نَتَمَكَّنَ، نَحْنُ أَيْضاً، أَنْ نَرْكُضَ بِاجْتِهَادٍ فِي السِّبَاقِ الْمُمْتَدِّ أَمَامَنَا، | ١ 1 |
साड़े अखे-बखे इयोदे लोक बड़े भरी न, जिना दिया जिन्दगिया ला सांझो पता लगदा है की भरोसे दा क्या मतलब होंदा है। तां ओआ, असां हर इक रोकणे बाले कने उलझाणे बाले पापां जो दूर करिरी, असां उस रस्ते पर चलन जिस पर सांझो जरुर चलणा चाईदा।
مُتَطَلِّعِينَ دَائِماً إِلَى يَسُوعَ: رَائِدِ إِيمَانِنَا وَمُكَمِّلِهِ. فَهُوَ قَدْ تَحَمَّلَ الْمَوْتَ صَلْباً، هَازِئاً بِمَا فِي ذَلِكَ مِنْ عَارٍ، إِذْ كَانَ يَنْظُرُ إِلَى السُّرُورِ الَّذِي يَنْتَظِرُهُ، ثُمَّ جَلَسَ عَنْ يَمِينِ عَرْشِ اللهِ. | ٢ 2 |
सांझो यीशु मसीह पास्से दिखदे रेणा चाईदा, जड़ा सांझो अग्गे बदांदा है कने साड़े भरोसे जो पूरा करदा है। जिनी उसा खुशिया तांई जड़ी उसयो बादे च ओणे बाले बकते च मिलणी थी, बेईजती दी कोई परबाह नी करिरी सूली दे दुखे जो सेहन किता कने मरी गिया; कने हुण सै परमेश्वरे दे सिंहासने दे सज्जे पासे जाई बैठया है।
فَتَأَمَّلُوا مَلِيًّا مَا قَاسَاهُ بِتَحَمُّلِهِ تِلْكَ الْمُعَامَلَةَ الْعَنِيفَةَ الَّتِي عَامَلَهُ بِها الْخَاطِئُونَ، لِكَيْ لَا تَتْعَبُوا وَتَنْهَارُوا! | ٣ 3 |
इस तांई यीशु दे उदाहरण दे बारे च सोचा, जिनी पापियां दे दितयो बड़े बडे दर्द जो इस तांई सेहन करी लिया ताकि तुसां हारी करी हिम्मत ना छडी देन।
لَمْ تُقَاوِمُوا بَعْدُ حَتَّى بَذْلِ الدَّمِ فِي مُجَاهَدَتِكُمْ ضِدَّ الْخَطِيئَةِ. | ٤ 4 |
तुसां बुराईया दियां ताकता दे खिलाफ लड़दे होऐ, तुसां हल्ले दीकर ऐसी लड़ाई नी लड़ी होणी जिसा च तुहाड़ी मौत होई गेई हो।
فَهَلْ نَسِيتُمُ الْوَعْظَ الَّذِي يُخَاطِبُكُمْ بِهِ اللهُ بِوَصْفِكُمْ أَبْنَاءً لَهُ؟ إِذْ يَقُولُ: «يَا ابْنِي، لَا تَسْتَخِفَّ بِتَأْدِيبِ الرَّبِّ. وَلا تَفْقِدِ الْعَزِيمَةَ حِينَ يُوَبِّخُكَ عَلَى الْخَطَأِ. | ٥ 5 |
कने तुसां उस हिम्मता दियां गल्लां जो भूली गियो न जड़ियां परमेश्वरे तुहांजो अपणे पुत्र समझीकरी बोलियां थियां: “हे मेरे पुत्र, जालू प्रभु तिजो ऐहसास कराऐ की तू गलत कितया है तां उस पर पूरा ध्यान दिया, कने जालू प्रभु तिजो झिड़कां दे तां दिखयां हिम्मत छडदा।”
فَإِنَّ الَّذِي يُحِبُّهُ الرَّبُّ يُؤَدِّبُهُ. وَهُوَ يَجْلِدُ كُلَّ مَنْ يَتَّخِذُهُ لَهُ ابْناً!» | ٦ 6 |
क्योंकि प्रभु जिसला प्यार करदा, उसयो सुधारदा भी है, कने जिसयो अपणा पुत्र बणाई लेंदा है, उसयो कोड़े भी मारदा है।
إِذَنْ، تَحَمَّلُوا تَأْدِيبَ الرَّبِّ. فَهُوَ يُعَامِلُكُمْ مُعَامَلَةَ الأَبْنَاءِ: وَأَيُّ ابْنٍ لَا يُؤَدِّبُهُ أَبُوهُ؟ | ٧ 7 |
जड़ा दुख तुसां झेला दे न उसयो परमेश्वरे दी सजा समझीकरी सेहन करी लिया। परमेश्वर तुहांजो पुत्र समझीकरी तुहाड़े सोगी बर्ताव करदा है। सै कुण दिया पुत्र है जिसयो उदा पिता सुधारदा नी है?
فَإِنْ كُنْتُمْ لَا تَتَلَقَّوْنَ التَّأْدِيبَ الَّذِي يَشْتَرِكُ فِيهِ أَبْنَاءُ اللهِ جَمِيعاً، فَمَعْنَى ذَلِكَ أَنَّكُمْ لَسْتُمْ أَبْنَاءَ شَرْعِيِّينَ لَهُ. | ٨ 8 |
अगर परमेश्वर तुहांजो नी सुधारे जियां सै अपणे पुत्रे जो सुधारदा है, तां तुसां उदे असली बच्चे नी न।
كَانَ آبَاؤنَا الأَرْضِيُّونَ يُؤَدِّبُونَنَا وَنَحْنُ أَوْلادٌ، وَكُنَّا نَحْتَرِمُهُمْ. أَفَلا يَجْدُرُ بِنَا الآنَ أَنْ نَخْضَعَ خُضُوعاً تَامّاً لِتَأْدِيبِ أَبِي الأَرْوَاحِ، لِنَحْيَا حَيَاةً فُضْلَى؟ | ٩ 9 |
फिरी जालू की साड़े शरीरिक पिता भी सांझो सुधारणे तांई सजा दिन्दा है, असां फिरी भी उदी सुणदे कने इज्जत करदे न, इस तांई ऐ होर भी जादा जरूरी है की जालू साड़ा स्वर्गे दे पिता सांझो सुधारे तां तालू असां उदी सुणन ताकि सांझो हमेशा दी जिन्दगी मिल्ले।
وَقَدْ أَدَّبَنَا آبَاؤُنَا فَتْرَةً مِنَ الزَّمَانِ، حَسَبَ مَا رَأَوْهُ مُنَاسِباً. أَمَّا اللهُ، فَيُؤَدِّبُنَا دَائِماً مِنْ أَجْلِ مَنْفَعَتِنَا: لِكَيْ نَشْتَرِكَ فِي قَدَاسَتِهِ. | ١٠ 10 |
साड़े शरीरिक पिता तां अपणी-अपणी समझा दे साबे ला जड़ा उना जो ठीक लग्गे, थोड़े रोजां तांई सांझो सुधारदे थे, पर परमेश्वर साड़िया भलाईया तांई सांझो सुधारदा है, ताकि असां भी उस सांई पबित्र होई जान।
وَطَبْعاً، كُلُّ تَأْدِيبٍ لَا يَبْدُو فِي الْحَالِ بَاعِثاً عَلَى الْفَرَحِ، بَلْ عَلَى الْحُزْنِ. وَلَكِنَّهُ فِيمَا بَعْدُ، يُنْتِجُ بِسَلامٍ فِي الَّذِينَ يَتَلَقَّوْنَهُ ثَمَرَ الْبِرِّ. | ١١ 11 |
जिस बकत सै सांझो सुधारदा है, उस बकत सै सुधार सांझो खरा नी लगदा है, बल्कि बड़ा बुरा लगदा है, पर जालू बादे च असां इसला सिख लेंदे न, तालू सांझो शांति मिलदी है, क्योंकि असां सही तरीके ला जिणा शुरू करी दिन्दे न।
لِذَلِكَ، شَدِّدُوا أَيْدِيَكُمُ الْمُرْتَخِيَةَ، وَرُكَبَكُمُ الْمُنْحَلَّةَ. | ١٢ 12 |
इना सारियां गल्लां दिया बजा ला मजबूत बणा कने प्रोत्साहित रिया।
وَمَهِّدُوا لأَقْدَامِكُمْ طُرُقاً مُسْتَقِيمَةً، حَتَّى لَا تَنْحَرِفَ أَرْجُلُ الْعُرْجِ، بَلْ تُشْفَى! | ١٣ 13 |
रुआं-परां दिखणे दिया बजाऐ, तुसां यीशु मसीह बाल जाणे बाले रस्ते पर जा, ताकि जड़े साड़े बिच आत्मिक रूप च कमजोर न, सै भटकी ना जान पर उना दा भरोसा मजबूत होई जाऐ।
اجْعَلُوا هَدَفَكُمْ أَنْ تُسَالِمُوا جَمِيعَ النَّاسِ، وَتَعِيشُوا حَيَاةً مُقَدَّسَةً. فَبِغَيْرِ قَدَاسَةٍ، لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَرَى الرَّبَّ. | ١٤ 14 |
सारयां सोगी मिली-जुली करी रिया, कने पबित्र जिन्दगी जिणे दी कोशिश करदे रिया। इदे बिना कोई भी प्रभु जो नी दिखी सकदा है।
انْتَبِهُوا أَلّا يَسْقُطَ أَحَدُكُمْ مِنْ نِعْمَةِ اللهِ، حَتَّى لَا يَتَأَصَّلَ بَيْنَكُمْ جَذْرُ مَرَارَةٍ، فَيُسَبِّبَ بَلْبَلَةً، وَيُنَجِّسَ كَثِيرِينَ مِنْكُمْ. | ١٥ 15 |
कने ध्यान रखा की, ऐसा ना हो की कोई भी परमेश्वरे दे अनुग्रह ला छूटी जाऐ, कने तुहाड़े बिच परेशानी खड़ी करी दे। ऐसा माणु तुहाड़े चे मतयां जो बर्बाद करी सकदा है।
وَحَذَارِ أَنْ يَكُونَ بَيْنَكُمْ زَانٍ أَوْ مُسْتَهْتِرٌ مِثْلُ عِيسُو الَّذِي بَاعَ حُقُوقَهُ الَّتِي كَانَتْ لَهُ بِوَصْفِهِ الابْنَ الْبِكْرَ، لِقَاءَ أَكْلَةٍ وَاحِدَةٍ. | ١٦ 16 |
ऐसा ना हो, की कोई भी जणा व्यभिचारी, या अब्राहमे दे पोत्रू एसाब सांई अधर्मी हो। क्योंकि सै जेठा पुत्र था, पर उनी अपणे पेहला पुत्र होणे दे सारे हकां जो अपणे छोटे भाई याकूब जो इक बकते दिया रोटिया तांई बेची दिता।
فَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ جَيِّداً أَنَّهُ لَمَّا أَرَادَ اسْتِعَادَةَ الْبَرَكَةِ مِنْ أَبِيهِ، بَعْدَمَا كَانَ قَدِ اسْتَخَفَّ بِها، رُفِضَ لأَنَّهُ لَمْ يَجِدْ مَجَالاً لِلتَّوْبَةِ، مَعَ أَنَّهُ طَلَبَ الْبَرَكَةَ وَهُوَ يَذْرِفُ الدُّمُوعَ. | ١٧ 17 |
तुसां जाणदे न की बादे च जालू सै अपणे पिता ला आशीष पांणा चांदा था, पर उसयो ऐ नी मिली, कने रोई-रोई करी भी उनी आशीष मंगी पर उसयो अपणी गलती सुधारणे दा दुबारा मौका नी मिलया।
إِنَّكُمْ لَمْ تَقْتَرِبُوا إِلَى جَبَلٍ مَلْمُوسٍ، مُشْتَعِلٍ بِالنَّارِ، وَلا إلى ضَبَابٍ وَظَلامٍ وَرِيحٍ عَاصِفَةٍ، | ١٨ 18 |
तुसां सीनै पहाड़े सांई असली पहाड़े पर नी आयो न, जिसयो छुई कने दिखी सकदे न। ऐथू कोई भखदी अग्ग या काले बदल या तूफान नी है, कने लोक इक ऐसिया ही जगा च थे जालू परमेश्वरे उना जो अपणी व्यवस्था दिती।
حَيْثُ انْطَلَقَ صَوْتُ بُوقٍ هَاتِفاً بِكَلِمَاتٍ وَاضِحَةٍ، وَقَدْ كَانَ مُرْعِباً حَتَّى إِنَّ سَامِعِيهِ الْتَمَسُوا أَنْ يَتَوَقَّفَ عَنِ الْكَلامِ. | ١٩ 19 |
कने ना ही तुरही दिया अबाजा कने बोलणे बाले दे बखे नी आयो न, जिसयो सुणने बालयां विनती किती की हुण साड़े ला जादा गल्लां मत करा।
فَإِنَّهُمْ لَمْ يُطِيقُوا احْتِمَالَ هَذَا الأَمْرِ الصَّادِرِ إِلَيْهِمْ: «حَتَّى الْحَيَوَانُ الَّذِي يَمَسُّ الْجَبَلَ، يَجِبُ أَنْ تَقْتُلُوهُ رَجْماً!» | ٢٠ 20 |
उना ऐसा इस तांई बोलया क्योंकि सै उस हुकमे जो सेहन नी करी सके जड़ा परमेश्वरे बोलया, “अगर कोई जानवर भी उस पहाड़े जो छुंगा तां उसयो पत्थर मारा।”
وَالْوَاقِعُ أَنَّ ذَلِكَ الْمَشْهَدَ كَانَ مُرْعِباً إِلَى دَرَجَةٍ جَعَلَتْ مُوسَى يَقُولُ: «أَنَا خَائِفٌ جِدّاً، بَلْ مُرْتَجِفٌ خَوْفاً!» | ٢١ 21 |
कने सै दर्शण इतणा डरावणा था, की मूसे भी बोलया, “मैं बड़ा डरा दा कने कमा दा है।”
وَلَكِنَّكُمْ قَدِ اقْتَرَبْتُمْ إِلَى جَبَلِ صِهْيَوْنَ، إِلَى مَدِينَةِ اللهِ الْحَيِّ، أُورُشَلِيمَ السَّمَاوِيَّةِ. بَلْ تَقَدَّمْتُمْ إِلَى حَفْلَةٍ يَجْتَمِعُ فِيهَا عَدَدٌ لَا يُحْصَى مِنَ الْمَلائِكَةِ، | ٢٢ 22 |
पर तुसां सिय्योन पहाड़े पर आई गियो न जड़ा जिन्दे परमेश्वरे दा स्वर्गीय यरूशलेम शेहर है, जिथू लखां स्वर्गदूत त्योहारे कने खुशिया मनादे न।
إِلَى كَنِيسَةٍ تَجْمَعُ أَبْنَاءً لِلهِ أَبْكَاراً، أَسْمَاؤُهُمْ مَكْتُوبَةٌ فِي السَّمَاءِ. بَلْ إِلَى اللهِ نَفْسِهِ، دَيَّانِ الْجَمِيعِ، وَإِلَى أَرْوَاحِ أُنَاسٍ بَرَّرَهُمُ اللهُ وَجَعَلَهُمْ كَامِلِينَ. | ٢٣ 23 |
तुसां परमेश्वरे दे पहिलौठां दिया सभा च आयो न, जिना दे ना स्वर्ग च लिखयो न। तुसां अपु परमेश्वरे बाल आयो न जड़ा सारियां चीजां दा न्याय करणे बाला है, सै स्वर्ग च उना धर्मी लोकां दियां आत्मा न जिना जो हुण सिद्ध बणाया है।
كَذلِكَ، تَقَدَّمْتُمْ إِلَى يَسُوعَ، وَسِيطِ الْعَهْدِ الْجَدِيدِ، وَإِلَى دَمِهِ الْمَرْشُوشِ الَّذِي يَتَكَلَّمُ مُطَالِباً بِأَفْضَلَ مِمَّا طَالَبَ بِهِ دَمُ هَابِيلَ. | ٢٤ 24 |
तुसां यीशु मसीह बाल आयो न जड़ा लोकां कने परमेश्वरे बिच नोई बाचा दा बिचोलिया है। कने छिड़कयो खूने बाल आयो न, जड़ा हाबिले दे खूने सांई न्याय तांई बिनती करणे दे बजाए पापां दी माफी दी गल्ल करदा है।
إِذَنْ حَذَارِ أَنْ تَرْفُضُوا الَّذِي يَتَكَلَّمُ! فَمَادَامَ أُولئِكَ الَّذِينَ رَفَضُوا الاسْتِمَاعَ لِمَنْ كَلَّمَهُمْ عَلَى هذِهِ الأَرْضِ، لَمْ يُفْلِتُوا (مِنَ الْعِقَابِ) قَطُّ، فَكَمْ بِالأَحْرَى لَا نُفْلِتُ نَحْنُ أَبَداً إِنْ تَحَوَّلْنَا عَنِ الَّذِي يَتَكَلَّمُ إِلَيْنَا مِنَ السَّمَاءِ عَيْنِهَا! | ٢٥ 25 |
ध्यान रखा कने उस परमेश्वरे दी मन्ना जड़ा तुहाड़े ने गल्ला करा दा है, क्योंकि इस्राएल दे लोक परमेश्वरे दिया सजा ला नी बची सके जालू उना मूसा दी गल्ल नी मन्नी, इस तांई साड़े तांई होर भी जादा बुरा होणा अगर असां परमेश्वरे दिया गल्लां जो सुणने ला मना करी दिंगे जड़ा स्वर्गे ला चेतावनी दिन्दा है।
وَإِذْ تَكَلَّمَ اللهُ قَدِيماً، زَلْزَلَ صَوْتُهُ الأَرْضَ، أَمَّا الآنَ، فَيَعِدُ قَائِلاً: «إِنِّي مَرَّةً أُخْرَى، سَوْفَ أُزَلْزِلُ لَا الأَرْضَ وَحْدَهَا، بَلِ السَّمَاءَ أَيْضاً!» | ٢٦ 26 |
जालू परमेश्वरे सीनै पहाड़े पर खड़ोई करी बोलया तां उदिया अबाजा ला धरती हिली पेई थी, पर हुण उनी ऐ बायदा कितया है की, “मैं इक बरी फिरी सिर्फ धरती जो नी, पर अम्बरे जो भी हिलाई देणा है।”
وَبِقَوْلِهِ: «مَرَّةً أُخْرَى»، يُشِيرُ إِلَى أَنَّهُ سَوْفَ يُزِيلُ كُلَّ مَا لَيْسَ لَهُ أَسَاسٌ مَتِينٌ بِاعْتِبَارِهِ مَخْلُوقاً، حَتَّى لَا تَبْقَى إِلّا تِلْكَ الأَشْيَاءُ الثَّابِتَةُ الأَسَاسِ. | ٢٧ 27 |
कने ऐ गल्ल इक बरी फिरी इसा गल्लां जो दसदी है, की सारियां बणाईयां चीजां हिलाईयां कने हटाई जांणियां न, ताकि सै चीजां जड़ियां हिलाई नी जान्दियां न सै टिकी रेन।
فَبِمَا أَنَّنَا قَدْ حَصَلْنَا عَلَى مَمْلَكَةٍ ثَابِتَةٍ لَا تَتَزَلْزَلُ، لِنَعْبُدِ اللهَ وَنَخْدِمْهُ شَاكِرِينَ، بِصُورَةٍ تُرْضِيهِ، بِكُلِّ احْتِرَامٍ وَمَخَافَةٍ، | ٢٨ 28 |
इस तांई सांझो जड़ा राज्य मिलया सै हिलाया नी जाई सकदा, इसा गल्ला तांई सांझो परमेश्वरे दा धन्यबाद करणा चाईदा। कने इज्जत कने डरे सोगी, परमेश्वरे दी ऐसी अराधना करन, जिसला सै खुश होंदा।
مُتَذَكِّرِينَ أَنَّ «إِلَهَنَا نَارٌ آكِلَةٌ!» | ٢٩ 29 |
क्योंकि जियां अग्ग भस्म करदी है, तियां ही साड़ा परमेश्वर अपणे दुशमणा जो खत्म करदा है।